ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΥΠΟ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ

AΘΗΝΑ 21-1-2008.

Ημέρες Πομπηίας διάγει το πλέον σαθρό καθεστώς που έχει ποτέ ενσκήψει σε τούτη την ένδοξη πλην ταλαιπωρημένη και βαρύτατα τραυματισμένη γωνιά του πλανήτη. Η διαφθορά και η διαπλοκή έχουν μετατραπεί στην αγαπημένη περιρρέουσα ατμόσφαιρα των εκάστοτε κυβερνώντων. Φαινόμενο που υφίσταται από αμνημονεύτου χρόνου και αγγίζει όσους έχουν διαχειριστεί τα πολιτικά πράγματα της χώρας, κάνοντας προηγουμένως τη διατριβή τους στα διάφορα υπερατλαντικά παράκεντρα εξουσίας. Ένας συρφετός ωφελιμιστών και τυχοδιωκτών έχει καταφέρει να συμπαρασύρει τον πιο δημιουργικό λαό τού κόσμου σε επιλογές ήττας και συμπεριφορές προκλητικής απάθειας.

Φανταστείτε απλά να τεθεί αύριο ως ζητούμενο η παράλληλη και ταυτόχρονη αντιμετώπιση δύο πολύ κρίσιμων και σοβαρών προβλημάτων. Ένα δίλημμα που έχει να κάνει αφενός με τη διασφάλιση μισθών και συντάξεων και αφετέρου με την προάσπιση της Ελληνικότητας της Μακεδονίας Μας. Και τα δύο αυτά ζητήματα χρήζουν της δέουσας περιφρουρήσεως, αφού άπτονται ομοίως του αισθήματος της αυτοσυντήρησης.

Οι δύο καθοριστικές και προσδιοριστικές συνιστώσες του Έθνους απαρτίζονται από την ζώσα λαϊκή έκφραση και τον εδαφικό παράγοντα σε μια αγωνιστική διαδικασία για την ελευθερία λαού και Πατρίδος. Το ένα αγαθό αποτελεί προαπαιτούμενο του άλλου. Η μεν Πατρίδα έχει ανάγκη για την υπεράσπισή της την σύμπνοια, την αγωνιστικότητα και την πίστη των πολιτών σε βαθμό απόλυτης υποταγής. Ο δε πολίτης διεκδικεί το προϊόν τού εργασιακού του μόχθου ως μέσο επιβιώσεως. Αρκεί η ύλη να τίθεται στην υπηρεσία του Έθνους κι όχι το αντίθετο. Γιατί τότε το Έθνος μετατρέπεται σε αναλώσιμο προϊόν.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι καλείται ο λαός μας να διατρανώσει την πεποίθηση και τη βούλησή του για γεμάτο στομάχι και Ελληνική Μακεδονία, για οικονομική ανταμοιβή και Εθνική Κυριαρχία. Και ο λαϊκός αγώνας δίνεται μέσω συλλαλητηρίων. Αν το οικονομικό συλλαλητήριο έχει μεγαλύτερη μαζικότητα από το Εθνικό, αυτό με τα σημερινά καθεστωτικά δεδομένα μπορεί και να χαρακτηρισθεί…πολιτικά ορθό!

Αλλά τι θεωρείται πολιτικά ορθό μέσα στα πλαίσια τού σημερινού και ευτυχώς καταρρέοντος πολιτικού συστήματος της Πατρίδος μας; Η ίδια η καθημερινότητα τού πολίτη καταδεικνύει ότι το στοιχείο τού λογικού ταυτίζεται μ’ εκείνο τού ωφελιμισμού. Και μάλιστα της πιο αποκρουστικής μορφής που αντιπροσωπεύει ο στείρος και επιβλαβής για το κοινοτικό συμφέρον ατομικισμός. Η προσωπική ευδαιμονία, η παράτυπη κερδοφορία, η παράκαμψη νομικών και θεσμικών διαδικασιών, η εξυπηρέτηση τού εγώ, η υποταγή στους κανόνες που στήνουν οι οικονομικά ισχυροί θεωρούνται πράξεις αναπόδραστες. Πράξεις που δεν συνάδουν με την Κοινωνική Δικαιοσύνη και το Εθνικό συμφέρον, αλλά που ο λαός εξωθείται από τους μηχανισμούς του Συστήματος να τις αποδεχθεί ως προαπαιτούμενο επιβιώσεως, ως πνευματική σκλαβιά που δήθεν συντηρεί ελεύθερη τη σάρκα.

Φαίνεται όμως ότι η Εθνοφυλετική ψυχή τού Ελληνικού Λαού και οι δραματικές συνθήκες τού εγχώριου πολιτικού τοπίου ανατρέπουν την συστημική ορθότητα και κονταίνουν – επιτέλους – τον βίο τού ντόπιου Νεοταξισμού. Η Τάξη των Πολιτικών Πραγμάτων των «Ορθοφρονούντων» ή επί το ορθότερον Δουλοφρονούντων κλυδωνίζεται και οδεύει προς τον πολιτικό κλίβανο. Η σαθρή κυριαρχία της «καίγεται» όπως ακριβώς «κάηκαν» τόσα χρόνια οι αναπτυξιακές προοπτικές ενός ολόκληρου Έθνους. Τα κατά διαστήματα αποκαλυπτήρια και τα ζουμερά ξεγυμνώματα κάποτε είχαν συγκεκριμένο στόχο. Αποσκοπούσαν αφενός μεν στην προώθηση του πειστικότερου εθνικού ολετήρα, αφετέρου δε στον εξαγνισμό του πολιτικού περιβάλλοντος. Ότι δηλαδή δεν είναι όλοι ίδιοι.

Σήμερα τα πράγματα έχουν σαφώς διαφοροποιηθεί. Τα βέλη της λαϊκής νεμέσεως καταπίπτουν εναντίον όλων όσων δηλητηριάζουν την πορεία του ενδοξότερου λαού που είχε την υπομονή ή μάλλον τον ηλίθιο μαζοχισμό να τους ανέχεται μέχρι χθες. Και που αποφάσισε ότι μπορεί να ζήσει και χωρίς τα…κληρονομικά γεράκια του πολιτικαντισμού και τις…προικισμένες ύαινες της υμέτερης προπαγανδιστικής δημοσιογραφίας. Και βέβαια χωρίς το αβανταδόρικο χρήμα της καινοφανούς Πλουτοκρατίας που συντηρεί και τα δύο…ζωντανά!

Τα συμφέροντα που έρχονται από μακρινά και σκοτεινά διεθνιστικά λαγούμια, επενδύουν χρήμα και χρίζουν εκλεκτές ηγεσίες για να καθυποτάξουν κι όχι να ελευθερώσουν συνειδήσεις. Οι δε προσκυνημένες υπάρξεις δεν είναι πρόσωπα που διεκδικούν τον χαρακτηρισμό της αρσακειάδας ούτε διαθέτουν την ζώνη της…πολιτικής αγνότητας.

Κάποτε οι χρυσοκάνθαροι μεγαλοσχήμονες ξεγελούσαν τον λαό, μιλώντας για παροδικά κρούσματα ολίγων επίορκων και μάς γέμιζαν με μπαρούφες τού τύπου στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Σ’ ένα Εθνικό και Λαοκρατικό Καθεστώς κάτι τέτοιο υφίσταται, γιατί ο λαός ερωτάται και συμμετέχει στα Κοινά της Πατρίδος. Κάτι που απουσιάζει εσκεμμένα σ’ αυτό τον τόπο. Διότι το αρχέγονο αξιακό σύστημα Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια αντικαταστάθηκε αντιστοίχως από το Κέρδος, τη Ρουφιανιά και την Ευδαιμονία.

Καθαίρεση του Συστήματος Διακυβέρνησης και αλλαγή πορείας είναι ό,τι χρειαζόμαστε. Κατάργηση των πρακτικών Διοίκησης που φιμώνουν τη λαϊκή φωνή και ακυρώνουν τις θυσίες των ωραιότερων και γνησιότερων Ελλήνων που δεν διστάζουν να χύσουν το Τίμιο Αίμα τους για την ακεραιότητα και την ισχυροποίηση της Μεγάλης Ελληνικής Πατρίδος. Ας καταργήσουμε τους «βιαστές» της Ελλάδος, ας αγωνιστούμε για ένα νέο Εθνικό και Λαϊκό Καθεστώς και ας τιμούμε τους ήρωες τού Γένους των Ελλήνων. Όπως θα συμβεί με την εκδήλωση Τιμής και Μνήμης για τους ήρωες των Ιμίων Βλαχάκο, Καραθανάση και Γιαλοψό στις 2 Φεβρουαρίου 2008 και ώρα 19.00 στην Αθήνα, στην Πλατεία Κολοκοτρώνη. ΑΘΑΝΑΤΟΙ!

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com