Διαμαρτυρία στην Νέα Υόρκη για τους Έλληνες της πΓΔΜ

ΑΘΗΝΑ 1-11-2008.

Ενημερωτικό Δελτίο της Παμμακεδονικής Ενώσεως ΗΠΑ.

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η ενημερωτική εκστρατεία για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελλήνων στην πΓΔΜ που διοργάνωσαν ελληνοαμερικανικοί οργανισμοί έξω από το κτίριο της Μόνιμης Αντιπροσωπείας των ΗΠΑ στον ΟΗΕ στο Μανχάτταν της Νέας Υόρκης, την Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008. Εκπρόσωπος της Αντιπροσωπείας των ΗΠΑ στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών παρέλαβε το σχετικό ψήφισμα το οποίο και στην συνέχεια μεταβίβασε στον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών και στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ.

Με κύριο σύνθημα «Ντροπή στην πΓΔΜ» και «Δικαιοσύνη Τώρα», οι Ελληνοαμερικανοί, νέοι και νέες στην πλειοψηφία τους καθώς και ηγέτες ομογενειακών οργανώσεων έδωσαν δυναμικό παρόν στην ειρηνική συγκέντρωση με ομιλίες για την ιστορία του Ελληνισμού στην πΓΔΜ ενώ διένεμαν σχετικό ενημερωτικό υλικό.

«Η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ελληνικής κοινότητας στα Σκόπια πρέπει να γίνει γνωστή, ο κόσμος πρέπει να ενημερωθεί και οι διεθνείς φορείς οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να παρέμβουν πρέπει να πληροφορηθούν τι συμβαίνει με τον Ελληνισμό ο οποίος πάντοτε υπήρχε στην περιοχή της Πελαγονίας», δήλωσε η πρόεδρος της Παμμακεδονικής Ένωσης Αμερικής κ. Νίνα Γκατζούλη. Στην συγκέντρωση συμμετείχαν η ηγεσία και μέλη της Παμμακεδονικής Ένωσης Αμερικής, του Κυπριακού Δικτύου Δράσης Αμερικής, του Κέντρου Μακεδονικών Σπουδών, της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, της Ομοσπονδίας Ελληνο-Αμερικανών εκπαιδευτικών, του Ελληνο-Αμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου, εκπρόσωποι του Δικτύου Νεολαίας Σ.Α.Ε. ΗΠΑ, της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας, της Έλληνικής Ένωσης Αμερικής, της Αδελφότητας Μάνης, της Πανθρακικής Ένωσης Αμερικής «Ορφέας», της Ελληνικής Κυνηγετικής και Σκοπευτικής Ομοσπονδίας Αμερικής, Ελληνο-Αμερικανοί από την Washington, Seattle, Houston καθώς και Αμερικανοί φιλέλληνες ακτιβιστές.

«Θα συνεχίσουμε με μία σειρά δράσεων που αποβλέπουν στην ενημέρωση των Αμερικανών πολιτικών και του ευρύτερου Αμερικανικού κοινού», βεβαιώνει ο Συντονιστής του Κυπριακού Δικτύου Δράσης Αμερικής και έμπειρος ακτιβιστής Νίκος Τανέρης. «Χρειάζεται να εκπαιδεύσουμε τους ομογενείς σε νέους τρόπους δράσης και να τους καταδείξουμε τη δύναμη που διαθέτουμε ως Αμερικανοί πολίτες».

Η Πρόεδρος της Παμμακεδονικής, κ. Νίνα Γκατζούλη στην ομιλία της κατά τη διάρκεια της εκδηλώσεως τόνισε: «Υπάρχει ένα σπάνιο έγγραφο με ημερομηνία 29 Μαΐου 1878 από αυθεντική επιστολή που γράφτηκε από το ελληνικό προξενείο στο Μοναστήρι (σημερινή Bitola), η οποία φέρει 14.000 υπογραφές από τους Μοναστηριότες Έλληνες οι οποίοι είχαν ταχθεί με το ελληνικό Πατριαρχείο, αρνούμενοι τη Βουλγαρική Εξαρχία. Ο Douglas Daikin ένας πολύ σοβαρός ιστορικός αναφέρει ότι η λεγόμενη Επανάσταση Ilinden του 1903, η οποία ήταν Βουλγάρικη εξέγερση κατά του Σουλτάνου είχε ως αποτέλεσμα τη στροφή των Βουλγάρων και των Τούρκων εναντίον των Ελλήνων του Κρουσόβου. 366 ελληνικά σπίτια και 203 ελληνικά καταστήματα καταστράφηκαν από αυτήν την εξέγερση. Ο στρατηγός εν αποστρατεία Παρμενίωνας Παπαθανασίου στο άρθρο του με τίτλο, Κρούσεβο: Επανάσταση Προφήτη Ηλία-Εθνικά Παραμύθια αναφέρει: Η μικρή αλλά πολύ πλούσια ελληνική πόλη του Κρουσόβου ήταν στη Μητρόπολη Οχρίδας και ήταν κάτω από την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Υπήρχαν πολλά ελληνικά σχολεία μέσης εκπαίδευσης, τέσσερα Δημοτικά Σχολεία και ένα σχολείο θηλέων. Τον δε Ιούνιο του 1994 ο Kiro Gregorov δήλωσε στην Τσεχική εφημερίδα Tseski Denic ότι στη χώρα του υπάρχουν 100.000 Έλληνες».

«Έχουμε συνταγματικό δικαίωμα να προβαίνουμε σε ενημερωτικές εκστρατείες για τα εθνικά μας θέματα» επεσήμανε ο πρόεδρος του Ελληνο-Αμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου και της Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής Μανώλης Βεληβασάκης. «Είναι σημαντική εξέλιξη η κινητοποίηση των νέων μας».

«Η συγκέντρωση είχε παλμό», είπε η πρώην πρόεδρος της Παμμακεδονικής από το Houston κ. Νίνα Περοπούλου. «Ήταν η πρώτη σχετική κινητοποίηση. Η συμμετοχή της νεολαίας μας ενθαρρύνει να συνεχίσουμε». Η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνοαμερικανών Εκπαιδευτικών, Στέλλα Κοκόλη, στην ομιλία της τόνισε ότι οι ομογενείς εκπαιδευτικοί θέλουν δικαιοσύνη: «H αμερικανική κυβέρνηση απέδειξε τα τελευταία χρόνια ότι δεν εκτιμά την ελληνική Ιστορία και την όλη προσφορά του Ελληνισμού στην ανθρωπότητα. Μας αδικεί με τους Ελληνες των Σκοπίων, με τη βίζα, με το Κυπριακό και με άλλα θέματα».

Ο πρώην πρόεδρος της Παμμακεδονικής, Πάνος Σπηλιάκος, από τη Βοστώνη, δήλωσε ότι «για τους Ελληνες των Σκοπίων, η μητέρα Ελλάδα δεν μιλά καθόλου. Αρχίσαμε λίγοι και η επιμονή θα μας κάνει πολλούς». Ο κ. Σπηλιάκος κάλεσε τους ομογενείς να κάνουν χρήση του ιερού δικαιώματος της ψήφου και στις 4 Νοεμβρίου να δώσουν απάντηση στην Ουάσιγκτον.

Ακολουθεί το κείμενο του ψηφίσματος:

Ψήφισμα προς τις αποστολές των Ηνωμένων Εθνών.

Απαιτούμε οι πολίτες της πΓΔΜ να μπορούν να είναι ελεύθεροι να δηλώνουν την ελληνική καταγωγή τους στις απογραφές.

Απαιτούμε οι πολίτες της πΓΔΜ που υποχρεώθηκαν από ακραία καθεστώτα να αλλάξουν το επώνυμό τους σε Σλαβικά ονόματα να τους επιτραπεί χωρίς περιορισμούς να επιστρέψουν στα αρχικά Ελληνικά τους ονόματα, εάν οι ίδιοι το επιθυμούν.

Απαιτούμε την αναγνώριση όλων των ελληνικών μνημείων που βρέθηκαν στην περιοχή της αρχαίας Πελαγονίας και της γειτνιάζουσας περιοχής του Γευγελή (σημερινής νοτίου πΓΔΜ). Απαιτούμε την αναγνώριση όλων των Ελληνικών Ορθοδόξων εκκλησιών στην περιοχή της ευρύτερης Πελαγονίας καί Γευγελή (σημερινής νοτίου πΓΔΜ).

Απαιτούμε τον άμεσο τερματισμό των μεθοδεύσεων τροποποιήσης Βυζαντινών Ορθόδοξων μνημείων τα οποία φέρουν Ελληνική Βυζαντινή γραφή, όπως αγιογραφίες.

Απαιτούμε όπως όλες οι Ελληνικές Ορθόδοξες εκκλησίες στην περιοχή της αρχαίας Πελαγονίας και Γευγελή (σημερινής νοτίου πΓΔΜ) να μπορούν να λειτουργούν ελεύθερα υπό την κανονική δικαιοδοσία της Μητρός Εκκλησίας.

Απαιτούμε όπως οι πολίτες της πΓΔΜ που αυτοπροσδιορίζονται ως ελληνικής καταγωγής να είναι ελεύθεροι να εκκλησιάζονται –επί του παρόντος- στις Ορθόδοξες εκκλησίες, οι οποίες βρίσκονται υπό την κανονική δικαιοδοσία του Σερβικού Πατριαρχείου, και να μην είναι υποχρεωμένοι να είναι μέρος του ποιμνείου της σχισματικής, και μη αναγνωρισμένης από κανένα Πατριαρχείο, αυτό-αποκαλούμενης "Μακεδονικής" Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Απαιτούμε την επιστροφή (ή χρηματική αποζημίωση) από την κυβέρνηση της πΓΔΜ προς τους απογόνους των Ελλήνων που ακούσια εγκατέλειψαν τις προγονικές τους κατοικίες, εκκλησίες, και σχολεία κάτω από τραγικές συνθήκες στην περιοχή, καθώς και σε εκείνους των οποίων οι περιουσίες τους κατασχέθηκαν από ακραία καθεστώτα σε μέρη όπως το Μοναστήρι, Γευγελή, Κρούσεβο κλπ.

Απαιτούμε τα Ελληνικά νεκροταφεία τα οποία παραμένουν σιωπηλοί μάρτυρες της Ελληνικής παρουσίας και κληρονομιάς στην περιοχή, όπως η σημερινή Μπίτολα (Μοναστήρι), να αναγνωρισθούν και να κυρηχθούν διατηρητέα από την κυβέρνηση της πΓΔΜ ως ιστορικά μνημεία.

Ζητάμε η ελληνική γλώσσα να διδάσκεται στα δημόσια σχολεία και να χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση της πΓΔΜ σε περιοχές όπου υπάρχει ζήτηση.

Απαιτούμε όνομα, εκτός από "Μακεδονική", να εκχωρηθεί για τη Σλαβονική επίσημη γλώσσα των Σκοπίων. Η πΓΔΜ δεν μπορεί να μονοπωλεί τον όρο "Μακεδονική" σε ένα εθνογλωσσικό ή εθνικό πλαίσιο. Ιστορικά και γλωσσικά, η επίσημη Σλαβονική γλώσσα των Σκοπίων (η οποία είναι συναφής με τη Σερβική και Βουλγαρική) είναι σαφώς διαφορετική από τις τοπικές σλαβογενείς ή σλαβοφανείς διαλέκτους - όπου χρησιμοποιούνται ως προφορικά ιδιώματα από δίγλωσσους Έλληνες στις παραμεθώριες περιοχές της Ελληνικής Μακεδονίας.

Απαιτούμε από την Ελληνική κυβέρνηση την εκχώρηση διαβατηρίων στους Έλληνες των ιστορικών βορείων περιοχών της Μακεδονίας, την Πελαγονία και Γευγελή (σημερινή νότιο πΓΔΜ), ανεξαρτήτως της μητρικής γλώσσας (δηλαδή, ελληνικής, βλάχικης, τοπικών σλαβογενών/σλαβοφανών διαλέκτων ή της σλαβονικής επίσημης γλώσσας των Σκοπίων).

ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΦΟΒΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

ΑΘΗΝΑ 29-10-2008.

Διάχυτη υφίσταται η εντύπωση ότι επιδιώκεται να επιβληθεί μια ευρύτατη πολιτική μεταβολή τόσο στο πλέγμα των διακρατικών σχέσεων όσο και στην θεώρηση και την αντιμετώπιση αντισυμβατικών και ενοχλητικών για το Παγκόσμιο Σύστημα Εξουσίας συμπεριφορών. Αντισυμβατικότητα που δεν έχει κατ’ ανάγκη να κάνει μόνο με την αντικειμενική παρανομία ή με την πολεμική στόχευση σε βάρος συγκεκριμένου κρατικού ή πολιτικού «εχθρού».

Το σκηνικό της τιμωρίας του ατίθασου κράτους ή πολιτικού μπορεί να στηθεί είτε εντός είτε εκτός των συνόρων, με την μέθοδο είτε της πολιτικής αποδόμησης είτε της διενέργειας συνομωσίας είτε δια της επιθετικής πολεμικής ενέργειας. Και η «θεραπεία» του ασθενούς κατά το νεοταξικό ανάγνωσμα πολιτικού σώματος συνηθίζεται να επιφέρεται στα πλαίσια των διακρατικών συνεργασιών που υπαγορεύουν οι διάφοροι «ειρηνευτικοί» συμμαχικοί οργανισμοί.

Αλλά κι αν πάλι δεν επιλέγονται οι δραστικοί τρόποι επιβολής των νεοταξικών επιβουλών, τότε μεθοδεύονται οι οικονομικές κρίσεις μέσω της αρπαγής των λαϊκών εισοδημάτων και της αναδιανομής των οικονομικών πόρων στα χέρια λίγων διαχειριστών που εκτελούν καθήκοντα ταμία του διεθνιστικού κυβερνείου. Αυτό επιτυγχάνεται είτε με την ανάσχεση της παραγωγικής δραστηριότητας και την εξαίρεσή της από την αγορά εργασίας είτε με την δέσμευση των οικογενειακών αποθεμάτων στα γρανάζια των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων ως μεσίτες διακίνησης του χρήματος.

Οι αυξομειώσεις που παρατηρούνται στους δείκτες της παγκόσμιας οικονομίας και η σταδιακή και παρατεταμένη κρίση της αγοράς του χρήματος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε τυχαία ούτε λογική. Η διατήρηση του κινδύνου ενός οικονομικού κραχ μοιραία φέρνει στο νου την ανάλογη περίπτωση του 1929. Δεν γνωρίζουμε ποια επιδίωξη υποκρύπτεται σήμερα. Γνωρίζουμε όμως και παρακολουθούμε την εξέλιξη ενός ανίερου πολιτικοοικονομικού παιχνιδιού που οδηγεί στις μεγάλες χώρες στην αλλαγή κυριότητας περιουσιακών στοιχείων και στην αύξηση της ανεργίας και στις μικρότερες χώρες στην εξόντωση της αγοράς εργασίας, την φτώχια και την χρεοκοπία.

Όλα δείχνουν ότι το κάλεσμα και η τιμωρία του Νεοταξισμού εξελίσσονται με ταχύτατους ρυθμούς. Το κάλεσμα απευθύνεται στους πειθήνιους εταίρους με τις πολλές αδυναμίες και τα αναρίθμητα κουσούρια προκειμένου να ενσωματώσουν τους κανόνες της πολιτικής ομηρίας στην διαχείριση της καθημερινότητας στα πλαίσια του θεσμικού Εθνικού Κράτους που διολισθαίνει στην κατηγορία μιας απλής περιφέρειας της Παγκόσμιας Κοινότητας. Η τιμωρία απευθύνεται στους «θρασείς» υπερασπιστές της εθνικής ελευθερίας που αντιστέκονται στην αλλοίωση της εθνικής ταυτότητας με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Εθνοφυλετική σύνθεση, θρησκευτική ελευθερία, εθνική αυτοδιάθεση και αυτοπροσδιορισμός, ιστορικά και κυριαρχικά δικαιώματα, αξιοποίηση της Εθνικής Γης και Περιουσίας.

Τα επίχειρα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού της Παγκοσμιοποίησης τα ζούμε κατά τρόπο οδυνηρό. Η λαθρομετανάστευση που προωθείται με σχεδόν επίσημες διαδικασίες, στην περίπτωση της Ελλάδος με τις τουρκικές ευλογίες, και με την επίκληση της ευρέσεως ενός δήθεν επίγειου παραδείσου είναι ένα αποτέλεσμα στην κατεύθυνση της καταναγκαστικής ιδιοποίησης των εθνών. Η αποδοχή καθεστωτικών αλλαγών συνεπεία εμπόλεμων διαδικασιών και η παράνομη εγκατάσταση ξένων πληθυσμών έχει τον ίδιο σκοπό. Η κατάκτηση κρατών που χαρακτηρίζονται ως «εύκρατες» οικονομικές ζώνες και ο έλεγχος των πηγών ενέργειας με απελευθερωτικά τάχα μου κίνητρα εξυπηρετούν τα ίδια αφεντικά.

Δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι οι καταναγκαστικές μεθοδεύσεις στο επίπεδο ασκήσεως κεντρικής πολιτικής εξουσίας σε μια χώρα δεν μπορούν να τύχουν της επιδοκιμασίας κανενός. Σε καμία όμως περίπτωση δεν νομιμοποιείται καμία κρατική δύναμη ή συνασπισμός δυνάμεων να εισβάλλουν σε μια άλλη χώρα είτε οι ίδιοι είτε με την πρόκληση εσωτερικής βίας για την υποτιθέμενη επιβολή αποκατάστασης των δημοκρατικών θεσμών. Τα καθημερινά γεγονότα βιαιοτήτων στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και την Συρία καθιστούν την προσοχή και την ορθή τοποθέτηση εκ μέρους της Ελλάδος επιβεβλημένη. Και τούτο για τον λόγο ότι αφενός μεν ένας μεγάλος αριθμός εξαθλιωμένων μαζών των περιοχών αυτών προστίθεται στον όγκο των λαθρομεταναστών που δεχόμαστε με μεγάλη συχνότητα και αφετέρου έχουμε κάθε λόγο να αρνούμαστε τις πρακτικές των εξωτερικών παρεμβάσεων από την στιγμή που δεχόμαστε πιέσεις σε βάρος της Εθνικής μας Κυριαρχίας στον Ελληνικό Βορρά.

Οι διαπραγματεύσεις για την εξεύρεση λύσης του Κυπριακού Ζητήματος με σκοπό την ενοποίηση της Μεγαλονήσου δεν βαίνουν καλώς. Οι κινήσεις στο ρυθμό της παράνοιας της ελληνοτουρκικής φιλίας και οι συνομιλίες με την τουρκοκυπριακή πλευρά παρόντων των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής και των παρανόμων Τούρκων εποίκων νομιμοποιεί την τουρκική κατοχή και τους σχεδιασμούς της. Είναι σαφές ότι θέση στην Κύπρο μπορεί να έχει μόνο το ελληνικό στοιχείο, χριστιανικό και μουσουλμανικό. Ουδείς άλλος. Οι δοτές διαμεσολαβητικές παροτρύνσεις δεν έχουν καμία απολύτως θέση, την στιγμή που οι μεγάλες δυνάμεις τάχα νοιάζονται να επιλύσουν τα προβλήματα της οικονομίας και των δυσμενών κλιματικών αλλαγών που οι ίδιες δημιούργησαν.

Είναι καιρός να θωρακίσουμε την Πατρίδα μας και να την εμβολιάσουμε έναντι των επερχομένων «ιών» με τα αντισώματα της αδέσμευτης εθνικής αναπτύξεως και της άρρηκτης κοινωνικής αλληλεγγύης. Να στηριχθούμε στις ίδιες δυνάμεις του Έθνους και να πορευτούμε με αποκλειστικό γνώμονα τα δικά μας συμφέροντα. Να επιλέξουμε εμείς τις όποιες συμμαχίες μάς πρέπουν με ανώτατο διαχειριστή μιας Κραταιάς Ελλάδος τον ισχυροποιημένο ελληνικό λαό, όπως προτάσσει ο Γ. Καρατζαφέρης και ο ΛΑ. Ο. Σ.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/

ΗΓΕΤΙΚΗ ΕΝΔΕΙΑ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑΣ

ΑΘΗΝΑ 28-10-2008.

Τα περιστατικά που συνέβησαν το προηγούμενο χρονικό διάστημα μέσα στο Κοινοβούλιο εκθέτουν αρνητικά το κύρος των θεσμών πολιτικής διαχείρισης του Κράτους και δίνουν την εικόνα μιας χώρας που διαγράφει μια πορεία στον αυτόματο πιλότο. Παράλληλα η γεύση που αφήνουν τα τεκταινόμενα στους πολίτες σχετίζεται με το ουσιαστικό έλλειμμα δημοκρατικότητας και την απουσία ανταπόκρισης της πολιτικής ηγεσίας στα πραγματικά προβλήματα και τις ανάγκες του Έθνους και του λαού.

Η μικροκομματική αισθητική των πραγμάτων αποτελεί για την πολιτική τον χειρότερο σύμβουλο, αφού σίγουρα η λαϊκή ευημερία και η κατίσχυση της Εθνικής Κοινότητας αποτελούν ζητούμενα ανώτερα της διάσωσης ορισμένων πολιτικών προσώπων και της κομματικής φερεγγυότητας. Ιδιαίτερα από την στιγμή που η Καθεστηκυία Τάξη έχει απωλέσει την εμπιστοσύνη του λαού. Η τελευταία συζήτηση για τις πολιτικές ευθύνες στο θέμα της Μονής Βατοπεδίου κατέδειξε απλώς την τυπική απώλεια της δεδηλωμένης πλειοψηφίας και της σοβαρότητας στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Περί αποκαταστάσεως βέβαια μιας ηθικής ή υλικής τάξης από καιρό τρωθείσης ουδείς λόγος.

Αλλά και η εκστρατεία διάσωσης των τραπεζών και των χρηματιστηρίων που βασίζονται στην διακίνηση του χρήματος που παράγει ο εργαζόμενος είναι ιδιαιτέρως προκλητική και πρακτικά αδικαιολόγητη. Διάσωση που επιχειρείται με το ίδιο το χρήμα της Εθνικής Εργατικής Τάξης που παραδίνεται στα χέρια των νεοταξικών γερακιών που ξάφνου βουλιάζουν και ύστερα «νεκρανασταίνονται» δίχως την παραμικρή αντιπαροχή του αφελούς καταθέτη. Αν του μένει πλέον ψιχίο εισοδήματος να καταθέσει.

Την ίδια στιγμή που βρίσκονται πόροι για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, η πολιτική ηγεσία «αδυνατεί» να εξεύρει λύση για να κρατήσει στο Κράτος την Ολυμπιακή Αεροπορία και την Εθνική Ασφαλιστική, ενώ εργοστάσια στην Μακεδονία που στηρίζουν την οικονομία της περιοχής την ώρα που δεχόμαστε εχθρικές επιβουλές σε βάρος της Εθνικής μας Κυριαρχίας οδηγούνται στο κλείσιμο. Παράλληλα η ευρύτερη γειτονιά μας στην Εγγύς Ανατολή φλέγεται για πολλοστή φορά μετά το αμερικανικό χτύπημα στο έδαφος της Συρίας και την πρόκληση θυμάτων σε μια πιθανή προσπάθεια για εξάπλωση της κρίσης. Γεγονότα που δύνανται να προκαλέσουν έκρηξη τόσο στις διεθνείς αγορές όσο και στις αντιδράσεις του ισλαμικού κόσμου από το μπαράζ των χτυπημάτων.

Η περιφρούρηση της Εθνικής Ασφάλειας και της Οικονομικής Επάρκειας έχει σαν αφετηρία δημιουργίας και άξονα ενδιαφέροντος τον πολίτη του Εθνικού Κράτους. Ξεκινά και καταλήγει από τον λαό για τον λαό. Αυτή η διαδικασία δεν μπορεί παρά να διεκπεραιωθεί από την Εθνική και Κοινωνική Παράταξη που εκπροσωπεί στην Πατρίδα μας ο Γ. Καρατζαφέρης και ο ΛΑ. Ο. Σ.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/

ΥΠΟΠΤΟΣ ΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΒΟΡΡΑ.

ΑΘΗΝΑ 27-10-2008.

Αποτελεί αξίωμα της ασκήσεως υπεύθυνης πολιτικής συμπεριφοράς για την προάσπιση των κοινωνικών συμφερόντων και την θωράκιση του Εθνικού Κράτους η ενίσχυση των θεμελιακών υποδομών και των θεσμικών μηχανισμών στις ακριτικές περιοχές προς όφελος της αποτρεπτικής ικανότητας του Κράτους έναντι πάσης εχθρικής επιβουλής. Το πρωταρχικό καθήκον επιτάσσει να υποστηριχθούν οι πληθυσμοί μας στα σημερινά ακρώρεια του Κράτους μας με την αμέριστη παρουσία της Πολιτείας στην παροχή Εθνικής Απασχόλησης και Εκπαίδευσης.

Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, επιβάλλεται να αποτρέψουμε την υπερσυγκέντρωση μαζών στα μεγάλα αστικά κέντρα, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για την ισομεγέθη πληθυσμιακή ανάπτυξη της υπαίθρου χώρας. Στις συνοριακές πύλες της Ελλάδος καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε αφενός μεν την πρωτόγνωρη εισβολή λαθρομεταναστών προερχομένων κυρίως από ισλαμικούς ή εχθρικούς προορισμούς και αφετέρου να αποκόψουμε τα επεκτατικά σχέδια των γειτόνων μας που επιχειρείται να βρουν εκφραστές εντός των συνόρων.

Πρέπει να γίνει άμεσα κατανοητή η πραγματικότητα ότι η επαρκής Γνώση της Νεολαίας της Εθνικής Κοινότητας και η αυτοσυντήρηση έναντι των αναγκών της καθημερινότητας είναι προτεραιότητες πρώτης γραμμής, αφού ο άνθρωπος που συνθέτει την έμψυχη εικόνα της Πατρίδος είναι η ισχυρότερη επένδυση κι όχι η ευημερία των τραπεζών σε βάρος αυτού τούτου του ανθρώπου. Διότι είναι εξόχως ύποπτο να βρίσκονται μέσα σε μια νύχτα οικονομικοί πόροι ενίσχυσης των χρηματοπιστωτικών οργανισμών και να μην βρίσκονται χρήματα για την υποστήριξη της παραγωγικής μηχανής και των θέσεων εργασίας στην Μακεδονία.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε βέβαια ότι το χρήμα που διακινείται σε κάποιο χρηματιστήριο ή εκείνο που απαρτίζει το Εθνικό Προϊόν είναι αποτέλεσμα του έργου που παράγει η Εθνική Εργατική Τάξη. Ο εργάτης, ο αγρότης, ο μικρομεσαίος επαγγελματίας, ο επιχειρηματίας της Εθνικής Κοινότητας. Όταν η παγκόσμια κρίση της αγοράς αποδομεί κοινωνίες και ο θεσμός του Εθνικού Κράτους τίθεται στο στόχαστρο με πληθυσμιακές αλλοιώσεις και μεταβολές του χάρτη χάριν συμμαχιών ελαστικής συνειδήσεως και υπερεθνικών γεωπολιτικών σκοπιμοτήτων, τότε επιβάλλεται να ενισχύονται οι εσχατιές του Κράτους και οι δεσμοί τους μ’ αυτό.

Τίποτα από όλα αυτά δεν λαμβάνεται υπόψη, αφού η σημερινή Καθεστηκυία Τάξη της Πατρίδος μας αποδεικνύεται άξια συνεργάτιδα του Διεθνούς Νεοταξισμού που ονειρεύεται την διάλυση των εθνών, ανάμεσά τους και του ελληνικού. Η απραξία των ντόπιων εξουσιαστικών εταίρων μπορεί να αποδοθεί στον ενδοτισμό και την ηττοπάθεια ενός συστήματος που φθίνει. Και για να ακριβολογούμε, πρόκειται για ένα πολιτικό σύστημα που πρέπει να εκλείψει και ένα Κράτος που πρέπει να αλλάξει προκειμένου να ζήσει το Ελληνικό Έθνος.

Έτσι μόνο μπορεί να εξηγηθεί η επιμονή της πολιτικής ηγεσίας στην διαπραγμάτευση της εθνικής μας κυριαρχίας μέσα από σχέδια «επιλύσεως» που κατασκευάζει η βρωμερή Νέα Τάξη Πραγμάτων και κομίζει ο αμερικανικός παράγοντας. Αντί λοιπόν να απαιτούμε τον έμπρακτο σεβασμό των δικαιωμάτων των Ελλήνων της σκλάβας Β. Μακεδονίας Μας, το Κράτος μας συζητεί για μια «Μακεδονία» μη ελληνική!

Παράλληλα ο ελληνικός βορράς πλήττεται από την φτώχεια και την ανεργία, δημιουργώντας για το λαό κλίμα απελπισίας και ανασφάλειας. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι εκείνη των εργαζομένων της κλωστοϋφαντουργίας Λαναρά στην Νάουσα που αφού ταλαιπωρήθηκαν επί πολλούς μήνες απλήρωτοι και επρόκειτο να επανακάμψουν στην εργασία τους, όπως τους διαμηνύανε κυβερνητικοί παράγοντες, τώρα βρίσκονται στο δρόμο λόγω απορρίψεως του κυβερνητικού σχεδίου από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή είναι η κοινωνική αναλγησία που χαρακτηρίζει τους βαλτούς διεθνείς οργανισμούς και αυτό είναι το Κράτος της Αστικής «Δημοκρατίας» που αδυνατεί να προασπίσει τις εργασίες ανθρώπων που ορθώνουν ελληνικό ανάστημα στα εδάφη της Μακεδονίας Μας. Αυτός ο απλός λαός είναι εκείνος που θα δώσει τον υπέρ πάντων αγώνα όταν χρειαστεί για την ελευθερία αυτής της Πατρίδος.

Αλλά ο ενδοτισμός του σημερινού κράτους καταδεικνύεται και στην περίπτωση της ηρωικής δασκάλας Χαράς Νικοπούλου στο Πομακοχώρι Μέγα Δέρειο που αντιστέκεται στις προκλήσεις των εγκάθετων της Άγκυρας στην Ελεύθερη Θράκη Μας χωρίς ουσιαστική αρωγή από την Πολιτεία μας. Προκλήσεις που οφείλονται στην σπουδαία εργασία που παρέχει η δασκάλα προκειμένου τα παιδιά των μουσουλμάνων Πομάκων να λάβουν πλήρη γνώση και να συνειδητοποιήσουν έμπρακτα την ελληνικότητά τους. Τελευταία το θράσος των Τούρκων σε βάρος της κυρίας Νικοπούλου ώθησε τον μουσουλμάνο βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Χατζηοσμάν με ερώτηση να θέσει θέμα σε βάρος της σε βαθμό που ενόχλησε τον συνάδελφό του στο ίδιο κόμμα κ. Πεταλωτή, ενώ παράλληλα ο γνωστός κ. Χαμπίμπογλου της Ομοσπονδίας Τούρκων της Θράκης στην Ευρώπη ζητούσε, προφανώς όχι τυχαία, την αποπομπή της δασκάλας από το Δέρειο.

Ας παύσουμε λοιπόν να μοιρολατρούμε, να οδυρόμαστε για τα δεινά μας και να οργιζόμαστε, επαναλαμβάνοντας τα ίδια λάθη, εξουσιοδοτώντας ανθρώπους με ελαστική εθνική συνείδηση και ανύπαρκτες ικανότητες. Να κοιτάξουμε κατάματα τους ανθρώπους μας που αγωνίζονται να επιβιώσουν κρατώντας τα λάβαρα του Ελληνισμού ψηλά. Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι. Ηπειρώτες, Μακεδόνες, Θράκες και Πομάκοι. Και να αποδώσουμε την Παραγωγή και την Παιδεία στην Εθνική Εργατική Τάξη και στο σύνολο των Δημιουργικών Δυνάμεων του Έθνους που εμπνέονται εκ φύσεως από υψηλό Πατριωτικό και Εθνικοκοινωνικό Φρόνημα. Αυτός είναι ο βασικός άξονας ενός Γνήσιου Ελληνικού Εθνικού Κοινωνισμού.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/

ΜΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΣΕ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΣ.

ΑΘΗΝΑ 23-10-2008.

Τούτες τις πονηρές ημέρες που βιώνουμε οφείλουμε με ακόμη μεγαλύτερη ευλάβεια και διορατική ματιά να αποδώσουμε αφενός μεν τις οφειλόμενες τιμές απέναντι στα πρόσωπα και τα γεγονότα του έπους του 1940, αφετέρου δε να προσλάβουμε τα μηνύματα του καιρού εκείνου και να τα αντιπαραβάλουμε στη σημερινή εποχή. Να θέσουμε κάποια ζητήματα που σχετίζονται με τις εθνικές υποθέσεις και την κοινωνική συνοχή των Ελλήνων.

Τα κοινά σημεία της περιόδου που προηγήθηκε της ενδόξου ιστορικής σελίδας του Ελληνικού Έθνους με τις σελίδες ντροπής που βιώνουμε σήμερα, εντός και εκτός συνόρων, έχουν να κάνουν με την παρόμοια παγκόσμια οικονομική κρίση, τις ζυμώσεις για την σύναψη συμμαχιών και την αμφισβήτηση της εθνικής μας κυριαρχίας στον βορρά. Ωστόσο ο Εθνικός Κυβερνήτης Ι. Μεταξάς κατάφερε να ανταπεξέλθει σε δύο σημαντικούς κινδύνους που απειλούσαν την Πατρίδα μας και αναμένεται να την απειλήσουν πάλι. Η φτώχια του λαού και η απειλή αριστερής καθεστωτικής αλλαγής με τις γνώριμες κοινωνικές δημαγωγίες και τις ελαστικές εθνικές συνειδήσεις.

Η Εθνική Κυβέρνηση της 4ης Αυγούστου ήρθε σε ρήξη με τα φαινόμενα της χαοτικής ακυβερνησίας, των μεταρρυθμιστικών σχεδίων που ποτέ δεν υλοποιούνταν, της διασυνδέσεως του τοπικού οικονομικού περιβάλλοντος με τα αντίστοιχα διεθνή δρώμενα και τις συναφείς εξαρτήσεις, της απαξιώσεως και εξαπατήσεως της λαϊκής άποψης, της «δημοκρατίας» για λίγους. Το δε Κράτος είχε καταντήσει η τροχοπέδη του Έθνους κι όχι ο υπηρέτης του ως όφειλε.

Οι ουσιαστικές λοιπόν παράμετροι της ζώσας πολιτικής διατηρούνται με απλή μεταβολή των ονομάτων των πρωταγωνιστών. Τότε είχαμε να κάνουμε με την Γερμανία, την Αγγλία και τους συμμάχους τους. Τώρα έχουμε να κάνουμε με τις Η. Π. Α, την Ρωσία και τους συμμάχους τους. Τότε ο σλαβικός και ο τουρκικός παράγοντας διεκδικούσαν ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη με την μειοδοτική συνεπικουρία της Αριστεράς. Σήμερα οι ίδιοι εχθροί του Ελληνικού Έθνους μιλάνε πάλι για «μακεδονικό» έθνος με την μισελληνική συνοδοιπορία ντόπιων συνεργατών.

Η ειδοποιός διαφορά που διευκόλυνε την Εθνική Ανάταση της κορυφαίας ιστορικής μας περιόδου αντικατοπτρίζεται στο πρόσωπο του κορυφαίου στρατιωτικού και πολιτικού Ιωάννη Μεταξά. Ο Μεγάλος αυτός Έλληνας είχε σαφώς ξεκαθαρισμένες μέσα στο υποσυνείδητό του τις έννοιες Έθνος, Κράτος, Λαός, Δημοκρατία, Κοινωνική Δικαιοσύνη και Συνοχή, Εθνική Κυριαρχία και Ολοκλήρωση στην πλήρη και αληθινή τους διάσταση. Είχε επιπλέον βιώσει τον αγώνα της σκληρής καθημερινότητας και την πίκρα της μισαλλόδοξης εξορίας και είχε ενστερνιστεί τα υψηλόφρονα νάματα του επίσης φλογερού Πατριώτη Ίωνα Δραγούμη για τις αγαστές σχέσεις Κράτους και Έθνους.

Ο Εθνικός Κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς, Αρχηγός και Ιδρυτής του Εθνικού Κόμματος των Ελευθεροφρόνων ξεκίνησε από χαμηλά με όπλο του την αγάπη και την πίστη στο Έθνος και την Κοινωνία των Ελλήνων που σε συνδυασμό με την ηγετική σύνεση και την αυταπάρνηση χάρη του συνόλου που τον διακρίνανε, τον οδήγησαν στην πολιτική και κατόπιν κυβερνητική μετουσίωση του Πατριωτισμού με την διαμόρφωση ενός γνήσια πηγαίου Ελληνικού Εθνικού Κοινωνισμού. Γνώριζε πολύ καλά ότι το Κράτος είναι η αφετηρία του Γένους που έχει πολύ σοβαρό λόγο ύπαρξης όσο φροντίζει τον ελληνικό λαό και ισχυροποιεί την ύπαρξη και την παρουσία του Έθνους με την αυθεντική έννοια του Οικουμενικού Ελληνισμού. Αν το Κράτος εμποδίζει την ανάπτυξη του Έθνους, τότε πρέπει να χτίσουμε ένα άλλο Πατριωτικό Κράτος.

Άλλη μια καλή γνώση που είχε ο Μεταξάς ήταν ότι το Πολίτευμα υφίσταται για να υπηρετεί τον πολίτη κι όχι ο πολίτης το Πολίτευμα. Κι αν ακόμη το Σύστημα Διοικήσεως έχει την καλύτερη φήμη, αυτό δεν το σώζει στην περίπτωση που διαμορφώνεται σαν κλειστή λέσχη ολίγων μικροσυμφερόντων και αλλότριων σκοπών. Γιατί τότε μοιραία έρχεται αντιμέτωπο με τις μεγάλες λαϊκές μάζες που χρησιμοποιεί και εξαπατά όταν θελήσει να εξασφαλίσει την σιωπή τους και να κραταιωθεί. Ένα αληθινά δημοκρατικό Πολίτευμα δεν μπορεί παρά να βασίζεται διττά στους πυλώνες του Έθνους και του Λαού, να είναι τύποις και ουσία Εθνική και Λαϊκή Δημοκρατία. Να πασχίζει για την κοινωνική ασφάλεια και την εργασιακή επάρκεια παράλληλα με την κραταίωση και το άπλωμα του Έθνους στις αληθινές του διαστάσεις.

Επί κυβερνήσεως της 4ης Αυγούστου, καίτοι τα σενάρια σε βάρος της Μακεδονίας υπέβοσκαν, δεν τολμούσανε να εκφραστούν από την Νέα Τάξη Πραγμάτων. Επί σύσσωμων των κυβερνήσεων της Αστικής Νεοταξικής «Δημοκρατίας», η εθνική οπισθοχώρηση με τις σύνθετες πιστοποιήσεις μακεδονικότητας και η διαπραγμάτευση με τους διαμεσολαβητές υπέρμαχους του πλέον ιταμού μισελληνισμού θεωρούνται σταθερή πολιτική χωρίς σκιές, σύμφωνα με τελευταίες δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών. Η αναφορά σε «μακεδονική» γλώσσα και εθνότητα και οι εσωτερικές προκλήσεις δεν πτοούν την ελλειμματική Καθεστηκυία Τάξη της Πατρίδος μας.

Αυτός ο ενδοτισμός όμως σε κάθε επίπεδο προσβάλλει την υγιή πλειοψηφία των Ελλήνων Πατριωτών. Το παζάρεμα της Εθνικής Περιουσίας είναι απαγορευτικό και η Διεκδίκηση υποχρεωτική επιλογή. Η επανάκαμψη της παραγωγικής διαδικασίας, η ανάπτυξη αυτοφυούς εθνικής οικονομίας και η ενεργή παρουσία της Ελλάδος όπου υφίσταται Ελληνισμός είναι αποκλειστικά υπόθεση των Ελλήνων και μόνον, σύμφωνα με την Ελληνική Εθνική και Κοινωνική Αντίληψη Πραγμάτων.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/

ΑΝΑΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΑΤΑΞΙΑΣ

ΑΘΗΝΑ 22-10-2008.

Αποτελεί ζήτημα προς διερεύνηση αν θα μπορούσε να παραμεριστεί ο κομματικός προστατευτισμός και να υπερισχύσει ο εθνικός και κοινωνικός πατριωτισμός. Θα ήταν χρήσιμο να βλέπαμε την δημιουργική παρέμβαση ενός υπουργού ή την μαχητική επιμονή ενός φερόμενου ως αντάρτη βουλευτή χωρίς την προσβολή των θεσμών ή την άτακτη υποχώρηση σε θέματα αρχών τούτες τις ώρες που προσβάλλεται η Πατρίδα και πένεται ο λαός.

Η Καθεστηκυία Τάξη στις συναναστροφές της με την Εκκλησία επιζητά την μοιρασιά της αίγλης και του κύρους της προς άγραν τίμιων λαϊκών ψήφων, επιδιώκοντας παράλληλα το κόντεμά της με την αφορμή κάθε ατομικού παραστρατήματος. Στις δε σχέσεις με την Δικαιοσύνη ανεβοκατεβάζει την στάθμη της εκτίμησης αναλόγως της εξυπηρετήσεως των σκοπών της. Και εδώ ακριβώς έρχεται να αποκαταστήσει την ορθή τάξη των πραγμάτων ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός που προτάσσει την προστασία των θεσμών μέσα από ένα δημιουργικό πατριωτικό παρεμβατισμό προς όφελος της Ελληνικής Κοινωνίας.

Είναι απολύτως χαρακτηριστικό τούτες τις μέρες που τιμούμε το έπος του 1940 ότι η Ελλάς του Ι. Μεταξά είχε αφήσει πίσω της διχασμούς και πείνες και αγωνιζότανε νικηφόρα με πίστη στο πλευρό του Εθνικού Ηγέτη, ενώ τώρα που η παγκόσμια οικονομική κρίση πλησιάζει τις ευρωπαϊκές αυλές οι σημερινοί ηγέτες συναγωνίζονται στο κόντεμα της Πατρίδος.

Η πρωτοφανής εμπλοκή της δικαιοσύνης στα πολιτικά παραστρατήματα και τις συναλλαγές πολιτικών και κρατικών παραγόντων με την ευθύνη της κυβερνήσεως δημιουργεί κλίμα συγχύσεως εξουσιών και αρμοδιοτήτων που σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Το καπέλωμα των εισαγγελικών λειτουργών και η διχογνωμία στις τάξεις των δικαστικών σίγουρα διαμορφώνει ένα προστατευτικό πέπλο γύρω από τις όποιες πολιτικές ευθύνες στο θέμα του Βατοπεδίου, γεγονός που δημιουργεί τον φόβο κάποιων και την αναγκαιότητα σοβαρών κοινοβουλευτικών ερευνών.

Καθίσταται πραγματικά δύσκολη υπόθεση η ανάληψη σοβαρής στάσης και υπευθυνότητας από τους ενταύθα αγαπημένους νεοταξικούς εταίρους των εσωτερικών ατασθαλιών και των εξωτερικών ραπισμάτων. Από εκείνους τους πολιτικάντηδες που ευτελίζουν την επίσκεψη των Ελλήνων στις ΗΠΑ στον έλεγχο υποτέλειας ενός διαβατηρίου. Από εκείνους τους ταγούς που παζαρεύουν την τιμή και την ακεραιότητα της Μακεδονίας Μας μέσα από σχέδια «λύσεων» που εξυφαίνονται σε αμερικανικές πρεσβείες.

Είναι σαφές λοιπόν ότι οι θεσμοί αυτής της Πατρίδος πρέπει να αποδοθούν στην προστασία των λαϊκών συμφερόντων και αναγκών και το κυβερνητικό σχήμα να διαμορφωθεί από πολιτικά αναστήματα που θεωρούν την εθνική κυριαρχία συνώνυμη της παρουσίας του ελληνισμού χωρίς κανένα παζάρι. Αυτό επιθυμούν οι Έλληνες και εκφράζει ο Γ. Καρατζαφέρης και ο ΛΑ. Ο. Σ.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ

ΑΘΗΝΑ 20-10-2008.

Το πολιτικό κατεστημένο της πατρίδος μας και τα αρμόδια όργανα που είναι επιφορτισμένα με την εκπροσώπηση της Ελλάδος στο διεθνές περιβάλλον και την επιτυχή έκβαση των εθνικών μας υποθέσεων αδυνατούν να συλλάβουν τα μηνύματα των καιρών, προσφέροντας κάκιστες υπηρεσίες στο Έθνος μας. Κάποιες μάλιστα συμπεριφορές τους εξυπηρετούν τις επιδιώξεις του Νεοταξισμού και των κρατικών δορυφόρων του στην περιοχή μας. Αυτό μπορεί να συμβεί είτε με την απουσία στρατηγικού σχεδίου ενιαίας εθνικής πολιτικής και προβλέψεως κινδύνων είτε με τον συμβιβασμό και την συνθηκολόγηση σε βάρος των εθνικών συμφερόντων.

Πρέπει επιτέλους να διαπιστωθούν οι λόγοι που οδηγούν στην καταρράκωση της εθνικής μας αξιοπιστίας και τα κίνητρα των παραγόντων και των φορέων εκείνων που ρίχνουν νερό στο μύλο της εχθρικής προπαγάνδας. Η ανικανότητα και η μεθόδευση είναι πράξεις ομοίως επικίνδυνες, διότι αφαιρούν δύναμη και επιχειρήματα από την εθνική γραμμή υπεράσπισης και διεκδίκησης, βάζοντας σε κίνδυνο τα κεκτημένα και εκθέτοντας στην βάσανο των διώξεων πληθυσμούς και γαίες προσωρινά ευρισκόμενες σε ξένη κατοχή. Ωστόσο τα δεινά στην περίπτωση της Μεγάλης μας Πατρίδος Ελλάδος είναι πολυσύνθετα και δεν ανήκουν σε μια αλλά σε περισσότερες κατηγορίες.

Το κακό έχει προχωρήσει σε βάθος. Η σηψαιμία έχει αναπτυχθεί και υπάρχει κίνδυνος γάγγραινας και ακρωτηριασμού της εθνικής μας ασφάλειας. Η περίπτωση της Μακεδονίας μας θυμίζει έντονα τα λόγια του Ίωνα Δραγούμη για την ανάγκη να τρέξουν οι Έλληνες να σώσουνε την Μακεδονία και τον Ελληνισμό ολόκληρο, ειδάλλως να κάτσουνε εκεί που είναι και να σαπίσουνε. Πραγματικά η οσμή της σαπίλας είναι και σήμερα πνιγερή. Δέστε τι πραγματώνουν οι Σκοπιανοί με τις υπερβολές και τις υποτιθέμενες γραφικότητες. Κάθε φορά σε κάθε διαπραγμάτευση ζητάνε ολοένα και περισσότερα απέναντι σ’ ένα ψοφοδεές ελληνικό κράτος που όχι μόνο δεν ζητά, αλλά και δίνει συνεχώς, λειτουργώντας αυξητικά και παραπλανητικά προς όφελος των πραγματικών επιδιώξεων τους.

Με τον τρόπο αυτό φθάσαμε στα σχέδια περί Σκοπιανής Βόρειας Μακεδονίας κι όχι ελληνικής και υπαρκτής όπως είναι το σωστό. Ένα τρόπο που οι απόγονοι των δολοφόνων κομιτατζήδων έχουν καθώς φαίνεται διδαχθεί πολύ καλά από τον στρατιωτικό υποστηρικτή τους, την Τουρκία. Η Τουρκία λοιπόν με τη σταδιακή αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λοζάνης και τις προβοκατόρικες ενέργειες περί δήθεν καταπιέσεως της ανύπαρκτης τουρκικής μειονότητας της Ελεύθερης Θράκης Μας, τις επενέργειες του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής, την δραστηριότητα ημεδαπών εγκάθετων της Άγκυρας και τις εκθέσεις τερατογεννήματα κάποιων βαλτών διεθνών οργανισμών κατόρθωσε να αποκτήσει νομικό έρεισμα για την αναγνώριση τουρκικού χαρακτήρα στις φυτευτές ενώσεις της. Κι αυτό εξαιτίας της ελληνικής αδράνειας.

Παρεμφερείς κίνδυνοι ελλοχεύουν και στην Ελεύθερη Μακεδονία Μας. Κάποιες γνωστές «ανθρωπιστικές» επισκέψεις και εκθέσεις, το «ελληνικό» κόμμα Ουράνιο Τόξο που προωθεί εντός Ελλάδος τις επιδιώξεις των Σκοπίων περί τάχα μου μακεδονικής εθνότητας και αιγιακής Μακεδονίας, οι επικίνδυνες ανοχές εκ μέρους πολιτικών προσώπων της πατρίδος μας και οι ωμές παρεμβάσεις της σκοπιανής ηγεσίας στρώνουν το έδαφος για μελλοντικούς κινδύνους έναντι της εδαφικής μας ακεραιότητας. Στο νέο στημένο επεισόδιο που έλαβε χώρα στην ευρύτερη περιοχή της Φλώρινας τηλεοπτικό συνεργείο των Σκοπίων συνελήφθη να φωτογραφίζει και να βιντεοσκοπεί χωρίς άδεια περιοχή στρατιωτικής άσκησης σε ελληνικό έδαφος και στη συνέχεια, όπως μας ενημέρωσε ο εκπρόσωπος του υπουργείου εξωτερικών της χώρας μας, μετά τον ολιγόλεπτο έλεγχο εξακρίβωσης στοιχείων οι σκοπιανοί ήταν ελεύθεροι να παραμείνουν στην Ελλάδα!

Το τι επιδιώκεται τούτη τη φορά φάνηκε από την συνάντηση που πραγματοποίησε ο Σκοπιανός Πρωθυπουργός στις Βρυξέλλες με τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Σέφερ προκειμένου να του θέσει την νέα προβοκάτσια των σκοπιανών ως ζήτημα που πρέπει να έρθει στους κόλπους της συμμαχίας και να αντιμετωπιστεί συνολικά ως πρόβλημα καταπίεσης των «δύστυχων Μακεδόνων» του. Μάλιστα λίγες ώρες μετά από αυτή την συνάντηση σκοπιανό πρακτορείο ειδήσεων εμφάνιζε τον γ.γ του ΝΑΤΟ να ενστερνίζεται τις θέσεις των Σκοπιανών και να εκφράζεται θετικά για τον Γκρούεφσκι, αναγκάζοντας τον εκπρόσωπο τύπου της συμμαχίας να αναφέρει ότι το ΝΑΤΟ δεν έχει άποψη ούτε το δικαίωμα να εκφράσει άποψη σχετικά με τα γεγονότα της Φλώρινας. Τα Σκοπιανά μέσα ενημέρωσης άφησαν να φανεί ένα αίσθημα δυσαρέσκειας.

Ο εφησυχασμός της νεοταξικής πολιτικής τάξης της Πατρίδος μας και η υπαγορευόμενη υποβάθμιση των γεγονότων προοιωνίζουν δυσάρεστες καταστάσεις. Οι Σκοπιανοί μπορεί έστω και πρόσκαιρα να απέτυχαν να αποδώσουν στην χώρα μας την κατηγορία για καταπίεση μειονοτικών τους πληθυσμών, ωστόσο έχουν διατηρήσει για λογαριασμό τους την «μακεδονική» ταυτότητα και εκμεταλλεύονται άριστα την ανοχή μας σε εγχώριους πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς που εκπροσωπούν το υποτιθέμενο «μακεδονικό έθνος». Γιατί οι προβοκάτσιες χρειάζονται δούρειους ίππους και εφιάλτες. Άμεσα πρέπει να απομακρύνουμε τους παράγοντες διασάλευσης της εθνικής και κοινωνικής μας συνοχής, να διαγράψουμε ενδοτικές πολιτικές και πολιτικούς και να δώσουμε την τελική μας απάντηση στις διαπραγματεύσεις ότι όπου αποφασισθεί ότι εστιάζεται Μακεδονία, εκεί δικαιούται να επεκτείνει την κυριαρχία του το Ελληνικό Κράτος. Και το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την Θράκη, την Ήπειρο, το Αιγαίο, την Κύπρο και κάθε Σκλάβα Ελληνική Πατρίδα.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΚΕΝΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΕΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ.

ΑΘΗΝΑ 17-10-2008.

Διανύουμε μια περίοδο που η πολιτική ζωή του τόπου δοκιμάζεται στο επίπεδο της αξιοπιστίας και δοκιμάζει την ψυχολογία και τις αντοχές των πολιτών απέναντι στην πλήρη πλέον ναρκοθέτηση της καθημερινότητας. Η αξιοπιστία των ταγών μας είναι παντελώς διάτρητη μαζί με τα όνειρα του λαού. Η φτώχια, η ανεργία, η εγκληματικότητα, η ανασφάλεια, η κοινωνική αδικία και η προκλητικότητα του διεθνούς παράγοντα έναντι της χώρας και των εθνικών μας ζητημάτων είναι δημιουργήματα του αστικοποιημένου πολιτικαντισμού που έχει το θράσος να αποκαλείται δημοκρατία.

Τα εργοστάσια που κλείσανε ή μεταφερθήκανε δεν δημιουργήθηκαν ασφαλώς μ’ αυτή την προοπτική. Η δραματική μείωση της παραγωγικής διαδικασίας δεν είναι άσχετη με την κηδεμόνευση της εθνικής μας οικονομίας από τις νομισματικές αξίες της παγκόσμιας αγοράς και τις δανειακές εξαρτήσεις. Και φυσικά ο υπόλοιπος κόσμος δεν έγινε ξαφνικά ανιστόρητος σε μεγάλο ποσοστό επειδή οι κυβερνήσεις μας έχουν βαλθεί να χαρίσουν κυριαρχικά δικαιώματα και αναφορές που δεν τους ανήκουν, αφού νόμιμος κάτοχος και διαχειριστής αυτής της γης που τους ανέχεται είναι το Ελληνικό Έθνος που υποχρεούνται να υπηρετούν.

Θα περίμενε κανείς στην Ελλάδα που κυβερνάει η λεγόμενη Συντηρητική Παράταξη ότι θα διατηρούντο τουλάχιστον οι παραδοσιακές αξίες και θα καλλιεργούντο τα γεωπολιτικά προσόντα της Ελληνικής Κοινωνίας στην κατεύθυνση της οικονομικής αναπτύξεως και της αυξημένης εθνικής μας επιρροής με την οικοδόμηση κλίματος εμπιστοσύνης και συνεργασίας μεταξύ κράτους και πολιτών. Κάπως έτσι προωθήθηκε η ρητορική σε βάρος τάχα μου της διαφθοράς και υπέρ της σεμνής και ταπεινής διακυβέρνησης. Και φυσικά οι προοπτικές διαφαίνονταν πιο αισιόδοξες όταν υποστηρίχθηκε η πρωτοβουλία Πούτιν και ο ρωσικός παράγοντας στο ζήτημα του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς ( Πύργος ) – Αλεξανδρούπολης.

Γρήγορα όμως η αποκατάσταση του τραυματισμένου κύρους της Πατρίδος αποδείχτηκε εικονική πραγματικότητα. Σήμερα λοιπόν εκτίθεται η Εκκλησία εξαιτίας της ματαιοδοξίας ολίγων ανθρώπων αρεστών στο σύστημα που εστιάζονται ατυχώς στο χώρο της, δίνοντας τροφή σ’ αυτούς τους τρόφιμους του ντόπιου Νεοταξισμού που ζητούν να πλήξουν την Ορθοδοξία, τον ακατάλυτο δεσμό ζωής με τον Ελληνικό λαό και το αξιακό της σύστημα του πατριωτισμού και του ανθρωπισμού. Και την ίδια στιγμή οι αρμόδιοι «άρχοντες» συνεχίζουν να καταλύουν με επιθετικό τρόπο τα ευεργετικά αποτελέσματα των θυσιαστικών αγώνων των πατέρων μας στα απελευθερωθέντα εθνικά εδάφη, αφού εγκατέλειψαν γηγενείς ελληνικούς πληθυσμούς στις ολόγυρα ευρισκόμενες αλησμόνητες πατρίδες από την Μακεδονία έως τον Πόντο.

Ο σκοπίμως καλλιεργούμενος μύθος της Αστικής Δεξιάς και της σύνδεσής της με το εθνικό συναίσθημα και την κοινωνική αλληλεγγύη συντρίβεται, κινδυνεύοντας να παρασύρει στον κατήφορο το Εθνικό Κράτος και τις συνεκτικές υποδομές του με τον παράλληλο κίνδυνο να ριφθούν οι πολιτικές τύχες της Ελλάδος σε χέρια ανθρώπων με ελαστική συνείδηση έναντι της εθνικότητας και του κοινωνικού ζητήματος. Πολιτικοί που αντιλαμβάνονται τον λαό ως υπηρέτη των νεοταξικών επιδιώξεών τους, την Πατρίδα ως πολυεθνικό συνονθύλευμα και κέντρο υποδοχής λαθρομεταναστών και το αληθινά τίμιο ράσο του αγώνα ως εμπόδιο νομιμοποίησης της κενότητας που τους διακρίνει. Η Σοσιαλδημοκρατία και η Εκσυγχρονιστική Αριστερά είναι μια επικίνδυνη πολιτική ατραπός που πρέπει να φραχθεί.

Η κατακραυγή και η απαξία εισέρχονται στο κοινοβούλιο την στιγμή που οι νεοταξικοί πραίτορες εξουσίας πασχίζουν να διασωθούν. Αντί λοιπόν να συνδράμουν στο καθάρισμα του δοσοληπτικού ναρκοπεδίου που το Σύστημα εξέθρεψε στο Βατοπέδιο και να βοηθήσουν την μοναστική κοινότητα εκεί να συνεχίσει ατάραχη τον βίο της σε καθάριες πνευματικές οδούς, περιπλέκουν στην υπόθεση και εκθέτουν αφενός μεν τον θεσμικό πυλώνα της δικαστικής εξουσίας και αφετέρου τον οφειλόμενο κοινοβουλευτικό έλεγχο, στρώνοντας τις προϋποθέσεις για την αρχειοθέτηση του θέματος.

Έτσι λοιπόν και αφού η δικαστική διερεύνηση ανατέθηκε σε δύο άξιους και αποδεκτούς εισαγγελείς, όταν τα ευρεθέντα στοιχεία κατέδειξαν ύπαρξη ευθυνών σε κυβερνητικά στελέχη, διαπιστώθηκε αίφνης η ανάγκη επόπτευσης από τρίτο εισαγγελικό λειτουργό για την υποβοήθηση της καλλίτερης διεκπεραίωσης που όμως ήδη όδευε προς το κοινοβούλιο για τα ενοχλητικά για τον πολιτικαντισμό διαπιστωτικά στάδια. Λογικά αντιδρώντες οι δύο εισαγγελείς παραιτήθηκαν από την υπόθεση, αλλά και το δικαστικό σώμα, αρνούμενοι να χρεωθούν το ξεστράτισμα της υπόθεσης. Τώρα βρισκόμαστε μπροστά στην κρατούσα άποψη της εξεταστικής επιτροπής και της ανέξοδης συζήτησης έναντι της οφειλόμενης προανακριτικής επιτροπής προκειμένου να αποδοθούν ευθύνες όπου υπάρχουν.

Δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε τίποτα άλλο από ανθρώπους που χαρίζουν το όνομα της Μακεδονίας Μας και ανέχονται την ύπαρξη των πρακτόρων των Σκοπίων στα ελληνικά πολιτικά πράγματα. Δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε τίποτα άλλο από αυτούς που ενοχλούνται ακόμη από το ελληνοχριστιανικό έργο του Μακαριστού Εθνάρχη Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου και οδηγούν στην πνευματική και υλική ένδεια τον Ελληνικό λαό. Είναι επιτακτική ανάγκη να οδηγήσουμε το Ελληνικό Έθνος στην οδό της κραταίωσης και της δικαίωσης μέσα από τις παρακαταθήκες της ανθρώπινης πίστης και της κοινωνικής συνοχής των Ελλήνων. Να αποδώσουμε την Ελλάδα και πάλι στους Έλληνες, όπως επιτάσσει ο ΛΑ. Ο. Σ και ο Αρχηγός μας Γ. Καρατζαφέρης.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ

http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΑΘΗΝΑ 14-10-2008.

Προβληματισμό και δυσφορία δημιουργεί σε κάθε ελληνική πατριωτική συνείδηση η στάση και η συμπεριφορά της ηγεσίας του υπουργείου εξωτερικών της χώρας μας. Πραγματικά η εικόνα που εκπέμπεται καταδεικνύει την μη κατανόηση της πραγματικότητας από τους αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες.

Η «νέα» πρόταση του κ. Νίμιτς κατευθύνεται σε ατραπούς εξόχως ανθελληνικούς. Πρόκειται στην ουσία για έναν οδικό χάρτη των σκοπιανών θέσεων που υπερβαίνει την υποτιθέμενη μοναδική διένεξη του ονόματος των Σκοπίων και αποκαλύπτει την συμπερίληψη στις διαπραγματεύσεις των ζητημάτων περί της εθνότητας και της γλώσσας του κρατιδίου.

Η ονομασία «Δημοκρατία της Β. Μακεδονίας», ομοίως εντελώς απαράδεκτη με την παράλληλη χρήση του ονόματος «Δημοκρατία της Μακεδονίας», επισφραγίζει την διπλή ονομασία των Σκοπίων, ενώ ανοίγεται μέσω διαβατηρίων ο δρόμος για «μακεδονική» εθνικότητα και γλώσσα!

Την ίδια στιγμή στην Αμερική ο «Συνασπισμός για τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων» καλεί τον Ελληνισμό της Νέας Υόρκης τη Δευτέρα 27 Οκτωβρίου σε συγκέντρωση διαδήλωση διαμαρτυρίας για την καταπίεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας των Σκοπίων. Κάνει μάλιστα λόγο για μια εντεινόμενη εκστρατεία ρατσιστικής καταπίεσης σε βάρος των 250000 Ελλήνων που ζουν στις περιοχές υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης των Σκοπίων. Η ανακοίνωση της ανωτέρω οργάνωσης περαιτέρω λέει ότι η σκοπιανή κυβέρνηση συνεχίζει την μακριά παράδοση πολιτιστικής γενοκτονίας του ελληνικού πληθυσμού και αναφέρεται στη βίαιη κατάληψη ελληνικών γαιών, μεταφορά πληθυσμών, καταπιεστικές ρατσιστικές διακρίσεις και προπαγάνδα, άρνηση της ελληνικής εθνικής ταυτότητας, βίαιη σλαβική αφομοίωση.

Την πρωτοβουλία για την συγκρότηση του «Συνασπισμού για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Ελλήνων» την είχε το «Κυπριακό Δίκτυο Δράσης της Αμερικής». Και επειδή η 13η Οκτωβρίου είναι η ημέρα μνήμης για το θάνατο του αρχηγέτη του μακεδονικού αγώνα Παύλου Μελά που αγωνίστηκε για την ελευθερία της Μακεδονίας Μας, έργο πατριωτικό θα ήταν να ωθήσουμε τους κηφήνες του κρατικού μηχανισμού να προβούν επιτέλους στις εργασίες για την επισκευή του σπιτιού στο οποίο άφησε την τελευταία του πνοή ο μεγάλος ήρωας στο χωριό Στάτιστα που φέρει έκτοτε το όνομά του. Άλλωστε από το 2004 εκκρεμεί αρχιτεκτονική μελέτη επισκευαστικών εργασιών της Οικίας.

Τα χειρότερα έπονται. Είναι ώρα πλέον να εγκαταλείψουμε τους ενδοτισμούς, να ξεκουράσουμε τους ημέτερους κουρασμένους διαχειριστές και να απομακρύνουμε τους ανεπιθύμητους διαμεσολαβητές. Να απαγορέψουμε την αλλότρια χρήση του ονόματος της Μακεδονίας Μας και να καταχωρίσουμε την επίκληση του όρου ως αυτόχρημα αποδοχή ελληνικότητας του επικαλούμενου. Να φερθούμε σθεναρά για την προάσπιση κάθε έννοιας και αξίας που ανήκει στο Έθνος και την Κοινωνία των Ελλήνων.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ

http://karachalios-spiros.blogspot.com

ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΚΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΖΗΤΗΜΑ.

ΑΘΗΝΑ 13-10-2008.

Είναι αλήθεια ότι η εξωτερική πολιτική απαιτεί επίδειξη υψηλού αισθήματος υπευθυνότητας και ικανότητα ευελιξίας προκειμένου να επιτευχθεί ο κεντρικός πολιτικός άξονας με κέρδη για τις εθνικές υποθέσεις. Η υπευθυνότητα είναι προαπαιτούμενο αφού δια της επιτεύξεως των εθνικών στόχων θα εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του Εθνικού Κράτους στο οποίο επαφίεται η επίλυση των κοινωνικών ζητημάτων. Η δε ικανότητα ευελιξίας αφορά την ελαστικότητα ευρέσεως συμφερουσών συμμαχιών, θετικών χρονικών συγκυριών και επιχειρημάτων. Η κατάκτηση του στόχου παραμένει ως αμετάβλητη σταθερή.

Η Ελλάς στις εξωτερικές συναναστροφές της χρειάζεται κατά τρόπο απόλυτο τον δημιουργικό παρεμβατισμό του Πατριωτισμού και την άμεση συμμετοχή στα δρώμενα των πολιτών. Η εξωτερική πολιτική δεν δικαιούται να αλλοτριωθεί από τις αψιμαχίες της καθημερινότητας, σκόπιμες ή μη είναι αδιάφορο, και τους καιροσκοπικούς κομματικούς πειραματισμούς, διότι δεν είναι παιχνίδι κανενός, αλλά μια μάχη διαρκείας που δεν επιδέχεται άλλο αποτέλεσμα πλην αυτού της νίκης. Αφορά την καταγραφή κερδών στην εξυπηρέτηση των πληθυσμιακών, γεωγραφικών και οικονομικών συμφερόντων του Έθνους με την οικουμενική του διάσταση.

Κανένα μέσο επίτευξης δεν πρέπει να αποκλείεται, αφού το σύνολο των πολιτών, δηλαδή η Πατρίδα, βρίσκεται στην κορυφή των υπαρξιακών προτεραιοτήτων της ζωής του Ελληνικού Έθνους. Και αυτή ακριβώς είναι η πεμπτουσία της πολιτικής έκφρασης του Πατριωτισμού και κατ’ επέκταση του Εθνικισμού όσον αφορά την συνολική παρουσία της Εθνικής Οντότητας, εξαιτίας της οποίας ασκείται η πολυεπίπεδη πολεμική του Διεθνιστικού Νεοταξισμού και των πολιτικών φορέων του. Ότι δηλαδή προάγεται το συλλογικό καλό και το γενικό συμφέρον σε βάρος των ατομικιστικών ιδιοτελειών και των δοτών εφήμερων εξουσιασμών.

Ασφαλώς ουδείς νοήμων άνθρωπος επιθυμεί την οδυνηρή κορύφωση ενός πολέμου. Ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής και της Πατρίδος είναι ένας διττός σκοπός που μπορεί κάλλιστα να επιτευχθεί πέραν από δήθεν ασύμβατες συλλογιστικές και ψευδαισθήσεις. Το είδαμε άλλωστε και το πραγμάτωσε η διακυβέρνηση του πρώην προέδρου Τ. Παπαδόπουλου στην Κύπρο όταν αποτράπηκε η τουρκοποίηση της μεγαλονήσου μας με την απόρριψη του δόλιου σχεδίου Ανάν που έμπαζε την Τουρκία και τον Νεοταξισμό στην πολιτική διοίκησή της. Διότι η τότε κυπριακή πολιτεία στάθηκε άγρυπνος φρουρός έναντι των σε βάρος της διεθνών σχεδιασμών και καλός αγωγός ενημέρωσης των Κυπρίων πολιτών, καθοδηγώντας τα ούτως υπάρχοντα πατριωτικά αντανακλαστικά στην εκκίνηση μιας επιτυχούς αποτρεπτικής δράσης.

Ένα απλό δημοψήφισμα ως θεσμικός εκφραστής της πατριωτικής βουλήσεως και της κοινωνικής συμμετοχής των πολιτών αξιοποίησε την ανυποχώρητη σύμπνοια και ταύτιση στοχεύσεων Κράτους και Λαού. Ωστόσο το Παγκόσμιο Σύστημα Διακυβέρνησης του Νεοταξισμού βρίσκεται ακόμη εδώ, παρά τα βαθιά τραύματα που έχουν υποστεί οι οικονομικές του υποδομές. Και επιθυμεί πάντοτε την επικράτηση ενός πολυεθνικού κρατικού μοντέλου και την ομοσπονδιακή υπαγωγή του σ’ ένα παγκόσμιο υπερκράτος που θα διοικεί με τους διεθνείς οργανισμούς μαριονέτες του.

Σ’ αυτή ακριβώς την κατεύθυνση δεν δίστασε να ποδηγετήσει την ανθρωπότητα και να διεξάγει το 1999 έναν ανηλεή και απάνθρωπο πόλεμο σε βάρος της Σερβίας που αρνείτο να παζαρέψει την εθνική της ακεραιότητα. Έκτοτε η παρουσία των δήθεν διεθνών ειρηνευτικών δυνάμεων και η περιφρούρηση των έκνομων αλβανικών ενεργειών για την συγκρότηση χωριστής «πολιτείας» οδήγησαν στην παράνομη απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου από την Σερβία και την παράλογη ανακήρυξη σε ανεξάρτητο Κράτος. Για να αποδειχτεί, όπως είπε σε συνέντευξή του ο Μητροπολίτης Ράσκας και Πριζρένης και Κοσσυφοπεδίου και Μετόχιας κ.κ Αρτέμιος στην ιταλική εφημερίδα IL MANIFESTO, ότι αυτός ήταν εξ αρχής ο σκοπός της νατοϊκής εισβολής στην Σερβία. Πλέον οι πολεμικές επιχειρήσεις και οι φυτευτές μετακινήσεις πληθυσμών έχουν αναγορευτεί σε κριτήρια αναμόρφωσης του χάρτη.

Όμως αυτές οι επικίνδυνες προϋποθέσεις ενυπάρχουν και στην Κύπρο Μας που τώρα εισέρχεται σε διαπραγματεύσεις για την μελλοντική της πορεία. Έχουμε την τουρκική εισβολή, τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής, τις διεθνείς «ειρηνευτικές» δυνάμεις, την παράνομη παρουσία εποίκων και την τουρκοκυπριακή διοίκηση των κατεχόμενων επιβαλλόμενη ως ισότιμο συνομιλητή με τις ευλογίες της Διεθνούς Κοινότητας. Αφού λοιπόν αναγορεύτηκε σε αποδεκτή γραμμή επιδίωξης η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με την κατάληξη σε μια κεντρική διοίκηση με το προεδρικό σύστημα του εκ περιτροπής ορισμού, έρχεται τώρα η τουρκοκυπριακή πλευρά να αντιτείνει την συνομοσπονδία δύο ανεξάρτητων συνεταιρικών κρατών με σαφείς επί μέρους εξουσίες, μιλώντας για ελβετικό μοντέλο, πατώντας ξεκάθαρα πάνω όμως στην παρανοϊκή λογική του Κοσσυφοπεδίου. Ο ηγέτης των κατεχομένων Ταλάτ κλοτσάει επιπλέον στο θέμα του Δικαίου της Θαλάσσης κατ’ εντολή της μαμάς Τουρκίας.

Επιτέλους ας παραδειγματιστούμε από την στάση σε ορισμένα σημεία της Σερβίας και ας εφαρμόσουμε εθνική πολιτική αυξητικών αξιώσεων. Οι Σέρβοι μόλις το Μαυροβούνιο και τα Σκόπια αναγνώρισαν το Κοσσυφοπέδιο απέλασαν τους πρεσβευτές τους από την χώρα. Εμείς ας απελάσουμε τον ενδοτισμό. Να απομακρύνουμε ως ανεπιθύμητους τους διαμεσολαβητές που εργάζονται στις γραμμές των εχθρών μας και να δηλώσουμε την παρουσία μας όπου μας καλεί ο Ελληνισμός. Στην Κύπρο Μας να φύγουν άμεσα οι έποικοι και ο τουρκικός στρατός, αλλά και οι νεοταξικές δυνάμεις κατοχής και επιβουλής. Κάθε τμήμα εθνικού εδάφους, από την Κύπρο έως και την Μακεδονία Μας, είναι περιουσία του Ελληνικού Έθνους και της Κοινωνίας των Ελλήνων και μόνον.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ

ΑΘΗΝΑ 10-10-2008.

Η διαμόρφωση στην διεθνή πολιτική σκηνή μιας κυρίαρχης άποψης και η σχηματοποίησή της σε επικρατούσα αντίληψη και τελική απόφαση έχει αποδειχθεί πολλαπλώς και παραμένει ως το άθροισμα αυξημένης εθνικής επιρροής και συμφερόντων. Συμφέροντα που επεκτείνονται τόσο στις εμπορικές δραστηριότητες και τους εξοπλισμούς όσο και στην δέσμευση των ευεργετημένων κρατικών μορφωμάτων από τους ευεργέτες κρατικούς εταίρους και τις επιδιώξεις τους. Αυτή η κρατούσα αντίληψη πολιτικής διαχείρισης ισχύει μετά επιτάσεως στα εξωτερικά ζητήματα της Εθνικής Κοινότητας και την άσκηση της διπλωματίας που υποτίθεται ότι αποτελεί το σκαλοπάτι ειρηνικής εξεύρεσης λύσεως και αποφυγής συγκρουσιακών καταστάσεων οιασδήποτε μορφής.

Ωστόσο αυτή η λογική επεξεργασία των πραγμάτων σε σχέση με την διαμόρφωση μιας πάγιας και ενιαίας γραμμής για την προάσπιση των εθνών συχνά παραβιάζεται ενάντια στους φυσικούς νόμους της αυτοσυντήρησης και της υπεροχής όταν υπεισέρχονται ζητήματα που καταργούν βάναυσα την λαϊκή βούληση και αναγορεύουν σε επίσημη κρατική εκδοχή δοτές καταστάσεις και περιθωριακές μειοψηφίες. Είναι οι στιγμές εκείνες που διακρίνονται τα μεγάλα και αυτόφωτα αναστήματα από τους μικρούς και ετερόφωτους δορυφόρους που είναι γεννημένοι για να ζουν στην σκιά των πρώτων. Τότε είναι σαφές ότι ή το εν λόγω Έθνος δεν αξίζει ή οι πολιτικοί του.

Η Ελλάς πλέον βρίσκεται στο κρίσιμο σταυροδρόμι που επιτάσσει την διενέργεια μιας ουσιαστικής ανασκόπησης και την εξαγωγή ενός συμπεράσματος με άμεσο αντίκρισμα στην πολιτική συμπεριφορά της χώρας. Η πλήρης δυσχέρεια στην διπλωματική θέση της Πατρίδος στο ζήτημα των Σκοπίων και η διαστροφική αισιοδοξία του ηττημένου είναι πραγματικότητες που μας επιβάλλουν να απαντήσουμε στα κρίσιμα ερωτήματα, προσδιορίζοντας επιτέλους πόσο χαμηλά ή πόσο ψηλά θέλουμε να βάλουμε τον πήχη και τι επιδιώκουμε. Γιατί αν η σημερινή ταχεία οπισθοχώρηση θέσεων δεν οφείλεται στην αρνητική ιδιοσυγκρασία και αποτελεσματικότητα του Ελληνικού Έθνους, τότε πρέπει άμεσα να αλλάξουμε πολιτική ηγεσία και καθεστωτική νοοτροπία. Επιβάλλεται να αλλάξουμε εθνικό μηχανοδηγό.

Το σίγουρο είναι ότι οι εκπρόσωποι της κρατικής εξουσίας εδώ και πάρα πολλά χρόνια έχουν στρέψει τις ενέργειες του Κράτους σε βάρος των αληθινών συμφερόντων του Έθνους, στερώντας του την οφειλόμενη υγεία και δύναμη. Η «νέα» δέσμη «ιδεών» του διαβόητου μεσολαβητή κ. Νίμιτς, τελευταία πριν τις αμερικανικές εκλογές, αλλά όχι και οριστική, σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα του ιδίου, δείχνει την πορεία των πραγμάτων και χρήζει ουσιαστικής ανάλυσης. Η διατύπωση των προτάσεων δεν κομίζει αέρα ανανέωσης και οι περίφημες ιδέες μοιάζουν βγαλμένες από εγχειρίδιο καλών και φρόνιμων τρόπων υπηρετικού προσωπικού. Εδώ και πολύ καιρό τα κόμματα του κοινοβουλίου πλην ΛΑΟΣ έχουν αποδυθεί στο πιπίλισμα της κοινής γνώμης ότι η επίτευξη μιας ονομασίας των Σκοπίων με γεωγραφικό προσδιορισμό για πάσα χρήση θα συνιστά επιτυχία. Και εγένετο «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας».

Χαράς ευαγγέλια από τα φρόνιμα παιδιά που λίγες ώρες πριν ανακοινωθούν τα καθέκαστα αναμένανε με περίσσιο θράσος μια εκδοχή διπλής ονομασίας στα πλαίσια των αντιπαροχών στα Σκόπια με την διαβεβαίωση ότι η ιθαγένεια που θα αναγράφεται στα διαβατήρια θα προσαρμοστεί στην νέα συμφωνημένη ονομασία. Τελικά η επιβεβαιωμένη πρόταση της διπλής ονομασίας χαρακτηρίζεται από μια χαλαρότητα χρήσης, αφού θα συνοδεύεται, αν περάσει, από μια απλή σύσταση του Συμβουλίου Ασφαλείας προς τα μέλη για υιοθέτηση χωρίς υποχρεωτικό χαρακτήρα, επιτρέποντας στα Σκόπια να ονομάζονται «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Το δε θέμα της ιθαγένειας αναμειγμένο μ’ αυτό της εθνότητας παραπέμπεται στη Γραμματεία του ΟΗΕ όπου, ως γνωστόν, ό,τι δηλώσεις είσαι. Να σημειωθεί ότι ο κομιστής νεοταξικών εντολών έχει δηλώσει ότι δεν τον απασχολούν τα εσωτερικά ζητήματα στις δύο χώρες, ενώ στο θέμα της εθνότητας και της γλώσσας φαίνεται να δείχνει τον όρο μακεδονική.

Τώρα τι έχουν να δηλώσουν οι ευνοούμενοι του παγκόσμιου συστήματος ταγοί μας; Τι ενημέρωση θα παράσχουν στην συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων Πατριωτών που δεν εννοούν να μοιραστούν την ιστορία, την κληρονομιά και τα εδαφικά δικαιώματά τους με κανένα νεοταξικό κρατικό άθυρμα; Διότι η Εθνική μας Κυριαρχία είναι αποκλειστικό μας δικαίωμα και ιερή υποχρέωση και αυτό το ύψιστο εσωτερικό μας ζήτημα δεν το εκχωρούμε σε κανέναν ουρανοκατέβατο Νίμιτς και τους συν αυτώ εργοδότες του. Κάτι τέτοιο δεν διασφαλίζεται από την παρούσα «πρόταση» από την στιγμή που στα σκοπιανά διαβατήρια προβλέπεται η αναγραφή της συνταγματικής ονομασίας «Δημοκρατία της Μακεδονίας» στη γλώσσα τους και στα λατινικά και του νέου ονόματος σε δυο άλλες γλώσσες. Η δε έλλειψη πρόνοιας για την συνταγματική κατοχύρωση της νέας ονομασίας επισφραγίζει την παταγώδη αποτυχία της ελληνικής διπλωματίας.

Η μόνη πατριωτικά ορθή και εθνικά επωφελής λύση είναι η στροφή προς την βούληση του ελληνικού λαού. Να συγκληθεί επιπλέον το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών και να ανακοινώσει ότι η πολιτική ηγεσία κατ’ εντολήν των Ελλήνων δεν παραχωρεί ίχνος της μακεδονικής περιουσίας κατά καμία έννοια. Και βέβαια να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματα των Ελλήνων των Σκοπίων στον εθνικό αυτοπροσδιορισμό τους και τις προσήκουσες ελευθερίες. Να μάθουν άπαντες ότι οι λέξεις Μακεδονία και Ελλάς είναι συνώνυμες.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΜΕΛΟΣ Ο. Κ. Ε ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΛΑ. Ο. Σ

http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΗ ΔΥΣΚΑΜΨΙΑ.

ΑΘΗΝΑ 7-10-2008.

Η παγκόσμια οικονομική κρίση που οδηγεί στην κάμψη των χρηματοπιστωτικών οργανισμών δίνει την καλύτερη αφορμή για να εντοπιστούν οι αδυναμίες και τα αίτια των ολέθριων συνεπειών του πλέον διαδεδομένου σήμερα καπιταλιστικού συστήματος εξουσίας. Ωστόσο κάποιοι χειρισμοί και αποφάσεις των κυβερνήσεων των μεγάλων δυνάμεων, παρόλο που δεν αποσείουν τις καθοριστικές τους ευθύνες, καταδεικνύουν την συμβατότητα της επιλογής λύσεων που οι εδώ ιθύνοντες απορρίπτουν ως δήθεν μη ρεαλιστικές.

Η συσσώρευση του πλούτου των Εθνών στα χέρια των λίγων και άπληστων κεφαλαιοκρατών, το κλίμα της διεθνούς ανασφάλειας στην παραγωγική διαδικασία και η ανέχεια στο επενδυτικό και καταναλωτικό κοινό έχουν σαν φυσικό επακόλουθο την έλλειψη ρευστότητας και την ανάσχεση σε μεγάλο βαθμό των χρηματοοικονομικών συναλλαγών σε τράπεζες και χρηματιστήρια. Η απληστία των «εισπρακτόρων» της Παγκοσμιοποίησης παρασέρνει στην οικονομική ένδεια τους συναλλασσόμενους που κινδυνεύουν να απωλέσουν τα πενιχρά εισοδήματα του εργασιακού τους μόχθου που εναπόθεσαν σε καταθετικούς λογαριασμούς.

Στην χώρα μας τα πραγματικά προβλήματα της περιορισμένης αγοραστικής δυνάμεως των πολιτών, της αφαιμάξεως της μικρομεσαίας επιχειρηματικής δραστηριότητας και της κατοικίας από τους δανεισμούς και της εξαχρείωσης του κοινωνικού κράτους αντιμετωπίζονται ως βάρη που φορτώνονται στους ώμους του λαού μέσω ανεδαφικών φορολογιών. Ενώ στο παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον καταφεύγουν σε πρακτικές επίλυσης με κρατικές χρηματοδοτήσεις, εθνικοποιήσεις και οικονομικές χορηγήσεις από το τραπεζικό και ασφαλιστικό σύστημα , εδώ τα κόμματα της καθεστηκυίας τάξεως ξεπουλούν κερδοφόρες κρατικές επιχειρήσεις εθνικής στρατηγικής σημασίας.

Οι ευθύνες είναι εξίσου μοιρασμένες και υποκριτικά αλληλοεπιρριπτόμενες. Ωστόσο η κυβέρνηση Καραμανλή αδυνατεί να αντιληφθεί τις αναδυόμενες εθνικές και κοινωνικές ανάγκες βυθισμένη στα σκάνδαλα, τις επικερδείς ασχολίες ολίγων και τον ανταρτοπόλεμο στα πολιτικά χαρακώματα. Η κυβερνητική ανεπάρκεια επικαλύπτεται από την έντονη επίκληση της συνέχισης των υποτιθέμενων μεταρρυθμίσεων, της ανυποχώρητης στάσης έναντι των πιέσεων, της παροχής πενιχρών ενισχύσεων στους οικονομικά αδυνάτους και δανειακά εγκλωβισμένους και του ανοίγματος βουλευτών και υπουργών στην κοινωνία. Ωστόσο οι κυβερνητικές κινήσεις δεν διαθέτουν ουσιαστικό περιεχόμενο φερεγγυότητας.

Η προσπάθεια μετάδοσης κλίματος βεβαιότητας για μια νέα εκλογική νίκη «μυρίζει» εκλογές, ενώ η εγχώρια Σοσιαλδημοκρατία ονειρεύεται την αναστύλωση μιας «Δημοκρατικής Αριστεράς» με επιλεκτικές ευαισθησίες και τάσεις υποχωρητικότητας στα εσωτερικά ζητήματα και τις εθνικές ανάγκες της Πατρίδος. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από μια κυβερνητική πρόταση που να πατάει γερά και στους δύο άξονες του Εθνικού Κράτους, δίνοντας λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητας, ενισχύοντας παράλληλα την διεθνή παρουσία του Έθνους, όπως προτάσσει ο ΛΑΟΣ και ο Αρχηγός μας Γ. Καρατζαφέρης.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΜΕΛΟΣ ΤΩΝ Ο. Κ. Ε ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΛΑ. Ο. Σ

http://karachalios-spiros.blogspot.com

ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ ΠΙΕΣΕΙΣ

ΑΘΗΝΑ 6-10-2008.

Οι πιέσεις του Διεθνούς Νεοταξικού Συστήματος Διακυβέρνησης στο επίπεδο της διαχείρισης των οικονομικών πόρων από τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς και της διάθεσης στο κοινωνικό σύνολο κυριαρχούν στην άσκηση της παγκόσμιας πολιτικής και των διακρατικών επαφών. Η διαμόρφωση ενός στενότερου πλαισίου στον διαχειριστικό έλεγχο των εθνών περνά από την διεργασία της δέσμευσης των χρηματικών διαθεσίμων και την μεταφορά των επιχειρηματικών κινδύνων στην άσκηση της κεντρικής οικονομικής πολιτικής.

Οι καταπατητές των λαϊκών ελευθεριών και των κοινωνικών αγαθών εκτελούν την πιο σκληρή φάση της παγκόσμιας κυριαρχίας υπό το κράτος της πλήρους παράνοιας και αλαζονείας. Διακρίνουν την λαϊκή κατακραυγή που ξεσηκώνουν οι δικές τους επιλογές μέσω των δοτών κυβερνήσεων με τις κοινωνικές αδικίες και τις προσβολές των εθνικών κυριαρχιών και παράλληλα επιδιώκουν την διάσωση και την διαιώνιση της άρχουσας παρακμιακής κατάστασης μέσα από νέες μορφές εξουσιαστικού εταιρισμού.

Έτσι λοιπόν από την πολυεθνική επιχειρηματικότητα και τις κρατικές συμμαχίες περνάμε στη συνέχιση του πολιτικού παιχνιδιού με τις δήθεν υποχρεωτικές ιδεολογικές συγκλήσεις και τις μέχρι χθες παράταιρες κομματικές συνεργασίες. Φυσικά δεν λείπουν οι απαραίτητες δόσεις αντεγκλήσεων και μειωτικών χαρακτηρισμών επάνω σε ζητήματα εσωτερικής κατανάλωσης προκειμένου η αντιπαράθεση να λάβει ένα ουσιαστικό περιεχόμενο στα μάτια των θεατών και ψηφοφόρων. Συμβαίνει τούτο κατά κόρον και στις αμερικανικές εκλογές, με το χρήμα ωστόσο να γεφυρώνει χάσματα στην πατρίδα του Καπιταλισμού και να απελευθερώνει τρόπους επίλυσης προβλημάτων.

Στην Ελλάδα όμως τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά και οι ανάγκες της καθημερινότητας συνδέονται με την αδέσμευτη παρουσία του Κράτους και την υπεράσπιση της Εθνικής Γης. Ωστόσο παρά την «φρόνιμη» και «υπάκουη» τακτική του ντόπιου νεοταξικού κομματικού συρφετού κορυφής οι εσωτερικές τριβές και ζυμώσεις μετά βίας καλύπτουν τις εχθρικές κρούσεις και τα άσχημα μαντάτα στα Εθνικά μας ζητήματα.

Η Ελλάς δεν έχει την πολυτέλεια της γειτνίασης με κράτη που διαπνέονται από φιλικά αισθήματα απέναντί της ούτε από πολιτικές επιδιώξεις αθώες και αυτοφυείς. Και δεν είναι ασφαλώς ούτε κοινωνικά δίκαιο ούτε εθνικά επωφελές να κρύβεται η δυσχερής θέση της ελληνικής διπλωματίας από την τεχνητή σκιά που προσφέρουν οι κομματικοί διαξιφισμοί επί του ιερού εδάφους του Αγίου Όρους, οι διαγκωνισμοί γύρω από τις κοινωνικές παροχές και η αναζήτηση ή η απόρριψη κομματικών συμμαχιών για να ξεπεραστεί η λαϊκή απαίτηση για την αλλαγή καθεστωτικής νοοτροπίας.

Το είπε άλλωστε ο υφυπουργός οικονομίας Α. Μπέζας σε μια στιγμή πίεσης και ειλικρινείας ότι το Άγιο Όρος δεν είναι Οίκος εμπορίου. Η δε απελευθέρωση του πολίτη από τις δαγκάνες των τραπεζικών δανεισμών και των δυσμενών τους όρων πρέπει να είναι πολιτική πράξη συνείδησης και ουσίας κι όχι απλά μια πιλοτική κίνηση κοινωνικής αποδοχής ενώπιον μιας εκλογικής μάχης που αναζητείται ο χρόνος τέλεσης. Επιπλέον οι όποιες κομματικές συμμαχίες θα έπρεπε να κατευθύνονται στον στόχο της κοινωνικής συνοχής και της λαϊκής συνεργασίας για την συγκρότηση ενιαίου μετώπου απέναντι στην κορύφωση των επιβουλών του Νεοταξικού Διεθνισμού που δεχόμαστε καθοδόν προς τις αμερικανικές εκλογές στα εθνικά μας θέματα, αρχής γενομένοις από την Μακεδονία Μας.

Όμως οι ενταύθα προοδευτικές δυνάμεις της Σοσιαλδημοκρατίας, της Αριστεράς και της Οικολογίας πλειοδοτούν στους «μακεδονικούς» ενδοτισμούς, ενώ η φιλελεύθερη πλευρά ασχολείται με το μάλωμα των στελεχών της και αρνείται την διορθωτική πορεία της και την συνδρομή της Πατριωτικής Παράταξης που τείνει ο ΛΑΟΣ και ο Γ. Καρατζαφέρης προς το κοινό συμφέρον της Πατρίδος. Η Σκοπιανή πλευρά όμως δεν κωλυσιεργεί και μπροστά στις ζυμώσεις για το τελείωμα της υπόθεσης του ονόματος εκμεταλλεύεται κάθε ενέργεια των εγκαθέτων της και μάλιστα εντός του ελληνικού εδάφους.

Η περιοχή της Μελίτης επανέρχεται στο προσκήνιο μετά από την παρεμπόδιση που άσκησαν σε βάρος τεθωρακισμένων οχημάτων του Ελληνικού Στρατού εγκάθετοι του φιλοσκοπιανού κόμματος Ουράνιο Τόξο με την χρήση γεωργικών μηχανημάτων, γιατί τους ενοχλεί, λέει, η πίεση που δέχονται από τον στρατό μας και καταπιέζεται η «μακεδονικότητά» τους. Ο Σκοπιανός Πρωθυπουργός Γκρούεφσκι, εξαίρετος υπάλληλος του Νεοταξισμού, εξέφρασε την ανησυχία του για την θέση των «Μακεδόνων» στο βόρειο τμήμα της Ελλάδας από τις δραστηριότητες του στρατού μας, ελπίζοντας ότι το ελληνικό κράτος θα λάβει υπόψη του τις ανησυχίες των πολιτών και δεν θα προβεί σε επίδειξη ισχύος! Το δε Ελληνικό Κράτος των πολιτικάντηδων όχι μόνο διαπραγματεύεται την μοιρασιά της Μακεδονικής Κληρονομιάς με το κρατίδιο των Κομιτατζήδων που κρατά δέσμια την Β. Μακεδονία Μας, αλλά εξακολουθεί να συζητά κατόπιν της αναμίξεως στα εσωτερικά μας και την υποκίνηση στάσεως από τα Σκόπια.

Με μια τέτοια κυβερνητική πρακτική η Ελληνική Εθνική και Κοινωνική Παράταξη δεν πρόκειται να συμβιβαστεί ποτέ. Η συνέχιση της ανοχής στις προκλήσεις είναι ενδοτισμός, η δε αποδοχή μακεδονικών ερεισμάτων στα Σκόπια, είτε απλών είτε σύνθετων, θα αποτελέσει πράξη εθνικής μειοδοσίας. Πρέπει να απαιτήσουμε άμεσα την αναγνώριση των υπαρκτών εστιών ελληνικότητας περιοχών και πληθυσμών εντός των Σκοπίων και την ελεύθερη άσκηση των δικαιωμάτων τους. Η Ελλάδα πρέπει να αποτελέσει εγγυήτρια δύναμη στο πλευρό του βορειομακεδονικού Ελληνισμού. Η προάσπιση των Ελλήνων όπου γης είναι απαράβατη συνθήκη κυβερνητικής πρότασης.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΠΕΡΙ ΑΚΡΩΝ

ΑΘΗΝΑ 3-10-2008.

Οι δυσμενείς οικονομικές συνθήκες που διαμορφώνονται στο ευρύτερο διεθνές περιβάλλον και η υποβάθμιση του κοινωνικού ρόλου του πολίτη του παραδοσιακού Εθνικού Κράτους οδηγούν τα πράγματα στην δημιουργία νέων συσχετισμών και την αναζήτηση νέων μορφών διακυβέρνησης. Η ανέχεια που προκαλείται από την δέσμευση των πλουτοπαραγωγικών πόρων και των εθνικών εισοδημάτων στα χέρια μιας ολιγάριθμης νεοταξικής κάστας πολιτικών ιθυνόντων και πλουτοκρατών συνοδεύεται πλέον από την αφαίρεση των διαχειριστικών και κυριαρχικών δικαιωμάτων των πολιτών.

Το σύγχρονο Κράτος που οικοδομεί η Νέα Τάξη Πραγμάτων μέσω των εκλεκτών ανά Έθνος πολιτικών τέκνων της ξεκινά στην βάση της δημιουργίας από την χαλάρωση των ηθών και των συναλλαγών, διαρρηγνύει στην συνέχεια σύνορα και εθνικές συνειδήσεις και στο τέλος παραδίδει την Εθνική Κυριαρχία βορά στις ορέξεις της Διεθνούς Εξουσίας χάριν μιας υποθηκευμένης «ειρήνης» και μιας επίπλαστης ευημερίας. Μια ευημερία που δεν πρέπει να ενοχλείται από την ανεργία, την φτώχια, τα αρπαχθέντα εισοδήματα από μια μεθοδευμένη κρίση και από τον σαματά των τρομοκρατικών χτυπημάτων και των συμπλοκών σε κάποιες γειτονιές «κατώτερων» ανθρώπων. Αλλά για να φτάσουμε σ’ αυτό τον ύπατο βαθμό κρατικής υποτέλειας πρέπει να εκλείψει η κοινωνική ομοιογένεια, η Προσήλωση στην Πατρίδα, η Πίστη στις αξίες του Χριστιανισμού.

Η έφοδος του αντεθνικού και αντιανθρώπινου πολιτισμού χτυπά κατά μείζονα λόγο την πόρτα της Ευρώπης. Και είναι απολύτως λογικό να συμβαίνει, αφού εκείνη είναι που διαθέτει την ιστορική παράδοση και τα αποθέματα δυναμικότητας προκειμένου να σταματήσει την λαίλαπα της ομογενοποίησης και της ολοκληρωτικά διοικούμενης ανθρωπότητας υπό την πλήρη ανοχή των κυρίαρχων μέχρι σήμερα ιδεολογιών. Του Καπιταλισμού που έχει τσαλαπατήσει την έννοια της ελεύθερης αγοράς εξοβελίζοντας τον κρατικό παρεμβατισμό και της Σοσιαλδημοκρατίας που επιτίθεται με πάθος σε βάρος της ταυτότητος και των προστατευτικών θεσμών του Έθνους. Η φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και ο σοσιαλιστικός διεθνισμός ενώνουν τις δυνάμεις τους και συμβιώνουν υπέροχα μέσα στα όρια των σύγχρονων δεσμωτηρίων που έχουν διαμορφώσει σε βάρος των λαών.

Η γερή ψυχρολουσία και η πλήρης διάψευση των καλλιεργούμενων προσδοκιών από όλο το φάσμα των επιφανών και αρεστών του Νεοταξισμού έχει οδηγήσει τους πολίτες στην διαδικασία αναζήτησης και τελικά στην επιλογή προσώπων και φορέων που επιδιώκουν την επιστροφή στις ρίζες του Ανθρωποκεντρισμού και του Εθνικισμού, σ’ αυτή την σύνθεση που στην πραγματικότητα αποτελεί την ουσία του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. Κάποιοι άσπονδοι φίλοι της Ευρώπης επιθυμούν να προσδώσουν σ’ αυτόν τον ιστορικό σύνδεσμο διαστάσεις αντιδημοκρατικότητας και ακρότητας. Οι τελευταίες εκλογές στην Αυστρία με την παρεμφερή κρίση του πολιτικού συστήματος και τις μεταβολές στο πολιτικό σκηνικό σε σχέση με την Ελλάδα δίνουν μια καλή ευκαιρία να αποσαφηνιστούν τα όρια των λεγομένων πολιτικών άκρων.

Η επιστροφή στον πολίτη του διαχειριστικού ελέγχου του Κράτους, ο σεβασμός της ανθρώπινης προσωπικότητας και ασφάλειας, η ενθρόνιση του Έθνους και πάλι στο επίπεδο της Πολιτειακής Οντότητας που εκφράζει την οικουμενική διάσταση της Εθνικής Κοινότητας και η υποταγή του Κράτους στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του Έθνους δεν μπορούν παρά να χαρακτηριστούν σαν δομικά στοιχεία ύψιστης δημοκρατικότητας. Είναι ακριβώς αυτά τα στοιχεία που προσδιορίζουν την Κοσμοθεωρία του Εθνικισμού και λαμβάνουν την ιδεολογική τους έκφραση μέσα από την πολιτική πραγμάτωση ενός Εθνικού Κοινωνισμού. Μια πολιτική αναφορά που πατάει σταθερά και στα δυο της πόδια, εξυπηρετώντας τις ανάγκες βιωσιμότητας και υπεροχής της Πολιτείας. Το Εθνικό συμφέρον και την κοινωνική ευημερία. Μακριά και πέρα από σοσιαλιστικούς «παραδείσους» και καπιταλιστικές «ευδαιμονίες» που δεν έρχονται ποτέ.

Άλλη μια παράμετρος που εντάσσεται στα όρια του πατριωτικού παρεμβατισμού και της Εθνικής και Κοινωνικής αντίληψης των πραγμάτων είναι η Πίστη στα ανώτατα οράματα και ιδανικά που μπορεί να εμφυσήσει η ανυπέρβλητη Δημιουργική Δύναμη του Θεού. Μια Πίστη που εξυψώνει την ανθρώπινη προσωπικότητα σε έργα ανυπέρβλητα δημιουργικά με την επενέργεια της Θείας Χάριτος. Αυτή η ενισχυτική παρουσία του Θεού Πατέρα, πλήρως παραδεκτή από την Νομοτέλεια της Δημιουργίας και ενσωματωμένη στους θεμελίους λίθους της Εθνικής Ιδέας, στην Πατρίδα μας έχει πολλαπλώς πληγεί και αμφισβητηθεί από τις δυνάμεις της «Δημοκρατικής Προόδου» και κάποιους τάχα μου παραδοσιακούς συντηρητικούς με αφορμή κάποια μειοψηφικά «εκκλησιαστικά» στίγματα. Προφανώς βλέπουν στα εν λόγω στίγματα κάποιους βολικούς συμμάχους.

Προφανώς ήρθε η ώρα να αναθεωρηθεί η άποψη περί πολιτικών άκρων και να αποδοθούν οι ακρότητες εκεί που πραγματικά ανήκουν. Η συνθηματολογία Κοινωνική ασφάλεια για τους δικούς μας ανθρώπους, Κοινωνικό Κράτος αντί για μετανάστευση, Νόμος και Τάξη αντί για κατάχρηση ασύλου, Το σπίτι μας αντί για το Ισλάμ που χρησιμοποίησε το Αυστριακό Εθνικό Κόμμα της Ελευθερίας στις τελευταίες εκλογές κρίθηκε ως λογική κι όχι ως ακραία από το 18% των πολιτών που δεν μπορεί να χαρακτηριστούν ως ακραίοι. Αλλά και τα συνθήματα Όλους εμάς ενώνει η Ελλάς και η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες που καθιέρωσε ορθά ο Αρχηγός του ΛΑΟΣ Γ. Καρατζαφέρης προσθέτουν και δεν μειώνουν Ελλάδα και ενώνουν τους Έλληνες δημιουργικά και λογικά. Τα άκρα εστιάζονται στις επιδιώξεις της Καθεστηκυίας Τάξεως που θυσιάζουν την λογική της Πατρίδος στην παράνοια του Νεοταξισμού.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΜΕΛΟΣ Ο. Κ. Ε ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΛΑ. Ο. Σ

http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΠΕΡΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΩΝ

ΑΘΗΝΑ 2-10-2008.

Το κομματικό κατεστημένο της χώρας με τις εξωθεσμικές εξαρτήσεις και τις εξωτερικές δεσμεύσεις πνέει τα λοίσθια την ίδια στιγμή που οι πολίτες πνέουν τα μένεα εξαιτίας της επιδεικνυόμενης εξουσιαστικής ανικανότητας. Ο λαός αντιλαμβάνεται την υφιστάμενη αλλά και την επικείμενη λεηλασία της ψήφου του σε βάρος των ουσιαστικών αναγκών του.

Η ανέχεια, η παραγωγική στασιμότητα, η απαξίωση των δημόσιων οργανισμών και των επιχειρήσεων εθνικής στρατηγικής σημασίας, η αποδόμηση της εθνικής οικονομίας, η δυσχέρεια της διεθνούς θέσεως της Ελλάδος σε βάρος των εθνικών μας ζητημάτων αποτελούν μείζονες προβληματισμούς που σε σημαντικό βαθμό έχουν υποβαθμιστεί από τα κόμματα εξουσίας.

Κανείς νοήμων πολίτης δεν πείθεται ότι τα σκάνδαλα και η υπεξαίρεση του πλούτου που παράγει η κοινωνία είναι καταστάσεις μονοδιάστατες και προσωποπαγείς. Η διαδοχή της μιζέριας και του ευτελισμού της Πατρίδος καταγράφεται από τις δημοσκοπήσεις που για πρώτη φορά απηχούν την γνώμη του πολίτη.

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο το τέλος των εξαρτημένων μονοκομματικών διακυβερνήσεων είναι επιδίωξη εθνικά χρήσιμη και κοινωνικά αναγκαία. Η ανάληψη των ευθυνών κυβερνητικής διαχείρισης από σύνθετα σχήματα με την δυνατότητα κοινωνικής συμμετοχής και πατριωτικού παρεμβατισμού εμφανίζεται ως καθήκον και οφειλόμενη προσφορά. Είναι σαφές ότι η αναμέτρηση υφίσταται ανάμεσα στον Πατριωτισμό και τον Διεθνισμό.

Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός αντιλαμβάνεται την νέα πραγματικότητα και γνωρίζει ότι μια ενδεχόμενη συνεργασία πρέπει να έχει τα χαρακτηριστικά της επαγρύπνησης, της διορθωτικής επέμβασης στα κακώς κείμενα και της απαράγραπτης προώθησης της πολιτικής μας για την απάλειψη των κοινωνικών αδικιών, την επαναφορά των κοινωνικών αγαθών και πόρων στα λαϊκά στρώματα και την διάθεση του Κράτους στην αποκλειστική υπηρεσία του Έθνους.

Πρέπει ωστόσο να καταστεί σαφές ότι ο ΛΑΟΣ είναι κόμμα εξουσίας και σκοπεύει να κυβερνήσει την χώρα με Εθνικό και Κοινωνικό Ιδεολογικό Προσανατολισμό, μακριά από ακραίους φιλελευθερισμούς και ασύνορους σοσιαλισμούς. Στην παρούσα προσωρινή φάση η προέλαση της Σοσιαλδημοκρατίας και της Αριστεράς με τις ελαστικές κοινωνικές ευαισθησίες που χωράνε την λαθρομετανάστευση και τις νεοταξικές συνοδοιπορίες στα εθνικά μας θέματα πρέπει να αποτραπεί άπαξ δια παντός.

Η ΝΔ των φορολογικών επιδρομών, των σύνθετων προτάσεων αποσύνθεσης της Μακεδονίας Μας και των νεοταξικών δεσμών οδηγείται στο περιθώριο. Διότι ο ΛΑΟΣ δεν σκοπεύει να δώσει στην Πατρίδα μια κυβέρνηση εκτάκτου ανάγκης, αλλά εθνικής βιωσιμότητας. Αυτό που διεκδικούμε είναι η κοινωνική συμμαχία και η λαϊκή συνοδοιπορία με ενωτικούς κι όχι διαχωριστικούς όρους. Ο ΛΑΟΣ και ο Αρχηγός μας Γ. Καρατζαφέρης είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΜΕΛΟΣ ΤΩΝ Ο. Κ. Ε Εξωτερικών και Απασχόλησης ΛΑΟΣ

http://karachalios-spiros.blogspot.com