Το πέρας των προσφάτων εκλογών, τα προκύψαντα αποτελέσματα και οι ακολουθούμενες φιλολογίες και παραφιλολογίες περί «Ακροδεξιάς» γεννούν εύφορο πεδίο για ένα πολιτικό και ιδεολογικό ξεκαθάρισμα που έχει ανάγκη ο τόπος. Ίσως είναι από τα λίγα πραγματικά ζητούμενα που οφείλουν να ικανοποιήσουν άμεσα οι πολιτικές δυνάμεις της Πατρίδος μας προκειμένου να στοιχηθούν και να μετρηθούν για την όποια ικανότητα διαθέτουν ή δεν διαθέτουν και τον λόγο της ύπαρξής τους ή μη αναφορικά με την ικανοποίηση των Εθνικών και Κοινωνικών Ζητημάτων της Ελλάδος. Διότι η ξεκάθαρη ιδεολογική ταυτότητα και οι σαφείς πολιτικές θέσεις καθορίζουν τον βαθμό της πατριωτικής προσηλώσεως, της πολιτικής αυτονομήσεως και του αδέσμευτου Εθνικού χαρακτήρα των κομμάτων απέναντι και ενάντια στις προκλήσεις και τις παρεμβάσεις του Διεθνούς Συνωμότη, του αδηφάγου Διεθνούς Σιωνισμού και της διαβόητης Νέας( μάλλον πανάρχαιας) Τάξης Πραγμάτων του.
Οι πρόσφατες διαλυτικές τάσεις που σημειώθηκαν στο χώρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ φέρουν μαζί τους αναμφίβολα το στίγμα της καταλυτικής παρεμβάσεως των οικονομικών διαχειριστών του πανάθλιου πολιτικού συστήματος που διαφεντεύει ιδιοτελώς και καταδυναστεύει προδήλως τις τύχες ολοκλήρου του Ελληνικού Έθνους και σύσσωμου του λαού. Η χρόνια ανάσχεση της παραγωγής πολιτικού έργου και η αντίστοιχη παντελής έλλειψη Εθνικού Προγραμματισμού και Σχεδιασμού για την αντιμετώπιση των αδιεξόδων και την ανάπτυξη της Ελλάδος λαμβάνουν τώρα ικανοποιητική απάντηση για τα αίτια του κακού. Βέβαια τα σκήπτρα που κρατούν και κραδαίνουν οι κεφαλές της ντόπιας πλουτοκρατίας δεν αποκτήθηκαν ως προϊόν ιδίου μόχθου και εργασίας αλλά δόθηκαν ως αντιπαροχή των καλών υπηρεσιών που προσφέρουν στην Διεφθαρμένη και Απάτριδα Παγκόσμια Εξουσία. Στην ίδια Αντεθνική και Αντιλαϊκή Εξουσία που πρόσκεινται και οι νεοταξικοί κομματικοί παρείες. Αμφότεροι δεν είναι εντολοδότες αλλά εντολοδόχοι. Γι’ αυτό και αποτελούν περιττό πολιτικό βάρος που πρέπει να αποτιναχθεί από τις πλάτες του Ελληνικού λαού.
Οι ανωτέρω διαπιστώσεις επαληθεύονται και επισφραγίζονται από τις όψιμες αλλά και αληθινές αποκαλύψεις για τους τρόπους εκλογής των βουλευτών και λαϊκών «εκπροσώπων» μέσα από ένα δήθεν ελεύθερο και αδιάβλητο σύστημα έκφρασης της λαϊκής ετυμηγορίας. Ο λαός καλείται να επιλέξει τους πλέον άξιους εκφραστές των πόθων και επιθυμιών του ανάμεσα σε πολιτικούς γυρολόγους που διαθέτουν συγκεκριμένα προεπιλεγμένα «προσόντα» για τον εξωραϊσμό και τον θετικό επηρεασμό της τάχα μου κυρίαρχης κοινής γνώμης. Ένας ολόκληρος μηχανισμός, τυφλά αφοσιωμένος στους Ολοκληρωτικούς σχεδιασμούς του Σιωνιστικού Νεοταξισμού, μετέρχεται κάθε θεμιτό και κυρίως αθέμιτο μέσο προωθήσεως των πλέον πειθήνιων μεταπρατών των στοχεύσεων της Άρχουσας Τάξης ακόμη και σε βάρος τόσο του λαού όσο και της δήθεν εκφρασθείσης ιδεολογίας. Έτσι λοιπόν το υποτιθέμενο αξιακό σύστημα επιλογής των πολιτικών «μας» απαρτίζεται από την «χαρισματική» και εξόχως κληρονομική επωνυμία του υποψηφίου( γιος, ανιψιός ή εγγονός πρώην πολιτικού), τις βαριές κοινωνικές γνωριμίες και τις σχέσεις εναγκαλισμού με την συμμορία της νεόκοπης πλουτοκρατίας, την οικονομική ισχύ του λαϊκού «υπερασπιστή», τον βαθμό της υποτέλειας που αυτός επιδεικνύει, την ιδεολογική κενότητα που διαθέτει και καλύπτει μέσα από την οικειοποίηση ιδεών που τις αντιλαμβάνεται ως εμπόριο ψεύτικης ελπίδας, τις σχέσεις διαπλοκής που αναπτύσσει με τους υποτιθέμενους ιδεολογικούς αντιπάλους και εχθρούς της Πατρίδος. Είναι έτοιμος να ξεπουληθεί και να ξεπουλήσει αξίες προκειμένου να κερδίσει μια θέση κάτω από τον ήλιο του Κοινοβουλίου, οδηγώντας την υποτιθέμενη Παράταξή του ακόμα και στον πολιτικό θάνατο. Αυτή ήταν και αυτή είναι η πραγματικότητα που χαρακτηρίζει τα έργα και τις ημέρες των κομμάτων της Καθεστηκυίας Τάξης, ανεξαρτήτως ψευτοιδεολογικού περιβλήματος, σ’ όλο το φάσμα της φθοροποιούς πολιτικής μας ζωής. Η διάσπασή τους ενδέχεται να ευνοήσει την Πολιτική και Κοινωνική Αναγέννηση της Ελλάδος μας, αρκεί να επέλθει η αντικατάστασή τους από έναν αξιόπιστο φορέα που θα κομίσει ένα ανώτερο ιδεολογικό και αξιακό σύστημα.
Εδώ έρχεται να παρέμβει καταλυτικά και να ανατρέψει το σαθρό πολιτικό σκηνικό ο Ελληνικός και Ριζοσπαστικός Εθνικοκοινωνισμός ως Πολιτική Ιδεολογία που προτάσσει την Εθνική Συνοχή και την Κοινωνική Αλληλεγγύη. Εκφράζει την πολιτική αναφορά του Πατριωτισμού, την Εθνική Καθαρότητα, την Γνήσια Φυλετική Συνείδηση και την προάσπιση των Λαϊκών Ελευθεριών. Αρνείται την νόθευση της Εθνικής Ταυτότητας, την καταρράκωση του Πολιτισμού και την παράδοση της Λαϊκής Κυριαρχίας σε αλλότριους σκοπούς. Ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός στηρίζει την Πολιτική Φιλοσοφία του, τον Ιδεολογικό Λόγο του και την Αξιακή Αναφορά του στην διατήρηση της Ελληνικής Ταυτότητας, στην οικοδόμηση ενός Νέου Ελληνικού Πολιτισμού και στην ελεύθερη έκφραση της Ελληνικής Λαϊκής Κυριαρχίας. Άξονας μετουσίωσης αυτής της σταθερής και απαρέγκλιτης πολιτικής στόχευσης του Εθνικοκοινωνισμού αποτελεί η ανάπτυξη των θεωριών της Εθνικής Ομοιογένειας και της Φυλετικής Συνείδησης( ο δεσμός του Αίματος), του εδαφικού παράγοντα και της Εθνικής Γεωπολιτικής Δραστηριότητας( ο δεσμός της Γης) και της αίσθησης του καθήκοντος και του χρέους έναντι των προγόνων, της Εθνικής Αποστολής και των επόμενων γενεών( ο δεσμός της Τιμής).
Ο πρώτος και θεμελιώδης λίθος για την ασφαλή δόμηση του Εθνικού Κράτους σύμφωνα με την πολιτική αντίληψη του Εθνικοκοινωνισμού και τη λογική παραδοχή της φυσικής νομοτέλειας είναι ο σεβασμός και η θωράκιση της Εθνικής και Φυλετικής Ιδιοσυστασίας. Ο πρωταρχικός παράγοντας που κατευθύνει τις ενέργειες μιας ομάδας πολιτών στον σχηματισμό της Πολιτείας είναι το αρμονικό ταίριασμα της κοινής καταγωγής και της φυλετικής ταυτοσημίας, η σύνθεση του όμαιμου και του ομόφυλου. Η τήρηση της Εθνικής Ομοιογένειας συνέχει τον λαό που την εφαρμόζει και τον κατευθύνει ομότροπα στην αντιμετώπιση των κοινών ζητημάτων και αναγκών. Όταν οι πολίτες μιας Κρατικής Οντότητας έχουν κοινό γλωσσικό κώδικα, κοινή παιδεία, κοινά ήθη και έθιμα, κοινές θρησκευτικές αναζητήσεις και την ίδια κοιτίδα προέλευσης, τότε είναι απολύτως φυσιολογικό να εργάζονται με ζήλο και αφοσίωση για την πρόοδο και ανάπτυξη της Εθνικής Κοινότητος. Αρκεί να επιλέξουν υπεύθυνες ηγεσίες και όλοι μαζί να αποτρέψουν επιβλαβείς προσμείξεις κατώτερων και αλλότριων πληθυσμών που θα λειτουργήσουν ως ενισχυτικοί φορείς συμφερόντων αντίθετων προς τις επιδιώξεις του Έθνους. Αν μάλιστα τυγχάνει ένας λαός να είναι ανώτερος και να έχει σημειώσει μοναδικές και ανυπέρβλητες πολιτισμικές και πολιτικές καταγραφές, αν ο λαός αυτός είναι ο Ελληνικός, τότε υποχρεούται να τηρήσει αμόλυντη την υπόστασή του και ανόθευτη την εθνολογική του σύνθεση. Το Έθνος οφείλει να στηριχθεί στην εντοπιότητα των πολιτών του και να στηρίξει την ενότητα, τη συνοχή και το αρραγές μέτωπο αυτών. Δεν αποκαλείσαι Έλληνας με την απόκτηση ενός χαρτιού και μιας ταυτότητας αλλά χαριτώνεσαι από το Ελληνικό Αίμα που τρέχει στις φλέβες σου. Ουδεμία ανθρώπινη επέμβαση πρόκειται να γίνει ανεκτή προκειμένου να νοθευτεί το Ελληνικό Αίμα και να αλλάξει η Βιοσύσταση του λαού μας. Σ’ αυτή εδώ τη χώρα κατοικούν Έλληνες που ανήκουν στην Ανώτερη Λευκή Ευρωπαϊκή Φυλή που γεννοβόλησε το Ελληνικό Έθνος.
Το δεύτερο δομικό στοιχείο της Εθνικοκοινωνικής Πολιτείας αποτελείται από την κατάκτηση του απαραίτητου ζωτικού εδαφικού χώρου που απαιτείται προκειμένου να ζήσει, να αναπτυχθεί και να εξαπλωθεί ο Εθνικός πληθυσμός συμμετρικά και ανεμπόδιστα. Στην Εθνικοκοινωνική Κοσμοθεωρία η ισχυροποίηση του Εθνικού Κράτους βασίζεται στην πληθυσμιακή έκρηξη, αφού περισσότεροι πολίτες σημαίνουν αναβάθμιση του εργατικού ιστού του Έθνους όχι μόνο σε ποσοτικό αλλά και σε ποιοτικό επίπεδο. Με τον όρο εργάτης εννοούμε κάθε ανθρώπινη μονάδα που προσφέρει το προϊόν της εργασίας της στην Εθνική Κοινότητα αγόγγυστα, υπηρετώντας πιστά τον υπέρτατο σκοπό της κραταίωσής της μέσα σ’ ένα πλαίσιο ανταποδοτικότητας, αφού η θετική απολαβή της Πολιτείας νέμεται ισόποσα και αδιακρίτως σε όλους τους πολίτες που μοχθούν. Η επιδιωκόμενη αυξητική πληθυσμιακή τάση δημιουργεί την υποχρέωση της Εθνικής Πολιτείας να καλύψει τις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες των νέων πολιτών της. Ανάγκες που έχουν να κάνουν κυρίως με την παροχή στέγης, τροφής, εργασίας και ικανής εδαφικής και παραγωγικής εκτάσεως. Η υποχρέωση αυτή αυξάνει όταν πλησίον του Εθνικού Μητροπολιτικού Κέντρου εδράζονται οικείοι πληθυσμοί που είτε λόγω πρότερων ατυχιών είτε παλαιότερων προδοτικών καταστάσεων έχουν βρεθεί εκτός συνόρων υπό ξένη κατοχή. Στις ανωτέρω περιπτώσεις θεωρούμε ιερό καθήκον την πράξη της ανακατανομής εδαφών και την οικειοποίηση ευρύτατων ζωνών επιρροής. Η χάραξη και η υλοποίηση μιας πάγιας και απαρέγκλιτης Εθνικής Γεωπολιτικής Δραστηριότητας αποτελεί βασικό κορμό της Εθνικοκοινωνικής Κοσμοθεωρίας. Ο Εθνικός Πολιτικός Σχεδιασμός, η Δυναμική Εξωτερική Πολιτική και το Εδαφικό Ζήτημα αποτελούν για εμάς μια αδιάσπαστη ενότητα που έχουν ως κοινούς παρονομαστές τις έννοιες διεκδίκηση, πειθώς, έντονη επιχειρηματολογία, κατάκτηση. Τα ανθρώπινα και εδαφικά δικαιώματα ισχύουν για όλα τα έθνη, πολύ δε περισσότερο για τον Ανώτερο Εθνικοκοινωνικό Ελληνισμό. Οι πλούσιες και ευρείες εδαφικές εκτάσεις που μας έχουν αφαιρεθεί όντες διαθέτουσες συμπαγείς Ελληνικούς πληθυσμούς μας ανήκουν και θα τις επαναδιαπραγματευτούμε για λογαριασμό της Μεγάλης μας Πατρίδος Ελλάδος. Δεν είναι θέμα πολεμικής δράσης όπως λένε οι δειλοί αλλά ζήτημα αποτελεσματικής και στιβαρής Εθνικής Πολιτικής. Επιπλέον ο παράγοντας Γη και η σύνδεσή του με τον άνθρωπο έχει διαχρονικά αποδειχθεί ότι δημιουργεί χαρακτήρες υπεύθυνους, ρωμαλέους, ευφυείς, δραστήριους αλλά και δημιουργικά ενεργητικούς απέναντι στις Εθνικές υποθέσεις και τις κοινωνικές υποχρεώσεις. Η ενασχόληση με το φυσικό περιβάλλον και τις αγροτικές δραστηριότητες αναπτύσσει βαθιά οικολογική συνείδηση, διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντες, διαπλάθει δυνατές και υγιείς προσωπικότητες και ενδυναμώνει την πίστη και την προσήλωση του λαού στην άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του Έθνους. Ο δεσμός του ανθρώπου με τη Γη γίνεται ταυτόσημος με εκείνον του πολίτη και της Εθνικής Κοινότητας. Ο ανθρώπινος παράγοντας μέσα από μια σχέση αλληλεξάρτησης με τη Γη του τίθεται αυθόρμητα στην διάθεση του Κράτους και προασπίζει από κοινού την Εθνική εδαφική περιουσία. Η καταπολέμηση της αστυφιλίας και η κινητροδότηση για την επάνδρωση της υπαίθρου θωρακίζει τόσο το Έθνος όσο και το λαό.
Ο τρίτος ζωτικός άξονας της Εθνικοκοινωνικής Βιοθεωρίας, μαζί με την Φυλετική Συνείδηση, είναι ο δεσμός της Τιμής και του Χρέους των πολιτών του Εθνικού Κράτους έναντι των προγόνων, της Εθνικής Αποστολής και των μελλοντικών γενεών που θα έρθουν και θα εξελίξουν το Έθνος. Αναμφίβολα η σημερινή Ελλάς δεν προήλθε ως προϊόν παρθενογένεσης αλλά μέσα από μια αδιάκοπη διεργασία κοπιωδών δοκιμασιών και αγώνων των Ελλήνων που προηγήθηκαν ώστε να απολαμβάνουμε εμείς σήμερα το αγαθό της ελευθερίας. Καταστάσεις ακμής και παρακμής, ανόδου και πτώσεως δεν έπαυσαν ποτέ να εναλλάσσονται στη διάρκεια του βίου αυτού του Έθνους. Η επίζηλη γεωφυσική θέση της Πατρίδος μας και η συναναστροφή με προδότες και υπανθρώπους δοκίμασαν λίαν επιτυχώς τις αντοχές της Ελλάδος. Αυτό το Έθνος δημιούργησε πολιτισμούς και κοσμοκρατορίες ανυπέρβλητες. Οφείλουμε να συνεχίσουμε να βαδίζουμε στα χνάρια των Μεγάλων Προγόνων μας. Να χτίσουμε μια Νέα Ελλάδα, Δικαιότερη, Δυνατότερη και Μεγαλύτερη. Να δημιουργήσουμε έναν Νέο Ελληνικό Πολιτισμό και να στηριχθούμε στον Ηθικό Κώδικα της Εθνικολαικής Τιμής και του ηρωικού τρόπου ζωής του Αγώνα και της Αρετής. Να δομήσουμε μια Ελλάδα της Τιμής και του Καθήκοντος που θα απευθύνεται και θα στεγάζει όλους τους Έλληνες, χαρίζοντας τους την Ελευθερία και αποδίδοντας τους το Δικαίωμα της Ελληνικότητας. Να παραδώσουμε στις επερχόμενες γενιές Ελλήνων μια Πατρίδα ισχυρότερη και μεγαλύτερη απ’ αυτή που παραλάβαμε. Τότε θα είμαστε διπλά ευτυχείς, και ως Έλληνες και ως Εθνικοκοινωνιστές.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://polapopsis.blogspot.com/
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
