ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΑΘΗΝΑ 11-4-2008.

Λένε ότι είναι ο ισχυρότερος παράγοντας εξουσίας από καταβολής κόσμου. Λένε ακόμη ότι είναι ικανός να ανατρέψει δεδομένα, να δρέψει νικηφόρες δάφνες ξένες και να θολώσει τον ανθρώπινο νου. Να εξαγοράσει συνειδήσεις και να ξεκλειδώσει κλειστές πολιτικές πόρτες. Αλλά κι όταν το χρήμα ενισχύει τη διαπραγματευτική θέση της δικαίας μερίδας, οι εκπρόσωποι της τελευταίας πρέπει να βρίσκονται την κατάλληλη στιγμή στην κατάλληλη θέση με δυνατά και διεκδικητικά διαπραγματευτικά χαρτιά.

Η ιστορία έχει καταγράψει και έχει επαληθεύσει διαχρονικά το τεράστιο ειδικό βάρος των οικονομικών διεργασιών με τρόπο δυναμικό. Δίπλα στον Χριστό και Θεό μας μαθήτευσε η προσωποποίηση της απληστίας και της αχαριστίας, ο Ιούδας που λοξοδρόμησε με οδυνηρά αποτελέσματα για τα γνωστά τριάκοντα αργύρια.

Αλλά και την εποχή του ηρωικού Λεωνίδα και της μάχης των Θερμοπύλων η παρουσία του εξωμότη Εφιάλτη, το σύμπλεγμα της κατωτερότητας και η ροπή του προς τον ανήθικο θησαυρισμό στάθηκαν αρκετά για να ηττηθούν οι σπουδαίοι Σπαρτιάτες υπερασπιστές πισώπλατα. Το ίδιο συνέβη στο Σούλι με τον ανεκδιήγητο Πήλιο Γούση τον καιρό του εικοσιένα και σε άλλες πολλές περιπτώσεις σε διαφορετικούς χρόνους και συνθήκες. Ακόμα και θρησκεία, αλλά και στρατόπεδα έχουν αλλάξει κάποιοι χάριν του χρήματος. Τον καιρό όμως της μεγάλης ελληνικής επαναστάσεως κατά των βαρβάρων Τούρκων το χρήμα ήταν πάλι εκείνο που αγόρασε όπλα και εξόπλισε τους γενναίους προγόνους μας, σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις συνέταξε ενημερωτικό υλικό προς την αλλοδαπή για τα ελληνικά δίκαια, επηρεάζοντας κάποιους διεθνείς παράγοντες υπέρ μας. Γιατί πολύ απλά αυτό υπήρξε το αποτέλεσμα της δράσης Ελλήνων που σκόπευαν στο κέρδος της πατρίδος κι όχι στην αύξηση των τραπεζικών τους λογαριασμών.

Και ήρθαν χρόνοι ελευθερίας με δανεικά μεν χρήματα, αλλά με καρδιά γεμάτη Ελλάδα. Και πήραμε πίσω την Πατρίδα μας, ξεχνώντας κάποιους αδελφούς μας σε ξένες και ανθελληνικές αγκάλες. Για να «κατακτήσουμε» την ειρήνη και την ηρεμία, όπως μας είπαν πραγματευτάδες του ολέθρου. Αλλά με υποσχέσεις για επαναφορά του Ελληνισμού στα πάντοτε δικά του χώματα.

Εντύπωση μεγάλη προκαλεί σήμερα ο κεραυνοβόλος έρωτας των ΗΠΑ για το Κοσσυφοπέδιο και τα Σκόπια. Πολύ δε περισσότερο στην περίπτωση των ψευτομακεδόνων απογόνων των Βουλγάρων Κομιτατζήδων των οποίων η σλαβική καταγωγή δεν αποτελεί και το μεγαλύτερο εχέγγυο σταθερής συμμαχίας για την αμερικανική ναυαρχίδα του Σιωνιστικού Νεοταξισμού. Η όψιμη μάλιστα ανακάλυψη στην οποία προέβησαν τα τελευταία χρόνια περί δήθεν μακεδονικής εθνότητας, ρηθέν που έρχεται σε αντίθεση με παλαιότερες διαπιστώσεις σίγουρα σοβαρότερων πολιτικών από τους τωρινούς ελαφρούς της Ουάσιγκτον ότι η Μακεδονία είναι σαφώς ελληνική επαρχία, θα μπορούσε να αποδοθεί σε ενδεχόμενη πολιτική παράνοια. Για να λάβουμε την εσχάτως πλέον εγνωσμένη απάντηση που ακούει στα αμερικάνικης καταγωγής ονόματα camb bondsteel, Halliburton και AMBO. Το πρώτο όνομα αντιστοιχεί σ’ ένα τεράστιο στρατόπεδο που εκτείνεται στα εδάφη του Κοσσυφοπεδίου και των Σκοπίων, συντηρεί 7000 Αμερικανούς στρατιώτες και 10000 εργαζομένους, κυρίως Αλβανούς, διαθέτει υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις ψυχαγωγίας, το καλύτερα εξοπλισμένο νοσοκομείο της Ευρώπης, αυτοτέλεια τροφοδοσίας σε νερό και ηλεκτρικό ρεύμα, τεράστιους και άρτιους οδικούς άξονες, έλεγχο σημαντικών περασμάτων, χώρους εξυπηρέτησης πτητικών μέσων. Αυτό το τεράστιο φρούριο λοιπόν προστατεύει τον αμερικάνικο αγωγό AMBO, αμφότερα «καλλιτεχνήματα» της Halliburton που είχε θητεύσει ο κολλητός του Μπους και αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τσένι.

Όμως η δράση γεννά αντίδραση και οι δυσκολίες παράγουν και ευκαιρίες. Φτάνει να υπάρχει αφενός μεν εθνική βούληση και ικανότητα, αφετέρου δε ειλικρινής πρόθεση και ελευθερία κινήσεων. Οι ΗΠΑ αναμφίβολα δεν είναι σήμερα ο μοναδικός ηγετικός παράγοντας. Και φυσικά η Ελλάς δεν έχει καμία υποχρέωση να αποτελεί τον λούστρο και τον μόνιμο πελάτη της αμερικάνικης παραγωγικής μηχανής. Οι διακρατικές δοσοληψίες, ιδιαίτερα εκείνες που σχετίζονται με τις ενεργειακές πηγές και τον στρατιωτικό εξοπλισμό, προσφέρουν προϊόντα που μπορούν να ποδηγετήσουν υποστηρικτικές γραμμές και θέσεις των ισχυρών υπέρ κρατών που διατηρούν γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα. Η Ρωσία και η Γαλλία είναι αναμφισβήτητα δύο σημαντικές εκπρόσωποι των ελευθέρων εθνών που διαθέτουν ισχυρές οικονομίες και σημαντική επιρροή. Με τον αγωγό Μπουργκάς( Πύργος) – Αλεξανδρούπολη και τα πολεμικά αεροσκάφη RAFALLE να διαδραματίζουν σπουδαίο ρόλο.

Πρέπει επιτέλους να φανούμε ρεαλιστές και να απαιτήσουμε από την πολιτική μας ηγεσία να λάβει θέσεις και να προβεί σε συμπεριφορές με αμιγώς εθνικό κριτήριο. Η πράξη αποδεικνύει ότι αυτό δεν είναι ασύμβατο με τα πραγματικά δεδομένα, όπως θέλουν να μας πείσουν κάποιοι αρχοντοχωριάτες της αμερικανικής αυλής. Και ο αληθινός ρεαλισμός υποστηρίζει τον χαρακτήρα του όταν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της Πατρίδος προς την οποία αναφέρεται. Ειδικά όταν οι προσφερόμενες συμμαχίες διαθέτουν πνοή διάρκειας και αντισταθμιστικά οφέλη, αμυντικά και οικονομικά, που προσφέρουν το πλεονέκτημα της στρατηγικής μας ανάπτυξης. Και φυσικά όταν οι σχετικές υποδομές και τα προσφερόμενα προϊόντα παρέχουν αξιοποίηση του εγχώριου ανθρωπίνου δυναμικού με δημιουργία εργασιακών θέσεων και τεχνογνωσίας. Αρκεί η Ελλάς να προστρέξει προτείνοντας ένα πολιτικό πλαίσιο για την δημιουργία ενός αντινεοταξικού Άξονα Ελευθέρων Εθνών κατά τρόπο που θα παροτρύνει τους συμμάχους μας να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους απέναντί μας κι όχι να περιμένουμε τις ορέξεις ενός εκάστου. Μπροστάρηδες κι όχι ουραγοί.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ : http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com