ΑΘΗΝΑ 8-5-2012.
Ο Εθνικός Κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς είχε διατυπώσει μέσα στο τετράδιο
των πολιτικών του σκέψεων ένα σαφή περίγραμμα της έννοιας και της μορφής του
δημοκρατικού πολιτεύματος που εμπεδώθηκε στη Δύση και διακλαδώθηκε στα
υποτιθέμενα ελεύθερα έθνη δια των δοτών ηγεσιών. Είναι η ίδια δημοκρατία που
ζούμε έως σήμερα και διαμόρφωσε την Ελλάδα σε προτεκτοράτο. Είχε πει λοιπόν ο
Ιωάννης Μεταξάς ότι το πολίτευμα αυτό «είναι όργανο με το οποίο ο Καπιταλισμός
κυριαρχεί επάνω στη λαϊκή μάζα. Είναι όργανο με το οποίο κατορθώνει ο
Καπιταλισμός να παριστάνει τη θέλησή του ως λαϊκή βούληση».
Οι πολιτικοί υπάλληλοι του νεοταξισμού, που στο μεταξύ είχαν
παρεισφρύσει στην εθνική κοινότητα ως τάχα μέλη και καταγόμενοι εξ αυτής,
εισήγαγαν τις εκλογές με μυστικό ωστόσο τρόπο για να νομιμοποιήσουν την
υπηρέτηση των ξένων συμφερόντων και τις λοιπές βρωμιές τους. Η δυτικότροπη
αστική δημοκρατία οικειοποιήθηκε ονομαστικά την εξουσία του δήμου, δηλαδή του
λαού, αλλά δεν την εφάρμοσε ποτέ. Ο Εθνικός Ηγέτης μας λέει ότι οι εκλογές
καθολικής μυστικής ψηφοφορίας θέλουν οργανωμένα κόμματα και επομένως κεφάλαια.
Θέλουν ακόμη εκλογική οργάνωση, εκλογικούς αγώνες, εφημερίδες για την
προπαγάνδα και άλλα τινά. Και όλα αυτά απαιτούν πολύ χρήμα, επομένως και
υπόγειες συναλλαγές.
Από τις επισημάνσεις του Πατέρα του Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού και του
Όχι κύλησαν έκτοτε χρόνοι πολλοί και γίνηκαν πολλές και ολέθριες προσθήκες
στους σχεδιασμούς σε βάρος του Ελληνικού Έθνους. Τα χαρτάκια με τους εκλογικούς
συνδυασμούς των πολιτικών πρακτόρων της ξενοκρατίας γέμισαν με ονόματα που
περνούσαν από την υψηλή κρίση και έγκριση των γνωστών δυτικών πρεσβειών. Οι
όρκοι για την υπεράσπιση της Πατρίδος συνοδεύτηκαν με προσκυνοχάρτια προς τον
εμποράκο των εθνών δια φαρδιών και πλατιών υπογραφών. Οι ηγέτες δώσανε όρκους
σε κλειστά δωμάτια μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα και οι δεσμεύσεις προς τον
νεοταξισμό κονιορτοποίησαν προεκλογικά προγράμματα και κοινωνικά συμβόλαια.
Οι μυστικές εκλογές ήρθαν για να εξασφαλίσουν τάχα ελεύθερη από
επηρεασμούς και εκβιασμούς λαϊκή βούληση. Στην πραγματικότητα όμως ήρθαν για να
καλύψουν την αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος, ιδίως όταν το ρουσφέτι δεν
αρκεί και οι διεθνείς δεσμεύσεις ζητάνε τη λαϊκή «σφαγή» και τον εθνικό
τεμαχισμό. Αν υπήρχε η αμεσότητα της λαϊκής εκφράσεως όπως επιβάλλει η
Εθνικιστική Αριστοκρατία δια των τοπικών λαϊκών συμβουλίων και του
συμβουλευτικού οργάνου των θεσμικών επικεφαλής στην κοινωνία και το στράτευμα,
δεν θα υπήρχε καμία νοθεία. Όμως οι υπουργικοί υπολογισμοί του καθεστώτος
συνδυάζουν διατεταγμένα πατριωτική υποταγή και ξένες εντολές με το «αποτέλεσμα»
που βγάζουν οι στημένες εκλογές.
Στο ζήτημα των κομματικών φερέφωνων τα πράγματα εξελίχτηκαν προς το
ακόμη χειρότερο. Έτσι δίπλα στον ολετήρα οικονομικό καπιταλιστή προστέθηκε ο
κοινωνικός διεθνιστής. Και έτσι δίπλα στον φιλελεύθερο προστέθηκε ο
σοσιαλμαρξιστής και το κομμάτιασμα της ελληνικής κοινωνίας συντελέστηκε μεταξύ
των δύο παιδιών του «περιούσιου» νεοταξισμού. Τα κόμματα που προέκυψαν αργότερα
και έως σήμερα, ψευτοπατριωτικά και πολυπολιτισμικά, απλώς βάθυναν την
πολυδιάσπαση των Ελλήνων με το ίδιο «ιδεολογικό» υπόβαθρο. Οι ρουσφετολογικοί
αγώνες χρηματοδοτήθηκαν με το ίδιο νεοταξικό χρήμα που χρηματοδοτήθηκαν τα
κόμματα αλλά και τα ΜΜΕ που ανέλαβαν την προπαγάνδα της κομματικής «αλήθειας»
και το λουστράρισμα των νεοταξικών λούστρων.
Ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός είναι η μόνη ιδεολογία που στηριγμένη στα
προγονικά νάματα και τις παρακαταθήκες του Ι. Μεταξά προτάσσει πάνω από κόμματα
και πολιτεύματα την εθνικολαϊκή κυριαρχία. Ο δικός μας στόχος είναι η επίτευξη
της εθνικής ανεξαρτησίας και μεγαλοσύνης που θα επιτευχθεί παράλληλα με την
κοινωνική συνοχή και τη φυλετική καθαρότητα. Είναι ακριβώς εκείνα τα στοιχεία
που ενώ απαγορεύονται σε εμάς, η συμμορία των εμποράκων τα εφαρμόζει
απαρέγκλιτα και επιτυχημένα στα εδάφη που έχει κατακρατήσει.
Αλλά για να επιτύχουμε την ουσιαστική εσωτερική αυτάρκεια αγαθών και
εργασιακή πληρότητα με την ταυτόχρονη εξωτερική ανάδειξη της Ελλάδος σε Μεγάλη
Δύναμη, πρέπει οπωσδήποτε να εξασφαλίσουμε την Ενότητα των Ελλήνων. Αλλά για να
εξασφαλίσουμε αυτήν την Ενότητα πρέπει να ταυτίσουμε τους σκοπούς και τα οφέλη
του Εθνικού Κράτους με αυτά της Λαϊκής Κοινότητος που δεν θα τη χωρίζουν
κομματικά μαντριά και ανταγωνιστικές τάξεις, αλλά θα την ενώνει η Πατριωτική
Πίστη και η συναγωνιστική άμιλλα της αξιοκρατίας.
Κόμμα του πολίτη θα είναι μονάχα η Ελλάς και το Κράτος θα είναι
πραγματικά Εθνικό και Λαϊκό αφού οι μεν εθνικοί πόροι θα ξοδεύονται υπέρ του
Ελληνικού Έθνους, οι δε νόμοι θα προστατεύουν την ασφάλεια και την ευημερία του
πολίτη. Απόψεις και πολυφωνία μπορούν να υπάρξουν και χωρίς τα κόμματα. Και
αφού η σύμπνοια των πολιτών και η εναρμόνιση των συμφερόντων στην Εθνική
Κοινότητα προπορεύονται, τα κόμματα καταργούνται.
Τα τυπικά προσόντα και οι δεξιότητες των πολιτών αρκούν για την
ανάδειξη των Αρίστων ανά τομέα, από την εργασία έως την πολιτική. Τα
δημοψηφίσματα και οι λαϊκές επιτροπές με ελληνική συνείδηση και πατριωτικό
φρόνημα αρκούν για την νομιμοποίηση των αποφάσεων του Εθνικοκοινωνικού
Καθεστώτος και της Εθνικολαϊκής Κυριαρχίας. Και η δική μας διακυβέρνηση δεν
είναι απλώς πολίτευμα. Είναι Εθνική και Λαϊκή Πολιτεία που αφουγκράζεται την φυλετική
ψυχή όσων πιστεύουν σε Θεό και Ελλάδα.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου