ΑΘΗΝΑ 14-12-2016.
Το πρωί να τρως σαν βασιλιάς, το
μεσημέρι σαν πρίγκηπας και το βράδυ σαν φτωχός. Λαϊκή ρήση.
Η φιλοσοφία ζωής και η πνευματική
άσκηση, ο κανόνας και η εφαρμογή τού ελληνικού ήθους και τής ελληνικής αρετής
συνθέτουν προστατευτικό υμένα και θώρακα απολύτως αδιαπέραστο. Αποτελούν το
πολυτιμότερο δώρο τού Θεού και το επωφελέστερο κληροδότημα των προπατόρων μας.
Η ψυχική και η σωματική εγκράτεια, η αστραφτερή στολή τής ψυχής και η σωματική
υποβολή στα απολύτως απαραίτητα εφόδια ικανοποίησης, ξεπερνούν κάθε εμπόδιο και
ανυψώνουν τον Ελληνισμό σε ύψος δυσθεώρητο.
Η Ελληνική Ιδέα είναι ο αποτελεσματικός
συνδυασμός τού πολιτισμού και τής δυνάμεως. Η λογική επεξεργασία των πραγμάτων,
η σκέψη που φιλτράρεται και μετουσιώνεται σε ορθή και ωφέλιμη ενέργεια. Η
Ελληνική Φυλή διαχρονικά στηρίζεται σε δύο πολύ βασικά θεωρήματα. Το ένα
θεώρημα είναι η μετρημένη χρήση απάντων των αγαθών στην σωστή ποσότητα, παν
μέτρον άριστον δηλαδή. Και το δεύτερο θεώρημα είναι η αρμονική συνεργασία των ανθρωπίνων
λειτουργιών που επιτρέπει την σταθερότητα τής ανθρώπινης προσωπικότητας, νους
υγιής εν σώματι υγιές δηλαδή.
Στους καιρούς που το Ελληνικό Έθνος
διακονούσε αλήθειες και έχτιζε ολάκερες πολιτείες μέσα στην οικουμένη μα και
στους καιρούς που διαβιούσε προσωρινά σε καθεστώς σκλαβιάς, ο λαός μας διέσωζε
μέσα από σοφές ρήσεις τις προγονικές διδαχές, εφαρμόζοντας τες στην φυλετική
μας συνέχεια. Στο κεφάλι όμως τού Γένους υπήρχαν δικά του γεννήματα και η
σκλαβιά ήταν προσωρινή, αφού ο τράχηλος των Ελλήνων όντως ζυγό δεν υπομένει.
Αλλά αυτό συμβαίνει μονάχα όταν πρυτανεύει το ορθόδοξο και δωρικό πνεύμα, η
αρτιότητα τής πίστης και τής ισχύος που αποτελούν αθροιστικά την ελληνικότητα.
Λέγει μια απλοϊκή μα και τόσο σοφή λαϊκή
ρήση πως προκειμένου για τις βιοτικές σου ανάγκες, πρέπει το πρωί να τρως σαν
βασιλιάς, το μεσημέρι σαν πρίγκηπας και το βράδυ σαν φτωχός. Το νόημα τούτης τής
φράσης είναι διττό. Η αλήθεια της έχει να κάνει τόσο με την επικράτηση τής
λογικής όσο και τής δικαιοκρισίας που μετουσιώνονται σε ηθική απόφαση και εθνική
αυτάρκεια. Δεν μιλάμε ασφαλώς για το στομάχι και τις διατροφικές συνήθειες όπως
πιστεύει ο ραγιάς αστός τής νεοταξικής κοινωνίας απλώς, αλλά κυρίως για τις
διοικητικές μέριμνες, την σωματική ρώμη και την χρησιμότητα προσώπων και αγαθών
ως προς το κοινωνικό σύνολο.
Στην σημερινή πεζή πραγματικότητα τα
πάντα μεταφράζονται σε ύλη και μάλιστα σε ύλη άκοπη και ξένη που δίδεται στον
πολίτη ωσάν μασημένη τροφή. Μ’ αυτόν τον τρόπο κατήντησε ο Έλληνας από
κυρίαρχος λαός σε καταναλωτική αγέλη και χειραγωγούμενη μάζα. Είναι αυτό που
λέει ο συρμός πως ό,τι φάμε και ό,τι αρπάξει ο κώλος μας. Όμως οι δυσκολίες δεν
έρχονται ποτέ από μόνες τους, ειδικότερα για τον Ελληνισμό που έχει διατελέσει Κοσμοκράτορας
και Απόστολος τού Θεϊκού Λόγου. Οι κρίσεις έρχονται μονάχα όταν ο νους έχει
εγκαταλείψει το σώμα, αφού είναι πρώτα πνευματικές και ηθικές και κατόπιν
οικονομικές και στρατιωτικές.
Να ακολουθείς σταθερή πορεία στην ζωή
σου. Να φροντίζεις ισομερώς όλα τα Κάστρα τής Φυλής. Τα δε Κάστρα τής Ελληνικής
Φυλής είναι ο Ναός τού Θεού, είναι η Οικογένεια, είναι η Ελληνική Παιδεία,
είναι το Ελληνικό Αίμα. Να σέβεσαι τον Πατέρα, την Ιερή Γη, τις Αξίες τής
Φυλής. Να είσαι και να συμπεριφέρεσαι ως Έλλην. Να υπερασπίζεις μία έστω ψυχή,
έναν έστω λίθο ωσάν να πρόκειται για ολάκερη την Ελληνική Φυλή. Να στηρίζεις
την ζωή, την εξέλιξη, την πρόοδο και την ενδυνάμωση τού λαού με τα δικά του
χέρια και στον ίδιο βαθμό, είτε εύκολα περνάς είτε δύσκολα, είτε περιορισμένα
είτε λεύτερα. Μα με μόνο γνώμονα την αυτοφυή ανάσα και την τελική νίκη τού
Ελληνισμού.
Να μην μιμείσαι ποτέ τα ήθη βαρβαρικών
λαών και να μην κάθεσαι αδρανής στα περασμένα μεγαλεία όσων προηγήθηκαν από
εσένα. Κακό το ένα, κακό και το άλλο. Η μίμηση τού ξένου είναι προδοσία και
εξάρτηση. Προδοσία από την πλευρά τής ηγεσίας που φυγομαχεί και παραδίδει τον
λαό προσυμφωνημένα στα θελήματα των εκζητούντων την ελευθερία του. Και εξάρτηση
από τον λαό που καταντά τεμπέλης όταν ψάχνει εύκολα αγαθά και αναθέτει τις
τύχες του στους προδότες. Η δε αδράνεια, ο κομπασμός για το ένδοξο παρελθόν τής
Φυλής, η μετατροπή τού λαού από παραγωγό πολιτισμού σε τουριστικό οδηγό,
σημαίνει ότι η συμπεριφορά μας δεν ταιριάζει με την εθνική μας φύση.
Η ικανότητα και η εργατικότητα μαζί με τις
αξίες είναι η οδός που βάδισε ο Ελληνισμός όταν έχτισε γερές και στερεές
πολιτείες. Η Πίστη στον Χτίστη του και στην αξιοπρέπειά του, στον Θεό και τον
Άνθρωπο. Και κατόπιν, ταίριαξε μέσα στην ίδια ανθρώπινη φύση τον Φιλόσοφο και
τον Πολεμιστή. Τότε έφτασε στην πληρότητα. Συνέτριψε την κακία και την εισβολή,
φτιάχνοντας Ισχυρή Ελλάδα και Οικουμενικό Ελληνικό Πνεύμα. Αυτή είναι η οδός
που έβγαλε απόφαση και θα ακολουθήσει εκ νέου, με περισσότερο σφρίγος, με
περισσότερη ενότητα, με μεγαλύτερη καθαρότητα κοινωνίας ο Ενωμένος Ελληνισμός
τού Εθνικοκοινωνικού μας Κινήματος.
Η τήρηση τού Ορθού Κανόνα τής ζωής είναι
άθληση τραχεία και ανηφορική. Σε περιόδους δύσκολες και διαβρωτικές οι
ορθοφρονούντες σε πνεύμα Χριστότητος και Ελληνικότητος μειώθηκαν στον βαθμό που
κάποιοι μαρτύρησαν από τούς τυράννους, εσωτερικούς και εξωτερικούς, από
μαχαίρια και απάνθρωπα μέτρα. Τώρα όμως το Μέγα Δικαστήριο σήμανε την ώρα τής
κάθαρσης και τής αληθούς λευτεριάς.
Ψευτορωμιοί, ψευτοχριστιανοί, προδότες
και τύραννοι απαλλοτριώνονται ολοκληρωτικά. Το πνεύμα τού ήθους άστραψε. Η
ενότητα είναι εντολή. Και η ενότητα των Ελλήνων πράττει Επανάσταση Εθνική και Λαϊκή.
Η γη μας είναι η περιουσία μας. Και η περιουσία μας μαζί με τον πλούτο της
ανήκει μονάχα στα παιδιά μας. Βασιλεύς Χριστός – Μεγάλη Ελλάς – Εθνικοκοινωνισμός!
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου