ΑΘΗΝΑ 28-12-2008.Οι ταραχώδεις μέρες που βιώνουμε αποπνέουν έντονο παρασκήνιο, μια ιδιάζουσα μυστηριακή ατμόσφαιρα και ένα εμπνευσμένο σκοτεινό σχεδιασμό που αναβαθμίζουν την σπουδαιότητα του Ελληνικού Έθνους στον χαρακτήρα ενός υπέροχου λαού που κυβερνιέται ατυχώς από άκαπνους της καθημερινότητας και ενδοτικούς συμβασιούχους του Νεοταξικού Εργοδότη.
Τα ψέματα όμως και οι θεατρινισμοί κάποτε ξεφτίζουν και οι μάσκες πέφτουν. Οι διαχωριστικές γραμμές που χαράχτηκαν από τους ντόπιους υποτακτικούς του Διεθνιστικού Ενδοτισμού με μια επίπλαστη νοητή γραμμή, ορατή μόνο στον ανυποψίαστο πολίτη με την βοήθεια του Συστήματος Εξουσίας, συντρίβονται με τρόπο αδιαμφισβήτητο και εκκωφαντικό. Οι φιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές και αριστερές συνιστώσες αγκαλιάζονται προκειμένου να διαφυλάξουν το πολιτικό περιβάλλον που τις εξέθρεψε, μέσα στα όρια του οποίου και μόνο έχουν πιθανότητες επιβίωσης και λόγους ύπαρξης.
Τι συμβαίνει πραγματικά γύρω μας και δεν το πληροφορούμαστε; Ποια γωνιά του φλεγόμενου Κράτους μας δέχεται την επιβολή του εισβολέα ή την αμφισβήτηση του καθεστώτος της εθνικής μας κυριαρχίας; Ποιοι θέλουν τους ενεργούς και παραγωγικούς πληθυσμούς της Πατρίδος χωμένους στην υπεραπασχόληση, τα χρέη και την παραπλάνηση σε αγώνες με υπαρκτά δίκαια και ατέρμονες και ανούσιες αναζητήσεις μέσα από πολιτικά μονοπάτια αδιέξοδα; Ποιοι εκμεταλλεύονται τον Εργάτη και τον Νεολαίο του Έθνους; Ποια είναι η αληθινή ταυτότητα εκείνων που κινούν τα νήματα της κοινωνικής αναταραχής, για λογαριασμό ποιων δρουν και τι τελικά επιδιώκουν;
Οι οικονομικοί παράγοντες συντηρούν το Σύστημα μέσα από τους χρηματοπιστωτικούς θεσμούς και τα καθεστωτικά κόμματα και τα ελεγχόμενα καθεστωτικά ΜΜΕ δίνουν τον τόνο της εκάστοτε κρίσεως. Το Εθνικό Κράτος όμως δεν μπορεί να στηριχθεί στην οικονομική του αντοχή, γνήσια ή φτιαχτή, αν δεν διαθέτει κοινωνική και εθνική πολιτική με σεβασμό απέναντι στην Κοινωνική Αλληλεγγύη, την Τιμή του Έθνους και το Χρέος απέναντι στον λαό με τον οποίο μοιράζεται τα ίδια εθνοφυλετικά πεπρωμένα και παραδόσεις.
Σίγουρα αυτό που πάνω απ’ όλα αξίζει είναι να φροντίσεις την Πατρίδα σου από την εισβολή του εχθρού, εσωτερικού και εξωτερικού, εντός και εκτός των συνόρων, όπου κι αν αυτός βρίσκεται και όποια μορφή κι αν έχει. Κι αν αυτός βρίσκεται πολύ κοντά, μέσα από τις γραμμές του Εθνικού Κράτους, τότε πρέπει να είμαστε περισσότερο αμείλικτοι στις αντιδράσεις μας.
Στο θέμα της δήθεν δρομολόγησης λύσης για την Μαρτυρική Κύπρο Μας οι εξελίξεις αποδεικνύουν την βαρύτατη εξάρτηση του Προέδρου Χριστόφια από τον ξένο παράγοντα και την παντελή έλλειψη σεβασμού στον αγώνα του προσφάτως θανούντος Πατριώτη Ηγέτη Τ. Παπαδόπουλου. Στην τελευταία συνάντηση Χριστόφια και Ταλάτ διαφάνηκε μια αδικαιολόγητη πρεμούρα για μια γρήγορη «λύση», ενώ την περίφημη κοινή δήλωση έδωσε στην δημοσιότητα ο γνωστός για τις επαγγελματικές σχέσεις και την εξάρτηση από τα βρετανικά συμφέροντα και το στέμμα ειδικός σύμβουλος του ΓΓ του ΟΗΕ για το Κυπριακό Αλεξάντερ Ντάουνερ. Ο Χριστόφιας, πιστός στην απαράδεκτη προοπτική της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας για τον αφελληνισμό της Μεγαλονήσου Μας, συνέχισε τις συζητήσεις για τις εξωτερικές σχέσεις και τις εξουσίες της μεταλλαγμένης Κύπρου και προέβη στην απαράδεκτη δήλωση ότι δεν είναι αμαρτία να αξιοποιηθούν από τις δύο κοινότητες θετικά στοιχεία που περιέχει το σχέδιο Ανάν! Πλήρης δηλαδή νομιμοποίηση της κατοχικής διοίκησης, άνοιγμα σε μια συνδιοίκηση με τους εγκάθετους της Άγκυρα και την Τουρκία, παράδοση εδαφικού, μη δικαίωση νεκρών και αγνοουμένων, ορισμός του ενδοτισμού.
Την ίδια στιγμή η αμερικάνικη εφημερίδα Washington Post συνδέει το Σκοπιανό με τα εδώ διαδραματιζόμενα επεισόδια που προκάλεσαν οι ακροαριστεροί παρακρατικοί του Διεθνιστικού Νεοταξισμού και ενισχύει συνειρμικά κάποιες φήμες για εμπλοκή στα εσωτερικά μας ενδεχομένως και Σκοπιανών εγκάθετων. Το εν λόγω δημοσίευμα μας κατηγορεί για την αντίσταση που προβάλλουμε στην Σκοπιανή αυθαιρεσία με το όνομα της Μακεδονίας Μας και για οικονομικές αλχημείες στην πορεία μας προς την ΟΝΕ που ωστόσο έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά. Το απαράδεκτο άρθρο αρνείται συνειρμούς με τα γεγονότα του Μάη του 1968 στο Παρίσι. Εδώ έχει δίκιο, γιατί οι σκοτεινοί εγκέφαλοι δεν ενδιαφέρονται να ανατρέψουν έναν ανύπαρκτο πρωθυπουργό, αλλά μια υπαρκτή χώρα που με εθνική ηγεσία τούς είναι φόβητρο. Ακόμη κάνει λόγο για συμμετοχή στις ταραχές φοιτητών της μεσαίας τάξης, ενώ η αλήθεια είναι ότι οι ταραξίες ανήκουν σε πλούσιες μεγαλοαστικές οικογένειες που θρέφονται από το Εξουσιαστικό Σύστημα, αλλά και στις τάξεις των αλλοδαπών που επιτελούν διατεταγμένη υπηρεσία καταχρώμενοι της μαζοχιστικής μας φιλοξενίας.
Αυτό που χρειαζόμαστε άμεσα είναι η επιστροφή στο Εθνικό Κράτος Δικαίου με την αναδιανομή εξουσιών και πόρων στο έμψυχο δυναμικό που συνδέεται με την παραγωγική διαδικασία. Ο ενιαίος εθνοφυλετικός χαρακτήρας και η Πίστη στο Έθνος δεν μπορούν παρά να συνδέονται με τους ανθρώπους της εργασίας και τα οράματα πρέπει να προσφέρονται στους νέους ανθρώπους με την Γνώση στην υπηρεσία της Πατρίδος και του Λαού. Το Έθνος δεν απομακρύνει κανένα με τα ψευτοδιλήμματα περί αντιπάλων τάξεων. Η συνεργασία των Ελλήνων σε ένα Εθνικοκοινωνικό Κράτος θα τερματίσει τις δοτές εξουσίες και θα οδηγήσει σε μια πολιτική εξουσία για μια Νέα Μεγάλη Ελλάδα με πραγματικά δικαιώματα και ελευθερίες μέσα από αληθινή κοινωνική συνοχή. Με το Κράτος στην υπηρεσία του Ελληνισμού και των Ελλήνων και μόνον.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
Τα ψέματα όμως και οι θεατρινισμοί κάποτε ξεφτίζουν και οι μάσκες πέφτουν. Οι διαχωριστικές γραμμές που χαράχτηκαν από τους ντόπιους υποτακτικούς του Διεθνιστικού Ενδοτισμού με μια επίπλαστη νοητή γραμμή, ορατή μόνο στον ανυποψίαστο πολίτη με την βοήθεια του Συστήματος Εξουσίας, συντρίβονται με τρόπο αδιαμφισβήτητο και εκκωφαντικό. Οι φιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές και αριστερές συνιστώσες αγκαλιάζονται προκειμένου να διαφυλάξουν το πολιτικό περιβάλλον που τις εξέθρεψε, μέσα στα όρια του οποίου και μόνο έχουν πιθανότητες επιβίωσης και λόγους ύπαρξης.
Τι συμβαίνει πραγματικά γύρω μας και δεν το πληροφορούμαστε; Ποια γωνιά του φλεγόμενου Κράτους μας δέχεται την επιβολή του εισβολέα ή την αμφισβήτηση του καθεστώτος της εθνικής μας κυριαρχίας; Ποιοι θέλουν τους ενεργούς και παραγωγικούς πληθυσμούς της Πατρίδος χωμένους στην υπεραπασχόληση, τα χρέη και την παραπλάνηση σε αγώνες με υπαρκτά δίκαια και ατέρμονες και ανούσιες αναζητήσεις μέσα από πολιτικά μονοπάτια αδιέξοδα; Ποιοι εκμεταλλεύονται τον Εργάτη και τον Νεολαίο του Έθνους; Ποια είναι η αληθινή ταυτότητα εκείνων που κινούν τα νήματα της κοινωνικής αναταραχής, για λογαριασμό ποιων δρουν και τι τελικά επιδιώκουν;
Οι οικονομικοί παράγοντες συντηρούν το Σύστημα μέσα από τους χρηματοπιστωτικούς θεσμούς και τα καθεστωτικά κόμματα και τα ελεγχόμενα καθεστωτικά ΜΜΕ δίνουν τον τόνο της εκάστοτε κρίσεως. Το Εθνικό Κράτος όμως δεν μπορεί να στηριχθεί στην οικονομική του αντοχή, γνήσια ή φτιαχτή, αν δεν διαθέτει κοινωνική και εθνική πολιτική με σεβασμό απέναντι στην Κοινωνική Αλληλεγγύη, την Τιμή του Έθνους και το Χρέος απέναντι στον λαό με τον οποίο μοιράζεται τα ίδια εθνοφυλετικά πεπρωμένα και παραδόσεις.
Σίγουρα αυτό που πάνω απ’ όλα αξίζει είναι να φροντίσεις την Πατρίδα σου από την εισβολή του εχθρού, εσωτερικού και εξωτερικού, εντός και εκτός των συνόρων, όπου κι αν αυτός βρίσκεται και όποια μορφή κι αν έχει. Κι αν αυτός βρίσκεται πολύ κοντά, μέσα από τις γραμμές του Εθνικού Κράτους, τότε πρέπει να είμαστε περισσότερο αμείλικτοι στις αντιδράσεις μας.
Στο θέμα της δήθεν δρομολόγησης λύσης για την Μαρτυρική Κύπρο Μας οι εξελίξεις αποδεικνύουν την βαρύτατη εξάρτηση του Προέδρου Χριστόφια από τον ξένο παράγοντα και την παντελή έλλειψη σεβασμού στον αγώνα του προσφάτως θανούντος Πατριώτη Ηγέτη Τ. Παπαδόπουλου. Στην τελευταία συνάντηση Χριστόφια και Ταλάτ διαφάνηκε μια αδικαιολόγητη πρεμούρα για μια γρήγορη «λύση», ενώ την περίφημη κοινή δήλωση έδωσε στην δημοσιότητα ο γνωστός για τις επαγγελματικές σχέσεις και την εξάρτηση από τα βρετανικά συμφέροντα και το στέμμα ειδικός σύμβουλος του ΓΓ του ΟΗΕ για το Κυπριακό Αλεξάντερ Ντάουνερ. Ο Χριστόφιας, πιστός στην απαράδεκτη προοπτική της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας για τον αφελληνισμό της Μεγαλονήσου Μας, συνέχισε τις συζητήσεις για τις εξωτερικές σχέσεις και τις εξουσίες της μεταλλαγμένης Κύπρου και προέβη στην απαράδεκτη δήλωση ότι δεν είναι αμαρτία να αξιοποιηθούν από τις δύο κοινότητες θετικά στοιχεία που περιέχει το σχέδιο Ανάν! Πλήρης δηλαδή νομιμοποίηση της κατοχικής διοίκησης, άνοιγμα σε μια συνδιοίκηση με τους εγκάθετους της Άγκυρα και την Τουρκία, παράδοση εδαφικού, μη δικαίωση νεκρών και αγνοουμένων, ορισμός του ενδοτισμού.
Την ίδια στιγμή η αμερικάνικη εφημερίδα Washington Post συνδέει το Σκοπιανό με τα εδώ διαδραματιζόμενα επεισόδια που προκάλεσαν οι ακροαριστεροί παρακρατικοί του Διεθνιστικού Νεοταξισμού και ενισχύει συνειρμικά κάποιες φήμες για εμπλοκή στα εσωτερικά μας ενδεχομένως και Σκοπιανών εγκάθετων. Το εν λόγω δημοσίευμα μας κατηγορεί για την αντίσταση που προβάλλουμε στην Σκοπιανή αυθαιρεσία με το όνομα της Μακεδονίας Μας και για οικονομικές αλχημείες στην πορεία μας προς την ΟΝΕ που ωστόσο έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά. Το απαράδεκτο άρθρο αρνείται συνειρμούς με τα γεγονότα του Μάη του 1968 στο Παρίσι. Εδώ έχει δίκιο, γιατί οι σκοτεινοί εγκέφαλοι δεν ενδιαφέρονται να ανατρέψουν έναν ανύπαρκτο πρωθυπουργό, αλλά μια υπαρκτή χώρα που με εθνική ηγεσία τούς είναι φόβητρο. Ακόμη κάνει λόγο για συμμετοχή στις ταραχές φοιτητών της μεσαίας τάξης, ενώ η αλήθεια είναι ότι οι ταραξίες ανήκουν σε πλούσιες μεγαλοαστικές οικογένειες που θρέφονται από το Εξουσιαστικό Σύστημα, αλλά και στις τάξεις των αλλοδαπών που επιτελούν διατεταγμένη υπηρεσία καταχρώμενοι της μαζοχιστικής μας φιλοξενίας.
Αυτό που χρειαζόμαστε άμεσα είναι η επιστροφή στο Εθνικό Κράτος Δικαίου με την αναδιανομή εξουσιών και πόρων στο έμψυχο δυναμικό που συνδέεται με την παραγωγική διαδικασία. Ο ενιαίος εθνοφυλετικός χαρακτήρας και η Πίστη στο Έθνος δεν μπορούν παρά να συνδέονται με τους ανθρώπους της εργασίας και τα οράματα πρέπει να προσφέρονται στους νέους ανθρώπους με την Γνώση στην υπηρεσία της Πατρίδος και του Λαού. Το Έθνος δεν απομακρύνει κανένα με τα ψευτοδιλήμματα περί αντιπάλων τάξεων. Η συνεργασία των Ελλήνων σε ένα Εθνικοκοινωνικό Κράτος θα τερματίσει τις δοτές εξουσίες και θα οδηγήσει σε μια πολιτική εξουσία για μια Νέα Μεγάλη Ελλάδα με πραγματικά δικαιώματα και ελευθερίες μέσα από αληθινή κοινωνική συνοχή. Με το Κράτος στην υπηρεσία του Ελληνισμού και των Ελλήνων και μόνον.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου