ΑΘΗΝΑ 20-3-2008.Αποτελεί πραγματικά ζήτημα άξιο διερεύνησης η μετάλλαξη της νοοτροπίας του λαού μας και η αναπτυσσόμενη συμπεριφορά του απέναντι στις εκάστοτε κακουχίες και κακές ηγεσίες. Παλαιότερα οι ριψάσπιδες εξυπηρετούσαν ιδιοτελή μικροσυμφέροντα σε βάρος του λαού και της πολιτικής ηγεσίας, ενώ στην σύγχρονη πολυκομματική και «πλουραλιστική» περίοδο του Ελληνισμού τα ιδιοτελή μικροσυμφέροντα έγιναν εξουσία προς τέρψη και ευόδωση των μεγαλοσυμφερόντων του Παγκόσμιου Δυνάστη.
Σε περιόδους της πλέον δύσκολης και σκοτεινής σκλαβιάς ο ελληνικός λαός λειτούργησε ως συγκροτημένο και συνειδητοποιημένο Έθνος και κατόρθωσε να αντιδράσει με ωριμότητα δομημένης πολιτειακής οργάνωσης υπό την καθοδήγηση πεφωτισμένων ηγετών στην κατεύθυνση της δημιουργίας ελληνικού κράτους. Η ύπαρξη του εθνικού συναισθήματος αρκούσε για να δώσει πνοή υπάρξεως σ’ ένα κράτος από καιρό αποσυντιθέμενο.
Κυριολεκτικά λοιπόν το Έθνος διατήρησε και έσωσε το Κράτος, προσδίδοντας διαστάσεις ενδόξου θριάμβου σε καιρούς θλίψεως και αιχμαλωσίας. Το τουρκοπαρμένο ρωμέικο της Βυζαντινής Πτώσεως κατόρθωσε να εγερθεί ενάντια σ’ έναν αριθμητικά υπέρτερο δυνάστη και να δημιουργήσει μια Νέα Ελλάδα που στις κρισιμότερες συγκυρίες απέδειξε δυστυχώς ότι αποτελεί ένα μισερό κακέκτυπο της Παλαιάς Αυτοκρατορικής Ελλάδος, ένα μικρό και άθλιο ψευτορωμέικο.
Το Ελληνικό Κράτος, υπό την παρούσα Καθεστηκυία Τάξη προσώπων και θέσεων, όμοια και απαράλλαχτη με τους διαχρονικούς κλώνους της πολιτικής τάξεως, ναρκοθετεί την πορεία του Ελληνικού Έθνους, φέρεται ως εχθρός του και συμπεριφέρεται ως αγοραίος εκφραστής αλλογενών και μισελληνικών συμφερόντων.
Ας αναλογιστούμε τι πραγματικά καλό μας έχει συμβεί, πότε αυτό έλαβε χώρα και υπό ποιες συνθήκες και για ποιον λόγο διατηρούμε την εθνική μας υπερηφάνεια. Ας κάνουμε μια ενδοσκόπηση που θα μας πονέσει μεν, θα μας επιτρέψει όμως να συνεχίσουμε να χαιρόμαστε και να πονάμε, άρα να παραμένουμε ζωντανοί ως μονάδες και πάνω απ’ όλα ως Έθνος. Όλες οι σημαντικές δημιουργίες της Ελλάδος συντελέστηκαν από περασμένες ηρωικές γενιές Ελλήνων που ήταν μεν φτωχοί και στερημένοι από οικονομικής και υλικοτεχνικής απόψεως, αλλά πλούσιοι και εμπνευσμένοι στο πατριωτικό φρόνημα και το αδούλωτο πνεύμα. Τα δε τελευταία πολιτισμικά μας επιτεύγματα φυλάσσονται σε κάποιο μουσείο.
Η αναφορά μας σε οτιδήποτε αξιοπρεπές και σπουδαίο περνάει θέλοντας και μη από το παρελθόν μας. Είμαστε προγονόπληκτοι, γιατί σε συλλογικό επίπεδο, πλην ελαχίστων ατομικών κυρίως εξαιρέσεων, δεν έχουμε σήμερα να παρουσιάσουμε απολύτως τίποτα. Και εδώ φαίνεται καθαρά η χρησιμότητα και η αλήθεια των λόγων του Πατέρα του Ελληνικού Εθνικισμού Ίωνα Δραγούμη που υποστήριζε την γνώση της ιστορίας μας και εναντιωνόταν στην προγονοπληξία, παροτρύνοντας τους Έλληνες να προβούν σε δικά τους έργα σύγχρονα και ζουμερά αν θέλουνε να εξακολουθήσουν να παραμένουν ζωντανοί και σημαντικοί.
Η αναφορά στα ερωτηματικά υπαρξιακής, εθνολογικής και ιατρικής φύσεως για τον σύγχρονο Ελληνισμό αποδεικνύονται λογικά και μας δίνουν χρήσιμες απαντήσεις. Η απλή και στείρα ύπαρξη σε καμία περίπτωση δεν είναι δηλωτική ενός υγιούς Έθνους ούτε εξασφαλίζει την διαχρονική του βιωσιμότητα. Ζωντανός παραμένει και ο σκλάβος, καμωμένος να υπηρετεί τον αφέντη του σκύβοντας για πάντα το κεφάλι του υπάκουα. Αλλά και η εθνική ταυτότητα ενός λαού και η υψηλή καταγωγή του δεν αρκούν για να δικαιολογήσουν την κατάντια του και να αποτρέψουν τους κινδύνους που τον ζώνουν. Ο δε μαζοχισμός και η ψυχοπονιά που μαστίζουν τον ελληνικό λαό θα έπρεπε κανονικά να ενταχθούν στο πεδίο ευθύνης της ιατρικής επιστήμης.
Τα τωρινά κοντά πολιτικά αναστήματα που διαπραγματεύονται τα ιστορικά μας κληροδοτήματα και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, που αποποιούνται των εθνικών μας διεκδικήσεων και διχάζουν τον λαό για το χατίρι της νεόκοπης και δοτής πλουτοκρατίας και προς τέρψη των ιδιαιτεροτήτων κάθε διαστροφικής υπάρξεως, θα ήταν παντελώς αδύνατον να οικοδομήσουν ή να απελευθερώσουν πατρίδα ικανή να μεγαλουργήσει ή να ξεφύγει από τα νύχια της πιο βάρβαρης και κτηνώδους κατοχής σαν αυτή των Τούρκων. Αν η αγωνιστική διάθεση του Ελληνισμού εκδηλωνόταν το 1821 με το κατέβασμα του διακόπτη του ηλεκτρικού ή την συσσώρευση των σκουπιδιών σε πελώριους ρυπογόνους λόφους προκειμένου να καμφθούν οι ενέργειες κάποιων φαναριωτών και μεγαλοτσιφλικάδων βολεμένων, αν ασχολούμασταν με τα κουσούρια κάποιων κραγμένων τύπων, τότε η Ελλάς θα ήταν το λιγότερο όπως και σήμερα. Ένα μάτσο τίποτα με ονομαστική και μόνο αξία.
Ο ξεσηκωμός για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού και η λευτεριά επετεύχθησαν διότι η καθαρότητα της ελληνικής φυλής και τα νάματά της, με πρώτο αυτό της φιλοπατρίας, καθοδήγησαν τον λαό στα πεπρωμένα τής δημιουργίας μιας Νέας Μεγάλης Ελλάδος. Και φυσικά η επιτυχία του σκοπού ήρθε διότι οι μπροστάρηδες του Γένους μας είχαν σαν δόγμα το σύνθημα ΝΙΚΗ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ. Ο Κολοκοτρώνης, ο Παπαφλέσσας, ο Διάκος και όλοι οι ήρωες μας δεν νοιάζονταν για την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, αλλά επιδίωκαν την πλήρη απομάκρυνση των δυναστών από κάθε γωνιά της ελληνικής γης, ένθεν κακείθεν του Αιγαίου μας. Τώρα όλα αποτελούν αντικείμενο του χρηματιστηρίου της πολιτικής υπό το φόβο του δυνατού που μας εξουσιάζει. Μια δράκα νεοταξιτών σκιάζει τις ζωές μας. Μπροστά στην πρόσκαιρη ευδαιμονία της αστικής κομματοκρατίας είναι προτιμότερο το αυτεξούσιο μιας Γνήσιας Εθνικής Λαοκρατίας. Ένα Εθνικό και Λαϊκό Καθεστώς.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΛΑ.Ο.Σ
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com
http://polapopsis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου