ΑΘΗΝΑ 27-3-2012.
Το πολιτικό και κοινωνικό πρόβλημα της πατρίδος μας πρέπει να μας βάλει στην διαδικασία της απλής ανάλυσης και της σοβαρής σκέψης. Η οικονομική δυσπραγία και η ανέχεια που έχει εσκεμμένα ενσκήψει στην Πατρίδα μας χρησιμοποιείται ως αφορμή τεχνητής επίκλησης στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και τα παγκόσμια ταμεία όταν ξέρουμε ότι η Ευρώπη έχει μείνει ορφανή από πραγματική ευρωπαϊκή ηγεσία και το εμπόριο των εθνών ασκούν απρόσκοπτα εχθροί προαιώνιοι του Ελληνικού Έθνους.
Συμβαίνει αυτή η εκπόρνευση της Φυλής μας διότι διαθέτουμε ηγετίσκους που υπακούουν στους γυρολόγους της παγκοσμιοποίησης με τους οποίους διαθέτουν κοινούς κώδικες συνεννόησης. Και ενώ η Τουρκία έχει εγκαταστήσει εθνική πολιτική ηγεσία και εκμεταλλεύεται το μουσουλμανικό στοιχείο, η Ελλάς αδυνατεί να αντλήσει αλλά και να προσφέρει δύναμη στους ελληνικούς και ελληνόριζους πληθυσμούς της οικουμένης.
Δεν μιλάω απλά και μόνο για τη σύναψη συμμαχιών με ορθόδοξους χριστιανικούς λαούς της περιοχής. Άλλωστε το θρήσκευμα δεν αρκεί από μόνο του, αφού οι Βούλγαροι είναι μεν ορθόδοξοι αλλά και εχθροί μας βάσει διεκδικήσεων σε βάρος μας. Αυτό που χρειάζεται η πατρίδα μας είναι να στηριχθεί στις ενέργειες των δικών της ανθρώπων. Ανθρώπων που θα σταθούν στο πλευρό μας όταν εμείς αποφασίσουμε αφενός μεν να στηριχθούμε στο γεωφυσικό μας πλεονέκτημα και αφετέρου να στήσουμε ανθηρές ελληνικές κοινότητες στους τόπους της καθημερινότητάς τους με δικαίωμα λόγου στα ελληνικά πολιτικά πράγματα.
Αν αποφασίσουμε να σπάσουμε τα οικονομικά δεσμά του λαού μας και να φέρουμε στον ελληνικό εθνικό κορμό τους Έλληνες των σκλάβων Πατρίδων, τότε θα κοιτάξουμε στα μάτια τους Έλληνες που ζουν σε περιοχές όπως την Νότια Ιταλία και τη Νότια Γαλλία που έχουν ένα μεγάλο πλην αναξιοποίητο προνόμιο. Το προνόμιο αυτό απεικονίζεται στους γηγενείς κατοίκους που βρίσκονται στις εστίες τους από τους παλαιούς χρόνους που ο Ελληνισμός έπλαθε αυτοκρατορίες και οργάνωνε αποικίες. Μιλάμε για λαούς που βιώνουν μέσα τους, στο αίμα τους, όχι απλώς το αίσθημα του φιλελληνισμού, αλλά το πηγαίο αίσθημα του Ελληνισμού. Και αυτό ακριβώς θα συμβεί σε κάθε σημείο του κόσμου. Να προσεταιριστούμε το φιλελληνικό συναίσθημα και να εκμαιεύσουμε τον άγνωστο Ελληνισμό το ίδιο αποτελεσματικά. Γιατί αυτά τα δύο σχήματα κάθε άλλο παρά άσχετα είναι.
Ο κοινοτικός τρόπος ζωής που ενέπνευσε τον μεγάλο Έλληνα Ίωνα Δραγούμη να διατυπώσει την άποψη να φτιάξουμε μικρές Ελλάδες που θα τις συντηρήσουμε και θα τις μεγαλώσουμε προς ενίσχυση ολάκερης της Ελληνικής Φυλής, μπορεί και πρέπει να πάρει σάρκα και οστά μέσα από την Ιδέα του Πανελληνισμού. Αλλά για να μιλήσει και να εργαστεί κάποιος για κίνημα πανελληνισμού, θα πρέπει να είναι ο ίδιος οπαδός της Εθνικής Ιδέας και της Ελληνικής Φυλής ταυτόχρονα. Να είναι δηλαδή Εθνικιστής, Φυλετιστής και λάτρης της ελληνικής κοσμοθεωρίας. Να πάψει να αναζητά αλληλεγγύη δανεική και ταμεία ξένα. Να στραφεί στους Έλληνες της Οικουμένης. Να τους οργανώσει όχι με κριτήρια κομματικά αλλά πατριωτικά. Να μπει στη ζωή τους ως αδελφός και να αποφασίσει να ελέγξει μαζί τους τις αποφάσεις που αφορούν το Έθνος, στηρίζοντάς τους ηθικά και υλικά.
Το Κίνημα του Πανελληνισμού είναι απολύτως σχετικό με την συντριβή του Νεοταξισμού και την ανόρθωση στη θέση του μιας απόλυτα Ελληνικής Τάξεως Πραγμάτων που έχουμε συζητήσει κατά καιρούς. Βασική ιδέα αποτελεί η αλήθεια της ύπαρξης πολλαπλάσιων κρατών από τον αντίστοιχο αριθμό των εθνών. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά την δημιουργία των κρατών και τη σύνθεση των λαών που θέλουν να τους αποδεχτούμε ως τάχα ισχυρούς, αλλά στην πραγματικότητα αποτελούν μεγάλα πολυεθνικά μορφώματα. Κραυγαλέο παράδειγμα ο αγγλοσαξονικός παράγοντας με πρώτες τις ΗΠΑ, το καλύτερο στρατηγείο του διεθνούς σιωνισμού.
Για τον Ελληνικό Εθνικοκοινωνισμό κάθε ελληνική κοινότητα είναι μια γέφυρα με την Πατρίδα και το Ελληνικό Έθνος το οποίο άλλωστε ορίζουμε ως Αίμα και Φυλή. Και οι ελληνικοί πληθυσμοί κρίνονται με βάση αυτήν ακριβώς τη σχέση κι όχι με βάση την χρονική απόσταση συνθέσεως των ελληνικών κοινοτήτων ή τη γλώσσα που χρησιμοποιούν από το απώτατο παρελθόν έως σήμερα.
Για εμάς ο Αραοκάνος στη Χιλή, ο Έλληνας των Καλάς στο Πακιστάν, ο Έλληνας της Ρωσίας και ο Έλληνας των ΗΠΑ είναι η φυσική μας συνέχεια, οι εκπρόσωποί μας και οι καλύτεροί μας σύμμαχοι. Οι δικές μας Βάσεις Ελληνισμού. Η ανέλιξη και η προκοπή τους σε πολιτικό, επαγγελματικό και οικονομικό επίπεδο μας ενδιαφέρει αφού κάθε πρωτιά αυτών των ανθρώπων αποτελεί το σήκωμα και μιας ελληνικής σημαίας. Είναι η Φωνή Εξουσίας του Οικουμενικού Ελληνισμού κάτω από την ύπαρξη ενός Εθνικού Μητροπολιτικού Κέντρου Εξουσίας του Ελληνισμού.
Αλλά αυτό αφορά μια Ελλάδα που την εξουσία θα ασκεί ο λαός που ζει και εργάζεται για το καλό του τόπου κι όχι το ψευτορωμέϊκο που φροντίζει το κόντεμα της Πατρίδος και τη μετανάστευση ρημαγμένων ψυχών. Αφορά μια Μεγάλη Ελλάδα που δεν θα ψάχνει για μεγάλες δυνάμεις γιατί θα είναι η ίδια Μεγάλη Δύναμη. Αφορά μια Ελλάδα που θα απολαμβάνει τον πλούτο της και δεν θα της τον αρπάζουν ξένοι επιβήτορες και ραγιάδες. Μιλάμε δηλαδή για μια Εθνικοκοινωνική Ελλάδα.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου