ΑΘΗΝΑ 19-5-2008.Ζούμε στον καιρό των μεγάλων αμφισβητήσεων και των νοσηρών απαιτήσεων. Θεσμικοί προμαχώνες του Εθνικού Κράτους πολεμούνται ύπουλα με τη συνδρομή των υποτιθέμενων Πολιτικών Αρχών και νέες πολιτειακές δομές με ανύπαρκτο υπόβαθρο ορθώνονται ως πολιορκητικοί κριοί σε βάρος των Εθνών. Δεν είναι η πρώτη φορά που σημειώνεται η ανταρσία των δυνάμεων της αρνήσεως. Τέτοιες μολυσματικές κινήσεις καταγράφονται από την αρχαιότητα ακόμη και μέχρι τις ημέρες μας.
Πρόγονος κατάσταση θεωρείται η πολυεθνική περσική αυτοκρατορία. Βασισμένη στο αίμα, την κατάκτηση και την καταναγκαστική συνένωση των υποδουλωμένων κρατών κατευθύνθηκε εναντίον της μόνης δυνάμεως που μπορούσε να αποτρέψει τον δυνάστη. Ο Ελληνισμός στάθηκε πάντοτε το αντίπαλο δέος απέναντι στον Διεθνισμό και τις εκάστοτε λαμβανόμενες μορφές του. Το ελεύθερο πνεύμα και η πολιτισμική δημιουργία ορθώνανε τείχος αναχαιτίσεως στους εκπροσώπους της δουλικότητας και της βαρβαρότητας.
Η Οθωμανική αυτοκρατορία ακολούθησε πανομοιότυπες πολιτικές συνταγές και κοινές επιδιώξεις. Πολυσυλλεκτικά μορφώματα εθνικά αποχρωματισμένα, ανύπαρκτα αξιακά συστήματα και ποιοτικά κριτήρια, διαθέσεις κινούμενες από παρασκηνιακά υποκινούμενα ένστικτα. Το τουρκικό λεπίδι, εκμεταλλευόμενο τον ανθρώπινο φόβο, τον θρησκευτικό φανατισμό και την ανάγκη κορεσμού των ζωτικών αναγκών, κατόρθωσε να θέσει στην υπηρεσία του λαούς που δεν διακρίνονταν από ηθικές αναστολές και στοιχειώδη διορατικότητα.
Η περιλάλητη και λατρεμένη των απανταχού διεθνιστών γαλλική επανάσταση των όμορφων λόγων, της λαϊκίστικης δημαγωγίας, των κοινωνικών αγώνων, των ανατρεπτικών σχεδιασμών και των ταραγμένων αντικοινωνικών απολήξεων, αλλά και των αναγκαίων λαϊκών οραματισμών και μεταβολών κουβαλούσε στις αποσκευές της την μετάβαση ολόκληρης της ανθρωπότητας και των Εθνών σε έναν καινούργιο κόσμο. Με μια ανθρωπότητα να βαδίζει παραζαλισμένη και αποκαμωμένη από βασανιστικές διαδικασίες πολέμων, ταραχών, πείνας, ανέχειας και ανισότητας.
Οι νεοταξικοί εμπνευστές και δημιουργοί των ταξικών διαφορών, των αμβλύνσεων του θρησκευτικού συναισθήματος και της αποξενώσεως από την κοινή μήτρα και τροφό του Έθνους υπήρχαν από πάντοτε και επιζούν σε όλες τις πολιτείες και τα εξουσιαστικά συστήματα. Είναι οι σκλαβωτές και άνομοι εντολείς που επιδιώκουν να καθυποτάξουν κάτω από το σκήπτρο της απωλείας όλες τις εθνικές κοινότητες. Αλλά για να το επιτύχουν χρειάζονται την εξασφάλιση συνεργατών τόσο στις τάξεις των πολιτικών ηγεσιών όσο και τις αντίστοιχες των διαβόητων «λαϊκών» αγωνιστών.
Η παρείσφρηση διεθνιστικών ολετήρων και στους δύο πόλους της κοινωνικής πυραμίδας εξασφαλίζει την απαρασάλευτη διαδρομή της ανακυκλούμενης αναταραχής που οδηγεί στην παρακμή και την είσοδο στους ανελεύθερους διαδρόμους της νοητής διεθνιστικής φυλακής. Κορυφαία διλήμματα τίθενται στις λαϊκές μάζες προκειμένου να παραδοθούν τα εξουσιαστικά κλειδιά του Κράτους στους εμπόρους των Εθνών. Από το παλαιό τανκ ή βούτυρο περάσαμε στο σύγχρονο της καταπολέμησης της ακρίβειας ή των ακριβών εξοπλιστικών προγραμμάτων. Προϊόν αυτής της εξευτελιστικής λογικής είναι το παζάρεμα της εθνικής κυριαρχίας, ο σύνθετος ενδοτισμός μιας νοσηρής συναίνεσης, το συναινετικό εξάμβλωμα της προδοτικής επεξεργασίας των πραγμάτων και η κοινωνική ομηρία του λαού προκειμένου να καμφθούν οι αντιστάσεις του με την εσωτερική προσβολή των κρατικών δομών.
Ο πολιτικός έλεγχος πολλές φορές θεωρείται ασφαλέστερη μέθοδος κατισχύσεως από την υπαρξιακή εξόντωση της απέναντι πλευράς. Η ανέχεια και η ηττοπάθεια είναι οι χειρότερες και πιο αποτελεσματικές βόμβες στα θεμέλια μιας Πολιτείας. Η ανέχεια γεννά τον διχασμό και η ηττοπάθεια την αναξιοπρέπεια.
Με έντονα δυσάρεστα συναισθήματα ακούσαμε το νέο δόγμα περί Έθνους της υποτιθέμενης Δεξιάς Διακυβερνήσεως του Κ. Καραμανλή δια των χειλών του υπουργού Δικαιοσύνης που μας είπε μεταξύ άλλων ότι η Εθνική Κυριαρχία δεν είναι στοιχείο το οποίο αναπόδραστα και οπωσδήποτε θα πρέπει να συμπίπτει με τον εθνοτισμό! Γιατί η προτεραιότητά τους είναι η περίφημη ενωμένη Ευρώπη και η προστασία των ατομικών δικαιωμάτων! Δηλαδή κατά την φιλελεύθερη άποψη μπορεί να υπάρξει Έθνος χωρίς εθνικό έδαφος, όπως επίσης μπορεί να νοηθεί και κράτος χωρίς πολίτες με εθνοφυλετική ομοιογένεια! Αλλά τότε αν αυτές είναι οι θέσεις σε επίπεδο κορυφής του παρόντος πολιτικού καθεστώτος, αφού συνοδοιπορούν και οι συνέταιροι Σοσιαλδημοκράτες, τότε ποια η διαφορά τους από την Κοινοβουλευτική Εκσυγχρονιστική Αριστερά και την συνοδοιπορούσα Εξωκοινοβουλευτική Ακροαριστερά, τάχα αντιεξουσιαστική, και τις αρνητικές θέσεις τους περί εργατικής τάξης και Εθνικής ιδιοσυστασίας;
Ασφαλώς καμία, αφού δεν διακρίνουμε καμία σοβαρή αντίδραση ούτε στις επικίνδυνες απαξιώσεις της Εθνικής Κυριαρχίας ούτε στην αναγνώριση της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» από τον ΣΥΡΙΖΑ εντός των Σκοπίων από εκπροσώπους του ούτε στην υποβάθμιση της Ελληνικής Εργατικής Τάξης από την εξομοίωσή της με τους αλλοδαπούς παραβάτες των συνόρων μας. Οι δε εκχωρήσεις εξουσιών σε Διεθνείς Οργανισμούς που τσαλαπατούν συνθήκες και διεθνείς συμφωνίες, αγνοώντας και διαπιστωμένες εις βάρος μας παλαιότερες εγκληματικές πράξεις, όπως η ειδεχθής Ποντιακή Γενοκτονία, για το χατίρι των νεοταξικών αθυρμάτων της γειτονιάς μας, είναι πρακτική επικίνδυνη και εθνικά απαράδεκτη.
Ο ελληνικός λαός σήμερα μοιάζει εγκλωβισμένος. Δεν είναι όμως έτοιμος να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων της ιστορίας τούς αγώνες των πατέρων του και να υποθηκεύσει το μέλλον των παιδιών του. Η Ελληνική Εθνικοκοινωνική Παράταξη διατρανώνει ότι η Εθνική Κυριαρχία και η Λαϊκή Ευημερία ανήκουν στους πολίτες της Εθνικής Κοινότητος και εκείνοι τις διαφεντεύουν. Δεν θα επιτρέψουμε σύγχρονες αλώσεις. Διεκδικούμε εθνικές ολοκληρώσεις. Και βέβαια δεν ξεχνούμε την αληθινή πρωτεύουσα της Ελλάδος μας, την δική μας Κωνσταντινούπολη.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com
http://polapopsis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου