ΟΤΑΝ Η ΕΛΛΑΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ

ΣΧΟΛΙΟ ΑΚΡΩΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟ.

ΑΘΗΝΑ 4-4-2008.

Κάποια πράγματα στον παλιόκοσμο της διεθνούς πολιτικής, ειδικότερα της κυρίαρχης και νεοταξικώς ενδεδυμένης, φανερώνονται στα έκπληκτα μάτια της κοινής γνώμης ως ανεξήγητα ή τουλάχιστον περίπλοκα. Ο απλός λαός διαμορφώνει την αντίληψη ότι μια καθόλα αντικειμενική παραδοχή διαστρεβλώνεται αναίτια και προβάλλεται αλλοιωμένη με την παρέμβαση απαράδεκτων μεθοδεύσεων από υποτιθέμενα υπεύθυνα και ανεξάρτητα δεσμεύσεων πρόσωπα. Κάποιες άλλες φορές η οικονομία και τα γεωστρατηγικά συμφέροντα διαπλέκονται μέσα σ’ ένα πλέγμα αίσχιστης υποτέλειας και μικρότητας, υποθηκεύοντας το μέλλον λαών και πατρίδων. Αυτές τις συμπεριφορές και τα συμπεράσματα επιχειρούν κάποιοι να τα ενσταλάξουν στη συνείδηση του πολίτη ως φυσιολογικές καταστάσεις. Αλλά τότε η ενημέρωση των λαϊκών μαζών δεν επιτυγχάνεται ως προϊόν γνώσης, αλλά διαμορφώνεται κατά το δοκούν και τις κρυφές επιδιώξεις της κυρίαρχης καθεστηκυίας τάξης. Ο Έλληνας πρέπει για τους νοσηρούς νεοταξικούς νόες να παραμείνει στο πνευματικό σκοτάδι της εθνικής αγνωσίας. Συχνά μάλιστα να λησμονεί το παρελθόν που γεννά ηρωικά πρότυπα ενός μεγαλειώδους Ελληνισμού.

Η μεθοδευμένη αμνησία αφορά την επέτειο της απαρχής του αγώνα στην Κύπρο των αδελφών μας Ελληνοκυπρίων ενάντια στην πάντα πανούργα και εχθρική προς το Ελληνικό Έθνος Αγγλία και τα ανέκαθεν αδηφάγα σχέδια της Τουρκίας απέναντι στην Ελληνική Μεγαλόνησο. 1 Απριλίου 1955. Και τούτος ο αγώνας εξεφράσθη μέσα από τις γραμμές της Εθνικής Οργάνωσης Κυπριακού Αγώνα που στελέχωσαν πλήθος Κυπρίων και σύσσωμα τα νιάτα του νησιού της Αφροδίτης. Με την εμπνευσμένη παρουσία και Αρχηγία του Γεωργίου Γρίβα – Διγενή. Η αντίσταση του Κυπριακού Ελληνισμού θα συνοδευθεί από τις θυσίες και το αίμα του κυπριακού ανθού, που έδωσε ό,τι πολυτιμότερο είχε με κεντρικό σύνθημα Ελλάς – Κύπρος – Ένωση. Έφηβοι και νέοι σημειώσανε τα ονόματά τους στο ατελείωτο πάνθεον των ηρώων του Γένους μας. Αυξεντίου, Παλληκαρίδης, Καραολής, Δημητρίου, Μάτσης και πολλοί άλλοι. Και στο τέλος οι Άγγλοι παρέμειναν, διατηρώντας μια κραταιά στρατιωτική βάση. Οι δε Τούρκοι φορτώθηκαν ως εισβολείς με την ευθύνη ολόκληρου του πολιτικού κόσμου Αθηνών και Λευκωσίας στις πλάτες του δύσμοιρου κυπριακού λαού. Και οι συνθήκες Ζυρίχης – Λονδίνου έφεραν τις λαομίσητες τουρκικές και αγγλικές εγγυήσεις που τις είδαμε να κορυφώνονται αισχρά και κατακτητικά στους δύο Αττίλες. Η απελευθέρωση και η Ένωση ακυρώθηκαν μαζί με το δημοψήφισμα για την ολοκλήρωσή τους για να έρθει η ανεξαρτησία παρέα με αγγλικές βάσεις και τουρκικούς στρατούς. Μαζί ήρθαν και οι παράνομες τουρκικές εποικίσεις. Όμως η Απελευθέρωση και η Επανελλήνιση της Κύπρου δεν πρόκειται να ακυρωθούν, αλλά αντιθέτως παραμένουν στόχος όλων των Ελλήνων Πατριωτών, της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μας.

Το Εθνικό Ζήτημα της Μακεδονίας μας έχει περάσει ήδη πολλές διακυμάνσεις και θα περάσει ακόμα κάμποσες. Η αδιαλλαξία των Σκοπίων εξακολουθεί αδιατάραχτη και συμπαγής, ενώ η ελληνική πλευρά επιχειρεί να δημιουργήσει νέα δεδομένα. Το θέμα είναι ποιος εξυπηρετείται από τη νέα φάση που οδηγείται η κατάσταση. Οι Σκοπιανοί ζητούν μόνο το «συνταγματικό» τους όνομα «Μακεδονία», επιδιώκουν να προσλάβουν την ανύπαρκτη διάσταση της μακεδονικής εθνότητας και διεκδικούν με χάρτες, «συντάγματα», προβολές παλαιών κομιτατζήδων δολοφόνων και πάσης μορφής παραχαράξεις με προκλητικό τρόπο εδάφη από την χώρα μας. Λένε βέβαια κάποιοι ανόητοι τι μπορούμε να φοβηθούμε από αυτό το κρατίδιο. Βρε ανόητοι και συνοδοιπόροι προδότες, δεν φοβόμαστε αυτή την καρικατούρα. Δεν χαρίζουμε τίποτα, δεν μοιραζόμαστε με κανένα την εθνική μας κληρονομιά και απαιτούμε πίσω όσα μας έκλεψαν οι διάφοροι παρατρεχάμενοι των «ισχυρών». Εδάφη, πληθυσμούς, ανθρώπινα δικαιώματα, λαϊκές αυτοδιαθέσεις. Και φυσικά ομοίως αιτούμαστε και για την Ελληνική Βόρειο Μακεδονία που κρατούν τα Σκόπια. Το μπλοκάρισμα της εισόδου των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ ασφαλώς συνιστά μια πρώτη σωστή κίνηση της ελληνικής κυβερνήσεως. Κίνηση που ωστόσο συνιστά ουσιαστικά μια προσωρινή παράταση του ζητήματος που φυσικά δεν αρκεί. Και τούτο γιατί ο Σιωνιστικός Νεοταξισμός επιμένει στο σκοπιανό εναγκαλισμό την στιγμή που οι ψευτομακεδόνες κομιτατζήδες επιμένουν να «μακεδονίζουν» σε βάρος μας. Η θέση του Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού είναι απλή: ή αποδέχονται οι Σκοπιανοί ότι η ιδιότητα τού Μακεδόνα είναι ταυτόσημη τού Έλληνα και σηκώνουν ελληνική σημαία ή παραμένουν αναλώσιμοι και ληξιπρόθεσμοι. Πάντως η Βόρειος Μακεδονία είναι και υπαρκτή και Ελληνική. Η θέση μας είναι αδιαπραγμάτευτη όσο κι αν οι σιωνιστοκίνητες ΗΠΑ μεθοδεύουν και δεύτερο νατοϊκό γύρο για να προστατέψουν τις στρατιωτικές βάσεις και τους πετρελαϊκούς αγωγούς με τους πακτωλούς χρημάτων που τους νοιάζουν στην πραγματικότητα.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ