ΑΘΗΝΑ 24-3-2010 .ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ .
Οι στιγμές που ζούμε είναι αναμφισβήτητα ιστορικές και καθοριστικές για την πορεία του Ελληνικού Έθνους που καλείται να ανταπεξέλθει στις δυνατές προκλήσεις του καιρού μας. Δίχως την παραμικρή υπερβολή η Ελλάς ή θα ανταπεξέλθει με δυναμισμό και θα εξέλθει δυνατότερη της δύσκολης θέσης που βρίσκεται και μεγαλύτερη ή θα καταποντισθεί. Τούτη η πραγματικότητα σε συνδυασμό με τις παραβιάσεις και τις καινοφανείς ασφαλείς διελεύσεις των αεροσκαφών και των πολεμικών πλοίων της Τουρκίας σε αέρα και θάλασσα στο Αιγαίο μας σηματοδοτεί την ανάγκη αλλαγής σελίδας στην πολιτική ζωή και την στήριξη των Ενόπλων μας Δυνάμεων προκειμένου η Ελλάς να εξέλθει της κρίσεως, εθνικής βέβαια και όχι τάχα οικονομικής, νικήτρια και ισχυρότερη.
Η τουρκική προκλητικότητα και η απόπειρα να περικυκλωθεί η χώρα μας δημιουργούν την ανάγκη ενθύμησης και κυρίως φέρνουν στον λογισμό ως Καθήκον Ιερό και Χρέος Τιμής το θυσιαστικό παράδειγμα των Ηρώων του Γένους μας που σηκώθηκαν το 1821 σε μια Επανάσταση αντάξια της Φυλής ενάντια σε εχθρό δυνατό και απολίτιστο προκειμένου να αποκτηθεί η Ελευθερία και να συγκροτηθεί το σύγχρονο Ελληνικό Κράτος. Μια γενιά ακατάβλητων Ελλήνων αγνόησε την άθλια ηρεμία της ραγιάδικης ζωής και περιφρόνησε τον φόβο και τις απειλές των τουρκικών αποβλήτων της μογγολικής στέπας. Λίγοι στην αρχή, όπως πάντα σε κάθε επαναστατική ενέργεια και σε κάθε αναγεννητική πορεία του Ελληνισμού, μα ακόμα περισσότεροι στην συνέχεια καθώς πάντοτε η ασταμάτητη ορμή και η δύναμη στέκουν μόνες ικανές να κινήσουν τις μάζες. Οι Θερμοπύλες και ο Μαραθώνας του αρχαίου καλού καιρού βρίσκουν την αντάξια συνέχειά τους στην Αλαμάνα, το Μανιάκι και πιο πριν στα Δερβενάκια. Ο Αθανάσιος Διάκος και ο Παπαφλέσσας βαδίζουν αξίως στην περπατησιά και το αγωνιστικό φρόνημα του Λεωνίδα. Δίδουν με τον ίδιο ζήλο το πολυτιμότερο αγαθό που διέθεταν, την ίδια την ζωή τους προκειμένου να αναθαρρήσουν και να ενωθούν οι Έλληνες στις δύο πλέον καθοριστικές στιγμές του Αγώνα όταν κόντεψε αυτός να σβήσει κάτω από το βάρος του φόβου μα και της διχόνοιας. Και στα Δερβενάκια ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης με τους συντρόφους του έσβησε μια υπερπολλαπλάσια τουρκική στρατιά δείχνοντας τον δρόμο για την λευτεριά.
Ένας ανυπέρβλητος Ελληνισμός πάλεψε σαν θεριό σε στεριά και θάλασσα, ενθυμούμενος πάντοτε το βαρύ και ανεκτίμητο αυτοκρατορικό του παρελθόν και διψώντας να ξαναγυρίσει στην Πόλη των Κωνσταντίνων. Ζητώντας να πατήσει και πάλι τα όμοια με την υπόλοιπη Ελλάδα αιματοποτισμένα εδάφη του Πόντου και της Ιωνίας και να κοινωνήσει τα Άχραντα Μυστήρια στην Ιερά Μονή της Παναγίας της Σουμελά και στην Πανώρια Αυτοκρατορική Εκκλησία του Ιουστινιανού και του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, την Αγία Σοφία. Και να απαντήσει στον λυτρωτικό δρόμο τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά αναστημένο να ηγείται των Νικητών και Ελευθερωτών Ελλήνων. Το Γένος των Φιλοσόφων, των Αυτοκρατόρων και των Ηρώων κόσμησαν εκ νέου ο Διάκος, ο Παπαφλέσσας, ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Νικηταράς ο τουρκοφάγος, οι φαμίλιες των Μποτσαραίων και των Τζαβελαίων, η Μαντώ Μαυρογένους, η Μπουμπουλίνα, ο Κανάρης, ο Μιαούλης και πλήθος όσων άλλων Αγωνιστών του Ελληνικού Έθνους, λαϊκών και κληρικών. Έλληνες που δεν παζαρεύανε με γρόσια και τόκους ούτε με ελληνοτουρκικές φιλίες και ασφαλείς τάχα διελεύσεις των τουρκικών σκαφών την Πατρίδα τους. Γενναίοι που προδόθηκαν βέβαια από ολίγους επιζήμιους Νενέκους και Κωλέτηδες. Πικράθηκαν, φυλακίστηκαν, πείνασαν και είδαν εμφυλίους, αλλά και την Ελλάδα να εμποδίζεται να φτάσει στα μεγάλα πεπρωμένα της.
Ποτέ ωστόσο δεν λιγοψύχησαν και δεν έκαναν πίσω σε κανένα εχθρό. Μήτε τον εξωτερικό μήτε τον εσωτερικό. Δεν επέτρεψαν ποτέ να σβήσει ο Ελληνισμός στις εναπομένουσες αλύτρωτες ελληνικές πατρίδες. Και με το σήκωμα του δικού τους σταυρού του μαρτυρίου έμειναν πιστοί σε Χριστό και Ελλάδα. Και δημιούργησαν το Νέο Ελληνικό Κράτος να διαβαίνει χρυσές σελίδες ιστορίας από νέα έπη σαν το 1821. Βαλκανικοί πόλεμοι, Μικρασία, Βορειοηπειρωτικά βουνά το 1940. Τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχαν συμβεί αν δεν υπήρχαν εκείνοι οι μπροστάρηδες εκείνου του Μαρτίου του 1821 να σπάσουν τα τουρκικά δεσμά και να δώσουν λαμπρή σκυτάλη νέων αγώνων στις επόμενες γενιές.
Και τώρα πάλι μπροστά μας βρίσκονται οι ίδιοι μιαροί Τούρκοι υπάνθρωποι μαζί με τους λοιπούς κρατικούς δορυφόρους του Διεθνιστικού Νεοταξισμού στην γειτονιά μας. Και πάλι μας εξουσιάζουν σύγχρονοι κοτζαμπάσηδες και φαναριώτες, νεοραγιάδες του καιρού μας. Καλούμαστε λοιπόν να ενωθούμε σαν ένα Σώμα όλοι μαζί, Λαός, Κλήρος και Στρατός κάτω από το ευεργετικό σκήπτρο της Ελληνικής Δυνάμεως και της Πατριωτικής Αρετής που βαστάει στα χέρια του ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός. Υπακούοντας στα κελεύσματα των Ηρώων της Ελληνικής Φυλής για μια Μεγάλη και Καθαρόαιμη Πατρίδα.
ΖΗΤΩ ΤΟ 1821, ΖΗΤΩ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ, ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Η τουρκική προκλητικότητα και η απόπειρα να περικυκλωθεί η χώρα μας δημιουργούν την ανάγκη ενθύμησης και κυρίως φέρνουν στον λογισμό ως Καθήκον Ιερό και Χρέος Τιμής το θυσιαστικό παράδειγμα των Ηρώων του Γένους μας που σηκώθηκαν το 1821 σε μια Επανάσταση αντάξια της Φυλής ενάντια σε εχθρό δυνατό και απολίτιστο προκειμένου να αποκτηθεί η Ελευθερία και να συγκροτηθεί το σύγχρονο Ελληνικό Κράτος. Μια γενιά ακατάβλητων Ελλήνων αγνόησε την άθλια ηρεμία της ραγιάδικης ζωής και περιφρόνησε τον φόβο και τις απειλές των τουρκικών αποβλήτων της μογγολικής στέπας. Λίγοι στην αρχή, όπως πάντα σε κάθε επαναστατική ενέργεια και σε κάθε αναγεννητική πορεία του Ελληνισμού, μα ακόμα περισσότεροι στην συνέχεια καθώς πάντοτε η ασταμάτητη ορμή και η δύναμη στέκουν μόνες ικανές να κινήσουν τις μάζες. Οι Θερμοπύλες και ο Μαραθώνας του αρχαίου καλού καιρού βρίσκουν την αντάξια συνέχειά τους στην Αλαμάνα, το Μανιάκι και πιο πριν στα Δερβενάκια. Ο Αθανάσιος Διάκος και ο Παπαφλέσσας βαδίζουν αξίως στην περπατησιά και το αγωνιστικό φρόνημα του Λεωνίδα. Δίδουν με τον ίδιο ζήλο το πολυτιμότερο αγαθό που διέθεταν, την ίδια την ζωή τους προκειμένου να αναθαρρήσουν και να ενωθούν οι Έλληνες στις δύο πλέον καθοριστικές στιγμές του Αγώνα όταν κόντεψε αυτός να σβήσει κάτω από το βάρος του φόβου μα και της διχόνοιας. Και στα Δερβενάκια ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης με τους συντρόφους του έσβησε μια υπερπολλαπλάσια τουρκική στρατιά δείχνοντας τον δρόμο για την λευτεριά.
Ένας ανυπέρβλητος Ελληνισμός πάλεψε σαν θεριό σε στεριά και θάλασσα, ενθυμούμενος πάντοτε το βαρύ και ανεκτίμητο αυτοκρατορικό του παρελθόν και διψώντας να ξαναγυρίσει στην Πόλη των Κωνσταντίνων. Ζητώντας να πατήσει και πάλι τα όμοια με την υπόλοιπη Ελλάδα αιματοποτισμένα εδάφη του Πόντου και της Ιωνίας και να κοινωνήσει τα Άχραντα Μυστήρια στην Ιερά Μονή της Παναγίας της Σουμελά και στην Πανώρια Αυτοκρατορική Εκκλησία του Ιουστινιανού και του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, την Αγία Σοφία. Και να απαντήσει στον λυτρωτικό δρόμο τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά αναστημένο να ηγείται των Νικητών και Ελευθερωτών Ελλήνων. Το Γένος των Φιλοσόφων, των Αυτοκρατόρων και των Ηρώων κόσμησαν εκ νέου ο Διάκος, ο Παπαφλέσσας, ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Νικηταράς ο τουρκοφάγος, οι φαμίλιες των Μποτσαραίων και των Τζαβελαίων, η Μαντώ Μαυρογένους, η Μπουμπουλίνα, ο Κανάρης, ο Μιαούλης και πλήθος όσων άλλων Αγωνιστών του Ελληνικού Έθνους, λαϊκών και κληρικών. Έλληνες που δεν παζαρεύανε με γρόσια και τόκους ούτε με ελληνοτουρκικές φιλίες και ασφαλείς τάχα διελεύσεις των τουρκικών σκαφών την Πατρίδα τους. Γενναίοι που προδόθηκαν βέβαια από ολίγους επιζήμιους Νενέκους και Κωλέτηδες. Πικράθηκαν, φυλακίστηκαν, πείνασαν και είδαν εμφυλίους, αλλά και την Ελλάδα να εμποδίζεται να φτάσει στα μεγάλα πεπρωμένα της.
Ποτέ ωστόσο δεν λιγοψύχησαν και δεν έκαναν πίσω σε κανένα εχθρό. Μήτε τον εξωτερικό μήτε τον εσωτερικό. Δεν επέτρεψαν ποτέ να σβήσει ο Ελληνισμός στις εναπομένουσες αλύτρωτες ελληνικές πατρίδες. Και με το σήκωμα του δικού τους σταυρού του μαρτυρίου έμειναν πιστοί σε Χριστό και Ελλάδα. Και δημιούργησαν το Νέο Ελληνικό Κράτος να διαβαίνει χρυσές σελίδες ιστορίας από νέα έπη σαν το 1821. Βαλκανικοί πόλεμοι, Μικρασία, Βορειοηπειρωτικά βουνά το 1940. Τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχαν συμβεί αν δεν υπήρχαν εκείνοι οι μπροστάρηδες εκείνου του Μαρτίου του 1821 να σπάσουν τα τουρκικά δεσμά και να δώσουν λαμπρή σκυτάλη νέων αγώνων στις επόμενες γενιές.
Και τώρα πάλι μπροστά μας βρίσκονται οι ίδιοι μιαροί Τούρκοι υπάνθρωποι μαζί με τους λοιπούς κρατικούς δορυφόρους του Διεθνιστικού Νεοταξισμού στην γειτονιά μας. Και πάλι μας εξουσιάζουν σύγχρονοι κοτζαμπάσηδες και φαναριώτες, νεοραγιάδες του καιρού μας. Καλούμαστε λοιπόν να ενωθούμε σαν ένα Σώμα όλοι μαζί, Λαός, Κλήρος και Στρατός κάτω από το ευεργετικό σκήπτρο της Ελληνικής Δυνάμεως και της Πατριωτικής Αρετής που βαστάει στα χέρια του ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός. Υπακούοντας στα κελεύσματα των Ηρώων της Ελληνικής Φυλής για μια Μεγάλη και Καθαρόαιμη Πατρίδα.
ΖΗΤΩ ΤΟ 1821, ΖΗΤΩ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ, ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου