ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ, ΛΑΪΚΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ



ΑΘΗΝΑ 5-10-2012.

Σ’ ένα αληθινά ελεύθερο και ισχυρό κράτος απαραίτητη συνθήκη διασφάλισης του χαρακτήρα του αποτελεί η συμπόρευση και η αρμονική συμβίωση λαού και εξουσίας. Η εξουσία οφείλει να έχει αναπτυγμένες τις αισθήσεις και να αφουγκράζεται διαρκώς τις ανάγκες του λαού εναρμονίζοντας αυτές με την έμπρακτη υπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος. Να ακούει τους πολίτες, να εργάζεται υπέρ του συνόλου της εθνικής κοινότητας και να αποφασίζει διαρκώς με γνώμονα την βέλτιστη εικόνα του έθνους. Η δε βέλτιστη εικόνα του έθνους αντικατοπτρίζεται στην εθνοφυλετική συνοχή, την αξιοκρατία, την ανάπτυξη, την τήρηση των παραδόσεων, τον αδέσμευτο χαρακτήρα.

Στο πραγματικά ανεξάρτητο κράτος οι αποφάσεις λαμβάνονται αποκλειστικά από τους πολίτες του και δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση αντικείμενο επεξεργασίας και εντολών του ξένου παράγοντα. Σ’ αυτό το κράτος η σωτηρία και η προοπτική του βρίσκονται στα χέρια του λαού κι όχι των διεθνών «διασωστικών» συμφερόντων διότι αν συμβεί αυτό που βιώνουμε ήδη στην πατρίδα μας, τούτο σημαίνει απλώς ότι η ανεξαρτησία παύει να υφίσταται. Τότε τα επίχειρα της ιδιότυπης σκλαβιάς εισβάλλουν από παντού. Στην διάλυση των εργασιακών σχέσεων, στην διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, στην κατάληψη του έθνους υπό διεθνή κηδεμονία. Αυτή η εικόνα συνεπάγεται την πλήρη δυσαρμονία σχέσεων λαού και εξουσίας που πλέον καθίσταται επικίνδυνη για το έθνος.

Οι εθνικά επικίνδυνες πολιτικές καταστάσεις έχουν μονάχα έναν δρόμο, αυτόν της πτώσεως και της συντριβής. Η αποκατάσταση της πολιτικής ισορροπίας συντρέχει άμεσα στην περίπτωση της Ελλάδος. Η παγκόσμια διακυβέρνηση και ο σιωνιστικός νεοταξισμός είναι ο εχθρός και όχι ο εταίρος. Ο δικός μας εταίρος είναι η ελληνική διακυβέρνηση και ο εθνικισμός όλων των Ελλήνων. Είναι οι Έλληνες και η αποτελεσματική πολιτική διοίκηση μέσα στα πλαίσια της πίστης και της υποταγής στις αρχές και την αποστολή της φυλής μας. Μια ιεροπρεπής διεργασία που αφορά το σύνολο του λαού δίχως διαχωρισμούς και εξαιρέσεις σε τάξεις και αξιώματα. Μοναδικές προϋποθέσεις αποτελούν η εργατικότητα και η αγάπη προς την πατρίδα.

Στο Εθνικοκοινωνικό Κράτος ο βασικός οδικός χάρτης είναι η εναρμόνιση και η συμπόρευση ανάμεσα στην πολιτική πράξη, την λαϊκή επιθυμία και το εθνικό συμφέρον. Είναι απολύτως απαραίτητο να στηριχτεί η Πολιτεία και στους δύο βασικούς πυλώνες εξασφαλίζοντας ευστάθεια και αρμονία όπως ακριβώς συμβαίνει με τον υγιή άνθρωπο που στέκεται με την ίδια άνεση και στα δύο πόδια του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την σταθερή πορεία προς τα εμπρός άνευ κλυδωνισμών και παλινωδιών. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με το Κράτος. Οι δικοί του πυλώνες, τα δικά του πόδια είναι οι επιθυμίες του λαού και οι ανάγκες του έθνους που οφείλουν να ταυτιστούν ώστε να προοδεύσει ο λαός και να αναπτυχθεί το έθνος αλληλένδετα.

Κοινός παρονομαστής και αρωγός έρχεται να επιτύχει το σκοπό αυτό η πολιτική πράξη της Λαϊκής Εθνικιστικής Διακυβέρνησης. Ο τρόπος επιτεύξεως του σκοπού είναι η διατήρηση όλων των κρατικών και λαϊκών υποθέσεων αποκλειστικά στις πολιτικές δομές της εθνικής κοινότητας. Είναι απαραίτητο τα πάντα να περνούν και να υλοποιούνται από τον νου και τα χέρια τα ελληνικά. Η εργασία, τα αγαθά, οι υπηρεσίες, η παιδεία, η άμυνα, η αξιοποίηση της εθνικής γης, οι επιλογές κράτους και πολιτών, όλα πρέπει να διατηρήσουν την εθνική τους φυσιογνωμία και αυτοτέλεια. Αποδέκτης η Ελλάς και ευεργέτες μα και ευεργετούμενοι οι Έλληνες. Διότι αν ανοιχτούμε διαρκώς σε ξένα χέρια, αυτά είναι σίγουρο πως θα ζητούν συνέχεια την επιβολή των δικών τους εξουσιών, απαιτήσεων και ηθών.

Τα θέλω και τα πρέπει όμως του ελληνικού έθνους είναι απολύτως συμβατά μόνον σε ένα εθνικό, λαϊκό και φυλετικό κράτος. Σ’ ένα κράτος δηλαδή που η αυτοσυντήρηση και η δημιουργία συνυπάρχουν. Το Έθνος προσφέρει στον πολίτη τη δυνατότητα να αναπτύξει τις ατομικές του ικανότητες στην δημιουργία ωφέλιμων έργων και την ασφάλεια του αδιατάρακτου βίου. Και ο πολίτης δίδει τον καλύτερο εαυτό του εξελισσόμενος στον καλύτερο εργάτη και πολεμιστή της φυλής του προσφέροντας τα πάντα στην προάσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας. Έθνος και πολίτης ζουν με πάθος τη φυσική τους σχέση επιτυγχάνοντας συνέπεια και συνεργασία. Είναι η μόνη επιτρεπτή εξάρτηση από το Εθνικοκοινωνικό Καθεστώς και η άσκηση της εθνικής εξωστρέφειας προς το διεθνές περιβάλλον εντάσσεται στο ίδιο πολιτικό περιβάλλον με την αξιοποίηση ομογένειας και ενδεδειγμένων συμμαχιών.

Σήμερα η Ελλάς βρίσκεται υπό τον πολιτικό ζυγό του διεθνιστικού νεοταξισμού που έχει λάβει τη θέση της πολιτικής ηγεσίας με εκτελεστικό όργανο τον ολιγομελή θίασο των γραικύλων πολιτικάντηδων. Η μέριμνα του ανθελληνικού δίπολου κατευθύνεται στα θησαυροφυλάκια της παγκόσμιας διακυβέρνησης, στους λαθρομετανάστες και τους βέβηλους ελληνόφωνους διεθνιστές που υβρίζουν Θεό και Ελλάδα. Μια Ελλάδα που τη θέλουν παστρικιά και μικρή σαν τα μούτρα τους δίχως ίχνος εθνικής ταυτότητας.

Το ψευτορωμέϊκο πέφτει από την αληθινή Ελλάδα του Εθνικοκοινωνικού Κινήματος που έρχεται με το λαμπρό φωτοστέφανο του ελευθερωτή ψυχών και πατρίδος. Είναι η Ελλάς του Ξίφους και της Τιμής που ζητά από τον Έλληνα να παύσει να μοιρολογάει αλλά να πολεμήσει και να εργαστεί μονάχα για τη Φυλή του.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
    




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου