ΑΘΗΝΑ 30-4-2017.
Η εργατική τάξη είναι η ψυχή τού Έθνους
που εξασφαλίζει προς τούτο την επιβίωση, την αυτάρκεια και την οικονομική ανάπτυξη
επάνω στην παραγωγική δραστηριότητα και ουχί στον παρασιτισμό. Το Έθνος είναι
αληθινά ελεύθερο όταν διαχειρίζεται τούς πόρους και την κυριαρχία του με τις
δικές του και μόνον λαϊκές δυνάμεις, μέσα σε πνεύμα ενότητας, αξιοσύνης και
κοινωνικής δικαιοσύνης.
Εις δε τον τομέα τής εργασίας, κράτος,
εργοδότες και εργαζόμενοι πρέπει να συνεργάζονται με την αντιπαροχή ανθρωπίνου
μόχθου, παραγόμενου προϊόντος και ορίου ανθρωπίνων αντοχών, με σεβασμό στην
ανθρώπινη ασφάλεια. Να παρέχεται το δέον έργο από τούς άξιους και όχι η σαπίλα
από τούς ρέμπελους, να στηρίζεται από το εθνικό κράτος ο παραγωγικός μηχανισμός
και να διασφαλίζεται το αγαθό τής ζωής.
Αυτά ακριβώς διασφάλισε ένας εθνικός και
εθνικιστής κυβερνήτης μαζί με έναν πρώην κομμουνιστή συνδικαλιστή και κατόπιν
εθνικιστή υπουργό εργασίας. Διότι και οι δύο υπήρξαν Έλληνες και Πατριώτες με
όλη τη σημασία τής λέξεως. Αναφέρομαι στον Εθνάρχη και Εθνικοκοινωνιστή Ηγέτη
τού εθνικού καθεστώτος τής 4ης Αυγούστου 1936 Ιωάννη Μεταξά και τον
υπουργό του επί τής εργασίας και πρώην συνδικαλιστή Δημητράτο.
Ο Ιωάννης Μεταξάς κάλεσε μια μέρα τον
Δημητράτο στο γραφείο του και αφού τον ρώτησε και ενημερώθηκε για τις θέσεις
του στα εργασιακά ζητήματα, τού είπε πως τού αναθέτει κυβερνητικά καθήκοντα για
να κάνει πράξεις τις θέσεις του ή να αναλάβει το κόστος τής αποτυχίας του. Αυτό
ήταν. Οι δύο άνδρες συνεργάστηκαν, το καθεστώς τής 4ης Αυγούστου
εξακολούθησε στην εξ αρχής κατεύθυνση που είχε για την εργασία και την
ευλογημένη γη τής Πατρίδος και τα αποτελέσματα ήρθαν.
Οκτάωρη απασχόληση και υπερωρία,
συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ΙΚΑ και πλήθος εργατικών νόμων. Πρωτογενής και
δευτερογενής παράγοντας στα ύψη. Αξιοποίηση τού χωραφιού και τού εργοστασίου.
Έρευνα για την εξόρυξη και την αξιοποίηση τού γεωφυσικού μας πλούτου.
Αξιολόγηση τού εργατικού και παραγωγικού δυναμικού με γνώμονα τις ικανότητες,
τις γνώσεις και την εργατικότητα εν σχέση με τον αποδεδειγμένο πατριωτισμό.
Τιμή και αναγνώριση τής εθνικής προσφοράς τού εργατικού κόσμου με την
θεσμοθέτηση τού εορτασμού τής Εργατικής Πρωτομαγιάς εν Ελλάδι που θέσπισε ο
Εθνικός Κυβερνήτης τού Καθεστώτος τής 4ης Αυγούστου Ιωάννης Μεταξάς.
Και όλα τούτα είχα την τύχη να τα μάθω από την ίδια τη ζώσα ιστορία.
Ο Δημητράτος υπήρξε παππούς μιας
εξαίρετης συναδέρφου μου στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά που μού έχει μιλήσει για την
συνοδοιπορία τού παππού της με τον Μεταξά με πάσα λεπτομέρεια. Εις ό,τι αφορά
τον Μεταξά, είχα γνωρίσει πριν από πολύ καιρό έναν σεβάσμιο γέροντα ο οποίος μού
διηγήθηκε μια πολύ διδακτική ιστορία που τού συνέβη. Ο γέροντας ήταν νεαρός
πρωτοεισερχόμενος στην αγορά εργασίας επί τής 4ης Αυγούστου σε
κάποιο εργοστάσιο, όταν κάποια στιγμή επισκέφτηκε το εργοστάσιο ένας άγνωστος
στον ίδιο κύριος. Ο κύριος αυτός τον πλησίασε και τον ρώτησε για τις συνθήκες
εργασίας που βίωνε, δίχως να τού πει το όνομά του. Αργότερα ο νεαρός
εργαζόμενος έμαθε πως ο επισκέπτης ήταν ο μετέπειτα ευεργέτης των Ελλήνων
εργατών Ιωάννης Μεταξάς.
Αυτά μού είπε συγκινημένος ο σεβάσμιος
γέροντας και τα άκουσα ο ίδιος με ακόμη μεγαλύτερη συγκίνηση, ευχαριστώντας τον
που μού διηγήθηκε το συμβάν. Έτσι δομείς Εθνική Εργασία και μόνον τότε τιμάς
αληθινά με την Εργατική Πρωτομαγιά τον Έλληνα Εργάτη και τον Έλληνα Παραγωγό.
Όταν το Έθνος διοικείται και χτίζεται από τούς Πιστούς σε Θεό και Πατρίδα και μόνον.
Όπως ακριβώς θα πράξουμε κι εμείς ως αληθινοί Έλληνες και Εθνικοκοινωνιστές.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου