ΟΙ ΑΠΟΚΡΥΦΕΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΜΙΑΣ ΠΑΡΑΚΜΑΖΟΥΣΑΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

ΑΘΗΝΑ 21-4-2008.

H διολίσθηση της αξίας μιας Πολιτείας και η απώλεια αυτοτελούς πολιτικού λόγου και θέσεων αναμφισβήτητα συναντούν την απαρχή τους στις εγγενείς αδυναμίες του κρατικού συστήματος διοικήσεως. Ποτέ δεν πρέπει να αναζητούνται οι ευθύνες για την πάσης φύσεως μιζέρια και την προκύψουσα ανυποληψία στα σχεδιαζόμενα και τις δράσεις του διαβόητου διεθνούς παράγοντα. Όχι βέβαια γιατί απουσιάζουν οι υστεροβουλίες και οι παρασκηνιακές μεθοδεύσεις. Κανένας όμως δεν μπορεί να κατηγορηθεί γιατί κάνει καλά τη δουλειά του και ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του έναντι της κοινωνίας στην οποία αναφέρεται.

Δεν μας φταίνε λοιπόν οι εκάστοτε ανθέλληνες της αλλοδαπής που δεν μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι μην τυχόν και μας το πάρουν οι ισχυροί, οι πλούσιοι και οι πολυπληθείς εχθροί μας. Φανταστείτε να έδιναν οι πρόγονοί μας σημασία σε ποσοτικά δεδομένα και μαθηματικές πιθανότητες επικράτησης. Να δίνανε σημασία στην εφήμερη ευζωία βασισμένη σε μόνιμα δεσμά και απώλεια πατριωτικής συνείδησης. Τότε ασφαλώς δεν θα διάνθιζαν την ιστορία μας οι Θερμοπύλες και το Μανιάκι, θα καθοδηγούσαν τα πράγματα οι βολεμένοι και καιροσκόποι μπουκωμένοι από τίτλους υποταγής και ενδεχομένως δεν θα υπήρχε σήμερα Ελλάδα. Γιατί είναι κοινωνικά και ιστορικά τεκμηριωμένο ότι οι λίγοι και εκλεκτοί πολίτες της Εθνικής Κοινότητος, οι Άριστοι στο ήθος και στο έθος, οι βαθιά προσηλωμένοι στις αξίες του Έθνους και επομένως και του λαού, είναι εκείνοι που σώζουν καταστάσεις και επεκτείνουν πατρίδες.

Αν θέλουμε να απαντήσουμε στα βασανιστικά ερωτήματα της αβάστακτης παρακμής μας, ας προβούμε σε μια ειλικρινή ενδοσκόπηση. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς και να δώσουμε καθαρές λύσεις, πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη των επιλογών μας. Να παύσει να μεμψιμοιρεί ο λαός, αφού προηγουμένως προικοδότησε το συρφετό και το συνονθύλευμα ανίκανων και προσκυνημένων, να αναλάβει έκαστος τις ευθύνες του, να επανακάμψει ο μαζάνθρωπος και να ξαναγίνει υπεύθυνος πολίτης με πατριωτικές αρχές και κοινωνικές αξίες. Και οι λίγοι, αυτοί οι εκλεκτοί του Ελληνικού Έθνους να πιάσουν θέσεις μάχης στο πεδίο της πιο βρώμικης πολιτικής αντιπαράθεσης χωρίς ιδεολογικές εκπτώσεις, γιατί ο νεοταξικός δυνάστης, ο προβατόσχημος σιωνιστικός λύκος βρίσκεται προ των πυλών μας.

Πολλές φορές αναζητούμε τα πρόσωπα εκείνα που χαρακτηρίζουμε ως ανθέλληνες προκειμένου να αποδώσουμε ευθύνες. Ξεχνούμε όμως να προσμετρήσουμε στα δεινά μας τα γεννήματα εκείνα της πολιτικής μας ζωής που τροφοδοτούν τον αλλοδαπό ανθελληνισμό με τις πράξεις και τις παραλήψεις τους. Διότι ο ανθέλληνας είναι το δημιούργημα του δειλού και ανίσχυρου Έλληνα με τον τελευταίο να λειτουργεί ως ο χειρότερος ανθέλληνας. Και φυσικά πριν διεκδικήσουμε τα δίκαιά μας εκτός των συνόρων πρέπει πρωτίστως να τακτοποιήσουμε τις εσωτερικές υποδομές και να αξιοποιήσουμε και τον τελευταίο Έλληνα πολίτη με πνεύμα αξιοκρατίας και διορατικότητας.

Δυστυχώς σήμερα κινούμαστε σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Στο ελληνικό κοινοβούλιο τις τελευταίες ημέρες εκτυλίχθηκαν κωμικοτραγικές στιγμές με τα κόμματα της πανάθλιας αστικής δημοκρατίας να κατηγορούν το ένα το άλλο. Μικροί εναντίον μεγάλων και όλοι εναντίον όλων.

Η αποκάλυψη που αφορά μεγάλη εταιρία ότι τροφοδότησε λογαριασμούς κρατικών λειτουργών με πακτωλούς χρημάτων προκειμένου να εξασφαλίσει συμφέροντα για την ίδια συμβόλαια στοιχειοθετεί την έλλειψη αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος της χώρας και των ανύπαρκτων μηχανισμών διαφάνειας. Διαχρονικά και διακομματικά.

Το ίδιο συμβαίνει και στο ζήτημα του εναγκαλισμού και της διαπλοκής του δημοσιογραφικού και του πολιτικού κατεστημένου. Μισθοφορικοί κομματικοί στρατοί επικοινωνιακού χαρακτήρα δραστηριοποιούνται σε πολλαπλές θέσεις εργασίας, σχηματίζοντας πολυθεσίτες υπηκόους και ντελάληδες αρεστών θέσεων και δημιουργίας θετικού κλίματος υπέρ των εκφραστών ενός παραπέοντος καθεστώτος. Καθεστώς που αδυνατεί να προστατέψει ακόμη και τους αθλητές που αποτελούν τους επάξιους πρεσβευτές της Ελλάδος σε στιγμές ατελείωτων άνυνδρων καταστάσεων και αποτυχιών. Ανθρώπων που έδωσαν στιγμές υπερηφάνειας στο λαό μας όταν οι πολιτικοί προσθέτουν την μια ντροπή πίσω από την άλλη. Το ντοπάρισμα ασφαλώς δεν είναι, αν και όπου υπάρχει, διόλου τιμητικό. Είναι επικίνδυνο.

Το ντοπάρισμα στα εθνικά και κοινωνικά μας ζητήματα τι είναι; Όταν η ακρίβεια και η ανεργία μαστίζουν τους Έλληνες και η λαθρομετανάστευση επιτείνει το πλήγωμα της κοινωνικής συνοχής. Όταν η παραχώρηση του ημίσεως και πιθανόν αύριο και του υπολοίπου της ονομασίας της Μακεδονίας μέσα από σύνθετα κολπάκια περνιέται στους πολίτες ως τάχα μου επιτυχία απέναντι σε σκοπέλους που καλλιέργησε η ίδια η πολιτική μας τάξη, δεξιά, αριστερά και κεντρώα, με τις εντολές των «διαμεσολαβητών», επικριτών μας και εξουσιαστών, στη συντριπτική τους πλειοψηφία σιωνιστικού φυράματος, τότε αυτή η αναβολική «ουσία» κινδυνεύει να δηλητηριάσει και να κοντύνει τον εθνικό βίο.

Όσοι ζωντανοί ας εγερθούμε και ας απαιτήσουμε το τέλος εποχής των μιζαδόρων, των ντοπαρισμένων, των ενδοτικών. Ας δύσει το μικρό και…ανέντιμο γραικυλιστάν. Και στην θέση του ας ανεγερθεί μια Νέα Ελλάδα καθαρόαιμη και εθνοφυλετικά συνεκτική, που να στηρίζεται στην Αριστοκρατία του Πατριωτισμού και του ήθους. Που να δραστηριοποιεί κι όχι να αδρανοποιεί και να διχάζει τον ελληνικό λαό. Η Ελλάδα του Εθνικοκοινωνισμού θα εκφράσει τους πόθους ολόκληρου του Ελληνισμού όπου γης και θα διεκδικήσει εδάφη και πληθυσμούς που περιμένουν καρτερικά την δικαίωση της σκλαβωμένης ελληνικότητάς τους. Με μπροστάρηδες τους Έλληνες του κάματου κι όχι τους κληρονόμους του μηδέν μεροκάματου.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com