ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

ΑΘΗΝΑ 7-6-2009.
Η συνεισφορά της Καθεστηκυίας Τάξης στα πολιτικά δρώμενα της Πατρίδος είτε μέσα σε κλίμα προεκλογικό είτε σε κλίμα καθημερινότητας είναι σταθερά αρνητική και αφαιρετική για το Ελληνικό Έθνος. Η άρνηση συναντήσεως τού πολιτικού κόσμου στον σκοπό εξυπηρετήσεως των λαϊκών αιτημάτων και των εθνικών συμφερόντων συνεχίζεται αμείωτα και η καθημερινή αφαίρεση της εθνικής υπερηφάνειας απειλεί τις δυνατότητες προασπίσεως της εθνικής μας κυριαρχίας.

Καμία πολιτική αναμέτρηση δεν μπορεί να αποδώσει αν δεν εξασφαλιστεί η αντικειμενικότητα της πληροφορίας και αν δεν καταστεί ο λαός μας ουσιαστικός διαχειριστής και εξουσιαστής των τυχών του. Κι αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία, διότι μέχρι σήμερα οι πολιτικάντηδες προσφέρουν ελληνόφωνη διαχείριση των πραγμάτων που μας αφορούν με ξένα σχέδια και εντολές που εφαρμόζονται σε βάρος μας. Οι σοβαρές πολιτικές μάχες δίνονται σε κάθε επίπεδο, κάθε ημέρα, χωρίς το πέπλο σιωπής κάποιου πολιτικάντικου πανηγυριού και έχουν σκοπό την ευόδωση του πολιτικού πολέμου με την κατάληψη της εξουσίας από τις δυνάμεις του Ελληνικού Έθνους και του λαού.

Τα περιστατικά που συνέβησαν το τελευταίο χρονικό διάστημα δεν συνάδουν με ένα πραγματικά ελεύθερο Κράτος. Δεν συνάδουν, θα έλεγα, ούτε καν με την έννοια του Κράτους, δηλαδή με μια ρωμαλέα εθνική κοινότητα που ασκεί τα πολιτικά της καθήκοντα με την επίδειξη δημιουργικής δύναμης και ισχύος. Πιθανώς η επικαιρότητα να κινήθηκε με κάπως αργούς ρυθμούς, μην τυχόν αφυπνισθεί ο προεκλογικός ύπνος της Ελλάδος. Όμως ούτε ο ανθελληνισμός εξέλειπε ούτε οι λόγοι οργής των Ελλήνων που καθημερινά ενισχύουν τις γραμμές αντίστασης της Ελληνικής Εθνικοκοινωνικής Παράταξης.

Πρώτο συμβάν που εντάσσεται στην λογική του πολιτικού ραγιαδισμού και του αχαλίνωτου ανθελληνισμού καταγράφεται η θρασύτατη παρουσίαση του διαβόητου «μακεδονικού» λεξικού στην πρωτεύουσα του Ελληνικού Κράτους. Η τοποθεσία αυτής της παρουσιάσεως βέβαια είχε μια χαρακτηριστική σημειολογία και μια φανερή επιδίωξη. Περιείχε σαφώς το γνώρισμα της θεωρήσεως ενός ανύπαρκτου και ανοχύρωτου κράτους – υποδοχέα και γύρεψε την παραδοχή της ανύπαρκτης «μακεδονικής» γλώσσας από τον υποτιθέμενο σθεναρά αγωνιζόμενο αντίπαλο. Αν όμως η Ελλάς αναγνωρίσει γλώσσα, τότε θα έχει αναγνωρίσει και το επίπλαστο Έθνος που θα φέρει αυτή. Αυτός είναι ο σκοπός τού δήθεν «μακεδονικού» λεξικού με τις παλαιές βουλγαρικές απόψεις των κομιτατζήδων από πίσω του. Και ασφαλώς πρέπουν συγχαρητηρίων στους Έλληνες Εθνικιστές που εισερχόμενοι ελληνοπρεπώς στην Αίθουσα Συντακτών Ξένου Τύπου δώσανε γνήσια Ελληνική διαμαρτυρία και ματαίωσαν την ουρανοτοξίτικη και ιογενή παρουσίαση.

Την ώρα που η Ελληνική Πολιτεία ψήφιζε για την Ευρώπη αψηφώντας πάντα τα Εθνικά μας συμφέροντα, η Τουρκία έγραφε μια σελίδα ακόμη στο λεξικό των εθνικών της διεκδικήσεων σε βάρος μας. Αυτό ακριβώς έπραξε η αυτοαποκαλούμενη «Συμβουλευτική Επιτροπή Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης» με το να προτρέψει τα μέλη της μειονότητας να ψηφίσουν λευκό στις Ευρωεκλογές. Δεν ενοχλεί βέβαια καθόλου η «άσφαιρη» ψήφος των εγκάθετων της Άγκυρας, αλλά οι προβαλλόμενοι λόγοι και η σκοπιμότητα των ενταύθα τουρκικών ενεργούμενων. Τα φερέφωνα της Τουρκίας συμπεριέλαβαν ανάμεσα στα γνωστά αιτήματα ενός ευφάνταστου τουρκισμού την αναγνώριση των μειονοτικών δικαιωμάτων των μουσουλμάνων της Ρόδου και της Κω, ενώ παράλληλα αξιώνανε μειονοτική κομματική εκπροσώπηση στο Ευρωκοινοβούλιο. Εκβιάζοντας βέβαια όχι τον Ελληνικό λαό, αλλά το Κράτος που δεν έχει προφανώς απελάσει δικαίως, ως όφειλε, τα ανθελληνικά φίδια.

Οι προκλήσεις βέβαια συνεχίστηκαν τόσο στην Κύπρο όσο και στο Αιγαίο. Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα Μιλλιέτ, ο ειδικός σύμβουλος του γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για το Κυπριακό, ο γνωστός μας για τις σχέσεις στοργής με την Μ. Βρετανία Αλεξάντερ Ντάουνερ, προωθεί ο ίδιος την επιβολή σχεδίου λύσης. Κάποιες μάλιστα πληροφορίες που διαρρέουν φωτίζουν αυτό το σχέδιο και κάνουν λόγο για την παραμονή του τουρκικού στρατού και των εποίκων, αλλά και για την διατήρηση των βρετανικών εγγυήσεων στην Κύπρο που προφανώς συμπεριλαμβάνουν τις στρατιωτικές βάσεις. Τα διζωνικά δικοινοτικά σενάρια αναμιγνύονται με την τουρκοποίηση της Μεγαλονήσου Μας και τον ξένο παράγοντα σε μια βάρβαρη τοπική Νέα Τάξη Πραγμάτων που συναπαρτίζουν το νέο σχέδιο Ανάν στην Κύπρο. Όμως η θέση της Κύπρου είναι στον Ελληνισμό που υπαγορεύει η εθνική της συνείδηση δίχως ξένα σώματα. Αλλά και στο Αιγαίο Μας οι τουρκικές πτήσεις επάνω από το Αγαθονήσι συνεχίστηκαν στους ίδιους αμείωτους τόνους κατά τρόπο που φέρει τον χαρακτήρα ευθείας εχθρικής επιθέσεως, αφού πολλές φορές τα τουρκικά αεροσκάφη εισέρχονται οπλισμένα.

Το θράσος των εχθρών της Πατρίδος μας και η έξαρση του ανθελληνισμού ακόμη και εντός των συνόρων καταδεικνύουν την επικινδυνότητα της σημερινής κρατούσας άποψης και την αναγκαιότητα μιας ελληνικής αντεπιθέσεως. Μια καταρχήν πολιτική αντεπίθεση ενάντια στην εσωτερική μιζέρια που αδιαφορεί για την ζωή και την υπόληψη του ελληνικού λαού και περιορίζει τις δυνατότητες του Ελληνικού Έθνους για ισχυρή παρουσία. Να γίνει πολιτική συνείδηση στον λαό ότι πρέπει να διαφυλάξουμε την μοναδικότητα και την καθαρότητα της Πατρίδος που ανήκει αδιαιρέτως στο Ελληνικό Έθνος και λειτουργεί μονάχα υπέρ της αναπτύξεως της Κοινότητας των Ελλήνων, αυξητικά και μόνον. Με την απομάκρυνση των ξένων σωμάτων και σχεδίων και με Εθνικοκοινωνικό σχεδιασμό.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου