ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΑΘΗΝΑ 19-12-2018.

Γράφει ο Σπυρίδων Καραχάλιος

Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με την παράταξη «Ελληνική Αυγή για την Καλλιθέα».

http://ethnikistikosagwn.blogspot.com

Στον καιρό τού δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, στην ενόπλως κατεχόμενη πατρίδα μας, οι χειμαζόμενοι από την πείνα Έλληνες στριμώχνονταν στην ουρά για να λάβουν την πάντα ίδια και ισχνή τροφή των συσσιτίων. Στον καιρό τής μνημονιακής κατοχής, στην ειρηνικά δια χρεογράφων κατεχόμενη Ελλάδα μας, χιλιάδες αδερφοί μας μένουν άστεγοι, πεινάνε και στήνονται στην ίδια πάντα ουρά για να λάβουν τροφή πολλάκις ελαττωματική, με την αξιοπρέπειά τους βαναύσως τσακισμένη.

Τα μεγέθη είναι ενδεικτικά τής ποιοτικής διαφοράς ανάμεσα στις δύο αναφερόμενες περιόδους αιχμαλωσίας τού Ελληνισμού μας. Στον δεύτερο γενικευμένο παγκόσμιο πόλεμο, η Πατρίδα μας πολέμησε ηρωικώς, κατήγαγε σημαντικές νίκες, κατελήφθη από τον εχθρό, αλλά έχοντας το ηθικό και το ψυχολογικό πλεονέκτημα μαζί με την φλογερή πίστη στο Θεό και την Πατρίδα στο μέγιστο βαθμό, έκαμε υπομονή, έσφιξε τα δόντια, πολέμησε ξανά και τελικά επικράτησε τού εχθρού.

Στον καιρό τής προσημειώσεως των περιουσιακών του στοιχείων από τούς τοκογλύφους χρηματοδότες των αστικών κομμάτων εξουσίας για ένα χρέος ιδιωτικό και φτιαχτό και ουδόλως εθνικό όπως παρουσιάστηκε, ο ελληνικός λαός σέρνεται στην ανέχεια, με πληγωμένο το φιλότιμο και την αξιοπρέπειά του, εντελώς προδομένος, υποκείμενος στην πλέον σκληρή και ειδεχθή εκμετάλλευσή του. Ο Έλλην στις μέρες μας χάνει το σπίτι του, χάνει τη δουλειά του, συχνά χάνει ακόμη και την ίδια τη ζωή του.

Ο Έλλην σήμερα βρίσκεται ηττημένος στα χαρτιά τής οικονομικής σκλαβιάς, όταν οι παππούδες του νικούσαν τούς εχθρούς τους επάνω σε χιονισμένα βουνά με τα όπλα. Εν όπλοις βαδίζανε οι πρόγονοί μας στο μέτωπο ψηλά, για να δοξάσουν την Ελλάδα. Σήμερα στον καιρό τάχα μου τής γαλήνης, τα χαράτσια των παλιότερων κατοχών επί τουρκοκρατίας γίνανε φόρος ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας (ΕΝΦΙΑ). Τα δε συσσίτια και το δοχείο με το φαγητό τής ημέρας επέστρεψαν στη ζωή τού λαού μας που θλίβεται, χάνει την αυτοπεποίθησή του, σβήνει το χαμόγελό του, βλέπει τα παιδιά του να κλαίνε από την πείνα, χάνει την όρεξη για ζωή.

Στον καιρό λοιπόν τής ειρήνης και τής οικονομικής αρπαγής τής γης μας, το κράτος που καμώνεται πως είναι τάχα μου ελληνικό έχει μέγιστη ευθύνη για την οδύνη τού Ελληνισμού. Διότι αυτό το ψευτορωμέϊκο κράτος και οι δομές του είναι όχι απλά συνυπεύθυνες με τούς διεθνείς τοκογλύφους κατακτητές μας, αλλά είναι επιπλέον συνεργάτες, εκμεταλλευτές και αναπόσπαστο τμήμα των κατακτητών. Το κράτος και οι θεσμοί του είναι κι αυτοί κατακτητές που υποθηκεύουν την Πατρίδα μας, χωρίς να προβάλλουν καμία αντίσταση στον νεοταξισμό, γιατί το μόνο που τούς νοιάζει είναι να παγιώσουν την βάναυση εξουσία τους επί τού λαού μας.

Στον Δήμο Καλλιθέας έχουμε τύχει πολλές φορές μάρτυρες τού θλιβερού θεάματος των οικονομικά ασθενέστερων συμπολιτών μας να στριμώχνονται προκειμένου να λάβουν τον κατοχικό άρτο που δεν είναι ο επιούσιος που δικαιούνται οι ατυχείς αδερφοί μας. Η πρέπουσα συνθήκη είναι η διασφάλιση τού χρηματικού ποσού με την παροχή μιας δημοτικής επιταγής με ποσά που θα προκύψουν μέσα από την πρόληψη και τον εξορθολογισμό προς τούτο των δημοτικών τελών και τις δωρεές συμπατριωτών μας. Στον καιρό τού λεύτερου κράτους υποτίθεται, η βοήθεια δίδεται αξιοπρεπώς στους συμπολίτες μας, ώστε να προβούν οι ίδιοι στις αγορές τους, με το δυνατόν υψηλότερο ηθικό.

Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα στην πόλη μας, έχουμε ακούσει μαρτυρίες για την ύπαρξη τροφίμων που βρέθηκαν από τούς παραλήπτες τους σε πολύ άσχημη ποιοτικά κατάσταση. Μάς έχουν μιλήσει για κάποια τρόφιμα εμφανώς αλλοιωμένα. Υπάρχει λοιπόν πρόσθετος λόγος για να επιλεχθεί η οδός τής δημοτικής επιταγής επισιτιστικής βοήθειας. Διότι είναι εξαιρετικά δύσκολος ο ποιοτικός έλεγχος των τροφίμων και τής συνέπειας των προμηθευτών από την δημοτική αρχή. Το ανθρώπινο λάθος συνεπώς είναι πολύ δύσκολο να αποφευχθεί. Ενώ στην περίπτωση τής παροχής τής δημοτικής επιταγής στον ίδιο τον συμπολίτη μας, ο άνθρωπός μας θα προβεί στην αγορά των αγαθών που χρειάζεται ο ίδιος και η οικογένειά του από κατάστημα που οπωσδήποτε προβαίνει στον ενδεδειγμένο ποιοτικό έλεγχο των αγαθών του.

Είναι η ώρα λοιπόν να παρασχεθεί η δέουσα και αληθής Ελλήνων κοινωνική αλληλεγγύη. Ήρθε η ώρα να γίνει ο Έλλην ασπίδα για τον αδερφό του. Να υπηρετήσουμε την τοπική μας κοινωνία ακριβώς όπως υπηρετούμε την κατά σάρκα οικογένειά μας. Κανείς Έλλην νηστικός, άστεγος, εκτεθειμένος στις καιρικές συνθήκες. Τα τρόφιμα θα δίνονται με τις δημοτικές επιταγές, οι δε υπεύθυνες δημοτικές επιτροπές θα ασκούν τον έλεγχο τής τοπικής αγοράς. Το δημοτικό παντοπωλείο θα παραμείνει ως επικουρικός πάροχος αγαθών. Και επιπλέον, θα φροντίσουμε για την στέγαση όλων των αστέγων αδερφών μας σε κατάλληλους κλειστούς και ζεστούς χώρους τού Δήμου Καλλιθέας.

Οφείλουμε να γίνουμε η ασπίδα των συμπολιτών μας. Τότε όλοι μαζί θα γίνουμε το δόρυ που θα αποτινάξει το κέλυφος τής… ειρηνικής σκλαβιάς μας. Και τούτο θα συμβεί όταν θα πάρουμε πίσω την Ελλάδα μας. Με λαϊκές και εθνικιστικές τοπικές κοινωνίες. Και παράλληλα με λαϊκή και εθνικιστική κυβέρνηση.