ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ

Η Ελλάδα σήμερα


ΝΕΑ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΛΥΤΡΩΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ.

ΑΘΗΝΑ 3-12-2008.

Ο κόσμος αλλάζει και ο ραγιαδισμός της πολιτικής μας τάξης συνεχίζεται. Η αδυναμία αξιοποίησης των ευκαιριών για την έξοδο φυγής από τα εθνικά και κοινωνικά μας αδιέξοδα υφίσταται ακόμα κι όταν σύγχρονες αναδυόμενες δυνάμεις και άλλες αφυπνιζόμενες προσεγγίζουν την Πατρίδα μας για την ανταλλαγή ωφελημάτων και ερεισμάτων. Ερείσματα σε γεωπολιτική επιρροή, οικονομική διείσδυση και εξοπλιστικά προγράμματα. Ανταγωνισμοί που αναπτύσσονται για την διάνοιξη νέων διαμετακομιστικών οδών και πυλών εισόδου, αλλά και την κατάληψη επίζηλης γεωστρατηγικής θέσης σε βάρος των δυνάμεων του Νεοταξισμού.

Κανείς δεν μπορεί να επικαλεστεί τον αντικειμενικό παράγοντα στις διακρατικές σχέσεις και τις διπλωματικές επαφές. Οι φιλίες μεταξύ των Εθνών τηρούνται όσο εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των εμπλεκομένων μερών. Μπορεί να έχουν αλλάξει οι εποχές και τα μέσα ικανοποιήσεως αυτών των συμφερόντων, όμως δεν έχει πάψει να αναζητείται από τα γερά και υγιή έθνη ζωτικός χώρος για την ανάπτυξη της Εθνικής Κοινότητος και την κάλυψη των αναγκών των πολιτών της με αυξητικό ρυθμό. Μια διαδικασία που ενδυναμώνει εθνικές οικονομίες και κρατικά μερίσματα και όχι προσωπικά χαρτοφυλάκια και συντεχνιακά συμφέροντα, μέσα από πολιτικές που αυξάνουν και αξιοποιούν τον τοπικό πληθυσμό χωρίς αχρείαστες λαθραίες μεταγγίσεις.

Δεν ζούμε σίγουρα σ’ έναν δίκαιο κόσμο. Οι πόλεμοι και οι απειλές δεν λείπουν από την διεθνή πολιτική πρακτική. Πόλεμοι που πραγματοποιούνται από τις Μεγάλες Δυνάμεις ενάντια σε κράτη σαφώς λιγότερο ισχυρά που έχουν την ατυχία να αποτελούν σημαντικά γεωπολιτικά περάσματα με προσοδοφόρα κοιτάσματα. Η αφορμή γι’ αυτούς τους πολέμους συνήθης. Ένας κακός και καταπιεστικός ηγέτης που σηκώνει κεφάλι συνήθως για λογαριασμό του κράτους του και ένα καθεστώς που ασχημονεί στις μειονότητες που φιλοξενεί και χρήζει μιας αιματοβαμμένης εκδημοκράτησης. Μόνο που λίγο πριν οι «καλοί» του κόσμου αυτού είχαν άριστες σχέσεις με τον «κακό» της υπόθεσης.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι σε κάθε εποχή θα υπάρχει μια ισχυρή κρατική οντότητα και μια συναφής συμμαχική αντίληψη που θα διαθέτει μια κυρίαρχη κοσμοθεωρία με τους δικούς της στόχους και τους αντίστοιχους κανόνες διακρατικών ισορροπιών και διανθρώπινων αξιών. Το έμφυτο στοιχείο του ανθρώπινου ανταγωνισμού περνά μέσα στη ζωή του Έθνους και βρίσκει την απήχησή του στην συλλογική οργάνωση με αποκλειστικό σκοπό την επιβράβευση της πρωτιάς. Η Παγκόσμια Κοινότητα έχει ανάγκη την παρουσία ενός ισχυρού Έθνους σε πολιτισμικό, τεχνολογικό, οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο που με την παρέμβαση και τα έργα του θα συμπαρασύρει την ανθρωπότητα να πραγματοποιήσει τα απαραίτητα μεγάλα βήματα προόδου. Δυστυχώς σ’ αυτό το επίπεδο η πολιτική τάξη της Πατρίδος μας έχει αποτύχει οικτρά, απουσιάζοντας από τις παγκόσμιες εξελίξεις που αφήνοντας πίσω τους τον παράγοντα άνθρωπο και τσαλαπατώντας την έννοια της κοινωνικής δικαιοσύνης αφήνουν ελεύθερο χώρο δράσης στον απάνθρωπο Νεοταξισμό.

Τα νέα γεωπολιτικά δεδομένα φέρνουν στο προσκήνιο με ταχύ και ορμητικό τρόπο την ανερχόμενη Κίνα ως ισχυρή περιφερειακή δύναμη και την νέα Ρωσία του Πούτιν ως ισχυρό αντίβαρο στην μέχρι σήμερα μονοκρατορία των ΗΠΑ. Και τα δύο αυτά Έθνη διακρίνονται στην θετική πολιτισμική διεργασία με βαθιά ελληνική παιδεία και επιρροές με την Κίνα να σημειώνει άνοδο στο εμπόριο και την Ρωσία στην ενέργεια και τους εξοπλισμούς. Πίσω όμως από αυτή την εξέλιξη βρίσκονται πολιτικές ηγεσίες με διαρκή παρουσία, σχέδιο και ισχυρή διπλωματία που δεν διαθέτει η σημερινή Ελλάς. Η άνοδος Ρωσίας και Κίνας ταρακούνησε τις ΗΠΑ που μετά τις νεοταξικές αντιπυραυλικές ασπίδες και τις στρατιωτικές αποτυχίες των κατακτητικών μισάνθρωπων πολέμων της πραγματοποίησε την πολιτική αλλαγή Ομπάμα κάτω από το βάρος της παγκόσμιας δυσμένειας και της οικονομικής της δυσχέρειας. Χωρίς όμως την αποτίναξη των νεοταξικών δεσμών.

Την ώρα που οι διεθνείς ισορροπίες μεταβάλλονται, μια κοινοβουλευτική ερώτηση εκθέτει το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών που αδιαφορεί για την τύχη των Ελλήνων που διαμένουν στα εδάφη της Β. Μακεδονίας Μας και συγκεκριμένα στην επαρχία της Πελαγονίας που ανήκει σήμερα στα Σκόπια. Σε ερώτηση που κατέθεσε στην Βουλή ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Κ. Αϊβαλιώτης η υπουργός μίλησε για πρώτη φορά για τους Έλληνες των Σκοπίων που όμως τούς αρνείται τον συνεκτικό χαρακτήρα της συγκροτημένης ελληνικής εθνικής μειονότητας. Μάλιστα η κα. Μπακογιάννη στην συγκεκριμένη απάντηση αναμασά την πενιχρή ποσοτική αρίθμηση των Ελλήνων που δίνουν οι Σκοπιανές αρχές, «ξεχνώντας» την σκοπιανή αποστέρηση του δικαιώματος της ελληνικότητας σε δεκάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας.

Οι ισχυρές χώρες όμως χτίζονται στηριγμένες στην ενίσχυση του κοινοτικού τρόπου διαβίωσης των εθνικών τους πληθυσμών σε κάθε σημείο της γης, χωρίς ενδοτισμούς συμπεριφορών και διακρίσεις κοινοτήτων. Ο Ελληνισμός της Ομογένειας και της Αλύτρωτης Ελλάδος πρέπει να αντιμετωπιστούν ως προέκταση του Ελληνικού Έθνους και εκφραστής του θελήματός του και της πολιτικής του με την ευθύνη και την δράση του Ελληνικού Κράτους. Οι δε συμμαχικές σχέσεις πρέπει να συνάπτονται με δεσμευτικούς όρους ανταποδοτικότητας και ισοτιμίας υπέρ της Ελλάδος. Μια Νέα, Δυνατή, Εθνικά και Κοινωνικά Ισχυρή Ελλάδα πρέπει να θέσει σε κίνηση την γεωπολιτική της υπεροχή και τα οικονομικά και γεωφυσικά της πλεονεκτήματα με όρους αυξητικούς υπέρ της Ελλάδος και των Ελλήνων.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια: