ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ

Η Ελλάδα σήμερα


ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ, ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ

ΑΘΗΝΑ 29-4-2008.

Όταν το προϊόν εργασίας των εργαζομένων υποεκτιμάται την ίδια στιγμή που τα στοιχειώδη έστω αγαθά σιτίσεως υπερεκτιμούνται σε βάρος παραγωγών και καταναλωτών, τότε εύκολα συμπεραίνουμε ότι η επιδίωξη παγιώσεως μιας υπνώττουσας λαϊκής μάζας βολεύει εκείνους που θέλουν να άρχουν μακριά από ελεγκτικές διαδικασίες. Η εξαγωγή των κατάλληλων συμπερασμάτων δεν μπορεί παρά να προσμετρά τον κυριότερο παράγοντα εξέλιξης της Εθνικής Κοινότητος, τον ανθρώπινο.

Η παραδοσιακή δομή του κλασσικού Εθνικού Κράτους ωστόσο γνωρίζει τα τελευταία χρόνια μια ριζική εκτροπή από τα γενικώς θεωρούμενα παραδεκτά όρια, ακόμη και ενάντια στη λαϊκή άποψη που διαπιστώνει την σκοπούμενη απομόνωση και την παραβίαση των ατομικών δικαιωμάτων και πεποιθήσεων για τις σχέσεις Κράτους και πολίτη. Σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν η διεθνής οικονομική ανέχεια και οι υποκινούμενες ταραχές σε διάφορα σημεία του πλανήτη που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια βάσει σχεδίου στην ενίσχυση των τάσεων μετακίνησης των πληθυσμών και το ανακάτωμα των λαών, προκειμένου εκείνοι να αποκτήσουν μειωμένη κοινωνική συνοχή και κατά συνέπεια ελαστική πατριωτική συνείδηση.

Αν όμως είναι εξόχως δύσκολο να εγκαταλείψει ο λαός μας τους παραδοσιακούς θεσμούς που τον συνέχουν, αυτό δεν είναι καθόλου δύσκολο για τους εντολοδόχους πολιτικάντηδες, τους επικοινωνιακούς τους συμμάχους και τους πολίτες του κόσμου, τους κατατρεγμένους που ζητούν άσυλο στη χώρα μας και ψωμί να φάνε. Τους σύγχρονους μετανάστες που δεν έχουν καμία σχέση με τα αντίστοιχα ρεύματα περασμένων δεκαετιών. Τότε που ο μετανάστης λάβαινε πρόσκληση και ικανοποιούσε συγκεκριμένες ανάγκες.

Ο μετανάστης στις μέρες μας έρχεται είτε ως δήθεν ικέτης ασύλου είτε ως αναζητητής καλύτερου εργασιακού περιβάλλοντος. Μεταβαίνει στη χώρα από σταθερούς κρατικούς διαμετακομιστικούς σταθμούς εγνωσμένης εχθρότητας έναντι της Ελλάδος. Προέρχεται από γειτνιάζουσες χώρες που επίσης έχουν βλέψεις από την Πατρίδα μας. Πολλοί είναι ισλαμικού θρησκεύματος. Όλοι τους είναι νεαρότατης ηλικίας και έρχονται για λίγο για να βρεθούν πολλοί απ’ αυτούς να παραμένουν μόνιμα και να κουβαλούν και τις οικογένειές τους. Να ζητούν δικαιώματα και αξιώματα που τους δίνονται, ανοίγοντας τους την όρεξη την ίδια στιγμή που η Ελληνική Εργατική Τάξη, δυσκολεύεται να κολλήσει ένα ένσημο.

Το πλέον εξωφρενικό που δεικνύει την ανθελληνική σκοπιμότητα του πράγματος είναι ότι δεν έχουμε να κάνουμε με νόμιμους μετανάστες, αλλά στην συντριπτική πλειοψηφία με λαθρομετανάστες. Με λαθρεποίκους κατ’ ουσία που ήρθαν πηδώντας φράχτες σαν τους κλέφτες, με φορτηγά ή πλοιάρια σε ερημικές τοποθεσίες και ακτές, που έχουν ακουμπήσει χιλιάδες δολάρια στους επίσης παράνομους και αγρίως πλουτίσαντες μεταφορείς τους, που φυσικά τα κόμιστρα των συναλλαγών και μεταφορικών εξόδων προέρχονται από σκοτεινά ταμεία και λαγούμια.

Όλα αυτά αποκτούν εξωφρενική διάσταση όταν με περίσσιο θράσος επιχειρείται από τα τσιράκια του Νεοταξισμού να συγκριθούν οι Έλληνες Ομογενείς και Μετανάστες με τους διεθνείς παραβάτες και σαλταδόρους της οικουμένης. Έχει καμία σχέση ο Έλληνας μετανάστης που αποχωριζόταν την πατρίδα του φτωχός σε αναζήτηση καλύτερης μοίρας με την νοσταλγία του επαναπατρισμού με τον αλλοδαπό λαθρομετανάστη που δαπανάει μυστηριωδώς του κόσμου τα λεφτά για να φέρει μαζί του σε μόνιμη βάση ανέχεια, παραβατικότητα και σε κάποιες περιπτώσεις δημιουργία επίπλαστων μειονοτήτων; Μα σάμπως οι νόμιμοι μετανάστες στη χώρα μας δεν επηρεάζονται αρνητικά από τη δράση και παρουσία των δοτών και φυτευτών;

Είναι κάποιοι αξιοπρεπείς κύριοι, Έλληνες πολίτες κατά τα λοιπά, προστάτες των διεθνών κατατρεγμένων, που αποδίδουν με την έννοια της συλλογικής ευθύνης τον Σιωνιστικό Ολοκληρωτισμό σε ολόκληρο τον Εβραϊκό λαό. Είναι εκείνοι που ενοχλούνται γιατί είμαι αυτό που εκφράζω: εθνικοκοινωνιστής και φυλετιστής, απόλυτα προσηλωμένος δηλαδή σε πολιτικοιδεολογικό επίπεδο στη διατήρηση της γνησιότητας του Ελληνικού Έθνους και της Ελληνικής Πατρίδος. Και φυσικά δεν μισώ κανένα λαό, γιατί πολύ απλά αυτό σημαίνει να είσαι ΈΛΛΗΝΑΣ που φροντίζεις για την κραταίωση και κατίσχυση του δικού σου Γένους.

Ο Έλληνας Εργάτης βέβαια δεν έχει απολύτως τίποτα να κερδίσει από τις αριστερίστικες μπουρδολογίες του τύπου είμαστε όλοι μετανάστες, ξένοι εργάτες αδέρφια μας, ο ρατσισμός ρίχνει τα μεροκάματα(!), πάλη των τάξεων και λοιπά καλαμπούρια. Η Ελλάς ανήκει στους Έλληνες και εμείς ως Έλληνες Εθνικοκοινωνιστές επιμένουμε να είμαστε Κύριοι στον τόπο μας κι όχι μετανάστες και μειονότητες όπως θέλουν τα «παιδιά». Η εθνοφυλετική καθαρότητα ασφαλώς δεν προορίζεται αλλά και δεν δύναται να μειώσει τα μεροκάματα. Τα φθηνά και ανασφάλιστα εν πολλοίς ξένα εργατικά χέρια είναι εκείνα που όχι απλά μειώνουν τις αμοιβές, αλλά λειτουργούν ως απεργοσπαστικοί μηχανισμοί στους αγώνες των Ελλήνων Εργατών και πολλές φορές ωθούν κάποια αδέρφια μας στην ανεργία. Και φυσικά η πολυθρύλητη «Πάλη των Τάξεων» είναι ένα πρώτης τάξης παραμύθι της Αριστεράς και των Σοσιαλδημοκρατών.

Ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός δεν βάζει οικονομικούς φραγμούς ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς. Αναγνωρίζει και επιβραβεύει το προϊόν της εργασίας και τις απολαβές που προέρχονται από μια έντιμη διεργασία που καταγράφεται και προσφέρει θετικό έργο για την ανάπτυξη της Πατρίδος. Δεν ασχολείται με το να κάνει τον πολίτη πλουσιότερο ή φτωχότερο, αλλά με το να δίδει σ’ όλους τους πολίτες ίσες ευκαιρίες προκοπής και ανέλιξης. Η Ελλάς ως Εθνικό Κράτος και μόνον θα αποδοθεί στους Έλληνες, λειτουργώντας με όρους αυξητικούς και όχι μίζερους.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΑΝΑΠΟΛΩΝΤΑΣ ΤΟ ΧΘΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΙΣΧΥΡΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ.

ΑΘΗΝΑ 25-04-2008.

Ζούμε σε έναν κόσμο που πραγματώνει τα βήματά του μέσα σ’ ένα κλίμα γενικευμένης παραζάλης. Οι ανθρώπινες αξίες αποκτούν σύγχρονη διαστροφική ερμηνεία, αφού η προάσπισή τους γίνεται αντικείμενο ενός ευρύτερου πολιτικού σχεδίου που διακρίνει λαούς και πολίτες σε πειθήνια ενεργούμενα και απείθαρχους ατάκτους.

Αυτό διαφαίνεται άλλωστε από την επιδίωξη δημιουργίας μιας διαφορετικής ανθρωπογεωγραφίας και ενός νέου χάρτη. Κινήσεις που παραπέμπουν στην επιδίωξη εξοβελισμού του παραδοσιακού εθνικού κράτους και των ομοιόμορφων δομικών στοιχείων που το απαρτίζουν. Ενιαία εθνοφυλετική ανθρωπογεωγραφία, κοινός γλωσσικός κώδικας, προστασία θρησκευτικής ιδιαιτερότητας, λαϊκή συμμετοχή στα κοινά και τις αποφάσεις της Πολιτείας. Θεμέλιοι λίθοι αιώνων που στόχευαν στην πρόοδο της κοινωνίας και την δημιουργική επέκταση του Έθνους των Ελλήνων.

Ασφαλώς τα ισχυρά Έθνη υπήρχαν και εξακολουθούν να υπάρχουν ως αναπόσπαστο τμήμα της διαχρονικής παγκόσμιας ιστορίας και νομοτελειακός μηχανισμός πραγμάτωσης της ανθρώπινης επιθυμίας για υπεροχή. Είναι μια διαδικασία που συμβάλλει στην πρόοδο της ανθρωπότητας αφού η ύπαρξη εθνικών κοινοτήτων με υψηλές καταγραφές, τόσο στο πεδίο του πολιτισμού όσο και σε εκείνο της ηγεμονικής πρωτοκαθεδρίας, δύναται να συμπαρασύρει και τους υπόλοιπους λαούς σε μια ευεργετική διαδικασία εξόδου από τη μιζέρια και τη μετριότητα.

Δυστυχώς όμως οι κήρυκες των στρεβλών μηνυμάτων και του μίσους, οι αρνητές της ειλικρινούς συμφιλιώσεως και αγάπης που εμπεριέχονται στη διδασκαλία της ηθικής στην ελληνική αρχαιότητα και επικυρώθηκαν αλλά και εμπλουτίστηκαν στα κενά σημεία και τις σύγχρονες ανάγκες από τον Αρχηγό της Ορθοδόξου Πίστεως και Θεό μας Ιησού Χριστό, βάλθηκαν να συμπαρασύρουν την ανθρωπότητα σε ένα βάραθρο εντελώς αναίτια. Εξαγοράζουν συνειδήσεις και γραφίδες, αλλοιώνουν ιστορικές αναφορές, χτυπούνε τη γλώσσα και επινοούν καινούργιες γλώσσες ανύπαρκτες, δηλητηριάζουν τις ψυχές των νέων με ψεύδη, καλλιεργούν πνεύμα ηττοπάθειας, εξαχρειώνουν ήθη και αντοχές με υλικούς και άυλους δήθεν παραδείσους, χτυπούνε θεσμούς στυλοβάτες σαν την οικογένεια, λοιδορούνε και αμφισβητούν την αληθινή πίστη στο Θεό. Κατακαίουν ό,τι γεννά αντίσταση και φέρνει ελευθερία.

Τούτες τις στιγμές της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδος που εορτάσαμε την εκούσια πορεία του Χριστού Μας προς το Θείο Πάθος και την επικράτηση του Πνευματικού Φωτός και της Αιωνίου Ζωής έναντι του Σκότους και του Θανάτου, την ίδια ώρα που η Ελλάς ανεβαίνει στον παρόντα χρόνο τον δικό της Γολγοθά, νοιώθουμε την Εκκλησία της Ελλάδος ακέφαλη, απορφανισμένη. Τα γεγονότα και η σύγκριση προσωπικοτήτων που αυτόχρημα προβαίνουμε είναι εύγλωττα.

Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος και Εθνάρχης Χριστόδουλος, παρών μέσα από τον αστείρευτο κόσμο των θεόπνευστων διδαχών του και τον φλογερό Πατριωτισμό που ενέπνεε. Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, άφαντος και αφλόγιστος, απλά απών. Χριστόδουλος Πάντων των Ελλήνων, ο θρησκευτικός ηγέτης που ξεσήκωνε τα βασανισμένα πλήθη των Ελλήνων, ο Κεραυνός που ήρθε ουρανόθεν και του είπαμε απλόχερα ότι τον πάμε. Ιερώνυμος, νυν Αρχιεπίσκοπος κρυπτόμενος πίσω από μια παράφραση του αληθινού ρόλου του, αποκομμένος από τον ταλαιπωρημένο λαό, που δεν μπορούμε να πούμε ότι τον πάμε. Εθνεγέρτης Χριστόδουλος, ήρθε όταν έπρεπε και έφυγε άκαιρα, όταν τον χρειαζόμασταν ακόμα πιο πολύ και είχε να προσφέρει ακόμα περισσότερα. Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ήρθε αργοπορημένος και τελεί σε μόνιμη αργία. Χριστόδουλος ο Μέγας Εθνάρχης, έφυγε από τα εγκόσμια και αρχηγεύει του πληρώματος των Ελλήνων από τα υπερκόσμια και στο πλευρό των Δικαίων, στα Δεξιά του Κυρίου. Έφυγε, αλλά η παρουσία του είναι ζωντανή και έντονη, ως ικέτης Ελλάδος παρά τω Θεώ. Ιερώνυμος, τον φέρανε, αλλά εκείνος κατάφερε να χάσει τον προορισμό του, δεν ήρθε ποτέ.

Χριστόδουλος, ο αγαπημένος των Ελλήνων, ο καταγόμενος από την Σκλαβωμένη Ανατολική Θράκη που δεν ξέχασε τους πόθους των κατατρεγμένων Ελλήνων, το χιλιάρμενο καράβι και το μεγάλο ποθούμενο της απέναντι τουρκοπατημένης Ελλάδος. Και μας έμαθε να διεκδικούμε. Μας είπε πολύ απλά ότι δεν υπάρχουν χαμένες, αλλά αλησμόνητες πατρίδες, αρκεί να τις κρατήσουμε ζωντανές στη μνήμη, στην καρδιά και σ’ αυτή την ίδια τη θέληση. Όταν η αλλόκοτη και ετερόφωτη κυβέρνηση Σημίτη θέλησε να μας αφαιρέσει την ομολογία Πίστης από τις ταυτότητες αντέδρασε ως γνήσιος Παπαφλέσσας, γιατί ως εμπνευσμένος Ηγέτης γνώριζε ότι έρχονται πολλαπλάσια δεινά για τον Ελληνισμό και εξέφρασε την δικαιολογημένη οργή ολοκλήρου του λαού μας. Και είχε δίκιο. Τα επόμενα δεινά ακολουθούν. Κάποια ήδη ήρθαν. Αλλοίωση, αφελληνισμός και απορθοδοξοποίηση της Παιδείας, τέως Εθνικής και νυν Νεοταξικής. Αμφισβήτηση Εθνικής Κυριαρχίας. Απαιτήσεις για αναγνώριση μαϊμού εθνοτήτων και γλωσσών την ώρα που θα έπρεπε να απαιτήσουμε εμείς την δίκαια και παλαιόθεν συμμαχικώς συμπεφωνημένη εθνική μας ολοκλήρωση, την Ενιαία Μεγάλη Ελλάδα που περιβάλλει τα σύνορά μας.

Εκείνος, ο Χριστόδουλος της καρδιάς μας έδωσε σαφή εντολή πριν λάβει θέση δίπλα στον θρόνο του Θεού: να σταθούμε στις επάλξεις της μεγάλης μάχης, να πολλαπλασιαστούνε οι αγωνιστές του Ελληνικού Έθνους, να μην παραδώσουμε τα πρωτοτόκια, τα ιερά και τα όσια της Αγίας και Μεγάλης Πατρίδος μας Ελλάδος. Να ορθώσουμε τείχος στους εχθρούς της Πατρίδος και να πάρουμε πίσω ό,τι μας έχουν κλέψει. Αυτό το προσκλητήριο του Αρχηγέτη Χριστόδουλου είναι ιερή υποχρέωση της Εθνικής και Κοινωνικής Παράταξης και ολοκλήρου του Ελληνικού λαού. Η Ανάσταση του Χριστού και Θεού Μας να φέρει και την ποθούμενη Ανάσταση της Ελλάδος Μας.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ. ΦΥΛΕΤΙΣΜΟΣ. ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΟ ΑΚΡΩΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟ.

ΑΘΗΝΑ 23-4-2008.

Η συμπλήρωση 41 ετών από την κήρυξη και την επικράτηση της Στρατιωτικής Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου 1967 ή της δικτατορίας κατά τους εκφραστές της Αστικής ή Κοσμοπολίτικης ή Νεοταξικής Δημοκρατίας ( το δικό μας βαθύ κράτος) ή της χούντας για τους σοσιαλδημοκράτες κηφήνες της υπερασπίσεως πάντων πλην Ελλήνων δημιουργεί κάποιους συνειρμούς και οδηγεί σε κάποια συμπεράσματα και μηνύματα. Η υποτιθέμενη αντίσταση της συστημικής κομματοκρατίας όλων των πτερύγων και αποχρώσεων της πολιτικής ζωής του τόπου, που πρωτύτερα φαγωνόντουσαν προκειμένου να διχάσουν ανεπιτυχώς τον ελληνικό λαό, υπήρξε η προδρομική διαδρομή της σημερινής επιβαλλόμενης συγκλίσεως και συναινέσεως. Η δημοκρατική αντεπανάσταση σημειώθηκε με τη συμμετοχή τμήματος του φοιτητικού κόσμου, οι πλείστοι των οποίων είδαν τον όντως άδολο αγώνα τους να χρησιμοποιείται και να πετιέται στα άχρηστα της εντόπιας πολιτικής ιστορίας και την μετατροπή των «εξεγερμένων» ηγετίσκων σε εξουσιαστές και ενεργούμενα τού πλέον αντιλαϊκού και ανθελληνικού παγκόσμιου σιωνιστικού ολοκληρωτισμού. Τα επίχειρα της πτώσεως τού στρατιωτικού καθεστώτος υπήρξαν η απώλεια της μισής Κύπρου και η υπαγωγή της στον τουρκικό και όχι βέβαια στον τουρκοκυπριακό έλεγχο( αφού οι περισσότεροι μουσουλμάνοι της Κύπρου νοιώθουν Κύπριοι κι όχι Τούρκοι - θυμηθείτε εκείνους στα κατεχόμενα που ψήφισαν όχι στο σχέδιο Ανάν) και η επαναφορά μιας διακομματικής κατάστασης που ρέπει στα εσωτερικά στην αναξιοκρατική ευνοιοκρατία και εξωτερικά στον δουλοπρεπή ενδοτισμό. Βέβαια το χεράκι τους έβαλαν και κάποιοι χαμαιλέοντες που είχαν παρεισφρήσει δίπλα στον Γεώργιο Παπαδόπουλο για να τού σύρουν κατόπιν το χαλί, έστω και εξ ηλιθιότητος, ενώ κάποιοι άλλοι έγλειψαν εκεί που έφτυναν πριν προκειμένου να επιβιώσει το άχρηστο κουφάρι τους. Το ξέσπασμα της στρατιωτικής επαναστάσεως στηρίχθηκε στην ανάγκη της υλοποιήσεως της λαϊκής απαιτήσεως για την ανατροπή του διαπιστωμένου κλίματος χάους, ακυβερνησίας και σήψεως που είχαν επιφέρει με τις πράξεις τους οι προεπαναστατικοί πολιτικάντηδες. Κατάσταση που έχει επανέλθει στις μέρες μας διανθισμένη από την διαπλοκή και τη διαφθορά στους κόλπους της πολιτικής και της οικονομικής ελίτ, την επιβολή σαθρών προτύπων και την πτώση των αξιών, την ποδηγέτηση της λαϊκής μάζας και τον εθισμό της στην κοινωνική αποξένωση και αδιαφορία, την παραίτηση από την υπερασπιστική γραμμή και την προσήλωση υπέρ του Ελληνικού Έθνους, την ανάθεση των κοινωνικών αγώνων σε λάτρεις της εθνολογικής νόθευσης και των ελαστικών συνόρων. Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι η θέση αλλά και η επιθυμία των ενόπλων δυνάμεων είναι να βρίσκονται σε διαρκή ετοιμότητα με το όπλο παρά πόδα για την υπεράσπιση τής εδαφικής κυριαρχίας και την ελευθερία όλων των Ελλήνων, είτε ευρισκόμενων στο Μητροπολιτικό Κέντρο είτε στις Αλύτρωτες ελληνικές πατρίδες είτε σε οποιοδήποτε άλλο σημείο του πλανήτη. Είναι επίσης δεδομένο ότι ο στρατός μας έχει καθήκον να αποτρέπει την διασάλευση της κοινωνικής ομαλότητος και συνοχής από οποιονδήποτε εσωτερικό αμφισβητία της ελληνικότητας του τόπου αυτού. Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι οι σημερινές κακοτοπιές που βιώνουμε ως Έλληνες και ως πολίτες είναι απείρως μεγαλύτερες και σημαντικότερες από τις παλιές. Αφού έχουμε από ετών μπει στη διαδικασία του διαλόγου για το αν θα δώσουμε μέρος ή το σύνολο ιστορικών μας ονομάτων σαν κι αυτό της Μακεδονίας, την στιγμή που μας ζητούν οι κρατικοί τοποτηρητές της Νέας Τάξης Πραγμάτων να τους παραδώσουμε αντί να μας παραδώσουν, όπως είναι το ορθό, τα εδάφη που μας έχουν κλέψει. Είναι γεγονός λοιπόν ότι η Ελλάς σήμερα χρειάζεται άμεσα μια Ριζοσπαστική Εθνικοκοινωνική Διακυβέρνηση με το λαό συμμέτοχο και ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις. Άπαντες στοιχισμένους σε μια Εθνική Λαοκρατία.

Υπόθεση Φυλετισμός. Είναι πολύ εύκολο να ισχυριστεί κάποιος ότι είναι ή δεν είναι φυλετιστής. Για να είναι ακριβής η απάντηση όμως πρέπει να στηρίζεται στην αντικειμενική γνώση του φυλετισμού, μακριά από κάθε έννοια σκοπιμότητας. Έχουμε ακούσει για παράδειγμα για ρατσιστικό έγκλημα ή για κακοήθεις ρατσιστικούς διαχωρισμούς. Μέγα ψεύδος. Το έγκλημα συνιστά παραβατική και κακουργηματική πράξη και δεν έχει διαβαθμίσεις, ποιοτικούς ή μη. Ο εγκληματίας είτε είναι φυλετιστής είτε όχι είναι μόνο εγκληματίας. Επίσης η ποιοτική και αξιοκρατική αξιοποίηση των πολιτών του Κράτους γίνεται με γνώμονα τα Εθνικά προσδιοριστικά γνωρίσματα, τις ικανότητες, την προσήλωση στο Έθνος και την Κοινωνία. Αλλά τι είναι φυλετισμός; Είναι η γενική παραδοχή, η προσήλωση, η διασφάλιση και η ανάδειξη της φυλετικής ανθρωπογεωγραφίας της Εθνικής Κοινότητος. Η Ελλάς ανήκει στην μεγάλη και σπουδαία φυλετική ομάδα που προσδιορίζεται ως Λευκή Ευρωπαϊκή Φυλή, της οποίας το Γένος μας αποτελεί τον πρωτογενή εθνικό φορέα και ιδρυτή της. Αποτελεί δικαίωμα και υποχρέωση κάθε Έλληνα να διαπιστώνει με παρρησία την αναντίρρητη αυτή αλήθεια, να την προφυλάσσει από κάθε κακοήθη και υστερόβουλη βλαπτική επενέργεια κάθε κακόβουλου προσώπου ή φορέα, να διασφαλίζει την συνέχεια της λευκής ελληνικής φυλετικής παράδοσης και να προβαίνει στην ανάδειξή της μέσα από ωραία και θετικά πολιτικά και πολιτισμικά έργα. Αν κάποιος Έλληνας πολίτης λειτουργεί έξω από τον φυσικό νόμο της φυλετικής συνέχειας, τότε επισημαίνονται οι κίνδυνοι αλλοιώσεως του εθνολογικού ιστού του Έθνους και ο εν λόγω πολίτης συνεχίζει να αποτελεί μέλος της Εθνικής Κοινότητος, με την ενέργειά του βέβαια να μην θεωρείται συμβατό παράδειγμα. Ο φυλετιστής υπηρετεί την υψηλή έννοια της εθνοφυλετικής ομοιογένειας ως στοιχείο ακατάρριπτο της ιστορικής συνέχειας της Εθνικής Κοινότητος και είναι ο κατεξοχήν υπερασπιστής της διαφύλαξης των αναπαραγωγικών νόμων και διεργασιών στη ζωή του Έθνους. Ποτέ κανείς δεν διανοήθηκε να μέμψει τα πλάσματα του ζωικού βασιλείου που αναπαράγονται επί αιώνες με πανομοιότυπο και ομοιογενή τρόπο από την πρώτη στιγμή μέχρι και σήμερα. Η ιστορική συνέχεια των Εθνών, με πρώτο το Ελληνικό Έθνος, και βέβαια η δόμηση του Έθνους – Κράτους είναι που ενοχλεί τους εμπνευστές της δημιουργίας των πολυφυλετικών και πολυπολιτισμικών μορφωμάτων για την εύκολη ποδηγέτησή τους κάτω από το σκήπτρο του Σιωνιστικού Νεοταξισμού. Τέλος αν κάποιοι θέλουν να σέβονται τις διαφορετικές απόψεις, τότε θα σεβαστούν και τη δική μας. Μόνο ο καλά ενημερωμένος λαός είναι σωστό και πρέπον να αποφασίσει την αποδοχή των απόψεων εκείνων που του φαίνονται αρεστές και συμφέρουσες. Η συγκεκριμένη θεματολογία επιλέχθηκε με αφορμή μια πρόσφατη φιλική συνομιλία που είχα.

ΟΙ ΑΠΟΚΡΥΦΕΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΜΙΑΣ ΠΑΡΑΚΜΑΖΟΥΣΑΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

ΑΘΗΝΑ 21-4-2008.

H διολίσθηση της αξίας μιας Πολιτείας και η απώλεια αυτοτελούς πολιτικού λόγου και θέσεων αναμφισβήτητα συναντούν την απαρχή τους στις εγγενείς αδυναμίες του κρατικού συστήματος διοικήσεως. Ποτέ δεν πρέπει να αναζητούνται οι ευθύνες για την πάσης φύσεως μιζέρια και την προκύψουσα ανυποληψία στα σχεδιαζόμενα και τις δράσεις του διαβόητου διεθνούς παράγοντα. Όχι βέβαια γιατί απουσιάζουν οι υστεροβουλίες και οι παρασκηνιακές μεθοδεύσεις. Κανένας όμως δεν μπορεί να κατηγορηθεί γιατί κάνει καλά τη δουλειά του και ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του έναντι της κοινωνίας στην οποία αναφέρεται.

Δεν μας φταίνε λοιπόν οι εκάστοτε ανθέλληνες της αλλοδαπής που δεν μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι μην τυχόν και μας το πάρουν οι ισχυροί, οι πλούσιοι και οι πολυπληθείς εχθροί μας. Φανταστείτε να έδιναν οι πρόγονοί μας σημασία σε ποσοτικά δεδομένα και μαθηματικές πιθανότητες επικράτησης. Να δίνανε σημασία στην εφήμερη ευζωία βασισμένη σε μόνιμα δεσμά και απώλεια πατριωτικής συνείδησης. Τότε ασφαλώς δεν θα διάνθιζαν την ιστορία μας οι Θερμοπύλες και το Μανιάκι, θα καθοδηγούσαν τα πράγματα οι βολεμένοι και καιροσκόποι μπουκωμένοι από τίτλους υποταγής και ενδεχομένως δεν θα υπήρχε σήμερα Ελλάδα. Γιατί είναι κοινωνικά και ιστορικά τεκμηριωμένο ότι οι λίγοι και εκλεκτοί πολίτες της Εθνικής Κοινότητος, οι Άριστοι στο ήθος και στο έθος, οι βαθιά προσηλωμένοι στις αξίες του Έθνους και επομένως και του λαού, είναι εκείνοι που σώζουν καταστάσεις και επεκτείνουν πατρίδες.

Αν θέλουμε να απαντήσουμε στα βασανιστικά ερωτήματα της αβάστακτης παρακμής μας, ας προβούμε σε μια ειλικρινή ενδοσκόπηση. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς και να δώσουμε καθαρές λύσεις, πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη των επιλογών μας. Να παύσει να μεμψιμοιρεί ο λαός, αφού προηγουμένως προικοδότησε το συρφετό και το συνονθύλευμα ανίκανων και προσκυνημένων, να αναλάβει έκαστος τις ευθύνες του, να επανακάμψει ο μαζάνθρωπος και να ξαναγίνει υπεύθυνος πολίτης με πατριωτικές αρχές και κοινωνικές αξίες. Και οι λίγοι, αυτοί οι εκλεκτοί του Ελληνικού Έθνους να πιάσουν θέσεις μάχης στο πεδίο της πιο βρώμικης πολιτικής αντιπαράθεσης χωρίς ιδεολογικές εκπτώσεις, γιατί ο νεοταξικός δυνάστης, ο προβατόσχημος σιωνιστικός λύκος βρίσκεται προ των πυλών μας.

Πολλές φορές αναζητούμε τα πρόσωπα εκείνα που χαρακτηρίζουμε ως ανθέλληνες προκειμένου να αποδώσουμε ευθύνες. Ξεχνούμε όμως να προσμετρήσουμε στα δεινά μας τα γεννήματα εκείνα της πολιτικής μας ζωής που τροφοδοτούν τον αλλοδαπό ανθελληνισμό με τις πράξεις και τις παραλήψεις τους. Διότι ο ανθέλληνας είναι το δημιούργημα του δειλού και ανίσχυρου Έλληνα με τον τελευταίο να λειτουργεί ως ο χειρότερος ανθέλληνας. Και φυσικά πριν διεκδικήσουμε τα δίκαιά μας εκτός των συνόρων πρέπει πρωτίστως να τακτοποιήσουμε τις εσωτερικές υποδομές και να αξιοποιήσουμε και τον τελευταίο Έλληνα πολίτη με πνεύμα αξιοκρατίας και διορατικότητας.

Δυστυχώς σήμερα κινούμαστε σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Στο ελληνικό κοινοβούλιο τις τελευταίες ημέρες εκτυλίχθηκαν κωμικοτραγικές στιγμές με τα κόμματα της πανάθλιας αστικής δημοκρατίας να κατηγορούν το ένα το άλλο. Μικροί εναντίον μεγάλων και όλοι εναντίον όλων.

Η αποκάλυψη που αφορά μεγάλη εταιρία ότι τροφοδότησε λογαριασμούς κρατικών λειτουργών με πακτωλούς χρημάτων προκειμένου να εξασφαλίσει συμφέροντα για την ίδια συμβόλαια στοιχειοθετεί την έλλειψη αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος της χώρας και των ανύπαρκτων μηχανισμών διαφάνειας. Διαχρονικά και διακομματικά.

Το ίδιο συμβαίνει και στο ζήτημα του εναγκαλισμού και της διαπλοκής του δημοσιογραφικού και του πολιτικού κατεστημένου. Μισθοφορικοί κομματικοί στρατοί επικοινωνιακού χαρακτήρα δραστηριοποιούνται σε πολλαπλές θέσεις εργασίας, σχηματίζοντας πολυθεσίτες υπηκόους και ντελάληδες αρεστών θέσεων και δημιουργίας θετικού κλίματος υπέρ των εκφραστών ενός παραπέοντος καθεστώτος. Καθεστώς που αδυνατεί να προστατέψει ακόμη και τους αθλητές που αποτελούν τους επάξιους πρεσβευτές της Ελλάδος σε στιγμές ατελείωτων άνυνδρων καταστάσεων και αποτυχιών. Ανθρώπων που έδωσαν στιγμές υπερηφάνειας στο λαό μας όταν οι πολιτικοί προσθέτουν την μια ντροπή πίσω από την άλλη. Το ντοπάρισμα ασφαλώς δεν είναι, αν και όπου υπάρχει, διόλου τιμητικό. Είναι επικίνδυνο.

Το ντοπάρισμα στα εθνικά και κοινωνικά μας ζητήματα τι είναι; Όταν η ακρίβεια και η ανεργία μαστίζουν τους Έλληνες και η λαθρομετανάστευση επιτείνει το πλήγωμα της κοινωνικής συνοχής. Όταν η παραχώρηση του ημίσεως και πιθανόν αύριο και του υπολοίπου της ονομασίας της Μακεδονίας μέσα από σύνθετα κολπάκια περνιέται στους πολίτες ως τάχα μου επιτυχία απέναντι σε σκοπέλους που καλλιέργησε η ίδια η πολιτική μας τάξη, δεξιά, αριστερά και κεντρώα, με τις εντολές των «διαμεσολαβητών», επικριτών μας και εξουσιαστών, στη συντριπτική τους πλειοψηφία σιωνιστικού φυράματος, τότε αυτή η αναβολική «ουσία» κινδυνεύει να δηλητηριάσει και να κοντύνει τον εθνικό βίο.

Όσοι ζωντανοί ας εγερθούμε και ας απαιτήσουμε το τέλος εποχής των μιζαδόρων, των ντοπαρισμένων, των ενδοτικών. Ας δύσει το μικρό και…ανέντιμο γραικυλιστάν. Και στην θέση του ας ανεγερθεί μια Νέα Ελλάδα καθαρόαιμη και εθνοφυλετικά συνεκτική, που να στηρίζεται στην Αριστοκρατία του Πατριωτισμού και του ήθους. Που να δραστηριοποιεί κι όχι να αδρανοποιεί και να διχάζει τον ελληνικό λαό. Η Ελλάδα του Εθνικοκοινωνισμού θα εκφράσει τους πόθους ολόκληρου του Ελληνισμού όπου γης και θα διεκδικήσει εδάφη και πληθυσμούς που περιμένουν καρτερικά την δικαίωση της σκλαβωμένης ελληνικότητάς τους. Με μπροστάρηδες τους Έλληνες του κάματου κι όχι τους κληρονόμους του μηδέν μεροκάματου.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

ΣΧΟΛΙΟ ΑΚΡΩΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟ.

ΑΘΗΝΑ 19-4-2008.



Η στήλη απόψε θα φιλοξενήσει το άρθρο ενός εκλεκτού συμπολίτη μας που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Παρόν» την 6η Απριλίου. Αρθογράφος είναι ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αιγαίου κ. Κωνσταντίνος Ρωμανός. Το συγκεκριμένο άρθρο αποκτά πρόσθετη αξία, γιατί έχει συμβολική σημασία και αποδεικτική δύναμη αναφορικά με τα πραγματικά αίτια της φθοράς της πολιτικής επιρροής και της αστοχίας της πολιτικής ηγεσίας στην υλοποίηση των αληθινών εθνικών συμφερόντων. Στην πραγματικότητα απουσιάζει ο προγραμματισμός των επιδιωκόμενων σκοπών και στόχων, αφού οι ταγοί μας είναι διορισμένοι υπάλληλοι και εθελόδουλοι του Νεοταξισμού, αυτής της μοχθηρής Παγκόσμιας Εξουσιαστικής Ελίτ, και ως εκ τούτου ενδιαφέρονται για τις εφήμερες απολαύσεις κι όχι για τα ζωτικά και μακροπρόθεσμα οφέλη ολόκληρης της Εθνικής μας Κοινότητος. Δηλαδή οι πολιτικοί μας νοιάζονται για την προσωρινή ανέλιξη στους κυβερνητικούς θώκους της περαστικής και αναλώσιμης μικρότητάς τους και αδιαφορούν για την υπεύθυνη εκπροσώπηση των Ελλήνων σε κάθε επίπεδο. Στην Κοινωνία των Ελλήνων της αξιοκρατίας και της συνοχής που όφειλαν να πραγματώσουν και στις ομογενειακές κοινότητες του μείζονος Ελληνισμού, απόδημου και αλύτρωτου. Αν λοιπόν σε διακρατικό επίπεδο οι εταίροι μας είτε δεν μας λαμβάνουν υπόψη είτε μας αντιμετωπίζουν σαν παρακμιακό φέουδο προς κατάληψη και διαμοιρασμό των εδαφικών ιματίων, αυτό συμβαίνει γιατί εμείς οι ίδιοι έχουμε παραδώσει τον ευατό μας και πολύ περισσότερο την Ελληνική Πατρίδα εθελοντικά στα νύχια των μισητών εχθρών μας και των ασθενικών δορυφόρων τους. Καταλαμβάνοντας βέβαια με την βλακεία μας το βραβείο της ανοιχτής παλάμης ή του ομαδικού μαζοχισμού. Και καλά, ο εαυτός μας μάς ανήκει και οι συνέπειες είναι περιορισμένες και ατομικές. Η Πατρίδα όμως ανήκει σ’ ολόκληρο το Ελληνικό Έθνος και υπηρετεί εκείνο και μόνο. Δεν είναι μαγαζάκι κανενός ετερόφωτου προύχοντα. Όποιος μάλιστα δεν το κατανοεί, αυτός οφείλει να απαλλάξει τον δημόσιο βίο από την περιττή παρουσία του. Ειδάλλως είναι υποχρέωση της Ελληνικής Κοινωνίας να τον θέσει στο περιθώριο και να ανοίξει τους πολιτικούς της ορίζοντες προς το πλάτεμα και την κραταίωση της Εθνικής Κοινότητος. Στο παρακάτω άρθρο διαφαίνεται ακόμη η άποψη ότι η υλοποίηση των στόχων οιασδήποτε φύσης, πολύ δε περισσότερο εκείνων που αφορούν την κοινωνική συνοχή και ευημερία αλλά και την κατάκτηση ουσιαστικών κερδοφόρων αποτελεσμάτων και καταγραφών δεν χαρίζεται αλλά κατακτάται. Τα δε περασμένα μεγαλεία χαρακτηρίζουν την ανωτερότητα αλλοτινών Ελλήνων, εκείνων που τα δημιούργησαν. Τα σημερινά έργα είναι εκείνα που προσάπτουν τον χαρακτήρα του σπουδαίου και άξιου ή του ασήμαντου και ανάξιου. Ας προχωρήσουμε λοιπόν σε καταγραφές συγκαιρινές και ζουμερές και τότε αυτοί που μας λοιδορούν θα εκλιπαρούν να εξασφαλίσουν την εύνοια και συμμαχία μας. Έτσι μόνον και με το ξίφος αν χρειαστεί χτίζεται η Μεγάλη Ελλάδα του Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού. Στο επόμενο Σχόλιο Άκρως Εμπιστευτικό θα παρατεθεί η άποψή μου περί του Φυλετισμού.

Σπυρίδων Καραχάλιος.

Και τώρα ο λόγος στον κ. Κωνσταντίνο Ρωμανό.

Ο ελληνικός ανθελληνισμός

του Κωνσταντίνου Π.Ρωμανού
Καθηγητή Πανεπιστημίου Αιγαίου





Από την αρχή ο ανθελληνισμός ήταν η άλλη πλευρά του νομίσματος του φιλελληνισμού. Ο φιλελληνισμός ήταν έρωτας του ιδανιστικού Ελληνισμού, έρωτας του ελληνικού πολιτισμού όπως αυτό εκφραζόταν στη γλυπτική, την αρχιτεκτονική, την επιστήμη, τα έργα των προγόνων. Ανθελληνισμός ήταν η στάση απογοήτευσης του φιλέλληνα που προέκυπτε από την επαφή του τελευταίου με τους συγχρόνους του υπαρκτούς Έλληνες, δηλαδή τους ανθρώπους της καθημερινότητας, τους ανθρώπους όπως εσύ κι εγώ, με όλα τα πάθη και τις μικρότητες. Η ανώμαλη προσγείωση από το ιδανικό στο πραγματικό είναι μια κίνηση που στην πολιτική ψυχολογία εξηγεί την έκπτωση του έρωτα σε μίσος, του φιλελληνισμού σε ανθελληνισμό!

Ήδη οι Ρωμαίοι ήταν ταυτόχρονα εραστές της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς και εχθροί των Ελλήνων της εποχής τους, για τους οποίους επεφύλασσαν τις κατηγορίες του γραικυλισμού, της διπροσωπίας, της υποκριτικής δουλικότητας κ.λπ. Τον ίδιο διχασμό παρατηρούμε καθ' όλον τον μεσαίωνα στη στάση τόσο των Φράγκων όσο και των Αράβων απέναντι στον Έλληνα. Κατά την ένδοξη ελληνική επανάσταση του 1821 οι φιλέλληνες Ευρωπαίοι που πολέμησαν κατά των Τούρκων δεν παρέλειψαν να δώσουν δείγματα της απογοήτευσής τους από τους Έλληνες συμπολεμιστές τους, οι οποίοι όχι μόνο δεν φορούσαν πλέον χιτώνες, αλλά διακρίνονταν από φθόνο, εριστικότητα, φιλαυτία, άγνοια και τόσες άλλες «ανθρώπινες, υπερβολικά ανθρώπινες» (Νίτσε) κακίες. Συνοπτικά λοιπόν μπορούμε να πούμε ότι το δίπολο φιλελληνισμός - ανθελληνισμός ισούται με έρωτα για τους απελθόντες και μίσος για τους ζώντες Έλληνες!

Οι Βαυαροί που κυβέρνησαν την Ελλάδα μετά τον θάνατο του Καποδίστρια ήσαν αναμφισβήτητα μεγάλοι εραστές του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Ως εξ αυτού οργάνωσαν την ελληνική σχολική παιδεία κατά τα πρότυπα της γερμανικής φιλελληνικής παιδείας. Όμως έτσι, για πρώτη φορά στην ιστορία Έλληνες το γένος έλαβαν φιλελληνική παιδεία ως βάση της ιδίας εθνικής ταυτότητας! Οι Έλληνες έγιναν εφεξής «φιλέλληνες». Εμβολιάστηκαν δηλαδή με τη σχιζοειδή στάση της απόλυτης καταξίωσης, με την ταυτόχρονη απόλυτη απαξίωση του εαυτού του. Μια εγγενής αστάθεια του χαρακτήρα, μια ανεδαφική, κυκλοθυμική εκτίμηση των πραγμάτων έγινε εφεξής κεντρικό συστατικό της ελληνικής ψυχής.

Σε συλλογικό επίπεδο οι ιστορικές συγκυρίες προκαλούν την ανάδυση του ενός ή του άλλου πόλου στο προσκήνιο. Οι επιτυχίες γρήγορα επιφέρουν ναρκισσισμό, ενώ οι αποτυχίες καταθλιπτική αυτοαπαξίωση έως αυτομαστίγωση. Η ελληνική ψυχή φαίνεται να έχει χάσει κάθε μέτρο. Δεν είναι μετά από αυτά απορίας άξιον ότι μετά τη ντροπή των Υμίων και το όνειδος της παράδοσης του ικέτη Οτσαλάν (και τα δύο έργα όχι βεβαίως του λαού, αλλά της σημιτικής ηγεσίας) η ελληνική αυτοεκτίμηση έκανε, με τη γνωστή απολυτότητα, βουτιά στο κενό. Όμως εκεί την περίμεναν αυτήν τη φορά -αλίμονο- εχθροί αποφασισμένοι να εκμεταλλευτούν στο έπακρον την αδυναμία της, ώστε να μην μπορέσει πλέον (αυτή είναι η επιδίωξή τους) να ανακάμψει.

Οι εχθροί αυτοί, οι οποίοι γνωρίζουν καλά την ελληνική κυκλοθυμία, αλλά και το ελληνικό πείσμα απέναντι σε κάθε εξωτερική παρέμβαση, επόμενο ήταν να ζητήσουν και να βρουν ερείσματα για την υπονομευτική δράση τους στο εσωτερικό του απογοητευμένου έθνους. Τέτοια ερείσματα όντως βρήκαν: στα φιλόδοξα, άκρως ανταγωνιστικά καπετανάτα των ελληνικών πολιτικών κομμάτων, στη μεταπραττική ακαδημαϊκή διανόηση των πανεπιστημίων, στο πειρατικό κεφάλαιο των νεόκοπων εκατομμυριούχων των τηλεπικοινωνιών, των ΜΜΕ και των τραπεζών. Με αυτούς τους πολιορκητικούς κριούς εκπόρθησαν στο τέλος το ίδιο το κράτος, το οποίο, από εντεταλμένος προστάτης του έθνους ανεπαισθήτως μεταλλάχθηκε σε συνειδητό πλέον πολέμιο του έθνους και κατ' επίτασιν του ιδίου του γένους των Ελλήνων. Οι ενορχηστρωμένες αυτές δράσεις των εχθρών του Ελληνισμού στο εσωτερικό του επί του παρόντος βιώνονταν ως μια ιδιαίτερα σφοδρή μορφή του κατά τα άλλα εγγενούς ανθελληνισμού των Ελλήνων, ως μία αρρώστια της βούλησης και του θυμικού, την οποία η συλλογική ψυχή αδυνατεί τόσο να κατανοήσει, όσο και να ανακάμψει από αυτήν.

Έτσι θα μπορούσε κανείς να πλησιάσει ένα πλήθος ακατανόητων κατ' αρχήν φαινομένων του εξωκοινοβουλευτικού πολιτικού γίγνεσθαι, όπως την πλήρη απαξίωση του Ελληνισμού ως ουσίας και ως ονόματος στη συνείδηση των εμπνευστών γκραφίτι των Εξαρχείων του τύπου: «Κρεμάλα στους ελληνόψυχους»! Ή «Έλληνας είσαι και φαίνεσαι»! Ή (μέσα στο Πολυτεχνείο) «Σκοτώστε τους Έλληνες - τους Έλληνες που γεννάνε Έλληνες - τους Έλληνες»! Μπροστά στο ανθελληνικό μίσος των χιλίων και μίας αριστερίστικων ομάδων του «χώρου», η σκοπιανή αφίσα στην πρόσφατη διαδήλωση υπέρ της Μακεδονίας α λα Σκόπια «Fuck Greece», που είδαμε όλοι στην οθόνη της ΕΤ3, φαντάζει μάλλον συγκρατημένη. Ή πάρτε τις περυσινές αφίσες του «χώρου» στην Πατησίων κατά της 28ης Οκτωβρίου: «Σταματήστε τις παρελάσεις διότι ενισχύουν τον πατριωτισμό»! Εδώ η λέξη «πατριωτισμός» είναι περίπου συνώνυμη του «φασισμός». Συγγενής εκδοχή είναι και η φράση «ξεφτίλες πατριώτες» στον τοίχο του Πολυτεχνείου. Την αποστροφή προς την έννοια πατρίδα εκφράζουν γκραφίτι του τύπου «καμία πατρίδα» (!), ενώ φράσεις του τύπου «πατρίδα μας είναι η Γη» (!) προσφέρουν τον πλανήτη ως -οικολογικής εμπνεύσεως- υποκατάστατο της απορριπτέας ελληνικής πατρίδας.

Η δυσανεκτικότητα των αριστεριστών προς την ελληνική πατρίδα και την ίδια τη λέξη Έλληνας δεν επεκτείνεται παρά ταύτα σε άλλους λαούς και πατρίδες, εφόσον δεν αμφισβητούν ούτε τους Αλβανούς ούτε τους Κούρδους, τους Τούρκους, τους Ινδιάνους, τους Ιρακινούς, τους «Μακεδόνες» και το δικαίωμα όλων αυτών σε μία πατρίδα, γι' αυτό και αγωνίζονται π.χ. υπέρ της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» (όπως άλλωστε και ο «Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου»). Μόνο στους Έλληνες που παραδόξως επιμένουν να αγαπούν την Ελλάδα επιφυλάσσει το φαντασιακό του τεχνηέντως ενισχυμένου ντόπιου ανθελληνισμού την κατηγορία του «ελληναρά» και «εθνικιστή».

Η απολυτότητα του μίσους για την ελληνικότητα (με όλες τις παραδόσεις, την ιστορία και τους θεσμούς που την εκφράζουν) πάει χέρι χέρι με την απεριόριστη λατρεία του «χώρου» για τους μετανάστες. «Είμαστε όλοι μετανάστες» (!) και «είμαστε όλοι Αλβανοί» (!) διηγούνται εδώ οι τοίχοι, τα φυλλάδια, τα αντιρατσιστικά φεστιβάλ. «Νομιμοποιήστε τους όλους»! «Όχι διακρίσεις ανάμεσα σε νόμιμους και παράνομους»! «Κάτω τα σύνορα, κάτω το έθνος, είμαστε όλοι πολίτες του κόσμου» (!) ουρλιάζουν με ένα στόμα οι τηλεκατευθυνόμενοι επαρχιώτες, «είμαστε παιδιά της φύσης» (!) επισημαίνουν οι νεοχίπηδες του ελληνικού 21ου αιώνα...

Εθνικά προβλήματα δεν υπάρχουν, είναι αποκυήματα της φαντασίας των Ελληναράδων, δεν υπάρχει Τσαμουριά, Μακεδονία, Θράκη, Αιγαίο, Κύπρος, οι καλοί αυτοί άνθρωποι ζουν αλλού, σ' ένα αερόπλοιο που αιωρείται ελεύθερα κάπου μεταξύ Καλιφόρνιας και Σαμπάλα. Δεν υπάρχουν γέροι Έλληνες συνταξιούχοι που φυτοζωούν, σχολεία «διαπολιτισμικής» αμάθειας και εγκληματικότητας, ελληνικό προλεταριάτο που αντικαθίσταται από Ασιάτες με μηδενική ταξική συνείδηση, μαφίες ξένων εγκληματιών που τρομοκρατούν τις λαϊκές αστικές περιοχές. Δεν υπάρχουν ούτε ευρωπαϊκά κράτη τα οποία διακηρύσσουν τους κινδύνους του «πολυπολιτισμού» (Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ολλανδία, Αυστρία κ.λπ.), όχι, υπάρχει μόνο η θεσπέσια ελληνική -δηλαδή ανθελληνική- αποθρασυμένη από την αφειδώς παρεχόμενη ενθάρρυνση νεολαιίστικη πρωτοπορία.

Διότι περί νεολαίας πρόκειται, νεολαίας πληγωμένης από τις εθνικές ντροπές που συστηματικά απεργάζονται οι πράκτορες στα ανώτερα κλιμάκια του κράτους, νεολαίας πληγωμένης από μια πατρίδα για την οποία δεν μπορούν να είναι περήφανοι. Ούτε σε ό,τι αφορά στην κοινωνική δικαιοσύνη και στον πολιτισμό! Όμως αυτή η νεολαία περνάει πλειοψηφικά από το πανεπιστήμιο κι εκεί την περιμένουν αριβίστες διανοούμενοι της λάιτ Αριστεράς οι οποίοι ήδη επί Κλίντον στρατολογήθηκαν διεθνώς ως προπαγανδιστές της Νέας Εποχής της Παγκοσμιοποίησης, δηλαδή της αχαλίνωτης κίνησης κεφαλαίων, προϊόντων και σκλάβων ανά τον πλανήτη.

Εδώ λοιπόν, στο μεταλλαγμένο πρώην ελληνικό πανεπιστήμιο οι νεολαίοι μας μαθαίνουν τη σεχταριστική θεωρία της ιστορίας για την οποία το ελληνικό έθνος είναι «μύθος», οι αγωνιστές του ένδοξου '21 είναι κήρυκες του επάρατου πατριωτισμού, η αρχαία Ελλάδα ασήμαντος, ετερόφωτος πολιτισμός, η συνέχεια του ελληνικού γένους ανύπαρκτη, η απελευθέρωση του λίκνου του Ελληνισμού από τον Τούρκο αιμοσταγής κατάκτηση και πάει λέγοντας. Μαθαίνουν επίσης ότι η δημοκρατία δεν είναι κατάκτηση του επαναστατημένου έθνους, αλλά υπόσχεση του μελλοντικού «πολιτικού πολυπολιτισμού», δηλαδή των υπεράριθμων εποίκων - λαθρομεταναστών στους οποίους θα αποδοθούν (ανεξαρτήτως αριθμών και προελεύσεως) από το ανθελληνικό κράτος πολιτικά δικαιώματα, προκειμένου να εκπαραθυρώσουν το εναπομείναν γένος των Ελλήνων από το ιστορικό του λίκνο. Τέλος, μαθαίνουν ότι όποιος αρνείται τις επιστημονικές αυτές αλήθειες που οι ανελλήνιστοι αυτόκλητοι διαφωτιστές των πανεπιστημίων εισήγαγαν στην Ελλάδα από την αγγλοσαξωνική Εσπερία, δεν μπορεί να είναι άλλο από πρωτόγονος εθνικιστής και ρατσιστής.

Οι νεολαίοι μας αυτοί λοιπόν εξέρχονται μαζικά από τα πανεπιστήμια με τα πληθωριστικά δωρεάν πτυχία και τον «επιστημονικό» ανθελληνισμό στην τσέπη. Άπαξ και είναι άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι, έχουν τον χρόνο, και βεβαίως τον ενθουσιασμό, να δοκιμάσουν τις νεοαποκτηθείσες ιδέες τους στην πράξη. Οργανώνονται λοιπόν πολιτικά σε ομάδες έτοιμες να τα βάλουν με την εξουσία, με το εθνικιστικό κράτος που αποδιώχνει τους μετανάστες και τη βίαιη αστυνομία του που ειδικεύεται στη σφαγή αθώων αναρχικών. Εξ ου και η εξάσκηση στη ρυθμική απαγγελία της ρίμας «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι»! Όμως εδώ αρχίζουν οι απογοητεύσεις:

Ξαφνικά ένας κεντρικός εκπρόσωπος της κρατικής εξουσίας, ο υπουργός Εσωτερικών, ακούγεται να λέει προς τους μετανάστες «ευχαριστούμε που ήλθατε» και στη συνέχεια «θα τους νομιμοποιήσουμε όλους»! Πιο πριν ακούστηκε και ο αρχηγός της αντιπολίτευσης να λέει κι αυτός στους λαθρομετανάστες «ευχαριστούμε που επιλέξατε την Ελλάδα», τονίζοντας σε άλλη ευκαιρία ότι δεν μπορούμε να στηριχθούμε στο έθνος και την ιστορία του, γιατί αυτό «δημιουργεί καθεστώτα αυταρχικά». Μαζί μ' αυτά οι νεολαίοι μας βλέπουν το υπουργείο νέας γενιάς να τυπώνει φυλλάδια κατά των ρατσιστών (του ελληνικού λαού), βλέπουν τα ΜΜΕ να τιτλοφορούν την Ελλάδα του 2007 «χώρα του ρατσισμού και της ξενοφοβίας», ακούν τον υφυπουργό Εσωτερικών να λέει μέσα στη Βουλή ότι η Ελλάδα θα γίνει πολυπολιτισμικό κράτος, ανακαλύπτουν ότι το υπουργείο Παιδείας λανσάρει στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση εκατοντάδες νέα ανθελληνικά και ταυτόχρονα αντιρατσιστικά βιβλία, βλέπουν την αστυνομία να παρακολουθεί -άπρακτη- τους κουκουλοφόρους να καίνε την ελληνική σημαία, την ελληνική σημαία να βεβηλώνεται και αντ' αυτής την αλβανική να υψώνεται στο λεηλατημένο Λύκειο Παγκρατίου. Βλέπουν λοιπόν οι νεολαίοι και ακούν το κράτος και καταλαβαίνουν ότι αυτό δεν είναι ίσως ο εχθρός που φαντάζονταν, ότι ο εχθρός είναι αλλού, ότι ο εχθρός είναι ο ίδιος ο ελληνικός λαός, ότι το Κολωνάκι είναι προοδευτικό, ενώ ο λαός είναι αντιδραστικός.

Στην Ελλάδα για πρώτη φορά στην ιστορία των νεωτέρων χρόνων η προδοσία του ανθελληνισμού ξεπέρασε την πολιτική και έλαβε επιπροσθέτως πολιτιστική υπόσταση, η οποία μαζί με τη δημογραφική αλλαγή απειλούν τον ίδιο τον πυρήνα του έθνους και του γένους. Στις απειλές αυτές, έξωθεν ενορχηστρωμένες, δεν υπάρχει άλλη αντίσταση από το πνεύμα της ελευθερίας των Ελλήνων, το πνεύμα του Λεωνίδα, του Παλαιολόγου και του ένδοξου '21!


Ο ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑΣ ΔΗΘΕΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΑΞΕΩΣ

ΑΘΗΝΑ 17-4-2008.

Κάποιοι θέλουν σώνει και ντε να μας πείσουν ότι πρέπει να αισθανόμαστε σίγουροι για το μέλλον μας. Θέλουν να πιστέψουμε ότι η πατρίδα μας δεν κινδυνεύει από πουθενά και ότι οι πολίτες είναι απλά καχύποπτοι. Ότι σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος ξημεροβραδιάζεται αναζητώντας λύσεις για τα λαϊκά προβλήματα. Την ίδια στιγμή στα Σκόπια και το Κοσσυφοπέδιο ένας ατελείωτος διπλωματικός πυρετός λαβαίνει χώρα στο προσκέφαλο των κυοφορούμενων νεοταξικών προτεκτοράτων. Η ιστορία ξαναγράφεται από την αρχή κι εμείς πρέπει να ανεχθούμε τα συνθετικά κρατικά αποκυήματα και τις υπαγορευόμενες σύνθετες λύσεις.

Κάποτε διακρίναμε τις επιδόσεις της πολιτικής διοικήσεως σε εσωτερικές και εξωτερικές, υποστηρίζοντας ότι το οικοδόμημα αντέχει απέναντι στις εκτός έδρας ατυχίες και χασούρες. Θεωρούσαμε μάλιστα ευτυχή συγκυρία τη συντήρηση του ντόπιου συστήματος εξουσίας ως εκφραστή της κοινωνικής συνοχής και υπερασπιστή της εθνικής κυριαρχίας. Για να ακριβολογούμε, αυτή την εικόνα μας περνάνε με ιδιαίτερα λεπτό και μεθοδευμένο τρόπο τα μέσα επικοινωνίας της συστημικής προπαγάνδας.

Το αποτέλεσμα της λαϊκής εξαπάτησης είναι η τελική διαδρομή μιας ατέρμονης συναλλαγής που τελεί σε απόλυτη γνώση των άμεσων εμπλεκομένων και αρχομανών επιβητόρων της γλυκιάς εξουσίας και αφορά αυτούς τους ίδιους και τους ποικίλους εντολοδότες, ινστρούχτορες και χορηγούς της ανόδου στους κυβερνητικούς θώκους. Ο λαός βέβαια βρίσκεται πάντοτε στο περιθώριο των εξελίξεων, προορισμένος να παρέχει την ετυμηγορία του σε κάθε εκλογική διαδικασία αναλόγως της ενημερωτικής ύλης που του παρέχουν οι αστέρες της πλέον διαστροφικής και παραπλανητικά κομψής παρεχόμενης προπαγάνδας. Μια προπαγάνδα που αποκτά αθώο περιεχόμενο και γυαλιστερό περίβλημα με το αιτιολογικό ότι παράγεται μέσα από βαθύτατα…δημοκρατικές διεργασίες από ενημερωτές που διαθέτουν συναφούς χαρακτήρα παράσημα και πιστοποιητικά καθεστωτικής νομιμότητας. Ουαί και αλίμονο σε όποιους έχουν τη φιλοδοξία να προσφέρουν πραγματικές πολιτικές υπηρεσίες στο Έθνος και το λαό. Που δεν διαθέτουν άπλετο χρήμα, συμβουλάτορες ικανούς να παράσχουν απόκρυφη γνώση για καλά κρυμμένα πολιτικά μυστικά, πιστή υπακοή σε αντεθνικά συμφέροντα και εντολές, άδεια εισόδου σε σκοτεινούς διαδρόμους.

Το ακριβό μας καθεστώς χρειάζεται να δαπανήσει πακτωλούς χρημάτων προκειμένου να ανταποκριθεί στις αμοιβές προσωπικού που απασχολείται σε δημόσια αξιώματα και υπηρεσίες, σε μη κυβερνητικές οργανώσεις και ανεξάρτητες αρχές, φίλιες πάντοτε και συνεταιρικά δρώσες με την εκάστοτε εκλεκτή παρέα του Διεθνούς και Υπερεθνικού Κυβερνείου, σε θεσμικούς και επιχειρηματικούς στυλοβάτες πάσης αποχρώσεως, φιλελεύθερης ή σοσιαλδημοκρατικής και κομμουνιστικής κοπής. Από κοντά βέβαια ακολουθούν και τα έξοδα παραστάσεως στην αλλοδαπή και δη την σιωνιστοκρατούμενη Εσπερία. Ένθεν κακείθεν των ατλαντικών ακτών. Έξοδα παραστάσεως που δαπανώνται προκειμένου να πιστωθούν κέρδη στον Εθνικό Λογαριασμό της Ελληνικής Πατρίδος κι όχι για να δημιουργηθούν χρέη και ζημίες.

Κατεξοχήν εργαλείο μαζικού επηρεασμού αποτελούν οι περίφημες δημοσκοπήσεις. Οι τελευταίες καταγραφές συμφωνούν κατά τρόπο εύγλωττο για την πορεία των πραγμάτων. Στο ζήτημα της Μακεδονίας Μας και το όνομα των Σκοπίων ο Ελληνικός λαός σε ποσοστό 60% επιθυμεί την υιοθέτηση υπεύθυνης εθνικής στάσης και την μη εκχώρηση του ονόματος καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Αλήθεια, οι συγκεκριμένες μετρήσεις διενεργήθηκαν μόνο στην Αττική, έγιναν μεσάνυχτα ή ακολουθήθηκε κάποια άλλη μέθοδος; Σίγουρα οι προσηλωμένοι στην Ανώτατη Ιδέα του Ελληνικού Έθνους και της Ισχυρής Κοινωνίας των Ελλήνων είναι πολύ περισσότεροι. Στις ίδιες έρευνες γνώμης το 28% δείχνει να συμφωνεί σε γεωγραφικού προσδιορισμού ονομασία με το 6% να προτιμά όνομα με χρονικό προσδιορισμό( Νέα «Μακεδονία»). Ο δικομματισμός απεικονίζεται ελαφρά βελτιωμένος και τα κόμματα της Αριστεράς συγκεντρώνουν αθροιστικά ποσοστά πάνω από 20%. Αλήθεια, έχουν ενημερώσει τους Έλληνες για τις θέσεις τους περί Μακεδονίας; Ότι το ΚΚΕ την δεκαετία του 1930 μιλούσε ήδη για ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συμφωνεί με τις μεθοδεύσεις για «Μακεδονία» των Σκοπίων;

Στα κοινωνικά ζητήματα που επιτείνουν τον προβληματισμό του ελληνικού λαού ακολουθείται είτε η μέθοδος της αποσιώπησης είτε η επίπλαστη αναγόρευσή τους σε κομματικά εδάφη και φέουδα των κατεστημένων πολιτικών δυνάμεων. Ανεργία, ακρίβεια, εγκληματικότητα εισαγόμενη, λαθρομετανάστευση καλπάζουν επικίνδυνα. Η κοινωνική συνοχή διακυβεύεται και τα δικαιώματα των Ελλήνων στην ίδια την Πατρίδα τους τίθενται στο περιθώριο. Η εργατική τάξη έχει αναγορευθεί σε μήλον της έριδος ανάμεσα στα κόμματα της Αριστεράς και οι πολιτικές δυνάμεις της κοσμοπολίτικης Αστικής Δημοκρατίας στο σύνολό τους έχουν ήδη επιδοθεί στην σύναψη προγαμιαίων…εκλογικών συμβολαίων, ορίζοντας τα πιθανά γαμήλια ζεύγη της επόμενης διακυβέρνησης. Την ίδια ώρα Βούλγαροι και Τούρκοι κυκλοφορούν προκλητικά ιστολόγια και βίντεο όπου ομολογούν με σιγουριά και θράσος τις βλέψεις τους σε βάρος της Μακεδονίας και της Θράκης Μας, την ώρα που αμφότερες στα κοινά μας σύνορα κατέχουν προαιώνια ελληνικά εδάφη. Χαρακτηριστικά παρατίθεται η ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.bulgarmak.org/makedonia.htm όπου σε άψογα ελληνικά(!) το βουλγαρικό κόμμα VMRO που συγγενεύει με την σκοπιανή κυβέρνηση ομολογεί την ανάμειξή του στην απόπειρα υφαρπαγής της Μακεδονίας Μας.

Είναι σαφές ότι δεν χρειαζόμαστε άλλη κομματική φωνή, αλλά άλλη καθεστωτική νοοτροπία και αντίληψη στο σύνολό της. Ο Ελληνικός Εθνικισμός είναι ικανός να οδηγήσει τα πράγματα σε μια ριζοσπαστική ανατροπή και τη δημιουργία μιας Νέας και Αναγεννημένης Ελλάδος, κυρίαρχης μέσα και έξω από τα σύνορα, στηριγμένη στις δικές της δυνάμεις και πρωτοβουλίες. Διεκδικητικά κι όχι δουλικά.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ : http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ


ΑΘΗΝΑ 15-4-2008.

Είναι διαπίστωση κοινής αποδοχής ότι η Ελλάδα σήμερα βρίσκεται μπροστά σε προκλήσεις που δοκιμάζουν τα αντανακλαστικά, τις αντοχές, τις δυνατότητες επίλυσης των προβλημάτων και τις ικανότητες δημιουργίας θετικών προοπτικών. Η δυνατότητα διεκδικήσεως των δικαιωμάτων αυτοπροσδιορισμού και η κατοχυρωμένη έκφραση της λαϊκής γνώμης προσλαμβάνουν το χαρακτήρα δήθεν επιβραβεύσεως των λαϊκών αγώνων και της κατοχυρώσεως στον υπερθετικό βαθμό. Σε μια εποχή μάλιστα που η ανθρωπότητα δοκιμάζεται από τα επίχειρα των νεοταξικών «εκδημοκρατισμών», από «καλές» και αποδεκτές εισβολές, «κακές» και απορριπτέες πολιτικές εθνικής συνοχής, συμμαχίες κατά αποκλειστικότητα και συνεργασίες νεοταξικά μη ορθές, πολιτικές προσπάθειες που έχουν δικαίωμα στην αντίδραση και άλλες που συνιστούν «έκνομη» στάση κατά της νομιμότητας.

Τα ουσιαστικά προβλήματα ξεκινούν από τη στιγμή που ο εχθρός της Πατρίδος έχει εισχωρήσει εντός των τειχών της Πολιτείας μέσω πολιτικών δούρειων ίππων και υποχθόνιων διεργασιών. Όταν ο προβατόσχημος λύκος βρίσκεται μέσα στη στάνη με τα ντόπια κομματικά μαντριά να βρίσκονται σε φάση αποχαύνωσης. Όταν οι διεκδικητές πλαστών εθνικών εκφράσεων στεγάζονται σε πολιτισμικούς δήθεν συλλόγους, σε αθώες τάχα ενώσεις και ιδρύματα προασπίσεως γλωσσικών ή άλλου είδους μειονοτήτων, σε «ανθρωπιστικούς» φορείς και κόμματα που βαφτίζουν τοπολαλιές και γεωγραφικά διαμερίσματα σε χωριστές και «καταπιεσμένες εθνότητες» υπό κατοχή. Ενέργειες που λαβαίνουν χώρα με την υψηλή κυριότητα του Σιωνιστικού Νεοταξισμού. Ένας συνωμότης που τα ίχνη του είναι δυσανάγνωστα, αφού λειτουργεί έξω από εθνικούς κανόνες και δομές.

Στο ζήτημα της Μακεδονίας Μας, της ασπίδας του Ελληνικού Έθνους, οι Αμερικανοί αξιωματούχοι συνεχίζουν να υποστηρίζουν όχι απλά και μόνο τις θέσεις των Σκοπίων, αλλά και να στηρίζουν την σημερινή Σκοπιανή κυβέρνηση της αδιαλλαξίας και του κομιτατζήδικου ψευτοτσαμπουκά. Μετά την σύμπλευση του Σκοπιανού ΥΠΕΞ Μιλόσοσκι και του αμερικανικού υπουργείου εξωτερικών στην ανακάλυψη μιας υποτιθέμενης μακεδονικής εθνότητας και μιας εξίσου ευφάνταστης μακεδονικής γλώσσας, έρχεται ο υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Ντάνιελ Φριντ να επικυρώσει τα μυθεύματα που είχε πρωτοεφεύρει το κομμουνιστικό σκέλος του Διεθνούς Σιωνισμού και ο Τίτο, ως τότε πρόεδρος της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας. Η χαλαρή διάψευση από μάλλον ασήμαντους κύκλους της αμερικανικής κυβέρνησης δεν πείθει κανένα. Σ’ αυτή την ομιχλώδη συνάφεια κινήθηκε και η επιστολογραφία Μιλόσοσκι προς τις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ, ζητώντας τους να ακυρώσουν τις αποφάσεις τού Βουκουρεστίου και να εντάξουν στους κόλπους τής Συμμαχίας την «Μακεδονία». Δεν μοιάζει για τόσο αυτόβουλη ενέργεια ούτε πείθει η απάντηση κάποιας ασήμαντης και απροσδιόριστης νατοϊκής πηγής ότι επρόκειτο για «άκαιρη κίνηση». Δηλαδή αργότερα θα γίνει έγκυρη;

Αλλά και στο ζήτημα των ύποπτων κινήσεων τουρκικών κύκλων στην Ελεύθερη Θράκη Μας τα πράγματα βαίνουν ανησυχητικά. Όλα δείχνουν ότι ο εξ Ανατολών μογγολικός λύκος προωθεί αργά αλλά σταθερά τις γκρίζες επιδιώξεις του. Επιδιώξεις που αν αδρανήσουμε κι άλλο, μπορεί να πάρουν σαφές τουρκικό χρώμα.

Έτσι λοιπόν μετά την αναγνώριση από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του δικαιώματος της επίκλησης τουρκικού χαρακτήρα και επωνυμίας για τα ιδρύματα που συστήνουν μειονοτικοί, το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρείται έντονη κινητικότητα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχουν ιδρυθεί εσχάτως τέσσερα τουλάχιστον νέα μειονοτικά σωματεία που έχουν λάβει ονόματα που παραπέμπουν σε ισλαμικές ή και άσχετες αναφορές με ιδιαίτερα ενδιαφέρον όμως καταστατικό προορισμό. Ενώ ακολουθείται φαινομενικά μια τακτική που αφορά όλους τους τοπικούς πληθυσμούς και τις θρησκείες, στην πραγματικότητα η σύνθεση και οι στόχοι των εν λόγω σωματείων δεικνύουν άλλα πράγματα.

Στα μειονοτικά σωματεία για να γίνει κάποιος μέλος πρέπει να τον προτείνουν κάποια παλαιότερα και ιδρυτικά μέλη. Αυτό σημαίνει ότι στην ουσία μιλάμε για κλειστά κλαμπ με αποκλειστικά ισλαμικό χαρακτήρα και με μπροστάρηδες πρόσωπα εγνωσμένης τουρκικής προσηλώσεως. Οι σκοποί που ενδεικτικά αναφέρουν τα συγκεκριμένα σωματεία είναι η ίδρυση εκπαιδευτηρίων, οικοτροφείων, κέντρων υγείας, η δυνατότητα πρόσληψης εκπαιδευτικών, ιατρών κλπ. Ρόλοι δηλαδή που αντιστοιχούν σ’ ένα ισχυρό και συντεταγμένο εθνικό κράτος έχουν εκχωρηθεί σιωπηρά σε ανθρώπους που τελούν κάτω από τον απόλυτο έλεγχο της τουρκικής προπαγάνδας. Άλλο πάλι σωματείο αναφέρει ως σκοπούς μεταξύ άλλων την άνευ ανταλλάγματος στήριξη των φτωχών μαθητών και φοιτητών, την προσπάθεια της ομαλής συμβίωσης ανθρώπων με διαφορετική…κουλτούρα και την τήρηση των αξιών τής…δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με τη δραστηριοποίηση σ’ αυτό το πλαίσιο. Οι οικογένειες των Ελλήνων μουσουλμάνων ωθούνται με ωμές παρεμβάσεις να μην στέλνουν τα παιδιά τους σε δημόσια σχολεία, ο Τούρκος Πρόξενος αλωνίζει και οργανώνει τους ομοθρήσκους του, στρατιωτικοί ακόλουθοι της Τουρκίας επισκέπτονται τα χωριά της Θράκης Μας, θρησκευτικοί ακόλουθοι του υπουργείου παιδείας της γείτονος ιδρύουν νηπιαγωγεία και παρασχολεία.

Κατά τα λοιπά οι συστημικές δημοσκοπήσεις ασχολούνται με την βαθμολόγηση των κομματικών πεπραγμένων, τις εξίσου καιροσκοπικές δημοφιλίες και την αποδοχή τού σαστισμένου ελληνικού λαού απέναντι στις προτεινόμενες ονοματοδοσίες των Σκοπίων, όταν τα πραγματικά δεδομένα των υποθέσεων που διαχειρίζονται ανεύθυνα οι ταγοί μας δεν έχουν παρατεθεί προς γνώση σ’ όλο το εύρος τους απέναντι στην κομματική πελατεία. Γιατί έτσι αντιμετωπίζουν τους Έλληνες και τα περιλάλητα δικαιώματά τους. Ζητείται λοιπόν Εθνική και Κοινωνική υπευθυνότητα από ένα Εθνικό και Λαϊκό Καθεστώς που θα διαθέτει Εθνικό Σχέδιο και Όραμα και θα γνωρίζει την υψηλή αποστολή της Κοινωνίας στην οποία απευθύνεται.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ : http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΘΡΑΚΗ

ΑΘΗΝΑ 13-4-2008.

Σήμερα η στήλη ΣΧΟΛΙΟ ΑΚΡΩΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟ παρουσιάζει ένα διαφωτιστικό κείμενο που αποτελεί δικαίωση των θέσεων του Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού για την αποβολή των μισητών Τούρκων από τα Άγια Χώματα του Αιώνιου Ελληνισμού προς επίρρωση της δικαίας θέσεως για
την Εθνική Ολοκλήρωση και τη δημιουργία της Μεγάλης Ελλάδος. Χωρίς μάλιστα κανένα σχόλιο.

Οδεύουμε προς τετελεσμένες τραγικές καταστάσεις στην Θράκη...

Το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε μία ιδιαίτερη κινητικότητα στο χώρο της μειονότητας με την σύσταση και λειτουργία «σωματείων» με τουλάχιστον περίεργο καταστατικό και με σκοπούς λίαν αξιοπρόσεκτους.


Με το θέμα αυτό είχαμε ασχοληθεί και στο παρελθόν, αλλά δεν γνωρίζουμε αν διαβάσθηκε από τους αρμοδίους. Στην Ξάνθη, έχουν συσταθεί με δικαστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ξάνθης τέσσερα σωματεία το ένα με τίτλο «Μειονοτικο Κέντρο Υγείας Παιδείας και Πολιτισμού», το άλλο με τίτλο «Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος «Η ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗ», το τρίτο «Μειονοτικός Σύλλογος Χατζήδων Ξάνθης», ενώ ένα τέταρτο με τίτλο «ΠΛΑΤΑΝΟΣ» έρχεται να συμπληρώσει την τετράδα. Τα συγκεκριμένα καταστατικά δείχνουν προσεγμένα, δουλεμένα πολύ καλά και με προσοχή, από άτομα με πείρα και υποδηλώνουν στρατηγική και μεθοδικότητα, ενώ επιβεβαιώνουν την άποψη ότι κάποιοι μειονοτικοί λειτουργούν με μακροπρόθεσμη σχεδίαση και επένδυση στο μέλλον, στη βάση ενός σχεδίου που εκπορεύεται από την γείτονα χώρα. Παράλληλα επιβεβαιώνουν την έλλειψη αντανακλαστικών της ελληνικής Πολιτείας, την ενδεχόμενη άγνοια των δικαστών που ενέκριναν τις αιτήσεις αυτών των σωματείων, οι οποίοι όντας καταγόμενοι από περιοχές εκτός Θράκης, δεν έχουν την ίσως την ευχέρεια αντίληψης να καταλάβουν τι εξυφαίνεται από κάποιους κύκλους υπό το πρόσχημα μίας αίτησης για σύσταση σωματείου και αντιμετωπίζουν τα πάντα με χαλαρότητα σαν ένα τυπικό αίτημα ενός αθλητικού ή κοινού πολιτιστικού σωματείου. Προφανώς ο δικαστής αντιμετώπισε την κάθε μία από τις παραπάνω περιπτώσεις σαν εύκολες και απλές υποθέσεις σύστασης σωματείου και έγραψε μία τυποποιημένη απόφαση, όπως για όλα τα σωματεία, δεν αναρωτήθηκε ίσως για το ποια είναι η σκοπιμότητα ενός τέτοιου σωματείου και αν οι σκοποί του συνάδουν με την δημόσια τάξη και ασφάλεια της χώρας.
Οι συγκεκριμένες αιτήσεις τουλάχιστον των συγκεκριμένων σωματείων πρέπει να μας προβληματίσουν για πολλούς λόγους:
Στο πρώτο σωματείο «Μειονοτικό κέντρο Υγείας Παιδείας Πολιτισμού», επισημαίνονται τα εξής: Γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ότι οι τομείς της παιδείας, της υγείας και του πολιτισμού, είναι σαφώς τομείς με κρατικό ενδιαφέρον, και δεν μπορεί οιοδήποτε σωματείο να υποκαταστήσει το κράτος.
Διαβάζουμε στους σκοπούς του ότι ενώ πονηρά ομιλεί περί επιμόρφωσης στους μαθητές νέους και στα μέλη της θρησκείας και των αρχών του Ισλάμ και κάθε άλλης θρησκείας (δήθεν!) εν τούτοις όπως φαίνεται παρακάτω ομιλεί περί πνευματικής ηθικής και θρησκευτικής κοινωνικής ολοκλήρωσης της προσωπικότητας των νέων, περί σωστής και δημιουργικής εύχρηστης ψυχαγωγίας περί αξιοποίησης των σύμφωνα με τις αρχές της ηθικής, της ισλαμικής παιδείας και ισλαμικού πολιτισμού … Το μορφωτικό τμήμα ομιλεί περί των αρχών, των διδαχών και της ηθικής του ισλάμ, δηλαδή το σωματείο πιθανότατα θα εξελιχθεί σε εκτροφείο φανατικών ισλαμιστών, ή οικοτροφείο εθνικιστών της τουρκικής προπαγάνδας.
Στο συγκεκριμένο σωματείο έχουμε ευθέως παραβίαση βασικών νομικών διατάξεων και ανάπτυξη δραστηριοτήτων που θέτουν σε κίνδυνο την λειτουργία του κράτους σε ευαίσθητους τομείς όπως η παιδεία, η υγεία και ο πολιτισμός.
Ας δούμε αναλυτικά ορισμένα σημεία του:
Ο τρόπος εγγραφής στο σωματείο καθιστά αδύνατη την εγγραφή κάποιου αν δεν τον προτείνουν δύο τουλάχιστον μέλη του σωματείου, άρα μιλάμε για ένα κλειστό «club», το οποίο επιλεκτικά θα κάνει δεκτά ως μέλη συγκεκριμένα πρόσωπα αποκλειστικά από τον χώρο της μειονότητας.
Ένας από τους σκοπούς του είναι η δυνατότητα ίδρυσης εκπαιδευτηρίων, οικοτροφείων, πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, κέντρων υγείας, η δυνατότητα πρόσληψης εκπαιδευτικών, ιατρών κλπ. Τέτοιες δυνατότητες έχει μόνο το κράτος και κανείς άλλος. Είναι δυνατόν ένα σωματείο να υποκαταστήσει το κράτος και να ασκήσει τέτοιες εξουσίες;
Ποιος θα πληρώνει εκπαιδευτές και ιατρούς και λοιπό προσωπικό; Με ποιους πόρους θα χρηματοδοτηθούν τέτοιες δράσεις; Από τα 20 ευρώ της μηνιαίας συνδρομής των 25 μελών του; Ποιος είναι ο χρηματοδότης ενός τέτοιου εγχειρήματος, μήπως η ίδια η Τουρκία; Ως πόρους προβλέπει έσοδα από συμβάσεις χορηγίας και κρατικές και άλλες επιχορηγήσεις;; Ποιος χρειάζεται να διαφημισθεί μέσω του σωματείου σε τέτοια έκταση και τι θα επιδιώκει; Είναι δυνατόν το κράτος να χρηματοδοτήσει δημιουργία σχολείων και κέντρων υγείας μέσω ενός σωματείου; Προβλέπεται η συνεργασία του σωματείου με παρόμοια σωματεία του εσωτερικού ή εξωτερικού με σκοπό την αποτελεσματικότερη εκπλήρωση των σκοπών του Σωματείου. Τι κοινό έχει το καταστατικό αυτό με το καταστατικό της Τουρκικής Ενωσης Ξάνθης; Μήπως οι σκοποί της παιδείας και του πολιτισμού είναι ίδιοι;
Τα παράνομα «τουρκονηπιαγωγεία»
Με αυτό το καταστατικό επιχειρείται να νομιμοποιηθεί εκ πλαγίου η παράνομη λειτουργία των τουρκονηπιαγωγείων που λειτουργούν σήμερα στο νομό Ξάνθης (δεν ξέρω για την Κομοτηνή). Γιατί θα πρέπει να το γνωρίζετε ότι στην Ξάνθη, τουλάχιστον, λειτουργούν παράνομα νηπιαγωγεία (εκτός κρατικού σχεδιασμού, που δεν υπάγονται στις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης) όπου «μαντρώνονται» τα μικρά μουσουλμανάκια και τους γίνεται πλύση εγκεφάλου για τον ισλαμισμό, τον τουρκισμό, ασκείται στις ευαίσθητες ψυχούλες τους ψυχολογική βία και εκφοβισμός, αφού διδάσκονται από ιμάμηδες - «παιδαγωγούς» τουρκικής νοοτροπίας και κατατομής και αποτρέπονται από το να πηγαίνουν στα δημόσια νηπιαγωγεία. Το συγκεκριμένο σωματείο προβλέπει την δημιουργία οικοτροφείων αρρένων ή θηλέων. Είναι δυνατόν να αποδεχθούμε σήμερα έναν τέτοιο διαχωρισμό και ποια σκοπιμότητα εξυπηρετείται;
Φανταστείτε τι προϋπολογισμό θα έχει το σωματείο όταν θα απασχολεί καθηγητές, θεολόγους, γιατρούς, κλπ για τις ανάγκες των μελών του, όταν μόνο ένας εκπαιδευτικός ή γιατρός θα θέλει τουλάχιστον 15.000 με 20.000 ευρώ ετησίως ο καθένας; Που θα βρίσκει τα χρήματα για τέτοιες δράσεις; Εν πάσει περιπτώσει η παιδεία, η υγεία και ο πολιτισμός αποτελούν κρατικές λειτουργίες και η ίδρυση σχολείων, κέντρων υγείας κλπ. Πολιτιστικών κέντρων επαφίεται στην μέριμνα του κράτους και αποτελεί άσκηση δημόσια εξουσίας, η οποία δεν εκχωρείται ούτε μεταβιβάζεται, ούτε χάνει ποτέ τον δημόσιο χαρακτήρα της.
Η ίδρυση τέτοιων ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων ή ιδιωτικών ιατρικών κέντρων γίνεται υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, το προβλέπουν συγκεκριμένες διατάξεις και αποτελούν άσκηση κερδοσκοπικής δραστηριότητας που δεν συνάδει με τον χαρακτήρα του ενός σωματείου που εκ του νόμου είναι προφανώς μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, οργάνωση.
Στο δεύτερο σωματείο «Αδελφοσύνη» παρατηρούμε τα εξής:
Σκοποί του συλλόγου είναι «α) Η καταπολέμηση της πνευματικής και ηθικής φθοράς στην κοινωνία που ζούμε με κάθε υλική και πνευματική οδό, η εργασία για την στήριξη της κοινωνικής ευημερίας και αρετής και η ενημέρωση των πολιτών σχετικά με το θέμα αυτό… β). Η χωρίς αντάλλαγμα οικονομική στήριξη των μαθητών ή φοιτητών που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες. β) η προσπάθεια για την δημιουργία μίας κοινωνίας μέσα στην οποία θα ζούν ειρηνικά και ήρεμα οι άνθρωποι που έχουν διαφορετικές κουλτούρες. δ). Η τήρηση των αξιών την δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η δραστηριοποίηση μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Η πραγματοποίηση του σκοπού θα επιδιωχθεί με κάθε νόμιμο πρόσφορο μέσο. Ειδικότερα: Χρησιμοποιώντας οποιοδήποτε εγχώριο ή ξένο έντυπο που είναι σύμφωνο με το ιδεώδες του συλλόγου ή και αν διαπιστωθεί η ανάγκη, δημιουργώντας δικό του έντυπο ή ηλεκτρονικό όργανο. ε). Διοργανώνοντας ημερίδες παράλληλες με τους σκοπούς του συλλόγου, με ομιλητές από εντός ή εκτός της χώρας και αναπτύσσοντας φιλικές σχέσεις και συνεργασίες με εγχώριους ή αλλοδαπούς συλλόγους που έχουν τους ίδιους σκοπούς, προβλέπεται επίσης η διοργάνωση εκδρομών στο εσωτερικό ή εξωτερικό της χώρας.
Εντύπωση προκαλεί η δυνατότητα ίδρυσης παραρτημάτων σε οποιαδήποτε περιοχή της χώρας, τα οποία θα διοικούνται από το κεντρικό διοικητικό συμβούλιο, το οποίο θα διορίζει με απόφαση του τρία άτομα που θα ασχολούνται με τις ανάγκες του παραρτήματος, τα οποία και θα εκτελούν τις αποφάσεις του Δ.Σ
Εντύπωση προκαλεί επίσης ο τρόπος εγγραφής στο σωματείο, ο οποίος ως διαδικασία καθιστά αδύνατη την εγγραφή κάποιου αν δεν τον προτείνουν τρία τουλάχιστον μέλη του σωματείου, άρα μιλάμε για ένα κλειστό «club», το οποίο επιλεκτικά θα κάνει δεκτά ως μέλη συγκεκριμένα πρόσωπα αποκλειστικά από τον χώρο της μειονότητας (όπως και στο προηγούμενο σωματείο).
Είναι όντως περίεργο πως δεν μπορεί να γίνει μέλος κάποιος που έχει καταδικασθεί αμετάκλητα με δικαστική απόφαση για μεγάλο αριθμό ποινικών αδικημάτων (τα προβλεπόμενα από τον υπαλληλικό Κώδικα και περισσότερα ίσως) και όποιος έχει παραπεμφθεί για κακούργημα, όποιος δεν δηλώσει γραπτώς ότι αποδέχεται πλήρως το καταστατικό και τις αποφάσεις του Δ.Σ (ομολογουμένως πολύ αυστηρά κριτήρια). Στο σωματείο προβλέπεται η συμμετοχή σε υπερκείμενο σύλλογο, Ένωση, Ομοσπονδία, που για τους συγκεκριμένους σκοπούς δεν μπορούμε να κατανοήσουμε σε ποιες ενώσεις ή Ομοσπονδίες αναφέρεται (μήπως στην Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης;)
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι μέλη του συλλόγου φέρονται άτομα από φιλοτουρκικά χωριά της Ξάνθης και της Ροδόπης όπως ο Εχίνος, τα Αρριανά, κλπ.
Τέλος αναρωτιέται κανείς πως θα ανταποκριθούν οικονομικά τα μέλη στα οικονομικά σχέδια του σωματείου με δέκα πέντε (15) ευρώ εγγραφή και πέντε ευρώ κατά μήνα (χίλια με χίλια πεντακόσια ευρώ ετησίως για όλα τα μέλη), μήπως τελικά προσβλέπουν σε επιχορηγήσεις του εξωτερικού (Τουρκία);
Τα παραπάνω αποτελούν μία πρώτη εκτίμηση μία πρώτη προσέγγιση.
Ο έτερος, πιο πρόσφατος, σύλλογος με την επωνυμία «Πλάτανος» τον οποίο επιμελήθηκε η «εκλεκτή» δικηγόρος Γκιουλμπεγιάζ Καραχασάν (υποψήφια υπερνομάρχης του ΠΑΣΟΚ) παρουσιάζει επίσης μεγάλο ενδιαφέρον.
Η πραγματοποίηση του σκοπού του σωματείου όπως προβλέπεται στο καταστατικό του, θα γίνεται όπως χαρακτηριστικά αναφέρει «συλλέγοντας κάθε μορφής πληροφορία έγγραφα και δημοσιεύσεις και δημιουργώντας ένα κέντρο τεκμηρίωσης. Επίσης εκδίδοντας εφημερίδα, περιοδικό, βιβλίο για την προώθηση του σκοπού του συλλόγου κλπ., αποκτώντας την ιδιότητα μέλους των διεθνών συλλόγων ή οργανώσεων και ετοιμάζοντας κοινές μελέτες με τους συλλόγους και τις οργανώσεις αυτές, δημιουργώντας ένα κοινό ταμείο για την κάλυψη των αναγκών σίτισης, ιματισμού και βραχυπροθέσμων οικονομικών αναγκών των μελών αλλά και των μη μελών (!), δημιουργώντας μία πλατφόρμα με άλλες ημεδαπές ή αλλοδαπές μη κυβερνητικές οργανώσεις για την πραγματοποίηση κοινού σκοπού, ιδρύοντας παραρτήματα με σκοπό την προώθηση των δραστηριοτήτων του συλλόγου, σε μέρη που θα θεωρηθεί απαραίτητη η ίδρυση τους, πραγματοποιώντας έρευνες σε κάθε είδους κοινωνικά, πολιτιστικά, εκπαιδευτικά οικονομικά και περιβαλλοντικά προβλήματα, δημιουργώντας μία σχέση συνεργασίας με πρόσωπα ή διεθνείς οργανισμούς όπως Ο.Η.Ε, που ασχολούνται με τα προβλήματα αυτά σε περίπτωση που χρειασθεί υποστηρίζοντας από κάθε απόψη, τα πρόσωπα και τις οργανώσεις αυτές, κάνοντας κάθε είδους έρευνες για την ανάπτυξη των υποβαθμισμένων και αναπτυσσομένων περιοχών της χώρας μας, αναπτύσσοντας μελέτες και ανατρέφοντας ανθρώπους εξειδικευμένους που θα εξυπηρετούν την ανθρωπότητα (μεγαλειώδεις σκοποί – δεν συμφωνείτε;), πραγματοποιώντας ή υποστηρίζοντας κοινωνικές ενέργειες που ήδη πραγματοποιούνται για την καταπολέμηση των επιδημιών και ιδρύοντας κέντρα υγείας, νοσοκομεία, κλινικές, παιδικούς σταθμούς, γηροκομεία, κέντρα αποκαταστάσεων (με ποια χρήματα άραγε;), παρέχοντας σε περιπτώσεις κάθε είδους θεομηνίας όπως πόλεμο (με ποιόν και πού;), σεισμός, πυρκαγιά, πλημμύρα, στους πληγέντες τρόφιμα, ιματισμό, ιατρικά είδη και κάθε είδους βοήθεια, συστήνοντας με το σκοπό αυτό, ομάδες που θα δραστηριοποιηθούν σε περιπτώσεις θεομηνιών, αναλαμβάνοντας την θεραπεία πληγέντων εντός ή εκτός χώρας (αξιόλογο και χρήζων άμεσης διευκρίνησης από τον συντάκτη), ιδρύοντας και λειτουργώντας εντός ή εκτός χώρας ιδιωτικά σχολεία πρωτοβάθμιας δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ακαδημίες, παιδικούς σταθμούς, εστίες, φροντιστήρια, βιβλιοθήκες, κέντρα μελέτης, …υποστηρίζοντας με κάθε τρόπο άξιους μαθητές, ερευνητές, καλλιτέχνες, συγγραφείς, επιστήμονες, δίνοντας σε αυτούς την δυνατότητα για εκπαίδευση, άσκηση, μάστερ, ειδίκευση, διδακτορικό, έρευνα, παρέχοντας τους υποτροφία, …διοργανώνοντας εκδρομές για προσκύνημα στην Μέκκα.
Τα μέλη του σωματείου υποχρεούνται να γνωστοποιούν εγγράφως στην διοίκηση του συλλόγου κάθε αλλαγή της διευθύνσεως τους !
Τα ιδρυτικά μέλη είναι εξόχως αξιόλογα τέκνα της μειονότητας με ανθελληνικές κορώνες στο βιογραφικό τους, π.χ η κα Καραχασάν, ο Ομέρ Τζενγκίζ και Μπουντούρ Μπιλάλ εκδότες της τουρκόφωνης εφημερίδας «Μιλέτ» που εκδίδεται στην Ξάνθη, κ.ο.κ, ο Καρά Αχμέτ, δικηγόρος νεοεκλεγείς πρόεδρος του Συλλόγου Επιστημόνων Μειονότητας με πολλές επαφές και ταξίδια στην γείτονα (προφανώς για διαφώτιση, κλπ), τον οποίο πρόσφατο δημοσίευμα εφημερίδας φέρει να διατυπώνει άποψη περί απόσχισης (!) της Δυτικής Θράκης από την Ελλάδα! (βλ. παλιότερη δημοσίευση της εφημερίδας σας).
Με την πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την χρήση του όρου Τουρκική Ένωση Ξάνθης, εκτιμάται ότι όλοι αυτοί οι σύλλογοι, θα περιλάβουν και τον όρο «Τουρκικός» στην ονομασία τους ή θα τροποποιήσουν ανάλογα το καταστατικό τους και τους σκοπούς τους.
Στο μεταξύ ο νόμιμος Μουφτής Ξάνθης συνεχίζει να απαξιώνεται ως προσωπικότητα που δεν εμπνέει σεβασμό και δεν μπορεί να επιβληθεί στους ομόθρησκους του ως φωτισμένη προσωπικότητα, με αποτέλεσμα ο ψευδομουφτής Αχμέτ Μετέ, να αναγορεύεται σε σημείο αναφοράς για την μειονότητα στην Δυτική Θράκη, αφού σε πρόσφατο ταξίδι του στην Τουρκία, συνεργάσθηκε με το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας, με τον Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών, κλπ., ενώ έδωσε συνεντεύξεις σε μέσα ενημέρωσης της γείτονος για τα προβλήματα των «Τούρκων» της Δυτικής Θράκης. Είναι ο άνθρωπος – Ελλην πολίτης – μουσουλμάνος το θρήσκευμα, που στο βίντεο που κυκλοφόρησε προ μηνών από την εφημερίδα «Το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ», αποκάλεσε τους χριστιανούς κατοίκους της Θράκης γκιαούρηδες και προέτρεψε τους μουσουλμάνους να ψηφίζουν μόνο Τούρκους υποψήφιους (καλύτερα Τούρκο καις είναι από λάσπη-χώμα).
Η κατάσταση στη Θράκη, εξελίσσεται σε τραγική. Ο Τούρκος πρόξενος αλωνίζει την ορεινή περιοχή μας, οργανώνει τους ομοθρήσκους του, στρατιωτικοί ακόλουθοι της Τουρκίας επισκέπτονται τα χωριά μας, θρησκευτικοί ακόλουθοι του υπουργείου Παιδείας της γείτονος πηγαινοέρχονται στα χωριά μας, ιδρύουν νηπιαγωγεία και παρασχολεία στην ορεινή περιοχή και απαγορεύουν στους μουσουλμάνους κατοίκους να πηγαίνουν στα δημόσια σχολεία.
Την ίδια ώρα που η ίδρυση δημοσίων σχολείων έπρεπε να είναι πρώτη προτεραιότητα για το κράτος μας, όταν μάλιστα η πλειοψηφία των μουσουλμάνων κατοίκων της περιοχής μας προτιμούν τα δημόσια σχολεία στο συντριπτικό τους ποσοστό, την στιγμή που η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας αποτελεί αναγκαιότητα εθνικής σημασίας για την μουσουλμανική μειονότητα μας, εμείς αλληθωρίζουμε ομιλώντας για δίγλωσσα σχολεία, για εξετάσεις οδήγησης στην τουρκική γλώσσα και άλλα φαιδρά και γελοία που καταδεικνύουν προχειρότητα, υποχωρητικότητα και κυρίως φόβο. Κι όλα αυτά την στιγμή που η γερμανική κυβέρνηση καθιέρωσε την ικανοποιητική γνώση της γερμανικής γλώσσας (πιστοποιητικό επάρκειας σε αυτήν) ως προϋπόθεση απόκτησης της γερμανικής υπηκοότητας από τους μετανάστες.
Μάλλον θα πρέπει να αναβαθμισθεί το επίπεδο της παρεχομένης εκπαίδευσης στους μουσουλμάνους συμπολίτες μας, ώστε να ανέβει το επίπεδο τους (το ήδη υψηλό) και να διεκδικούν επί ίσοις όροις την πρόσληψη τους σε κάποια δημόσια υπηρεσία.
Φαίνεται ότι πάμε στην δημιουργία τετελεσμένων στην περιοχή και φαίνεται ότι αποκτήσαμε όχι μία αλλά τρεις ίσως και περισσότερες νέες Τουρκικές Ενώσεις Ξάνθης από το παράθυρο, μεταλλαγμένες, καμουφλαρισμένες και άκρως επικίνδυνες.
Στον αντίποδα, η ελληνική πολιτεία δείχνει μετέωρη, ανασφαλής και απροετοίμαστη. Κυρίως φαντάζει απούσα, έτσι την νιώθουμε εμείς οι χριστιανοί κάτοικοι της περιοχής. Η Τουρκία αλωνίζει στην Θράκη, αναρωτιόμαστε αν μπορεί να υπάρξει μία συντονισμένη προσπάθεια να ανακοπεί αυτή η λυσσαλέα προσπάθεια της να αναμιχθεί στην περιοχή και να προκαλέσει αναταράξεις. Τα χρήματα που μοιράζονται μέσω του τουρκικού Προξενείου της περιοχής και μέσω των προσκυνημάτων σε Μέκκα και άλλους θρησκευτικούς τόπους και συνέδρια είναι πολλά και σίγουρα εμείς δεν μπορούμε να τους ανταγωνισθούμε. Ας δείξουμε τουλάχιστον ότι είμαστε παρόντες.
Με ποιο τρόπο;
Είτε φτιάχνοντας νέα δημόσια σχολεία, νηπιαγωγεία, γυμνάσια και λύκεια στις περιοχές που κατοικούν μουσουλμάνοι και εκπαιδεύοντας φωτισμένους δασκάλους με επίγνωση της θέσης τους και της αποστολής τους στην Θράκη, είτε κάνοντας έργα υποδομής σε όλες τις υποβαθμισμένες περιοχές που κατοικούν μουσουλμάνοι, αλλά σίγουρα ακούγοντας την τοπική κοινωνία η οποία ευαισθητοποιείται και έχει άποψη αλλά δεν έχει που να την απευθύνει.
Η ελληνική πολιτεία πρέπει να είναι παρούσα...............