ΑΘΗΝΑ 18-12-2010 .Τα πιο σπουδαία μαθήματα που μπορεί να λάβει ο πολίτης τα δίνει η ίδια η ζωή. Και όταν αυτός ο πολίτης ανήκει σε μια τόσο σπουδαία όσο και αδικημένη, μα πραγματικά υψηλή γενιά σαν την ελληνική, τότε τα μαθήματα αυτά οφείλει να τα αναλύσει, να τα κατανοήσει βαθιά, να τα περάσει στο υποσυνείδητό του, να τα κάνει δικά του και να τα φέρει πάντα μαζί του ως πολυτίμητο φυλακτό. Και το πιο σπουδαίο μάθημα ζωής και ελληνικότητας το δίνει πάντα μια μάνα. Η Ελληνίδα Μάνα.
Η Ελληνίδα Μάνα είναι πάντοτε αρωγός και συμμέτοχος σε όλους τους αγώνες του Ελληνικού Έθνους για το ανάθρεμμα, την ελευθερία και την κραταίωση της Φυλής μας. Με την ιερή στιγμή της γένεσης νέων Ελλήνων και την μετάδοση των πρώτων μα και ισόβιων γνώσεων και συμβουλών για την κοινωνία που πρόκειται να στελεχώσουν. Με την μεταλαμπάδευση των ιερών παρακαταθηκών του Ελληνισμού για Ήθος, Αξιοσύνη και Τιμή σε Πατρίδα και Θεό. Με την ευχή και την παρουσία της σε κάθε μετερίζι του Γένους μας. Έτσι όπως τη μάθαμε από την Λακωνική Πολιτεία στην αρχαιότητα και τις βουνοκορφές της Πίνδου το 1940 και λίγο πριν στα 1821 στο Σούλι. Βυζάχτρα και συμπολεμίστρια να απαιτεί από σύζυγο και παιδί να πορεύονται πάντα μπροστά στην ζωή ως όρθιοι Έλληνες.
Αυτή είναι πραγματικά η Ελληνίδα Μάνα. Ποτέ δεν θα αρνηθεί το παιδί της. Δεν θα αρνηθεί και την ελληνική της ράτσα. Και όταν αφεθεί να τραβήξει το παιδί της τον δρόμο της θυσίας, θα το κάνει με την καρδιά της έστω και ματωμένη. Θα το κάνει για αξίες γνήσιες κι όχι για κάποια χρεόγραφα κάποιων γερολαδάδων τοκογλύφων της ξιπασμένης Εσπερίας και το άνοιγμα του δρόμου σε ξένες λόγχες βάρβαρες. Θα το κάνει προκειμένου τα παιδιά της να τιμήσουν τα ιερά όπλα του πατέρα και να σταθούν στην πρώτη γραμμή, μπροστά στο Πεδίο της Τιμής των Ηρώων κι όχι στα μετόπισθεν και στους ανήλιους υπονόμους των δειλών. Η Ελληνίδα Μάνα θέλει το παιδί της έναν σύγχρονο Λεωνίδα κι όχι έναν νέο Εφιάλτη.
Η Ελληνίδα Μάνα θέλει το παιδί της να λαβαίνει τα «παράσημα» της μάχης σαν Έλληνας κατάστηθα κι όχι σαν βάρβαρος στις πλάτες. Θέλει παράλληλα να είναι το γέννημά της έντιμος και συμπονετικός. Να κοιτάει εκείνον που έχει απέναντί του στα μάτια και όχι κατάχαμα. Να μην χαρίζει τίποτα, αλλά και να τιμάει τον εχθρό του μέχρι την τελευταία του στιγμή. Να φροντίζει να γιγαντώνει ταυτόχρονα την πατρίδα του και τον ανθρωπισμό του. Να κρατάει αμόλυντο το σπιτικό του και να διδάσκει τον υψηλό πολιτισμό του. Να υπακούει στην Σημαία και τον Θεό του.
Αυτή την Ελληνίδα Μάνα γνωρίζει ο γνωστός Γερμανός συγγραφέας Έρκχαρτ Κέστνερ σαν επισκέφτηκε για πρώτη φορά μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο την Αθήνα και από εκεί την Κρήτη. Και παραβλέποντας τις συμβουλές της γερμανικής πρεσβείας να αποκρύψει την εθνική καταγωγή του, φτάνοντας στην Κρήτη δήλωσε την γερμανική του καταγωγή γνωρίζοντας, όπως έλεγε, καλά τους Κρήτες. Και φυσικά δεν είχε κανένα πρόβλημα παρά τις πρόσφατες πληγές.
Εκεί λοιπόν στην ελληνική μεγαλόνησο, επισκέφτηκε κάποιο σούρουπο το γερμανικό νεκροταφείο γεμάτο από νεκρούς Γερμανούς στρατιώτες νομίζοντας ότι ήταν μόνος του. Και εκεί συνάντησε μια μαυροφορεμένη Ελληνίδα Μάνα να ανάβει τα καντήλια στα γερμανικά μνήματα. Τούτο φάνηκε περίεργο στον Κέστνερ και την ρώτησε γιατί το κάνει μια και οι στρατιώτες αυτοί είχαν σκοτώσει Κρητικούς. Και εκείνη του είπε ότι ο άντρας της είχε σκοτωθεί στην Μάχη της Κρήτης και ο μονάκριβος γιος της είχε πεθάνει στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως στο Σαξενχάουζεν. Και επειδή ήξερε ότι οι μανάδες των παιδιών αυτών δεν μπορούσαν να έρθουν στην Κρήτη όπως κι εκείνη στην Γερμανία, ανάβει τα καντήλια στη μνήμη τους, όπως σίγουρα μια άλλη Γερμανίδα μάνα ανάβει το καντήλι του γιου της.
Ο Κέστνερ αναγνωρίζει πως «μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να δοθεί η απάντηση αυτή». Αυτή η αφήγηση μας έρχεται από τον Σωκράτη Αριστοτέλους από τον Σωτήρα Αμμοχώστου.
Να γιατί ο Ελληνισμός δεν αντιγράφεται. Πάντα θα υπάρχει η Ελληνίδα Μάνα να γαλουχεί τα παιδιά της Ελλάδος με το Άσβεστο Φως της ράτσας μας. Τιμή και δόξα της πρέπουν αιώνια.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com/
Η Ελληνίδα Μάνα είναι πάντοτε αρωγός και συμμέτοχος σε όλους τους αγώνες του Ελληνικού Έθνους για το ανάθρεμμα, την ελευθερία και την κραταίωση της Φυλής μας. Με την ιερή στιγμή της γένεσης νέων Ελλήνων και την μετάδοση των πρώτων μα και ισόβιων γνώσεων και συμβουλών για την κοινωνία που πρόκειται να στελεχώσουν. Με την μεταλαμπάδευση των ιερών παρακαταθηκών του Ελληνισμού για Ήθος, Αξιοσύνη και Τιμή σε Πατρίδα και Θεό. Με την ευχή και την παρουσία της σε κάθε μετερίζι του Γένους μας. Έτσι όπως τη μάθαμε από την Λακωνική Πολιτεία στην αρχαιότητα και τις βουνοκορφές της Πίνδου το 1940 και λίγο πριν στα 1821 στο Σούλι. Βυζάχτρα και συμπολεμίστρια να απαιτεί από σύζυγο και παιδί να πορεύονται πάντα μπροστά στην ζωή ως όρθιοι Έλληνες.
Αυτή είναι πραγματικά η Ελληνίδα Μάνα. Ποτέ δεν θα αρνηθεί το παιδί της. Δεν θα αρνηθεί και την ελληνική της ράτσα. Και όταν αφεθεί να τραβήξει το παιδί της τον δρόμο της θυσίας, θα το κάνει με την καρδιά της έστω και ματωμένη. Θα το κάνει για αξίες γνήσιες κι όχι για κάποια χρεόγραφα κάποιων γερολαδάδων τοκογλύφων της ξιπασμένης Εσπερίας και το άνοιγμα του δρόμου σε ξένες λόγχες βάρβαρες. Θα το κάνει προκειμένου τα παιδιά της να τιμήσουν τα ιερά όπλα του πατέρα και να σταθούν στην πρώτη γραμμή, μπροστά στο Πεδίο της Τιμής των Ηρώων κι όχι στα μετόπισθεν και στους ανήλιους υπονόμους των δειλών. Η Ελληνίδα Μάνα θέλει το παιδί της έναν σύγχρονο Λεωνίδα κι όχι έναν νέο Εφιάλτη.
Η Ελληνίδα Μάνα θέλει το παιδί της να λαβαίνει τα «παράσημα» της μάχης σαν Έλληνας κατάστηθα κι όχι σαν βάρβαρος στις πλάτες. Θέλει παράλληλα να είναι το γέννημά της έντιμος και συμπονετικός. Να κοιτάει εκείνον που έχει απέναντί του στα μάτια και όχι κατάχαμα. Να μην χαρίζει τίποτα, αλλά και να τιμάει τον εχθρό του μέχρι την τελευταία του στιγμή. Να φροντίζει να γιγαντώνει ταυτόχρονα την πατρίδα του και τον ανθρωπισμό του. Να κρατάει αμόλυντο το σπιτικό του και να διδάσκει τον υψηλό πολιτισμό του. Να υπακούει στην Σημαία και τον Θεό του.
Αυτή την Ελληνίδα Μάνα γνωρίζει ο γνωστός Γερμανός συγγραφέας Έρκχαρτ Κέστνερ σαν επισκέφτηκε για πρώτη φορά μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο την Αθήνα και από εκεί την Κρήτη. Και παραβλέποντας τις συμβουλές της γερμανικής πρεσβείας να αποκρύψει την εθνική καταγωγή του, φτάνοντας στην Κρήτη δήλωσε την γερμανική του καταγωγή γνωρίζοντας, όπως έλεγε, καλά τους Κρήτες. Και φυσικά δεν είχε κανένα πρόβλημα παρά τις πρόσφατες πληγές.
Εκεί λοιπόν στην ελληνική μεγαλόνησο, επισκέφτηκε κάποιο σούρουπο το γερμανικό νεκροταφείο γεμάτο από νεκρούς Γερμανούς στρατιώτες νομίζοντας ότι ήταν μόνος του. Και εκεί συνάντησε μια μαυροφορεμένη Ελληνίδα Μάνα να ανάβει τα καντήλια στα γερμανικά μνήματα. Τούτο φάνηκε περίεργο στον Κέστνερ και την ρώτησε γιατί το κάνει μια και οι στρατιώτες αυτοί είχαν σκοτώσει Κρητικούς. Και εκείνη του είπε ότι ο άντρας της είχε σκοτωθεί στην Μάχη της Κρήτης και ο μονάκριβος γιος της είχε πεθάνει στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως στο Σαξενχάουζεν. Και επειδή ήξερε ότι οι μανάδες των παιδιών αυτών δεν μπορούσαν να έρθουν στην Κρήτη όπως κι εκείνη στην Γερμανία, ανάβει τα καντήλια στη μνήμη τους, όπως σίγουρα μια άλλη Γερμανίδα μάνα ανάβει το καντήλι του γιου της.
Ο Κέστνερ αναγνωρίζει πως «μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να δοθεί η απάντηση αυτή». Αυτή η αφήγηση μας έρχεται από τον Σωκράτη Αριστοτέλους από τον Σωτήρα Αμμοχώστου.
Να γιατί ο Ελληνισμός δεν αντιγράφεται. Πάντα θα υπάρχει η Ελληνίδα Μάνα να γαλουχεί τα παιδιά της Ελλάδος με το Άσβεστο Φως της ράτσας μας. Τιμή και δόξα της πρέπουν αιώνια.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου