ΑΘΗΝΑ 3-6-2009.Η Ευρώπη για την οποία ψηφίζουμε προκειμένου να της δώσουμε περαιτέρω πολιτική οντότητα και αντιπροσωπευτικό διοικητικό σχήμα λήψεως των αποφάσεων που αφορά τις ζωές μας, αυτό το ευγενές συνονθύλευμα που έχει περάσει από πολλές κακοτοπιές, αγωνίζεται με αβέβαιο αποτέλεσμα προκειμένου να βρει την ταυτότητά της. Μια ταυτότητα που της έχουν αφαιρέσει είτε με θεσμικούς τρόπους είτε με παραποίηση της λαϊκής βουλήσεως οι εταίροι της πολυπολιτισμικής διαφορετικότητας και οι κυβερνήτες που λειτουργούν σε δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα και τα εθνικά συμφέροντα.
Είναι μεγάλες οι ευθύνες των ταγών εκείνων που αδυνατούν να αναδείξουν τον ανυπέρβλητο πολιτισμό της προσφοράς, του ήθους, της δικαιοσύνης και της αναδείξεως των Εθνών που μόνο η Ευρώπη ως μήτρα ανωτέρων πνευματικών καταγραφών διαθέτει. Ένα πολιτισμικό φορτίο ανυπέρβλητου φωτός που οφείλεται φυσικά σε μέγιστο βαθμό στην Ελλάδα που δίδαξε κανόνες δικαίου, φιλοσοφία, εθνοφυλετική πολιτειακή συνείδηση και ηρωική πολεμική αρετή. Τα τελευταία αποθέματα της ευρωπαϊκής Πίστης και Συνείδησης έχουν εκχωρηθεί σ’ εκείνους που επιθυμούν να μετατρέψουν την Ευρώπη των Εθνών και των Λαών σε μια ξέφρενη νεοταξική αγέλη χωρίς βούληση, αλλά με πολλά δεσμά.
Οι εχθροί της Ευρώπης βρίσκονται ήδη μέσα στους μηχανισμούς της πολιτικής της διοίκησης. Είναι εκείνοι οι επίορκοι που επιδιώκουν να αλλοιώσουν την γεωγραφία, την φυσιογνωμία και την πολιτική αυτονομία των λαών μας. Όχημα αυτής της επιδιώξεως έχει καταστεί η διαβόητη διεύρυνση των χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με αποκλειστικό ουσιαστικά κριτήριο αποδοχής και εισόδου την υπαγωγή στους κανόνες της Παγκοσμιοποίησης που υπαγορεύει ο Διεθνιστικός Νεοταξισμός. Με την πτώση των συνόρων και την άμβλυνση του χριστιανικού χαρακτήρα της Ευρώπης, αλλά και την δημιουργία μιας μη ευρωπαϊκής ανθρωπογεωγραφίας.
Η πτώση των συνόρων επιδιώκεται με την επιμονή στην υιοθέτηση ενός καταναγκαστικού ενιαίου και ομόσπονδου ευρωσυντάγματος, παρά την αντίθεση των λαών. Η απόπειρα διαφοροποίησης της εθνοφυλετικής ανθρωπογεωγραφίας επιδιώκεται με την κατακόρυφη έξαρση της λαθρομετανάστευσης αλλοφύλων, τομέα στον οποίο η Ελλάς υστερεί, αφού οι ταγοί μας έχουν κάνει την χώρα απορριμματοδοχείο της Ευρώπης. Εκεί όμως που η στάση τής πολιτικής τάξης της Πατρίδος μας είναι αντιφατική, μειοδοτική και επικίνδυνη είναι στο θέμα της υποβοηθούμενης άμβλυνσης του χριστιανικού χαρακτήρα με την προσέλκυση των σε βάρος μας επεκτατικών τάσεων, όπως αυτές εκφράζονται από την Τουρκία και τις ευρωπαϊκές της επιδιώξεις.
Ο παραλογισμός ή καλύτερα η ενδοτική ακράτεια ενισχύεται όταν η οφειλόμενη αντίσταση στον τουρκικό «εξευρωπαϊσμό» προέρχεται όχι από την πολλαπλώς τραυματισμένη από τον Τούρκο Ελλάδα, αλλά από άλλες χώρες που δεν έχουν παρόμοια τραύματα. Έχουν όμως συναίσθηση του καθήκοντος της τιμής και του χρέους έναντι των λαών τους. Μετά λοιπόν τις γνωστές αντιρρήσεις κυρίως της Γαλλίας, αλλά και της Γερμανίας και της Αυστρίας, σημαντικό λόγο ευρωπαϊκής αντίστασης άρθρωσε το ιταλικό εθνικιστικό κόμμα Forza Nuova που εκπροσωπείται στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Στις τελευταίες ευρωεκλογές το κόμμα αυτό συμμετείχε και με ένα φυλλάδιο που ανέγραφε: « Ο Μπερλουσκόνι, ο Φίνι και ο Φραντσεσκίνι θέλουν την Τουρκία στην Ευρώπη. Μόνο η Φόρτσα Νουόβα λέει ΟΧΙ. Ψήφισε Φ.Ν.» Αντιθέτως, ο υπουργός εξωτερικών της Κύπρου εμφανίζεται να επιθυμεί την είσοδο της Τουρκίας στην Ευρώπη, ενώ βουλευτής του «Δεξιού» ΔΗΣΥ προσυπογράφει προσχέδιο ψηφίσματος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών κατά της Ελλάδος για δήθεν καταπίεση της μουσουλμανικής μειονότητος των Δωδεκανήσων!
Ο υπουργός εξωτερικών της Μ. Βρετανίας Ντέϊβιντ Μίλιμπαντ στις επισκέψεις που πραγματοποίησε τόσο στην Ελλάδα όσο και την Τουρκία επέδειξε ένα αναμενόμενο θράσος και μια ξεκάθαρη βούληση υπέρ της Άγκυρας. Μίλησε ουσιαστικά για μια άνευ όρων είσοδο της Τουρκίας στην ΕΕ χωρίς την παραμικρή ανάληψη υποχρεώσεων και ικανοποίησης κριτηρίων και πρωτοκόλλων, τόσο απέναντι στην Πατρίδα μας όσο και απέναντι στην Κύπρο και την συνεχόμενη κατοχή του βορείου τμήματός της. Αναφερόμενος στην διαβόητη και εθνοκτόνα Συνθήκη των Εγγυήσεων Ασφαλείας που αναγνωρίζει την Βρετανία ως Εγγυήτρια Δύναμη με την παρουσία των βρετανικών στρατιωτικών βάσεων είπε ότι το θέμα αυτό θα συζητηθεί μετά την λύση της επιζήμιας διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας στην Κύπρο Μας. Προφανώς γιατί η Μ. Βρετανία δεν σκοπεύει να αποχωρήσει από το νησί μας, όπως και τα τουρκικά στρατεύματα στα πρότυπα ενός νέου σχεδίου Ανάν.
Τούτες τις μέρες οι Τούρκοι προέβησαν σε μια προκλητική άσκηση με την συμμετοχή και των τριών όπλων του στρατού της και με σενάριο που προέβλεπε την απόβαση και κατάληψη νήσου με την χρήση ηλεκτρονικού πολέμου, αλλά και χημικών και βιολογικών όπλων. Η άσκηση είχε κωδικό όνομα Efes 2009 και διεξήχθη στα νερά του Αιγαίου Μας.
Πως μπορεί λοιπόν να γίνει αποδεκτή μια καθαρά ασιατική χώρα που ο ανύπαρκτος πολιτισμός της και η διαφορετική θρησκευτική της κουλτούρα διαπλέκονται με μια ιστορία κατακτητικών και αιμοδιψών πολέμων έναντι του δολίως επιδιωκόμενου στόχου; Τουρκία και Ευρώπη είναι δύο σαφώς αντίθετες έννοιες. Η Ευρώπη καθορίζεται από τα παραδεκτά σύνορά της, είναι Λευκή, Χριστιανική και διαθέτει φυσικό Ηγέτη τον ιδρυτή της Ελληνισμό. Αυτή είναι η καθαρή θέση του Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnapopsis.blogspot.com/
Είναι μεγάλες οι ευθύνες των ταγών εκείνων που αδυνατούν να αναδείξουν τον ανυπέρβλητο πολιτισμό της προσφοράς, του ήθους, της δικαιοσύνης και της αναδείξεως των Εθνών που μόνο η Ευρώπη ως μήτρα ανωτέρων πνευματικών καταγραφών διαθέτει. Ένα πολιτισμικό φορτίο ανυπέρβλητου φωτός που οφείλεται φυσικά σε μέγιστο βαθμό στην Ελλάδα που δίδαξε κανόνες δικαίου, φιλοσοφία, εθνοφυλετική πολιτειακή συνείδηση και ηρωική πολεμική αρετή. Τα τελευταία αποθέματα της ευρωπαϊκής Πίστης και Συνείδησης έχουν εκχωρηθεί σ’ εκείνους που επιθυμούν να μετατρέψουν την Ευρώπη των Εθνών και των Λαών σε μια ξέφρενη νεοταξική αγέλη χωρίς βούληση, αλλά με πολλά δεσμά.
Οι εχθροί της Ευρώπης βρίσκονται ήδη μέσα στους μηχανισμούς της πολιτικής της διοίκησης. Είναι εκείνοι οι επίορκοι που επιδιώκουν να αλλοιώσουν την γεωγραφία, την φυσιογνωμία και την πολιτική αυτονομία των λαών μας. Όχημα αυτής της επιδιώξεως έχει καταστεί η διαβόητη διεύρυνση των χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με αποκλειστικό ουσιαστικά κριτήριο αποδοχής και εισόδου την υπαγωγή στους κανόνες της Παγκοσμιοποίησης που υπαγορεύει ο Διεθνιστικός Νεοταξισμός. Με την πτώση των συνόρων και την άμβλυνση του χριστιανικού χαρακτήρα της Ευρώπης, αλλά και την δημιουργία μιας μη ευρωπαϊκής ανθρωπογεωγραφίας.
Η πτώση των συνόρων επιδιώκεται με την επιμονή στην υιοθέτηση ενός καταναγκαστικού ενιαίου και ομόσπονδου ευρωσυντάγματος, παρά την αντίθεση των λαών. Η απόπειρα διαφοροποίησης της εθνοφυλετικής ανθρωπογεωγραφίας επιδιώκεται με την κατακόρυφη έξαρση της λαθρομετανάστευσης αλλοφύλων, τομέα στον οποίο η Ελλάς υστερεί, αφού οι ταγοί μας έχουν κάνει την χώρα απορριμματοδοχείο της Ευρώπης. Εκεί όμως που η στάση τής πολιτικής τάξης της Πατρίδος μας είναι αντιφατική, μειοδοτική και επικίνδυνη είναι στο θέμα της υποβοηθούμενης άμβλυνσης του χριστιανικού χαρακτήρα με την προσέλκυση των σε βάρος μας επεκτατικών τάσεων, όπως αυτές εκφράζονται από την Τουρκία και τις ευρωπαϊκές της επιδιώξεις.
Ο παραλογισμός ή καλύτερα η ενδοτική ακράτεια ενισχύεται όταν η οφειλόμενη αντίσταση στον τουρκικό «εξευρωπαϊσμό» προέρχεται όχι από την πολλαπλώς τραυματισμένη από τον Τούρκο Ελλάδα, αλλά από άλλες χώρες που δεν έχουν παρόμοια τραύματα. Έχουν όμως συναίσθηση του καθήκοντος της τιμής και του χρέους έναντι των λαών τους. Μετά λοιπόν τις γνωστές αντιρρήσεις κυρίως της Γαλλίας, αλλά και της Γερμανίας και της Αυστρίας, σημαντικό λόγο ευρωπαϊκής αντίστασης άρθρωσε το ιταλικό εθνικιστικό κόμμα Forza Nuova που εκπροσωπείται στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Στις τελευταίες ευρωεκλογές το κόμμα αυτό συμμετείχε και με ένα φυλλάδιο που ανέγραφε: « Ο Μπερλουσκόνι, ο Φίνι και ο Φραντσεσκίνι θέλουν την Τουρκία στην Ευρώπη. Μόνο η Φόρτσα Νουόβα λέει ΟΧΙ. Ψήφισε Φ.Ν.» Αντιθέτως, ο υπουργός εξωτερικών της Κύπρου εμφανίζεται να επιθυμεί την είσοδο της Τουρκίας στην Ευρώπη, ενώ βουλευτής του «Δεξιού» ΔΗΣΥ προσυπογράφει προσχέδιο ψηφίσματος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών κατά της Ελλάδος για δήθεν καταπίεση της μουσουλμανικής μειονότητος των Δωδεκανήσων!
Ο υπουργός εξωτερικών της Μ. Βρετανίας Ντέϊβιντ Μίλιμπαντ στις επισκέψεις που πραγματοποίησε τόσο στην Ελλάδα όσο και την Τουρκία επέδειξε ένα αναμενόμενο θράσος και μια ξεκάθαρη βούληση υπέρ της Άγκυρας. Μίλησε ουσιαστικά για μια άνευ όρων είσοδο της Τουρκίας στην ΕΕ χωρίς την παραμικρή ανάληψη υποχρεώσεων και ικανοποίησης κριτηρίων και πρωτοκόλλων, τόσο απέναντι στην Πατρίδα μας όσο και απέναντι στην Κύπρο και την συνεχόμενη κατοχή του βορείου τμήματός της. Αναφερόμενος στην διαβόητη και εθνοκτόνα Συνθήκη των Εγγυήσεων Ασφαλείας που αναγνωρίζει την Βρετανία ως Εγγυήτρια Δύναμη με την παρουσία των βρετανικών στρατιωτικών βάσεων είπε ότι το θέμα αυτό θα συζητηθεί μετά την λύση της επιζήμιας διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας στην Κύπρο Μας. Προφανώς γιατί η Μ. Βρετανία δεν σκοπεύει να αποχωρήσει από το νησί μας, όπως και τα τουρκικά στρατεύματα στα πρότυπα ενός νέου σχεδίου Ανάν.
Τούτες τις μέρες οι Τούρκοι προέβησαν σε μια προκλητική άσκηση με την συμμετοχή και των τριών όπλων του στρατού της και με σενάριο που προέβλεπε την απόβαση και κατάληψη νήσου με την χρήση ηλεκτρονικού πολέμου, αλλά και χημικών και βιολογικών όπλων. Η άσκηση είχε κωδικό όνομα Efes 2009 και διεξήχθη στα νερά του Αιγαίου Μας.
Πως μπορεί λοιπόν να γίνει αποδεκτή μια καθαρά ασιατική χώρα που ο ανύπαρκτος πολιτισμός της και η διαφορετική θρησκευτική της κουλτούρα διαπλέκονται με μια ιστορία κατακτητικών και αιμοδιψών πολέμων έναντι του δολίως επιδιωκόμενου στόχου; Τουρκία και Ευρώπη είναι δύο σαφώς αντίθετες έννοιες. Η Ευρώπη καθορίζεται από τα παραδεκτά σύνορά της, είναι Λευκή, Χριστιανική και διαθέτει φυσικό Ηγέτη τον ιδρυτή της Ελληνισμό. Αυτή είναι η καθαρή θέση του Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnapopsis.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου