Όταν όλες οι προκλήσεις μιας ταραχώδους καθημερινότητος πληγώνουν τις γραμμές κοινωνικής άμυνας του Έθνους, τότε οι πράξεις σε βάρος της ανθρώπινης ζωής και της κοινωνικής συνοχής μας δίνουν ένα ανθελληνικό άθροισμα που ζητάει την απεικόνισή του ως ιστορική καταγραφή σε βάρος του Ελληνισμού. Όταν οι συμπτώσεις με τις παραβατικές συμπεριφορές που συνθλίβουν την κοινωνική συνοχή συναντιόνται με τις διάφορες εθνοτικές «ανησυχίες» και διατρέχουν τον χάρτη του Ελληνικού Κράτους από το ένα έως το άλλο άκρο, τότε οι «συμπτώσεις» ενδύονται με τις πραγματικές και υφιστάμενες διαστάσεις μιας διεθνούς συνομωσίας σε βάρος του Αιώνιου Ελληνισμού.
Αυτή η συνομωσία ωστόσο δεν θα μπορούσε ποτέ να τεθεί σε εφαρμογή αν δεν άνοιγε κάποιος τις νοητές πύλες του Έθνους και δεν προσέφερε τις βρωμερές του υπηρεσίες από μέσα. Και φυσικά το αποτέλεσμα δεν θα ήταν τόσο οδυνηρό αν δεν συνδυαζόταν με πολλαπλά εθνικά και κοινωνικά τραύματα ως φυσική συνέπεια της ηγετικής ανεπάρκειας και της απουσίας ευθύνης των ταγών μας. Όταν γίνεται λόγος ταυτόχρονα για ανεξαρτησίες στην Κρήτη, την Μακεδονία και την Ελεύθερη Θράκη, τότε οι εσχατιές δεν πυρώνονται τυχαία. Τότε η Ρομφαία του Ελληνικού Έθνους γίνεται τιμωρός και υπερασπιστής. Τιμωρός των εχθρών και υπερασπιστής της Εθνικής Αλήθειας και Αποκατάστασης.
Όταν η μιζέρια της φτώχιας, το δικαίωμα του μεροκάματου και η μόρφωση της νεολαίας κομματικοποιούνται και εκχωρούνται ως σημεία διεκδίκησης στις υποτιθέμενες υπερασπιστικές γραμμές της αντίθεσης και της αντίδρασης απέναντι στο συγκροτημένο Εθνικό Κράτος, τότε τα κλειδιά της εξουσίας παραδίνονται σ’ αυτούς που το εχθρεύονται. Όταν ζητούνται σανίδες σωτηρίας και λύσεις από τις πολιτικές δυνάμεις της Κεντροαριστεράς και της ευρύτερης Αριστεράς που σου κραδαίνουν κατάμουτρα τον Διεθνισμό τους και παραλείπουν συνειδητά στις φλογερές ρητορείες τους την ελάχιστη ή προσχηματική αναφορά στο Έθνος, τότε κάποιοι θέλουν βρεγμένη σανίδα και τράβηγμα του αυτιού. Από κοντά σέρνουν τον ενδοτικό χορό και οι δυνάμεις της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης που θυμούνται συγκυριακά και υποκριτικά ως μέσο μιας άθλιας επιβίωσης το Έθνος και νοιάζονται ομοίως για τα τοπικά νεοταξικά πρωτεία και κέρδη μιας αλαζονικής εξουσίας.
Ο καθένας έχει κάνει τις επιλογές του τελειωτικά και οι φύλακες του Έθνους δεν βρίσκονται ανάμεσα σε εκείνους που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του προβλήματος και άθυρμα της Παγκόσμιας Εξουσίας. Η ανευθυνότητα της Καθεστηκυίας Τάξεως καταδεικνύεται ακόμα και την στιγμή που μια κατευθυνόμενη οικονομική κρίση που στήνουν οι κερδοσκόποι του Νεοταξισμού και των Διεθνών Νομισματικών Συναλλαγών καλπάζει και οι ταγοί μας αδυνατούν να επουλώσουν τις πληγές της Εθνικής Οικονομίας που οι ίδιοι και τα τρωκτικά της συναφούς οικονομικής ελίτ δημιούργησαν.
Μέσα σ’ αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο οι μισητές των Εθνών και της Ελευθερίας μας επιφέρουν ένα σοβαρό χτύπημα μέσω του «προστάτη» και γεννήτορα των μειονοτήτων ΟΗΕ με την δυσφημιστική και επιθετική έκθεση με πρόσχημα τα ανθρώπινα δικαιώματα και δράστη αυτής την γνωστή στην εφημερίδα μας «ανεξάρτητη εμπειρογνώμονα» των Ηνωμένων Εθνών Γκέι Μακ Ντούγκαλ. Στην εν λόγω έκθεση γίνεται λόγος για την ύπαρξη στην ελληνική επικράτεια αλβανικής, «μακεδονικής» και τουρκικής μειονότητας που δεν αναγνωρίζουμε και τους στερούμε τα δικαιώματα έκφρασης. Ανύπαρκτα δικαιώματα ανύπαρκτων ανθρώπων. Προτρέπει μάλιστα ύπουλα την χώρα μας «να αποχωρίσει από την διαμάχη» περί της υπάρξεως μειονοτήτων και «να επικεντρωθεί στην προστασία των δικαιωμάτων για τον αυτοπροσδιορισμό, την ελευθερία της έκφρασης και την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι των εν λόγω κοινοτήτων». Δηλαδή ό,τι δηλώσεις είσαι και ό,τι προλάβεις άρπαξε!
Το θράσος της ανθελληνικής προπαγάνδας συνεχίστηκε όταν ο αντιπρόσωπος της ΕΕ παρουσίασε στους πρεσβευτές των χωρών – μελών της ΕΕ στην Άγκυρα έναν χάρτη που εμφάνιζε ελληνικά νησιά του Αιγαίου να ανήκουν στην Τουρκία. Αμέσως οι τουρκικές εφημερίδες επιδόθηκαν σε πανηγυρισμούς, ενώ ο πρεσβευτής μας κ. Ξύδας ζήτησε εξηγήσεις. Ο ίδιος ως γέννημα θρέμμα της Μυτιλήνης «εκχωρείτο» στην «γείτονα». Όταν ο Ευρωπαίος Αντιπρόσωπος Μαρκ Πιερίνι ζήτησε συγγνώμη και επιχείρησε να πάρει πίσω τους χάρτες που περιλαμβάνονταν συνημμένοι σε φακέλους, ο Έλληνας Πρέσβης προτίμησε ορθά να κρατήσει το τεκμήριο του μισελληνισμού. Κάποιες εφημερίδες της χώρας μας μάλιστα χαρακτήρισαν αφελώς τον κ. Πιερίνι αγεωγράφητο. Όταν όμως οι πάντες διεκδικούν κομμάτι εθνικής μας γης, τότε τα λάθη είναι σκόπιμα και οι ενδοτισμοί εν δυνάμει προδοσίες.
Όταν στα Σκόπια μια απλή αποστολή Ελλήνων εκδρομέων δέχεται επίθεση από ενεργούμενα στοιχεία της Σκοπιανής προπαγάνδας, τότε η καθυστερημένη Σκοπιανή απάντηση δεν πείθει και η ταξιδιωτική οδηγία του Κράτους μας σε βάρος των Σκοπίων δεν αρκεί. Όταν μια απλή διεκδίκηση στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ορθόδοξου Χριστιανικού Ιδρύματος «Η Κοίμηση της Θεοτόκου» αρκεί για να αποτρέψει την Τουρκία από την υφαρπαγή ακίνητης περιουσίας, τότε οι λύσεις υφίστανται και το Κράτος δεν τις αναζητά. Όταν η Αστυνομία βάλλεται και οι αστυνομικοί μας θυσιάζονται, χρειάζεται καρατόμηση νοοτροπίας και αλλαγή εξουσιαστικής διαχείρισης. Χρειαζόμαστε ηγέτες με ελληνική καρδιά που να νοιάζονται τον ελληνικό λαό και να εξασφαλίζουν τα δικαιώματά του μέσα από ένα κοινό βηματισμό σε εθνικό και κοινωνικό επίπεδο. Σε μια πορεία Εθνικοκοινωνική με κοινωνικό όραμα και εθνική διεκδίκηση.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
Αυτή η συνομωσία ωστόσο δεν θα μπορούσε ποτέ να τεθεί σε εφαρμογή αν δεν άνοιγε κάποιος τις νοητές πύλες του Έθνους και δεν προσέφερε τις βρωμερές του υπηρεσίες από μέσα. Και φυσικά το αποτέλεσμα δεν θα ήταν τόσο οδυνηρό αν δεν συνδυαζόταν με πολλαπλά εθνικά και κοινωνικά τραύματα ως φυσική συνέπεια της ηγετικής ανεπάρκειας και της απουσίας ευθύνης των ταγών μας. Όταν γίνεται λόγος ταυτόχρονα για ανεξαρτησίες στην Κρήτη, την Μακεδονία και την Ελεύθερη Θράκη, τότε οι εσχατιές δεν πυρώνονται τυχαία. Τότε η Ρομφαία του Ελληνικού Έθνους γίνεται τιμωρός και υπερασπιστής. Τιμωρός των εχθρών και υπερασπιστής της Εθνικής Αλήθειας και Αποκατάστασης.
Όταν η μιζέρια της φτώχιας, το δικαίωμα του μεροκάματου και η μόρφωση της νεολαίας κομματικοποιούνται και εκχωρούνται ως σημεία διεκδίκησης στις υποτιθέμενες υπερασπιστικές γραμμές της αντίθεσης και της αντίδρασης απέναντι στο συγκροτημένο Εθνικό Κράτος, τότε τα κλειδιά της εξουσίας παραδίνονται σ’ αυτούς που το εχθρεύονται. Όταν ζητούνται σανίδες σωτηρίας και λύσεις από τις πολιτικές δυνάμεις της Κεντροαριστεράς και της ευρύτερης Αριστεράς που σου κραδαίνουν κατάμουτρα τον Διεθνισμό τους και παραλείπουν συνειδητά στις φλογερές ρητορείες τους την ελάχιστη ή προσχηματική αναφορά στο Έθνος, τότε κάποιοι θέλουν βρεγμένη σανίδα και τράβηγμα του αυτιού. Από κοντά σέρνουν τον ενδοτικό χορό και οι δυνάμεις της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης που θυμούνται συγκυριακά και υποκριτικά ως μέσο μιας άθλιας επιβίωσης το Έθνος και νοιάζονται ομοίως για τα τοπικά νεοταξικά πρωτεία και κέρδη μιας αλαζονικής εξουσίας.
Ο καθένας έχει κάνει τις επιλογές του τελειωτικά και οι φύλακες του Έθνους δεν βρίσκονται ανάμεσα σε εκείνους που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του προβλήματος και άθυρμα της Παγκόσμιας Εξουσίας. Η ανευθυνότητα της Καθεστηκυίας Τάξεως καταδεικνύεται ακόμα και την στιγμή που μια κατευθυνόμενη οικονομική κρίση που στήνουν οι κερδοσκόποι του Νεοταξισμού και των Διεθνών Νομισματικών Συναλλαγών καλπάζει και οι ταγοί μας αδυνατούν να επουλώσουν τις πληγές της Εθνικής Οικονομίας που οι ίδιοι και τα τρωκτικά της συναφούς οικονομικής ελίτ δημιούργησαν.
Μέσα σ’ αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο οι μισητές των Εθνών και της Ελευθερίας μας επιφέρουν ένα σοβαρό χτύπημα μέσω του «προστάτη» και γεννήτορα των μειονοτήτων ΟΗΕ με την δυσφημιστική και επιθετική έκθεση με πρόσχημα τα ανθρώπινα δικαιώματα και δράστη αυτής την γνωστή στην εφημερίδα μας «ανεξάρτητη εμπειρογνώμονα» των Ηνωμένων Εθνών Γκέι Μακ Ντούγκαλ. Στην εν λόγω έκθεση γίνεται λόγος για την ύπαρξη στην ελληνική επικράτεια αλβανικής, «μακεδονικής» και τουρκικής μειονότητας που δεν αναγνωρίζουμε και τους στερούμε τα δικαιώματα έκφρασης. Ανύπαρκτα δικαιώματα ανύπαρκτων ανθρώπων. Προτρέπει μάλιστα ύπουλα την χώρα μας «να αποχωρίσει από την διαμάχη» περί της υπάρξεως μειονοτήτων και «να επικεντρωθεί στην προστασία των δικαιωμάτων για τον αυτοπροσδιορισμό, την ελευθερία της έκφρασης και την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι των εν λόγω κοινοτήτων». Δηλαδή ό,τι δηλώσεις είσαι και ό,τι προλάβεις άρπαξε!
Το θράσος της ανθελληνικής προπαγάνδας συνεχίστηκε όταν ο αντιπρόσωπος της ΕΕ παρουσίασε στους πρεσβευτές των χωρών – μελών της ΕΕ στην Άγκυρα έναν χάρτη που εμφάνιζε ελληνικά νησιά του Αιγαίου να ανήκουν στην Τουρκία. Αμέσως οι τουρκικές εφημερίδες επιδόθηκαν σε πανηγυρισμούς, ενώ ο πρεσβευτής μας κ. Ξύδας ζήτησε εξηγήσεις. Ο ίδιος ως γέννημα θρέμμα της Μυτιλήνης «εκχωρείτο» στην «γείτονα». Όταν ο Ευρωπαίος Αντιπρόσωπος Μαρκ Πιερίνι ζήτησε συγγνώμη και επιχείρησε να πάρει πίσω τους χάρτες που περιλαμβάνονταν συνημμένοι σε φακέλους, ο Έλληνας Πρέσβης προτίμησε ορθά να κρατήσει το τεκμήριο του μισελληνισμού. Κάποιες εφημερίδες της χώρας μας μάλιστα χαρακτήρισαν αφελώς τον κ. Πιερίνι αγεωγράφητο. Όταν όμως οι πάντες διεκδικούν κομμάτι εθνικής μας γης, τότε τα λάθη είναι σκόπιμα και οι ενδοτισμοί εν δυνάμει προδοσίες.
Όταν στα Σκόπια μια απλή αποστολή Ελλήνων εκδρομέων δέχεται επίθεση από ενεργούμενα στοιχεία της Σκοπιανής προπαγάνδας, τότε η καθυστερημένη Σκοπιανή απάντηση δεν πείθει και η ταξιδιωτική οδηγία του Κράτους μας σε βάρος των Σκοπίων δεν αρκεί. Όταν μια απλή διεκδίκηση στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ορθόδοξου Χριστιανικού Ιδρύματος «Η Κοίμηση της Θεοτόκου» αρκεί για να αποτρέψει την Τουρκία από την υφαρπαγή ακίνητης περιουσίας, τότε οι λύσεις υφίστανται και το Κράτος δεν τις αναζητά. Όταν η Αστυνομία βάλλεται και οι αστυνομικοί μας θυσιάζονται, χρειάζεται καρατόμηση νοοτροπίας και αλλαγή εξουσιαστικής διαχείρισης. Χρειαζόμαστε ηγέτες με ελληνική καρδιά που να νοιάζονται τον ελληνικό λαό και να εξασφαλίζουν τα δικαιώματά του μέσα από ένα κοινό βηματισμό σε εθνικό και κοινωνικό επίπεδο. Σε μια πορεία Εθνικοκοινωνική με κοινωνικό όραμα και εθνική διεκδίκηση.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου