ΑΘΗΝΑ 8-4-2008.Ο Ελληνισμός σήμερα ψάχνει να βρει ένα σημείο γνήσιας εθνικής ανακάμψεως και έναν ικανό λόγο που να αντανακλά την χαμένη αίγλη αναγεννημένη στον παρόντα χρόνο. Ο καθημαγμένος λαός μας αισθάνεται την κοινωνική εγκατάλειψη, την περιφρόνηση και την απαξίωση. Η έκφραση της λαϊκής γνώμης δεν ζητείται ούτε κατά διάνοια για το φόβο της αποδοκιμασίας της ηγετικής ένδειας και της δυσαρμονίας του πολιτικού παράγοντα με τα κοινωνικά ζητούμενα.
Τα εθνικά μέτωπα όμως θεριεύουν μέρα με τη μέρα, επιτείνοντας την αγωνία για το μέλλον του τόπου. Αδιέξοδα που επισκιάζουν ακόμα και τα προβλήματα της καθημερινότητας. Ασφαλώς οι μισθοί και οι συντάξεις της πείνας, η ανεργία και οι αντεργατικές ρυθμίσεις του νέου ασφαλιστικού, η φτώχεια που μαστίζει μεγάλα τμήματα του ελληνικού λαού είναι ζητήματα που λειτουργούν ως τροχοπέδη σε κάθε διαδικασία ανάκαμψης της Εθνικής μας Κοινότητας. Ο πολίτης οδηγείται σε επιλογές πολιτικών προσώπων για την κάλυψη εφήμερων μικροσυμφερόντων.
Σε καμία περίπτωση οι αντιλαϊκές μεθοδεύσεις δεν αποστερούν από το λαό τις ευθύνες που τού αναλογούν για το τσαλάκωμα της εξωτερικής μας εικόνας. Ο βαθμός της ωριμότητας και η έννοια του υπεύθυνου πολίτη υπαγορεύουν υποχρεώσεις που πρέπει να ληφθούν έναντι της συνολικής ευημερίας, ειδάλλως η πολιτεία θα υποχωρήσει συμπαρασύροντας στο δρόμο τής παρακμής τούς πάντες. Τούς πάντες πλην εκείνων που έχουν αρνηθεί συνειδητά το Έθνος που τούς γεννοβόλησε, εγγράφοντας την άθλια ύπαρξή τους στα μητρώα του δυσώδους Σιωνιστικού Νεοταξισμού. Στο δυναμολόγιο δηλαδή της πραγματικής παγκόσμιας και απόκρυφης άρχουσας τάξης που εχθρεύεται κάθε ελεύθερο έθνος και λαό και επιδιώκει την δική της πανκυριαρχία.
Η περίπτωση των Σκοπίων και η εξέθρεψη εδαφικών διεκδικήσεων σε βάρος της Μακεδονίας μας γεννά εν τέλει πολλά ερωτηματικά. Κυρίαρχο είναι εκείνο που σχετίζεται με την διαιώνιση των εκπεφρασμένων από ετών απαιτήσεων των κομιτατζήδων σε βάρος μας και η αδράνεια τόσων ελληνικών κυβερνήσεων. Σήμερα όμως υπάρχουν κάποια πρόσωπα και κάποιες πρακτικές που προβληματίζουν για τη φύση των δικών τους αστοχιών. Τι μπορούμε να υποθέσουμε και τι ελαφρυντικό θα μπορούσε να καταλογιστεί για ανθρώπους που μοιράζουν πιστοποιητικά μακεδονικότητας σε επίβουλους της εθνικής μας κυριαρχίας που ορέγονται την αποκοπή του ελληνικού βορρά; Είναι δυνατόν να χαρίζουμε το μισό όνομα με γεωγραφικές αναφορές και να πανηγυρίζουμε ότι κρατήσαμε εθνική συμπεριφορά και στάση;
Θλίψη και οργή προκαλεί η αναφορά στην ύπαρξη μακεδονικών ερεισμάτων στο νεοταξικό μόρφωμα των Σκοπίων και στην ονομασία Λερίν που είχαν δώσει παλαιότερα στην ελληνικότατη Φλώρινα οι αιμοσταγείς Βούλγαροι κομιτατζήδες. Η σχηματιζόμενη εντύπωση γίνεται αλγεινότερη όταν αυτά λέγονται από πολιτικό που κατάγεται από τη συγκεκριμένη πόλη της Μακεδονίας Μας, ενώ οι πάντες γνωρίζουν ότι οι Σκοπιανές αρχές στην ουσία αναβιώνουν τις γνωστές σλαβικές ορέξεις σε βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας. Ο κ. Λιάνης μάλιστα εμφανίζεται να μην ενοχλείται από την ονομασία που θα λάβει η κρατική νεοπλασία του γεννήτορα Νεοταξισμού. Τούτο διεφάνη σε έντονη συζήτηση που είχε με τον Νομάρχη Θεσσαλονίκης κ. Ψωμιάδη. Αλήθεια, μπορεί ο κ. Λιάνης να μας πει τι προτείνει για τον Σκοπιανό αλυτρωτισμό που ενυπάρχει στους προσωρινούς μας γείτονες ακόμα και στο σύνταγμά τους;
Σε ό,τι αφορά τα αποτελέσματα της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ καλό είναι να γίνει μια σωστή αποτίμηση και ένας επανακαθορισμός των στόχων μας ενόψει των επόμενων φάσεων των διαπραγματεύσεων προς όφελός μας. Αναμφίβολα η ελληνική κυβέρνηση σε πρώτη φάση προέβη στο αυτονόητο βήμα. Αρνήθηκε ο Πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής να παράσχει στα Σκόπια αναγνώριση με το όνομα Μακεδονία και στην προκλητική τους αναφορά σε μακεδονική εθνότητα κανονική και νομική παραδοχή. Δεν αρκεί. Αυτή είναι η μισή διαδρομή που καλείται να καλύψει η εξωτερική πολιτική της χώρας μας προς την σωστή κατεύθυνση και όχι προς τον νεοταξικό συμβιβασμό με το κράτος των κομιτατζήδων. Η Ελλάς δεν πρέπει να παραμείνει στην προσωρινή παράταση του ζητήματος της Μακεδονίας Μας. Τούτο δηλοί η κοινή δήλωση ΗΠΑ και ΝΑΤΟ ότι τα Σκόπια πληρούν τις προϋποθέσεις της ένταξης, αλλά πρέπει να τα βρουν με την Ελλάδα. Την Ελλάδα της νεοταξικής υποταγής σε σύνθετα ναρκοπέδια και γεωγραφικούς λαβύρινθους κατά απαίτηση του Διεθνούς Σιωνισμού και των ομόσταυλων «μεσολαβητών» του ΝΑΤΟ. Του γνωστού δηλαδή στρατιωτικού σκέλους της Παγκόσμιας Εξουσιαστικής Ολιγαρχίας που υπ’ αυτή την μορφή η μόνη υπηρεσία που μπορεί να παράσχει είναι η διάλυσή του.
Η Ελλάς έχει κάθε όφελος να αναπτύξει τις συμμαχικές της σχέσεις με τη Ρωσία, τη Γαλλία και κάθε αδέσμευτη φωνή στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενός Αντινεοταξικού Άξονα Ελευθέρων Εθνών από θέση πρωταγωνιστική. Δίνοντας ένα καθαρό πολιτικό πλαίσιο στις σχέσεις μας θέτουμε άπαντες προ των ευθυνών τους. Παράλληλα η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να αξιοποιήσει τις συγκυρίες και να επιβάλλει προς τα Σκόπια την μόνη εθνικά ορθή οδό : ή αποδέχονται οι Σκοπιανοί ότι η ιδιότητα του Μακεδόνα είναι ταυτόσημη του Έλληνα και σηκώνουν ελληνική σημαία ή παραμένουν αναλώσιμοι και ληξιπρόθεσμοι. Ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός προτάσσει την δύναμη της αποφασιστικότητας και της διεκδίκησης ενάντια στις σύνθετες δουλείες και τα σκοτεινά αλισβερίσια. Για στέρεες νίκες και όχι προπετάσματα καπνού.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ : http://karachalios-spiros.blogspot.com
http://polapopsis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου