ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
ΑΘΗΝΑ 18-11-2007.
Προεκλογικά υπήρχε έντονη η πεποίθηση ότι η επόμενη Βουλή και η νέα Κυβέρνηση θα καλούντο να διαχειριστούν δύο πολύ καυτά για την Πατρίδα μας ζητήματα ,απ’ αυτά που χαρακτηρίζονται ως θέματα αιχμής, το Ασφαλιστικό και το Σκοπιανό. Η ύψιστη σημασία αυτών των ζητημάτων είναι αυτονόητη, αφού το μεν πρώτο συνδέεται με την εργασιακή ειρήνη και την κοινωνική συνοχή, το δε δεύτερο και ο σωστός ή μη χειρισμός του θα καταδείξει το βαθμό επάρκειας της Εθνικής μας πολιτικής και της διασφάλισης της Εθνικής μας Κυριαρχίας. Αν μια χώρα επιθυμεί να ξεφύγει από οτιδήποτε αρνητικό την συνόδευε μέχρι χθες, αν επιζητεί να κατακτήσει μια επίζηλη θέση στον χάρτη των Εθνών, τότε αναμφίβολα το πρώτο που θα επιδιώξει να πετύχει είναι η κοινωνική συνοχή και ηρεμία. Τότε η πολιτική ικανότητα και ευφυΐα θα φανούν αρκετές για να υποκλιθεί ο εξωτερικός παράγοντας. Αν όμως απουσιάζουν η πολιτική ελευθερία και η αυτόνομη βούληση, αν ο ένοικος τελεί σε σχέση εξάρτισης μέσα στον ίδιο του τον οίκο έναντι του αληθινού ρυθμιστή και εντολοδότη, τότε όλα τα δεδομένα αλλάζουν.
Η επισταμένη παρακολούθηση της επικαιρότητας την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο και η γενική πρεμούρα για την διενέργεια των εκλογών που περατώθηκαν παρείχαν τα εχέγγυα ότι το Εξουσιαστικό Σύστημα επιθυμούσε μια Πολιτική Κατάσταση με ανανεωμένο χρόνο πολιτικού βίου αλλά και περίσσευμα αποδοχής ενός σύντομου κοινοβουλευτικού κύκλου. Η διάσωση της Καθεστηκυίας Τάξεως και η διεκπεραίωση της αναλαμβανόμενης αποστολής υπερβαίνουν και πρόσωπα και αξιοπρέπεια και Πατρίδα.
Και ιδού, το μέχρι πρόσφατα ανέγγιχτο ζήτημα του Ασφαλιστικού κάνει δειλά δειλά τα πρώτα του βήματα και προκαλεί θόρυβο στο πέρασμά του. Έχουμε συνηθίσει βέβαια τις χρονίζουσες αναφορές και επικλήσεις στο όνομα της επιβίωσης του Ασφαλιστικού μας Συστήματος να μας θυμίζουν κάτι από την περίφημη λιτότητα. Ουδείς όμως αποφάσιζε να κάνει ένα βήμα εμπρός. Όχι βέβαια γιατί δεν υπάρχουν ή δεν μπορούν να εξευρεθούν οι απαραίτητοι πόροι αλλά γιατί απουσίαζε και απουσιάζει η ειλικρινής διάθεση επίλυσης. Είναι προφανές ότι η χρήση του ανωτέρω ζητήματος ως φόβητρου και ως μέσου πειθαναγκασμού τίθεται στην υπηρεσία της συντήρησης του υπάρχοντος Καθεστωτισμού απέναντι σε κάθε «άτακτη» συνείδηση. Στις ασφαλιστικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης πρώτη αντίδραση εκδηλώθηκε από τους συνδικαλιστικούς φορείς, την ΑΔΕΔΥ και την ΓΣΕΕ της εξόφθαλμης και δεδηλωμένης πασοκικής επιρροής. Οι δύο αυτοί φορείς αντιδρώντας στην εξαγγελλομένη ενοποίηση των ταμείων και επισύροντας το φόβο της μείωσης των συντάξεων και της αύξησης των ορίων ηλικίας κάνουν λόγο για την ανάγκη χρηματοδότησης του συστήματος και εξαγγέλλουν απεργία για την 12 Δεκεμβρίου. Όταν μέχρι σήμερα υπάρχουν 155 Ταμεία ασφάλισης που διαχωρίζουν τους εργαζόμενους σε διαφορετικές οικονομικές ταχύτητες και συνεισφέρουν στην σπατάλη δημοσίου χρήματος, τότε ασφαλώς κάτι δεν πάει καλά. Και φυσικά επιβάλλεται η σύνδεση του Ασφαλιστικού τόσο με την ενισχυμένη χρηματοδότηση των Ταμείων ,όπως σωστά επισημαίνεται, όπως και με το Δημογραφικό Πρόβλημα και την ανάγκη πληθυσμιακής έκρηξης που σκόπιμα αποσιωπάτε. Για ποιο ασφαλιστικό μιλάμε όταν οι συνταξιούχοι υπερβούν ποσοτικά τους εργαζομένους και τιναχθεί η αυτοχρηματοδότηση στον αέρα; Η ύπαρξη ενός και μόνο ασφαλιστικού ταμείου που θα στηριχθεί σε ορθολογιστική μελέτη εξοικονόμησης πόρων και με μέτρο υπολογισμού συντάξεως τα φορολογηθέντα εισοδήματα θα αναζωογονήσει την Κοινωνική Ασφάλιση. Σε συνδυασμό με την κινητροδότηση της πολυτεκνικότητας.
Στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων και με αφορμή την ερώτηση του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ Γ. Καρατζαφέρη, ο Πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής στη Βουλή απάντησε ότι η Αθήνα δεν θα δεχθεί την είσοδο των Σκοπίων σε ΕΕ ΚΑΙ ΝΑΤΟ αν δεν δείξουν βούληση για την επίλυση του προβλήματος! Μα τότε στην Ευρωβουλή γιατί η πλειοψηφία των ευρωβουλευτών είχε συνυπογράψει δεσμευτικό κείμενο ότι η ονομασία του κρατιδίου δεν αποτελεί εμπόδιο για την είσοδό του στους διεθνείς οργανισμούς; Μήπως δεν ισχύει; Ασφαλέστατα και ισχύει, αυτό και κυρίως αυτό. Σε ερώτηση του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ αναφορικά με τη θέση της Ελλάδος για σύνθετη ονομασία, ο Πρωθυπουργός απάντησε ότι δεν υπάρχει αλλαγή πλεύσης και ότι χρόνια τώρα οι διαπραγματεύσεις γίνονται στη βάση της σύνθετης ονομασίας! Δηλαδή δεν γνωρίζει ο κ. Πρωθυπουργός για τη σύσκεψη πολιτικών αρχηγών που είχε γίνει υπό την Προεδρία του μακαρίτη θείου του με απόφαση περί μη αποδοχής ονομασίας αναφερόμενης στη Μακεδονία Μας;
Όλα δείχνουν λοιπόν ότι αυτή η Βουλή θα είναι ειδικών και υποταγμένων αποστολών, επομένως και βραχύβια. Η ώρα των μεγάλων και κρίσιμων αλλαγών πρέπει να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί. Η Καθεστηκυία Τάξη το γνωρίζει και προβάρει ήδη το κατάλληλο εκλογικό κουστούμι που λέγεται εκλογικός νόμος. Η Εθνική και Κοινωνική Παράταξη, προμαχώντας υπέρ Eλλήνων εργαζομένων και Πατρώας Γης, ετοιμάζεται για την μεγαλύτερη πολιτική ανατροπή.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ : http://karachalios-spiros.blogspot.com/
Όσοι επιθυμούν την αναζήτηση σίγουρων λύσεων και ασφαλών διεξόδων από τα σημερινά σωρευμένα προβλήματα και τα τραγικά αδιέξοδα που λιμνάζουν την Πατρίδα μας, κρατώντας την δέσμια στο βάλτο της μιζέριας, μάλλον ματαιοπονούν ή στην καλύτερη των περιπτώσεων ονειροβατούν. Πλανώνται πλάνη οικτρή αν αναμένουν την τελική πραγμάτωση τέτοιων επιβεβλημένων βημάτων επίλυσης από τη σημερινή πολιτική ηγεσία. Είτε κυβερνώσα είτε συμπληρωματικώς λειτουργούσα. Στην σημερινή πολιτική πρακτική, την εξόχως σχεδιασμένη και άμεσα επιβαλλόμενη από τις Δυνάμεις του Νεοταξισμού, κάθε ενέργεια και παράλειψη επιτελεί συγκεκριμένο σκοπό. Τίποτα δεν λανθάνει και δεν είναι τυχαίο.
Προεκλογικά υπήρχε έντονη η πεποίθηση ότι η επόμενη Βουλή και η νέα Κυβέρνηση θα καλούντο να διαχειριστούν δύο πολύ καυτά για την Πατρίδα μας ζητήματα ,απ’ αυτά που χαρακτηρίζονται ως θέματα αιχμής, το Ασφαλιστικό και το Σκοπιανό. Η ύψιστη σημασία αυτών των ζητημάτων είναι αυτονόητη, αφού το μεν πρώτο συνδέεται με την εργασιακή ειρήνη και την κοινωνική συνοχή, το δε δεύτερο και ο σωστός ή μη χειρισμός του θα καταδείξει το βαθμό επάρκειας της Εθνικής μας πολιτικής και της διασφάλισης της Εθνικής μας Κυριαρχίας. Αν μια χώρα επιθυμεί να ξεφύγει από οτιδήποτε αρνητικό την συνόδευε μέχρι χθες, αν επιζητεί να κατακτήσει μια επίζηλη θέση στον χάρτη των Εθνών, τότε αναμφίβολα το πρώτο που θα επιδιώξει να πετύχει είναι η κοινωνική συνοχή και ηρεμία. Τότε η πολιτική ικανότητα και ευφυΐα θα φανούν αρκετές για να υποκλιθεί ο εξωτερικός παράγοντας. Αν όμως απουσιάζουν η πολιτική ελευθερία και η αυτόνομη βούληση, αν ο ένοικος τελεί σε σχέση εξάρτισης μέσα στον ίδιο του τον οίκο έναντι του αληθινού ρυθμιστή και εντολοδότη, τότε όλα τα δεδομένα αλλάζουν.
Η επισταμένη παρακολούθηση της επικαιρότητας την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο και η γενική πρεμούρα για την διενέργεια των εκλογών που περατώθηκαν παρείχαν τα εχέγγυα ότι το Εξουσιαστικό Σύστημα επιθυμούσε μια Πολιτική Κατάσταση με ανανεωμένο χρόνο πολιτικού βίου αλλά και περίσσευμα αποδοχής ενός σύντομου κοινοβουλευτικού κύκλου. Η διάσωση της Καθεστηκυίας Τάξεως και η διεκπεραίωση της αναλαμβανόμενης αποστολής υπερβαίνουν και πρόσωπα και αξιοπρέπεια και Πατρίδα.
Και ιδού, το μέχρι πρόσφατα ανέγγιχτο ζήτημα του Ασφαλιστικού κάνει δειλά δειλά τα πρώτα του βήματα και προκαλεί θόρυβο στο πέρασμά του. Έχουμε συνηθίσει βέβαια τις χρονίζουσες αναφορές και επικλήσεις στο όνομα της επιβίωσης του Ασφαλιστικού μας Συστήματος να μας θυμίζουν κάτι από την περίφημη λιτότητα. Ουδείς όμως αποφάσιζε να κάνει ένα βήμα εμπρός. Όχι βέβαια γιατί δεν υπάρχουν ή δεν μπορούν να εξευρεθούν οι απαραίτητοι πόροι αλλά γιατί απουσίαζε και απουσιάζει η ειλικρινής διάθεση επίλυσης. Είναι προφανές ότι η χρήση του ανωτέρω ζητήματος ως φόβητρου και ως μέσου πειθαναγκασμού τίθεται στην υπηρεσία της συντήρησης του υπάρχοντος Καθεστωτισμού απέναντι σε κάθε «άτακτη» συνείδηση. Στις ασφαλιστικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης πρώτη αντίδραση εκδηλώθηκε από τους συνδικαλιστικούς φορείς, την ΑΔΕΔΥ και την ΓΣΕΕ της εξόφθαλμης και δεδηλωμένης πασοκικής επιρροής. Οι δύο αυτοί φορείς αντιδρώντας στην εξαγγελλομένη ενοποίηση των ταμείων και επισύροντας το φόβο της μείωσης των συντάξεων και της αύξησης των ορίων ηλικίας κάνουν λόγο για την ανάγκη χρηματοδότησης του συστήματος και εξαγγέλλουν απεργία για την 12 Δεκεμβρίου. Όταν μέχρι σήμερα υπάρχουν 155 Ταμεία ασφάλισης που διαχωρίζουν τους εργαζόμενους σε διαφορετικές οικονομικές ταχύτητες και συνεισφέρουν στην σπατάλη δημοσίου χρήματος, τότε ασφαλώς κάτι δεν πάει καλά. Και φυσικά επιβάλλεται η σύνδεση του Ασφαλιστικού τόσο με την ενισχυμένη χρηματοδότηση των Ταμείων ,όπως σωστά επισημαίνεται, όπως και με το Δημογραφικό Πρόβλημα και την ανάγκη πληθυσμιακής έκρηξης που σκόπιμα αποσιωπάτε. Για ποιο ασφαλιστικό μιλάμε όταν οι συνταξιούχοι υπερβούν ποσοτικά τους εργαζομένους και τιναχθεί η αυτοχρηματοδότηση στον αέρα; Η ύπαρξη ενός και μόνο ασφαλιστικού ταμείου που θα στηριχθεί σε ορθολογιστική μελέτη εξοικονόμησης πόρων και με μέτρο υπολογισμού συντάξεως τα φορολογηθέντα εισοδήματα θα αναζωογονήσει την Κοινωνική Ασφάλιση. Σε συνδυασμό με την κινητροδότηση της πολυτεκνικότητας.
Στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων και με αφορμή την ερώτηση του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ Γ. Καρατζαφέρη, ο Πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής στη Βουλή απάντησε ότι η Αθήνα δεν θα δεχθεί την είσοδο των Σκοπίων σε ΕΕ ΚΑΙ ΝΑΤΟ αν δεν δείξουν βούληση για την επίλυση του προβλήματος! Μα τότε στην Ευρωβουλή γιατί η πλειοψηφία των ευρωβουλευτών είχε συνυπογράψει δεσμευτικό κείμενο ότι η ονομασία του κρατιδίου δεν αποτελεί εμπόδιο για την είσοδό του στους διεθνείς οργανισμούς; Μήπως δεν ισχύει; Ασφαλέστατα και ισχύει, αυτό και κυρίως αυτό. Σε ερώτηση του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ αναφορικά με τη θέση της Ελλάδος για σύνθετη ονομασία, ο Πρωθυπουργός απάντησε ότι δεν υπάρχει αλλαγή πλεύσης και ότι χρόνια τώρα οι διαπραγματεύσεις γίνονται στη βάση της σύνθετης ονομασίας! Δηλαδή δεν γνωρίζει ο κ. Πρωθυπουργός για τη σύσκεψη πολιτικών αρχηγών που είχε γίνει υπό την Προεδρία του μακαρίτη θείου του με απόφαση περί μη αποδοχής ονομασίας αναφερόμενης στη Μακεδονία Μας;
Όλα δείχνουν λοιπόν ότι αυτή η Βουλή θα είναι ειδικών και υποταγμένων αποστολών, επομένως και βραχύβια. Η ώρα των μεγάλων και κρίσιμων αλλαγών πρέπει να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί. Η Καθεστηκυία Τάξη το γνωρίζει και προβάρει ήδη το κατάλληλο εκλογικό κουστούμι που λέγεται εκλογικός νόμος. Η Εθνική και Κοινωνική Παράταξη, προμαχώντας υπέρ Eλλήνων εργαζομένων και Πατρώας Γης, ετοιμάζεται για την μεγαλύτερη πολιτική ανατροπή.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ : http://karachalios-spiros.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου