ΑΘΗΝΑ 11-2-2008.Σημαντικές μεταβολές συντελούνται στο πολιτικό περιβάλλον και τον κομματικό χάρτη χωρών που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση των διεθνών ισορροπιών. Το πολιτικό σκηνικό λαμβάνει προσδιοριστικά γνωρίσματα που δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ευνοούν την διεθνή θέση και τον έλεγχο των καταστάσεων εκ μέρους της Ελλάδος. Το δυσμενές κλίμα για τη χώρα μας προδιαγράφεται τόσο για λόγους ευρύτερης γεωπολιτικής όσο και συνεπεία των πανθομολογούμενων εγγενών αδυναμιών του πολιτικού μας συστήματος.
Ο Ελληνικός λαός γνωρίζει πολύ καλά ότι η εξυπηρέτηση των εθνικών και λαϊκών ζητημάτων συνιστά πολιτική πράξη που πρέπει να ανατεθεί με υπευθυνότητα σε πρόσωπα που διαθέτουν τη σοβαρότητα και τη γνώση των καταστάσεων που θα κληθούν να διαχειριστούν. Αυτό σημαίνει ότι αφενός μεν οι πολίτες φέρουν σαφέστατα το μερίδιο των ευθυνών που τους αντιστοιχεί για κάθε εσφαλμένη επιλογή, αφετέρου δε τα κριτήρια των πολιτικών διαχειριστών δεν μπορούν να είναι τεχνοκρατικά και οικονομικά κατά βάση αλλά πραγματικά και κοινωνικά. Ο πολιτικός ταγός δηλαδή οφείλει να ανήκει στους πλέον άριστους σε επιδόσεις πολίτες της Εθνικής Κοινότητος και να γνωρίζει τι παραλαμβάνει ως γνήσιο τέκνο της κοινωνίας που ανήκει. Κάτι που ουδέποτε μέχρι σήμερα έχει συμβεί, καθώς από το βιογραφικό των κυνηγών και κληρονόμων της εξουσίας απουσιάζει η διάκριση στον τομέα της κοινωνικής προσφοράς και ο κάματος της πολιτικής τους ανόδου.
Τα Έθνη που προορίζονται να επιβιώσουν και να διακριθούν είναι εκείνα που διαθέτουν ζωτική ενέργεια, δύναμη, πολιτισμό, ισχυρή παράδοση και αδέσμευτη φυσιογνωμία. Στοιχεία που η σημερινή «Δημοκρατική» Ελλάς των Φιλελεύθερων, Σοσιαλιστών και Αριστερών φερέφωνων του Παγκόσμιου Συστήματος Εξουσίας και της ομοούσιας δομής και λειτουργίας δεν διαθέτει. Οι κομματικοί στρατοί επιδιώκουν την ψήφο της αγελαίας κατ’ αυτούς μάζας, αδιαφορώντας για την τύχη των αφελών ιθαγενών. Η σήψη, η διαφθορά και οι παρακρατικές μέθοδοι αποτελούν τα απαραίτητα εμβόλια του ιογενούς πολιτικού τους περιβάλλοντος. Ο δόλος ερμηνεύεται ως θεμιτός ανταγωνισμός, η προδοσία ονομάζεται σύνεση και η αναζήτηση συνενόχων συναίνεση. Οι θεσμοί διέρχονται βαθύτατη κρίση. Η καθεστωτική μεταβολή παρουσιάζεται αναγκαία.
Ο Νεοταξικός Ολοκληρωτισμός που έχει επιβληθεί στο παγκόσμιο στερέωμα έχει δείξει ξεκάθαρα τις προθέσεις του για κατακερματισμό των κρατών προκειμένου να μπορέσει να ελέγξει καλύτερα τις τοπικές εξουσίες και να ποδηγετήσει τα κινήματα της ελευθερίας των λαών. Στη Σερβία, που ήδη έχει απωλέσει το Μαυροβούνιο, μεθοδεύεται η απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου και η ανακήρυξή του σε ανεξάρτητο κράτος. Κατά συνέπεια οι εκλογές που διενεργήθηκαν στη Σερβία είχαν ιδιαίτερη σημασία, αφού διακυβεύεται η Εθνική κυριαρχία της χώρας αυτής. Μολαταύτα ο ευρωπαϊκός μπούσουλας και ο ενταξιακός στόχος της Σερβίας κατάφεραν ως ένα ποσοστό να κοιμίσουν συνειδήσεις, ρισκάροντας πλέον την μεταβολή της σημερινής της μορφής. Και μάλιστα για το χατίρι μιας Ευρώπης παραπαίουσας.
Στην Ιταλία η «σοσιαλιστική» μεταβολή χρεοκόπησε εκ νέου μέσα στα σκάνδαλα και τις παράτυπες συναλλαγές και το κράτος αυτό οδηγείται μέσα από τις μέλλουσες εκλογές σε παλιννόστηση του ετέρου συνδιαχειριστή και νεοταξικού σωματοφύλακα. Με την έλλειψη ενός ισχυρού και αξιόπιστου Εθνικιστικού φορέα να βαραίνει το κλίμα στη γειτονική χώρα.
Στην Κύπρο ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος φαίνεται να αντιστέκεται ικανοποιητικά στις Σιωνιστικές επιδιώξεις για την διεύρυνση της Βρετανικής και Τουρκικής επιρροής και παρουσίας. Ωστόσο τα νεοταξικά δέλεαρ προς τους αντιπάλους του και οι εκκλήσεις για άρση της τουρκοκυπριακής «απομόνωσης» ενισχύονται. Οι θύτες βαπτίζονται θύματα και τα θύματα θυματοποιούνται εκ νέου.
Στη χώρα μας η σήψη οδηγεί σε πολιτική και καθεστωτική γάγγραινα την οποία χρησιμοποιεί ο Παγκόσμιος Δικτάτορας προκειμένου να θέσει πιο σφιχτά το χαλινάρι στο λαιμό των δοτών ταγών μας. Σωσίβιο για την επιβίωση τού πιο άθλιου καθεστώτος που έχει βιώσει η χώρα μας αποτελεί η ενίσχυση των κομμάτων της Αριστεράς και η παράλληλη δράση κάποιων «αγωνιστών» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κάθε αλλοδαπού σε βάρος των Ελλήνων και των δικαιωμάτων τους. Είναι εκείνοι οι τύποι που αφήνονται ασύδοτοι να αμαυρώνουν τις εκδηλώσεις Τιμής και Μνήμης των Ηρωικών Νεκρών μας στα Ίμια.
Στα εκκλησιαστικά πράγματα νέος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος εκλέχτηκε ο πρώην Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας Κ.Κ. Ιερώνυμος. Ως Θηβαίος αντιμετωπίζω αυτή την εκλογή με σκεπτικισμό. Αν ο Μακαριότατος αποφύγει τα βλαβερά περιβάλλοντα και τις βλαπτικές ρητορείες περί διαχωρισμού κράτους και εκκλησίας θα μπορέσει να σταθεί όρθιος ανάμεσα στις συμπληγάδες. Αν σταθεί αρωγός στους δεινοπαθούντες, στη Νεολαία και τα Εθνικά Ζητήματα, αν δηλαδή συνεχίσει στα βήματα του Μακαριστού Εθνάρχη Χριστόδουλου, τότε θα αποδειχτεί άξιος διάδοχος. Διαφορετικά θα θεωρηθεί ξένος για τον Ελληνικό λαό. Ο Εθνεγέρτης Χριστόδουλος ζει και καθοδηγεί τα βήματα του Ελληνικού Έθνους.
Στις ανωτέρω κρίσιμες περιστάσεις διακρίνετε να υφίσταται σήμερα σοβαρή κρατική μηχανή; Ασφαλώς όχι, διότι δεν είναι θέμα κακών διαχειριστών εξουσίας αλλά κακής εξουσιαστικής νοοτροπίας. Μια κατάσταση που μπορεί να αντιμετωπιστεί επ’ ωφελεία των Ελλήνων από μια Νέα, Ανανεωτική και Ενωτική Εθνικιστική Καθεστηκυία Τάξη που δεν θα συνδέεται επ’ ουδενί με την σημερινή φαυλοκρατία. Ένα Εθνικό και Λαϊκό Κίνημα που θα ακολουθήσει την Εθνική και Κοινωνική Παράταξη στον δρόμο για μια Νέα και Ισχυρή Ελλάδα. Αυτό χρειαζόμαστε κι αυτό επιβάλλεται.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com
http://polapopsis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου