ΑΘΗΝΑ 25-04-2008.Ζούμε σε έναν κόσμο που πραγματώνει τα βήματά του μέσα σ’ ένα κλίμα γενικευμένης παραζάλης. Οι ανθρώπινες αξίες αποκτούν σύγχρονη διαστροφική ερμηνεία, αφού η προάσπισή τους γίνεται αντικείμενο ενός ευρύτερου πολιτικού σχεδίου που διακρίνει λαούς και πολίτες σε πειθήνια ενεργούμενα και απείθαρχους ατάκτους.
Αυτό διαφαίνεται άλλωστε από την επιδίωξη δημιουργίας μιας διαφορετικής ανθρωπογεωγραφίας και ενός νέου χάρτη. Κινήσεις που παραπέμπουν στην επιδίωξη εξοβελισμού του παραδοσιακού εθνικού κράτους και των ομοιόμορφων δομικών στοιχείων που το απαρτίζουν. Ενιαία εθνοφυλετική ανθρωπογεωγραφία, κοινός γλωσσικός κώδικας, προστασία θρησκευτικής ιδιαιτερότητας, λαϊκή συμμετοχή στα κοινά και τις αποφάσεις της Πολιτείας. Θεμέλιοι λίθοι αιώνων που στόχευαν στην πρόοδο της κοινωνίας και την δημιουργική επέκταση του Έθνους των Ελλήνων.
Ασφαλώς τα ισχυρά Έθνη υπήρχαν και εξακολουθούν να υπάρχουν ως αναπόσπαστο τμήμα της διαχρονικής παγκόσμιας ιστορίας και νομοτελειακός μηχανισμός πραγμάτωσης της ανθρώπινης επιθυμίας για υπεροχή. Είναι μια διαδικασία που συμβάλλει στην πρόοδο της ανθρωπότητας αφού η ύπαρξη εθνικών κοινοτήτων με υψηλές καταγραφές, τόσο στο πεδίο του πολιτισμού όσο και σε εκείνο της ηγεμονικής πρωτοκαθεδρίας, δύναται να συμπαρασύρει και τους υπόλοιπους λαούς σε μια ευεργετική διαδικασία εξόδου από τη μιζέρια και τη μετριότητα.
Δυστυχώς όμως οι κήρυκες των στρεβλών μηνυμάτων και του μίσους, οι αρνητές της ειλικρινούς συμφιλιώσεως και αγάπης που εμπεριέχονται στη διδασκαλία της ηθικής στην ελληνική αρχαιότητα και επικυρώθηκαν αλλά και εμπλουτίστηκαν στα κενά σημεία και τις σύγχρονες ανάγκες από τον Αρχηγό της Ορθοδόξου Πίστεως και Θεό μας Ιησού Χριστό, βάλθηκαν να συμπαρασύρουν την ανθρωπότητα σε ένα βάραθρο εντελώς αναίτια. Εξαγοράζουν συνειδήσεις και γραφίδες, αλλοιώνουν ιστορικές αναφορές, χτυπούνε τη γλώσσα και επινοούν καινούργιες γλώσσες ανύπαρκτες, δηλητηριάζουν τις ψυχές των νέων με ψεύδη, καλλιεργούν πνεύμα ηττοπάθειας, εξαχρειώνουν ήθη και αντοχές με υλικούς και άυλους δήθεν παραδείσους, χτυπούνε θεσμούς στυλοβάτες σαν την οικογένεια, λοιδορούνε και αμφισβητούν την αληθινή πίστη στο Θεό. Κατακαίουν ό,τι γεννά αντίσταση και φέρνει ελευθερία.
Τούτες τις στιγμές της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδος που εορτάσαμε την εκούσια πορεία του Χριστού Μας προς το Θείο Πάθος και την επικράτηση του Πνευματικού Φωτός και της Αιωνίου Ζωής έναντι του Σκότους και του Θανάτου, την ίδια ώρα που η Ελλάς ανεβαίνει στον παρόντα χρόνο τον δικό της Γολγοθά, νοιώθουμε την Εκκλησία της Ελλάδος ακέφαλη, απορφανισμένη. Τα γεγονότα και η σύγκριση προσωπικοτήτων που αυτόχρημα προβαίνουμε είναι εύγλωττα.
Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος και Εθνάρχης Χριστόδουλος, παρών μέσα από τον αστείρευτο κόσμο των θεόπνευστων διδαχών του και τον φλογερό Πατριωτισμό που ενέπνεε. Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, άφαντος και αφλόγιστος, απλά απών. Χριστόδουλος Πάντων των Ελλήνων, ο θρησκευτικός ηγέτης που ξεσήκωνε τα βασανισμένα πλήθη των Ελλήνων, ο Κεραυνός που ήρθε ουρανόθεν και του είπαμε απλόχερα ότι τον πάμε. Ιερώνυμος, νυν Αρχιεπίσκοπος κρυπτόμενος πίσω από μια παράφραση του αληθινού ρόλου του, αποκομμένος από τον ταλαιπωρημένο λαό, που δεν μπορούμε να πούμε ότι τον πάμε. Εθνεγέρτης Χριστόδουλος, ήρθε όταν έπρεπε και έφυγε άκαιρα, όταν τον χρειαζόμασταν ακόμα πιο πολύ και είχε να προσφέρει ακόμα περισσότερα. Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ήρθε αργοπορημένος και τελεί σε μόνιμη αργία. Χριστόδουλος ο Μέγας Εθνάρχης, έφυγε από τα εγκόσμια και αρχηγεύει του πληρώματος των Ελλήνων από τα υπερκόσμια και στο πλευρό των Δικαίων, στα Δεξιά του Κυρίου. Έφυγε, αλλά η παρουσία του είναι ζωντανή και έντονη, ως ικέτης Ελλάδος παρά τω Θεώ. Ιερώνυμος, τον φέρανε, αλλά εκείνος κατάφερε να χάσει τον προορισμό του, δεν ήρθε ποτέ.
Χριστόδουλος, ο αγαπημένος των Ελλήνων, ο καταγόμενος από την Σκλαβωμένη Ανατολική Θράκη που δεν ξέχασε τους πόθους των κατατρεγμένων Ελλήνων, το χιλιάρμενο καράβι και το μεγάλο ποθούμενο της απέναντι τουρκοπατημένης Ελλάδος. Και μας έμαθε να διεκδικούμε. Μας είπε πολύ απλά ότι δεν υπάρχουν χαμένες, αλλά αλησμόνητες πατρίδες, αρκεί να τις κρατήσουμε ζωντανές στη μνήμη, στην καρδιά και σ’ αυτή την ίδια τη θέληση. Όταν η αλλόκοτη και ετερόφωτη κυβέρνηση Σημίτη θέλησε να μας αφαιρέσει την ομολογία Πίστης από τις ταυτότητες αντέδρασε ως γνήσιος Παπαφλέσσας, γιατί ως εμπνευσμένος Ηγέτης γνώριζε ότι έρχονται πολλαπλάσια δεινά για τον Ελληνισμό και εξέφρασε την δικαιολογημένη οργή ολοκλήρου του λαού μας. Και είχε δίκιο. Τα επόμενα δεινά ακολουθούν. Κάποια ήδη ήρθαν. Αλλοίωση, αφελληνισμός και απορθοδοξοποίηση της Παιδείας, τέως Εθνικής και νυν Νεοταξικής. Αμφισβήτηση Εθνικής Κυριαρχίας. Απαιτήσεις για αναγνώριση μαϊμού εθνοτήτων και γλωσσών την ώρα που θα έπρεπε να απαιτήσουμε εμείς την δίκαια και παλαιόθεν συμμαχικώς συμπεφωνημένη εθνική μας ολοκλήρωση, την Ενιαία Μεγάλη Ελλάδα που περιβάλλει τα σύνορά μας.
Εκείνος, ο Χριστόδουλος της καρδιάς μας έδωσε σαφή εντολή πριν λάβει θέση δίπλα στον θρόνο του Θεού: να σταθούμε στις επάλξεις της μεγάλης μάχης, να πολλαπλασιαστούνε οι αγωνιστές του Ελληνικού Έθνους, να μην παραδώσουμε τα πρωτοτόκια, τα ιερά και τα όσια της Αγίας και Μεγάλης Πατρίδος μας Ελλάδος. Να ορθώσουμε τείχος στους εχθρούς της Πατρίδος και να πάρουμε πίσω ό,τι μας έχουν κλέψει. Αυτό το προσκλητήριο του Αρχηγέτη Χριστόδουλου είναι ιερή υποχρέωση της Εθνικής και Κοινωνικής Παράταξης και ολοκλήρου του Ελληνικού λαού. Η Ανάσταση του Χριστού και Θεού Μας να φέρει και την ποθούμενη Ανάσταση της Ελλάδος Μας.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com
http://polapopsis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου