ΑΘΗΝΑ 26-10-2017.
Στις 26 Οκτωβρίου τού 1912 λευτερώθηκε η πόλη που φέρει το όνομα τής αδερφής τού Μεγαλέξανδρου, η
πρωτεύουσα τής Μακεδονίας μας Θεσσαλονίκη από τον Τούρκο κατακτητή. Υπήρξε κορυφαία στιγμή των λαμπρών βαλκανικών πολέμων που έδωσαν νικηφόρα τα ελληνικά
στρατεύματα, διπλασιάζοντας την Ελλάδα μας. Επικεφαλής τού στρατού μας που
απελευθέρωσε τη Θεσσαλονίκη εισερχόμενος θριαμβευτικά ήταν ο Στρατηλάτης τότε Διάδοχος
Βασιλεύς Κωνσταντίνος, στον οποίο παρέδωσε την νύμφη τού Θερμαϊκού ο
διοικητής των ηττημένων τουρκικών στρατευμάτων Ταχσίν πασάς. Επιτελικοί
αξιωματικοί τού Κωνσταντίνου ήταν ο μετέπειτα Εθνικός Κυβερνήτης τού Έπους τού
1940 Ι. Μεταξάς και ο Β. Δούσμανης.
Η υποδοχή που επιφύλαξαν κλήρος και λαός
στον Στρατηλάτη και τον Ελληνικό Στρατό ήταν πλήρης συγκίνησης και βυζαντινής
μεγαλοπρέπειας. Πιο πριν, ο Στρατηλάτης Κωνσταντίνος όδευε διά μέσω αδιάκοπων
νικών προς το Μοναστήρι τής Βορείου Μακεδονίας μας διά την απελευθέρωση των αλυτρώτων
εδαφών μας, αυτών που σήμερα βρίσκονται υπό τον ζυγό των σλάβων
βουλγαροσκοπιανών. Όμως ο τότε πρωθυπουργός τής Ελλάδος Ελευθέριος Βενιζέλος
διέταξε τον Κωνσταντίνο να σπεύσει να καταλάβει τη Θεσσαλονίκη, προλαβαίνοντας
τα δήθεν συμμαχικά βουλγαρικά στρατεύματα που επιχειρούσαν να καταλάβουν εκείνα
την συμβασιλεύουσα της Αγίας Ρωμανίας μας. Θα επακολουθούσε υποτίθεται η
απελευθέρωση τού Μοναστηρίου.
Η Θεσσαλονίκη λευτερώθηκε και σκεπάστηκε
με τις γαλανόλευκες και τις αυτοκρατορικές σημαίες τής Πατρίδος και τής Ορθοδοξίας
μας. Το δε Μοναστήρι έμεινε έως σήμερα σκλαβωμένο από σταυρωτήδες και σλάβους.
Ο ελληνικός στρατός αντιμετώπισε στον επόμενο δεύτερο βαλκανικό πόλεμο τούς
πρώην «σύμμαχους» Βουλγάρους και τούς αληθινούς συμμάχους τής Βουλγαρίας Τούρκους.
Ο δε Στρατηλάτης Κωνσταντίνος αργότερα εδιώχθη ψευτοεθναρχικώς και
ψευτοσυμμαχικώς στην εξορία.
Όμως η Θεσσαλονίκη είδε ανήμερα τού Πολιούχου
της Αγίου Δημητρίου, ταις ευλογίαις τού Αγίου, την λύτρωσή της. Διότι ο Θεός
των Πατέρων μας και ο Άγιος Δημήτριος θέλησαν σφόδρα τη Θεσσαλονίκη λουσμένη
ξανά στου Ελληνισμού το Φως και στα Άγια Λάβαρα. Και έτσι ενίσχυσαν τον καυτό
πόθο των προγόνων μας με την εμπνευσμένη στρατιωτική ηγεσία τού Διαδόχου Βασιλέως
Στρατηλάτη Κωνσταντίνου που στάθηκε με το ξίφος του άξιος επικεφαλής Τρανών
Ελλήνων Στρατιωτών που διέθεταν πίστη αδάμαστη, καρδιά λιονταριού, πατριωτισμό
απαράμιλλο.
Αθάνατος ο Στρατηλάτης Κωνσταντίνος και
άπαντες οι πρόγονοί μας που δώσανε σθένος και ηρωικά αίματα στη γη τής
Μακεδονίας μας και τη Θεσσαλονίκη μας. Ο Αγών τού Ελληνικού Έθνους θα
συνεχιστεί μέχρις ότου πετάξουμε προδότες και βαρβάρους από την έως σήμερα
δήθεν λεύτερη πατρίδα μας και ευθύς αμέσως από όλες τις αλύτρωτες ελληνικές
πατρίδες, από Αδριατικής έως Πόντου και Ελληνίδας Ανατολής. Ευλόγησον Άγιε
Δημήτριε. Χριστός – Ελλάς – Εθνικισμός.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου