Πόσα ακόμα δεινά και πόσες πισώπλατες μαχαιριές μπορεί να ανεχθεί η Ελλάδα από εχθρούς και «φίλους», από επίδοξους κατακτητές και αγνώμονες «συμμάχους», από τους νεοταξικούς τεμαχιστές των εθνών και τους εδώδιμους γλείφτες του Παγκόσμιου Συστήματος Εξουσίας; Και ακόμη πόσα πλήγματα θα προσπαθήσουν να επιφέρουν στο Σώμα του Ελληνικού Έθνους οι διάφοροι ευφάνταστοι προστάτες κάθε ανύπαρκτης μειονότητας που κωφεύουν απέναντι στην εκστρατεία πλύσης εγκεφάλου που στοχεύει στην άμβλυνση των πατριωτικών αντανακλαστικών του λαού μας;
Έχουν σκεφθεί όλοι αυτοί μαζί με την αδύναμη και δειλή Πολιτική Τάξη ποιον εξυπηρετούν με τις τελευταίες δανεικές και φυτευτές τοποθετήσεις που εκφράζουν; Όλοι αυτοί οι δημόσιοι κήνσορες, ταγοί και θεσμικοί παράγοντες έχουν πιει το αμίλητο νερό για τα δεινά στα οποία υπόκειται ο υπόδουλος Ελληνισμός που εστιάζεται στα βορειοανατολικά σύνορα της Πατρίδος μας, με πρώτους τούτη την ώρα τους αδελφούς μας στην Β. Ήπειρο και την Β. Μακεδονία. Η Ελλάς πάντως σίγουρα δεν εκφράζεται και δεν υπηρετείται στην κατεύθυνση του γενικού Εθνικού συμφέροντος.
Οι Παγκόσμιοι Επικυρίαρχοι, οραματιζόμενοι τον διοικητικό και οικονομικό έλεγχο των Βαλκανίων, αποφάσισαν να μεταβάλλουν την γεωγραφική και πληθυσμιακή σύνθεση του χάρτη. Αλλά για να το επιτύχουν χρειάζονται πρόθυμα ενεργούμενα και ιδανικά κρατικά περιβάλλοντα, αληθινά προτεκτοράτα που διαθέτουν για κεφαλές υποταγμένους πραιτοριανούς και για λαό ανθρώπους αφιονισμένους και διψασμένους για δόξα και μεγαλεία που δεν τους ανήκανε ποτέ. Όμως η κατάκτηση της χρυσοφόρου, κομβικής και σημαίνουσας από απόψεως στρατηγικού ελέγχου Βαλκανικής πρέπει, σύμφωνα με τους νεοταξικούς σχεδιασμούς, να επιτευχθεί αναίμακτα, ύπουλα και δόλια με την περιθωριοποίηση των ενοχλητικών εταίρων τύπου Ελλάδος, ακόμη κι αν απαιτηθεί συνδρομή εκ των έσω. Και ιδού η γέννηση του ανεξάρτητου Κοσσυφοπεδίου και η επιδίωξη παγίωσης της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας»!
Κατ’ αρχήν υπό ποιες υποτιθέμενες προϋποθέσεις η Ελλάς προσέρχεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τα Σκόπια και τι είναι αυτό που διαπραγματεύεται η πολιτική μας ηγεσία; Το ιερό όνομα της Μακεδονίας Μας; Υπάρχει περίπτωση να το μοιραστούμε με τους προκλητικούς γείτονές μας δίχως αυτό να θεωρηθεί προδοσία; Και τι πραγματικά μπορεί να σκεφθεί ο κοινός νους ενός γνήσιου Έλληνα Πατριώτη στο άκουσμα των προτεινόμενων ονομάτων του κράτους των νεοκομιτατζήδων. Είναι αδιανόητο να μπούμε στη λογική του παζαριού και να παραχωρήσουμε δικαιώματα και αύριο εδάφη στους σφετεριστές της Μακεδονίας. Αν κάποιοι οφείλουν να παραχωρήσουν, αυτοί είναι οι Σκοπιανοί. Να παραχωρήσουν στους 200000 Έλληνες της Β. Μακεδονίας Μας τα δικαιώματα στις περιουσίες τους, στην εργασία τους, στις Ελληνικές επωνυμίες και την εν γένει Ελληνικότητα.
Αλλά αν κοιτάξουμε κι αυτούς τους όρους της πρότασης Νίμιτς θα διαπιστώσουμε κάποια σημεία ιταμής συμπεριφοράς. Στο προοίμιο της ανωτέρω προτάσεως αναφέρεται η αναγνώριση ότι το συνταγματικό όνομα των Σκοπίων είναι «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και ότι το έδαφος της αποτελεί μέρος της ιστορικής Μακεδονίας. Αν ομιλούν για το Μοναστήρι, τη Γευγελή, την Αχρίδα, την Δοϊράνη και λοιπές περιοχές των Σκοπιών που ανήκουν όντως στην ιστορική περιοχή της Μακεδονίας, ας τις αποδώσουν στην Ελλάδα. Ποια συνταγματική «Δημοκρατία της Μακεδονίας» μάς ζητούν να αναγνωρίσουμε; Και ποια διαπραγματευτική βάση υπάρχει σε μια πρόταση που υπαγορεύει ρητά ότι κανένα από τα δύο κράτη δεν θα έχει αποκλειστικά δικαιώματα στο όνομα Μακεδονία; Η προτεινόμενη μάλιστα ονομασία μεταξύ άλλων συναφών «Ανεξάρτητη Δημοκρατία της Μακεδονίας» παραπέμπει σε μέλλουσες εδαφικές διεκδικήσεις των Σκοπίων!
Αλλά και ο υποτιθέμενος διαχωρισμός μεταξύ του γεωγραφικού και του εθνικού προσδιορισμού του ονόματος με προτίμηση την αναφορά στον πρώτο και η προσπάθεια επηρεασμού του ελληνικού λαού προς αυτή την κατεύθυνση γεννά εύλογα ερωτηματικά. Όλοι αυτοί οι πολιτικοί και θεσμικοί διαχειριστές τού εθνικού μας ζητήματος δεν γνωρίζουν την εφαρμογή της γεωπολιτικής και την πολιτική σημασία του εδαφικού παράγοντα; Δεν γνωρίζουν ότι η οικειοποίηση εδαφικών και ιστορικών δικαιωμάτων μπορεί να παγιώσει νομή και κατοχή σε βάρος του παραχωρούντος, εν προκειμένω της Ελλάδος;
Επιπλέον η αλβανοποίηση του Κοσσυφοπεδίου μέσω της ανεξαρτητοποίησης και η ανακίνηση διαρκώς του ανύπαρκτου θέματος των τσάμηδων δεν προκαλεί προϊδεασμό στην ελληνική πολιτική ηγεσία για τις σε βάρος μας ορέξεις των Αλβανών; Η επερχόμενη δημιουργία αλβανικού κόμματος στη χώρα μας με ανοικτές τις αλβανικές βλέψεις για την Ήπειρό μας δεν αποτελεί κίνδυνο για την εθνική μας κυριαρχία; Οι ανοιχτές συζητήσεις τού διαβόητου Κέντρου Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων σε ελληνικά εκπαιδευτήρια για τα υποτιθέμενα δικαιώματα των τσάμηδων, ειδικά από τη στιγμή που οι τελευταίοι είναι όμηροι και ενεργούμενα της αλβανικής προπαγάνδας, μάς επιτρέπει να αισθανόμαστε καλά;
Τα πράγματα είναι πολύ απλά και ο χειρισμός διευκολύνεται από τη στιγμή που ο ρωσικός παράγοντας παρέχει ευκαιρίες γόνιμων συνεργασιών. Η Ελλάς επιβάλλεται να μην αναγνωρίσει κανένα κράτος με το όνομα Κοσσυφοπέδιο, ως αναπόσπαστο τμήμα της σερβικής επικράτειας. Τα Σκόπια οφείλουν να συνετιστούν και να αναγνωρίσουν τα δικαιώματα των Ελλήνων εντός της επικράτειάς τους. Η ελληνική ηγεσία να θέσει βέτο και να υιοθετήσει κοινοβουλευτική απόφαση για εθνική έγερση έναντι κάθε παρομοίου προκλήσεως. Ο ελληνικός λαός θέλει πατριωτικές συμπεριφορές. Η Εθνική και Κοινωνική Παράταξη μπορεί και επιβάλλεται να το πράξει.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΛΑ.Ο.Σ
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com
http://polapopsis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου