ΑΘΗΝΑ 5-8-2013.
Το κράτος πρόνοιας και η κοινωνική δικαιοσύνη είναι δύο βασικές
υποχρεώσεις μιας σοβαρής πολιτείας που απουσιάζουν προσχεδιασμένα από το
ψευτορωμέϊκο. Υποτίθεται πως από την στιγμή που τελούμε σε κατάσταση
οικονομικής αδυναμίας θα έπρεπε να θεωρούνται δεδομένες οι κινήσεις τού κράτους
μας προκειμένου να προστατευτούν οι πλέον αδύναμοι πολίτες του. Λογικά πράγματα
όλα τούτα για ένα εθνικά κυρίαρχο κράτος που κατανέμει ισομερώς τα βάρη για την
ανασύστασή του.
Όμως στην περίπτωση τού κατοχικού καθεστώτος που προασπίζει υποτίθεται
την ισοπολιτεία και την ισονομία και τις ελευθερίες τού λαού η κοινωνική
δικαιοσύνη είναι παντελώς ανύπαρκτη. Οι πολλοί και βαρύτατα χειμαζόμενοι
Έλληνες τού μόχθου υφίστανται την εξόντωση από την υπέρμετρη φορολογία, την
καταβαράθρωση των αποδοχών και την ανεργία.
Οι πλουτοκράτες και χορηγοί των δημοκρατικών κομμάτων έχουν μηδαμινή
συμμετοχή στην ανύπαρκτη επιχείρηση ανάκαμψης τής πατρίδος. Οι «περιούσιοι»
τοκογλύφοι λεηλατούν ανενόχλητοι την εθνική μας περιουσία. Και οι
λαθρομετανάστες απολαμβάνουν προνόμια ασύλληπτα για ένα υποτιθέμενο περιβάλλον
κρίσης.
Το προδοτικό καθεστώς τής αστικής δημοκρατίας κλείνει νοσοκομεία και
σχολεία. Συρρικνώνει στρατόπεδα και τα μετατρέπει σε κέντρα υποδοχής
λαθρομεταναστών. Κάνει τα πάντα για να απορροφήσει τούς λαθροεισβολείς με την
οικονομική ενίσχυση τού σιωνιστικού νεοταξισμού όταν βγάζει ημερήσιες
κατακτητικές εντολές βάσει των οποίων κλείνει κεντρικούς δρόμους των Αθηνών για
να μην λάβει ο λαός μας την εθνικιστική βοήθεια σε φαγητό, ρούχα και ένα ζεστό
λόγο.
Οι προσκυνημένοι δίδουν με τα χρηματοπιστωτικά τους ενεργούμενα
απίστευτα δάνεια σε αλλοδαπούς όταν οι ελληνικές επιχειρήσεις κλείνουν ελλείψει
ρευστότητας και ένεκα τής μνημονιακής ακρίδας. Παρέχουν είσοδο σε
βρεφονηπιακούς σταθμούς για τα παιδιά των λαθρομεταναστών όταν τα ελληνόπουλα
μένουν εκτός κρατικής μέριμνας.
Η κοινωνική δικαιοσύνη είναι ένα έργο που αντιστοιχεί σε ένα αυθεντικά
εθνικό και λαϊκό καθεστώς. Είναι μια ιερή αποστολή που μπορεί να σχεδιάσει και
να φέρει σε πέρας μια αληθινά ελληνική πολιτεία. Με άλλα λόγια η κοινωνική
δικαιοσύνη είναι έργο τού Εθνικοκοινωνισμού που επιθυμεί να κρατήσει ζωντανή
την ελληνική φυλή αφού αυτή είναι η μόνη οδός για να ξεφύγει από τα δεσμά των
παγκόσμιων τοκογλύφων η πατρίδα μας και να βαδίσει στην ανάπτυξη.
Για να συμβεί η αναγέννηση τής πατρίδος μας πρέπει να γίνει μια δίκαιη
αναδιανομή τού εθνικού εισοδήματος, να χρηματοδοτηθεί η εγχώρια αγορά εργασίας
και να αναλάβουν τις υποχρεώσεις τους όσοι σήμερα κάνουν τον αδιάφορο. Να
απαλλοτριωθούν τα κλεμμένα από εκείνους που σκαρώνουν τις δουλειές τους με το
νοσηρό καθεστώς και τους δυνάστες δανειστές.
Να ξεκουμπιστούν όλα τα παράσιτα που λυμαίνονται την ελληνική κοινωνία
και το δημόσιο ταμείο μαζί με το καθεστώς που ξεπουλάει το γεωφυσικό πλούτο και
τα εθνικά μας ζητήματα και μαζί με τους αριστερούς που υποστηρίζουν τους
λαθροκατσαπλιάδες δολοφόνους Ελλήνων.
Ούτε σοσιαλφιλελεύθεροι ούτε μαρξιστές χωράνε ανάμεσά μας. Η Ελλάς δεν
χρειάζεται ελληνόφωνους πωλητές αλλά Έλληνες Πατριώτες που θα στηρίξουν τον
εθνοφυλετικό τους αδερφό.
Στην δική μας Εθνικοκοινωνική Διακυβέρνηση το πρώτο μέλημά μας είναι η
δημιουργία μιας κοινωνίας λαϊκής και φυλετικής αλληλεγγύης. Σκοπός μας είναι η
εξάλειψη τού διαχωρισμού με βάση την ευνοιοκρατία και το άκοπο χρήμα. Η νομή τού
εθνικού εισοδήματος θα γίνει με αποκλειστικό κριτήριο τον παράγοντα
εργατικότητα σε συνδυασμό με την προσφορά στη δημιουργία εθνικού προϊόντος και
ελληνικών θέσεων εργασίας.
Η στήριξη των ασθενέστερων Ελλήνων στην μεταβατική περίοδο από το
τωρινό προτεκτοράτο στο κυρίαρχο κράτος είναι δεδομένη και επιβεβλημένη. Καμία
ελληνική οικογένεια δεν μένει δίχως σπίτι, δίχως φαγητό, δίχως φάρμακο και τα
παιδιά της δίχως κοινωνική φροντίδα και εκπαίδευση.
Κανένα ελληνικό σπίτι δεν στερείται τα απολύτως δεδομένα αγαθά που
υποχρεούται να προσφέρει η Εθνική Πολιτεία όπως το ρεύμα και το νερό. Άπαντα τα
αγαθά καθημερινής διαβίωσης παρέχονται από το κράτος με την αρωγή του
αποκλειστικά και μόνον στους Έλληνες στο Γένος και το Αίμα.
Η φοροδοτική ικανότητα θα κρίνεται βάσει τής πραγματικής εισοδηματικής
κατάστασης των υπόχρεων κι όχι βάσει ανύπαρκτων και κλεπτοκρατικών «τεκμηρίων».
Η δε επιδοματική πολιτική θα λαμβάνει υπόψη της την επέκταση τής ελληνικής
εργασίας και τής ελληνικής οικογένειας.
Στον τομέα τής εργασίας η επιδότηση αποκλειστικώς ελληνικών θέσεων
εργασίας θα εξαλείψει την ανεργία δεδομένου πως στην Εθνικιστική Ελλάδα θέση θα
έχουν μονάχα εκείνοι οι εργοδότες που στηρίζουν την ελληνική οικονομία και τα
ελληνικά χέρια. Τα δε επιδόματα πολυτεκνίας, πρώτης κατοικίας και η συμμετοχή
στις εκπαιδευτικές δαπάνες αφορούν τον Έλληνα γονιό και τα ελληνόπουλα
αποκλειστικά.
Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στο Εθνικοκοινωνικό Κράτος δεν είναι
δυνάστες τού λαού μήτε αφεντικά τού τόπου. Δεν έχουν χωριστή υπόσταση από το
Έθνος. Είναι υπηρέτες τού λαού και μηχανισμοί διασφάλισης τής ρευστότητας και τής
οικονομικής ζωής τού τόπου. Αυτό σημαίνει πως αποτελούν εθνικούς οργανισμούς
που ενισχύουν την επιχειρηματική, την καταναλωτική και την στεγαστική πολιτική
τού κράτους αποδίδοντας ισχυρό μέρισμα σε πολίτες και Πολιτεία.
Ο Έλληνας στο πλευρό τού Έλληνα. Αυτό θα πει κοινωνική δικαιοσύνη. Το
Έθνος στα χέρια των παιδιών του που πιστεύουν σε Πατρίδα και Κοινωνική Συνοχή,
σε μια Ισχυρή Ελλάδα με αναπτυγμένη φυλετική συνείδηση. Αυτή είναι η Ελλάδα τού
Κοινωνικού Εθνικισμού.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου