ΑΘΗΝΑ 21-4-2013.
Τόκοι και δυστυχία, τρόμος και άπλωμα κλίματος ολοκληρωτικού ελέγχου
επικρατεί όπου κι αν στρέψουμε το βλέμμα μας. Η εσωτερική γενοκτονία τού λαού
μας και η εκμετάλλευση τού γεωφυσικού πλούτου ως στοιχείο συρρικνώσεως τής
εθνικής μας κυριαρχίας δεν θα έβρισκαν γόνιμο έδαφος αν υπήρχε στην πατρίδα μας
ισχυρή εθνική κυβέρνηση.
Τα σχέδια τής ανομίας δεν θα είχαν καν δρομολογηθεί αν υπήρχε στα
πράγματα ο Εθνικός Κυβερνήτης Γεώργιος Παπαδόπουλος και το Καθεστώς τής 21ης
Απριλίου 1967. Ένα καθεστώς που πολεμήθηκε απηνώς από τους παλαιοκομματικούς
και τους ψευτοσωτήρες τής Εσπερίας διότι δρομολόγησε την ανάπτυξη και την ισχύ
τής Ελλάδος επάνω σε υγιείς και άκρως εθνικές βάσεις. Ανέστειλε την πολιτική φαυλότητα
και τον δωσιλογισμό, πάταξε την εγκληματικότητα, εκτίναξε την εθνική παραγωγή
και επιχειρηματικότητα, προστάτεψε τον λαό από τις τράπεζες, ενίσχυσε το
στράτευμα.
Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος τήρησε τις συμμαχικές γραμμές στον διακριτό
τους ρόλο εκτός πολιτικής διοικήσεως τής Πατρίδος με την Ελλάδα να κοιτά στα
μάτια κι όχι χαμηλά τους εταίρους της. Δρομολόγησε την ταχεία έρευνα και
αξιοποίηση των φυσικών χαρισμάτων τής Πατρίδος μας συνδυάζοντας την δυναμική
πορεία τής εθνικής μας οικονομίας και την ισομερή παρουσία και εργασία τού λαού
μας έως και το τελευταίο χωριό. Σημαντικός παράγοντας που σε συνδυασμό με την
ενισχυμένη γεννητικότητα τού πληθυσμού μεγιστοποιεί την θωράκιση τού έθνους μας
εκεί που σήμερα ρημάζουν οι ζωές των Ελλήνων και πλιατσικολογούν οι
λαθρομετανάστες.
Οι προκλήσεις στα εθνικά μας ζητήματα και οι αναφορές στα ιστορικά μας
δικαιώματα δεν θα μπορούσαν ποτέ να λάβουν σάρκα και οστά ούτε φυσικά να
φτάσουν επάνω στο τραπέζι τής διαπραγμάτευσης. Οι «συνωστισμοί» των Ελλήνων
στις σκλάβες ελληνικές πατρίδες που βάζουν στα σχολεία μας οι βέβηλοι
ελληνόφωνοι διεθνιστές τής αστικής δημοκρατίας και η αποβολή τής προσευχής, η
αναστύλωση των μνημείων τής κατοχής και οι συναναστροφές με βαρβάρους τής
στέπας και τής ερήμου δεν είχαν καμία θέση στο Εθνικό Κράτος τού Γεωργίου
Παπαδοπούλου όπως και δεν θα βρουν καμία θέση στην Νέα Ελλάδα τού Λαϊκού
Εθνικισμού.
Η ελληνική βιομηχανία άνθισε επί των ημερών τής 21ης
Απριλίου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά που αποτέλεσαν με
την αγαστή συνεργασία Πολιτείας και Εργοδοσίας το στολίδι τής Ελλάδος και τής
Α. Μεσογείου. Μέχρι που ήρθαν οι μιλημένοι εκ της «περιούσιας» νεοταξικής
συμμορίας να διαλύσουν ολόκληρο τον ελληνικό βιομηχανικό κορμό, να τον
υφαρπάξουν, να τον λεηλατήσουν προσλαμβάνοντας ημέτερους τής «δημοκρατίας» και
να τον εντάξουν υπό την κατοχή των πολυεθνικών. Όπου δεν μπορούσε να συμβεί
αυτό, διέλυαν παραδοσιακές μονάδες με δυνατές εξαγωγές ακόμη και μέσω
καταδολιεύσεων.
Η μητέρα γη και οι μηχανές δούλευαν στον υψηλότερο βαθμό παρέχοντας
πρώτες ύλες και υψηλής ποιότητας αγαθά στην κοινωνία εξασφαλίζοντας την
αυτάρκεια τροφοδοσίας και δημοσίου ταμείου. Η οικονομική και παραγωγική
δραστηριότητα δεν στηριζόταν αποκλειστικά στα τραπεζικά δεκανίκια των δανείων
αλλά το όποιο χρέος ήταν άμεσα αποπληρωτέο, αυτό που λέμε υγιές χρέος. Οι
επενδύσεις και η προσφορά εργασίας στον μέγιστο βαθμό με τα αντίστοιχα
φορολογικά και άλλα αντισταθμίσματα επέτρεπαν την αυτονομία και την ευελιξία κινήσεων
τού εθνικού κράτους.
Για να συμβούν όμως όλα τούτα πρέπει να φτιάξεις τις κατάλληλες
υποδομές από την εκπαιδευτική κιόλας διαδικασία. Να δίδεις όραμα μα και ωφέλιμη
εθνική γνώση. Να δημιουργήσεις έναν λαό που να μεγαλώσει λατρεύοντας την γη του
και επιζητώντας τον κάματο υπέρ πατρίδος, λαού και των παιδιών του. Να έχει
μέσα του ακλόνητη την Πίστη προς τον Θεό και να αναλώνει την ζωή του στην
κοινωνική ευημερία και το μεγάλωμα τής Πατρίδος. Και αυτός ο Έλληνας, Εργάτης,
Πολεμιστής και Πιστός αντάμα, ήταν ο
Έλληνας που αναστήθηκε επί 21ης Απριλίου.
Όμως όλα τούτα τα μίσησε το νεοταξικό τέρας. Δεν είχε συνηθίσει σε μια
τέτοια Ελλάδα που έβρισκε την περπατησιά της. Αυτήν ακριβώς που θα βρει στην
επερχόμενη Λαϊκή Εθνικιστική Διακυβέρνηση. Μια Ελλάδα δηλαδή που ξέρει πως
προορισμός αληθινής ζωής είναι να γίνει Μεγάλη Δύναμη με γερούς Έλληνες. Δεν
μπορούσαν να δουν οι ψευτοσύμμαχοι την Πατρίδα μας να φτιάξει ένα πυρηνικό
εργοστάσιο ή να βγάλει τα πετρέλαια τού Πρίνου κι όλα όσα έχουν σήμερα
δεσμεύσει «περιούσια» συμφέροντα προς βορράν και θάλασσα. Ούτε τα δάνεια να
σβήνονται από τον Γεώργιο Παπαδόπουλο αντί να αυξάνουν από τους «δημοκράτες».
Ωστόσο ο Γεώργιος Παπαδόπουλος δυστυχώς προδόθηκε. Οι αρχηγοί των όπλων
υπήρξαν ευεπίφοροι στα πλησιάσματα των εχθρών μας και οι εντολές τους θυσίασαν
τον ένδοξο Στρατό μας σε αλλότριες βλέψεις. Το πολυτεχνείο και η εξέγερση των
γνωστών «φοιτητών» που έγιναν κατόπιν βολευτές και ευρωπαίοι επίτροποι μαζί με
τους ελεύθερους σκοπευτές και πράκτορες τού νεοταξισμού φρόντισαν να ανοίξουν
το δρόμο στην αιμορραγία τής Κύπρου χάριν της ψευτοδημοκρατίας για να οδεύσουμε
στα σημερινά δεσμά.
Σήμερα το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα δέχεται τα ομαδικά πολιτικά πυρά και
την λάσπη από τα γεννήματα τής μεταπολίτευσης και των παγκοσμιοποιητών συμμάχων
τους. Όμως η απόφαση είναι ειλημμένη. Είναι η εκ τής τέφρας και τής
επαναστάσεως αναγέννηση τής Νέας Εθνικιστικής Ελλάδος με σύμμαχο τους Έλληνες
και τον Εθνικό Στρατό μας.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου