ΠΟΡΕΙΑ ΑΝΟΔΟΥ

ΑΘΗΝΑ 2-10-2009 .
Ο προεκλογικός δρόμος τερματίστηκε χωρίς καμία απολύτως έκπληξη. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά την πρώτη θέση. Εκεί τα πράγματα ήταν προδιαγεγραμμένα και όλοι δουλέψανε για την πρωτιά του ΠΑΣΟΚ. Μια πρωτιά που είναι τυπικά και ουσιαστικά πύρρεια για δύο λόγους. Πρώτον, η πρόκληση της αηδίας και της απογοήτευσης στον ελληνικό λαό διαθέτει πλέον έντονα χαρακτηριστικά σε βάρος της όποιας πολυδιαφημιζόμενης συμμετοχικότητας. Και δεύτερον, η ειδική αποστολή που έχει αναλάβει η νέα κυβέρνηση έναντι του αφεντικού που λέγεται Διεθνιστικός Νεοταξισμός και τα δυσάρεστα μαντάτα για το Ελληνικό Έθνος δεν εγγυώνται σε καμία περίπτωση μακρά κοινοβουλευτική περίοδο.

Η απαξία των Ελλήνων απέναντι στις πολιτικές δυνάμεις που απαρτίζουν την Καθεστηκυία Τάξη και την καθεστωτική νοοτροπία που κουβαλούνε αυτές είναι πολιτική πράξη αντίδρασης και ζωντάνιας. Αρκεί να μπορέσει αυτή η κίνηση να αποκτήσει σταθερή πολιτική έκφραση και να παράξει αποτελεσματικότητα που θα ωφελήσει την Πατρίδα και τον λαό. Η μείωση του λαϊκού ερείσματος πρέπει να σχηματοποιηθεί σε μαζική συμμετοχική διαδικασία μέσα από τις τάξεις του Εθνικού Λαϊκού Κινήματος με όρεξη για επαναστατική δράση και ωφέλιμο έργο. Με πράξεις για την συντριβή ενός ξενοκίνητου και δανεικού πολιτικού περιβάλλοντος που επενδύει μέχρι σήμερα στα οικονομικά δεσμά και την μετάλλαξη της Ελλάδας σε μια ανοίκεια κοινωνία.

Η νομή της εξουσίας όταν στρέφεται εναντίον των εξουσιαζόμενων χρειάζεται περισσότερο παρασκήνιο και πολύ λιγότερο προσκήνιο προκειμένου να επεξεργαστεί τα έργα του ολέθρου. Είναι κάτι σαν την διενέργεια μιας πράξεως μη σύννομης. Το σκοτάδι ωφελεί, γιατί κρύβει τα δυσάρεστα και αποκλείει τους χρήσιμους και τις αντιστάσεις, αιφνιδιάζοντας δυσάρεστα τον νοικοκύρη. Ο μεγαλύτερος εχθρός της Εθνικής Κοινωνικής Παράταξης σε πολιτικό επίπεδο είναι η κρίσης αξιοπιστίας που μαστίζει δικαίως τα πολιτικά πράγματα της Ελλάδος. Να πείσουμε ότι δεν μοιάζουμε με το σάπιο που φεύγει. Και αμέσως μετά να εφαρμόσουμε την πολιτική που ταιριάζει σε μια πραγματικά Μεγάλη και Ισχυρή Ελλάδα. Εργασία που μπορεί να καρποφορήσει με την ενεργοποίηση του λαού που έχει ήδη ξεκινήσει να πραγματοποιείται.

Τα διακυβεύματα που θα συναντήσουμε μπροστά μας είναι η οικονομική ανέχεια, η κοινωνική ανασφάλεια και τα εθνικά μας ζητήματα. Στην πραγματικότητα η Ελλάδα βιώνει μεθοδευμένα ένα βολικό νεοταξικό παραμύθι που μιλάει για μια φτωχή χώρα. Κάτι σαν την μικρή, πλην έντιμη Πατρίδα. Μόνο που κάποιοι φρόντισαν να την κοντύνουν, ξεχνώντας τις αλησμόνητες αλύτρωτες πατρίδες με την συνέργεια των «φιλήσυχων» πολιτικάντηδων. Έτσι ακριβώς συμβαίνει και με την οικονομία. Διαθέτουμε μια πλούσια πατρίδα που διαθέτει με την σειρά της φτωχούς Έλληνες. Γιατί το άδειο στομάχι και τα πολλά χρέη μικραίνουν συνειδήσεις και ελευθερία κινήσεων. Αν λοιπόν θέλουμε να λύσουμε το οικονομικό πρόβλημα, τότε θα αναδιανείμουμε το εισόδημα που νέμονται οι λίγοι μη παραγωγικοί σε βάρος των πολλών που το παράγουν, θα βγάλουμε στο φως τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους που είναι κρυμμένοι στα σκοτεινά συρτάρια της ελληνικής γης, θα βγάλουμε έξω το χρήμα που μουχλιάζει σε θυρίδες και παραοικονομικά μονοπάτια και θα ενισχύσουμε την ελληνική παραγωγικότητα και τις ελληνικές θέσεις εργασίας σε κάθε σημείο της Ελληνικής Γης.

Στο ζήτημα της κοινωνικής ανασφάλειας έχουμε την έξαρση της αλλοδαπής εγκληματικότητας και της λαθρομετανάστευσης μαζί με την επιλεκτική εμφάνιση της «εγχώριας» τρομοκρατίας και της ακροαριστερής βίας. Σε διαφορετική περίπτωση η εσωτερική παραβατικότητα είναι σίγουρο ότι είναι απόλυτα ελεγχόμενη. Όμως το διεθνοποιημένο έγκλημα πρέπει οπωσδήποτε να ελεγχθεί στο σημείο που απειλεί να προσθέσει τον εκφυλισμό και την αλλοίωση της ελληνικής κοινωνίας. Είναι πραγματικά απαράδεκτη εικόνα η εκπληκτική έξαρση της διακίνησης ναρκωτικών και η ευκολία αφαίρεσης της ανθρώπινης ζωής. Επιτέλους η μεταναστευτική πολιτική δεν γίνεται με ανθρώπους που ρέπουν στην παρανομία. Η δε κοινωνία δεν χρειάζεται τους εμπρηστές της ελληνικής σημαίας, της λαϊκής περιουσίας και των πανεπιστημίων. Να κρατήσουμε όσους νόμιμους μετανάστες χρειαζόμαστε, όπου τους χρειαζόμαστε, αν τους χρειαζόμαστε και μόνο ως εργατικό δυναμικό. Όχι ως αντικαταστάτες των Ελλήνων. Για δε τους παρανόμους υπάρχουν οι νόμοι κι όχι τα ιδεολογικά περιβλήματα. Ιδίως όταν υπηρετούν άλλες καταστάσεις.

Τέλος, σε ό,τι αφορά τα εθνικά ζητήματα κρύβεται πιθανότατα η κορυφή του παγόβουνου των τελευταίων εκλογών. Μη ξεχνάμε τις δηλώσεις του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ για την επαναδιαπραγμάτευση του αγωγού Μπουργκάς ( Πύργου ) – Αλεξανδρούπολης που θα ενίσχυε τον ελληνορωσσικό άξονα συνεργασίας με την θωράκιση των βορείων συνόρων μας, τις δηλώσεις Λοβέρδου περί Σλαβομακεδόνων, την ένταξη της Τουρκίας που πολεμάνε μόνο οι Ευρωπαίοι Εθνικιστές με πρώτους τους Αυστριακούς συναγωνιστές και τον ΛΑ.Ο.Σ ενταύθα, αλλά και την Κύπρο και το Αιγαίο με τις διζωνικότητες και τις συγκυριαρχίες. Από κοντά βαδίζει και το διαβόητο ενιαίο νατοϊκό δόγμα που βάζει θεσμοθετημένα τους Τούρκους στους αιθέρες μας.

Μια Εθνική και Λαϊκή Διακυβέρνηση παρουσιάζεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά απαραίτητη. Ανάχωμα στους εχθρούς της Πατρίδος και δημιουργός μιας Ελλάδος που θα ανήκει στους Έλληνες και μόνον, χωρίς περιττά διαχωριστικά τείχη. Η Εθνική Κοινωνική Παράταξη και ο ΛΑ.Ο.Σ συνεχίζουν την πορεία ανόδου.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnapopsis.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου