ΑΘΗΝΑ 12-2-2008.Η εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη του νέου Προκαθημένου της Εκκλησίας της Ελλάδος ολοκληρώθηκε με την επικράτηση του πρώην πλέον Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας Κ.Κ Ιερωνύμου. Μια διαδικασία που όπως διεφάνη εξ αρχής περιλάμβανε έντονο παρασκήνιο και συνεχείς διαβουλεύσεις μέχρι τις τελευταίες ώρες. Αντικείμενο των συζητήσεων φαίνεται να αποτέλεσε η τακτοποίηση κάποιων εσωτερικών αναγκών αλλά και απαιτήσεων κάποιων Ιεραρχών και Μητροπόλεων. Ας θυμηθούμε για παράδειγμα το ζήτημα της Μητροπόλεως Αττικής που παραμένει επί μακρόν ακέφαλη. Η δε αναζήτηση των αναγκαίων ψήφων καθίσταται φυσιολογική. Το Άγιο Πνεύμα σύμφωνα με την εκκλησιαστική μας παράδοση και οι Θείοι Κανόνες επενεργούν και συμβάλλουν στην ομαλή ροή και την ευρεία αποδοχή τού συναχθέντος αποτελέσματος.
Και πραγματικά, η Θεία Συμβολή τού Αγίου Πνεύματος έχει σταθεί αρωγός της ενότητας στα εκκλησιαστικά πράγματα της Πατρίδος μας αν σκεφθούμε τις ανθρώπινες επιδιώξεις, τα πάθη της ανθρώπινης φύσεως και τα παραδείγματα άλλων εκκλησιών που έχουμε παρακολουθήσει. Όλοι θυμούνται τις εντονότατες αντεγκλήσεις και τις σκηνές βίαιων επεισοδίων που είχαν διαδραματιστεί μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων των πιστών της Ελληνορθόδοξου Ομολογίας στο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων μεταξύ των Αγιοταφιτών Πατέρων με συμπεριφορές που δεν συνάδουν καθόλου με την αποστολή αγάπης και ομολογίας πίστεως ορθοδόξων κληρικών. Ήταν ένα επεισόδιο από μια σειρά διαρκών σκοπέλων που είχε πικράνει τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο και Εθνάρχη Χριστόδουλο.
Τα άλλα εκ του πονηρού επεισόδια που στήθηκαν ως εμπόδια στον δρόμο του Μεγάλου Έλληνα ήταν τα εκκλησιαστικά σκάνδαλα και η κόντρα με το επιτίμιο της ακοινωνησίας που είχε επιβάλλει όλως αδίκως ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στον Προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας. Το μεν ένα είχε πυροδοτήσει αντιδράσεις επί δικαίων και αδίκων, προκειμένου να απομονωθεί ο Μακαριστός Χριστόδουλος από κάποιους στενούς συνεργάτες του, όπως ο Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος και ο Μητροπολίτης Θεόκλητος Κουμαριανός που εκ των υστέρων δικαιώθηκαν. Η δε διάσταση γνώμης με το Πατριαρχείο και το επιτίμιο είχαν πληγώσει καίρια την ψυχή του Μακαριστού Χριστοδούλου.
Τα στραβά και ανάποδα, εν πολλοίς όχι και τόσο…θεολογημένα, ξεκινούν από την στιγμή που αφήνεται χώρος για προσωπικά πείσματα. Ευελπιστώ ως καλόπιστος Χριστιανός και Πατριώτης, αλλά και σαν πολίτης Θηβαϊκής καταγωγής ότι το πονηρό ζητούμενο θα αποκρουστεί.
Πραγματικά είναι προς όφελος της Πατρίδος και του ελληνικού λαού να επιτύχει στην ουρανόθεν και Ελληνορθόδοξη αποστολή του ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Κ.Κ. Ιερώνυμος. Αποστολή που έχει να κάνει με τη διακονία του Λόγου του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού και την απρόσκοπτη προσήλωση των Ελλήνων στα Ορθόδοξα Νάματα μακριά από τις Νεοταξικές παγίδες που αφορούν και τα θέματα της θρησκείας.
Παράλληλα όμως το έργο του Πνευματικού Ηγέτη συνδέεται και με τα ζητήματα που σχετίζονται με τα εθνικά και λαϊκά συμφέροντα. Η φτώχια, η απειλή αλλοιώσεως της ιδιοπροσωπείας των Ελλήνων, ο κίνδυνος αλλοιώσεως του Εθνολογικού μας ιστού, η αρωγή και προστασία των αδύναμων πληθυσμιακών ομάδων, η ενίσχυση και η ανάδειξη του ρόλου της Ελληνικής Νεολαίας, η απειλή κατά της Ελληνικής Εθνικής Κυριαρχίας είναι ορισμένα μόνο θέματα πολιτικοκοινωνικής φύσεως που αφορούν ολόκληρο τον λαό και κάθε υπεύθυνο πολίτη, επομένως και τον Ιερό Κλήρο μας.
Ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος στο ζήτημα της διαγραφής του θρησκεύματος από τις ταυτότητες των Ελλήνων είχε διαφωνήσει με τον Μακαριστό και Εθνάρχη Χριστόδουλο σε σχέση με τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις του κλήρου και του λαού μας και δεν είχε υπογράψει για τη διενέργεια δημοψηφίσματος υπέρ της επιστροφής της ομολογίας Πίστεως στα αστυνομικά δελτία ταυτότητος. Αυτό έχει λεχθεί χωρίς να έχει διαψευσθεί. Μολονότι η διεκδίκηση αυτή αφορούσε το δικαίωμα του Ελληνικού λαού να βαστάει ψηλά τα λάβαρα της πίστεώς μας.
Άλλη καταμαρτυρημένη διαφοροποίηση σε σχέση με τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο και Κεραυνό της καρδιάς των Ελλήνων Χριστόδουλο είναι η αποδοχή του διαχωρισμού Κράτους και Εκκλησίας. Μια σχέση γόνιμης συνύπαρξης και αγαστής συνεργασίας αιώνων, τόσο σε ευμενείς και θετικές συγκυρίες όσο και σε δυσμενείς και αρνητικές, που κράτησε πάντα όρθιο το Γένος των Ελλήνων. Μια σχέση που γαλούχησε πολλούς αγωνιστές του Έθνους μας, κληρικούς και λαϊκούς, στα νάματα της Ελληνοορθοδοξίας και τους οδήγησε ακόμα και στο δρόμο της θυσίας χάριν των αξιών της Αιωνίου Ελλάδος. Ο Αρχιεπίσκοπος Κ.Κ. Ιερώνυμος οφείλει να ακυρώσει κάθε τέτοια σκέψη από όπου κι αν προέρχεται.
Τέλος άλλο ένα αγκάθι είναι εκείνο των περίφημων «Νέων Χωρών» που διεκδικεί την Πατρότητα ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Εν πρώτοις δεν πρόκειται για νέες χώρες, αλλά για απελευθερωμένες ελληνικές πατρίδες. Το δε Οικουμενικό Πατριαρχείο σήμερα είναι υπό τουρκική κατοχή και λειτουργεί ως Τουρκικό Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου. Είναι λογικό και εθνικά ωφέλιμο να τεθούν οι Μητροπόλεις του Ελληνικού Βορρά σε τέτοια επικίνδυνη δοκιμασία; Το Οικουμενικό Πατριαρχείο με επικεφαλής τον Παναγιότατο Πατριάρχη Κ.Κ Βαρθολομαίο και η Εκκλησία της Ελλάδος με επικεφαλής τον Μακαριότατο Κ.Κ Ιερώνυμο πρέπει να ομονοήσουν στο σημείο αυτό σύμφωνα με την ορθή άποψη του Μακαριστού Εθνεγέρτη Χριστοδούλου που εξέφρασε τα πατριωτικά αισθήματα ολοκλήρου του Ελληνικού λαού για τη συνοχή του Έθνους μας. Η μία Εκκλησία στο πλευρό της άλλης.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com
http://polapopsis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου