ΟΤΑΝ Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ
ΑΘΗΝΑ 24-12-2008.
Δύο από τα ιερότερα καθήκοντα μιας σοβαρής και ευνομούμενης Πολιτείας είναι αφενός η διαπαιδαγώγηση της Νεολαίας με στοιχεία πίστης στο έθνος και κοινωνικής αλληλεγγύης μακριά από τους κινδύνους σωματικής και πνευματικής προσβολής και αφετέρου η θωράκιση του Κράτους απέναντι στους εσωτερικούς και εξωτερικούς μηχανισμούς κατάλυσής του με την ενίσχυση των προστατευτικών του θεσμών. Παράλληλα η Οικονομία πρέπει να διατηρηθεί στα χέρια της Εθνικής Εργατικής Τάξης προκειμένου να εξασφαλιστεί η επάρκεια της εγχώριας αγοράς και η εργασιακή πληρότητα και κοινωνική συνοχή.
Αυτό που διαφαίνεται τούτες τις δύσκολες στιγμές για το Ελληνικό Έθνος, την Πατρίδα και τον λαό είναι η ανυπαρξία πολιτικής βούλησης στα καθεστωτικά κόμματα να αναλάβουν τις ευθύνες τους για το ξεχαρβάλωμα της κρατικής μηχανής και να λάβουν άμεσα μέτρα για την αποτροπή μιας σύγχρονης άλωσης του μητροπολιτικού Ελληνισμού. Προφανώς δεν αντιλαμβάνονται τους πραγματικούς κινδύνους μέσα στην παραζάλη του δυσώδους ανταγωνισμού για το ποιο κόμμα καταχράστηκε περισσότερα κρατικά χρήματα και ποια κυβέρνηση υπήρξε περισσότερη διεφθαρμένη.
Αυτή η Πολιτεία είναι σίγουρα επικίνδυνη για την βιωσιμότητα του Κράτους αφού το αποσυνδέει από την ζωογόνα κοιτίδα που αποτελεί ο γεννήτορας παράγοντας του Έθνους και το οδηγεί στα ζοφερά σκοτάδια της Παγκοσμιοποίησης των κοινωνιών δίχως σύνορα και πατρίδες, όπου οι ανελεύθερες μεταβολές θεωρούνται καθεστώς. Από την πρώτη στιγμή του χαμού του δεκαπεντάχρονου παιδιού και μετά, με ανατριχιαστική συνέχεια και άθλια ανατρεπτική συνέπεια, ξεδιπλώνεται το σενάριο της πτώσης που τώρα πια είναι βέβαιο ότι δεν έχει στόχο ούτε την ούτως ή άλλως αποτυχημένη και καταρρέουσα κυβέρνηση ούτε το πολίτευμα της κωμικής Αστικής «Δημοκρατίας» με τα πλούσια «ανταρτόπαιδα», αλλά το ίδιο το Ελληνικό Κράτος.
Η φημολογία για την ενδεχόμενη ύπαρξη τρίτου ασύλληπτου προσώπου εκτός του χώρου της αστυνομίας το βράδυ που χάθηκε μια ανθρώπινη ζωή και ξεκίνησε η ανθελληνική ανταρσία καπηλευόμενη τους νεανικούς αγώνες, η εύρεση και τρίτου κάλυκα που άρον –άρον αποδόθηκε σε άσχετη περίπτωση, η ακροαριστερή μεθόδευση κλίματος μίσους προς την αστυνομία, η εξάπλωση της ανταρσίας σ’ όλη την χώρα και τα προξενεία μας, οι καταλήψεις καναλιών, ιστορικών χώρων και σχολών, το άθλιο ψάξιμο και για νέο αίμα δείχνουν ξεκάθαρα την ύπαρξη ενός νεοταξικού δούρειου ίππου. Κάποιοι επιθυμούν την πλήρη εσωτερική αδρανοποίηση της χώρας και τον αποπροσανατολισμό των παραγωγικών δυνάμεων και των νέων του Έθνους μας στην κατεύθυνση μιας εμφύλιας σύγκρουσης. Και κάπου εκεί το δολοφονικό χέρι των ρουφιάνων του Παγκόσμιου Συστήματος Εξουσίας και των λαθρομεταναστών βοηθών τους ξαναχτυπά δύο φορές ηχηρά. Την πρώτη με πυροβολισμό σε βάρος νεαρού γιου συνδικαλιστή του ΚΚΕ και την δεύτερη με καταιγισμό πυρών σε βάρος κλούβας των ΜΑΤ από καλάσνικοφ που όλα δείχνουν ότι ο δράστης ή οι δράστες χρησιμοποίησαν μέσα από την πολυτεχνειούπολη.
Οι υποκινητές τού ολέθρου επιχειρούν να βάλουν όλους τους πολιτικούς χώρους στο παιχνίδι τους. Είναι σαφές ότι επιδιώκεται το αλληλοφάγωμα του λαού μας. Αυτό ακριβώς επισημαίνει στο περιοδικό Ρεσάλτο ο γνωστός κομμουνιστής μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης. Όσο κι αν διαφωνούμε με τις πολιτικές απόψεις του δεν μπορούμε να αρνηθούμε την διαύγεια νου και την διορατικότητα του ανδρός ένεκα της εμπειρίας του. Στο εν λόγω άρθρο ο κ. Θεοδωράκης λέει ότι στους εθνικούς, κοινωνικούς ή ιδεολογικούς αγώνες το μίσος είναι αναπόφευκτο αρκεί να κατευθύνεται στην σωστή κατεύθυνση. Αναφέρεται επίσης στους παλαιότερους αγώνες της ελληνικής Νεολαίας που γινόντουσαν υπέρ της ελευθερίας, της δημοκρατίας, των ατομικών δικαιωμάτων, της ειρήνης και της Κύπρου. Και καταλήγει στο συμπέρασμα της επιδιώξεως των εσωτερικών ερίδων.
Πραγματικά, τούτες τις ώρες το μίσος μας έπρεπε να κατευθυνθεί στην απόκρουση των εξωτερικών εχθρών και η εσωτερική μας δράση στην εμπέδωση της Κοινωνικής Δικαιοσύνης. Την ίδια στιγμή που συμβαίνουν όλα αυτά, στο Αιγαίο οι Τούρκοι προκαλούν θερμότατα επεισόδια σε βάρος της εθνικής μας ασφάλειας και κυριαρχίας. Στα Ίμια τουρκικά πολεμικά σκάφη προκαλούν και παρενοχλούν ελληνικά ψαράδικα με κίνδυνο απώλειας ζωής και την έντονη συμμετοχή του Λιμενικού και του Πολεμικού μας Ναυτικού, ενώ στο Ανατολικό Αιγαίο οι τουρκικές προκλήσεις συνεχίζονται με αποκλεισμούς από αέρος και θαλάσσης πέριξ των ελληνικών νησιών. Σε ό,τι αφορά το ιδεολογικό οπλοστάσιο της Πατρίδος η απουσία της δημιουργικής μαζικότητας είναι καταφανής και η δημοκρατική έκφραση απούσα.
Είναι η ώρα να αναλάβει η Ελληνική Εθνικοκοινωνική Παράταξη πρωτοβουλίες λαϊκής στήριξης και κυβερνητικής ευθύνης. Να πάρουμε στα χέρια μας το έργο της ορθής και Πατριωτικής κοινωνικής ενημέρωσης και να προτείνουμε εξόδους διαφυγής από την κρίση. Μια κρίση απείρως χειρότερη από την οικονομική. Να απαιτήσουμε την έξοδο από την χώρα όσων επιβουλεύονται την εθνική μας ακεραιότητα και την κοινωνική συνοχή και όσων καταχρώνται ανοχές και φιλοξενία. Να οικοδομήσουμε μια Νέα Εθνική και Λαϊκή Δημοκρατία επάνω στην πραγματική συνεργασία των Ελλήνων χωρίς μεθοδευμένες πάλες των τάξεων. Να στηριχθούμε στους Άριστους Μαχητές του Έθνους με μόνο κριτήριο το Χρέος και την Πίστη στους Έλληνες και την Ελλάδα. Να αποδώσουμε την εργασιακή ασφάλεια και αυτοτέλεια στον λαό και την εθνική ολοκλήρωση σ’ έναν πανίσχυρο Ελληνισμό.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
Αυτό που διαφαίνεται τούτες τις δύσκολες στιγμές για το Ελληνικό Έθνος, την Πατρίδα και τον λαό είναι η ανυπαρξία πολιτικής βούλησης στα καθεστωτικά κόμματα να αναλάβουν τις ευθύνες τους για το ξεχαρβάλωμα της κρατικής μηχανής και να λάβουν άμεσα μέτρα για την αποτροπή μιας σύγχρονης άλωσης του μητροπολιτικού Ελληνισμού. Προφανώς δεν αντιλαμβάνονται τους πραγματικούς κινδύνους μέσα στην παραζάλη του δυσώδους ανταγωνισμού για το ποιο κόμμα καταχράστηκε περισσότερα κρατικά χρήματα και ποια κυβέρνηση υπήρξε περισσότερη διεφθαρμένη.
Αυτή η Πολιτεία είναι σίγουρα επικίνδυνη για την βιωσιμότητα του Κράτους αφού το αποσυνδέει από την ζωογόνα κοιτίδα που αποτελεί ο γεννήτορας παράγοντας του Έθνους και το οδηγεί στα ζοφερά σκοτάδια της Παγκοσμιοποίησης των κοινωνιών δίχως σύνορα και πατρίδες, όπου οι ανελεύθερες μεταβολές θεωρούνται καθεστώς. Από την πρώτη στιγμή του χαμού του δεκαπεντάχρονου παιδιού και μετά, με ανατριχιαστική συνέχεια και άθλια ανατρεπτική συνέπεια, ξεδιπλώνεται το σενάριο της πτώσης που τώρα πια είναι βέβαιο ότι δεν έχει στόχο ούτε την ούτως ή άλλως αποτυχημένη και καταρρέουσα κυβέρνηση ούτε το πολίτευμα της κωμικής Αστικής «Δημοκρατίας» με τα πλούσια «ανταρτόπαιδα», αλλά το ίδιο το Ελληνικό Κράτος.
Η φημολογία για την ενδεχόμενη ύπαρξη τρίτου ασύλληπτου προσώπου εκτός του χώρου της αστυνομίας το βράδυ που χάθηκε μια ανθρώπινη ζωή και ξεκίνησε η ανθελληνική ανταρσία καπηλευόμενη τους νεανικούς αγώνες, η εύρεση και τρίτου κάλυκα που άρον –άρον αποδόθηκε σε άσχετη περίπτωση, η ακροαριστερή μεθόδευση κλίματος μίσους προς την αστυνομία, η εξάπλωση της ανταρσίας σ’ όλη την χώρα και τα προξενεία μας, οι καταλήψεις καναλιών, ιστορικών χώρων και σχολών, το άθλιο ψάξιμο και για νέο αίμα δείχνουν ξεκάθαρα την ύπαρξη ενός νεοταξικού δούρειου ίππου. Κάποιοι επιθυμούν την πλήρη εσωτερική αδρανοποίηση της χώρας και τον αποπροσανατολισμό των παραγωγικών δυνάμεων και των νέων του Έθνους μας στην κατεύθυνση μιας εμφύλιας σύγκρουσης. Και κάπου εκεί το δολοφονικό χέρι των ρουφιάνων του Παγκόσμιου Συστήματος Εξουσίας και των λαθρομεταναστών βοηθών τους ξαναχτυπά δύο φορές ηχηρά. Την πρώτη με πυροβολισμό σε βάρος νεαρού γιου συνδικαλιστή του ΚΚΕ και την δεύτερη με καταιγισμό πυρών σε βάρος κλούβας των ΜΑΤ από καλάσνικοφ που όλα δείχνουν ότι ο δράστης ή οι δράστες χρησιμοποίησαν μέσα από την πολυτεχνειούπολη.
Οι υποκινητές τού ολέθρου επιχειρούν να βάλουν όλους τους πολιτικούς χώρους στο παιχνίδι τους. Είναι σαφές ότι επιδιώκεται το αλληλοφάγωμα του λαού μας. Αυτό ακριβώς επισημαίνει στο περιοδικό Ρεσάλτο ο γνωστός κομμουνιστής μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης. Όσο κι αν διαφωνούμε με τις πολιτικές απόψεις του δεν μπορούμε να αρνηθούμε την διαύγεια νου και την διορατικότητα του ανδρός ένεκα της εμπειρίας του. Στο εν λόγω άρθρο ο κ. Θεοδωράκης λέει ότι στους εθνικούς, κοινωνικούς ή ιδεολογικούς αγώνες το μίσος είναι αναπόφευκτο αρκεί να κατευθύνεται στην σωστή κατεύθυνση. Αναφέρεται επίσης στους παλαιότερους αγώνες της ελληνικής Νεολαίας που γινόντουσαν υπέρ της ελευθερίας, της δημοκρατίας, των ατομικών δικαιωμάτων, της ειρήνης και της Κύπρου. Και καταλήγει στο συμπέρασμα της επιδιώξεως των εσωτερικών ερίδων.
Πραγματικά, τούτες τις ώρες το μίσος μας έπρεπε να κατευθυνθεί στην απόκρουση των εξωτερικών εχθρών και η εσωτερική μας δράση στην εμπέδωση της Κοινωνικής Δικαιοσύνης. Την ίδια στιγμή που συμβαίνουν όλα αυτά, στο Αιγαίο οι Τούρκοι προκαλούν θερμότατα επεισόδια σε βάρος της εθνικής μας ασφάλειας και κυριαρχίας. Στα Ίμια τουρκικά πολεμικά σκάφη προκαλούν και παρενοχλούν ελληνικά ψαράδικα με κίνδυνο απώλειας ζωής και την έντονη συμμετοχή του Λιμενικού και του Πολεμικού μας Ναυτικού, ενώ στο Ανατολικό Αιγαίο οι τουρκικές προκλήσεις συνεχίζονται με αποκλεισμούς από αέρος και θαλάσσης πέριξ των ελληνικών νησιών. Σε ό,τι αφορά το ιδεολογικό οπλοστάσιο της Πατρίδος η απουσία της δημιουργικής μαζικότητας είναι καταφανής και η δημοκρατική έκφραση απούσα.
Είναι η ώρα να αναλάβει η Ελληνική Εθνικοκοινωνική Παράταξη πρωτοβουλίες λαϊκής στήριξης και κυβερνητικής ευθύνης. Να πάρουμε στα χέρια μας το έργο της ορθής και Πατριωτικής κοινωνικής ενημέρωσης και να προτείνουμε εξόδους διαφυγής από την κρίση. Μια κρίση απείρως χειρότερη από την οικονομική. Να απαιτήσουμε την έξοδο από την χώρα όσων επιβουλεύονται την εθνική μας ακεραιότητα και την κοινωνική συνοχή και όσων καταχρώνται ανοχές και φιλοξενία. Να οικοδομήσουμε μια Νέα Εθνική και Λαϊκή Δημοκρατία επάνω στην πραγματική συνεργασία των Ελλήνων χωρίς μεθοδευμένες πάλες των τάξεων. Να στηριχθούμε στους Άριστους Μαχητές του Έθνους με μόνο κριτήριο το Χρέος και την Πίστη στους Έλληνες και την Ελλάδα. Να αποδώσουμε την εργασιακή ασφάλεια και αυτοτέλεια στον λαό και την εθνική ολοκλήρωση σ’ έναν πανίσχυρο Ελληνισμό.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου