ΑΘΗΝΑ 10-12-2007.
Η μιζέρια του σημερινού Ελληνικού Κράτους και η μικρότητα που κουβαλά είναι πολλαπλά ειπωμένη και διαπιστωμένη. Αναμφίβολα είναι ένα γεγονός που λυπεί βαθύτατα και εξοργίζει κάθε γνήσιο Έλληνα Πατριώτη. Πληγώνει κάθε Ελληνική ψυχή που βασίζει την ύπαρξή της στην βαθειά προσήλωση προς το Ελληνικό Έθνος και την απόλυτη αγάπη προς την Πατρίδα που το εκφράζει και το υπηρετεί. Ανταποκρίνεται άραγε στο ιερό καθήκον του το κρατικό μόρφωμα της σύγχρονης Καθεστηκυίας Τάξης και το συνονθύλευμα των ταγών που το εκφράζουν; Μήπως ο ορισμός της Πατρίδος και τα πεπραγμένα που βιώνουμε μας παρέχουν την πλέον πειστική απάντηση στο ερώτημα που θέτουμε;
Το Ελληνικό Έθνος συγκροτείται ανέκαθεν από πολίτες που έλκουν ελληνική καταγωγή, ανήκουν στην ίδια λευκή ευρωπαϊκή φυλή, ομιλούν την ελληνική γλώσσα και πράττουν πάντα τα έργα για την πρόοδο και υπεροχή του Ελληνισμού. Είναι τα στοιχεία που εκφράζουν την Ελληνική Κοσμοθεωρία και Βιοθεωρία και αποδίδονται με τις έννοιες όμαιμο, ομόφυλο, ομόγλωσσο και ομότροπο. Η Ελληνική Πατρίδα αποτελεί τον Κεντρικό Οργανωτικό Πυρήνα που ρυθμίζει τις σχέσεις των Ελλήνων, εξασφαλίζει την κοινωνική συνοχή και επιτυγχάνει τους σκοπούς του Έθνους. Οι πολίτες, που κατά καιρούς διάφοροι κόπτονται τάχα για τα κυριαρχικά τους δικαιώματα και τη γνώμη τους, ο υπερήφανος μα και εύπιστος Ελληνικός λαός αποτελεί τη ζώσα εικόνα και την καρδιά του Ελληνικού Έθνους.
Εδώ αρχίζει πλέον να διαφαίνεται η διαφορά ανάμεσα στην ιδεατή Πολιτεία και την τωρινή επικρατούσα, δίδοντας την απάντηση στο αρχικό ερώτημα που θέσαμε. Διότι αν το συγκαιρινό Κράτος μας ενδιαφερόταν για τους πολίτες που το θρέφουν και το μετουσιώνουν σε ζωντανό κύτταρο δεν θα έπραττε τα γνωστά ολέθρια έργα που επιφέρουν έμφραγμα και καίρια πλήγματα στο λαό μας. Πλήγματα και εμφράγματα που επιφέρονται είτε σχηματικά και πολιτικοκοινωνικά είτε κυριολεκτικά και βιολογικά.
Αν κάποιος επιδιώκει την πτώση ενός Έθνους ύπουλα και «ειρηνικά», δεν έχει παρά να μεταβάλλει την εθνολογική σύνθεση και ποιότητα. Κι αυτό συμβαίνει αν αλλοιωθεί η φυσιογνωμία και ελαττωθεί το πλήρωμα που αποτελεί την Ελληνική Κοινωνία. Η μοίρα ενός Έθνους δεν καθορίζεται από τα ευκόλως παραγόμενα αποτελέσματα αλλά από τα αναγκαία και επιβαλλόμενα. Το Έθνος δεν ασχολείται με την δυνατότητα μιας ενέργειας αλλά και με την αναγκαιότητα και τη χρησιμότητα αυτής. Κατά συνέπεια το Κράτος μας δεν χρεώνεται μόνο τις θετικές αλλά και τις αρνητικές καταγραφές.
Αν όμως θεωρούμε ότι ήδη ακουμπήσαμε τον πάτο του ποτηριού, η Πολιτεία «μας» έρχεται να μας διαψεύσει με τρόπο τραγικό και εξωφρενικό. Αν πιστεύουμε ότι τα Ίμια, τα ζεϊμπέκικα και οι κουμπαριές είναι τα πιο ακραία επίχειρα του νεοελληνικού μαζοχισμού και της παρά φύση ελληνοτουρκικής προσέγγισης, πρέπει να συνομολογήσουμε ότι λανθάνουμε λάθος μέγα. Ούτε αποτελεί το τελευταίο εφιαλτικό ατόπημα του θύματος προ του καραδοκούντος και αιμοσταγούς θύτη η «ελληνική» προώθηση του τουρκικού εξευρωπαϊσμού.
Η Ελληνική ανδρεία και ευφυΐα δεν έχουν ασφαλώς απωλεσθεί. Τούτο καταμαρτυρούν οι ηρωικές και παραγωγικές καταγραφές των Ελλήνων στην καθημερινότητά τους και η συχνή κατάθεση της ζωής στο βωμό της προάσπισης της Πατρίδος. Οι μαχητές του Ελληνικού Έθνους που έχουν καταστεί εθνομάρτυρες και έχουν περάσει στην αιωνιότητα με την τιμιωτέρα εισφορά του Αίματος αυξάνονται, φέρνοντας σε αντιδιαστολή την επάρκεια του Ελληνικού Στρατεύματος και τον Πατριωτισμό του με την ανεπάρκεια και την ολιγοψυχία του Κρατιδίου των Αθηνών.
Έτσι λοιπόν κατά τη διενέργεια ασκήσεως και ευρισκόμενος πιλότος μας στην περιοχή της Χαλκιδικής, για αδιευκρίνιστους ακόμη λόγους κατέπεσε στη θαλάσσια περιοχή. Πριν προλάβουμε να συνέλθουμε από το σοκ της απώλειας, απέραντος και ασύνορος θυμός μας κατέλαβε όταν πληροφορηθήκαμε ότι τη σωρό του ήρωα περισυνέλλεξε τουρκική φρεγάτα που βρισκόταν στην περιοχή στα πλαίσια άσκησης.
Αμείλικτα ερωτηματικά προκύπτουν και απαιτούν την πλήρη παράθεση επαρκών απαντήσεων. Κατ’ αρχή, πως βρέθηκε το τουρκικό πλοίο εντός των Ελληνικών χωρικών υδάτων και γιατί έφτασε τόσο γρήγορα και με τόση ακρίβεια στίγματος στο χώρο του δυστυχήματος. Ξεκινώντας μάλιστα από σχετικά μεγάλη απόσταση. Από ό,τι γνωρίζουμε, το αεροσκάφος μας και η τουρκική φρεγάτα δεν συμμετείχαν στην ίδια άσκηση. Ποιοι είναι οι ακριβείς λόγοι που οδήγησαν στην πτώση τον έμπειρο πιλότο μας; Γιατί τα ελληνικά σωστικά μέσα δεν περισυνέλλεξαν πρώτα τον Έλληνα σμηναγό, παρότι βρισκόντουσαν κοντύτερα από την τουρκική φρεγάτα; Θα αναζητηθούν οι ευθύνες εκεί που πραγματικά ανήκουν κι όχι στα διάφορα δήθεν ανθρώπινα λάθη και βέρτιγκο; Τι συμβαίνει με τις ζώνες έρευνας και διάσωσης; Μήπως έχουμε παραχωρήσει χώρο σ’ αυτά τα πλαίσια στην περιοχή εκείνη στους Τούρκους και γι’ αυτό βρέθηκαν εκεί; Και αν ναι, που αλλού;
Ο ενδοτισμός λαμβάνει διαστάσεις προδοσίας. Όταν καταφθάνει στην Κομοτηνή ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μπαμπατζάν και κάνει λόγο για τουρκική μειονότητα με δικαιώματα που καταπατώνται και προτροπή για προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, όταν ο κύριος αυτός παρίσταται και ομιλεί στα γραφεία της παράνομης «τουρκικής νεολαίας Κομοτηνής» και μας κάνει υποδείξεις περί «κουρδικής τρομοκρατίας» και αντιμετώπισή της βάσει ελληνοτουρκικής συμφωνίας( μάλιστα, τώρα καταλάβαμε!), τότε η ξεφτίλα μας σπάει ήδη παγκόσμιο ρεκόρ.
Η ανατροπή του Καθεστωτικού Νεοταξισμού επιβάλλεται. Η Ελληνική Εθνικοκοινωνική Παράταξη οφείλει να ξεσηκώσει τον λαό και να επιβάλλει από κοινού μια Νέα Κατάσταση, μια Ελληνική Τάξη Πραγμάτων. Με τους Ήρωες και την Ελλάδα δεν παίζει κανείς. Η Ελλάς θα επιστρέψει στους Έλληνες. Η Μεγάλη και Ισχυρή Ελλάς είναι ο στόχος μας. Ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός είναι ο μόνος εγγυητής.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ : http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου