ΑΘΗΝΑ 11-12-2016.
Το πολιτικό σύστημα τής αστικής
δημοκρατίας δομήθηκε από τον διεθνή νεοταξικό παράγοντα και τούς εσωτερικούς
κομματικούς υπαλλήλους του προς τον σκοπό τής διαιρέσεως τού ελληνικού λαού και
την διάλυση τού εθνικού μας κράτους. Για να πετύχει τον ανίερο σκοπό του ο
διεθνής σιωνισμός δημιούργησε δύο κινητήριους μοχλούς, την σοσιαλφιλελεύθερη
παράταξη ως δήθεν εγγυήτρια τής οικονομικής ευμάρειας και την μαρξιστική
παράταξη ως δήθεν εγγυήτρια τής κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ούτε σκέψη δεν γεννήθηκε ποτέ στους
εκμαυλιστές των ηθών και εμπόρους τής Πατρίδος πως μπορούν να συνυπάρξουν
δημιουργικά η εθνική συνοχή, η οικονομία και η ισχυρή θέση τής Ελλάδος. Διότι η
οικονομική και η εδαφική πληρότητα αποτελούν τον οδικό χάρτη ενός σφριγηλού
Έθνους που έχει βάλει σκοπό του να γίνει Μεγάλη Δύναμη. Αλλά η οικονομική και η
εδαφική πληρότητα συναντούνται μονάχα στον Ελληνικό Εθνικισμό.
Η αποσύνθεση των κοινωνικών δυνάμεων
είναι συστατικό στοιχείο τής υπάρξεως τού καπιταλισμού και τού μαρξισμού,
αμφότερα δίδυμα παιδιά τού πατρός τους σιωνισμού, τού δόλιου αποστάτη τής
ανθρωπότητας και γεννήτορα τής τακτικής τού διαίρει και βασίλευε. Ο
καπιταλισμός υπάρχει για να υποθηκεύει τούς εθνικούς πόρους, να διεθνοποιεί τον
μηχανισμό τής αγοράς και να διαλύει τα οικονομικά σύνορα και την οικονομική
αυτοτέλεια τού κράτους. Ο δε μαρξισμός υπάρχει για να αμφισβητεί τις παραδόσεις
και την ιστορική συνέχεια τού Έθνους, να αρνείται την εθνική ταυτότητα και την
φυλετική υπόσταση τού πολίτη και να διαλύει τα εδαφικά σύνορα και την εθνική
αυτοτέλεια τού κράτους.
Οι δύο συνέταιροι τού άθλιου κομματικού
παιγνίου τής αστικής δημοκρατίας υποτίθεται πως είναι αντίπαλοι. Το φιλελεύθερο
στρατόπεδο επικαλείται έναν εξόχως επίπλαστο και υποκριτικό πατριωτισμό με την
ταυτόχρονη και εξίσου ανύπαρκτη και υποκριτική πίστη στο Θεό. Το μαρξιστικό
στρατόπεδο επικαλείται ομοίως με υψηλές επιδόσεις υποκρισίας έναν ψεύτικο
κοινωνικό προστατευτισμό και μια επιλεκτική ευαισθησία στα δικαιώματα τού
ανθρώπου άνευ αντικρίσματος και δίχως να ενδιαφέρεται σε καμία περίπτωση για τον
Έλληνα Άνθρωπο, την ταυτότητα τού οποίου άλλωστε αρνείται.
Αυτή η «αντιπαλότητα» των δύο όμοιων
σταγόνων νερού τού διεθνισμού ίσχυε μέχρι χθες, μέχρι τού σημείου εκείνου που
υποθήκευσαν κάθε πέτρα και κάθε μνημείο στον ξένο παγκόσμιο τύραννο με τα
μνημόνια και την πληθώρα των αναγκαστικών νόμων που υπαγόρευσαν στο κοινοβούλιο
τής ντροπής οι χρηματάνθρωποι έμποροι των εθνών. Υπήρχε αποκλειστικώς και μόνον
για να παγιώσει την αόρατη εξουσία τής παγκοσμιοποίησης πάνω στην άθλια
μεταπολίτευση. Τώρα όμως που το πέπλο αποσύρθηκε και η αχλή τής δημοκρατίας
τους διαλύθηκε, τώρα που οι πολιτικάντηδες απέδειξαν ότι είναι όλοι ίδιοι και
το καθεστώς τους μια ξενοκίνητη και σιωνιστική δικτατορία, οι έριδες σβήνουν με
ταχύτητα φωτός και τα σχέδια ξεπουλήματος τής Ελλάδος λαμβάνουν ψήφο
οικουμενική.
Αυτοκτονίες και νεομεταναστεύσεις
Ελλήνων λαμβάνουν χώρα. Σπίτια μεροκαματιάρηδων βγαίνουν στο σφυρί και
εξοντωτικά πρόστιμα αποδίδονται σε κείνους που προσπαθούν αγκομαχώντας να
σιτίσουν την οικογένεια και τα παιδιά τους. Οι φοροκλέπτες γίνονται υπουργοί,
βγάζουν χρήματα στο εξωτερικό, έχουν μετοχές και συμμετοχές σε τράπεζες και
σκοτεινές στοές. Το παρακράτος τού ψευδοκράτους κατευθύνει τούς λαθροπρόσφυγες
και λαθρομετανάστες, συνεργαζόμενο μαζί τους, στα σπλάχνα τής ελληνικής
κοινωνίας και εκβιάζει τούς μαχόμενους Έλληνες, την μεγάλη πλειονότητα τού λαού
μας, που επιμένουν να βαστούν ανόθευτα τα σχολεία, την κοινωνία και την Ορθή Πίστη
των Πατέρων μας.
Ο Ελληνισμός είναι κυρίαρχο έθνος με
αδιάλειπτη ιστορική παρουσία και εθνοφυλετική υπόσταση. Διατηρήθηκε υπό τις
πλέον ήρεμες αλλά και τις πλέον ταραχώδεις φάσεις τής ζωής του χάρη στις αξίες,
τα ήθη, την πίστη και την ιδιοπροσωπεία του. Στηρίχθηκε στην αρετή, την
αξιοσύνη και την εθνική του φιλοδοξία. Στην Αλήθεια, στον Πολιτισμό και την
Πολεμική Αρετή συνάμα που διακόνησε και έχτισε με τα χέρια και το μυαλό επάνω
στα ρήματα Θεού και Προγόνων. Και η κυρίαρχη αντίληψη που συνέχει το Ελληνικό
Έθνος και την ιδεολογική του φωνή, τον Εθνικοκοινωνισμό είναι πως η εργασία και
η προάσπιση τής ακεραιότητας τής εθνικής μας γης είναι η μόνη βέβαιη οδός
ανέλιξης τής Ελληνικής Πατρίδος.
Τίποτα δεν χαρίζεται σ’ αυτόν τον κόσμο όπου
αντιπαλεύουν το καλό με το κακό και το δίκιο με το άδικο. Δεν φτάνει μονάχο του
το εύφορο οικόπεδο τής Φυλής. Το δε ταμείο δεν γεμίζει με εξαρτήσεις. Μήτε η
εθνική ανεξαρτησία χτίζεται με εποικοδομητικές τάχα λυκοφιλίες. Τα καλά
οικόπεδα γίνονται αποδοτικά με τον κάματο των καλών καλλιεργητών. Το χρήμα
είναι χρήσιμο μονάχα όταν συνδέεται με την παραγωγή των αγαθών στην σίτιση,
στην υγεία, στην παιδεία, στην άμυνα. Η κοινωνία προοδεύει όταν στηρίζεται στα
γεννήματα τής Πατρίδος, στην ενότητα αυτών και τα κοινά οράματα. Και όταν
υπάρχει σύμπνοια, όταν υπάρχει συναίσθηση τής ελληνικότητας, τότε το Έθνος
εγείρεται κατά παντός εισβολέα, μάχεται, νικά, μεγαλώνει και εξασφαλίζει πλήρη
και αληθινή εθνική ανεξαρτησία.
Η οικονομία λοιπόν για να στεγαστεί
θέλει το δίχως άλλο γερό σπίτι, υγιή κοινωνία, ασφαλές κράτος. Το χρήμα οφείλει
να υπηρετεί πάντοτε τις πραγματικές ανάγκες τού λαού και τα στρατηγικά σχέδια
τού Έθνους που το παράγει. Το δε κράτος έχει ιερή υποχρέωση να υπηρετεί την
εθνική ασφάλεια, την ελευθερία και την αυτοδιάθεση κάθε ελληνικής κοινότητος,
απλώνοντας την γεωπολιτική παρουσία και υπεροχή του. Να δημιουργεί ζώνες
ελεύθερης και εγγυημένης ευημερίας των Ελλήνων και να εξισώνει την ιστορική
καταγραφή με την σημερινή έκταση τής Πατρίδος μας.
Οικονομική πληρότητα υφίσταται όταν όλα
τα παραγόμενα αγαθά και το απορρέον εισόδημά τους ανήκουν εξ ολοκλήρου στο λαό
που τα παράγει και την απόλυτη διαχείριση τού εθνικού κράτους όπου πραγματοποιούνται.
Η δε εδαφική πληρότητα υφίσταται όταν εκλείπουν εσωτερικοί δούρειοι ίπποι,
εξωτερικοί επίβουλοι και τεμαχισμένα εθνικά εδάφη. Οι δύο αυτοί παράγοντες,
αυτάρκεια και πατριωτισμός, κοινωνισμός και εθνικισμός, αξιοκρατία και
μαχητικότητα, αποτελούν από κοινού και αδιαίρετα τον Ελληνισμό μέσα από την
Εθνικοκοινωνική Ιδεολογία. Είναι η Ελλάς που σηκώνουμε ολόλαμπρη και
μεγαλειώδη.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου