ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ
ΑΘΗΝΑ 25-3-2009.
Τούτες τις μέρες που η επικαιρότητα τροφοδοτείται σχεδόν μονοπωλιακά από την οικονομική κρίση που σκάρωσαν οι παγκόσμιοι εξουσιαστές, τις κυβερνητικές βουλήσεις και τις προτεινόμενες λύσεις, κάποιοι ακαδημαϊκοί και πολιτικοί ταγοί επέτρεψαν να έρθει από την πίσω πόρτα της ενημέρωσης το ζήτημα του πανεπιστημιακού ασύλου. Πρόκειται για την γνωστή παγκόσμια αποκλειστικότητα και πρωτοτυπία που κατέχει η Πατρίδα μας σε όλη την ιστορική διαδρομή τής καθώς πρέπει Αστικής «Δημοκρατίας» με τα πολλά δικαιώματα για τους λίγους και τα ελάχιστα ή μηδαμινά δικαιώματα για τους πολλούς.
Σε μια χώρα που καταδυναστεύεται από την έξαρση της εγκληματικότητας και τον αυταρχισμό των παρακρατικών της νεοταξικής εξουσίας αποτελεί παρανοϊκή πολυτέλεια να επιτρέπουμε την ανοχή στην δημιουργία θυλάκων προστασίας της παρανομίας μέσα σε εκπαιδευτικά ιδρύματα. Τα πέτρινα αυτά χρόνια που ο Διεθνιστικός Νεοταξισμός επελαύνει σε βάρος του Εθνικού Κράτους επιφέροντας σοβαρά τραύματα στους θεμέλιους θεσμούς και τις αξίες του, αποτελεί ύψιστη υποχρέωση της Πολιτείας να θωρακίσει την Εθνική μας Παιδεία και να προστατεύσει την Ελληνική Νεολαία από τις μολυσματικές επιρροές του καιρού μας.
Μας έχουν μάθει οι ινστρούχτορες της μετριασμένης και απόλυτα υποταγμένης «πολυφωνίας» ότι το πανεπιστημιακό άσυλο έχει θεσπισθεί από κάποια «φωτισμένα» μυαλά προκειμένου να εξασφαλιστεί η ανεμπόδιστη διακίνηση ιδεών στις σχολές και να εξασφαλιστεί η ελευθερία δράσης της εκπαιδευτικής μας κοινότητας. Μας έχουν πει ακόμη ότι η ίδια η εκπαιδευτική κοινότητα και οι οργανωμένοι φορείς της, οι εκπαιδευτικοί, οι φοιτητές και οι εντεταλμένες συνδικαλιστικές παρατάξεις δηλαδή είναι αρμόδιοι, αλλά και ικανοί να διαφυλάξουν την ευταξία και την ομαλότητα στους χώρους που τους εμπιστεύτηκαν η Πολιτεία και ο λαός. Μας βεβαιώνουν ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν στην υποχρέωση να αποδώσουν στην Ελληνική Κοινωνία υπεύθυνους και καταρτισμένους πολίτες, έτοιμους να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Και μας ζητούν τέλος να προστατεύσουμε τάχα το άσυλο από τις δυνάμεις της αυθαιρεσίας.
Η διαφορά είναι ότι η αυθαιρεσία έχει περάσει ήδη εντός των πεσμένων τειχών των εργαστηρίων του πνεύματος και της ελευθερίας με την πεμπτουσία των δύο αυτών δομικών στοιχείων να έχει παραγκωνισθεί. Σήμερα που ο ελληνικός λαός ταλανίζεται από την έξαρση της αλλοδαπής εγκληματικότητας, σήμερα που η εύκολη ροπή προς την παραβατική συμπεριφορά έχει γίνει εργαλείο για την αναξιοκρατική ανέλιξη και τον αισχρό πλουτισμό, σήμερα που τα εθνικά μας σύμβολα καίγονται από ημεδαπούς και αλλοδαπούς υπηρέτες της Νέας Τάξης Πραγμάτων, σήμερα κάποιοι ακαδημαϊκοί «φωστήρες» και τα εκκολαπτόμενα έρμαια του Συστήματος Εξουσίας φυλάνε ανάμεσά τους τούς εμπρηστές της εθνικής μας συνείδησης και έχουν θάψει τους θησαυρούς της εθνικής μας γνώσης. Τους πληροφορούμε λοιπόν ότι το άσυλό τους είναι περιττό και ότι έχει αποτύχει στην αποστολή του. Τουλάχιστον την φανερή, γιατί η αναστάτωση που έχουν επιφέρει οι παρακρατικοί του Διεθνιστικού Νεοταξισμού προς όφελος των εξουσιαστικών αφεντικών τους στην ζωή του Έθνους είναι ορατή.
Έχει αποτύχει το πανεπιστημιακό άσυλο, γιατί η ελεύθερη διακίνηση ιδεών είναι μια παρωδία που στήσανε οι ίδιοι οι δημιουργοί του. Γιατί αν ίσχυε η ελευθερία της ιδεολογικής έκφρασης, τότε θα υπήρχε η δυνατότητα εκπροσώπησης του Ελληνικού Εθνικισμού και δεν θα ενδύονταν τον ρόλο του προστάτη και του χωροφύλακα της συστημικής «νομιμότητας» οι θλιβερές μειοψηφίες της Αριστεράς και των ακραίων εκδοχών της. Τα δε φοιτητικά συνδικαλιστικά δρώμενα δεν θα είχαν μετατραπεί σε εκκολαπτήρια ταγών της συμφοράς με τις φιλελεύθερες και σοσιαλιστικές πολιτικές οδηγίες και αμάσητες προτάσεις να μεταφέρονται από τα κομματικά γραφεία στις σχολές. Οι φοιτητοπατέρες και οι καθηγητοπατέρες θα είχαν φροντίσει να κρατήσουν έξω από τις σχολές τούς εραστές της κουκουλοφορούσας τρομοκρατίας.
Έχει αποτύχει ακόμη το άσυλο, διότι η ελευθερία δράσης της εκπαιδευτικής κοινότητας έχει καταστεί κενό γράμμα ακόμη και στην περίπτωση της παρακώλυσης του έργου αυτής από κάποιους ελάχιστους ανεγκέφαλους που το παίζουν καταληψίες, αφαιρώντας από τους πολλούς το δικαίωμα στην γνώση. Διότι θα πρέπει να θυμίσουμε ότι η κατάληψη εκπαιδευτικού ιδρύματος συνιστά ποινικό αδίκημα και αποτελεί μέσο στέρησης της ελευθερίας του ατόμου, αλλά και κοινωνικής αναστάτωσης. Πολύ δε περισσότερο όταν καθίσταται εργαλείο των γνωστών ομάδων του περιθωρίου. Έχει αποτύχει ακόμη το άσυλο, διότι έχει εκβάλλει την ευταξία και την ομαλότητα από τις σχολές με την αποτυχία της στηρίξεως αυτών των αγαθών από τους εκπαιδευτικούς φορείς και την ατολμία καταπολεμήσεως των παραβατικών συμπεριφορών από την σημερινή Πολιτεία.
Πρέπει να δούμε κατάματα τις αλήθειες και τις ωφέλιμες επιδιώξεις. Το πανεπιστημιακό άσυλο κινήθηκε αντίθετα με τα όσα μεγαλόστομα μας ειπώθηκαν υποκριτικά και βέβαια δεν υπάρχει σε καμία χώρα του κόσμου. Πουθενά όμως δεν καταπιέζεται τόσο δόλια η αληθινή έκφραση λόγου και ιδεών. Και ακριβώς αυτό πρέπει να πετύχουμε. Να κάνουμε τα πανεπιστημιακά ιδρύματα χώρους παραγωγής γόνιμων σκέψεων και έργων και να εξάγουμε υπεύθυνους πολίτες με Εθνική Γνώση και Επαγγελματική Κατάρτιση. Να υπερασπιστούμε την Ελληνική Νεολαία και ταυτόχρονα να την εμπιστευτούμε στον αγώνα της προάσπισης του Ελληνισμού. Δεν χρειαζόμαστε άσυλα ανελευθερίας. Χρειαζόμαστε μια Γνήσια Εθνική Παιδεία για μια Ισχυρή Εθνική και Κοινωνική Ελλάδα.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnapopsis.blogspot.com/
Σε μια χώρα που καταδυναστεύεται από την έξαρση της εγκληματικότητας και τον αυταρχισμό των παρακρατικών της νεοταξικής εξουσίας αποτελεί παρανοϊκή πολυτέλεια να επιτρέπουμε την ανοχή στην δημιουργία θυλάκων προστασίας της παρανομίας μέσα σε εκπαιδευτικά ιδρύματα. Τα πέτρινα αυτά χρόνια που ο Διεθνιστικός Νεοταξισμός επελαύνει σε βάρος του Εθνικού Κράτους επιφέροντας σοβαρά τραύματα στους θεμέλιους θεσμούς και τις αξίες του, αποτελεί ύψιστη υποχρέωση της Πολιτείας να θωρακίσει την Εθνική μας Παιδεία και να προστατεύσει την Ελληνική Νεολαία από τις μολυσματικές επιρροές του καιρού μας.
Μας έχουν μάθει οι ινστρούχτορες της μετριασμένης και απόλυτα υποταγμένης «πολυφωνίας» ότι το πανεπιστημιακό άσυλο έχει θεσπισθεί από κάποια «φωτισμένα» μυαλά προκειμένου να εξασφαλιστεί η ανεμπόδιστη διακίνηση ιδεών στις σχολές και να εξασφαλιστεί η ελευθερία δράσης της εκπαιδευτικής μας κοινότητας. Μας έχουν πει ακόμη ότι η ίδια η εκπαιδευτική κοινότητα και οι οργανωμένοι φορείς της, οι εκπαιδευτικοί, οι φοιτητές και οι εντεταλμένες συνδικαλιστικές παρατάξεις δηλαδή είναι αρμόδιοι, αλλά και ικανοί να διαφυλάξουν την ευταξία και την ομαλότητα στους χώρους που τους εμπιστεύτηκαν η Πολιτεία και ο λαός. Μας βεβαιώνουν ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν στην υποχρέωση να αποδώσουν στην Ελληνική Κοινωνία υπεύθυνους και καταρτισμένους πολίτες, έτοιμους να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Και μας ζητούν τέλος να προστατεύσουμε τάχα το άσυλο από τις δυνάμεις της αυθαιρεσίας.
Η διαφορά είναι ότι η αυθαιρεσία έχει περάσει ήδη εντός των πεσμένων τειχών των εργαστηρίων του πνεύματος και της ελευθερίας με την πεμπτουσία των δύο αυτών δομικών στοιχείων να έχει παραγκωνισθεί. Σήμερα που ο ελληνικός λαός ταλανίζεται από την έξαρση της αλλοδαπής εγκληματικότητας, σήμερα που η εύκολη ροπή προς την παραβατική συμπεριφορά έχει γίνει εργαλείο για την αναξιοκρατική ανέλιξη και τον αισχρό πλουτισμό, σήμερα που τα εθνικά μας σύμβολα καίγονται από ημεδαπούς και αλλοδαπούς υπηρέτες της Νέας Τάξης Πραγμάτων, σήμερα κάποιοι ακαδημαϊκοί «φωστήρες» και τα εκκολαπτόμενα έρμαια του Συστήματος Εξουσίας φυλάνε ανάμεσά τους τούς εμπρηστές της εθνικής μας συνείδησης και έχουν θάψει τους θησαυρούς της εθνικής μας γνώσης. Τους πληροφορούμε λοιπόν ότι το άσυλό τους είναι περιττό και ότι έχει αποτύχει στην αποστολή του. Τουλάχιστον την φανερή, γιατί η αναστάτωση που έχουν επιφέρει οι παρακρατικοί του Διεθνιστικού Νεοταξισμού προς όφελος των εξουσιαστικών αφεντικών τους στην ζωή του Έθνους είναι ορατή.
Έχει αποτύχει το πανεπιστημιακό άσυλο, γιατί η ελεύθερη διακίνηση ιδεών είναι μια παρωδία που στήσανε οι ίδιοι οι δημιουργοί του. Γιατί αν ίσχυε η ελευθερία της ιδεολογικής έκφρασης, τότε θα υπήρχε η δυνατότητα εκπροσώπησης του Ελληνικού Εθνικισμού και δεν θα ενδύονταν τον ρόλο του προστάτη και του χωροφύλακα της συστημικής «νομιμότητας» οι θλιβερές μειοψηφίες της Αριστεράς και των ακραίων εκδοχών της. Τα δε φοιτητικά συνδικαλιστικά δρώμενα δεν θα είχαν μετατραπεί σε εκκολαπτήρια ταγών της συμφοράς με τις φιλελεύθερες και σοσιαλιστικές πολιτικές οδηγίες και αμάσητες προτάσεις να μεταφέρονται από τα κομματικά γραφεία στις σχολές. Οι φοιτητοπατέρες και οι καθηγητοπατέρες θα είχαν φροντίσει να κρατήσουν έξω από τις σχολές τούς εραστές της κουκουλοφορούσας τρομοκρατίας.
Έχει αποτύχει ακόμη το άσυλο, διότι η ελευθερία δράσης της εκπαιδευτικής κοινότητας έχει καταστεί κενό γράμμα ακόμη και στην περίπτωση της παρακώλυσης του έργου αυτής από κάποιους ελάχιστους ανεγκέφαλους που το παίζουν καταληψίες, αφαιρώντας από τους πολλούς το δικαίωμα στην γνώση. Διότι θα πρέπει να θυμίσουμε ότι η κατάληψη εκπαιδευτικού ιδρύματος συνιστά ποινικό αδίκημα και αποτελεί μέσο στέρησης της ελευθερίας του ατόμου, αλλά και κοινωνικής αναστάτωσης. Πολύ δε περισσότερο όταν καθίσταται εργαλείο των γνωστών ομάδων του περιθωρίου. Έχει αποτύχει ακόμη το άσυλο, διότι έχει εκβάλλει την ευταξία και την ομαλότητα από τις σχολές με την αποτυχία της στηρίξεως αυτών των αγαθών από τους εκπαιδευτικούς φορείς και την ατολμία καταπολεμήσεως των παραβατικών συμπεριφορών από την σημερινή Πολιτεία.
Πρέπει να δούμε κατάματα τις αλήθειες και τις ωφέλιμες επιδιώξεις. Το πανεπιστημιακό άσυλο κινήθηκε αντίθετα με τα όσα μεγαλόστομα μας ειπώθηκαν υποκριτικά και βέβαια δεν υπάρχει σε καμία χώρα του κόσμου. Πουθενά όμως δεν καταπιέζεται τόσο δόλια η αληθινή έκφραση λόγου και ιδεών. Και ακριβώς αυτό πρέπει να πετύχουμε. Να κάνουμε τα πανεπιστημιακά ιδρύματα χώρους παραγωγής γόνιμων σκέψεων και έργων και να εξάγουμε υπεύθυνους πολίτες με Εθνική Γνώση και Επαγγελματική Κατάρτιση. Να υπερασπιστούμε την Ελληνική Νεολαία και ταυτόχρονα να την εμπιστευτούμε στον αγώνα της προάσπισης του Ελληνισμού. Δεν χρειαζόμαστε άσυλα ανελευθερίας. Χρειαζόμαστε μια Γνήσια Εθνική Παιδεία για μια Ισχυρή Εθνική και Κοινωνική Ελλάδα.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnapopsis.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου