ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΣ

Κυριακή 5-8-2007
Ένα ελάχιστο χρέος τιμής στον Μεγάλο Έλληνα.
Ένα μεγάλο δίδαγμα για εμας τους νεότερους.


O ιστορικός συνειρμός και η ουσιαστική πολιτική μεταβολή που συνδέονται με την ημερομηνία της 4ης Αυγούστου οδηγούν αυτόχρημα και μοιραία σε πολυποίκιλα και σημαντικά συμπεράσματα. Συμπεράσματα που σηματοδοτούν και επεξηγούν ένα ένδοξο και Ελληνοφόρο παρελθόν. Αλλά και συμπεράσματα που, προσαρμοσμένα στη σημερινή κρατική κατάπτωση της Ελλάδος, βοηθούν στην επισήμανση των αιτίων της παρούσης άθλιας εικόνας της Μεγάλης Πατρίδος Μας και της επαπειλούμενης εσωτερικής της αποσυνθέσεως.

Η τέταρτη ημέρα του μηνός Αυγούστου δεν είναι μια τυχαία χρονική στιγμή για το Ελληνικό Έθνος. Την 4η Αυγούστου 1936 ο Ιωάννης Μεταξάς, όντας αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος, του ονομαζόμενου Κόμματος των Ελευθεροφρόνων, εξήγγειλε την μεταβολή της μέχρι τότε ισχύουσας πολιτικής τάξεως και την αντικατάστασή της από ένα Εθνικό και Κοινωνικό Καθεστώς. Η επιβολή του νέου Πατριωτικού Καθεστώτος είχε προηγουμένως παρουσιασθεί και εγκριθεί από το Ελληνικό Κοινοβούλιο της εποχής εκείνης με άνετη πλειοψηφία. Να υπενθυμίσω ότι η τότε Βουλή διέθετε στη σύνθεσή της πολλά και σημαντικά πολιτικά αναστήματα, όπως ο Γεώργιος Παπανδρέου. Να θυμίσω ότι πρωτύτερα, και πάντως αρκετούς μήνες πριν εγκατασταθεί στην εξουσία της Ελλάδος η Εθνοσωτήριος Επανάσταση της 4ης Αυγούστου και ο Εθνικός Κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς, η χώρα διέτρεξε μια σκοτεινή περίοδο χαώδους πολιτικής ακυβερνησίας. Ο τότε Βασιλεύς της Ελλάδος Γεώργιος Β’ ανέθεσε την εντολή σχηματισμού κυβερνήσεως σ’ όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα της χώρας κατά σειρά εκλογικής δυνάμεως, προκειμένου να επέλθει πολιτική ομαλότητα και Εθνική συνεννόηση. Όμως κανένα εξ αυτών δεν κατόρθωσε να αξιοποιήσει τη συνταγματική διάταξη και να σχηματίσει σταθερή κυβερνητική κατάσταση. Όλα τα κατεστημένα κόμματα φρόντιζαν διά το ίδιον όφελος και το ένα υπέβλεπε το άλλο. Κατόπιν η εντολή σχηματισμού κυβερνήσεως ανετέθη στο Κόμμα Ελευθεροφρόνων. Ο Αρχηγός αυτού Ι. Μεταξάς, διαθέτοντας συγκεκριμένο πολιτικό πρόγραμμα και έχοντας απέναντί του ένα εξουθενωμένο από τις εσωτερικές έριδες Κοινοβούλιο, κατόρθωσε να λάβει θετική ψήφο εγκρίσεως με ευρεία πλειοψηφία. Αν συνυπολογιστεί και η ευρεία λαϊκή αποδοχή προς το νέο καθεστώς, τότε τα προπαγανδιστικώς λεχθέντα περί αντιλαϊκής, αυταρχικής και δικτατορικής διακυβέρνησης ανήκουν τόσο στη σφαίρα του φανταστικού όσο και στον ιστορικό κάλαθο των πολιτικάντικων αχρήστων.

Οι δικτατοριολογούντες «δημοκράτες» επιμένουν, κάνοντας λόγο για κατάργηση του Κοινοβουλίου από τον Μεταξά. Ξεχνούν εσκεμμένα ότι επίκειντο δύο θανάσιμοι κίνδυνοι για τη χώρα:1) η κοινωνική διασάλευση και ο διχασμός των Ελλήνων από μια εξωκοινοβουλευτική μειοψηφία αντεθνικώς δρώντων ατόμων, που λειτουργούσαν εκνόμως και αλλοτρίως καθοδηγούμενοι. 2) η διεθνής διαπάλη για ιδιοτελή γεωστρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα οδηγούσε τάχιστα στην πρόκληση παγκόσμιας πολεμικής συρράξεως. Ο Εθνικός Κυβερνήτης, έχοντας πλήρη γνώση της μέλλουσας καταστάσεως, ζήτησε κοινοβουλευτική έγκριση προκειμένου η Κυβέρνηση να επωμιστεί μέρος των Συνταγματικών Εξουσιών. Ο Ι. Μεταξάς λαμβάνει για τρίτη φορά την έγκριση της Βουλής και μάλιστα με νέα ευρεία πλειοψηφία. Επομένως η 4η Αυγούστου υπήρξε Εθνική Διακυβέρνηση κι όχι δικτατορία.

Ο Ιωάννης Μεταξάς επιδόθηκε αμέσως στην εφαρμογή του πολιτικού του προγράμματος, τόσο σε Κοινωνικό όσο και σε Εθνικό επίπεδο. Η διαμόρφωση του Τρίτου Ελληνικού Πολιτισμού και η ανύψωση της Εργατικής και της Αγροτικής Τάξης σε κορυφαίους Εθνικούς και Στρατηγικούς Εταίρους του Ελληνικού Κράτους οφείλουν την ενεργοποίησή τους στον Πατέρα του Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού. Η Εθνική σύμπραξη όλων των ζωτικών δυνάμεων του Ελληνισμού, από τον φτωχότερο ως τον πλουσιότερο πολίτη, φέρει την σφραγίδα της αέναης εργασίας του Μεταξά. Η οκτάωρη εργασία και η υπερωριακή απασχόληση, η ασφάλιση των εργαζόμενων με την ίδρυση του Ιδρύματος Κοινωνικής Απασχόλησης(Ι.Κ.Α) και την θέσπιση φιλεργατικού συνταξιοδοτικού συστήματος, η θεσμοθέτηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας εργαζομένων και εργοδοτών, η φορολογική ελάφρυνση και η δανειακή απαλλαγή των εργατών και των αγροτών, η αναμόρφωση του Εκπαιδευτικού Συστήματος με την παροχή ευρείας Ελληνοκεντρικής Παιδείας και την διαπαιδαγώγηση της Ελληνικής Νεολαίας με υγιή πρότυπα και Εθνικά οράματα, η πλατιά κοινωνική συνοχή του Ελληνικού λαού, η επαρκής μισθοδοτική πολιτική, η ασφάλεια στους εργασιακούς χώρους, η κοινωνικοποίηση της αγοράς και των παρεχόμενων αγαθών είναι έργο της 4ης Αυγούστου και του Αρχηγού της Ι. Μεταξά.

Ομοίως και το συντελεσθέν έργο στις Ένοπλες Δυνάμεις της Πατρίδος μας. Η ανάπλαση της έως τότε ρημαγμένης στρατιωτικής δομής, ο άρτιος και σύγχρονος στρατιωτικός εξοπλισμός, η σύγχρονη διαμόρφωση των Ελληνικών στρατοπέδων και η επέκτασή τους, η οικοδόμηση γρανιτένιων οχυρωματικών έργων και η αμυντική θωράκιση με έμφαση στις παραμεθόριες περιοχές, η άγρυπνη λειτουργία των Εθνικών και Στρατιωτικών Υπηρεσιών προάσπισης του Έθνους μας. Η Αντικατασκοπία και η Διπλωματία παρείχαν έργο πολλαπλά χρήσιμο, τόσο σε επαρκώς ωφέλιμη πληροφορία όσο και σε εξορθολογιστική διακρατική συνεργασία. Γι’ αυτό η Ελλάς του Ι. Μεταξά δεν ηττήθηκε ποτέ, όντας εθνικά και κοινωνικά δομημένη, κραταιά και κυρίαρχη. Γι’ αυτό και ουδέποτε κινδύνευσε να απωλέσει εδάφη, ονόματα και ιστορία. Γι’ αυτό ουδείς διανοήθηκε να αμφισβητήσει την Μακεδονία. Γι’ αυτό ουδείς αποτόλμησε να διαστρεβλώσει την Παιδεία μας και το Εθνικό της περιεχόμενο. Για τον λόγο αυτό πέθανε αναιτίως και λίαν «μυστηριωδώς» ο Ι. Μεταξάς. Για τους εχθρούς της Ελλάδος έπρεπε να εκλείψει το φωτεινό άστρο της Ελληνικής Εθνικής Πολιτικής.

Σήμερα η Μακεδονία Μας χαρίζεται στα λυκόρνεα του επίπλαστου μορφώματος των Σκοπίων που καταλαμβάνουν την έκταση της αλύτρωτης και Ελληνικής Β. Μακεδονίας Μας . Για να μετονομάζουν οι Σιωνιστοκίνητοι Σκοπιανοί δρόμους, αεροδρόμια και πόλεις με Ελληνικά ονόματα. Για να αναγείρουν ανδριάντες των δικών μας βασιλέων, των Ελλήνων Φιλίππου και Αλέξανδρου. Για να απονέμουν στρατιωτικά παράσημα με το όνομα του Αλέξανδρου, κοσμημένα με τον Ήλιο της δικής Μας Βεργίνας. Για να διεκδικούν την ελεύθερη Μακεδονία Μας.

Η δε Παιδεία μας και η Ελληνική Ιστορία αλλοιώνονται και αποεθνικοποιούνται τυπικά και ουσιαστικά, γιατί έτσι εξυπηρετείται και πάλι ο Σιωνιστικός Νεοταξισμός. Τα βιβλία των σχολείων μας αλλάζουν «εκπαιδευτικό» περιεχόμενο γιατί πρέπει, μας λένε, να εξοβελιστούν τα στοιχεία που προάγουν τις αντιπαλότητες και τα εθνικά μίση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Μόνο που οι αλλαγές-«φιλικοί» διακανονισμοί γίνονται μονομερώς από τους μονίμως ενδοτικούς Έλληνες «Υπευθύνους»! Ουδέν σχολικό εγχειρίδιο αλλάζει στην Τουρκία. Εδώ τα πάντα ανατρέπονται, σε βάρος φυσικά της Ελλάδος και των Ελλήνων.

Σύμφωνα με την έγκυρη εφημερίδα Παρασκευή+13, φύλλο της Παρασκευής 3 Αυγούστου 2007, από το έτος 2000 με την καθοδήγηση των Η.Π.Α και του State Department υπάρχει συμφωνία και συνεργασία του Αμερικανικού Πανεπιστημίου Κολούμπια, του Τουρκικού Σαμπανσί και του Ελληνικού Πάντειου περί της ανωτέρω «φιλικής» νέας δομής των εκπαιδευτικών βιβλίων! Δηλαδή για τον αφελληνισμό της Ελληνικής Παιδείας. Σε άρθρο του περιοδικού State, έντυπου οργάνου του State Department γίνεται σαφής λόγος, εκτός των παραπάνω, και για την ενεργό συνδρομή των αμερικανικών πρεσβειών σε Αθήνα, Λευκωσία και Άγκυρα. Τώρα, νομίζω ότι αποκαλύπτονται οι πάντες και τα πάντα. Τώρα αντιλαμβανόμαστε ποιοι γράφουν περιέργως τι, ποιοι ξεγράφουν τα Ελληνικά Δίκαια, ποιοι και γιατί αποπροσανατολίζουν την Ελληνική Νεολαία, ποιοι άρχουν όντες αλλοτρίως αρχόμενοι.

Θα τα ανεχόταν έστω κατ’ ελάχιστο η Εθνική Διακυβέρνηση της 4ης Αυγούστου και ο Ι. Μεταξάς όλα αυτά τα μισελληνικά καμώματα; ΑΣΦΑΛΕΣΤΑΤΑ ΟΧΙ! Μήπως θα τα ανεχόταν μια Νέα Εθνικοκοινωνική Διακυβέρνηση σήμερα; ΑΣΦΑΛΕΣΤΑΤΑ ΟΧΙ! Διότι ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός ενώνει τους Έλληνες, διασφαλίζει την κοινωνική ομαλότητα, διαπαιδαγωγεί την Ελληνική Νεολαία Εθνικά και διεκδικεί για λογαριασμό της Ελλάδος ό,τι της έχει κλαπεί και σε κάθε επίπεδο. Αιωνία η μνήμη και οι διδαχές σου Ι. Μεταξά. Εμπρός για μια Νέα Ελληνική, Εθνική και Κοινωνική Διακυβέρνηση.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου