Η κρίση αξιών και η ανυπαρξία ενός στρατηγικού σχεδιασμού για την υλοποίηση των ουσιωδέστερων εθνικών σκοπών επαληθεύουν την παραμονή στην εξουσία της Πατρίδος μας επικίνδυνων ανθρώπων που χρεώνουν την Ελλάδα με τα ολέθρια έργα τής δικής τους καθεστωτικής παρακμής. Στην πλέον κρίσιμη καμπή τής ιστορίας της η Ελλάδα καθοδηγείται από ολετήρες που τής προσκομίζουν ξένα εμπόδια και αναίτιους προβληματισμούς αντί τής οφειλόμενης εθνικής υπεροχής και τής ανάδειξης αυτής ως ανερχόμενη εθνική δύναμη.
Όμως είναι φανερό ότι ο σκοπός τής Καθεστηκυίας Τάξεως ήταν και παραμένει η εξυπηρέτηση των σκοπών τού Διεθνιστικού Νεοταξισμού ως γνήσιο πολιτικό και διοικητικό παράρτημα αυτού. Δεν θα μπορούσαμε να ζητήσουμε περισσότερα από τους σύγχρονους φαναριώτες και κοτζαμπάσηδες τού καιρού μας. Με την διαφορά όμως ότι τα σχέδια των πρόσκαιρων δυνατών τής εποχής μας και τα εθνικά συμφέροντα τής Πατρίδος μας επιβάλλουν την καταστροφή τής μιας πλευράς και την επικράτηση τής άλλης και μόνον. Πράγμα που σημαίνει ότι το νυν πολιτικό σύστημα τής χώρας μας αποτελεί βαρίδι για το μέλλον της και ο ντόπιος νεοταξισμός πρέπει να λάβει οριστικό τέλος.
Μια κρίση, με γενικότερα εθνικά χαρακτηριστικά που στην άκρη της μάς αφορά άμεσα ως Έθνος, είναι η ιστορία που ξέσπασε με την έριδα ανάμεσα σε Τουρκία και Ισραήλ μετά την δολοφονία των Τούρκων ακτιβιστών από Ισραηλίτες κομάντος έξω από την Γάζα σε διεθνή ύδατα. Πρόκειται για μια κρίση με διεθνή αντίκτυπο που λαμβάνει όμως χώρα σε μια περιοχή σαν την Μ. Ανατολή όπου διαθέτει και η Ελλάς μείζονα γεωστρατηγικά συμφέροντα που αφορούν ζητήματα γεωγραφικής εγγύτητας και όχι μόνον. Η Ελλάδα έχει δοκιμάσει πολλές φορές στο παρελθόν με ολέθρια αποτελέσματα τις συμμαχικές συνευρέσεις Τουρκίας και Ισραήλ. Επιπλέον διαθέτουμε ως Έθνος στο μεν Ισραήλ το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, στην δε Παλαιστίνη τους μουσουλμάνους κατοίκους τής περιοχής που αν και ελληνικής καταγωγής εκ των Φιλισταίων σήμερα τους έχουμε αφήσει στην υπηρεσία τής Τουρκίας.
Θα μπορούσαμε λοιπόν να θωρακίσουμε την εθνική μας κυριαρχία και να επεκτείνουμε την εθνική μας παρουσία και επιρροή, βάζοντας τα θεμέλια να προκύψει η κατεδάφιση τού άνομου και παράνομου τουρκικού κράτους που βαστάει υπόδουλα ελληνικά εδάφη και φυσικά να θέσουμε ένα ακόμη ελληνικό πληθυσμό κάτω από την εθνική μας αγκάλη. Όμως οι ευκαιρίες κουβαλούν μαζί τους και προβλήματα κι αυτά πρέπει άμεσα να αντιμετωπίσουμε.
Στην Κύπρο Μας αρνητικό αντίχτυπο δημιούργησε η αναχώρηση κάποιων ακτιβιστών για την Γάζα με την επιβίβασή τους σε πλοίο λόγω της κυπριακής απαγόρευσης όχι από λιμάνι του Κυπριακού Κράτους αλλά από το λιμάνι τής κατεχόμενης Αμμοχώστου. Απέτυχε λοιπόν η κυπριακή κυβέρνηση να κρατήσει τις ισορροπίες και κυρίως έδωσε ένα ακόμη πάτημα στον Διεθνιστικό Νεοταξισμό που γυρεύει με τους διεθνείς οργανισμούς του την αναγνώριση των κατεχομένων μέσω τού απευθείας εμπορίου με τα τουρκοκυπριακά λιμάνια.
Σημαντική διάσταση στους αληθινούς κινδύνους τής Κύπρου δίνει ο κ. Χρίστος Μιτσίδης, αξιωματικός εν αποστρατεία και πρόεδρος τού συνδέσμου εθελοντών αγωνιστών 1963 – 64 Λάρνακας όταν επισημαίνει τον κίνδυνο μιας νόθας λύσης του κυπριακού ζητήματος με την Τουρκία να ορέγεται τον έλεγχο ολόκληρης τής Κύπρου, την ανεξέλεγκτη είσοδο λαθρομεταναστών, πολλοί εκ των οποίων είναι ισλαμιστές Τούρκοι ή πράκτορές τους, την ανεξέλεγκτη μέσω των οδοφραγμάτων είσοδο ναρκωτικών προς τις ελεύθερες περιοχές με στόχο την κυπριακή νεολαία και φυσικά την αλλοίωση τής παιδείας και τής ιστορίας, εξισώνοντας θύτες και θύματα. Σήμερα ο κ. Μιτσίδης δραστηριοποιείται με το εθνικιστικό Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο.
Στο ζήτημα τής Μακεδονίας Μας ο αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών Δρούτσας σε κοινοβουλευτικές ερωτήσεις από τον ΛΑ.Ο.Σ δήλωσε ότι η κυβέρνηση δεν υποχωρεί από τις εθνικές τάχα θέσεις λόγω τού δημοσιονομικού χρέους, επανέλαβε τα περί σύνθετης γεωγραφικής ονομασίας και παραδέχτηκε βέβαια ότι το όνομα «Β. Μακεδονία» μπορεί να είναι βάση συζήτησης για την Ελλάδα. Και αυτή βέβαια δεν είναι εθνική αλλά προδοτική θέση. Κατά τα λοιπά ο Δρούτσας επιμένει, επισκεπτόμενος το Σεράγεβο, να επικαλείται το ευρωπαϊκό μέλλον των βαλκανικών χωρών, ενώ ο Σκοπιανός πρωθυπουργός Γκρούεφσκι λέει ότι δεν θα βλάψει τα «μακεδονικά» κρατικά και εθνικά συμφέροντα και κάνει λόγο για μια συμβιβαστική λύση για την είσοδο σε ΕΕ και ΝΑΤΟ. Λύση προφανώς σαν κι αυτή τού κ. Δρούτσα.
Επιπλέον εντείνονται οι φήμες για την εξαγορά ελληνικών τραπεζών από τουρκικές ενώ στον τουρκόφωνο τύπο τής Θράκης Μας και την ιστοσελίδα τής εφημερίδας Μπιρλίκ μαθαίνουμε νέα για την ίδρυση ενός Συλλόγου Κηδεμόνων Μειονοτικών Σχολείων που παρουσιάστηκε σε ξενοδοχείο τής Κομοτηνής με την παρουσία τού Τούρκου πρόξενου Σάρνιτς, τού ψευτομουφτή Κομοτηνής Σερήφ και άλλων εγκάθετων τής Άγκυρας όπου ζητήθηκε να μην στέλνονται τα μουσουλμανάκια από τα μειονοτικά στα ελληνικά σχολεία για να μην χαθούν από εθνική και θρησκευτική σκοπιά.
Το πρόβλημα είναι πολιτικό και εθνικό συνάμα. Η Ελλάς χρειάζεται μια διακυβέρνηση και ένα καθεστωτικό περιβάλλον που θα θωρακίζουν τη χώρα και θα αυξήσουν την παρουσία και την επιρροή της βασισμένη στις δικές της δυνάμεις. Και αυτή είναι η αποστολή τού Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com/
Όμως είναι φανερό ότι ο σκοπός τής Καθεστηκυίας Τάξεως ήταν και παραμένει η εξυπηρέτηση των σκοπών τού Διεθνιστικού Νεοταξισμού ως γνήσιο πολιτικό και διοικητικό παράρτημα αυτού. Δεν θα μπορούσαμε να ζητήσουμε περισσότερα από τους σύγχρονους φαναριώτες και κοτζαμπάσηδες τού καιρού μας. Με την διαφορά όμως ότι τα σχέδια των πρόσκαιρων δυνατών τής εποχής μας και τα εθνικά συμφέροντα τής Πατρίδος μας επιβάλλουν την καταστροφή τής μιας πλευράς και την επικράτηση τής άλλης και μόνον. Πράγμα που σημαίνει ότι το νυν πολιτικό σύστημα τής χώρας μας αποτελεί βαρίδι για το μέλλον της και ο ντόπιος νεοταξισμός πρέπει να λάβει οριστικό τέλος.
Μια κρίση, με γενικότερα εθνικά χαρακτηριστικά που στην άκρη της μάς αφορά άμεσα ως Έθνος, είναι η ιστορία που ξέσπασε με την έριδα ανάμεσα σε Τουρκία και Ισραήλ μετά την δολοφονία των Τούρκων ακτιβιστών από Ισραηλίτες κομάντος έξω από την Γάζα σε διεθνή ύδατα. Πρόκειται για μια κρίση με διεθνή αντίκτυπο που λαμβάνει όμως χώρα σε μια περιοχή σαν την Μ. Ανατολή όπου διαθέτει και η Ελλάς μείζονα γεωστρατηγικά συμφέροντα που αφορούν ζητήματα γεωγραφικής εγγύτητας και όχι μόνον. Η Ελλάδα έχει δοκιμάσει πολλές φορές στο παρελθόν με ολέθρια αποτελέσματα τις συμμαχικές συνευρέσεις Τουρκίας και Ισραήλ. Επιπλέον διαθέτουμε ως Έθνος στο μεν Ισραήλ το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, στην δε Παλαιστίνη τους μουσουλμάνους κατοίκους τής περιοχής που αν και ελληνικής καταγωγής εκ των Φιλισταίων σήμερα τους έχουμε αφήσει στην υπηρεσία τής Τουρκίας.
Θα μπορούσαμε λοιπόν να θωρακίσουμε την εθνική μας κυριαρχία και να επεκτείνουμε την εθνική μας παρουσία και επιρροή, βάζοντας τα θεμέλια να προκύψει η κατεδάφιση τού άνομου και παράνομου τουρκικού κράτους που βαστάει υπόδουλα ελληνικά εδάφη και φυσικά να θέσουμε ένα ακόμη ελληνικό πληθυσμό κάτω από την εθνική μας αγκάλη. Όμως οι ευκαιρίες κουβαλούν μαζί τους και προβλήματα κι αυτά πρέπει άμεσα να αντιμετωπίσουμε.
Στην Κύπρο Μας αρνητικό αντίχτυπο δημιούργησε η αναχώρηση κάποιων ακτιβιστών για την Γάζα με την επιβίβασή τους σε πλοίο λόγω της κυπριακής απαγόρευσης όχι από λιμάνι του Κυπριακού Κράτους αλλά από το λιμάνι τής κατεχόμενης Αμμοχώστου. Απέτυχε λοιπόν η κυπριακή κυβέρνηση να κρατήσει τις ισορροπίες και κυρίως έδωσε ένα ακόμη πάτημα στον Διεθνιστικό Νεοταξισμό που γυρεύει με τους διεθνείς οργανισμούς του την αναγνώριση των κατεχομένων μέσω τού απευθείας εμπορίου με τα τουρκοκυπριακά λιμάνια.
Σημαντική διάσταση στους αληθινούς κινδύνους τής Κύπρου δίνει ο κ. Χρίστος Μιτσίδης, αξιωματικός εν αποστρατεία και πρόεδρος τού συνδέσμου εθελοντών αγωνιστών 1963 – 64 Λάρνακας όταν επισημαίνει τον κίνδυνο μιας νόθας λύσης του κυπριακού ζητήματος με την Τουρκία να ορέγεται τον έλεγχο ολόκληρης τής Κύπρου, την ανεξέλεγκτη είσοδο λαθρομεταναστών, πολλοί εκ των οποίων είναι ισλαμιστές Τούρκοι ή πράκτορές τους, την ανεξέλεγκτη μέσω των οδοφραγμάτων είσοδο ναρκωτικών προς τις ελεύθερες περιοχές με στόχο την κυπριακή νεολαία και φυσικά την αλλοίωση τής παιδείας και τής ιστορίας, εξισώνοντας θύτες και θύματα. Σήμερα ο κ. Μιτσίδης δραστηριοποιείται με το εθνικιστικό Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο.
Στο ζήτημα τής Μακεδονίας Μας ο αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών Δρούτσας σε κοινοβουλευτικές ερωτήσεις από τον ΛΑ.Ο.Σ δήλωσε ότι η κυβέρνηση δεν υποχωρεί από τις εθνικές τάχα θέσεις λόγω τού δημοσιονομικού χρέους, επανέλαβε τα περί σύνθετης γεωγραφικής ονομασίας και παραδέχτηκε βέβαια ότι το όνομα «Β. Μακεδονία» μπορεί να είναι βάση συζήτησης για την Ελλάδα. Και αυτή βέβαια δεν είναι εθνική αλλά προδοτική θέση. Κατά τα λοιπά ο Δρούτσας επιμένει, επισκεπτόμενος το Σεράγεβο, να επικαλείται το ευρωπαϊκό μέλλον των βαλκανικών χωρών, ενώ ο Σκοπιανός πρωθυπουργός Γκρούεφσκι λέει ότι δεν θα βλάψει τα «μακεδονικά» κρατικά και εθνικά συμφέροντα και κάνει λόγο για μια συμβιβαστική λύση για την είσοδο σε ΕΕ και ΝΑΤΟ. Λύση προφανώς σαν κι αυτή τού κ. Δρούτσα.
Επιπλέον εντείνονται οι φήμες για την εξαγορά ελληνικών τραπεζών από τουρκικές ενώ στον τουρκόφωνο τύπο τής Θράκης Μας και την ιστοσελίδα τής εφημερίδας Μπιρλίκ μαθαίνουμε νέα για την ίδρυση ενός Συλλόγου Κηδεμόνων Μειονοτικών Σχολείων που παρουσιάστηκε σε ξενοδοχείο τής Κομοτηνής με την παρουσία τού Τούρκου πρόξενου Σάρνιτς, τού ψευτομουφτή Κομοτηνής Σερήφ και άλλων εγκάθετων τής Άγκυρας όπου ζητήθηκε να μην στέλνονται τα μουσουλμανάκια από τα μειονοτικά στα ελληνικά σχολεία για να μην χαθούν από εθνική και θρησκευτική σκοπιά.
Το πρόβλημα είναι πολιτικό και εθνικό συνάμα. Η Ελλάς χρειάζεται μια διακυβέρνηση και ένα καθεστωτικό περιβάλλον που θα θωρακίζουν τη χώρα και θα αυξήσουν την παρουσία και την επιρροή της βασισμένη στις δικές της δυνάμεις. Και αυτή είναι η αποστολή τού Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου