ΕΝΟΧΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΑΝΟΧΗΣ
ΑΘΗΝΑ 23-7-2009.
Οι προκλήσεις σε βάρος της Ελλάδος εντείνονται σ’ όλα τα μέτωπα των εθνικών μας υποθέσεων με τις βασικότερες ευθύνες να βαρύνουν το επίσημο Ελληνικό Κράτος. Το χειρότερο όλων είναι ότι η Καθεστηκυία Τάξη μοιάζει είτε υπνωτισμένη στην ηδονή μιας ψεύτικης πολιτικής ηγεμονίας, συνειδητά δοτής, είτε ηθελημένα ενταγμένη στους σχεδιασμούς του Διεθνιστικού Νεοταξισμού που αγνοούν και έχουν διαγράψει την Πατρίδα μας από τον γεωφυσικό χάρτη του μέλλοντος.
Η παραχώρηση της Εθνικής κυριαρχίας αποτελεί το διακύβευμα της παραχώρησης ονόματος και ιστορίας στο ζήτημα της Μακεδονίας, τα δε διασπαστικά και διζωνικά σχέδια «επίλυσης» θα απεκδύσουν την Κύπρο από την προαιώνια ελληνικότητά της. Η ταυτόχρονη επιθυμία της μισελληνικής Νέας Τάξης να εντάξει στις δομές μιας παραπαίουσας Ευρωπαϊκής Ένωσης τα Σκόπια και την Τουρκία σχετίζεται με την διάσωση των Σκοπίων από την αλβανική βουλιμία που το ίδιο το Σύστημα εξέθρεψε και της Τουρκίας από την εκ των έσω διάλυση που προκαλούν οι ενέργειες των πολιτικών της δυνάμεων που δυσκολεύονται πλέον να κρατήσουν δέσμια έθνη και λαούς έτοιμους με την πρώτη ευκαιρία να εγερθούν προς την ελευθερία.
Οι πληγές στο Σώμα της Ελλάδος οφείλονται αποκλειστικά σε ελληνικά λάθη και παραλήψεις σε επίπεδο κορυφής που δεν μπορούν να γίνουν τυχαία. Ενέργειες που πλέον έχουν αναβαθμιστεί από την αρχική σφαίρα του ενδοτισμού και προσεγγίζουν ταχύτατα την περιοχή της εθνικής μειοδοσίας. Γιατί δεν είναι δυνατόν να γίνουν διαφορετικά αποδεκτές οι συμμετοχές των πολιτικών μας ταγών σε κάποιες συνομιλίες που συνοδεύονται πάντοτε από την αίτηση εκχωρήσεως δίχως την παραμικρή απαίτηση και κυρίως την πλήρη απουσία διεκδικητικού τόνου από την πλευρά της Ελλάδος.
Τούτες τις μέρες το αλβανικό στοιχείο των Σκοπίων, με επικεφαλής το αντιπολιτευόμενο Αλβανικό Δημοκρατικό Κόμμα του Μεντούχ Θάτσι, ζητά επίμονα την επαναδιαπραγμάτευση της Συμφωνίας της Αχρίδας με διεύρυνση των αλβανικών δικαιωμάτων μέσα από την συμμετοχή στα κέντρα λήψεως αποφάσεων και τις διαπραγματεύσεις στην πολιτική διοίκηση και την ονομασία του νεοταξικού μορφώματος. Διαδικασία που σε καμία περίπτωση δεν ικανοποιείται από την αποδοχή ενός Σκοπιανού «Μακεδονισμού». Ήδη οι Αλβανοί των Σκοπίων απειλούν με τον διαχωρισμό των περιοχών τους, είτε με την μέθοδο της Ομοσπονδίας είτε με την αποκοπή εδαφών και την δημιουργία της φερώνυμης από τους ίδιους «Δημοκρατίας της Ιλλυρίδας». Θεωρητικά λοιπόν η Ελλάς, από την στιγμή που οι Σλαβοκομιτατζήδες εκφράζουν παράλογες διεκδικήσεις σε βάρος μας, έχοντας δεσμεύσει εδάφη της Β. Μακεδονίας Μας χωρίς να αναγνωρίζουν την ελληνική ομογένεια, θα έπρεπε να προσεταιριστεί τον αλβανικό παράγοντα ως συνομιλητή, απομακρύνοντας τον σλαβικό. Κάποιες κοινές εθνικές διαδρομές με κάποιους από τους νέους μας συνομιλητές θα μπορούσανε να προωθήσουνε ακόμη και τις νόμιμες διεκδικήσεις μας. Στον βαθμό που αυτό αφορά τις ελληνογενείς φυλές της αρχαίας Ιλλυρίας.
Το υπουργείο εξωτερικών της κ. Μπακογιάννη όμως ακολουθεί αντίστροφη πορεία και μειοδοτεί, συνομιλώντας με τους επίβουλους και ενισχύοντας τα ερείσματα διάσωσης και παραλογισμού των ενεργούμενων του Διεθνιστικού Νεοταξισμού. Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί δημοσίευμα της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα» της Κυριακής 12 Ιουλίου σύμφωνα με το οποίο η Ντόρα Μπακογιάννη εμφανίζεται να έχει δεχτεί την ύπαρξη ενός τύπου «μακεδονικής» γλώσσας. Αποδοχή που έχει ήδη διαβιβάσει στους Αμερικανούς. Σύμφωνα με την ίδια εφημερίδα, διασταυρωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι η υπουργός εξωτερικών σε συνομιλίες με υψηλόβαθμα στελέχη του Στέιτ Ντηπάρτμεντ αποδέχεται την ύπαρξη μιας γλώσσας υπό την ονομασία Makedonski, αλλά σε αμετάφραστη τάχα μου μορφή. Η αναγνώριση όμως Σκοπιανών ερεισμάτων στην ιστορία, την ονοματολογία και την γεωγραφία της Μακεδονίας Μας, έστω κατά το ήμισυ, συμπληρώνεται από την αναγνώριση Έθνους και γλώσσας. Στοιχεία που δεν χωράνε διάφορους υποτιθέμενους διαχωρισμούς. Προσδιορίζουν όμως γεωγραφικές απαιτήσεις.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση εν τω μεταξύ με την ανακοίνωση του ύπατου εκπροσώπου για θέματα κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας Σολάνα καταργεί την βίζα και επιτρέπει στους Σκοπιανούς να ταξιδεύουν μ’ ένα απλό διαβατήριο που μπορεί να αναγράφει ως εθνότητα ακόμη και σκέτο Μακεδονία. Άλλωστε, για να μην ξεχνιόμαστε, ακόμη και η αναφορά στον όρο ΠΓΔΜ αναφέρεται σε μια «Δημοκρατία της Μακεδονίας» που είναι πρώην γιουγκοσλαβική και νυν ανεξάρτητη. Για να μην μας κοροϊδεύουν, ο προσδιορισμός Πρώην αναφέρεται στην τέως γιουγκοσλαβική ταυτότητα, απελευθερώνοντας τον όρο «Μακεδονία». Το υπουργείο εξωτερικών της κ. Μπακογιάννη ωστόσο ασχολείται με συνδιοργανώσεις με την ύπατη αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, παρέχοντας ουσιαστικά άσυλο στους λαθρομετανάστες και την επιδίωξη για μια ανοικτή κοινωνία!
Η εξωτερική πολιτική δεν επιτυγχάνεται ξέχωρα από την Εθνική Κοινότητα ούτε αποτελεί αφετηρία δημοσίων σχέσεων και αρχηγικών βλέψεων. Δεν στηρίζεται σε ξένες πλάτες και πληθυσμούς. Η Εθνική Εξωτερική Πολιτική υπηρετεί τα συμφέροντα, την μέγιστη επιρροή και το άπλωμα της παρουσίας του Έθνους. Καταστρώνει και υλοποιεί ένα στρατηγικό σχέδιο επιτεύξεων αυτών των στόχων, συνενώνοντας όλες τις Κοινότητες των Ελλήνων όπου γης και διαμορφώνει συμμαχίες με τον Ελληνισμό στο επίκεντρό τους. Και πάνω απ’ όλα, η Μεγάλη Ελλάδα του Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού απελευθερώνει και δεν σκλαβώνει εδάφη. Ζει και ανασαίνει όπου υπάρχει και ο τελευταίος Έλληνας.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnapopsis.blogspot.com/
Η παραχώρηση της Εθνικής κυριαρχίας αποτελεί το διακύβευμα της παραχώρησης ονόματος και ιστορίας στο ζήτημα της Μακεδονίας, τα δε διασπαστικά και διζωνικά σχέδια «επίλυσης» θα απεκδύσουν την Κύπρο από την προαιώνια ελληνικότητά της. Η ταυτόχρονη επιθυμία της μισελληνικής Νέας Τάξης να εντάξει στις δομές μιας παραπαίουσας Ευρωπαϊκής Ένωσης τα Σκόπια και την Τουρκία σχετίζεται με την διάσωση των Σκοπίων από την αλβανική βουλιμία που το ίδιο το Σύστημα εξέθρεψε και της Τουρκίας από την εκ των έσω διάλυση που προκαλούν οι ενέργειες των πολιτικών της δυνάμεων που δυσκολεύονται πλέον να κρατήσουν δέσμια έθνη και λαούς έτοιμους με την πρώτη ευκαιρία να εγερθούν προς την ελευθερία.
Οι πληγές στο Σώμα της Ελλάδος οφείλονται αποκλειστικά σε ελληνικά λάθη και παραλήψεις σε επίπεδο κορυφής που δεν μπορούν να γίνουν τυχαία. Ενέργειες που πλέον έχουν αναβαθμιστεί από την αρχική σφαίρα του ενδοτισμού και προσεγγίζουν ταχύτατα την περιοχή της εθνικής μειοδοσίας. Γιατί δεν είναι δυνατόν να γίνουν διαφορετικά αποδεκτές οι συμμετοχές των πολιτικών μας ταγών σε κάποιες συνομιλίες που συνοδεύονται πάντοτε από την αίτηση εκχωρήσεως δίχως την παραμικρή απαίτηση και κυρίως την πλήρη απουσία διεκδικητικού τόνου από την πλευρά της Ελλάδος.
Τούτες τις μέρες το αλβανικό στοιχείο των Σκοπίων, με επικεφαλής το αντιπολιτευόμενο Αλβανικό Δημοκρατικό Κόμμα του Μεντούχ Θάτσι, ζητά επίμονα την επαναδιαπραγμάτευση της Συμφωνίας της Αχρίδας με διεύρυνση των αλβανικών δικαιωμάτων μέσα από την συμμετοχή στα κέντρα λήψεως αποφάσεων και τις διαπραγματεύσεις στην πολιτική διοίκηση και την ονομασία του νεοταξικού μορφώματος. Διαδικασία που σε καμία περίπτωση δεν ικανοποιείται από την αποδοχή ενός Σκοπιανού «Μακεδονισμού». Ήδη οι Αλβανοί των Σκοπίων απειλούν με τον διαχωρισμό των περιοχών τους, είτε με την μέθοδο της Ομοσπονδίας είτε με την αποκοπή εδαφών και την δημιουργία της φερώνυμης από τους ίδιους «Δημοκρατίας της Ιλλυρίδας». Θεωρητικά λοιπόν η Ελλάς, από την στιγμή που οι Σλαβοκομιτατζήδες εκφράζουν παράλογες διεκδικήσεις σε βάρος μας, έχοντας δεσμεύσει εδάφη της Β. Μακεδονίας Μας χωρίς να αναγνωρίζουν την ελληνική ομογένεια, θα έπρεπε να προσεταιριστεί τον αλβανικό παράγοντα ως συνομιλητή, απομακρύνοντας τον σλαβικό. Κάποιες κοινές εθνικές διαδρομές με κάποιους από τους νέους μας συνομιλητές θα μπορούσανε να προωθήσουνε ακόμη και τις νόμιμες διεκδικήσεις μας. Στον βαθμό που αυτό αφορά τις ελληνογενείς φυλές της αρχαίας Ιλλυρίας.
Το υπουργείο εξωτερικών της κ. Μπακογιάννη όμως ακολουθεί αντίστροφη πορεία και μειοδοτεί, συνομιλώντας με τους επίβουλους και ενισχύοντας τα ερείσματα διάσωσης και παραλογισμού των ενεργούμενων του Διεθνιστικού Νεοταξισμού. Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί δημοσίευμα της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα» της Κυριακής 12 Ιουλίου σύμφωνα με το οποίο η Ντόρα Μπακογιάννη εμφανίζεται να έχει δεχτεί την ύπαρξη ενός τύπου «μακεδονικής» γλώσσας. Αποδοχή που έχει ήδη διαβιβάσει στους Αμερικανούς. Σύμφωνα με την ίδια εφημερίδα, διασταυρωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι η υπουργός εξωτερικών σε συνομιλίες με υψηλόβαθμα στελέχη του Στέιτ Ντηπάρτμεντ αποδέχεται την ύπαρξη μιας γλώσσας υπό την ονομασία Makedonski, αλλά σε αμετάφραστη τάχα μου μορφή. Η αναγνώριση όμως Σκοπιανών ερεισμάτων στην ιστορία, την ονοματολογία και την γεωγραφία της Μακεδονίας Μας, έστω κατά το ήμισυ, συμπληρώνεται από την αναγνώριση Έθνους και γλώσσας. Στοιχεία που δεν χωράνε διάφορους υποτιθέμενους διαχωρισμούς. Προσδιορίζουν όμως γεωγραφικές απαιτήσεις.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση εν τω μεταξύ με την ανακοίνωση του ύπατου εκπροσώπου για θέματα κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας Σολάνα καταργεί την βίζα και επιτρέπει στους Σκοπιανούς να ταξιδεύουν μ’ ένα απλό διαβατήριο που μπορεί να αναγράφει ως εθνότητα ακόμη και σκέτο Μακεδονία. Άλλωστε, για να μην ξεχνιόμαστε, ακόμη και η αναφορά στον όρο ΠΓΔΜ αναφέρεται σε μια «Δημοκρατία της Μακεδονίας» που είναι πρώην γιουγκοσλαβική και νυν ανεξάρτητη. Για να μην μας κοροϊδεύουν, ο προσδιορισμός Πρώην αναφέρεται στην τέως γιουγκοσλαβική ταυτότητα, απελευθερώνοντας τον όρο «Μακεδονία». Το υπουργείο εξωτερικών της κ. Μπακογιάννη ωστόσο ασχολείται με συνδιοργανώσεις με την ύπατη αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, παρέχοντας ουσιαστικά άσυλο στους λαθρομετανάστες και την επιδίωξη για μια ανοικτή κοινωνία!
Η εξωτερική πολιτική δεν επιτυγχάνεται ξέχωρα από την Εθνική Κοινότητα ούτε αποτελεί αφετηρία δημοσίων σχέσεων και αρχηγικών βλέψεων. Δεν στηρίζεται σε ξένες πλάτες και πληθυσμούς. Η Εθνική Εξωτερική Πολιτική υπηρετεί τα συμφέροντα, την μέγιστη επιρροή και το άπλωμα της παρουσίας του Έθνους. Καταστρώνει και υλοποιεί ένα στρατηγικό σχέδιο επιτεύξεων αυτών των στόχων, συνενώνοντας όλες τις Κοινότητες των Ελλήνων όπου γης και διαμορφώνει συμμαχίες με τον Ελληνισμό στο επίκεντρό τους. Και πάνω απ’ όλα, η Μεγάλη Ελλάδα του Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού απελευθερώνει και δεν σκλαβώνει εδάφη. Ζει και ανασαίνει όπου υπάρχει και ο τελευταίος Έλληνας.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnapopsis.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου