ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΙΜΗΣ Σ' ΕΝΑΝ ΜΕΓΑΛΟ ΈΛΛΗΝΑ

ΑΘΗΝΑ 29-1-2008.

Είναι κάποιες στιγμές που η πλούσια Ελληνική γλώσσα μοιάζει πάμπτωχη. Χάνει θαρρείς την λαλιά της. Σήμερα πόνεσα τόσο πολύ που θα έλεγε κανείς ότι έχασα έναν δικό μου άνθρωπο.

Πραγματικά, ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Κ.Κ. Χριστόδουλος ήταν ο Απόλυτος Άνθρωπος κάθε Γνήσιου Έλληνα. Υπήρξε ο Πνευματικός Πατέρας όλων των Ελλήνων και ο Ανώτατος Θεματοφύλακας της Ελλάδος μας. Εκείνος που επαναπροσδιόρισε και επανένταξε τις Αρχέγονες Ελληνικές Αξίες για Πατρίδα, Θρησκεία και Οικογένεια στην Ελληνική Κοινωνία.

Αληθινός Φάρος Ελληνοορθοδοξίας. Όπως διαπίστωσα όταν επισκέφθηκα πριν τέσσερα χρόνια την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών και συνομίλησα ως Πρόεδρος της Νεολαίας ΛΑ.Ο.Σ με το πνευματικό του τέκνο Αρχιμανδρίτη Πατέρα Επιφάνιο, ύστερα από εντολή και επιθυμία του Μεγάλου Έλληνα Ιεράρχη και Εθνάρχη λόγω φόρτου εργασίας του ιδίου. Φόρτος εργασίας που ποτέ δεν έπαψε να ακολουθεί τον Εθνεγέρτη μας, είτε για λόγους θετικού και δημιουργικού έργου τού ιδίου είτε για λόγους αποτροπής των σαρκοβόρων σκοπέλων που κάποιοι γνωστοί έθεσαν στο διάβα από την αρχή της Αρχιεπισκοπίας του.

Ποτέ δεν αρνήθηκε τον Πατρικό Λόγο σε κανένα που τού το ζήτησε, με μεγαλύτερο ακόμα ζήλο δε στους νέους της Πατρίδος μας. Γιατί πολύ πίστευσε και πολύ αγάπησε αυτή τη Νεολαία. Και την εμπιστεύτηκε για το μέλλον και τη σωτηρία της Πατρίδος. Είναι εκείνος ο λατρεμένος Δεσπότης που πραγματικά δέσποζε με το σπινθηροβόλο πνεύμα και το χαρισματικό λόγο. Γιατί ήταν όντως χαρισματική προσωπικότητα λόγω και έργω. Και εμείς οι νέοι άνθρωποι τον λατρέψαμε γιατί δεν ήταν δήθεν. Δεν ήταν ψεύτικος και κούφιος. Ήταν αληθινός και μεστός νοημάτων.

Μας έδειξε τον δρόμο τού αγώνα για τη Μακεδονία, αλλά και τις Σκλάβες Πατρίδες του Ελληνισμού. «Δεν υπάρχουν χαμένες, αλλά αλησμόνητες Πατρίδες». Μας δίδαξε ότι δεν χάνεται ποτέ κάτι αν το κρατούμε ζωντανό στη μνήμη και την καρδιά μας. Μας νουθέτησε να είμαστε υπερήφανοι για τα ιερά και τα όσια μας και να μην τα εγκαταλείπουμε ποτέ. Να ομολογούμε με θάρρος την Ορθόδοξη Πίστη μας. Αυτό ακριβώς διεκδίκησε ο Μακαριστός Κ.Κ. Χριστόδουλος με το ζήτημα των ταυτοτήτων και όχι κάποιο άψυχο χαρτί όπως διατείνονταν οι πολέμιοι του και πολέμιοι της Ελληνοορθοδοξίας.

Μεγάλη ευθύνη βαραίνει στους ώμους του Ανώτατου Κλήρου της Πατρίδος μας. Η Σεπτή Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος καλείται να ανταποκριθεί στις μεγάλες προκλήσεις των καιρών και να συνεχίσει να βαδίζει στον Ορθό Δρόμο που χάραξε ο Χριστόδουλος Όλων των Ελλήνων. Ναι, είχε δίκιο. Δεν ήταν απλώς ο Αρχιεπίσκοπός μας. Ήταν αυτό που ο ίδιος είχε τονίσει. « Είμαι ο Χριστόδουλός σας».

Η Ιεραρχία οφείλει να αφεθεί στην καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος και να επιλέξει τον αληθινά εκλεκτό Ποιμενάρχη που θα οδηγήσει το ποίμνιο της Ελλάδος σε σίγουρα και ασφαλή μονοπάτια. Μακριά από τις μύχιες επιδιώξεις και τις αρπακτικές διαθέσεις των εδώδιμων καιροσκόπων και των διεθνών εγκάθετων της λαομίσητης Νέας Τάξης Πραγμάτων. Οφείλει να παραμερίσει τις εξωεκκλησιαστικές παρεμβάσεις και τις απόπειρες ελέγχου της ελεύθερης και ανεπηρέαστης δράσεως που υποχρεούται να επιδείξει σταθερά και αταλάντευτα. Οι καιροί που έπονται κρύβουν μεγάλες παγίδες για τα Εθνικά και Θρησκευτικά Δικαιώματα των Ελλήνων. Η Ελληνικότητα μας θα αμφισβητηθεί περαιτέρω και θα επιδιωχθεί η αυξημένη συρρίκνωση της κυριαρχίας μας, η δε λατρευτική μας έκφραση προς τον Θεό Σωτήρα πιθανώς να επιδιωχθεί να περιοριστεί. Μην τυχόν και προσβληθούν οι αλλόδοξοι «φιλοξενούμενοι» μας. Η πρόκληση προς τη Μακεδονία Μας και η αλλοίωση της θρησκευτικής ταυτότητος των Ελλήνων δεν είναι σίγουρο ότι θα περιοριστούν μονάχα στα χαρτιά. Η Εκκλησία της Ελλάδος οφείλει να έχει ενεργή παρουσία στα πολιτικοκοινωνικά δρώμενα της Πατρίδος και δικαιούται να μετουσιώνει πρακτικά τις βουλήσεις των Ελλήνων. Όπως ακριβώς πορεύτηκε ο Μεγάλος Θρησκευτικός και Εθνικός Μας Ηγέτης Μακαριστός Κ.Κ Χριστόδουλος. Αρκεί οι Σεπτοί Ιεράρχες μας να αφεθούν στο Σωτηριώδες Άγγιγμα του Αγίου Πνεύματος. Όπως ακριβώς πριν δέκα χρόνια όταν εξελέγη στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο ο δικός μας Χριστόδουλος.

Η ανησυχία έχει φωλιάσει μέσα μου. Δεν το κρύβω. Φοβάμαι ότι ο Εθνάρχης Μας έχει τοποθετήσει πάρα πολύ ψηλά τον πήχη. Ίσως και δυσθεώρητα. Είναι πλέον σίγουρο ότι εκείνος θα μείνει για πάντα στις καρδιές μας. Ο επόμενος θα τα καταφέρει; Όταν διά της τηλοψίας διακρίνεται ξεκάθαρα η προτίμηση κάποιων μεγαλόσχημων της πολιτικής και οικονομικής ζωής του τόπου στον τάδε ή στον δείνα Ιεράρχη, όταν κάποιοι τιτλούχοι της δημόσιας ζωής ελέγχονται για τα έργα τους, τότε το Ανώτατο Ιερατείο οφείλει να προσέχει ιδιαιτέρως. Πάντως ο Ελληνικός λαός προσβλέπει στην κρίση του με εμπιστοσύνη.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδοση τιμής στο σεπτό μας Πνευματικό Πατέρα από την τήρηση των παρακαταθηκών και διδαχών του. Αν μπορεί να με ακούσει τώρα το μόνο που θα του ζητήσω είναι να δώσει ένα γλυκό χαιρετισμό στον αγαπημένο μου πατέρα. Είναι κάπου εκεί κοντά στο Χριστό μας. Στον Θεοβάδιστο δρόμο που ήδη κίνησε να πάει. Πολυαγαπημένε μας Αρχιεπίσκοπε και Εθνάρχη, θα μας καθοδηγείς για πάντα. ΑΘΑΝΑΤΟΣ!

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΛΑ.Ο.Σ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΊΜΙΑ 2008. ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΡΕΙΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΈΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΗΡΩΕΣ.

ΙΜΙΑ. ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ. AΘΗΝΑ 27-1-2008. Έχουν περάσει δώδεκα χρόνια από τη νύχτα της μεγάλης προδοσίας των Ιμίων και τίποτα δεν μπορεί να διαγράψει τις μνήμες τής μεγάλης ντροπής. Μια ντροπή για την οποία την αποκλειστική ευθύνη φέρει η τότε πολιτική ηγεσία της Πατρίδος μας, η οποία υπακούοντας στη δειλή λογική του ριψάσπιδος επιχείρησε να μετατοπίσει τις δικές της ευθύνες. Και πραγματικά, ως εύκαιρο θύμα και αποδιοπομπαίος τράγος αναζητήθηκε και καταδείχτηκε ο ένδοξος Ελληνικός Στρατός. Ο μόνος άξιος εκ των θεσμικών αρχών τού καιρού εκείνου να φέρει τον τίτλο του Γνησίου Έλληνος Προμάχου. Στα Ίμια πριν δώδεκα χρόνια συντελέστηκε διπλή προσβολή κατά της Ελλάδος και των Ελλήνων. Η πρώτη προσβολή αφορά την παραβίαση Εθνικού Εδάφους και η δεύτερη την υποτίμηση της νοημοσύνης του Ελληνικού λαού. Είναι το χρονικό εκείνο σημείο που ενσωματώθηκε στην πολιτική ορολογία της ημέτερης πολιτικάντικης σκηνής ο όρος «γκρίζες ζώνες» προκειμένου να λάβουν νομικό έρεισμα και διεθνή περιεχόμενο οι παράνομες και παράλογες τουρκικές διεκδικήσεις. Οι διαχειριστές των πολιτικών τυχών της Πατρίδος μας οφείλουν να μας εξηγήσουν τι ακριβώς έχει συμφωνηθεί και τι ισχύει σχετικά με το καθεστώς έρευνας και διάσωσης στην Ελληνική Θάλασσα του Αιγαίου. Υπάρχει κάποια περιφερειακή ανακατανομή που αφορά συγκεκριμένες διακρατικές διεργασίες και, αν ναι, ποιες; Αν ισχύει κάτι τέτοιο, ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα αυτής της πράξεως; Γιατί δεν παρέχεται επαρκής ενημέρωση στις Στρατιωτικές Αρχές της χώρας από τους τοπικούς πολιτικούς παράγοντες; Για ποιο λόγο οι αθρόες και πολύχρονες τουρκικές παραβάσεις και παραβιάσεις συνεχίζονται χωρίς η Ελληνική Πολιτεία να έχει εκκινήσει τις προβλεπόμενες νομικές διαδικασίες για την συμμόρφωση τού διεθνούς Τρομοκράτη και Γενοκτόνου λαών που λέγεται Τουρκία; Επιπλέον και αθροιστικά προς τα ανωτέρω ερωτήματα και απορίες, τι σχέση υπάρχει μεταξύ της φαινομενικά αιφνιδιαστικής εισβολής μικρής αποβατικής δυνάμεως Τούρκων στρατιωτών και δημοσιογράφων που υπέστειλαν θρασύτατα την Ελληνική Σημαία από τα Ίμια με τις επαίσχυντες και μειοδοτικές Συμφωνίες τού Ελσίνκι και της Μαδρίτης; Γιατί οι Τουρκικές υπερπτήσεις έκτοτε αυξήθηκαν με γεωμετρική πρόοδο και αντιστοίχως εξαλείφθηκαν οι πολιτικές αντιδράσεις της χώρας μας, με μόνη τιμητική εξαίρεση τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις που εξακολουθούν να πληρώνουν βαρύ φόρο αίματος πιστές στο καθήκον τους; Όταν η επίσημη Ελλάς εγκαταλείπει Εθνικά δικαιώματα και πληθυσμούς στην τύχη τους, είναι λογικό να εξάπτει την βουλιμία των εχθρών της. Ο Ελληνισμός όμως όσες φορές πραγματοποίησε άλματα προόδου και διακρίθηκε, όσες φορές επέκτεινε τα εδάφη του, την παρουσία του και την κυριαρχία του, βασίστηκε στο Τίμιο Αίμα των Λαϊκών Αγωνιστών και Ηρώων του Ελληνικού Έθνους που αποδύθηκαν σε μια υπεράνθρωπη αναμέτρηση ενάντια σε αριθμούς και πιθανότητες. Απέδειξαν ότι ο Ακατάβλητος Υπεράνθρωπος του Νίτσε, ο έμφορτος Πατριωτικών Αρχών και Αντιλήψεων Μαχητής της Εθνικής Κοινότητος δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα άλλο παρά μονάχα Έλληνας. Το βράδυ της μεγάλης κρίσεως στο θαλάσσιο χώρο πέριξ των Ιμίων συνέβη κάτι που δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί αιφνιδιασμός. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ για τον πολύ καλά ενημερωμένο και προετοιμασμένο Ελληνικό Στρατό. Οι Τούρκοι είχαν δείξει από τα τέλη του 1995 τις προθέσεις τους για τη δημιουργία θερμού επεισοδίου. Οι κινήσεις τους ήταν ιδιαιτέρως μεθοδευμένες και έντονες, σχεδόν ακατάπαυτες. Την περίοδο εκείνη υπηρετούσα την στρατιωτική μου θητεία στην νήσο Λέσβο και συνεπώς έχω ιδία αντίληψη των επισυμβαινομένων. Τα περίπολα στις γραμμές μας είχαν συχνή και πολυπρόσωπη παρουσία. Το ίδιο πολυπρόσωπες ήταν οι φυλάξεις στις σκοπιές και τα φυλάκια. Το μοιραίο βράδυ οι εντολές που πήραμε ήταν σαφείς: «Έχουμε πόλεμο, πάμε όλοι στις θέσεις μάχης». Το ίδιο συνέβη και με το ελικόπτερο με τους γενναίους χειριστές του, τους Καραθανάση, Βλαχάκο και Γιαλοψό. Οι συνθήκες ήταν ευνοϊκές για τα Ελληνικά όπλα. Είναι σίγουρο ότι δεν επρόκειτο να χάσουμε με τίποτα. Ξαφνικά όλοι παγώνουμε με το άκουσμα της πτώσης τού ελικοπτέρου και το χαμό των τριών παλικαριών από τουρκικά πυρά. Αυτό είναι σίγουρο παρά τις λεχθείσες πολιτικάντικες ανοησίες. Παρά τις επικύψεις και τα ευχαριστώ στους Αμερικανοσιωνιστές από τους καθ’ έξη προσκυνημένους που είχαν το θράσος να ζητούν ευθύνες από τον Στρατό, την ώρα που παρακαλούσαν να ρίξει τη Σημαία μας ο αέρας! Έξι ώρες μετά τον συναγερμό γυρίσαμε στα στρατόπεδα άσφαιροι και ηττημένοι. Με τρεις ηρωικούς νεκρούς και τις πολιτικάντικες υποκλίσεις στην Υψηλή Πύλη και τον Λευκό Οίκο. Τι άλλο μπορεί να σκεφτεί κανείς, παρά μόνο τις λέξεις ΝΤΡΟΠΗ και ΠΡΟΔΟΣΙΑ. Έτσι γεννήθηκαν οι γκρίζες ζώνες, από γκρίζους ταγούς. Οι Έλληνες Πατριώτες δεν ξεχνάμε τους ηρωικούς νεκρούς μας, δεν ξεχνάμε τη Γη των Προγόνων μας, την Ιστορία και τα Εθνικά μας Δίκαια, το Ελληνικό Αίμα που τρέχει στις φλέβες μας. Δεν ξεχνάμε ότι η Ελληνική Πατρίδα είναι Ιερή και Καθαγιασμένη με το Αίμα των Ηρωικών Παιδιών της. Η Εθνική και Κοινωνική Παράταξη, στερεωμένη επάνω στις υγιείς βάσεις της Τιμής προς την Πατρίδα, θα τιμήσει τους ήρωες τού ενδόξου Ελληνικού Στρατού όπως τους πρέπει, το Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2008 και ώρα 19.00 στην Αθήνα, στην Πλατεία Κολοκοτρώνη, υποσχόμενη να μην αποστεί τού δικαιώματος της Εθνικής ολοκληρώσεως. Καραθανάσης, Βλαχάκος, Γιαλοψός. ΑΘΑΝΑΤΟΙ! ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com http://polapopsis.blogspot.com

ΊΜΙΑ 1996 - 2008

ΙΜΙΑ. ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΠΡΩΤΟ.

ΑΘΗΝΑ 24-1-2008.

Συμπληρώνονται δώδεκα χρόνια από την Εφιαλτική βραδιά των Ιμίων που έμελλε να αλλάξει τον ρου των γεγονότων σε βάρος της Πατρίδος μας. Ένα γεγονός που έθεσε σε νέες βάσεις τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και την ασκούμενη εξωτερική πολιτική της Πατρίδος μας. Ασφαλέστατα προς το χειρότερο.

Εκείνη την κρύα χειμωνιάτικη νύχτα το μακρύ χέρι της Παγκόσμιας Νεοταξικής Συνωμοσίας εισέβαλλε βιαίως στα πολιτικά πράγματα της χώρας, ξεθεμελιώνοντας ισορροπίες και ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου για όλα τα επόμενα χρόνια. Σημειώθηκε η πλέον αθόρυβη ήττα σε στρατιωτικό και η πιο οδυνηρή σε πολιτικό επίπεδο που έχει καταγραφεί τα τελευταία χρόνια. Και το πιο εξοργιστικό στοιχείο της υπόθεσης είναι ότι το σκηνικό της ντροπής και του οικτρότερου συμβιβασμού στήθηκε επάνω στα συντρίμμια της ζωής τριών νέων ανθρώπων, τριών πραγματικά Γνήσιων και χρήσιμων Ελλήνων. Βλαχάκος, Γιαλοψός, Καραθανάσης. Όλοι τους προσηλωμένοι στα Εθνικά Ιδανικά μέχρι το τέλος.

Την νύχτα εκείνη η Ελλάς εγκατέλειψε Εθνικό έδαφος. Πρέπει επιτέλους κάποιοι να αποφασίσουν να πουν στο λαό την αλήθεια. Αν δεν είναι έτσι, τότε θα πρέπει να μας εξηγήσουν γιατί χρειάζεται ειδική άδεια προκειμένου να βοσκήσουν…πέντε κατσίκες! Για ποιο λόγο δυνάμεις του Τουρκικού Στόλου έχουν κατασκηνώσει στο θαλάσσιο χώρο πέριξ των Ιμίων. Για ποιο λόγο το Τουρκικό Επιτελείο έχει αναγορεύσει την περιοχή σε τουρκικό έδαφος άνευ σοβαρής και πειστικής Ελληνικής αντίδρασης.

Πριν δώδεκα χρόνια υπηρετούσα τη στρατιωτική μου θητεία στην νήσο Λέσβο και γνώρισα από πολύ κοντά την σκληρή αλήθεια. Δεν περιμένω κανένα προπαγανδιστή του Συστήματος Εξουσίας να μου μεταφέρει τα τεκταινόμενα ούτε κανένα κυβερνητικό εκπρόσωπο να φωτίσει κανένα άγνωστο παρασκήνιο. Από τα τέλη του 1995 η Τουρκία είχε εκδηλώσει τις προθέσεις της να δημιουργήσει θερμό επεισόδιο. Οι προκλητικότητες και οι παραβιάσεις είχαν λάβει καθημερινό χαρακτήρα και οι πληροφορίες μίλαγαν για πιθανό ενδεχόμενο προσβολής εδάφους. Και όντως, σημειώθηκε τόσο προσβολή εθνικού εδάφους όσο και προσβολή της νοημοσύνης του Ελληνικού λαού.

Ο Ελληνικός Στρατός είχε μπει εγκαίρως σε διαδικασία διαρκούς εγρήγορσης και επιφυλακής. Τα περίπολα πολλαπλασιάστηκαν με πολυπρόσωπη σύνθεση. Το ίδιο ακριβώς συνέβη στις σκοπιές και τα φυλάκια. Και ξάφνου μέσα στη νύχτα λάβαμε την αναμενόμενη διαταγή. «Έχουμε πόλεμο, όλοι στις θέσεις μάχης. Δεν γνωρίζουμε πότε θα ξανανταμώσουμε. Καλή τύχη». Και με τον άψογο συντονισμό των επικεφαλής μας επιδοθήκαμε στο Εθνικό μας Καθήκον. Το νέο της πτώσης του ελικοπτέρου και της απώλειας των ηρωικών συμπολεμιστών μας ήρθε να μάς παγώσει όλους. Και τούτο παρότι οι συνθήκες ήταν εξόχως ευνοϊκές για τα Ελληνικά όπλα. Εν αντιθέσει με τα αντιθέτως λεγόμενα κάποιων ριψάσπιδων ταγών. Μετά από έξι περίπου ώρες από τον αρχικό συναγερμό επιστρέψαμε στη βάση μας ντροπιασμένοι. Οι Αρχές της Πατρίδος, αρχόμενοι και ετερόφωτοι, είχαν ήδη υποβάλλει τα σέβη τους στην Υψηλή Πύλη και τον Λευκό Οίκο. Τα πάντα στη διάθεση του Νεοταξικού Λύκου. Έκτοτε ακολούθησαν οι Συνθήκες σε Ελσίνκι και Μαδρίτη, οι ανακατανομές στο αιγιακό καθεστώς έρευνας και διάσωσης, η επέκταση και η πύκνωση των τουρκικών παραβιάσεων, οι παράλογες συνδρομές στον εξευρωπαϊσμό της Τουρκίας.

Είναι επιτέλους η ώρα να αναλάβουμε ως λαός τις ευθύνες μας με αμιγώς Πατριωτικό προσανατολισμό, όπως προτείνει ο ΛΑ.Ο.Σ και ο Αρχηγός μας Γ. Καρατζαφέρης. Καραθανάσης, Βλαχάκος, Γιαλοψός. ΑΘΑΝΑΤΟΙ!

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

H ΤΡΩΘΕΙΣΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΕΝΟΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΑΘΗΝΑ 22-1-2008.

Η βαθιά πολιτική κρίση και η έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους εκφραστές του Συστήματος Διακυβέρνησης βρίσκονται πλέον σε προχωρημένο στάδιο. Τα κόμματα που εκφράζουν την καθεστωτική αντίληψη αδυνατούν να πείσουν τον λαό ότι υπάρχει οδός και τρόπος διαφυγής από την αδιέξοδη ατραπό που τα ίδια οδήγησαν την Πατρίδα κατά μεγάλο ποσοστό, χωρίς να ξεχνάμε την τεράστια συμβολή των επικοινωνιακών και οικονομικών συνδαιτυμόνων.

Είναι ιδιαιτέρως άκομψο να προσπαθεί να πείσει κάποιος ότι παρότι αποτελεί αναπόσπαστο και εξέχον μέλος μιας καταστάσεως δεν φέρει ευθύνη για τα πεπραγμένα στα οποία προφανέστατα έχει συμπράξει. Είναι σαν να παραδεχόμαστε την απουσία μιας συνιστώσας τού προβλήματος που κατ’ ουσία σημαίνει την ακύρωση του. Ασφαλέστερος κριτής της καθεστωτικής παθογένειας και αψευδής μάρτυρας καταδεικνύεται ο ίδιος ο λαός. Και είναι τόσο βαθύ το τραύμα της Πολιτικής Τάξεως και των συνοδοιπόρων της που διαρρηγνύει το προστατευτικό κέλυφος της αλληλοϋποστηρίξεως κάποιων εξεχόντων μελών της. Καταστάσεις που λαβαίνουν χώρα υπό το βάρος κρίσιμων εξελίξεων στη Βαλκανική γειτονιά μας.

Στη Σερβία διενεργείται μια κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση που διαθέτει εξαιρετικά σημαντική συμβολική αξία και ουσιαστικά πολιτικά μηνύματα. Το Κοσσυφοπέδιο βαίνει προς αλβανοποίηση και ο Αλβανικός αλυτρωτισμός ορέγεται την αρπαγή ευρύτερων εδαφών, ανάμεσά τους και ελληνικών, για την πραγματοποίηση της μεγάλης ιδέας τους. Τα Σκόπια εμμένουν ανοήτως στην μακεδονοποίησή τους, γεγονός που βοηθά τα άνομα σχέδια της Νέας Σιωνιστικής Τάξεως Πραγμάτων για τον επιδιωκόμενο τεμαχισμό της περιοχής. Και όλα αυτά σε μια εκτεταμένη γεωγραφική περιφέρεια που έχει έντονο ελληνικό ενδιαφέρον και ισχυρή Ελληνική πληθυσμιακή παρουσία έστω και κάτω από αλλογενείς σημαίες. Η Ελλάς θα έπρεπε να αποτελεί Εγγυήτρια Δύναμη για την ομαλότητα στα Βαλκάνια. Αλλά ποια Ελλάς όμως; Ασφαλώς όχι αυτή που βιώνουμε σήμερα.

Ο Πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής επισκέπτεται την Τουρκία υπό τις πλέον αρνητικές περιστάσεις. Κάτι που αποδεικνύει στην πράξη ότι η συγκεκριμένη επίσκεψη είναι προϊόν εφιαλτικών πιέσεων και εντόνου παρασκηνίου. Σε κάθε περίπτωση οι Η. Π. Α επιθυμούν και επιτάσσουν τη συνέχιση των ελληνοτουρκικών επαφών. Κι όλα αυτά παρά την έντονη τουρκική παραβατικότητα σε βάρος της Πατρίδος μας. Ποιος αμφιβάλλει λοιπόν ότι η μετάβαση Καραμανλή στην Άγκυρα είναι αλλοτρίως επιβαλλόμενη;

Παράλληλα στο εσωτερικό της χώρας κυβέρνηση και παρατρεχάμενοι έχουν μπλεχθεί και διαπλεχθεί στη δίνη δύο αποπειρών αυτοκτονίας και τις αποκαλύψεις κρυφών συναλλαγών και εξυπηρετήσεων. Παραπολιτικό σκηνικό και πολιτικάντικες μέθοδοι που έχουν επισκιάσει τα πάντα, αποκαλύπτοντας πέραν πάσης αμφιβολίας τα αθεράπευτα κουσούρια ενός Συστήματος Εξουσίας που πνέει τα λοίσθια.

Βέβαια η Καθεστηκυία Τάξη της Πατρίδος μας δεν θα παραδοθεί τόσο εύκολα και δεν θα παραδεχθεί την ήττα και την ανεπάρκειά της ούτε την λαϊκή δυσφορία και απέχθεια που την συνοδεύουν στον δρόμο προς το πολιτικό της αδιέξοδο. Έτσι λοιπόν και κινούμενη σ’ αυτό ακριβώς το πλαίσιο, μια μερίδα του πολιτικού κόσμου διατείνεται ότι διαθέτει τις ευαισθησίες και την ικανότητα να βγάλει την χώρα από το τωρινό αδιέξοδο.

Διατείνεται λοιπόν η εγχώρια Σοσιαλδημοκρατία με τους κομματικούς της εκπροσώπους ότι επιβάλλεται να αντιμετωπιστεί θεσμικά η κρίση του Συστήματος και ζητεί τη σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αυτό το νόημα είχε η επίσκεψη του Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ Γ. Παπανδρέου στον Κάρολο Παπούλια, αλλά και η διαρροή στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ προς τα διάφορα πασοκικά ρεύματα τύπου Ε. Βενιζέλου. Ρεύματα που ωστόσο είναι ιδιαιτέρως ψυχρά, ενώ ο Αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ αδυνατεί να εμπνεύσει για τον σοσιαλισμό του. Σοσιαλισμός που δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσει τα κοινωνικά χαρακτηριστικά ενός ουσιώδους Ελληνικού Κοινωνισμού. Κάτι που αντιλαμβάνονται οι ψηφοφόροι του ΠΑ.ΣΟ.Κ και κατευθύνονται ατυχώς γι’ αυτούς στην αγκάλη της αριστερόστροφης έκφρασης του Νεοταξισμού. Η Ελληνική Αριστερά, εγκλωβισμένη στα συμπλέγματα του σκοτεινού παρελθόντος της και τις σύγχρονες δουλείες της, αδυνατεί να αντικρύσει τα πραγματικά συμφέροντα της Πατρίδος. Μια Πατρίδα που ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να τη μεγαλώσει και έναν λαό που ποτέ δεν θέλησε να τον ενώσει.

Η ανεπάρκεια της Συντηρητικής Παρατάξεως όπως την εκφράζει η Ν.Δ είναι γεγονός αναντίρρητο. Η μόνη προσφορά της μέσα στην ατζαμοσύνη της είναι ότι άθελά της τεκμηρίωσε τον βούρκο του ντόπιου Νεοταξισμού. Πότε άλλοτε τα τελευταία χρόνια συνεκλήθη για αληθινά σοβαρό λόγο το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών; Επειδή λοιπόν τα ζέοντα ζητήματα της Ελλάδος είναι πολλά και ζητούν άμεσες λύσεις, τόσο σε Εθνικό όσο και σε Κοινωνικό επίπεδο, κάποιοι πρέπει να εκφράσουν με πολιτική άποψη και κομματική πρόταση τις πατριωτικές αναζητήσεις των Ελλήνων μακριά από τετριμμένες αντιλήψεις που εκφράζουν πρόσωπα του παρόντος συστήματος. Ευθύνη που αντιστοιχεί στην Μεγάλη Εθνική και Κοινωνική Παράταξη. Χωρίς να ξεχνά τους ήρωες της. Τιμώντας τους με ύψιστο αίσθημα ευθύνης δίχως κομματικές παρωπίδες. Διότι η Τιμή δεν είναι ακρότητα αλλά Υπέρτατη Υποχρέωση. Όπως και θα πράξω το Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2008 και ώρα 19.00 στην Αθήνα, στην Πλατεία Κολοκοτρώνη για τους ήρωες των Ιμίων Βλαχάκο, Γιαλοψό και Καραθανάση. ΑΘΑΝΑΤΟΙ!

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΥΠΟ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ

AΘΗΝΑ 21-1-2008.

Ημέρες Πομπηίας διάγει το πλέον σαθρό καθεστώς που έχει ποτέ ενσκήψει σε τούτη την ένδοξη πλην ταλαιπωρημένη και βαρύτατα τραυματισμένη γωνιά του πλανήτη. Η διαφθορά και η διαπλοκή έχουν μετατραπεί στην αγαπημένη περιρρέουσα ατμόσφαιρα των εκάστοτε κυβερνώντων. Φαινόμενο που υφίσταται από αμνημονεύτου χρόνου και αγγίζει όσους έχουν διαχειριστεί τα πολιτικά πράγματα της χώρας, κάνοντας προηγουμένως τη διατριβή τους στα διάφορα υπερατλαντικά παράκεντρα εξουσίας. Ένας συρφετός ωφελιμιστών και τυχοδιωκτών έχει καταφέρει να συμπαρασύρει τον πιο δημιουργικό λαό τού κόσμου σε επιλογές ήττας και συμπεριφορές προκλητικής απάθειας.

Φανταστείτε απλά να τεθεί αύριο ως ζητούμενο η παράλληλη και ταυτόχρονη αντιμετώπιση δύο πολύ κρίσιμων και σοβαρών προβλημάτων. Ένα δίλημμα που έχει να κάνει αφενός με τη διασφάλιση μισθών και συντάξεων και αφετέρου με την προάσπιση της Ελληνικότητας της Μακεδονίας Μας. Και τα δύο αυτά ζητήματα χρήζουν της δέουσας περιφρουρήσεως, αφού άπτονται ομοίως του αισθήματος της αυτοσυντήρησης.

Οι δύο καθοριστικές και προσδιοριστικές συνιστώσες του Έθνους απαρτίζονται από την ζώσα λαϊκή έκφραση και τον εδαφικό παράγοντα σε μια αγωνιστική διαδικασία για την ελευθερία λαού και Πατρίδος. Το ένα αγαθό αποτελεί προαπαιτούμενο του άλλου. Η μεν Πατρίδα έχει ανάγκη για την υπεράσπισή της την σύμπνοια, την αγωνιστικότητα και την πίστη των πολιτών σε βαθμό απόλυτης υποταγής. Ο δε πολίτης διεκδικεί το προϊόν τού εργασιακού του μόχθου ως μέσο επιβιώσεως. Αρκεί η ύλη να τίθεται στην υπηρεσία του Έθνους κι όχι το αντίθετο. Γιατί τότε το Έθνος μετατρέπεται σε αναλώσιμο προϊόν.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι καλείται ο λαός μας να διατρανώσει την πεποίθηση και τη βούλησή του για γεμάτο στομάχι και Ελληνική Μακεδονία, για οικονομική ανταμοιβή και Εθνική Κυριαρχία. Και ο λαϊκός αγώνας δίνεται μέσω συλλαλητηρίων. Αν το οικονομικό συλλαλητήριο έχει μεγαλύτερη μαζικότητα από το Εθνικό, αυτό με τα σημερινά καθεστωτικά δεδομένα μπορεί και να χαρακτηρισθεί…πολιτικά ορθό!

Αλλά τι θεωρείται πολιτικά ορθό μέσα στα πλαίσια τού σημερινού και ευτυχώς καταρρέοντος πολιτικού συστήματος της Πατρίδος μας; Η ίδια η καθημερινότητα τού πολίτη καταδεικνύει ότι το στοιχείο τού λογικού ταυτίζεται μ’ εκείνο τού ωφελιμισμού. Και μάλιστα της πιο αποκρουστικής μορφής που αντιπροσωπεύει ο στείρος και επιβλαβής για το κοινοτικό συμφέρον ατομικισμός. Η προσωπική ευδαιμονία, η παράτυπη κερδοφορία, η παράκαμψη νομικών και θεσμικών διαδικασιών, η εξυπηρέτηση τού εγώ, η υποταγή στους κανόνες που στήνουν οι οικονομικά ισχυροί θεωρούνται πράξεις αναπόδραστες. Πράξεις που δεν συνάδουν με την Κοινωνική Δικαιοσύνη και το Εθνικό συμφέρον, αλλά που ο λαός εξωθείται από τους μηχανισμούς του Συστήματος να τις αποδεχθεί ως προαπαιτούμενο επιβιώσεως, ως πνευματική σκλαβιά που δήθεν συντηρεί ελεύθερη τη σάρκα.

Φαίνεται όμως ότι η Εθνοφυλετική ψυχή τού Ελληνικού Λαού και οι δραματικές συνθήκες τού εγχώριου πολιτικού τοπίου ανατρέπουν την συστημική ορθότητα και κονταίνουν – επιτέλους – τον βίο τού ντόπιου Νεοταξισμού. Η Τάξη των Πολιτικών Πραγμάτων των «Ορθοφρονούντων» ή επί το ορθότερον Δουλοφρονούντων κλυδωνίζεται και οδεύει προς τον πολιτικό κλίβανο. Η σαθρή κυριαρχία της «καίγεται» όπως ακριβώς «κάηκαν» τόσα χρόνια οι αναπτυξιακές προοπτικές ενός ολόκληρου Έθνους. Τα κατά διαστήματα αποκαλυπτήρια και τα ζουμερά ξεγυμνώματα κάποτε είχαν συγκεκριμένο στόχο. Αποσκοπούσαν αφενός μεν στην προώθηση του πειστικότερου εθνικού ολετήρα, αφετέρου δε στον εξαγνισμό του πολιτικού περιβάλλοντος. Ότι δηλαδή δεν είναι όλοι ίδιοι.

Σήμερα τα πράγματα έχουν σαφώς διαφοροποιηθεί. Τα βέλη της λαϊκής νεμέσεως καταπίπτουν εναντίον όλων όσων δηλητηριάζουν την πορεία του ενδοξότερου λαού που είχε την υπομονή ή μάλλον τον ηλίθιο μαζοχισμό να τους ανέχεται μέχρι χθες. Και που αποφάσισε ότι μπορεί να ζήσει και χωρίς τα…κληρονομικά γεράκια του πολιτικαντισμού και τις…προικισμένες ύαινες της υμέτερης προπαγανδιστικής δημοσιογραφίας. Και βέβαια χωρίς το αβανταδόρικο χρήμα της καινοφανούς Πλουτοκρατίας που συντηρεί και τα δύο…ζωντανά!

Τα συμφέροντα που έρχονται από μακρινά και σκοτεινά διεθνιστικά λαγούμια, επενδύουν χρήμα και χρίζουν εκλεκτές ηγεσίες για να καθυποτάξουν κι όχι να ελευθερώσουν συνειδήσεις. Οι δε προσκυνημένες υπάρξεις δεν είναι πρόσωπα που διεκδικούν τον χαρακτηρισμό της αρσακειάδας ούτε διαθέτουν την ζώνη της…πολιτικής αγνότητας.

Κάποτε οι χρυσοκάνθαροι μεγαλοσχήμονες ξεγελούσαν τον λαό, μιλώντας για παροδικά κρούσματα ολίγων επίορκων και μάς γέμιζαν με μπαρούφες τού τύπου στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Σ’ ένα Εθνικό και Λαοκρατικό Καθεστώς κάτι τέτοιο υφίσταται, γιατί ο λαός ερωτάται και συμμετέχει στα Κοινά της Πατρίδος. Κάτι που απουσιάζει εσκεμμένα σ’ αυτό τον τόπο. Διότι το αρχέγονο αξιακό σύστημα Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια αντικαταστάθηκε αντιστοίχως από το Κέρδος, τη Ρουφιανιά και την Ευδαιμονία.

Καθαίρεση του Συστήματος Διακυβέρνησης και αλλαγή πορείας είναι ό,τι χρειαζόμαστε. Κατάργηση των πρακτικών Διοίκησης που φιμώνουν τη λαϊκή φωνή και ακυρώνουν τις θυσίες των ωραιότερων και γνησιότερων Ελλήνων που δεν διστάζουν να χύσουν το Τίμιο Αίμα τους για την ακεραιότητα και την ισχυροποίηση της Μεγάλης Ελληνικής Πατρίδος. Ας καταργήσουμε τους «βιαστές» της Ελλάδος, ας αγωνιστούμε για ένα νέο Εθνικό και Λαϊκό Καθεστώς και ας τιμούμε τους ήρωες τού Γένους των Ελλήνων. Όπως θα συμβεί με την εκδήλωση Τιμής και Μνήμης για τους ήρωες των Ιμίων Βλαχάκο, Καραθανάση και Γιαλοψό στις 2 Φεβρουαρίου 2008 και ώρα 19.00 στην Αθήνα, στην Πλατεία Κολοκοτρώνη. ΑΘΑΝΑΤΟΙ!

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΠΟΙΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ;

ΑΘΗΝΑ 14-1-2008.

Είναι να απορεί κανείς ποιος Έλληνας παρακολουθεί τις τελευταίες κυρίως ημέρες τα ειδησεογραφικά δελτία δίχως να έχει σκεφθεί για ποιον λόγο υπάρχει τέτοια μονοθεματική πληρότητα λεπτομερειών, την ίδια στιγμή που σοβαρότερα θέματα «πνίγονται» ανάμεσα στα απορρίμματα της Αστικής Δημοκρατίας. Γιατί είναι βέβαιο ότι αυτή η εμμονή έχει αποπροσανατολίσει τον μέσο ακροατή που αισθάνεται ότι τον εμπαίζουν, με αποτέλεσμα να αντιδρά αρνητικά χρησιμοποιώντας το λαϊκό ένστικτο.

Η υποδοχή που επιφυλάσσεται στο άκουσμα καθετί καινούργιου, ειδικά αν αυτό έχει δυσάρεστη χροιά, δεν αποτελεί προνόμιο του λαού μας. Ούτε βέβαια το περιώνυμο λαϊκό ένστικτο διεκδικεί το αλάθητο και αποτελεί το θέσφατο που θα δώσει λύσεις στα πάντα. Ο πολίτης πολλές φορές γίνεται έρμαιο στις διατεταγμένες διαθέσεις ή τις ελλειμματικές ικανότητες της πολιτικής ηγεσίας. Η θεωρία της αγελαίας μάζας σ' αυτές τις περιπτώσεις δυστυχώς δικαιώνεται πανηγυρικά. Αρκεί έστω και μια χαρισματική προσωπικότητα με ρητορική δεινότητα και περίσσιο λαϊκισμό, βασισμένη στη βαθιά γνώση του κοινωνικού χαρακτήρα που απευθύνεται, για να αιχμαλωτίσει τη διψασμένη να λυτρωθεί λαϊκή ψυχή.

Τόσο καιρό όλη η Ελλάδα κυνηγά ένα μόνο δέντρο και κοντεύει να χάσει ολόκληρο το δάσος. Διότι η ψυχή ενός Έθνους είναι οι πολίτες που δίνουν το προϊόν της δράσης τους, ο δε κινητήριος μοχλός που εξασφαλίζει την μέλλουσα εξέλιξη της Εθνικής Κοινότητας και τη στερεή βιωσιμότητά της είναι η Νεολαία. Οι νεαροί βλαστοί που ανανεώνουν τον Εθνολογικό ιστό της χώρας και πραγματώνουν τις φυσικές της άμυνες. H δε πνευματική υγεία των νέων ανθρώπων, η σωματική τους αρτιότητα και η ακηδεμόνευτη βούλησή τους παρέχουν ασφαλείς εγγυήσεις για την απρόσκοπτη πορεία του λαού.

Χρειαζόμαστε πραγματικά μια άλλη, τελείως διαφορετική ποιότητα Ελλήνων που να διαθέτει έντονη μα και αυτόφωτη προσωπικότητα. Μακριά από αλλότριους συμβιβασμούς και επηρεασμούς. Να βάζει στόχους και να μάχεται για να τους υλοποιήσει χωρίς μεμψιμοιρίες και φοβικά σύνδρομα. Τα έργα αυτής της Νέας Γενιάς Ελλήνων να αποβούν λαμπρότερα και η Πατρίδα που θα κληροδοτήσουν στα δικά τους γεννήματα να είναι Μεγαλύτερη και Ισχυρότερη. Να δομήσουν μια Πολιτεία που θα βασίζεται στην Κοινωνική Δικαιοσύνη και την Αξιοκρατία. Στην Κοινωνική Αλληλεγγύη και στην Αριστοκρατία του ήθους και της ικανότητος.

Το έργο της όμως για ευνόητους λόγους υπονομεύεται και η πορεία της ναρκοθετείται από τα σκιάχτρα του Νεοταξισμού και τους στρεβλούς παραδείσους που εκτρέπουν υπάρξεις και όνειρα.

Το αποτρόπαιο φαινόμενο των ναρκωτικών ασφαλώς δεν είναι ούτε καινούριο ούτε αναιτιολόγητο. Απλά τα τελευταία χρόνια χτυπά ολοένα και νεαρότερες ηλικίες και ακόμα περισσότερα σπίτια. Κάποτε λέγαμε στις γειτονιές ότι το τάδε πρόσωπο έχει περίεργες συμπεριφορές και εικάζαμε ότι παίρνει κάτι που κάνει ζημιά στον οργανισμό του. Υποθέταμε και φυλαγόμαστε. Ακούγαμε για ναρκωτικά αλλά δεν τα βλέπαμε. Τώρα και τα ακούμε και τα βλέπουμε και μπορεί άθελά μας να πέσουμε πάνω σε καμιά συναλλαγή. Το δε φονικό εμπόριο έχει φτάσει έξω από τα δημοτικά σχολεία, ενώ κάποιοι βαλτοί για του ολέθρου τα έργα επιμένουν να προβαίνουν σε διάκριση μαλακών και σκληρών ναρκωτικών. Και τολμούν αυτοί οι ανθρώπινοι βάλτοι να κάνουν λόγο για ελευθερία στη χρήση κάποιων «ανώδυνων» ουσιών! Άγνοια των αμπελοφιλοσοφούντων ή κάτι άλλο; Ανοησία ή δόλος;

Όποιος θέλει ειλικρινά να απαντήσει στο ερώτημα αυτό πρέπει να συνεκτιμήσει κάποιες καταγραμμένες πραγματικότητες και να θέσει στον ευατό του τα συνακόλουθα ερωτήματα. Στην ιστορία της ανθρωπότητας έχουν προκληθεί διαπραγματευτικές διαδικασίες και πολεμικές συγκρούσεις με φόντο τις παραγωγικές ζώνες και τον έλεγχο της αγοράς ναρκωτικών ουσιών. Να θυμίσουμε την περίπτωση του Αφγανιστάν με την παραγωγή σημαντικών ποσοτήτων οπίου. Πριν την πτώση των Ταλιμπάν το όπιο υπήρχε σε σημαντικές ποσότητες, μετά τους Ταλιμπάν οι ποσότητες υπερακοντίστηκαν. Να θυμίσουμε επίσης ότι σε χώρες που ισχύει η ποινή του θανάτου για τους εμπόρους των ναρκωτικών τα κρούσματα σχεδόν εκλείπουν σε αντίθεση με άλλα φιλελεύθερα και ελευθεριάζοντα καθεστώτα. Είναι σαφές λοιπόν ότι τα ναρκωτικά ακολουθούν συγκεκριμένα και γνωστά δρομολόγια, ενώ παράλληλα διαμορφώνουν νεοταξικές ισορροπίες.

Στηρίζουν κρατικές οικονομίες, αγοράζουν όπλα, στήνουν αντάρτικα, παραλύουν πνευματικά αντανακλαστικά, καταλύουν σωματική αρτιότητα. Ρυθμίζουν υπόγειες συναλλαγές και ξεθεμελιώνουν κοινωνίες. Διαμορφώνουν ανάρμοστες κοινωνικές συμπεριφορές και κλείνουν σπίτια. Και όταν ο ναρκωτικός οδοστρωτήρας συμπαρασύρει κάποια αθώα θύματα, τότε βρίσκονται κάποιοι συνάνθρωποί μας να κλάψουν γοερά πάνω από τα ανθρώπινα συντρίμμια. Όταν όμως είναι για κάποιους πολύ αργά.

Κλάψτε αν αυτό σας παρηγορεί. Κλάψτε αν αυτό σας ενισχύει και σας διδάσκει. Αλλά σταματήστε να δίνετε χώρο στην κοινωνία μας σε ανθρώπινα απορρίμματα. Στείλτε τους εκεί που ανήκουν. Στην κόλαση που ετοιμάζουν για αθώες ψυχές. Αναρωτηθείτε επιτέλους αν όλα αυτά είναι τυχαία και αν οι έμποροι του λευκού θανάτου, ευυπόληπτα κατά τ’ άλλα στελέχη του Διεθνούς Σιωνιστικού Νεοταξισμού, δικαιολογείται να μένουν ασύλληπτοι. Η Ελληνική Εθνικοκοινωνική Παράταξη επιτάσσει σαφώς την επιβολή της θανατικής ποινής για κάθε εγκληματία που στρέφεται κατά της σωματικής και ψυχικής υγείας των νέων, είτε διά των ναρκωτικών είτε διά των βιασμών. Η Ελληνική Νεολαία είναι αυτή η ίδια η Ελλάς.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΕΟΤΑΞΙΚΗ ΠΑΡΑΚΜΗ

ΑΘΗΝΑ 10-1-2008.

Ζούμε σ' έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία. Οι σημειούμενες μεταβολές σχετίζονται τόσο με τις πολιτικές δομές των αναπτυγμένων χωρών και των εν γένει Δυτικών Αστικών Δημοκρατιών όσο και με τις αντιδράσεις και αντιστάσεις των «εκδημοκρατισμένων» και οικονομικά ασθενέστερων κρατών που βρέθηκαν στο στόχαστρο του Σιωνιστικού Νεοταξισμού.

Οι ιστορικές στιγμές που καταγράφονται θυμίζουν έντονα τα λόγια που απεύθυνε η πρώην Πρόεδρος της Ελληνικής Βουλής κα. Άννα Ψαρούδα - Μπενάκη προς τον Πρόεδρο κ. Κάρολο Παπούλια κατά τον χρόνο της εκλογής του στο ύπατο αξίωμα της Ελληνικής Πολιτείας. Συγκεκριμένα είχε αναφέρει μεταξύ άλλων ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα θα δοκιμασθούν σε κάποια σημεία, ενώ σε κάποια άλλα θα προστατεύονται και νέες μορφές διακυβέρνησης θα κάνουν την εμφάνισή τους. Βέβαια η κα. Μπενάκη είχε μιλήσει και για περιορισμό των εθνικών συνόρων και μέρους της Εθνικής μας Κυριαρχίας χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ευρωπαϊκής ολοκληρώσεως.

Πράγματι, το θετικό κομμάτι των προβλέψεων ή της ανησυχίας ή άλλως πως των ανωτέρω δηλώσεων βαίνει προς επαλήθευση. Οι λαοί αναζητούν και επιτάσσουν καθαρόαιμες Εθνικές και Κοινωνικές επιλογές στο πηδάλιο των χωρών τους, ενώ παράλληλα αξιώνουν τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την επικράτηση της ευθυκρισίας και της αξιοκρατίας. Η Σερβία, η Ελβετία, αλλά και το Ισλαμικό Ιράν ήδη κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση, κόντρα σε στημένες επικρίσεις και πολεμικά συμβούλια.

Παράλληλα επιχειρούνται πολιτικές και κρατικές μεταβολές και προς την αντίθετη κατεύθυνση, όπως ήδη διενεργείται στις περιπτώσεις των τεχνητών κρατιδίων των Σκοπίων και του Κοσσυφοπεδίου. Κρατίδια που λειτουργούν ως δορυφόροι του Παγκόσμιου Τρομοκράτη. Φαινόμενο που παρατηρείται με ιδιαίτερη ένταση στην περίπτωση της Μεγάλης Πατρίδος μας Ελλάδος για τον λόγο ότι οι Έλληνες δεν ξεχνούμε τις Εθνικές πληγές και δεν ανεχόμαστε κανένα πατρονάρισμα απ' όπου κι αν προέρχεται. Για να θυμηθούμε τα λόγια του μεγάλου μας ποιητή Κωστή Παλαμά: «Ο Πατριωτισμός είναι έμφυτος στον άνθρωπο και εγώ είμαι Εθνικιστής». Ένας Εθνικισμός που επιβάλλεται να μεταβληθεί σε πολιτική πράξη.

Σημαντικός παράγοντας διαμόρφωσης των επιβεβλημένων σήμερα διακρατικών συνεργασιών είναι ο γεωπολιτικός. Είναι ο δυναμικός τομέας πολιτικής δράσης που θέτει στο προσκήνιο το Εδαφικό Ζήτημα και τα απορρέοντα δικαιώματα της Εθνικής Κοινότητος. Η Εθνική Γη και τα προσφερόμενα οικονομικά αγαθά στέκονται πάντοτε στο επίκεντρο της ασκούμενης πολιτικής των Εθνικών Κρατών που αγωνίζονται για να επεκτείνουν τις ζώνες επιρροής, τις διαθέσιμες αγορές και την κυριαρχική τους δομή.

Το πρώτο στοιχείο που επιδιώκει η Πολιτεία, σύμφωνα με την κορυφαία επιστήμη της Γεωπολιτικής, μετά την εξάλειψη των εσωτερικών προβλημάτων και την εξασφάλιση της κοινωνικής συνοχής, είναι η παρείσφρηση στα κοινωνικά δρώμενα και η σύσφιξη των πολιτικών δεσμών με λαούς και ηγεσίες που διαθέτουν πολιτικό εκτόπισμα και κοινά ή παρεμφερή προσδιοριστικά γνωρίσματα. Η Δύναμη χτίζεται με δυνατούς και θεληματικούς λαούς. Αν θέλεις να καταστείς ισχυρός, δεν έχεις παρά να θέσεις υψηλούς στόχους και να δώσεις μια υπόσχεση στον εαυτό σου: το μόνο που επιτρέπεται είναι να πετύχω τους στόχους μου! Για την Πατρίδα, για το Λαό, για το Έθνος. Οι κρατικοί εταίροι που οφείλει να αναζητήσει ο ηγέτης πρέπει να διαθέτουν ανάλογη ή σχετική πυγμή και παρόμοια πολιτισμικά και φυλετικά γνωρίσματα.

Ο αναπτυγμένος πλουτοπαραγωγικός ορίζοντας και ο έλεγχος των πηγών ενέργειας είναι το επόμενο αποφασιστικό βήμα στην κατεύθυνση της ανεξάρτητης δράσης της Πολιτείας. Το χρήμα μπορεί να κινήσει, να συντηρήσει ή και να ανατρέψει καθεστώτα με γερά θεμέλια εξαιτίας κάποιων ηθικά αδύναμων ανθρώπων. Επιπλέον η οικονομική ισχύς απαιτείται προκειμένου να ανταποκριθεί το κράτος στις υποχρεώσεις του και τις εργασιακές και λοιπές ανάγκες των πολιτών. Ο έλεγχος των αγορών και η κεφαλαιοποίηση του εδάφους είναι κατεξοχήν έργο μιας Εθνικοκοινωνικής Διακυβέρνησης, αφού αποτελεί την μόνη πολιτική δύναμη που εγγυάται την επέκταση της εθνικής κυριαρχίας.

Η ορθή εφαρμογή του γεωπολιτικού παράγοντα απαιτεί σωφροσύνη που δεν διαθέτει ο άφρων Αμερικανοσιωνιστικός Νεοταξισμός. H μαζική ένοπλη αντίσταση του Ιρακινού λαού και των στρατευμένων παιδιών του, αλλά και η αναζήτηση νέων πολιτικών προσώπων στις αμερικάνικες εκλογές καταδεικνύουν τα πρώτα σαφή ίχνη της Νεοταξικής παρακμής.

Η Ελλάς οφείλει να προσαρμοστεί στα μηνύματα των καιρών. Να αποτινάξει από πάνω της ξένες και σαθρές δομές και ήθη που κατατρώγουν τις σάρκες της. Να δώσει στο λαό της όραμα και στην ίδια ορμή. Και να δομήσει μια κραταιά Εθνικοκοινωνική Πολιτεία ως άπαρτο κάστρο μιας Μεγάλης και Ισχυρής Ελλάδος. Μια Δύναμη που θα καταυγάσει όλη τη γη.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΓΗΣ

ΑΘΗΝΑ 9-1-2008.

Κανείς δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένος σ' αυτόν τον τόπο για την ασκούμενη πολιτική. Για την ακρίβεια κανείς δεν δικαιούται να αισθάνεται σιγουριά για το μέλλον που προδιαγράφεται για το Έθνος, για την Πατρίδα, για το λαό που μοχθεί να κατακτήσει τη θέση που τού αρμόζει μέσα σ' έναν κόσμο εξόχως ανταγωνιστικό.

Η Ελλάς δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Δεν είναι πεδίο βολής ασκήσεως ατζαμήδων, όπως και δεν είναι σχολή μαθητευομένων μάγων που συμπεριφέρονται χαλαρά αδιαφορώντας για τον διπλανό τους. Και ασφαλέστατα δεν είναι καζίνο όπου οι λίγοι καπάτσοι ιδιοκτήτες καραδοκούν προκειμένου να εκμεταλλευτούν την αφέλεια των διψασμένων για εύκολο πλην ανέγγιχτο χρήμα πελατών.

Η στρεβλή διαχείριση της εξουσίας, τα ηθικά κουσούρια, η επιδεικτική αλαζονεία και η ματαιοδοξία της υλικής ισχύος «δοξάστηκαν» τούτες τις μέρες υπέρ του δέοντος.

Είναι αληθινά απίστευτη η ευκολία με την οποία σπιλώνονται οικογένειες και ανθρώπινες υπολήψεις στο όνομα τής υπηρέτησης μιας διεφθαρμένης καθεστωτικής νοοτροπίας που προσφέρει σε μια στιγμή τα πάντα για να τα αφαιρέσει στη συνέχεια σε υπερπολλαπλάσιο βαθμό, αφού παρασχεθεί η προσυμφωνημένη εκδούλευση.

Το σκηνικό στήνεται απλά και το σενάριο που ενσαρκώνεται βασίζεται σε παλαιά και δοκιμασμένα ανθρώπινα κρίματα. Απαιτούνται αφενός μεν οι επιρρεπείς στην απληστία και την ελαστική συνείδηση, αφετέρου δε οι έχοντες άριστες επιδόσεις στην απιστία και την ασυνειδησία. Η Ελληνική ιστορία έχει καταγράψει στο ένδοξο παρελθόν ανάλογες περιπτώσεις. Πολύ δε περισσότερο σήμερα που η Καθεστηκυία Τάξη της Πατρίδας μας δεν διαθέτει πολιτικά αναστήματα υψηλών απαιτήσεων.

Οι ανακύπτουσες αναταράξεις στο κυβερνητικό στρατόπεδο έχουν μια σταθερή παρουσία από την προηγούμενη εκλογική θητεία. Αναρίθμητος ο κατάλογος των γαλάζιων ολισθημάτων. Υποκλοπές, δομημένα ομόλογα, καρτέλ του γάλατος, παροχή παράτυπων υπηρεσιών και ιδιοτελείς αυτοεξυπηρετήσεις. Και βλέπουμε αν και που θα σταματήσει ο κατήφορος.

Τελευταίο «απόκτημα» η κρίση προσώπων, θεσμών και σχέσεων στον χώρο του Πολιτισμού. Σχέσεων διαφόρου τύπου και ύφους. Το ζητούμενο δεν είναι μόνο τα πρόσωπα και οι ιδιότητες που αυτά φέρουν. Κομματική προέλευση και πολιτικές συναλλαγές. Αυτά έχουν ήδη αναφερθεί και περιγραφεί. Διερευνήθηκαν και διερευνώνται. Τα ενδιαφέροντα σημεία έχουν σχέση με τις μεθοδεύσεις και τους επιδιωκόμενους σκοπούς. Πολιτιστικοί σύλλογοι και οργανώσεις γαλαντόμες, πολιτιστικές υποδομές και… φωλίτσες τέχνης και θαλπωρής. Ενίοτε και διακρατικές πολιτισμικές ανταλλαγές.

Παράλληλα οι ενδοκομματικές και ενδοκυβερνητικές τριβές και οι εικονικές κομματικές αντεγκλήσεις δίνουν και παίρνουν στη μάχη για την κατάληψη της προνομιούχου θέσης του πολιτικού…αρχιεπιστάτη και προστατευόμενου της Νέας Τάξης Ψυχεμπορίας και Εθνοομηρίας. Επικουρικά επιδρούν και συνδιαμορφώνουν το περιρρέον περιβάλλον και την τελική του μορφή τα Μ.Μ.Ε ως διαμορφωτές κοινής γνώμης και οι μηχανισμοί των σημερινών Μεγάλων Δυνάμεων, με πρώτες τις Η.Π.Α.

Κατά συνέπεια, το νόημα των παρακμιακών στιγμών που ζούμε είναι η δυσωδία και η καταβαράθρωση της αστικοποιημένης Καθεστηκυίας Τάξης και η κρίση ηθών και θεσμών. Το μεν Πολιτικό Σύστημα θέλει ξεθεμελίωμα και αντικατάσταση από ένα Νέο Πατριωτικό και Κοινωνικό Καθεστώς βασισμένο στη δράση και τη βούληση του Ελληνικού Έθνους και λαού. Η δε εσωτερική κρίση θα αντιμετωπιστεί με την επάνοδο στις αρχές της Αλληλεγγύης και της Ευθυκρισίας τού Πολίτη τού Έθνους- Κράτους που διδάσκει ο αέναος Ελληνισμός. Όπως ακριβώς προστάζουν οι Έλληνες και συνηγορούν ο ΛΑ.Ο.Σ και ο Αρχηγός μας Γ. Καρατζαφέρης.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ. ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟΣ.

ΑΘΗΝΑ 7-1-2008.

H πολιτική είναι ένα λειτούργημα που επιδέχεται ποικίλλων υποβοηθητικών διεργασιών και μεθοδεύσεων προκειμένου να επιφέρει θετικά αποτελέσματα υπέρ της Εθνικής Κοινότητας στην οποία αναφέρεται. Είναι λειτούργημα μέχρι του σημείου εκείνου που η δραστηριότητά της είναι αυτόφωτη και λειτουργεί ανιδιοτελώς προς όφελος της Πατρίδος που έχει ταχθεί να υπηρετεί. Εκεί που σταματά η πολιτική και η καθαρότητα προθέσεων και θέσεων αρχίζει ο πολιτικαντισμός και οι θολές διαθέσεις και αναθέσεις. Γιατί είναι απολύτως βέβαιο ότι κανείς δεν μπορεί να υπηρετεί δύο αφέντες με την ίδια πίστη, δίχως να προδώσει τον ένα.

Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να σέβεται κάποιον που δεν σέβεται πρωτίστως τον ίδιο του τον εαυτό. Αλλά και η πολιτική δεν μπορεί να προσαρμόζει την παρέμβασή της στα μέτρα και τα σταθμά ξένων κέντρων αποφάσεων. Τίποτα δεν χαρίζεται αλλά και δεν χαρακτηρίζεται εκ προοιμίου ανέφικτο. Η ίδια η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας επιβίωσης που αναδεικνύει μέσα από αντιξοότητες τον δυνατό και άξιο μαχητή που ξέρει να επιβάλλεται. Αυτός ο ακατάλυτος νόμος της φύσεως ισχύει απαράλλαχτος και στη ζωή του Έθνους. Όταν πρέπει να σταθείς όρθιος και να μείνεις ελεύθερος, όταν διαθέτεις αυτοσεβασμό και επιθυμείς να αναγνωρίζεται το δικαίωμά σου στη διάκριση και την αναγνώριση, τότε ασφαλώς δεν επιλέγεις δεσμά και δεν προσδιορίζεις τον αντίπαλο με ποσοτικά κριτήρια. Δεν σταματάς πουθενά και δεν αναγνωρίζεις κανέναν που δεν σε σέβεται.

Όταν άρχεις ενός Έθνους, είσαι υποχρεωμένος να διεκδικείς τις ανώτερες καταγραφές σ’ όλα τα επίπεδα της μαχόμενης πολιτικής. Στα ζητήματα της Εθνικής Κυριαρχίας, του Εδαφικού και Γεωπολιτικού Παράγοντα, της Οικονομίας, της Κοινωνικής Συνοχής, της Διεθνούς Επιρροής. Φροντίζεις να προσδιορίζεις σαφώς και να προστατεύεις ρητώς το άβατο της Εθνικής Γης, εξασφαλίζεις πρόσβαση σε ζωτικά εδάφη και παρεμβαίνεις διεθνώς ως καταλύτης ελέγχου των εξελίξεων, αξιοποιείς και επεκτείνεις την πρόσβαση στα οικονομικά αγαθά, διευκολύνεις τους πολίτες του Εθνικού Κράτους και ενισχύεις τους συνεκτικούς δεσμούς τους, βρίσκεσαι πίσω από κάθε εξέλιξη καλύπτοντας κάθε κενό.

Το στοιχείο του εφικτού καθίσταται γνώρισμα της πολιτικής τότε και μόνον όταν καταδεικνύεται ως συνώνυμο του ωφέλιμου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι σκέψεις, οι αποφάσεις και οι δράσεις του ηγήτορα δεν προσδιορίζονται από τη διαφαινόμενη δυνατότητα αλλά από την επιβαλλόμενη αναγκαιότητα. Δεν αναζητεί αν μια ενέργεια μπορεί να συμβεί, αλλά τι επιβάλλεται προκειμένου να επιτευχθεί. Είναι υποχρεωμένος να κάνει τα αδύνατα δυνατά και λαϊκώς αποδεκτά.

Δυστυχώς η εικόνα που εκπέμπει η Ελληνική Κυβέρνηση στο εξωτερικό πολιτικό περιβάλλον και τον τομέα ευθύνης των Εθνικών θεμάτων απηχεί μια προσωπικότητα που διακατέχεται από ανασφάλεια και τάση ηττοπάθειας. Οι πρωθυπουργικές αποφάσεις είναι πασιφανές ότι λαμβάνονται υπό το κράτος εντόνου πιέσεως και έκδηλου φοβικού συνδρόμου. Το βαρύ κλίμα επιβαρύνει η εσωτερική αποσύνθεση του κυβερνητικού σχήματος μετά την επιδημική εμφάνιση εκφυλιστικών φαινομένων και παράτυπων συμπεριφορών από κορυφαία στελέχη.

Τα συμπεράσματα της κυβερνητικής ευθυνοφοβίας προκύπτουν από τον αλλοπρόσαλλο χαρακτήρα και την αναβλητικότητα που σημειώνονται σε σημαντικά ζητήματα αμέσου προτεραιότητας. Το Ασφαλιστικό καθηλώνεται και οι πολιτισμικές «μέριμνες» ναρκοθετούνται, γιατί τα προσωπικά οφέλη και οι ιδιοτελείς απολαύσεις υποτάσσουν τη συναίσθηση του καθήκοντος. Οι εγχώριοι Προπαγανδιστικοί Μηχανισμοί που ασκούν ρόλο Νεοταξικού Τοποτηρητή αναμένουν το στραβοπάτημα εκείνο που θα επιτρέψει την εκχώρηση της σκυτάλης στον επόμενο κομματικό…αρχοντοραγιά!

Όποιος αμφισβητεί τον συσχετισμό των πολιτικών γεγονότων πείθεται από τις εξελίξεις που αφορούν την αντιμετώπιση του Τουρκικού παράγοντα. Οι προκλήσεις των Τουρκομογγόλων κορυφώνονται με απίστευτη θρασύτητα, εστιαζόμενες για μια ακόμη φορά γύρω από τα Ίμια που τα αναγορεύουν διά ανακοινώσεων σε Τουρκική επικράτεια. Το Τουρκικό ΓΕΕΘΑ διατείνεται σαφώς και με διεκδικητικές προθέσεις για παραβίαση χωρικών τους υδάτων!

Επιπλέον η Άγκυρα αναγνωρίζει, όπως αναμενόταν, τα Σκόπια ως «Μακεδονία» στηλιτεύοντας παράλληλα τις Ελληνικές θέσεις. Να σημειωθεί ότι έχει δεσμεύσει εδώ και δυο μήνες μεγάλες περιοχές στο Βόρειο και Κεντρικό Αιγαίο για στρατιωτικές ασκήσεις. Τα δε τουρκικά αεροσκάφη φτάνουν ως την Άνδρο! Η Ελληνική Κυβέρνηση φοβάται θερμό επεισόδιο στα Ίμια ενόψει της επισκέψεως Καραμανλή στην Άγκυρα.

Στο μεταξύ σε επίσκεψη του Τουρκοκύπριου ηγέτη Ταλάτ στην Τουρκία, ο τελευταίος δηλώνει ότι οι πρωτοβουλίες που θα αναληφθούν μετά τις εκλογές στην ελληνοκυπριακή πλευρά θα είναι σημαδιακές, ενώ ο Τούρκος Πρόεδρος Γκιουλ κάνει λόγο ότι επισκεπτόμενος τις Η.Π.Α θα ζητήσει από τον γενικό γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών την επανέναρξη των «ειρηνευτικών» διαδικασιών στην Κύπρο. Ποιος ξέρει, ίσως μ’ ένα «νέο» σχέδιο τύπου Ανάν!

Παρόλα αυτά το Υπουργείο Εξωτερικών επιμένει στην πραγματοποίηση της επισκέψεως Καραμανλή στην Άγκυρα και ο Πρωθυπουργός κάμπτεται προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτές είναι οι υποχρεώσεις που έχει αναλάβει. Το Ελληνικό Έθνος όμως υποχρεούται να ζήσει και να αναπτυχθεί, οι δε Έλληνες να αποδώσουν τα σκήπτρα της ηγεμονίας σ’ εκείνους που τιμούν την καταγωγή τους και άρχουν δίχως να άρχονται. Σε μια Εθνικοκοινωνική Διακυβέρνηση για μια Αδέσμευτη και Μεγάλη Ελλάδα.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΟΜΑΙΜΟΝ, ΟΜΟΦΥΛΟΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΘΙΚΗ

ΑΘΗΝΑ 4-1-2008.

Όποιος έχει παρακολουθήσει έστω και στοιχειωδώς την πολιτική επικαιρότητα, είναι αδύνατον να μην έχει αναπτύξει κάποια εύλογα ερωτηματικά. Είναι αδύνατο τόσες ημέρες να μην υπάρχει άλλο θέμα που να ενδιαφέρει τον μέσο Έλληνα πλην εκείνο της βουτιάς ενός κρατικού λειτουργού στο κενό. Υπόθεση που έχει βέβαια κάποιες σημαντικές προεκτάσεις για τον έκλυτο πολιτικό βίο τής πολλαπλά διασυρόμενης Πατρίδα μας και διατηρεί ένα ενδιαφέρον ως το σημείο εκείνο που δεν καταντάει γραφικό θέαμα.

Ένας πρόσφορος τρόπος κουκουλώματος ενός θέματος και αποσύρσεως από το προσκήνιο είναι να καταστεί αυτό ανιαρή και άκομψα επαναλαμβανόμενη σειρά για τον ακροατή. Αν ο πολίτης βάλει μια υπόθεση στο περιθώριο, τότε η όποια πολιτική σκοπιμότητα είναι καταδικασμένη να σβήσει και τα συγχωροχάρτια παρέχονται εν μέσω εικονικών αντεγκλήσεων.

Η αίσθηση πάντως που αφήνει πίσω του το απονενοημένο διάβημα του αποτυχόντος αυτόχειρα είναι πως το χρήμα και οι γερές «πλάτες», ως γνώριμη συνταγή πολιτικής ευημερίας και επιτυχίας, αρκούν για να παρακάμψουν ηθικές αναστολές, συναισθηματικούς φραγμούς και αίσθηση καθήκοντος.

Ποιος δεν λέει σήμερα στις συζητήσεις του ότι η υποταγή αρχών και συνειδήσεων φέρνει το εύκολο χρήμα, τη δοτή ισχύ και την πτώση αξιακών θεσμών, όπως τής οικογένειας και τής ανθρώπινης προσωπικότητας; Ποιος δεν συναισθάνεται ότι ζει σε μια Πολιτεία που τα πάντα εκβιάζονται και εξαγοράζονται;

Σκοπός μου είναι να είμαι πολιτικά ανορθόδοξος σε καιρούς αιρετικούς. Να υπερβαίνω πρόσωπα και να προβάλλω καταστάσεις. Εκείνο που έχει σημασία είναι η σύνδεση της πραγματικότητας με τα αίτια. Το Ελληνικό Έθνος δεν είναι μια απρόσωπη αξία, αλλά ένα άθροισμα αφενός ανθρωπίνων υποστάσεων που υποτάσσονται σε βιολογικούς κανόνες και αφετέρου αποδεκτών τρόπων συμπεριφοράς που εξασφαλίζουν την κοινωνική ομαλότητα.

Η μετάλλαξη της Ελληνικής Κοινωνίας έχει παρεισφρήσει στη σχέση πνεύματος και ύλης που υπαγορεύει η Εθνοφυλετική Ψυχή του Αιώνιου Ελληνισμού, υποτασσόμενη στην επιδίωξη του Σιωνιστικού Νεοταξισμού που αποσκοπεί να αλλοιώσει το χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία του πολίτη του Έθνους - Κράτους. Και για να επιτευχθεί αυτό το πλήγμα πρέπει να αμβλυνθούν οι δομικές συνιστώσες που συνθέτουν τον Ελληνισμό και να καταστούν αποκρουστικές ή περιττές στα μάτια των Ελλήνων.

Η δυτικοποίηση τού Ελληνικού Οικοδομήματος και ο τελικός σχηματισμός μιας άμορφης μάζας ανερμάτιστου μαζοχισμού και ανόητης ανεκτικότητας περνά από την διάλυση του Εθνολογικού ιστού της χώρας. Το Πατριωτικό συναίσθημα είναι προσδιοριστικό γνώρισμα που ακολουθεί πιστά τούς φυσικούς νόμους και ενυπάρχει καταγεγραμμένο στο νου και τη συνείδηση της ένσαρκης έκφρασης του Έθνους. Πρέπει να είναι κάποιος γέννημα και δημιούργημα της Εθνικής Κοινότητας με ενιαία Κοινωνική Παιδεία και Όραμα. Μόνον τότε αποτελεί ενσυνείδητη μονάδα της Μεγάλης Εθνοφυλετικής Οντότητας. Γιατί δεν αρκεί η καταγωγή από μόνη της για να δομηθεί μια υγιή προσωπικότητα.

Το περιβάλλον μέσα στο οποίο ανδρώνεται ο πολίτης, η Άρχουσα Τάξη που το διαμορφώνει, ο βαθμός της αυτοτέλειάς της και η θεσμική θωράκιση της Κοινότητας καταδεικνύουν την αποτελεσματικότητα τού ούτως ή άλλως απαραίτητου φυλετικού παράγοντα. Πολλές φορές ο Γενετικός Κώδικας ακυρώνεται από εξαρτήσεις και δουλείες που εξυπηρετούν ξένα αφεντικά. Είναι εκείνες οι στιγμές που η φύση υποπίπτει στη γέννηση βιολογικών…σφαλμάτων! Τότε η ανθρώπινη παρέμβαση αφήνει εκ νέου τα δολερά της ίχνη.

Το Έθνος έχει άμεση ανάγκη την επεμβατική δράση των Προστατευτικών Πατριωτικών Μηχανισμών που έχουν ταχθεί να βάλουν πλάτη και να απωθήσουν τούς σύγχρονους δούρειους ίππους. Είναι οι Φύλακες εκείνοι που δεν υπολογίζουν κόστη, που δεν προβαίνουν σε πολιτικά πισωγυρίσματα και δεν γυρεύουν ψευτοανθρωπισμούς σε βάρος της γηγενούς καίτοι πολλαπλώς αφελούς λαϊκής μάζας. Είναι οι πιστοί Στρατιώτες του Έθνους που αρνούνται πεισματικά να μπουν στη διαδικασία της ανούσιας και επικίνδυνης συσχετίσεως των λαών. Που δεν προβαίνουν σε έλεγχο ποιότητας των πολιτών, καταδικάζοντας τους στην κτηνώδη λογική της αγελαίας μάζας.

Το αγαθό και το κακοποιό στοιχείο συνυπάρχουν στην αέναη κίνηση του χρόνου σε κάθε Εθνική Κοινότητα. Αυτή όμως δεν παύει να λειτουργεί και να εξελίσσεται, ακόμη και να μεγαλουργεί, στον ίδιο χώρο που γεννήθηκε με τους ίδιους ανθρώπους που έχουν έννομο και λογικό συμφέρον να επιδιώκουν την πρόοδο και την εξάπλωσή της. Ακόμη και οι πλέον απηνείς εγκληματίες όταν εκτίσουν την ποινή τους μαζί με ανθέλληνες που ατυχώς έχουν παρεισφρήσει στην Ελληνική Κοινωνία προστατεύουν με κάθε τρόπο την Μεγάλη Πατρίδα μας.

Το Κοινό Αίμα, η Ανόθευτη Καταγωγή, η ενιαία Φυλετική Συνείδηση, ο Ελληνικός Τρόπος Σκέψης, η Αλληλεγγύη προς τα άτομα της Εθνικής Κοινότητας αρκούν για να θέσουν φραγμό σε ξένες εισροές και νοοτροπίες. Θεματοφύλακας ο Γνήσιος Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΜΙΑ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ, ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

ΑΘΗΝΑ 1-1-2008.

Η καταγραφή του κλεισίματος της απερχόμενης χρονιάς παρέχει κάποια συμπεράσματα που επιβάλλεται να τύχουν προσεκτικής ανάγνωσης. Οι διαπιστώσεις που σημειώνονται εν είδει λαϊκής δημοσκοπήσεως από τα κατεστημένα Μ.Μ.Ε της Πατρίδος μας είναι διπλής κατεύθυνσης και απευθύνονται ταυτόχρονα προς τα δύο πραγματικά πολιτικά στρατόπεδα. Παραλήπτες είναι τόσο οι ενιαίοι κομματικοί φορείς νεοταξικής υφής και προσέγγισης όσο και οι πρόμαχοι και εκφραστές των Εθνικών ιδανικών. Άλλωστε η δημοσκόπηση είναι το μοναδικό πεδίο ευρύτερης λαϊκής έκφρασης που έχει αφεθεί προς χρήση, στο βαθμό που αυτό συμβαίνει.

Η παρεμβατικότητα στον εκλογικό μηχανισμό διά της συστημικής προπαγάνδας με το φιλτράρισμα του λεγομένου πολιτικά ορθού, του αρεστού προς την Άρχουσα Τάξη, είναι πασίγνωστη και πολλαπλά διαπιστωμένη. Βλέπουμε και ακούμε όποιον τούς αρέσει και για όσο χρόνο μάς επιτρέπουν. Η Καθεστηκυία Τάξη φροντίζει για εμάς χωρίς εμάς. Βέβαια κατά την τελευταία εκλογική αναμέτρηση οι πολίτες απέδειξαν ότι διαθέτουν τα αποθέματα αντίστασης και πατριωτικής έκφρασης, έστω και σε πρώιμο ακόμη στάδιο.

Η κορυφαία και Συνταγματικά κατοχυρωμένη θεσμική διαδικασία του Δημοψηφίσματος έχει παγώσει, καθιστάμενη υποχείριο της εκάστοτε «πλειοψηφίας». Χρησιμοποιήθηκε κατά αποκλειστικότητα και εντολή τού Παγκόσμιου Εντολοδότη όταν το εγχώριο πολιτικό περιβάλλον κλήθηκε να εκβάλλει με «δημοκρατικές» διαδικασίες από την Ελληνική Κοινωνία θεσμούς και φορείς που ενοχλούσαν για την Ελληνικότητά τους. Αγνοήθηκε από την «αδέσμευτη» Πολιτεία όταν εκκινήθηκαν οι διαδικασίες ενεργοποίησης από πατριωτικούς φορείς για μείζονα ζητήματα, όπως για τη Μακεδονία Μας, το διαβόητο «Ευρωσύνταγμα» της πολυπολιτισμικότητας κ.λ.π. Ομοίως έχει παγώσει και το πολυδιαφημισμένο Βέτο Καραμανλή για τα Σκόπια ελέω Νεοταξισμού.

Έτσι λοιπόν ως συχνότερη, καίτοι μερικώς ελεγχόμενη, λαϊκή γνωμοδότηση απομένει η δημοσκόπηση. Μια τέτοια διενεργήθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο από την εταιρία Μarc για λογαριασμό της εφημερίδος Έθνος. Σ’ αυτήν απεικονίζεται η πτώση της εκλογικής δυνάμεως των λεγομένων «μεγάλων» κομμάτων και η χαμηλότερη συσπείρωση βάσης που έχουν καταγράψει ποτέ. Παράλληλα σαφέστατη άνοδο σημειώνουν τα λεγόμενα «μικρά» κόμματα σε σχέση με ανάλογη μέτρηση του περασμένου Οκτωβρίου. Η σταθερή απήχηση που αναλογεί στον ΛΑ.Ο.Σ και τον Αρχηγό Γ. Καρατζαφέρη χρεώνεται στα αξιοσημείωτα, εν σχέση με την παλαιότητα των κομμάτων της χώρας μας.

Ωστόσο η ποιοτική διαφορά της Πατριωτικής Παρατάξεως σχετίζεται με την παράλληλη διεκδίκηση των Εθνικών και Κοινωνικών δικαίων, τη στιγμή που τα κόμματα της Αριστεράς εξετάζουν μονοδιάστατα την καθημερινότητα των Ελλήνων, πλειοδοτώντας σε λαϊκισμό. Πρόκειται για μια λογική που καταδικάζεται από το λαό μας, ο οποίος στην αναφερόμενη δημοσκόπηση εκφράζει την απαισιοδοξία του και την έλλειψη εμπιστοσύνης προς κυβέρνηση και αντιπολίτευση.

Ο ΛΑ.Ο.Σ και ο Αρχηγός Γ. Καρατζαφέρης θα προσδώσουμε την οφειλόμενη δικαίωση στον Ελληνικό λαό στον αγώνα που δίδει για να διασφαλίσει τόσο το ψωμί όσο και τη γη του.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΠΟΛΙΤΕΥΤΗΣ ΛΑ.Ο.Σ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com