ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ

Η Ελλάδα σήμερα


ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΑΔΥΝΑΜΙΩΝ.

ΑΘΗΝΑ 29-9-2008.

Ο ευτελισμός της ανθρώπινης ζωής και η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο λαμβάνει σήμερα τεράστιες διαστάσεις και επεκτείνεται σε ολοένα περισσότερους τομείς της πολιτικής και κοινωνικής δραστηριότητας. Τείνει να εξελιχθεί σε πολυεργαλείο επιβολής πολυπολιτισμικών λογικών στα χέρια των άλογων διαχειριστών του Παγκόσμιου Διεθνισμού. Τούτη η διαπίστωση βέβαια αφορά το προσκήνιο της παγκόσμιας πολιτικής πρακτικής, αφού πίσω από την βιτρίνα στα απόκρυφα προπαρασκευαστικά εργαστήρια της παγκοσμιοποίησης το σύγχρονο δουλεμπόριο και οι διαβρωτικοί μηχανισμοί αποτελούν ήδη την πάγια τακτική σε βάρος Εθνών και Λαών.

Η αποσάθρωση και η εξωθεσμική εξάρτηση της Διεθνούς Οικονομίας και της «Ευρωπαϊκής» Ενώσεως αποτελούν μια τρανταχτή απόδειξη για το ποιος κάνει κουμάντο στην παγκόσμια πολιτική σκηνή. Οι τριγμοί στα θεμέλια του Καπιταλισμού δεν προήλθαν από την πατριωτική αντίδραση των λαών και η διάβρωση της ευρωπαϊκής ισορροπίας δεν αποτελεί κίνηση εσωτερικής εναλλακτικής πρότασης, αλλά αμφότερα αποτελούν αλαζονικές συμπεριφορές και προειδοποιητικές βολές έναντι ισχυρών και ανίσχυρων για την έλευση ενός αντεθνικού ολοκληρωτισμού σε βάρος της ανθρωπότητας.

Η οικειοποίηση του πλούτου των Εθνικών Κρατών από λίγους προνομιούχους και η επιδίωξη της καθιέρωσης ενός μορφώματος βασισμένου στον Πολίτη του Κόσμου δίχως όρια θα έπρεπε να αφυπνίσει τα εθνικά αντανακλαστικά. Από την μια πλευρά εστιάζονται οι καπιταλιστές τυμβωρύχοι της υφηλίου και από την άλλη οι δήθεν λαϊκοί προστάτες της σοσιαλδημοκρατίας και του αριστερού περιθωρίου που διεκδικούν διεύρυνση μεριδίου και εξουσιαστικά χαρτοφυλάκια μέσα στο ίδιο πολιτικό περιβάλλον. Έτσι λοιπόν ο ανθρώπινος παράγοντας που αποκαλείται από τους κερδοσκόπους φτηνά εργατικά χέρια μετονομάζεται σε οικονομικούς μετανάστες από τις δυνάμεις της «Προόδου».

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο στρατηγικών επιδιώξεων ο πολίτης μετατρέπεται σε αντικείμενο εμπορικών συναλλαγών και υπόκειται στους νόμους του σύγχρονου εμπορίου. Βασικός κανόνας επιβάλλεται η υποτιθέμενη ελεύθερη μετακίνηση των εργαζομένων από χώρα σε χώρα μέσα από ελεγχόμενες διαδικασίες οικονομικής εκμετάλλευσης που επαναφέρουν στην εποχή μας σκοτεινές πτυχές του πλέον δουλικού τυχοδιωκτισμού. Και τότε επιστρατεύεται το ανακάτωμα των λαών και η εξαγωγή φτώχιας και χαλαρών συνειδήσεων με την μορφή της μετανάστευσης που έχει και εκείνη τις διαβαθμίσεις της. Παράνομη και νόμιμη, οικονομική και λαθραία, επιδοτούμενη και εισπρακτική, στρατευμένη ηθελημένα ή αθέλητα.

Οι άνομες επιθυμίες στηρίζονται πάντοτε στις παράνομες δραστηριότητες και ο τύπος του νόμου αντικαθίσταται από την παρατυπία. Μόνον έτσι κλυδωνίζονται αρχέγονες αξίες και μεγέθη, όπως το Έθνος και ο Άνθρωπος. Κατά συνέπεια εξηγείται απόλυτα η συντριπτική αριθμητική υπεροχή των παράνομων και αδήλωτων λαθρομεταναστών έναντι των νόμιμων μεταναστών και το οικονομικό αλισβερίσι με τις χρηματοδοτήσεις των κρατών ώστε να αντικαταστήσουν ουσιαστικά τους γηγενείς πληθυσμούς με μισθοφόρους πολίτες εθνικά αποχρωματισμένους. Αλλά και τα ακριβά κόμιστρα που αποδίδουν κάποιοι μετανάστες στους δουλεμπόρους τους δηλούν ότι κάτι αναμένουν ως αντισταθμιστικό όφελος.

Τα γεγονότα που έχουν καταγραφεί τόσο στην Πατρίδα μας όσο και στην ευρύτερη γειτονιά μας επαληθεύουν στο έπακρο την χαρτογράφηση του φαινομένου της σκοπούμενης μετακίνησης πληθυσμών. Η απουσία μεταναστευτικής πολιτικής και ελέγχου των εισερχομένων έχουν επιτρέψει την μείωση εργατικών θέσεων, την επανεμφάνιση ξεχασμένων νόσων, την αύξηση της εγκληματικότητας και την εμφάνιση νέων μορφών εγκλήματος. Όλοι θυμόμαστε τις συμπλοκές μεταξύ αλλοδαπών που έχουν πραγματοποιηθεί στο λιμάνι της Πάτρας, αλλά και την αντίστοιχη βίαιη αναμέτρηση μεταξύ Σομαλών στο κέντρο της Αθήνας με τσεκούρια και σπαθιά.

Δύο νέα περιστατικά ήρθαν να υπενθυμίσουν δύο ακόμη διαστάσεις του φαινομένου. Η προώθηση ενός βίντεο αποκαλύπτει μια εκ των πολλών μετακινήσεων λαθρομεταναστών προς την Ελλάδα με ακταιωρό της Τουρκικής ακτοφυλακής, δηλαδή με την κάλυψη, ενορχήστρωση και εκτέλεση του επίσημου τουρκικού κράτους. Και μετά απορούμε γιατί η Τουρκία δεν εφαρμόζει την συμφωνία επαναπροώθησής τους και γιατί κάποιοι εξ αυτών εμπλέκονται σε κατασκοπευτικές ενέργειες ή εμπρησμούς ή και βαπτίζονται σε μειονότητες. Και το πλέον πρόσφατο περιστατικό αφορά το πέρασμα ενός ξένου πλοίου από το λιμάνι του Πειραιά με το πλήρωμά του να νοσεί από φυματίωση. Κι αν το συγκεκριμένο περιστατικό αφορά μια περίπτωση που ήρθε και πέρασε, δεν συμβαίνει το ίδιο με κάποια πιο μόνιμα κρούσματα που παρουσιάζονται στα νοσοκομεία της χώρας. Ούτε βέβαια είναι μόνο οι περιπτώσεις ανεγέρσεως τόπων λατρείας, όπως το τζαμί που κάποιοι επιδιώκουν να ανεγείρουν στην Αθήνα ή στην Κολωνία της Γερμανίας που απαγόρεψαν στους κατοίκους που είναι αρνητικοί να διαδηλώσουν την επιθυμία τους.

Μεταναστευτική πολιτική όμως δεν πρόκειται να χαραχθεί από την καθεστηκυία τάξη που δεν γνωρίζει και δεν νοιάζεται για τις αληθινές εργασιακές ανάγκες της χώρας και των πολιτών. Γιατί η μεταναστευτική πολιτική με εθνικά κριτήρια συνδέεται με την εργατική πολιτική και σκοπεύει να καλύψει τα όποια κενά υπάρχουν κατά την εκτέλεση της παραγωγικής διαδικασίας, αν και όπου υπάρχουν χωρίς να υπάρχει δυνατότητα εσωτερικής κάλυψης. Και βέβαια οι μετανάστες πρέπει να διαθέτουν λευκό ποινικό μητρώο, άρτια υγεία και να μην προέρχονται από χώρες εχθρικές έναντι της Ελλάδος. Με τον Έλληνα Εργάτη και Εργαζόμενο, τον γνήσιο μαχητή και εκφραστή της Ελληνικής Εθνικής Ιδέας, να διατηρεί στα χέρια του το προϊόν και το εισόδημα του Ελληνικού Έθνους.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ.

ΑΘΗΝΑ 26-9-2008.

Η πάγια θέση που έχουμε εκφράσει ότι η έντονη πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στα λεγόμενα κόμματα εξουσίας της νεοταξικής και δουλικής Καθεστηκυίας Τάξης της Πατρίδος μας στα εσωτερικά ζητήματα έχει προσχηματικό και υποκριτικό χαρακτήρα δικαιώνεται καθημερινά μέσα από τις σκοπίμως φευγαλέες αναφορές της επικαιρότητας των συστημικών μέσων μαζικής επικοινωνίας. Σύντομη και επιτηδευμένη πληροφόρηση που παρέχεται για να κλειδωθεί και πάλι στα απόκρυφα συρτάρια του παρασκηνιακού πολιτικαντισμού, με προφανή σκοπό να ασκηθεί εκβιαστική πίεση προς τους διαχειριστές της πολιτικής μας ζωής και να συντομεύσουν την εξόφληση των διεθνών συμπεφωνημένων γραμματίων που έχουν αποδεχθεί ώστε να μείνουν στους θώκους τους. Και τα γραμμάτια αυτά δεν έχουν να κάνουν ασφαλώς με την ανέχεια και την δίκαιη κοινωνική κατακραυγή, αλλά με το κλείσιμο των εθνικών μας θεμάτων με αρνητικά επίχειρα, αρχής γενομένοις με το Σκοπιανό και τις εχθρικές επιβουλές έναντι της Ελεύθερης Μακεδονίας Μας.

Η έξωθεν δοθείσα εικόνα της τάχα μου σθεναρά αντιστεκόμενης Σκοπιανής πλευράς που παραμένει αμετακίνητη στην άποψη περί της ονομασίας της ως «Μακεδονία» και η έσωθεν δολίως δοθείσα εντύπωση ότι η «ελληνική» θέση περί μιας σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό για κάθε χρήση συνιστά δήθεν ηρωικό τρόπο άσκησης πατριωτικής διπλωματίας(!) προετοιμάζουν με αριστοτεχνικό τρόπο την έλευση της αποδοχής μιας εν δυνάμει μειοδοτικής συμφωνίας. Ο Ελληνικός λαός, είναι αλήθεια, και ο απανταχού της γης Ελληνισμός αντιστέκονται, προτάσσουν υπερασπιστικές γραμμές και διακηρύσσουν σε κάθε κατεύθυνση την ιστορική αλήθεια. Ότι δηλαδή όπου υπάρχει Μακεδονία υπάρχει και Ελλάδα. Ωστόσο τα διεθνιστικά γεράκια από το έδαφος του πρώτου τη τάξει επιστάτη της Παγκόσμιας Ανομίας, των υπό χρεοκοπία ΗΠΑ που τελούν υπό πλήρη οικονομική ομηρία και εξαρτημένη πολιτική διαχείριση, επιχειρούν να χειραγωγήσουν την όποια ελεύθερη ελληνική φωνή έχει απομείνει.

Οι ντόπιοι διαχειριστές έχουν το θράσος να αναζητούν συνενόχους και μάρτυρες υπεράσπισης ανάμεσα στον ελληνικό λαό. Γι’ αυτό άλλωστε έχουν βαλθεί με τα έμμισθα παπαγαλάκια τους να προσδώσουν στο Σκοπιανό ζήτημα διαστάσεις αναγκαίας επίλυσης μέσα στα όρια του «εφικτού» για την διασφάλιση της «ειρήνης» και της «ασφάλειας» στην περιοχή μας. Παραβλέποντας βέβαια ότι με την αποδοχή της σύνθετης ονομασίας των Σκοπίων αφενός μεν αναγνωρίζουν μια άλλη Μακεδονία στα βόρεια σύνορά μας, αφετέρου δυναμιτίζουν αυτό που υποτίθεται ότι θέλουν να υπερασπίσουν, την ειρήνη αλλά και την εθνική μας κυριαρχία. Και τούτο γιατί οι σκλαβωτές της Βορείου Μακεδονίας Μας θα χρησιμοποιηθούν ανά πάσα στιγμή ο νεοταξικός οχετός θελήσει να εκβιάσει τους εξαρτώμενους ηγετίσκους μας μέσω μιας εθνικής ολοκλήρωσης.

Η δεινή θέση που οδηγείται η πατρίδα μας τείνει να της προσδώσει τον χαρακτήρα του ακούσιου εθνικού αυτόχειρα. Αυτό συμβαίνει από την στιγμή που αδυνατεί η Ελληνική Πολιτεία να αξιοποιήσει προς όφελός της τα ενισχυτικά τεκμήρια και τις διεθνείς ευκαιρίες. Και δεν γίνεται λόγος μόνο για την ούτως ή άλλως εγνωσμένη ιστορική αλήθεια. Αλλά και για την δεινή εσωτερική κατάσταση του Αμερικανού προστάτη των Σκοπίων και την εμφανή διάσταση απόψεων ανάμεσα σε κορυφαία στελέχη της Παγκόσμιας Εξουσίας και του Νεοταξικού Διευθυντηρίου. Η γνωστή γνωμοδότηση του Κίσσινγκερ σε διεθνή ημερίδα ενώπιον των Σκοπιανών ότι η Ελλάδα έχει ιστορικά δικαιώματα στο όνομα Μακεδονία θα έπρεπε να υιοθετηθεί άμεσα ως επίσημη ελληνική θέση. Και μάλιστα ως δείγμα δημόσιας παραδοχής από τον αναγνωρισμένο ως γκουρού της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής με πρότερο μη φιλικό τρόπο συμπεριφοράς έναντι της Ελλάδος.

Τουναντίον, η μικρή πλην έντιμος Ελλάς, ελέω ηγεσίας, οδηγείται στην προκρούστια πολιτική κλίνη ενός γυάλινου και ετοιμόρροπου «γίγαντα». Κι αν κάποιος δυσπιστεί, τότε ας λάβει υπόψη του τις σχεδόν ταυτόχρονες μεταβάσεις στις ΗΠΑ των Γ. Παπανδρέου και Ντόρας Μπακογιάννη. Με την Αμερικανίδα ΥΠΕΞ Κοντολίζα Ράις να δηλώνει ότι επιθυμεί μια άμεση λύση και τον Σκοπιανό Πρόεδρο Τσερβένκοφσκι να μιλάει για «λύση» που δεν θα θέτει σε αμφισβήτηση την εθνική και πολιτισμική «κληρονομιά» του αμερικανικού προτεκτοράτου, καταγγέλλοντας την χώρα μας ότι δήθεν παραβιάζει την ενδιάμεση συμφωνία. Κι όλα αυτά από το βήμα της 63ης Γενικής Συνελεύσεως των Ηνωμένων Εθνών στην Νέα Υόρκη. Ο δε υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Ντάνιελ Φριντ μιλώντας σε Σκοπιανό κανάλι μίλησε για την ανάγκη να κάνουν τα Σκόπια ένα βήμα εμπρός και να αποδεχθούν την σύνθετη «λύση». Είπε ότι η ένταξη στο ΝΑΤΟ σημαίνει ασφάλεια, ενώ η ένταξη στην ΕΕ ευημερία και μεταρρύθμιση. Παρότρυνε δε τους κατά δήλωσή του «Μακεδόνες» να προσχωρήσουν στην Ευρώπη, λέγοντας ότι αυτό επιζητούσαν ανέκαθεν οι «Μακεδόνες πατριώτες». Και μάλιστα τους πρότεινε να το κάνουν τώρα που υπάρχει ακόμη ο «πατερούλης» Μπους στο τιμόνι των ΗΠΑ.

Είναι φανερό λοιπόν ποιον βολεύει η πρεμούρα στο Σκοπιανό και το άδειασμα των διεθνών υποστηρικτικών φωνών. Η Ελλάς οφείλει να επικαλεστεί τις Διεθνείς Συνθήκες για την αναγνώριση και την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των Ελλήνων Βορειομακεδόνων των Σκοπίων και να αναδείξει τις ομογενειακές μας κοινότητες στο έδαφός τους. Και βέβαια να καταστήσει σαφές σε φίλους και εχθρούς ότι η Ελλάς εκτείνεται και φτάνει μέχρι το σημείο που βρίσκεται η Μακεδονία Μας, σήμερα ή αύριο.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟΥ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ.

ΑΘΗΝΑ 23-9-2008.

Το όψιμο ενδιαφέρον της καθεστηκυίας τάξεως για τις διεργασίες επιλύσεως των κοινωνικών ζητημάτων κατά τρόπο επιτακτικό εσχάτως επικαλύπτει με μια απαράδεκτη λογική μια σειρά από ολέθριες επιλογές για την εξωτερική εικόνα και την ασφάλεια της χώρας.

Η αδυναμία αξιοποιήσεως ευκαιριών και η προώθηση επικίνδυνων προκλήσεων στα εθνικά μας ζητήματα από τα κόμματα της άρχουσας τάξεως μαρτυρούν την ουσιαστική ταύτισή τους στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Αντιλαμβανόμαστε την εκ μέρους της αδυναμία κατανόησης των εννοιών Έθνος, Εθνικές Διεκδικήσεις, Ομογένεια και Ιστορικά Δικαιώματα. Παρόλα αυτά αποτελεί προσβολή προς τον Ελληνικό λαό η αδιαφορία προάσπισης του Έθνους μας και η λήψη αποφάσεων που δεν τον εκφράζουν.

Το Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου έφτασε στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο ένα επείγον μήνυμα που απέπνεε μια βαθύτατη αγωνία και απογοήτευση. Αποστολέας ήταν η ελληνική διαδικτυακή έκδοση της Σερβικής Ιεράς Μητρόπολης Ράσκας και Πριζρένης στο Κοσσυφοπέδιο που σημείωνε την αναγνώριση των λεγομένων διαβατηρίων του Κοσόβου από την Κυβέρνηση της Ελλάδας, κατόπιν σχετικής ανακοινώσεως από τον επικεφαλής του γραφείου συνδέσμου της Ελλάδας στην Πρίστινα. Η μετάδοση της είδησης έγινε από το Σερβικό Πρακτορείο Ειδήσεων Τανγιούγκ, επικαλούμενο τα αλβανόφωνα μέσα μαζικής ενημέρωσης από την Πρίστινα. Το υπουργείο εξωτερικών της χώρας μας μ’ αυτή την αδόκιμη ενέργεια αναγνωρίζει ουσιαστικά στο Κοσσυφοπέδιο κρατική υπόσταση, παρέχοντας ουσιαστικά επιχειρήματα για ενδεχόμενες ανάλογες ενέργειες της Άγκυρας και της Τουρκοκυπριακής πλευράς στην κατεχόμενη Κύπρο Μας, αλλά και αντεθνικά κίνητρα στους εγκάθετους του βαθέως τουρκικού κράτους που ορέγονται την ανεξαρτησία της Δ. Θράκης μέσω της τουρκοποίησης της μουσουλμανικής μειονότητας.

Παράλληλα αυξάνονται οι πιέσεις προς την χώρα μας από τους νεοταξικά ελεγχόμενους διεθνείς οργανισμούς προκειμένου να κλείσει το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων και της εισόδου τους σ’ αυτούς με βάση τις ανθελληνικές σύνθετες προτάσεις. Την ίδια στιγμή που η Ελλάς πληγώνεται έσωθεν και έξωθεν, η κυβέρνηση αφήνει ανεκμετάλλευτη δημόσια θέση του πρώην υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ σε ημερίδα ενώπιον Σκοπιανών ότι «η Ελλάς έχει ιστορικά δικαιώματα στο όνομα Μακεδονία». Η Ελληνική Κυβέρνηση αδυνατεί να κάνει ανάλογη δήλωση, πλειοδοτώντας σε σύνθετους ενδοτισμούς.

Αντιπολίτευση εθνική φυσικά δεν υφίσταται πλην ΛΑ. Ο. Σ., αφού το ΠΑ.ΣΟ.Κ και τα αριστερά κόμματα δεν έχουν πρόβλημα με σύνθετες παγίδες και ολισθηρές αναγνωρίσεις. Η Ελλάς όμως βρίσκεται όπου εστιάζονται Έλληνες πολίτες και ιστορικά δικαιώματα, χωρίς παζάρια της εθνικής κυριαρχίας, τιμώντας το παρελθόν της για ένα ισχυρό παρόν και ένα ισχυρότερο μέλλον. Όπως ευθαρσώς προτάσσει ο Αρχηγός μας Γ. Καρατζαφέρης.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΜΕΛΟΣ Ο. Κ. Ε ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΛΑ. Ο. Σ

ΗΛ/ΚΗ Δ/ΝΣΗ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ.

ΑΘΗΝΑ 22-9-2008.

Η διαχείριση των ζητημάτων της Πολιτείας, οιασδήποτε φύσης, και η απόδοση θετικής αποτελεσματικότητας έχει σαν απαραίτητη προϋπόθεση την δημιουργία αρραγούς εσωτερικού μετώπου. Η κοινωνική συνοχή επιτυγχάνεται με την σειρά της με την επίλυση του βιοποριστικού προβλήματος και την εξασφάλιση κλίματος ασφάλειας προς τους πολίτες. Αυτή η κανονική τάξη πολιτικών πραγμάτων καταλήγει στην κορυφή της εξουσιαστικής πυραμίδας που αποτελεί η προσήλωση στην Εθνική Κοινότητα.

Αυτή η ιδεατή εικόνα πολιτειακής συγκρότησης εγκαταλείπεται στον σύγχρονο καιρό των διακρατικών ενώσεων και συνεργασιών με ανταλλάγματα και αντισταθμιστικά οφέλη που οδηγούν μέσα από παραπειστικά δέλεαρ στην πτώση του κυρίαρχου Εθνικού Κράτους και την επιβολή των ανοιχτών συνόρων της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Οι δε ενώσεις και οργανισμοί της νέας παγκόσμιας πολιτικής πραγματικότητας που υποτίθεται ότι συγκροτούνται με γεωγραφικά κριτήρια, αναπτυξιακές προοπτικές και αμυντικούς προσανατολισμούς καθίστανται ενεργούμενα του διεθνιστικού παράγοντα που κομίζουν για λογαριασμό του πολιτικά δεσμά και κοινωνικές ομηρίες.

Το μεταβατικό στάδιο της καθόδου των «ισχυρών» που τώρα καλείται ψυχροπολεμικό περιβάλλον δύναται να αποτελεί στην ουσία τον πρόλογο και την προετοιμασία μιας γενικευμένης συρράξεως υπαγορευόμενης από το αρχέγονο ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Μία απλή ιστορική ανασκόπηση στα γεγονότα της προηγούμενης μεγάλης και γενικευμένης συρράξεως φτάνει για να μας υπενθυμίσει αμέσως ότι της εκδηλώσεώς της είχε προηγηθεί μια δεκαετία οικονομικής εξαχρείωσης και φτώχιας, περίοδος που έμεινε στην ιστορία ως μεγάλο οικονομικό κραχ. Με αφετηρία και πάλι τις ΗΠΑ και διασπορά στον υπόλοιπο κόσμο.

Τώρα όμως οι συνθήκες είναι διαφορετικές και τα επίχειρα της αιχμαλωσίας εθνών και λαών απείρως σκληρότερα. Οι πολιτικές αψιμαχίες στο κοινωνικό και οικονομικό πεδίο μοιάζουν με την προγύμναση των μονομάχων πριν από την αρχή της μητέρας των μαχών. Η διαφορά όμως με όλες τις άλλες ιστορικές περιόδους, ακόμη και τις κορυφαίες του εικοστού αιώνα, είναι ότι η λάθος εκτίμηση ή η ηγετική παράνοια ενός κρατικού εταίρου ή συνασπισμού δυνάμεων συσσώρευε χρέη και ζημίες στον πολιτικό λογαριασμό των υπευθύνων προσωπικοτήτων και των κρατικών τους υποδομών. Στην σημερινή πραγματικότητα η επιβολή κανόνων και συμπεριφορών προς τα κράτη – μέλη των ενώσεων και συμμαχιών σέρνει τις εθνικές κυριαρχίες στον αφανισμό με τα επί μέρους εθνικά αντανακλαστικά απονευρωμένα.

Κανείς δεν πίστευε ότι οι ΗΠΑ θα ενεπλέκονταν στην δίνη ενός χρηματοπιστωτικού τυφώνα και θα εμφάνιζαν εσωτερική διάσταση απόψεων σε κάποια ζητήματα. Τα δε αντίδωρα της λαθρομετανάστευσης και του πολυπολιτισμού τα έχουμε αισθανθεί στην πλάτη μας πολλαπλώς. Τώρα όμως τα βλέπουμε να επεκτείνονται σε κράτη ισχυρά, με τελευταίο θύμα την Ιταλία. Επιπροσθέτως το θαλάσσιο διαμετακομιστικό εμπόριο γνωρίζει παλαιές πειρατικές «δόξες» σε ζώνες και διαδρομές φαινομενικά αθώες, που ωστόσο συνδέονται με γεωγραφικές στοχεύσεις και κρατικούς απομονωτισμούς από τους εξουσιαστές του ολέθρου. Είναι η στιγμή εκείνη που ενώ η Ελλάς θα έπρεπε να κάνει την φυγή προς τα εμπρός δραπετεύοντας από το διεθνές δεσμωτήριο, βυθίζεται από ντόπια αθύρματα και περικυκλώνεται από εθνικούς κινδύνους.

Στις ΗΠΑ, στην έδρα του παγκόσμιου καπιταλισμού, τραπεζικοί και χρηματιστηριακοί οργανισμοί με πολυετή εμπειρία και ικανά αποθεματικά βρίσκονται σήμερα αντιμέτωποι με την ανυπαρξία ρευστότητας, την επενδυτική ένδεια και την μετοχική κατρακύλα. Τελευταίο κρούσμα αφορά την άλλοτε κραταιά Morgan Stanley, η οποία φέρεται να διαπραγματεύεται την πώληση μεγάλου μεριδίου σε κινέζικη εταιρία και τη συγχώνευση σε έτερο τραπεζικό οργανισμό. Παράλληλα στο πολιτικό σκηνικό νέα δεδομένα θα μπορούσε να επιφέρει στο ζήτημα των Σκοπίων η τοποθέτηση Κίσσινγκερ ότι η Ελλάς έχει ιστορικά δικαιώματα στο όνομα Μακεδονία. Και αυτό από τον γκουρού της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής που δεν διαθέτει φιλελληνικό παρελθόν. Η Ελλάς όμως κωφεύει και αναγνωρίζει κοσοβάρικα διαβατήρια την ώρα που το πληγωμένο θηρίο προσπαθεί να βρει διεξόδους από την μέγγενη του νεοταξικού αφεντικού του.

Στην Ιταλία της διακυβέρνησης Μπερλουσκόνι η εμπλοκή Αφρικανών μεταναστών στις σκοτεινές διαδρομές της παρανομίας και της πώλησης ναρκωτικών αποδεικνύεται από την δολοφονική επίθεση που δέχθηκαν έξι ομοεθνείς τους κατά τρόπο που μαρτυρά την παρουσία της ιταλικής μαφίας. Σ’ αυτό το συμπέρασμα καταλήγουν οι Αστυνομικές Αρχές της Νάπολης, ενώ η αύξηση της εγκληματικότητας μαζί με την απώλεια εργασιακών θέσεων και την νόθευση των πληθυσμιακών συνθέσεων από τους λαθρομετανάστες μαστίζουν το σύνολο σχεδόν των ευρωπαϊκών κοινωνιών.

Επιπλέον στον θαλάσσιο χώρο ανοιχτά της Σομαλίας εκδηλώθηκε απόπειρα πειρατείας από βαριά οπλισμένα άτομα σε βάρος ελληνόκτητου φορτηγού πλοίου με σημαία Λιβερίας που κατευθυνόταν στο Ιράν όπου και θα ξεφόρτωνε φορτίο σιταριού. Η πειρατεία απετράπη με την παρέμβαση του πληρώματος, ενώ σημειώνεται ότι στην ίδια περιοχή λίγες ώρες πριν είχε καταληφθεί κι άλλο πλοίο ελληνικών συμφερόντων.

Είναι φανερό λοιπόν ότι η διάκριση των εθνών δεν είναι ανάμεσα σε ισχυρά και μη, αλλά σε ελεύθερα και εξαρτημένα. Και η καταλληλότητα πολιτικών προσώπων και δυνάμεων δεν προσδιορίζεται από δήθεν δημοκρατικές ευαισθησίες, αλλά από το πάθος και το πνεύμα αυτοθυσίας για την κατάκτηση των εθνικών στόχων και την πλήρωση των κοινωνικών αναγκών. Η Εθνικοκοινωνική πρόταση προβάλλει την ανάδειξη μιας άλλης διακυβέρνησης που θα αναδεικνύει την συμμαχία του Κράτους με τον πολίτη για την ανάδειξη του Έθνους δίχως εξωτερικές παρεμβάσεις και εσωτερικούς διαχωρισμούς.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΗ Δ/ΝΣΗ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΣΩΣΤΡΕΦΕΙΑ.

ΑΘΗΝΑ 18-9-2008.

Καζάνι που βράζει θυμίζει το πολιτικό περιβάλλον τόσο στις εξελίξεις που αφορούν τις επιμέρους κρατικές υποθέσεις όσο και σ’ εκείνες που σχετίζονται με την χάραξη των διεθνών ισορροπιών. Πολιτικές αποφάσεις λαμβάνονται υπό το κράτος νευρικότητας και οι κεντρικές επιλογές κουβαλούν καθαρά το στίγμα ενός φιλόδοξου υπερεθνικού εξουσιαστικού παράγοντα που επιδιώκει την ελεγχόμενη συνοχή και την υποταγή του παραδοσιακού εθνικού κράτους στις ορέξεις και τους σχεδιασμούς του.

Το ενδεχόμενο ενός οικονομικού κραχ δεν φαίνεται να απομακρύνεται με τις αγορές να σημειώνουν σημαντική κάμψη δραστηριοτήτων, την συναλλακτική ρευστότητα να απειλείται και τους λαούς να νοιώθουν αβεβαιότητα. Οι αβαρίες των λεγομένων «μεγάλων» δυνάμεων απέναντι στο Παγκόσμιο Σύστημα Εξουσίας, την διαβόητη Νέα Τάξη Πραγμάτων του καταναγκαστικού ελέγχου και της απονομής χρισμάτων και ευσήμων υπακοής, περιορίζουν τα περιθώρια διορθωτικών παρεμβάσεων.

Η σκληρή πραγματικότητα δεν εξαιρεί ούτε καν τους δύο κορυφαίους σήμερα κρατικούς πόλους της παγκόσμιας εξουσίας. Οι ΗΠΑ και η Ρωσία αντιμετωπίζουν μια πρωτόγνωρη για τα δεδομένα τους κρίση στον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών. Αυτό το αρνητικό κλίμα αντανακλάται στις διεθνείς σχέσεις.

Έτσι λοιπόν Βολιβία και Βενεζουέλα κατατάσσονται στα «κακά» παιδιά την επαύριον της εναντιώσεως στις ΗΠΑ και της απομακρύνσεως των Αμερικανών πρέσβεων. Στην Ουκρανία ο αμερικανικός σπόρος της διχόνοιας ξέφυγε των ορίων φτάνοντας στα ανώτατα κλιμάκια της εξουσίας με φόντο την πορεία της χώρας και την συμμαχική πολιτική της. Στην Γεωργία το ΝΑΤΟ προστρέχει αρωγός του ημέτερου υποψήφιου εταίρου με αμερικάνικο σκονάκι, ενώ οι πιέσεις για επιβολή μέτρων ενάντια στο απείθαρχο Ιράν και το πυρηνικό του πρόγραμμα, ενεργοποιούν τα ανασχετικά αντανακλαστικά Ρωσίας και Κίνας. Η αλαζονική συμπεριφορά κορυφώνει τις αντιδράσεις, ενώ στην Υεμένη σημειώνεται επίθεση κατά της αμερικανικής πρεσβείας αφήνοντας πίσω πολλά θύματα.

Η Πατρίδα μας πρέπει να ξεπεράσει τις διπλωματικές επιλογές ήττας και να θέσει στο περιθώριο όσους εμμένουν στο σενάριο της υποταγής. Πρέπει να φέρουμε στο κέντρο της εξωτερικής δραστηριότητας τα γεωπολιτικά μας πλεονεκτήματα και να αξιοποιήσουμε τον πλούτο της πατρίδος. Επιπλέον να συγκρατήσουμε και να υποστηρίξουμε τους πληθυσμούς μας στις αλησμόνητες ελληνικές πατρίδες και τις ζώνες μείζονος εθνικού μας ενδιαφέροντος προκειμένου να παγιώσουμε παρουσία και επιρροή στην διεθνή πολιτική σκηνή με εθνικά κι όχι κομματικά κριτήρια. Δίπλα σε ικανούς συμμάχους που θα επιλέξουμε με την δική μας αισθητική των πραγμάτων. Να οικοδομήσουμε πολλές μικρές Ελλάδες που θα συνθέσουν ένα Ισχυρό Ελληνικό Έθνος, όπως προσβλέπουμε ο Αρχηγός Γ. Καρατζαφέρης και ο ΛΑ. Ο. Σ.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΜΕΛΟΣ Ο. Κ. Ε. ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΛΑ. Ο. Σ

ΗΛ/ΚΗ Δ/ΝΣΗ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΔΟΤΙΣΜΟΙ ΣΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ.

ΑΘΗΝΑ 17-9-2008.

Η εσωτερική πολιτική σκηνή τελεί σε αναβρασμό. Κατηγορίες εκτοξεύονται καθημερινά, σκανδαλισμοί και ατοπήματα δημιουργούν αλγεινές εντυπώσεις,
υπουργικές καρέκλες κενώνονται. Βουλευτές της αντιπολιτεύσεως επιδίδονται στην αποκάλυψη απόκρυφων κυβερνητικών αμαρτιών και οι «αντάρτες» της συμπολιτεύσεως συνδράμουν την περαίωση του όλου έργου. Είναι βέβαια σωστό και φρόνιμο να σημειώνονται οι συνταγματικά προβλεπόμενες και κυρίως κοινωνικά οφειλόμενες διορθωτικές παρεμβάσεις, αρκεί να μετουσιώνονται σε εναλλακτικές πολιτικές. Διότι τα προβλήματα της χώρας δεν είναι απλά γεννήματα κομματικών και προσωπικών επιλογών αλλά και απόρροια ιδιοτελών επιδιώξεων, δοτών εξουσιών και αλλοτρίως καθοδηγούμενων αποφάσεων.

Τα προσχήματα πλέον είναι άχρηστα. Οι μάσκες της υποκριτικής εξουσίας έχουν πέσει ολοκληρωτικά. Ο λαός αντιλαμβάνεται πια την ανερμάτιστη απληστία και τον νεοραγιαδισμό των σύγχρονων φαναριωτών. Οι ελπίδες και η ανοχή απέναντι στην παρούσα καθεστηκυία τάξη σαπίζουν μαζί με τα ψεύτικα οράματα που καλλιεργήθηκαν. Τα πράγματα αλλάζουν δραματικά από την στιγμή που υπεισέρχεται ο εξωτερικός παράγοντας και διακυβεύεται η Εθνική κυριαρχία.

Η κομβική γεωστρατηγική θέση της χώρας, τα γεωπολιτικά της πλεονεκτήματα και οι ανεκμετάλλευτοι φυσικοί πόροι απαιτούν διαχειριστική δεινότητα από αναστήματα με υψηλό πολιτικό εκτόπισμα και εθνικό συναίσθημα. Προσωπικότητες με αυτοτέλεια βούλησης και ηρωικό τρόπο σκέψης και δράσης, αφού οι εξωτερικές υποθέσεις της Πατρίδος μπορούν να δημιουργήσουν κινδύνους σε επίπεδο προσωπικού κόστους. Κόστος που, αν χρειαστεί, οφείλεται να αναληφθεί προκειμένου να διασωθεί και να ανυψωθεί το Έθνος.

Η Ελλάς παραδοσιακά αντιμετωπίζει την καταγραφή έντονων διπλωματικών ζυμώσεων στις επαφές της με τα όμορα κράτη. Τα αίτια των προκλήσεων σχετίζονται τόσο με τις παράλογες διεκδικήσεις των γειτόνων όσο και κυρίως με τις παρεμβάσεις ξένων κέντρων αποφάσεων που ορέγονται τον έλεγχο της χερσονήσου του Αίμου. Αλλά η παρουσία της Πατρίδος μας και η προοπτική μιας μελλοντικής της ανακάμψεως δεν βολεύει τους ανέντιμους σχεδιασμούς του υπερεθνικού νεοταξισμού. Η δε απώλεια του λαϊκού ερείσματος και η συρρίκνωση της επιρροής των ντόπιων κομματικών του εταίρων ανεβάζει τον βαθμό δυσκολίας επιτεύξεως των ανθελληνικών μεθοδεύσεων.

Βασικό ερώτημα παραμένει αν και εφόσον η δεδομένη κρίση του πολιτικού συστήματος έχει προκαθοριστεί να βρει την επίπλαστη λύση της στην μετάβαση σε μια δήθεν χρήσιμη οικουμενική διακυβέρνηση συλλογικών ευθυνών. Η διολίσθηση της ελληνικής κοινωνίας μέσα από τα προβλήματα της καθημερινότητας επεκτείνεται στην εξόχως εκτραχυμένη αβεβαιότητα που διακρίνει τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας. Η παράλληλη κορύφωση των υποτιθέμενων διαδικασιών επίλυσης τόσο του σκοπιανού όσο και του κυπριακού ζητήματος δημιουργούν ταυτόχρονες ανάγκες με διαφορετικές ωστόσο συμπεριφορές από την σημερινή Ελληνική Πολιτεία.

Οι πολιτικές αποφάσεις που θα ληφθούν κουβαλούνε μέγιστο φορτίο ευθύνης που κανένα κόμμα δεν επιθυμεί να αναλάβει κατά αποκλειστικότητα. Ο κ. Νίμιτς προτείνει για τα Σκόπια το όνομα Β. Μακεδονία με παραλλαγές, ενώ εμφανίζεται να μας κάνει τη «χάρη» να μπορούν και οι δύο χώρες να χρησιμοποιούν τη «μακεδονική εθνότητα» και τη «μακεδονική γλώσσα»! Οι εν λόγω ευθείες προσβολές για την Ελλάδα περιλαμβάνονται στο επίσημο κείμενο της Δέσμης Ιδεών του ανεκδιήγητου διαμεσολαβητή με την περαιτέρω αναφορά στην ελληνική υποχρέωση να υποστηριχθεί η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δηλαδή μας ζητούν να προχωρήσουμε παραπέρα την ούτως ή άλλως μειοδοτική διαπραγμάτευση περί σύνθετης ονομασίας και να θέσουμε το καρφί επί του σώματος της Ελεύθερης Μακεδονίας Μας, αφού ήδη οι περασμένες κυβερνήσεις άφησαν στα χέρια της σλαβικής προπαγάνδας την σκλαβωμένη Β. Μακεδονία Μας.

Στο ζήτημα της Κύπρου Μας σε μια κίνηση επίδειξης υπεροχής ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ταλάτ μας γνωστοποίησε κατάμουτρα ότι η ελληνοκυπριακή κυβέρνηση αποδέχεται την πολιτική ισότητα ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων, ενώ «προέβλεψε» ότι το περιουσιακό ζητούμενο θα αργήσει να βρει την λύση του. Προφανώς γιατί η τουρκική πλευρά θεωρεί ανεπιθύμητη την επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους και επιθυμητό τον τουρκικό στρατό κατά δήλωση του ίδιου του Ταλάτ, που δικαιολογεί την καθυστερημένη κατ’ αυτόν εισβολή του Αττίλα. Η τουρκική εφημερίδα Μιλιέτ μάλιστα κάνει λόγο για τουρκοκυπριακό αίτημα ομοσπονδιακής κυβέρνησης με τέσσερις Ελληνοκύπριους και τρεις Τουρκοκύπριους και αναφέρεται σε τουρκικό ιδρυτικό κράτος με εκπροσώπηση κατά 1/3 στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Η κυβέρνηση Χριστόφια σέρνεται με δουλική συμπεριφορά και δίχως σχέδιο στην οδό του αφελληνισμού της Κύπρου, ενώ η Κυβέρνηση των Αθηνών σιωπά ένοχα.

Είναι προφανές ότι η Ελλάς βρίσκεται σε ανθελληνικό κλοιό με την ευθύνη των ανίκανων πολιτικών διαχειριστών των τυχών της. Αυτό άλλωστε καταγράφεται και στις έρευνες της κοινής γνώμης, ανεξαρτήτως κομματικής πρωτοπορίας. Η Ελλάς όμως δεν είναι περιουσία κανενός ούτε το απορριμματοδοχείο της οικουμένης. Η δε Εθνική Κυριαρχία δεν μεταβάλλεται ή μη μόνον αυξητικά. Η γεωπολιτική παράμετρος, ο εθνοφυλετικός παράγοντας και το γεωοικονομικό μας πλεονέκτημα πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα στην εξωτερική μας πολιτική. Η δυναμική υπεράσπιση των δικαιωμάτων των Ελλήνων στις αλησμόνητες πατρίδες του Ελληνισμού, η ενίσχυση της διεθνούς επιρροής του Έθνους μας και η εγχώρια ενεργειακή υπεροχή μέσα από ένα πλαίσιο συμφερουσών συμμαχιών και διεκδικητικών κινήσεων μπορούν να προσφέρουν την Ισχυρή Ελλάδα που δικαιούμαστε. Για την Εθνική και Κοινωνική Συνοχή των Ελλήνων.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΜΕΛΟΣ Ο. Κ. Ε ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΛΑ. Ο. Σ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ.

ΑΘΗΝΑ 15-9-2008.

O ορυμαγδός των συνεχιζόμενων αποκαλύψεων στην πολιτική σκηνή της χώρας και η «καθαρτήριος» βούληση των εθνοπατέρων προσφέρουν στην ουσία περισσότερα περιθώρια λαϊκού αποπροσανατολισμού και καλύψεως διαδικασιών επιβολής δυσάρεστων πολιτικών επιλογών. Μοιάζει με μια διαδικασία που ωθεί το πολιτικό σύστημα της χώρας στο περιθώριο και τον αφανισμό. Κάτι τέτοιο βέβαια πρέπει να αντιμετωπιστεί από κάθε Έλληνα Πατριώτη ως ευκταίο ενδεχόμενο που χρήζει της αποφασιστικής συμμετοχής σε επίπεδο πρωταγωνιστικής πολιτικής έκφρασης από το σύνολο της Εθνικής Παρατάξεως. Άλλωστε για κάθε εκπρόσωπο μιας Εθνικολαϊκής Δημοκρατίας η καθεστωτική μεταβολή είναι χρέος, αφού τα εθνικά και λαϊκά ζητήματα πλήττονται και η Ελλάς ζημιώνεται καίρια. Είναι φανερό πως αυτοί που επιχειρούν να κοντύνουν το Κράτος μας χρησιμοποιούν μεθοδολογία που επιφέρει ανήκεστο βλάβη στον Ελληνισμό.

Από την στιγμή που οι ταγοί μας άγονται και φέρονται ακόμα και σε θέματα υπαρξιακού ενδιαφέροντος και σημασίας για την Πατρίδα μας, με πρώτη την εθνική κυριαρχία και την κοινωνική συνοχή, η ανθρώπινη προσωπικότητα ευτελίζεται και προσφέρεται βορά για την διάσωση των κατακτημένων κεκτημένων την ώρα της μεγάλης λαϊκής αποδοκιμασίας. Είναι η ώρα που το πολιτικό ναυάγιο ενώνει διακομματικά πρόσωπα και φορείς που χαρακτηρίζονται από μια διαχρονικά αρνητική στάση ζωής απέναντι σε αξίες και θεσμικούς πυλώνες του Ελληνικού Έθνους. Κι εμείς οι Έλληνες Πατριώτες πρέπει να ηγηθούμε των λαϊκών αγώνων, διασώζοντας την τιμή της Εθνικής Κοινότητας, αποτελειώνοντας ό,τι μας πληγώνει και φυλάσσοντας ό,τι συνθέτει την Εθνική Ψυχή.

Μέσα από τα συρτάρια των απόκρυφων της πολιτικής ανασύρονται μικρά και μεγάλα σκάνδαλα, άγνωστες για το ευρύ κοινό λεπτομέρειες για συναλλαγές με διαστάσεις ανεξερεύνητες, υπαρκτές ή μη, που ωστόσο δύσκολα μπορεί να πιστέψει κάποιος ότι βρισκόντουσαν σε άγνοια της αντίπαλης παράταξης. Μα κι αν πρόκειται για την ανάδειξη της επόμενης κυβερνώσας παράταξης να διασυρθεί ο Ελληνισμός και να τσαλαπατηθεί η Ορθοδοξία, τότε χίλιες φορές να καταρρεύσει ο αργόσχολος και αντιπαραγωγικός πολιτικαντισμός και να περιφρουρηθεί ο Θρησκευτικός Παράγοντας που διαφύλαξε την ταυτότητα του Έθνους μας σε δύσκολους καιρούς αλώβητη και ανόθευτη ώστε να αποκτήσουμε εκ νέου την ισχύ και την ελευθερία μας.

Κάποιοι πολιτικοί και κάποιοι επιστήμονες που περιπλανώνται στα αδιέξοδα μονοπάτια της αθεΐας, στην πραγματικότητα υπηρέτες στον σκοπό της διάρρηξης του δεσμού που συνέχει τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία, είναι σίγουρο ότι επιχαίρουν με τις τελευταίες αποκαλύψεις γύρω από τα πεπραγμένα της Μονής Βατοπεδίου. Οι εν λόγω «ανεξίθρησκοι» ταγοί κάνουν λόγο για μέτρα και ελέγχους. Σίγουρα όλοι οι πολίτες είναι ίσοι ενώπιον της δικαιοσύνης. Αλλά εδώ μιλάμε για το Άγιο Όρος που περιστοιχίζεται από κατασκόπους και επίβουλους που το περιδιαβαίνουν είτε δια της μοναστικής περιβολής είτε δια της λαϊκής ενδυμασίας. Ας θυμηθούμε την επίσκεψη Νίμιτς στο Άγιο Όρος και την συνάντησή του με τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ Βαρθολομαίο με φόντο την περίφημη «Μακεδονική» Εκκλησία.

Η μεγάλη επιρροή που ασκεί στο λαό το θρησκευτικό συναίσθημα εξηγεί τις προσπάθειες που έχουν καταβληθεί από διάφορες δυνάμεις προκειμένου είτε να εξασφαλιστεί η υποστήριξη του ιερατείου είτε να περιοριστεί η δυναμική του πατριωτικού του λόγου είτε να εξαλειφθεί η συνοδοιπορία του με την Ελληνική Κοινωνία. Εξίσου δόλια και συναφής δράση αποτελεί η συνεχής προσπάθεια για τον διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας και η πριμοδότηση εκκλησιαστικών ταγών που προβάλλουν το λιβάνι ξεχνώντας επιδεικτικά το λαϊκό πλήρωμα. Ο δε Αρχηγός της Πίστης μας Χριστός είπε στους μαθητές Του να διδάξουν πάντα τα έθνη κι όχι να τα διαλύσουν. Τούτο επισημαίνεται ιδιαίτερα προς εκείνους τους επιτήδειους αλλά και τους πλανημένους που ισχυρίζονται ότι ο χριστιανισμός αντιτίθεται στον εθνικισμό.

Στις σημερινές κρίσιμες για το Έθνος μας περιστάσεις ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έχει οδηγήσει την Εκκλησία σε μια περίεργη και συνάμα επικίνδυνη αφωνία. Όταν μάλιστα οι απεχθείς νεοταξίτες σύρουν τους ακραία ανεύθυνους ηγετίσκους «μας» στις συζητήσεις για «μακεδονική» εθνότητα και γλώσσα με την επίσημη πλέον πρόταση του εκ των αρχινεοταξιτών Νίμιτς και στην Κύπρο οι συνομιλίες Χριστόφια – Ταλάτ κατευθύνονται στην γραμμή της μεγαλύτερης εισδοχής του τουρκικού παράγοντα στην πολιτική διοίκηση της Κύπρου Μας άνευ διαψεύσεως της τοπικής κυβερνήσεως, η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία αφήνει ελεύθερο χώρο στους ενδοτικούς διχαστές του ελληνικού λαού. Κάτι που δεν θα επέτρεπε ποτέ ο Μακαριστός Εθνάρχης Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος.

Η εθνικιστική θεώρηση περί των θρησκευτικών πραγμάτων αποδέχεται και επιδιώκει την ύπαρξη και παρουσία ενός Πατριωτικού Εκκλησιαστικού Φορέα με εισηγητική δύναμη, συμβουλευτικό ρόλο και ενεργή κοινωνική παρουσία στην καθημερινότητα κάθε πολίτη. Υποστηρίζει την επαναφορά του πρότερου τρόπου της κοινωνικής προσφοράς σε μια σχέση καθημερινής επαφής και αντιπαροχής με τον πολίτη, μακριά από δημοσιοϋπαλληλικές νοοτροπίες και εξαρτήσεις. Η απεμπλοκή από τον κρατικό μηχανισμό θα διευκολυνθεί από την πλήρη ελευθερία της Εκκλησίας στην διαχείριση της περιουσίας της. Η Εκκλησία δεν ασκεί μεν πολιτική διοίκηση, αλλά αποτελεί ζυμωτήριο εθνικής προσηλώσεως και κοινωνικής συνοχής. Ο διαχωριστικός απομονωτισμός της Θρησκείας απορρίπτεται ως επιβλαβές και ξενόφερτο στοιχείο. Το εκτόπισμα του Θρησκευτικού Παράγοντα είναι αναγκαίο για το Έθνος μας και ο Θεός των Ελλήνων θα παραμείνει στις ζωές μας.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΟΙ ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΤΗΣ…ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΟΙ…ΕΥΛΑΒΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ.

ΑΘΗΝΑ 11-9-2008.

Είναι κάποιες στιγμές που τα όρια ανάμεσα στο λειτούργημα της πολιτικής και την τέχνη της υποκριτικής καθίστανται δυσδιάκριτα. Ενίοτε δεν υφίστανται καν. Η πραγματικότητα με την φαντασία διαπλέκονται μοναδικά με το αποτέλεσμα να αφήνει άναυδο τον πολίτη - θεατή. Αλλά ακόμη και ο χαρακτήρας εκάστου ασχολίας μένει ουσιαστικά αδιευκρίνιστος, αφού παραμένει ερευνητέο το ερώτημα υπέρ ποιων συμφερόντων λειτουργεί η πολιτική και τίνος τέχνη θεωρείται. Είναι η τέχνη του κοινωνικά αναγκαίου και εθνικά σκόπιμου ή του εφικτού και αλλοτρίως υπαγορευόμενου; Επιπλέον η ιερή έννοια της Πίστης έχει πολλάκις χρησιμοποιηθεί και τσαλαπατηθεί.

Η μεγάλη ειδοποιός διαφορά εντοπίζεται στο γεγονός ότι ο ηθοποιός πλάθει ή αναπαράγει το ήθος και τα δρώμενα που συνθέτουν την εποχή του, ψυχαγωγώντας και διαπαιδαγωγώντας τον θεατή. Ο πολιτικός δομεί εξ ολοκλήρου το ήθος συνεπικουρούμενος από κοινωνικές δυνάμεις που ελέγχει και διαμορφώνει τα δρώμενα σε μια σχέση εξάρτησης με το εξωτερικό περιβάλλον. O πολιτικός θα έπρεπε να ασχολείται με τον βιοπορισμό των πολιτών. Συμβαίνει όμως κάτι τέτοιο; Τεκμαίρεται το ενδιαφέρον του για τον πολίτη; Και ακόμη περισσότερο, οι παρεμβάσεις και οι κατευθυντήριες γραμμές προέρχονται από τους θεσμούς και τους πολίτες της Εθνικής Κοινότητας;

Πρέπει επιτέλους να διαχωριστεί και να αποκοπεί ο πολιτικαντισμός από την πολιτική. Είναι εξαιρετικά επικίνδυνος ο ενδοτισμός στα κελεύσματα του ντόπιου και του παγκόσμιου Διεθνισμού για χάρη ενός αόρατου αλλά πραγματικού εξουσιαστικού χρίσματος που απλώς σκεπάζεται από δοτές και επιτηδευμένες δημοφιλίες μέσα από τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς του Συστήματος. Επιπλέον είναι εξίσου επικίνδυνο να χρησιμοποιούνται θεσμικοί πυλώνες με ιστορική αξία για τον Αιώνιο Ελληνισμό προκειμένου να καλύψουν παρατυπίες και υπερβάσεις καθηκόντων, σε μια προσπάθεια ενδεχομένως να τραυματιστούν οι σχέσεις της ελληνικής κοινωνίας με τις παραδόσεις της.

Είναι φανερό ότι η διαχείριση των κοινών στερείται ολοκληρωτικά της πολιτικής παρεμβάσεως, της επενέργειας δηλαδή θέσεων και πράξεων προς όφελος των πολιτών. Ο κατήφορος λαμβάνει πανευρωπαϊκές διαστάσεις και η Ελλάς ακολουθεί δίκην φτωχού συγγενή. Μια απλούστατη και ξεκάθαρη εμπλοκή στους κόλπους της ΕΕ ήταν καθοριστική προκειμένου να διαφανεί ο προσχηματικός ρόλος και η πτωτική αξία της παρεμβατικής παρουσίας της άλλοτε Κραταιάς Ευρώπης. Η κρίση στον Καύκασο και οι λογικές ενέργειες της Ρωσίας για την προστασία των πληθυσμών της σε Ν. Οσετία και Αμπχαζία έναντι της αμερικανοκίνητης Γεωργιανής κυβέρνησης δεν έχουν πείσει ακόμη τους εξαρτημένους εταίρους μας για την αντικειμενική απόδοση του Δικαίου.

Όποιοι περίμεναν να αντικρύσουν στον βηματισμό της ΕΕ το αντίπαλο δέος και τον εξισορροπητικό παράγοντα απέναντι στην αμερικανονατοϊκή λαίλαπα πάγωσαν από την θλιβερή εικόνα της επισκέψεως στην Μόσχα. Μετά την ντροπιαστική καταδίκη της ρωσικής αναγνώρισης της Αμπχαζίας και της Ν. Οσετίας την στιγμή που δεν τηρήθηκε η πρακτική της παράνομης αναγνωρίσεως της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου, αλλά και δεν έχει επιδειχθεί η ίδια ευαισθησία έναντι της τουρκικής κατοχής στην Κύπρο μας, είναι τουλάχιστον αστείο το θέαμα να εμφανίζεται η ευρωπαϊκή τρόικα των κκ Σαρκοζί, Μπαρόζο και Σολάνα ως υπερήφανος τοποτηρητής της τάξεως. Αφενός μεν διότι τα νεοταξικά αποκαλυπτήρια έχουν ολοκληρωθεί, αφετέρου δε έχει παρέλθει και το τελευταίο ίχνος της παλιάς Σοβιετίας και στην θέση της έχει ορθώσει το ανάστημά της η ρωσική μηχανή που ξέρει να χρησιμοποιεί καταλλήλως την δύναμη και τους ικανούς ανθρώπινους και φυσικούς πόρους. Οι Ρώσοι αρνούνται την παρουσία των «αντικειμενικών» παρατηρητών και επιμένουν να θέσουν σε προστατευτική ομπρέλα τους ανθρώπους τους στις νέες δημοκρατίες. Οι Ηνωμένες Πολιτείες της… Ευρώπης στις διαπραγματεύσεις δεν είχαν καν την ευφυΐα να διαλέξουν άλλη ρητορική απ’ αυτή του υπερατλαντικού αφέντη τους.

Πως λοιπόν μπορούμε να περιμένουμε διαφορετική συμπεριφορά από τους ενταύθα ομογάλακτούς τους; Που προσπαθούν τάχα μου να διοικήσουν την χώρα μέσω σκανδάλων εμπλέκοντας ακόμη και την εκκλησία μέσω της Μοναστικής Κοινότητας Βατοπεδίου. Κι αυτό για πολλοστή φορά. Έτσι, για να αποδείξουν πόσο αθεόφοβοι είναι. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι ένας ιερωμένος εξαιρείται των ανθρωπίνων αδυναμιών και απαλλάσσεται των σοβαρών του υποχρεώσεων. Όμως η χρονική παλαιότητα και η διακομματική διαχείριση μιας αβέβαιης συναλλακτικής διαδικασίας και αγοραπωλησίας και πολύ περισσότερο η διατήρηση του αδιευκρίνιστου των σκοτεινών σημείων της υπόθεσης αναφορικά με την συγκεκριμένη Μονή αυξάνει τις ευθύνες της πολιτικάντικης ηγεσίας. Το εν λόγω θέμα, όπως αποκαλύπτεται, ακουμπά τις κυβερνήσεις και των δύο κομμάτων, με την πλειοψηφία του διαδικαστικού χρόνου να αφορά την παρούσα κυβέρνηση. Είναι πολύ βολική η μεταβίβαση του μεσιτικού ρόλου γύρω από την υπόθεση των εκτάσεων του ολυμπιακού χωριού στην ιερά κοινότητα. Είναι όμως υπαρκτή η ανικανότητα των ταγών να αξιοποιήσουν προς όφελος της κοινωνίας την δημόσια περιουσία.

Επιτέλους ο Ελληνισμός και η Ελληνοορθοδοξία δεν αξίζουν απαξιωτικές συμπεριφορές, υπόγεια χτυπήματα και δεσμά ομηρίας. Χρειαζόμαστε αναμφισβήτητα ηγέτες με πατριωτικό φρόνημα και πίστη στα υψηλά πεπρωμένα της Φυλής που έχουμε ταχθεί από τον Θεό και τους Πατέρες του Ελληνικού Γένους. Με μια Ελλάδα Ισχυρή και την Ορθοδοξία μπροστά στις επάλξεις. Στη γραμμή που χαράζει ο Γ. Καρατζαφέρης και ο ΛΑ. Ο. Σ.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΜΕΛΟΣ Ο. Κ. Ε ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΛΑ. Ο. Σ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ.

ΑΘΗΝΑ 9-9-2008.

Ο Πρωθυπουργός στη φετινή ΔΕΘ έκανε εκτενή αναφορά στα ζητήματα της εξωτερικής μας πολιτικής και τις κυβερνητικές επιλογές κατά τρόπο που δεν αφήνεται περιθώριο για διπλωματικούς ελιγμούς και την ισχυροποίηση της διαπραγματευτικής μας θέσεως. Επιπλέον δυσχεραίνεται η αναζήτηση νέων ελαστικών συμμαχιών και συνεχίζεται η πρόσδεση της εθνικής μας πολιτικής σε ετεροβαρείς και ασύμφορες για τα συμφέροντά μας επιδιώξεις.

Στην καθιερωμένη συνέντευξη ο Πρωθυπουργός αναφερόμενος στο ζήτημα της Μακεδονίας μας και την Σκοπιανή προκλητικότητα, μίλησε για την εκπεφρασμένη ελληνική(;) θέση περί μιας σύνθετης ονομασίας του γειτονικού μορφώματος έναντι όλων. Περί Μακεδονίας εχούσης μπροστά έναν γεωγραφικό προσδιορισμό. Και δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτό γεννά βέβαιους αλυτρωτισμούς, «μακεδονισμούς» και υποχρεώσεις! Μήπως μεταβλήθηκε η γνωστή απόφαση των πολιτικών αρχηγών για αποφυγή οιασδήποτε αναφοράς της Μακεδονίας στο όνομα των Σκοπίων; Όχι. Κατά συνέπεια μιλά εξ ονόματός του κι όχι για λογαριασμό του ελληνικού λαού. Γιατί όπου υπάρχει Μακεδονία εκεί υπάρχει και Ελλάδα.

Η αναφορά επίσης του Κ. Καραμανλή στο Κυπριακό ζήτημα και τους χειρισμούς του Προέδρου Χριστόφια για την επανέναρξη του διαλόγου με την τουρκοκυπριακή πλευρά γεννά επιπλέον ανησυχίες. Και τούτο διότι ενώ η εθνική μας στρατηγική θα έπρεπε να συνίσταται στην απομάκρυνση κάθε ξένου παράγοντα που εποφθαλμιά την ελληνικότητα και την ακεραιότητα της μεγαλονήσου μας, ο Πρωθυπουργός καλεί την Άγκυρα να «ενθαρρύνει» τους τουρκοκυπρίους στην κατεύθυνση εξεύρεσης «λύσης» για την επανένωση της Κύπρου. Η Κύπρος έχει δικαίωμα να διατηρήσει την ελληνική της συνείδηση και να διαθέσει τον εαυτό της κάτω από την προστασία της Μητέρας Ελλάδος.

Επιτέλους πρέπει να κινηθούμε με ανοιχτούς ορίζοντες. Δεν υπάρχουν μόνιμες συμμαχίες. Υπάρχουν μόνιμα συμφέροντα. Σε μια περίοδο που η Μαύρη Θάλασσα «θερμαίνεται», που αμερικανικοί και ρωσικοί στόλοι ανταλλάσσουν προκλητικές επισκέψεις στα χωρικά ύδατα εκατέρωθεν και οι ΗΠΑ αναζητούν συμμάχους σε παλαιούς αντιπάλους σαν την Λιβύη, η καταδίκη εκ μέρους μας της Ρωσικής πολιτικής μόνον σαν αδιέξοδη μπορεί να χαρακτηριστεί.

Είναι σαφές λοιπόν ότι πρέπει να διατηρήσουμε μεν τη διεθνή μας θέση με την διαμόρφωση ωστόσο συμμαχιών με χώρες που δύνανται να ορθώσουν έναν Πατριωτικό Άξονα Αντινεοταξικής Πολιτικής. Με την Ελλάδα να αναλαμβάνει σαφείς πρωτοβουλίες με σταθερό πλαίσιο αρχών και διεκδικήσεων, αξιοποιώντας την γεωστρατηγική της θέση και τα γεωπολιτικά και γεωφυσικά πλεονεκτήματα που διαθέτει στην ευρύτερη περιοχή και τον ενεργειακό τομέα. Ο ΛΑ. Ο. Σ και ο Αρχηγός Γ. Καρατζαφέρης θεωρούμε σαφέστατα ότι η Ελλάς πρέπει να στηριχθεί στις ίδιες δυνάμεις πρωτίστως.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΜΕΛΟΣ Ο. Κ. Ε ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΛΑ. Ο. Σ

ΗΛ/ΚΗ Δ/ΝΣΗ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΑΞΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΔΕΞΙΟΣ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ.

ΑΘΗΝΑ 8-9-2008.

Ο έλεγχος των πολιτειακών ζητημάτων και των εθνικών υποθέσεων και η συναφής λήψη αποφάσεων και εφαρμογών προς ικανοποίηση των στόχων και βουλήσεων της Πατρίδος αποτελούν αφενός μεν την απόδειξη της υπάρξεως συγκροτημένης πολιτείας, αφετέρου δε καταδεικνύουν τον βαθμό προσφοράς έργου και χρησιμότητας παρουσίας της πολιτικής ηγεσίας. Ο σεβασμός των νόμων προς κάθε κατεύθυνση, σε ολόκληρη την πυραμίδα της κοινωνικής διαστρωμάτωσης άνευ ουδεμίας εξαιρέσεως, για την εξασφάλιση κοινωνικής ισότητας και αλληλεγγύης μεταξύ των πολιτών της Εθνικής Κοινότητος και η πολιτική παρουσία του Κράτους στα παγκόσμια δρώμενα γεωστρατηγικού και γεωοικονομικού ενδιαφέροντος του μείζονος Ελληνισμού επαληθεύουν ή διαψεύδουν αναλόγως τον χαρακτήρα του Εθνικού Κράτους.

Το Ελληνικό Έθνος αποτελεί διαχρονική αξία. Είναι δημιουργός, εκφραστής και πρεσβευτής αξεπέραστων αρχών και αξιών για την συνεργασία των κοινωνικών τάξεων και την προβολή μιας συνεκτικής Εθνικής Κοινότητας. Με άξονα δράσης τον ακατάλυτο Εθνοφυλετικό Παράγοντα που δεν γνωρίζει συμβιβαστικά περιθώρια, αλλά ασύνορο έργο για την Κοινωνική Δικαιοσύνη και την Κραταιά Ελληνική Παρουσία. Ο άνθρωπος γενικά και ειδικότερα ο Έλλην Άνθρωπος βρίσκεται στο επίκεντρο της Ελληνικής Κοσμοθεωρίας, αφού αυτός αποτελεί το πνεύμα και την σάρκα της κοινωνικής ζυμώσεως.

Είναι συνεπώς καταφανής η ύπαρξη και ο συσχετισμός των ρόλων μεταξύ των δύο κορυφαίων δομικών πολιτειακών οργανισμών. Από την μια πλευρά ο προΰπάρχων, γενεσιουργός και ακατάλυτος παράγοντας Έθνος που στηρίζεται στην κοινή καταγωγή και την κοινή πολιτισμική παρουσία και από την άλλη πλευρά το Κράτος που αποτελεί τον διεκπεραιωτή των εντολών και απαιτήσεων του Έθνους. Το μεν Έθνος εξαπλώνεται ασύνορα όπου υπάρχουν Έλληνες πολίτες και εξυπηρετείται το κοινό συμφέρον του Παγκόσμιου Ελληνισμού, το δε Κράτος αποτελεί την μητροπολιτική βάση του Έθνους με σαφή γεωγραφικό προσδιορισμό που η όποια τροποποίησή του μπορεί να κατευθυνθεί μόνο αυξητικά και ποτέ προς τα κάτω.

Ωστόσο αυτές οι βασικές δομικές συντεταγμένες και κυρίαρχες απόψεις της Ελληνικής Πολιτικής Σκέψεως αγνοούνται συστηματικά τα τελευταία χρόνια και ειδικότερα στις μέρες μας παραβιάζονται απροκάλυπτα από πολιτικούς άρχοντες με τάσεις συγκεντρώσεως ιδιοτελούς και άκοπου πλουτισμού. Πλουτισμός που συχνά συνοδεύεται από δοτές εξουσίες και συμβατικές υποχρεώσεις νεοταξικών συμφερόντων. Με την εργολαβική προπαγάνδιση και ωραιοποίηση των κυβερνητικών πεπραγμένων κατά τρόπο αλαζονικό και αυτάρεσκο.

Ο καταιγισμός των «αποκαλύψεων» εκ μέρους της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως διαθέτει έντονα το στοιχείο της καθοδηγήσεως. Οι εν λόγω «αποκαλύψεις» ελέγχονται όχι τόσο για την αλήθεια του περιεχομένου όσο για τα αίτια της μέχρι πρότινος συγκαλύψεως από τα λεγόμενα μεγάλα κόμματα και τα κίνητρα των όψιμων αποκαλυπτηρίων δεδομένων παθογενειών που αποτελούν την φύση του Εξουσιαστικού Συστήματος. Οι διαπιστωμένες πλέον «αταξίες» σε μια ψηφοφορία που αφορούσε την μεταβολή του καταστατικού χάρτη της χώρας, του Ελληνικού Συντάγματος που κάποιοι μεθοδεύουν την μετατροπή του σε «ευρωπαϊκό», με την σκυταλοδρομία ψηφοδελτίων και την αιωρούμενη καταγγελία περί νοθεύσεως βουλευτικής βουλήσεως καταδεικνύουν την επικίνδυνη διοικητική ανευθυνότητα των βουλευτών των κομμάτων εξουσίας. Ανευθυνότητα που μετατρέπεται σε δυνάμει δουλικότητα προς τρίτους όταν δεν ερωτάται η γνώμη του λαού για ζητήματα που άπτονται της νομικής και πολιτικής αυτοτέλειας του Έθνους και του Λαού.

Η συνύπαρξη της πολιτικής και της επιχειρηματικής δραστηριότητας δεν είναι ξένο σώμα του πολιτικάντικου περιβάλλοντος. Και πάντως δεν έχει μόνο την γνωστή μονοδιάστατη διαδρομή του χρήματος από τον χορηγό στον «εθνοσωτήρα». Το επιχειρηματικό δαιμόνιο εισβάλλει και απευθείας στον «λαϊκό» αντιπρόσωπο, παρέχοντας του ανέσεις για λίγους και πρόσθετες δυνατότητες που τον θέτουν σε απόσταση ασφαλείας από τους άλλους συναδέλφους του. Το άφθονο χρήμα είναι δομικό στοιχείο ενός εξόχως κεφαλαιοκρατικού συστήματος. Αρκεί ο πολιτικός επιχειρηματίας να έχει τρανές πλάτες και υπάκουες διαθέσεις. Βέβαια δεν υπάρχει χώρος ούτε για κατανόηση του λαϊκού προβληματισμού ούτε για αντικειμενικότητες και συναφείς ευαισθησίες.

Η κομματική πειθαρχία που μπορεί να αλλοιώσει ψήφους και συνειδήσεις και η οικονομική ισχύς των εμπλεκόμενων μερών θα ήταν μέσα επιβολής άνευ ουσιαστικής αξίας αν δεν συνοδεύονταν από τους μηχανισμούς διαμόρφωσης γνώμης που συνιστούν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ή επί το ουσιαστικότερο Επιρροής. Ο πολιτικός μετέρχεται πολλές φορές το δημοσιογραφικό βήμα προκειμένου να γνωστοποιήσει θέσεις και απόψεις, πράγμα που σίγουρα είναι θεμιτό. Αυτό που δεν είναι θεμιτό είναι να παγιώνει ένα δημόσιο βήμα ως μέσο έκφρασης αποκλειστικού πολιτικού λόγου σε βάρος άλλων φωνών ή θέσεων. Ενέργεια που μπορεί να επιτευχθεί είτε μέσω συγγενικών δεσμών είτε μέσω διαπροσωπικών σχέσεων που συναντώνται στην επιδίωξη εξυπηρετήσεως προβάλλοντος και προβαλλομένου.

Υποταγή, χρήμα για λίγους και ημετέρους και προπαγάνδα αποτελούν την ταυτότητα και τον ορισμό της περίφημης Αστικής μας «Δημοκρατίας», όπου ο λαός μας αντιμετωπίζεται ως μάζα ψηφοφόρων σε κατάσταση αφωνίας και η πολιτική ως χρυσοφόρος επένδυση. Το ξεγύμνωμα της Καθεστηκυίας Τάξεως που μας προσφέρει η αλαζονεία της για λόγους αποπροσανατολισμού του λαού δίνει σ’ αυτόν και την Εθνικοκοινωνική Παράταξη την ιστορική ευκαιρία για την αντεπίθεση και την ανατροπή της υφιστάμενης κατάστασης. Στην δική μας Μεγάλη Ελλάδα η υποταγή θα αντικατασταθεί από την Κοινωνική Αλληλεγγύη και την Συνεργασία των Τάξεων, το χρήμα θα αντικατασταθεί από την Κοινωνική Δικαιοσύνη και Ευημερία και η προπαγάνδα θα δώσει την θέση της στην Πίστη προς το Έθνος.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΗ Δ/ΝΣΗ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

ΝΟΘΕΥΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΕΟΤΑΞΙΚΗ ΚΗΔΕΜΟΝΙΑ

ΑΘΗΝΑ 3-9-2008.

Η αξιολόγηση προσώπων και καταστάσεων στις μέρες μας έχει καταστεί υπόθεση επίπονη και επίφοβη. Ακόμη περισσότερο ισχύει αυτό στην καταμέτρηση της αποτελεσματικότητας και στην καταγραφή των ωφελημένων προσώπων και οντοτήτων. Και τούτο συμβαίνει διότι στις μέρες μας προσμετρούνται κριτήρια αναβαθμισμένα και εξόχως ιδιοτελή. Υπόγειες διασυνδέσεις και διαδρομές, υπερεθνικά συμφέροντα και συνασπισμοί, εξωθεσμικές παρεμβάσεις οικονομικού και μη κυβερνητικού χαρακτήρα, συμπεριφορές γεωπολιτικού και οικονομικού εξουσιασμού.

Τα φαινόμενα αυτά ισχύουν σήμερα σε θεσμικούς χώρους που υποτίθεται ότι προωθούν την άμιλλα, την ευημερία και την συνεργασία των λαών. Με πρωτοπόρους τους χώρους της επιχειρηματικής, αθλητικής και πολιτικής δράσης. Με τους αθλητές και τους πολίτες να στοχοποιούνται και να αποτελούν τα πραγματικά θύματα των πρωταγωνιστών της Νεοταξικής εισβολής και παρατυπίας. Νεοταξικό μικρόβιο που έχοντας ξεκινήσει από τους σκοτεινούς φορείς υπερεθνικής παραεξουσίας έχει παρεισφρήσει στις εθνικές κοινωνίες και εξαπλώνεται στους Διεθνείς Οργανισμούς Ευρωπαϊκής και Παγκόσμιας Εξουσίας.

Οι πολέμιοι του ανθρώπου και των εθνών έχουν βγει από τα απόκοσμα λαγούμια της παρανομίας και έχουν ενδυθεί κυβερνητικό κουστούμι για την επιβολή στην Παγκόσμια Κοινότητα. Περί αυτού πρόκειται. Στις περιπτώσεις αυτές όμως η αξιοκρατία και η ικανότητα δεν ακολουθούν ως συνοδά στοιχεία. Τότε το αντιστάθμισμα παρέχεται από την προσφορά χρήματος και δυνάμεως. Ενίοτε και από την επιτακτική επίκληση του φόβου της απώλειας των δήθεν αμερόληπτων εξουσιαστικών κεκτημένων και εδρών ενός κοινοβουλίου.

Από τις αρχές του περασμένου μήνα ήδη βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη το στενό μαρκάρισμα και η απόπειρα κλεισίματος των διόδων προς την ταχέως αναδυόμενη ρωσική δύναμη από τις ΗΠΑ και τα ευρισκόμενα στην περιοχή ενεργούμενά της. Στην αρχή τέθηκε η ενεργοποίηση των διαβόητων αντιπυραυλικών ζωνών στα εδάφη της Πολωνίας και της Τσεχίας παράλληλα με την διασπορά αναχωμάτων στην επέκταση των ρωσικών αγωγών ενέργειας. Στη συνέχεια με την χρήση θεσμικών και κυβερνητικών παραγόντων επιχειρείται η απομάκρυνση της Ουκρανίας και της Γεωργίας από την ρωσική επιρροή, όπως συνέβη με τις εκκλησιαστικές εμπλοκές και την αποτυχημένη Νεοταξική προσπάθεια για την είσοδό τους στο ΝΑΤΟ. Είδαμε την παραλίγο ανεπανόρθωτη σύγκρουση του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Πατριαρχείου Μόσχας. Γνωστές είναι άλλωστε οι τριβές μεταξύ φιλοαμερικανών και φιλορώσων πολιτικών στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες.

Στην Γεωργία υπάρχει ένας παράγοντας ικανός να ανακόψει την επέκταση της αμερικανονεοταξικής θηλιάς πέριξ της ισχυρής ενεργειακής δυνάμεως που συνιστά η Ρωσία του Πούτιν. Είναι η παρουσία των ρωσικών δημοκρατιών της Αμπχαζίας και της Ν. Οσετίας που στηριγμένες στην πολιτική πρακτική που εγκαινίασε η νεοταξική ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου αιτούνται και την δική τους πολιτική ελευθερία. Αυτός είναι ο βασικός λόγος και η κυριότερη αφορμή που επικαλέστηκε η Γεωργία προκειμένου να εισβάλλει απροειδοποίητα και με ισχυρά στρατιωτικά μέσα στην Ν. Οσετία νύχτα, με ιδιαίτερη αγριότητα και με πολλά ανθρώπινα θύματα, διαπράττοντας σοβαρά εγκλήματα. Επιπλέον οι μεταναστεύσεις πληθυσμών προς διάσωση προκάλεσαν την λογική παρέμβαση της Ρωσίας δια των όπλων για την προστασία Ρώσων πολιτών. Έγινε ό,τι δεν έχει κάνει η Ελλάς όταν πλήττεται μια αλύτρωτη Πατρίδα και ζητήθηκε ό,τι δεν έχουμε ζητήσει εμείς, γιατί οι πολιτικοί μας πλειοδοτούν σε φιλοαμερικανισμό παρά τους επικίνδυνους υποβιβασμούς για την κυριαρχία μας που υφιστάμεθα στα εθνικά μας θέματα.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες η εξαρτημένη «Ευρωπαϊκή» Ένωση συνήλθε στις Βρυξέλλες σε Συμβούλιο Κορυφής προκειμένου να λάβει θέση και να συνεισφέρει στην επικράτηση της ειρήνης μεταξύ των αντιμαχόμενων. Αποφάσισε λοιπόν ότι υπαίτιος είναι ο ρωσικός παράγοντας κι όχι ο Γεωργιανός εισβολέας. Κατόπιν αυτού οι ευρωπαίοι ηγέτες αποφάσισαν να καταδικάσουν την ρωσική αναγνώριση της ανεξαρτησίας Αμπχαζίας και Ν. Οσετίας, να αναστείλουν τις συζητήσεις για τη Συμφωνία Συνεργασίας μεταξύ ΕΕ - Ρωσίας μέχρι αποσύρσεως των ρωσικών στρατευμάτων και να μην επιβάλλουν σχετικές κυρώσεις. Γιατί έτσι θέλουν οι ΗΠΑ αλλά και γιατί χρειάζονται τον ενεργειακό εταιρισμό της Ρωσίας. Η Ευρώπη πισθάγκωνα δεμένη στο αμερικανικό άρμα.

Μια εξόχως νόθα πολιτική ασκείται στον ευρύ μας περίγυρο που συναντά την μικρογραφία της στην ελληνική πολιτική σκηνή. Έτσι λοιπόν το ΠΑΣΟΚ ξάφνου θυμάται μια κοινοβουλευτική συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε στις 27 Μαΐου με θέμα την Συνταγματική Αναθεώρηση προκειμένου να σηκώσει τους τόνους καταγγέλλοντας νοθευμένη ψηφοφορία! Κι αυτό παρότι η σχετική ψηφοφορία διενεργήθηκε με την παρουσία αντιπροσώπων από όλες τις πτέρυγες της βουλής. Η επιθυμία της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως είναι να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα και να προσπεράσει μια εξίσου καταπίπτουσα κυβερνώσα παράταξη. Κατανοητό απόλυτα. Γιατί όμως το εν λόγω συμβάν επιστρατεύεται τρεις μήνες μετά; Συνέβη όντως νοθεία που παραβλέφτηκε ή αποσιωπήθηκε, κι αν ναι, γιατί; Για λόγους ανικανότητας ή σκοπιμότητας; Μήπως δεν μπορούσαν να προβάλλουν το σχετικό οπτικοακουστικό υλικό και περιμένανε τον ειδικό(!); Ή μήπως δεν συνέβη;

Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι ζούμε μεγάλες και ιστορικές στιγμές και χρειαζόμαστε ανάλογη ηγεσία. Η Ελλάδα είναι μια Μεγάλη Πατρίδα και χρειάζεται μεγάλη ηγεσία με εθνικές και κοινωνικές ευαισθησίες, αποφασισμένη να εξασφαλίσει το βιοτικό επίπεδο του λαού και την εθνική κυριαρχία. Αυτό ακριβώς που επιδιώκει ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός και ο Αρχηγός Γ. Καρατζαφέρης.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΜΕΛΟΣ Ο.Κ.Ε ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΛΑ. Ο. Σ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com