ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ

Η Ελλάδα σήμερα


ΤΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

ΑΘΗΝΑ 23-11-2019.

Γράφει ο Καραχάλιος Σπυρίδων τού Κωνσταντίνου.

Το ιδανικό πολίτευμα, τον γνήσιο καταστατικό χάρτη τής Πολιτείας, τον υπαγορεύουν και τον συγγράφουν οι ίδιοι οι πολίτες. Διαχωριστικά τείχη μεταξύ των πολιτών τού Έθνους που θέλει να προκόψει και να μακροημερεύσει δεν επιτρέπονται. Οι θεσμοί που θέτουν και εφαρμόζουν το πολίτευμα συνίστανται από τούς Άριστους πολίτες τής Πολιτείας που προέρχονται και αναδεικνύονται από τα σπλάχνα τής όμαιμης φυλετικής κοινότητος.

Σ’ αυτήν την περίπτωση μιλάμε ξεκάθαρα για ένα πραγματικό και γνήσιο Πολίτευμα τού Έθνους. Πρόκειται για την Αριστοκρατία τού Έθνους που είναι μια ακόμη πνευματική παρακαταθήκη τού Αρχέγονου Ελληνισμού μας. Κάποιοι λέγουν πως η δημοκρατία είναι το βέλτιστο πολίτευμα, επειδή υποτίθεται πως την εξουσία την ασκεί ο λαός, κατά την ετυμολογία τού όρου που όμως μένει κενό γράμμα, με την εξαπάτηση τού λαού που ουδέποτε ερωτάται από τούς εξουσιαστές του για τα θέματα που τον αφορούν άμεσα.

Τουναντίον, το ιδανικό πολίτευμα είναι αυτό που υπηρετεί το Έθνος και μόνον. Η Αριστοκρατία τού Έθνους αποτελεί το κλασσικό πολίτευμα στο οποίο διαβουλεύονται άρχοντες και αρχόμενοι απευθείας ως απολύτως ισότιμοι πολίτες. Εκφράζει τις ανάγκες και τις επιθυμίες τής Εθνικής Κοινότητος. Υπαγορεύει την κοινωνική ομαλότητα και την εθνική συνοχή. Εκφράζει την πολιτισμική δημιουργία και την εθνική ισχύ. Το πολίτευμα τού Έθνους δομείται αποκλειστικά από την στενή σύνδεση τής Αρετής και τού Αίματος. Διότι σ’ αυτό το πολίτευμα, στην Αριστοκρατία τού Έθνους, λόγο και παρουσία έχουν αποκλειστικά οι Ενάρετοι και Άξιοι Έλληνες.

Λέγουν κάποιοι πως στο πολίτευμα τής αστικής δημοκρατίας έχουν δικαίωμα έκφρασης όλοι οι πολίτες. Ερωτώ λοιπόν κι εγώ από την πλευρά μου κάποια ζωτικά ζητήματα. Έχουν δικαίωμα λόγου και παρουσίας, έχουν δικαίωμα ασκήσεως εξουσιών οι προδότες; Έχουν αυτό το δικαίωμα οι κλέφτες και καταχραστές δημοσίου χρήματος; Έχουν αυτό το δικαίωμα οι εχθροί τού Θεού και τής Ελλάδος που αρνούνται τον Πατέρα και την κορυφαία δημιουργία Του; Έχουν αυτό το δικαίωμα οι αρνητές στράτευσης; Έχουν αυτό το δικαίωμα εκείνοι που προωθούν ως σαθρό πρότυπο δημοσίως τον κιναιδισμό, οδηγώντας το Ελληνικό Έθνος στην εξόντωση τής οικογένειας και τη στείρωση τής Πατρίδος;

Οι θεομάχοι και οι ελληνομάχοι δεν έχουν κανένα απολύτως δικαίωμα παρουσίας και έκφρασης. Διότι η Πίστη, η Πατρίδα, η Οικογένεια και η Φυλή πρέπει να ζήσουν με την κατανίκηση των δολοφόνων τους. Τα γερά κάστρα χτυπιούνται ή θωρακίζονται αποτελεσματικότερα από την μέσα πλευρά των τειχών. Εκείνοι που επιχειρούν να ανοίξουν τις πύλες στον εχθρό, εξουδετερώνονται ως εχθροί τού Έθνους.

Οι πωλητές τής εθνικής γης και οι πλιατσικολόγοι τού ελληνικού ιδρώτα, οι επίορκοι που αθετούν τον όρκο τους υπέρ τής Φυλής είναι εξίσου προδότες και εκριζώνονται από τα ιερά και πάτρια εδάφη. Ομοίως όσοι ρίχνουν τα όπλα και όσοι αρνούνται τη φύση τους, οδηγώντας τον Ελληνισμό στη σκλαβιά και τον μαρασμό, είναι απόβλητοι τής Εθνικής Κοινότητος.

Οι διχαστές τής Εθνικής Κοινότητος που φτιάχνουν κομματικά μαγαζιά προκειμένου να φέρουν τον Έλληνα σε αντιδιαστολή με τον αδερφό του, είτε εν λόγοις είτε εν όπλοις, είναι κακούργοι μιαροί. Εκείνοι οι διχαστές που θέτουν τα εθνικά συμφέροντα και τα εθνικά δίκαια ως ιμάτια προς διαμοιρασμό, θέτοντας το Έθνος ως ζήτημα αντιπολίτευσης, είναι μικρόβια προς εξάλειψη. Και οι δικαστές τού Έθνους δικάζουν και καταδικάζουν τούς διχαστές του.

Δικαίωμα λόγου και έργου στο Πολίτευμα τού Έθνους έχουν τα γεννήματα τής Εθνικής Κοινότητος που σπουδάζουν τη Φυλή τους, εργάζονται και μάχονται για την ανάδειξη τού Ελληνισμού. Το Έθνος ανήκει στα παιδιά του, στους Έλληνες στο Αίμα και το Πνεύμα. Λόγο και παρουσία στη διαχείριση τής Ελληνικής Πολιτείας έχουν οι καματάρηδες, οι πνευματικοί και οι πολεμιστές τού Ελληνισμού που αξιοποιούν την εργασία και την γη προς όφελος τής Ελληνικής Φυλής, προς όφελος των ιδίων, των αδερφών τους, των παιδιών τους.

Δικαίωμα λόγου και έργου επιπλέον στο Πολίτευμα τού Έθνους έχουν οι Πιστοί τού Θεού και τού Εθνικού Φρονήματος. Έχουν οι Έλληνες που σέβονται δηλαδή και προασπίζονται την Θεία Νομοτέλεια και την Εθνική Κληρονομιά. Έχουν οι άξιοι και δουλευτήδες που χρησιμοποιούν τα χαρίσματα και τα προσόντα τους στην υπηρεσία τής κοινής ωφέλειας και τής προκοπής τους ως μέλη τού Σώματος που λέγεται Έθνος. Δικαίωμα καθοδήγησης και διαμόρφωσης τής Ελληνικής Πολιτείας έχουν οι τιμητές τής φύσης και τής ελληνικότητας που φέρουνε με τη δόμηση ελληνικής οικογένειας.

Δικαίωμα λόγου και έργου στο Πολίτευμα τής Αριστοκρατίας τού Έθνους έχουν όσοι αγωνίζονται για την κοινωνική δικαιοσύνη και την εθνική ανεξαρτησία τού Ελληνισμού. Διαμορφωτές και Χτίστες τής Εθνικής Κοινότητος είναι όσοι συναλλάσσονται τίμια με τα αδέρφια τους, όσοι προασπίζονται την καθαρότητα τής εθνικής και φυλετικής τους ταυτότητος, όσοι αγωνίζονται για να μεγαλώσουν το κράτος, σκεπάζοντας με την ελληνικότητα όλα τα εθνικά εδάφη.

Στο Πολίτευμα τής Αριστοκρατίας τού Έθνους, οι πολίτες ερωτούνται για τα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα τακτικά και όχι κάθε τέσσερα χρόνια. Αρχές και Αρχόμενοι αποτελούν ένα και αδιαίρετο Σώμα Πολιτών. Κόμμα και Παράταξη στο Πολίτευμα τού Έθνους υφίσταται ένα και μόνον ένα, η Ιερή Ελλάς. Ουδέν άλλο. Απόψεις διαφορετικές υπάρχουν, αφού τούτο εξηγείται από την κοινή λογική. Σε όλα τα θέματα όμως, στο τέλος οι διαφορετικές απόψεις συγκλίνουν σε μια και μόνη επικρατούσα Φωνή τής Ελλάδος.

Οι πολίτες αποφασίζουν και η Διοίκηση τής Εθνικής Κοινότητος εφαρμόζει τις αποφάσεις. Η διαχείριση των εθνικών και των κοινωνικών υποθέσεων τελείται από ολάκερο τον Ελληνισμό, τόσο τού Εθνικού Κράτους όσο και τής Ελληνικής Ομογένειας. Το Πολίτευμα τής Αριστοκρατίας τού Έθνους εφαρμόζει το Κοινοτικό Σύστημα τού Πανελληνισμού, με την συμμετοχή στα κοινά και στη ζωή τού Έθνους όλων ανεξαιρέτως των Ελλήνων.

Το εκλέξιμο Συμβούλιο των Αρίστων δίδει λόγο πεπραγμένων στο λαό και παραμένει στη θέση του μονάχα εφόσον τηρήσει πιστά τις Εντολές τού Ελληνισμού. Η δε μη τήρηση των εντολών συνεπάγεται άμεση καθαίρεση. Η Ελλάς στους Έλληνες. Τούτο εστί Πολίτευμα τού Έθνους.

Δεν υπάρχουν σχόλια: