ΑΘΗΝΑ 25-6-2013.
Η αποτελεσματική δημόσια διοίκηση ενός κράτους ρυθμίζει επαρκώς τα
ζητήματα ευθυκρισίας, ευνομίας, δημόσιας ασφάλειας και εξυπηρέτησης των
πολιτών. Κι αυτή η αποτελεσματικότητα κρίνεται από την ταύτιση τής λαϊκής
ευημερίας και τού εθνικού συμφέροντος. Τούτο σημαίνει πως η πολιτεία που έχει
τέτοια διοίκηση είναι μια ανεξάρτητη και ελεύθερη κοινωνία πολιτών, επομένως
ένα καλά θεμελιωμένο εθνικό κράτος.
Το καταρρέων ψευτορωμέϊκο δεν είναι τίποτα από όλα αυτά. Δεν είναι
ελεύθερο στη βούληση αλλά σκορποχώρι κατειλημμένο από τής οικουμένης όλης τούς
μισέλληνες. Δεν ασκεί καν διαχειριστική διοίκηση αλλά εντολές διαμοιρασμού των
ιματίων τού Έθνους, δηλαδή των ψυχών που το αποτελούν και τής γης των Πατέρων.
Δεν φτιάχνει νόμους για να κρατήσει έξω από την μάντρα τους λύκους αλλά για να
κατεδαφίσει τη μάντρα και να βάλει εντός της τούς λύκους. Και δεν εξυπηρετεί
τον ελληνικό λαό αλλά τον οδηγεί στο σφαγείο τής παγκοσμιοποίησης.
Είναι η Ελλάς άραγε στερημένη από τής φύσης και τής ψυχής τον πλούτο;
Όχι, είναι πλήρης αγαθών, υλικών και ψυχικών, που θα έπρεπε η δημόσια διοίκηση
σε κεντρικό και αυτοδιοικητικό επίπεδο να τα αξιοποιήσει ώστε να προστατευτεί η
ενότητα τού λαού και η ανάπτυξη μέσα από τις πλέριες παροχές προς τους Έλληνες
σε εργασία, παιδεία, υγεία, πρόνοια.
Κι όμως στο ψευτορωμέϊκο που ζούμε ο πλούτος τής γης μοιράζεται στους
γυρολόγους εμπόρους των εθνών την ώρα που κλείνουν επιχειρήσεις, σχολεία,
νοσοκομεία με τη συρρίκνωση τής τοπικής αυτοδιοίκησης και την λεηλασία των
κοινωνιών από τους εισβολείς των τόκων και τους παραβάτες των συνόρων. Το
κατοχικό κράτος δίδει το φυσικό του πλούτο στα αφεντικά τού καθεστώτος όταν θα
έπρεπε τα έσοδα να διατεθούν στο δημόσιο ταμείο με την διαγραφή τού επίπλαστου χρέους.
Δυστυχείς συμπατριώτες μας αφήνουν τα παιδιά τους στα διάφορα κέντρα
στήριξης τού παιδιού και τής οικογένειας αδυνατώντας να εξασφαλίσουν το ρούχο
και το φαγητό τους. Η δημόσια διοίκηση είναι παντελώς ανίκανη να σχεδιάσει μια
πολιτική γονικής μέριμνας και αρωγής όταν όσοι σχετικοί χώροι υπήρχαν κλείνουν
και τα επιδόματα προς τους αδύνατους Έλληνες περικόπτονται και σε πολλές
περιπτώσεις καταργούνται με τις διαταγές των διεθνών τοκογλύφων.
Η αποκεντρωμένη τοπική αυτοδιοίκηση καθίσταται ανέκδοτο στην καλύτερη
περίπτωση ή αφορμή στα μυαλά κάποιων για την δημιουργία ανύπαρκτων μειονοτικών
ζητημάτων. Ο εκκολαπτόμενος σχεδιασμός των συνασπισμένων εκλεκτών των ΗΠΑ για
το ζήτημα περιλαμβάνει μια νέα «λεπτομερή μελέτη τής Εθνικής Επικράτειας» όταν
οι απόψεις τους για τις ακριτικές μας περιοχές συμπίπτουν απόλυτα με τις
αντίστοιχες Αλβανών, Σκοπιανών και Τούρκων.
Η εξυπηρέτηση τού πολίτη χάνεται μεταξύ ρουσφετιού και λειψανδρίας,
όταν μεγάλες γεωγραφικές περιφέρειες μένουν πλέον κενές προσωπικού εξυπηρέτησης
τού κοινού. Κι όταν υφίστανται κάποιες υπηρεσίες παροχών ή υποστηρίξεως τού
πολίτη, αυτές προσφέρονται στις «ευπαθείς» ομάδες των λαθρομεταναστών. Η δε
αστυνόμευση από την πολιτική και τοπική ηγεσία περιορίζεται σε κάποιες κλήσεις
ή ακυρώνεται στην πράξη από τα σκοτεινά κατοχικά μυαλά.
Στο Εθνικό Κράτος τής Λαϊκής Εθνικιστικής Διακυβέρνησης η κοινωνική
πρόνοια, η αλληλεγγύη και η εξυπηρέτηση των Ελλήνων θα καταστεί δυνατή μέσα από
μηχανισμούς που θα διαφυλάξουν την ευθυκρισία και την εθνική συνοχή. Ο
εξορθολογισμός τής δημόσιας διοίκησης είναι ταυτόσημος με την επαρκή επάνδρωση
τής κρατικής και τής αυτοδιοικητικής μηχανής από την πρωτεύουσα έως το πλέον
απομακρυσμένο χωριό τής εθνικής μας επικράτειας.
Κάθε νομός και κάθε χωριό θα διαθέτει τα αυτονόητα αγαθά διαβίωσης,
όπως το φάρμακο και το σχολείο. Ο εθνικιστικός ανασχεδιασμός τής δημόσιας
διοίκησης στηρίζεται με την ενίσχυση κι όχι με την αποδυνάμωση τού κοινοτικού
τρόπου ζωής τού Ελληνισμού μας. Οι τοπικές αρχές θα καταγράφουν τις ανάγκες και
η νομαρχιακή διοίκηση θα σχεδιάζει τις εισηγήσεις και την υλοποίηση από την
Πολιτεία.
Κεντρική και Τοπική Διοίκηση θα παραμείνουν η μητέρα και τα παιδιά τού
Έθνους με σκοπό την στήριξη τής σχέσεως κράτους – πολίτη, την ανταποδοτικότητα
των λαϊκών θυσιών στην καθημερινότητα, την ενίσχυση τής απασχόλησης και την
υποστήριξη τής ελληνικής οικογένειας. Οι εργαζόμενοι συμπολίτες μας θα τύχουν
υλικής στηρίξεως και προστασίας των ελληνοπαίδων σε ειδικούς παιδικούς σταθμούς
με εξειδικευμένο προσωπικό και απόλυτη προτεραιότητα στον Έλληνα.
Η στελέχωση τής διοικήσεως θα φύγει ολοσχερώς από το ρουσφέτι τού
καθεστώτος και την μέγγενη των διεθνών επικυρίαρχων. Η εξάλειψη άλλωστε και των
δύο στην Λαϊκή Εθνικιστική Διακυβέρνηση είναι δεδομένη και αποτελεί τον κυρίαρχο
λόγο που ασκείται ο διωγμός τού εθνικού συναισθήματος και η φίμωση τού
εθνικιστικού κινήματος. Τα προσόντα, οι ικανότητες, η εντιμότητα και η
προσήλωση τού διοικητικού προσωπικού στην ελληνική κοινωνία είναι οι
προϋποθέσεις και η ταυτότητα τής κρατικής μηχανής. Όποιος τα διαθέτει
εισέρχεται στην υπηρεσία τού πολίτη και όποιος τα καταπατεί αποβάλλεται από το
Εθνικό Λαϊκό Κράτος.
Ένα κράτος που θέλει να το σέβονται, πρέπει πρώτα απ’ όλα να επιβάλει
την απόλυτη πειθαρχία και να εξαντλεί την αυστηρότητα στον εαυτό του. Ρυθμιστικός
παράγοντας τής Εθνικιστικής Διοίκησης είναι η καταγραφή των πραγματικών αναγκών
και η αμεσότητα λύσεων. Μέλημά μας είναι η ανάπτυξη τής κοινωνίας και η πάταξη
πάσης διασπαστικής ενέργειας. Η ταύτιση Κράτους και Πολίτη.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου