ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΑΘΗΝΑ 4-2-2008.

Τις τελευταίες ημέρες το Ελληνικό Πατριωτικό Κίνημα βρέθηκε απέναντι σε μια μεγάλη διαδικασία έντονων δοκιμασιών. Δοκιμάστηκαν με ιδιαίτερα ορμητικό τρόπο τα πατριωτικά αντανακλαστικά μας. Το ίδιο συνέβη και με τα ψυχικά μας αποθέματα. Ο αιφνιδιασμός που υπέστημεν ήταν μέγας.

Η εκδημία του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου και Εθνάρχη Πάντων των Ελλήνων Χριστοδούλου, καίτοι αναμενόμενο ιατρικώς συμβάν, παραμένει μεγάλο πλήγμα για τον βαρύτατα δεινοπαθούντα Ελληνικό λαό. Και τούτο διότι ο Εθνεγέρτης Αρχιεπίσκοπος Κεραυνός, ο δικός μας Χριστόδουλος, υπήρξε η μόνη θεσμική φωνή που εξέφραζε τον Έλληνα μέσα σ’ ένα κράτος δειλών και προσκυνημένων δήθεν ταγών.

Υπήρξε ο Απόλυτος Άνθρωπος κάθε πονεμένου και αδικημένου, ανοίγοντας διάλογο και επικοινωνώντας με ανοιχτές τις κεραίες της ψυχής και του νου. Ενεργούσε αστραπιαία ως Γνήσιος Κεραυνός και Αρχηγέτης Ελληνόψυχος, δίνοντας καίριες λύσεις και προοπτικές στα προβλήματα και τις αγωνίες του χριστεπώνυμου πληρώματος της Ελλάδος. Το καθήκον της Εκκλησίας ενισχύθηκε σε οργανωτικό πλαίσιο από την Αλληλεγγύη, μια από τις ελάχιστες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που δικαιολογούν την χρησιμότητα της παρουσίας τους. Ενισχύθηκαν οικονομικά οι χριστιανικές οικογένειες της Θράκης μας προκειμένου να ενθαρρυνθεί η υπεργεννητικότητα, την στιγμή που το κράτος «μας» φροντίζει πάντες πλην Ελλήνων.

Διενήργησε το άνοιγμα της Εκκλησίας στην Ελληνική Κοινωνία και μετουσίωσε σε απτό έργο τον Λόγο του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, φέρνοντας κοντά τον λαό και την Ελληνική Νεολαία στη Μητρική της Αγκάλη και μετατρέποντας τους Έλληνες σε ζώσες ασπίδες της Ελληνοορθοδοξίας. Αυτό ακριβώς υπήρξε το νόημα της αρχιεπισκοπικής του ρήσεως προς τους νέους: « Ελάτε κοντά στην Εκκλησία, ελάτε όπως είστε. Ακόμη και με το σκουλαρίκι». Ήξερε πολύ καλά ο λατρεμένος μας Αρχιεπίσκοπος ότι οι νεανικές μόδες έρχονται και παρέρχονται, αλλά ο Πατριωτισμός του Γένους μας παραμένει ακλόνητος ως βράχος απαρασάλευτος. Ήξερε επιπλέον ότι η Νεολαία αποτελεί τον μηχανισμό ανακαίνισης και αυτοκάθαρσης τόσο της Πατρίδος όσο και της Εκκλησίας. Φθάνει να μπολιαστεί με τις ορθές αρχές της ηθικής, της τιμιότητας, της εργατικότητας και της αγωνιστικότητας. Και το έπραξε με αίσθημα Πατρικής ευθύνης και αγάπης, καταθέτοντας λόγο και έργο επί καθημερινής βάσης. Πίστεψε και αγάπησε πολύ την Ελληνική Νεολαία. Αγάπησε και αγαπήθηκε όσο κανένας από τον Ελληνικό λαό και τα παιδιά του.

Αγωνίστηκε με σθένος και αυταπάρνηση για τα Εθνικά Δίκαια και την διατήρηση της ιδιοπροσωπείας των Ελλήνων. Μας έδειξε τον δρόμο του αγώνα και της θυσίας ακόμη και ημών των ιδίων προκειμένου να διατηρηθεί αλώβητη η ελευθερία των παιδιών μας και η Εθνική Κυριαρχία. Μας μίλησε με λόγια βαθιά χαραγμένα στο νου και την μνήμη μας. « Δεν υπάρχουν χαμένες, αλλά αλησμόνητες Πατρίδες». Μας δίδαξε ότι δεν χάνεται ποτέ κάτι αν το κρατούμε ζωντανό στη μνήμη και την καρδιά μας. Και μας νουθέτησε να κρατούμε πάντοτε ψηλά τα λάβαρα της Πίστεως μας. Να ομολογούμε με θάρρος την προσήλωσή μας στην Ορθοδοξία και να μην επιτρέπουμε σε κανένα τη βεβήλωσή της. Αυτό ακριβώς διεκδίκησε ο Χριστόδουλός μας στην περίπτωση των ταυτοτήτων και όχι κάποιο άψυχο χαρτί, όπως διατείνονταν οι πολέμιοι του ιδίου και της Ελληνοορθοδοξίας. Διότι ο μεγάλος Εθνάρχης ήθελε πρώτα απ’ όλα να μείνει στη συνείδηση και τις καρδιές των Ελλήνων ως ο δικός τους Χριστόδουλος. Και τα κατάφερε σ’ όλους τους τομείς. Και ο Χριστόδουλός μας έγινε και να διεκδικούμε μας έμαθε.

Μας δίδαξε ακόμη να είμαστε υπερήφανοι για την Ελληνικότητά μας. Την ίδια στιγμή που κάποιοι ραγιάδες και τουρκολάγνοι μας λέγανε ότι για να γίνουμε πολιτισμένοι πρέπει να γίνουμε Ευρωπαίοι. Και έλεγε ο Κεραυνός της Καρδιάς μας ότι οι Ευρωπαίοι πρέπει να γίνουν Έλληνες κι όχι το αντίθετο. Ήθελε να τονώσει την πληγωμένη υπερηφάνεια των Ελλήνων. Να μας δώσει την παλαιά αίγλη. Και τα κατάφερε αναδεικνυόμενος και πάλι νικητής και ηγέτης.

Βαριές ευθύνες και παρακαταθήκες αναλογούν στην Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η Εκκλησία πρέπει να διατηρήσει τα μητρικά και ηγετικά στοιχεία που απέκτησε επί του Μακαριστού Χριστοδούλου. Τροφός πνευματική και ηγέτιδα δύναμη εθναρχική. Να στηλιτεύει το κακό και την αδικία όπου κι αν απαντώνται και να αγωνίζεται υπέρ Πίστεως και Πατρίδος. Να προβαίνει στην προς Χριστό ομολογία πίστεως αταλάντευτα και να παρεμβαίνει στα δρώμενα της Πατρίδος διά της συμβουλής και της συμβολής. Ο Χριστόδουλος των Ελλήνων οριοθέτησε καίρια και αποφασιστικά την εκκλησιαστική τάξη. Όποιοι ακολουθήσουν τα βήματά του θα μπορέσουν να προσφέρουν θετικό έργο. Ειδάλλως θα καταποντιστούν από τον πιστό Ελληνικό λαό. Αυτό κατέγραψε άλλωστε και πρόσφατη δημοσκόπηση σε συντριπτικό ποσοστό. Αυτό είναι το κέρδος της Ελλάδος και η σπουδαία νίκη του Εθνάρχη Χριστοδούλου. Και αυτή είναι η ήττα των εχθρών του, κληρικών και λαϊκών. Γιατί πολύ απλά ΟΙ ΕΘΝΑΡΧΕΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ.

Όποιος κι αν εκλεγεί αρχιεπίσκοπος ας προσέξει αυτές τις σκέψεις. Όπως κι αν λέγεται. Είτε Άνθιμος είτε Ευστάθιος είτε πως άλλως. Και να προετοιμάσει τον διάδοχο του Κεραυνού καταλλήλως. Γιατί πιστεύω ότι εκείνος θα προέλθει από τα πνευματικά του τέκνα. Είτε λέγεται Σεραφείμ Πειραιώς είτε άλλως.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com