ΑΘΗΝΑ 23-3-2015.
Ανεξάρτητο κράτος δίχως εθνική οικονομία,
δίχως οικονομία με αυτοδιαχείριση και εθνικό προσανατολισμό, δεν υπάρχει. Σ’
αυτό το υπό κηδεμονία προτεκτοράτο οι ανθρώπινοι και οι φυσικοί πόροι έχουν
παραδοθεί στις ορέξεις των «δυνατών» τής οικουμένης. Ο εφησυχασμός των κατοίκων
τού ψευτορωμέϊκου, καλυμμένος με το σάπιο μανδύα τής δημοκρατικής
ψευτοευμάρειας, έχει αφήσει κενό χώρο στα πλούτη τής γης και τής ψυχής για τούς
τοκογλύφους που αγοράζουν προσημειωμένες εθνικές περιουσίες.
Δεν είναι ασφαλώς η δύναμη των
παραγόντων τού πλούτου και τής παγκόσμιας εξουσίας που ευθύνεται για την
ασκούμενη πίεση έναντι τού θεωρητικώς εμφανιζόμενου ως αδύναμου και φτωχού
κράτους. Είναι η ηττοπαθής διάθεση που επιδεικνύουν οι τοποτηρητές εξουσίας
ελληνόφωνης και όχι ελληνικής. Είναι οι αρχοντοραγιάδες που ρυθμίζουν τα
οικονομικά πράγματα τής πατρίδος ως αντιπαροχή προς τα σιωνιστικά αφεντικά τους,
ως αντάλλαγμα για την προώθηση και την στήριξη των ψευτορωμιών στις θέσεις
πολιτικής ευθύνης.
Οι ευθύνες ωστόσο τού ελληνικού λαού
είναι μεγάλες, αφού λειτουργεί με την εξωφρενική λογική τού ανεύθυνου πολίτη –
πελάτη. Στην επιλογή των ταγών υπεισέρχεται επιπλέον το στοιχείο τού γηπέδου.
Να ψηφιστεί ο δεξιός για να μην βγει ο αριστερός. Και από την άλλη πλευρά να
ψηφιστεί ο αριστερός για να μην βγει ο δεξιός. Να δοθούν στον λαό δέκα φράγκα
κι ας χαθούν δέκα στρέμματα εθνικής επικράτειας. Να αφαιρεθούν παράλληλα 20
φράγκα ως φόρος αίματος όχι προς τούς καματάρηδες που παράγουν εθνικό προϊόν,
αλλά προς τούς χρηματάνθρωπους που δανείζουν ψίχουλα για να αγοράσουν μετά
ολάκερη την Ελλάδα.
Ποια τουρκοκρατία διώξαμε αλήθεια, όταν
οι κεφαλικοί φόροι έχουν πιάσει στασίδι από τον καιρό των δανείων τού Εικοσιένα
μέσα στο αγίασμα τής Μεγάλης μας Πατρίδος; Μεγάλη Πατρίδα που διάγει έκτοτε και
συνεχώς βίο μεγάλου ασθενούς που έχει πέσει σε αφασία και σιτίζεται με τεχνητό
οξυγόνο, προκειμένου να υπόκειται στην άνευ αντιστάσεων στέρηση των δικών του
προτερημάτων.
Ποια είναι αλήθεια η διαφορά στην
περίπτωση που αρπάζονται τα αποθέματα των ομολογιούχων, των ασφαλιστικών
ταμείων, των αγροτικών αποζημιώσεων και των εργατικών αποδοχών, για να δοθούν
στον δήθεν πιο καπάτσο ξένο που προδιαγράφει με τα ντόπια φερέφωνα την πολιτική
ορθότητα ως νεοταξική εξάρτηση και συνύπαρξη με μισέλληνες γυρολόγους και
τυράννους;
Ποια είναι η δύναμη τού Έθνους, η
καλούμενη ως κρατική οντότητα, προκειμένου να αντλήσει το πλεονέκτημα που
προσφέρει η φύση και η ελληνική εργασία, ώστε να μετουσιωθεί ο μόχθος σε
χρηματοδότη παραγωγικής επάρκειας και εθνικής αναπτύξεως; Αντί να ανοίξουν
ελληνικά μαγαζιά, τα κλείνουν. Αντί να στηρίξουν τον Έλληνα εργάτη, στηρίζουν
τον διεθνή και ντόπιο τραπεζιτικό παράγοντα. Αντί να χτίσουν υποδομές στην
επαρχία και την ακριτική Ελλάδα, την ερημώνουν και διώχνουν την ελληνική
νεολαία για να μπουν λαθρομετανάστες και πολυεθνικές.
Κοιτάξτε ολόγυρα Έλληνες και θα πάρετε
τις απαντήσεις που γυρεύετε στο ερώτημα ως πότε θα είναι σκυφτό το κεφάλι. Τότε
είναι σίγουρο πως δεν πρόκειται να το ξανασκύψετε. Γιατί η απάντηση βρίσκετε
μέσα στα ελληνικά χέρια και μέσα στην ελληνική καρδιά. Να πούμε πως χέρι ξένο
στο βιός μας θα κοπεί, όπως ακριβώς εκείνο που γυρεύει χώμα ελληνικό. Να
βγάλουμε απόφαση πως θα ζήσουμε με εκείνα τα αγαθά που βγάζουμε και μάς
χρειάζονται κι όχι με τα χαρτιά τής υποθήκης που μάς τάζουν εντολοδόχοι και
εντολείς τής παγκοσμιοποίησης.
Δυνατοί στην πραγματικότητα είμαστε
εμείς, ω Έλληνες, που βρισκόμαστε από την πρώτη στιγμή τής ανθρωπότητας στο
καλύτερο Οικόπεδο του κόσμου. Οικόπεδο πλούσιο σε βλάστηση και σε ενεργειακούς χυμούς,
ποτισμένο με ό,τι πολυτιμότερο έχει να δώσει ένας γενναίος και ανώτερος λαός.
Με τίμιο αίμα και ιδρώτα. Αυτός ο γενναίος και ανώτερος λαός είναι ο ελληνικός
λαός. Ευκολόπιστος ναι, προδομένος ναι. Αλλά τώρα πρέπει να κάνουμε την
οικονομία μας ελληνική και υπηρέτη τού δημοσίου και εθνικού συμφέροντος. Να
κάνουμε το κράτος φιλόδοξο, εργατικό, παραγωγικό και παράλληλα φυλετικό.
Να κάψουμε τα χαρτιά τού ξεπουλήματος
και να ισοπεδώσουμε εκείνους που τα αποδέχτηκαν. Να γυρίσουμε στον αληθινό
κόσμο, τον δικό μας κόσμο. Να σταματήσουμε τις κουβέντες και τις συναλλαγές με
όσους κρατούν τον Ελληνισμό εγκλωβισμένο στην ορθότητα και τον κοσμοπολιτισμό,
στις ανούσιες κραυγές και τούς δημοκρατικούς διαλόγους.
Το δημόσιο ταμείο να τροφοδοτηθεί από
τις ενέργειες και τις ανάγκες τού Έθνους. Το χρήμα δεν είναι ο κατακτητής,
είναι ο τροφοδότης τής δημιουργικότητας τού Ελληνικού Έθνους που έχει μάθει να
στηρίζεται στα πόδια του και να νικά. Ο νεοταξισμός και η τοκογλυφία του έχουν
έναν μονάχα αληθινό αντίπαλο. Όπως ακριβώς και ο θάνατος. Ο θάνατος έχει
αντίπαλο την ζωή. Η τοκογλυφία την Εθνική Οικονομία. Και ο σιωνιστικός
νεοταξισμός την Εθνικιστική Ελλάδα.
Γυρνάμε το πηδάλιο τής Πατρίδος πριν μας
πάνε όχι απλώς στα βράχια, αλλά στον πάτο τής θαλάσσης. Το οικονομικό πρόβλημα
είναι μια εσωτερική βδέλλα που στρέψανε εναντίον μας, γιατί φοβούνται τον
Έλληνα που θα αποκτήσει αυτοπεποίθηση και όρεξη για κυριαρχία.
Η παράταση και η βιωσιμότητα τού Ελληνικού
Έθνους είναι πάνω από την βιωσιμότητα τής νεοταξικής σαπίλας και τής εφήμερης
ευημερίας. Ενότητα και συνεργασία των Φυλετικών και Παραγωγικών Δυνάμεων. Μια
Επαναστατική και Εθνικιστική Ελλάδα που θα γενεί Κάστρο και Εργαστήρι τής
Φυλής. Δίχως κοσμοπολίτικα και διεθνιστικά τσιμπούρια. Αυτή είναι η Ισχύς μας.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου