ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΙΚΟΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ
ΑΘΗΝΑ 8-4-2009.
Σημαντικές και ιστορικές στιγμές καταγράφονται τις τελευταίες ημέρες στα διεθνή πολιτικά πράγματα με τις διαρκείς συναντήσεις και τα συνέδρια που διενεργήθηκαν να αφορούν έντονα την Πατρίδα μας και να διευρύνουν τον ορίζοντα των ευκαιριών, αλλά και των κινδύνων για τα εθνικά μας συμφέροντα. Το βαρόμετρο των εξελίξεων ασφαλώς θα αποτελέσει η ετοιμότητα της πολιτικής μας ηγεσίας και η ύπαρξη ή όχι σχεδίου εθνικής στρατηγικής πολιτικής.
Και ενώ το Κοινοβούλιο αναλώνεται σε αντιπαραθέσεις πολιτικών και επιχειρηματιών σε βάρος των Ελλήνων που διαμένουν στις λεγόμενες άγονες γραμμές της νησιωτικής Ελλάδος, άγονη παραμένει η θωράκιση της χώρας απέναντι στις συμπεριφορές των αρπακτικών γειτόνων μας που εκτρέφουν και μας πέμπουν ένα σημαντικό μέρος των σημερινών εσωτερικών μας προβλημάτων δίκην λαθρομεταναστεύσεως, ενώ παράλληλα η πολυμορφία των διπλωματικών επαφών και των διακρατικών συμφερόντων απαιτούν γρήγορα αντανακλαστικά προς πάσα κατεύθυνση. Στο Αιγαίο, την Κύπρο και την Μακεδονία Μας εστιάζονται τα σημεία της αφετηρίας μιας ελληνικής εξωτερικής πολιτικής απαιτήσεων και ισχύος με την επίτευξη φραγής στην βουλιμία των Τούρκων καταρχήν και των λοιπών βαλκανικών αθυρμάτων του Διεθνιστικού Νεοταξισμού.
Τόσο οι ενοχλήσεις στο επίπεδο των γνωστών θρασύτατων παρενοχλήσεων και διεκδικήσεων όσο και τα επίχειρα της εθνοβλαβούς πολυπολιτισμικότητας και εγκληματικότητας από τις γειτονικές κρατικές πύλες της ανομίας διαθέτουν μια ευρύτερη βουλιμία εξυπηρετήσεως των συμφερόντων μιας άθλιας Παγκόσμιας Εξουσίας που ορέγεται γεωπολιτικούς ελέγχους και διαπνέεται από έναν ανθελληνικό σύμπλεγμα κατωτερότητας. Ασφαλώς τα συμφέροντα της Τουρκίας και των Σκοπίων από την μια πλευρά και της Ελλάδος από την άλλη δεν είναι δυνατόν να συναντηθούν ποτέ διότι η ανταγωνιστικότητα και τα διεκδικήσιμα εδάφη που έχουν αποκολληθεί από την Ελλάδα και η αναγωγή των επίβουλων κρατών σε γεωστρατηγικές βάσεις και προγεφυρώματα της Νέας Τάξης Πραγμάτων, κύριος εκφραστής της οποίας είναι το κράτος των ΗΠΑ, θα στέκουν μέχρι επιβολής του δικαίου ανάμεσά μας.
Στα πλαίσια αυτών των έντονων διεργασιών και της μεταβολής της δυναμικής ανάμεσα στα παραδοσιακά συμμαχικά στρατόπεδα, δυστυχώς η Πατρίδα μας υπολείπεται ενεργούς παρουσίας με σοβαρή ευθύνη της πολιτικής μας ηγεσίας. Έτσι λοιπόν ο Αμερικανός Πρόεδρος Ομπάμα σε μια προσπάθεια να αποκαταστήσει την τραυματισμένη ηγεμονία των ΗΠΑ περιοδεύει στα διάφορα συνέδρια μοιράζοντας επικρίσεις για όσα κράτη αψηφούν την νεοταξική κυριαρχία και αποδίδοντας εύσημα και σχήμα χωροφύλακα σε όσους σταβλίζονται πειθήνια και υπάκουα. Τα ανοίγματα προς τον ισλαμικό κόσμο είναι επιλεκτικά και σκοπεύουν απλώς να περιορίσουν τις αντιαμερικανικές εστίες αντιστάσεων, προσελκύοντας ευκαιριακούς συνοδοιπόρους.
Οι ενοχλητικές παρεμβάσεις των ΗΠΑ δημιουργούν έντονο προβληματισμό και αφυπνίζουν τα αντανακλαστικά αντιδράσεως των ευρωπαϊκών δυνάμεων της Γερμανίας και της Γαλλίας που ζητούν τον δικό τους ζωτικό χώρο δράσης. Ο Πρόεδρος Ομπάμα ζητά προκλητικά την είσοδο της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και εξυπηρετείται από την προκλητική της συμπεριφορά στα πλαίσια του ΝΑΤΟ απέναντι στις γαλλικές επιδιώξεις και τον διορισμό του νέου γενικού γραμματέα που επιδιώκεται η ποδηγέτησή του. Είδαμε να επιχειρείται να δυσκολευτεί η επαναφορά της Γαλλίας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ και να αποκτηθεί τουρκικό έρεισμα στις δομές και τις αποφάσεις της νέας νατοϊκής διοικήσεως.
Οι προκλήσεις όμως είναι αρκετά φανερές και άμεσες απέναντι στο Ελληνικό Έθνος και την μαρτυρική Κύπρο Μας. Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Μουν πρόσφατα συναντήθηκε με τον κατοχικό ηγέτη των Τουρκοκυπρίων Ταλάτ δίνοντας μια ακόμη νομιμοποίηση του ρόλου του, ενώ ο εκπρόσωπός του στην έδρα του διεθνούς οργανισμού μίλησε για υποστήριξη στις συνομιλίες για το Κυπριακό στους ηγέτες των δύο κοινοτήτων, επομένως και της κατοχικής. Αλλά και ο Αμερικανός Πρόεδρος στην Τουρκία δήλωσε την υποστήριξη στην επιβολή δικοινοτικής ομοσπονδίας στην Κύπρο που χαρίζει εκ νέου νομιμοποίηση στον Αττίλα. Η αναφορά βέβαια στο άνοιγμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης περιέχει ένα επικοινωνιακό χαρακτήρα, αλλά για να επιτευχθεί πρέπει να τιθασσευθεί ο άνομος χαρακτήρα του Τούρκου κατόχου ελληνικών πατρίδων.
Τα εμπόδια όμως δεν έχουν μονοσήμαντο χαρακτήρα, αφού ο Πρόεδρος Ομπάμα δεν δίστασε ενώπιον του Έλληνα Πρωθυπουργού να αποκαλέσει τα Σκόπια «Μακεδονία» στην τελευταία συνάντησή τους, ενώ τα συστημικά κόμματα σε Κύπρο και Μητροπολιτική Ελλάδα θυμήθηκαν «ξαφνικά» ότι οι εξελίξεις στην μεγαλόνησο οδηγούν σε μια χαλαρή συνομοσπονδία δύο χωριστών κρατών κατά γενικά ευφορία της Τουρκίας. Είναι καιρός να επιτευχθεί μια πάγια εθνική στρατηγική στα εξωτερικά ζητήματα ανεξαρτήτως πολιτικών και κομματικών ισορροπιών. Είναι η ώρα η Ελλάς να σχηματίσει μια βούληση για την ισχυροποίηση της εθνικής κυριαρχίας και την επέκταση της πολιτικής παρουσίας και επιρροής στα εδάφη της γειτονιάς μας που διαθέτει συμπαγή ελληνική Ομογένεια με βάση την ανάπτυξη του εθνικού κοινοτικού τρόπου ανάπτυξης, απελευθερώνοντας το καταπιεσμένο αίσθημα του δικαιωματικού εθνικού ελληνικού αυτοπροσδιορισμού. Η κάθοδος ενάντια στην Ελλάδα ανακόπτεται από μια δική μας πολιτική άνοδο στις προαιώνιες ελληνικές πατρίδες. Και βέβαια εν συνέχεια έπονται οι συμμαχίες στην Ευρωπαϊκό χώρο όπως την Γαλλία και την Ρωσία αλλά και το μαχόμενο αντινεοταξικό Ισλάμ, όπως το Ιράν. Με Πίστη για μια Μεγάλη και Ισχυρή Ελλάδα.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnapopsis.blogspot.com/
Και ενώ το Κοινοβούλιο αναλώνεται σε αντιπαραθέσεις πολιτικών και επιχειρηματιών σε βάρος των Ελλήνων που διαμένουν στις λεγόμενες άγονες γραμμές της νησιωτικής Ελλάδος, άγονη παραμένει η θωράκιση της χώρας απέναντι στις συμπεριφορές των αρπακτικών γειτόνων μας που εκτρέφουν και μας πέμπουν ένα σημαντικό μέρος των σημερινών εσωτερικών μας προβλημάτων δίκην λαθρομεταναστεύσεως, ενώ παράλληλα η πολυμορφία των διπλωματικών επαφών και των διακρατικών συμφερόντων απαιτούν γρήγορα αντανακλαστικά προς πάσα κατεύθυνση. Στο Αιγαίο, την Κύπρο και την Μακεδονία Μας εστιάζονται τα σημεία της αφετηρίας μιας ελληνικής εξωτερικής πολιτικής απαιτήσεων και ισχύος με την επίτευξη φραγής στην βουλιμία των Τούρκων καταρχήν και των λοιπών βαλκανικών αθυρμάτων του Διεθνιστικού Νεοταξισμού.
Τόσο οι ενοχλήσεις στο επίπεδο των γνωστών θρασύτατων παρενοχλήσεων και διεκδικήσεων όσο και τα επίχειρα της εθνοβλαβούς πολυπολιτισμικότητας και εγκληματικότητας από τις γειτονικές κρατικές πύλες της ανομίας διαθέτουν μια ευρύτερη βουλιμία εξυπηρετήσεως των συμφερόντων μιας άθλιας Παγκόσμιας Εξουσίας που ορέγεται γεωπολιτικούς ελέγχους και διαπνέεται από έναν ανθελληνικό σύμπλεγμα κατωτερότητας. Ασφαλώς τα συμφέροντα της Τουρκίας και των Σκοπίων από την μια πλευρά και της Ελλάδος από την άλλη δεν είναι δυνατόν να συναντηθούν ποτέ διότι η ανταγωνιστικότητα και τα διεκδικήσιμα εδάφη που έχουν αποκολληθεί από την Ελλάδα και η αναγωγή των επίβουλων κρατών σε γεωστρατηγικές βάσεις και προγεφυρώματα της Νέας Τάξης Πραγμάτων, κύριος εκφραστής της οποίας είναι το κράτος των ΗΠΑ, θα στέκουν μέχρι επιβολής του δικαίου ανάμεσά μας.
Στα πλαίσια αυτών των έντονων διεργασιών και της μεταβολής της δυναμικής ανάμεσα στα παραδοσιακά συμμαχικά στρατόπεδα, δυστυχώς η Πατρίδα μας υπολείπεται ενεργούς παρουσίας με σοβαρή ευθύνη της πολιτικής μας ηγεσίας. Έτσι λοιπόν ο Αμερικανός Πρόεδρος Ομπάμα σε μια προσπάθεια να αποκαταστήσει την τραυματισμένη ηγεμονία των ΗΠΑ περιοδεύει στα διάφορα συνέδρια μοιράζοντας επικρίσεις για όσα κράτη αψηφούν την νεοταξική κυριαρχία και αποδίδοντας εύσημα και σχήμα χωροφύλακα σε όσους σταβλίζονται πειθήνια και υπάκουα. Τα ανοίγματα προς τον ισλαμικό κόσμο είναι επιλεκτικά και σκοπεύουν απλώς να περιορίσουν τις αντιαμερικανικές εστίες αντιστάσεων, προσελκύοντας ευκαιριακούς συνοδοιπόρους.
Οι ενοχλητικές παρεμβάσεις των ΗΠΑ δημιουργούν έντονο προβληματισμό και αφυπνίζουν τα αντανακλαστικά αντιδράσεως των ευρωπαϊκών δυνάμεων της Γερμανίας και της Γαλλίας που ζητούν τον δικό τους ζωτικό χώρο δράσης. Ο Πρόεδρος Ομπάμα ζητά προκλητικά την είσοδο της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και εξυπηρετείται από την προκλητική της συμπεριφορά στα πλαίσια του ΝΑΤΟ απέναντι στις γαλλικές επιδιώξεις και τον διορισμό του νέου γενικού γραμματέα που επιδιώκεται η ποδηγέτησή του. Είδαμε να επιχειρείται να δυσκολευτεί η επαναφορά της Γαλλίας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ και να αποκτηθεί τουρκικό έρεισμα στις δομές και τις αποφάσεις της νέας νατοϊκής διοικήσεως.
Οι προκλήσεις όμως είναι αρκετά φανερές και άμεσες απέναντι στο Ελληνικό Έθνος και την μαρτυρική Κύπρο Μας. Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Μουν πρόσφατα συναντήθηκε με τον κατοχικό ηγέτη των Τουρκοκυπρίων Ταλάτ δίνοντας μια ακόμη νομιμοποίηση του ρόλου του, ενώ ο εκπρόσωπός του στην έδρα του διεθνούς οργανισμού μίλησε για υποστήριξη στις συνομιλίες για το Κυπριακό στους ηγέτες των δύο κοινοτήτων, επομένως και της κατοχικής. Αλλά και ο Αμερικανός Πρόεδρος στην Τουρκία δήλωσε την υποστήριξη στην επιβολή δικοινοτικής ομοσπονδίας στην Κύπρο που χαρίζει εκ νέου νομιμοποίηση στον Αττίλα. Η αναφορά βέβαια στο άνοιγμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης περιέχει ένα επικοινωνιακό χαρακτήρα, αλλά για να επιτευχθεί πρέπει να τιθασσευθεί ο άνομος χαρακτήρα του Τούρκου κατόχου ελληνικών πατρίδων.
Τα εμπόδια όμως δεν έχουν μονοσήμαντο χαρακτήρα, αφού ο Πρόεδρος Ομπάμα δεν δίστασε ενώπιον του Έλληνα Πρωθυπουργού να αποκαλέσει τα Σκόπια «Μακεδονία» στην τελευταία συνάντησή τους, ενώ τα συστημικά κόμματα σε Κύπρο και Μητροπολιτική Ελλάδα θυμήθηκαν «ξαφνικά» ότι οι εξελίξεις στην μεγαλόνησο οδηγούν σε μια χαλαρή συνομοσπονδία δύο χωριστών κρατών κατά γενικά ευφορία της Τουρκίας. Είναι καιρός να επιτευχθεί μια πάγια εθνική στρατηγική στα εξωτερικά ζητήματα ανεξαρτήτως πολιτικών και κομματικών ισορροπιών. Είναι η ώρα η Ελλάς να σχηματίσει μια βούληση για την ισχυροποίηση της εθνικής κυριαρχίας και την επέκταση της πολιτικής παρουσίας και επιρροής στα εδάφη της γειτονιάς μας που διαθέτει συμπαγή ελληνική Ομογένεια με βάση την ανάπτυξη του εθνικού κοινοτικού τρόπου ανάπτυξης, απελευθερώνοντας το καταπιεσμένο αίσθημα του δικαιωματικού εθνικού ελληνικού αυτοπροσδιορισμού. Η κάθοδος ενάντια στην Ελλάδα ανακόπτεται από μια δική μας πολιτική άνοδο στις προαιώνιες ελληνικές πατρίδες. Και βέβαια εν συνέχεια έπονται οι συμμαχίες στην Ευρωπαϊκό χώρο όπως την Γαλλία και την Ρωσία αλλά και το μαχόμενο αντινεοταξικό Ισλάμ, όπως το Ιράν. Με Πίστη για μια Μεγάλη και Ισχυρή Ελλάδα.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnapopsis.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου