ΜΙΖΕΣ, ΚΟΥΣΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.

ΑΘΗΝΑ 23-6-2008.

Ο καταιγισμός αποκαλύψεων για τις οικονομικές ατασθαλίες στον χώρο της πολιτικής έχει προκαλέσει, λένε τα δημοσιεύματα του τύπου, κύμα λαϊκής αμφισβήτησης του κύρους των πολιτικών ταγών και των κομμάτων. Πολλοί γνώστες του αντικειμένου εκφράζουν την έκπληξή τους για την κατάντια των Αρχών του τόπου και κυβερνητικών εταίρων πάσης ιδεολογικής αναφοράς. Δεξιάς, αριστεράς και μεσαίας. Εμείς πάντως που διατηρούμε υπερήφανα την λαϊκή καταγωγή μας και βιώνουμε την καθημερινότητα ως μέλη της Ελληνικής Κοινωνίας εκπλησσόμαστε με την έκπληξη των προσκολλημένων ενεργούμενων ενός συστήματος εξουσίας που έχει από καιρό σαπίσει. Εκπλησσόμαστε με τους βαστάζους και συστημικούς ενημερωτές και παραπληροφορητές που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τον ελληνικό λαό σαν μια ακατέργαστη μάζα που μπορούν να την κατευθύνουν στον κόσμο της ψευδαίσθησης μιας κοινωνίας δικαίου και δημοκρατίας.

Τι γίνεται όμως όταν ο κύκλος των αρπαχτικών διευρύνεται και διανθίζεται από προικισμένες προσωπικότητες που έχουν μεγάλο βύσμα και ηγετικές φιλοδοξίες; Όταν η παράτυπη συναλλαγή αποκτήσει ανταγωνιστικά στοιχεία και το κυνήγι του θησαυρού γίνει παιχνίδι για λίγους, τότε ο νόμος της σιωπής παραβιάζεται και τα αποκαλυπτήρια μοιάζουν σαν χιονοστιβάδα που παρασέρνει ό,τι βρίσκεται κοντά της. Οι πολιτικές ομάδες οχυρώνονται γύρω από τα αυθαιρέτως οριζόμενα ως ιδιωτικά τους συμφέροντα και ο οικονομικός πόλεμος μαίνεται αμείλικτος με απρόβλεπτες διαστάσεις.

Θα αναρωτηθεί κάποιος καλόπιστος βέβαια : μα ποιοι είναι επιτέλους οι πολιτικοί βουτηχτές του λαϊκού ιδρώτα; Δεν υπάρχουν κανόνες στοιχειώδους ευπρέπειας και διασφάλισης νόμιμων διαδικασιών και συμπεριφοράς; Δεν διασφαλίζεται η διαφορετικότητα και η αποφυγή της διαπλοκής ανάμεσα στη χρηματοδότηση πολιτικών και κομματικών δραστηριοτήτων, στην αστική πράξη της δανειοδότησης προσώπων και τους μηχανισμούς ανάδειξης των προμηθευτών του δημοσίου; Προστατεύεται επιτέλους η υγιείς επιχειρηματικότητα ή επιχειρείται η ισοπέδωση των πάντων; Στοιχειοθετείται η διαφορά ανάμεσα στην νόμιμη προμήθεια και τη μίζα και η χρησιμότητα των διαγωνισμών ή επικρατεί ο μαφιόζικος νόμος του ισχυρού; Ποια είναι τα εφόδια της ανέλιξης στον κόσμο της πολιτικής και ποια απ’ αυτά επιτρέπουν την στρεβλή διαμόρφωση της προσωπικότητας από αδυναμίες, κουσούρια και οφειλές; Τι πραγματικά συμβαίνει στο νέο οικονομικό σκάνδαλο;

Τα ερωτήματα είναι πολλά και η απάντησή τους είναι ζήτημα υπευθυνότητας εκείνων που καλούνται να διαχειριστούν τις τύχες και τις υποθέσεις των Ελλήνων. Άλλωστε κανείς δεν τους ζήτησε με ατομική πρόσκληση να μας σώσουν. Εκείνοι παρουσιάστηκαν εθελοντικά ως υποψήφιοι σωτήρες κατά τρόπο πραγματικά προνομιακό έναντι άλλων συνυποψήφιών τους και μάλιστα με την επίκληση ενός πολιτικού τρόπου σκέψεως, μιας συγκεκριμένης ιδεολογίας. Ο θάνατος ωστόσο των ιδεολογιών και η ομογενοποίηση εθνών, λαών και ηγεσιών στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης και της ασκήσεως εξουσίας από μια μικρή νεοταξική συμμορία έχει αφαιρέσει κάθε ιδεολογικό πρόσχημα. Η υπέρμετρη βουλιμία και η μακρόχρονη ασυδοσία ωστόσο έχουν ως αποτέλεσμα την άμβλυνση της ηθικής και την όξυνση του προβλήματος βιωσιμότητας της ελληνικής κοινωνίας.

Στην τελευταία τρανταχτή υπόθεση της πολιτικής μας ζωής η μόνη γνώση που διαθέτουμε είναι το όνομα μιας πολυεθνικής εταιρίας γερμανικών συμφερόντων, τα ονόματα κάποιων πολιτικών προσώπων που έλαβαν χρηματικά ποσά από την συγκεκριμένη επιχείρηση, η διενέργεια της παροχής μίζας σε κρατικούς παράγοντες με στόχο την ανάληψη κρατικών έργων, κάποιες περιορισμένες ομολογίες, ακόμη περισσότερες διαρροές για την ανάμειξη μεγαλόσχημων παραγόντων διακομματικού πάντα διαμετρήματος και μια περίεργη ακολουθία γεγονότων με τις διαγραφές προσώπων της τελευταίας διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Ωστόσο κανείς νοήμων πολίτης αυτής της χώρας δεν πιστεύει ότι το θέμα των κρυφών συναλλαγών περιορίζεται σε μια μόνο εταιρία και έχει να κάνει με κάποια κόμματα και μόνον και με απολύτως συγκεκριμένους πολιτικούς. Η εμπλεκόμενη επιχείρηση άλλωστε ξεκαθάρισε τη θέση της. Το υφιστάμενο καθεστώς με τους διάτρητους όρους του πολιτικού παιχνιδιού ευνοεί την ύπαρξη της παρανομίας και της ιδιοτέλειας. Και αυτό διότι το πρόβλημα είναι καθαρά δομικό. Όταν η μίζα για λόγους εύνοιας βαπτίζεται προμήθεια και η χρηματοδότηση μιας πολιτικής εκστρατείας λαμβάνει την διάσταση της δανειοδότησης ξεπερνώντας κάθε προβλεπόμενο προεκλογικό μέτρο και κάθε έννοια ίσων ευκαιριών, τότε το προκλητικό κλείσιμο του ματιού ξεπερνά τα όρια του θράσους. Όταν η πολιτική καταγωγή του υποψήφιου εθνοπατέρα και ο πακτωλός χρημάτων που διατίθεται εκτοπίζουν τον πατριωτισμό, την κοινωνική παρουσία και την ουσιαστική ανανέωση του πολιτικού κόσμου, τότε ουδείς δικαιούται να αναμένει ουσιαστικές αντιστάσεις από τους μηχανισμούς της αστικής δημοκρατίας.

Όταν οι κοινωνικές ανισότητες πριμοδοτούνται με το εθνικό εισόδημα να νέμεται μεταξύ των ολίγων ντόπιων πραιτοριανών του νεοταξισμού την ίδια στιγμή που οι εξωτερικές προκλήσεις και οι συμμαχικές δυνατότητες της Ελλάδος επιτάσσουν την ενότητα, τότε η νοοτροπία πρέπει να αλλαχθεί και η καθεστωτική πρακτική να παραμεριστεί. Η ισχυρή Ελλάδα διέρχεται από την λαϊκή ευημερία. Οι άριστοι πολίτες του έθνους με κριτήριο την κοινωνική καταγραφή και προσφορά τους, αλλά και την πίστη τους προς το Εθνικό Κράτος είναι οι μόνοι άξιοι να φέρουν την εντολή διαχείρισης των κοινών ζητημάτων της Πατρίδος. Και τούτο είναι εφικτό όταν οι εθνικές και κοινωνικές δυνάμεις συναντώνται με τον λαό κάτω από την πολιτική στέγη ενός Εθνικού και Λαϊκού Καθεστώτος. Με ηγέτη τον Ελληνικό Εθνικοκοινωνισμό σε μια γνήσια Εθνική Λαοκρατία.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ : http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com