ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ.
Η πάγια θέση που έχουμε εκφράσει ότι η έντονη πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στα λεγόμενα κόμματα εξουσίας της νεοταξικής και δουλικής Καθεστηκυίας Τάξης της Πατρίδος μας στα εσωτερικά ζητήματα έχει προσχηματικό και υποκριτικό χαρακτήρα δικαιώνεται καθημερινά μέσα από τις σκοπίμως φευγαλέες αναφορές της επικαιρότητας των συστημικών μέσων μαζικής επικοινωνίας. Σύντομη και επιτηδευμένη πληροφόρηση που παρέχεται για να κλειδωθεί και πάλι στα απόκρυφα συρτάρια του παρασκηνιακού πολιτικαντισμού, με προφανή σκοπό να ασκηθεί εκβιαστική πίεση προς τους διαχειριστές της πολιτικής μας ζωής και να συντομεύσουν την εξόφληση των διεθνών συμπεφωνημένων γραμματίων που έχουν αποδεχθεί ώστε να μείνουν στους θώκους τους. Και τα γραμμάτια αυτά δεν έχουν να κάνουν ασφαλώς με την ανέχεια και την δίκαιη κοινωνική κατακραυγή, αλλά με το κλείσιμο των εθνικών μας θεμάτων με αρνητικά επίχειρα, αρχής γενομένοις με το Σκοπιανό και τις εχθρικές επιβουλές έναντι της Ελεύθερης Μακεδονίας Μας.
Η έξωθεν δοθείσα εικόνα της τάχα μου σθεναρά αντιστεκόμενης Σκοπιανής πλευράς που παραμένει αμετακίνητη στην άποψη περί της ονομασίας της ως «Μακεδονία» και η έσωθεν δολίως δοθείσα εντύπωση ότι η «ελληνική» θέση περί μιας σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό για κάθε χρήση συνιστά δήθεν ηρωικό τρόπο άσκησης πατριωτικής διπλωματίας(!) προετοιμάζουν με αριστοτεχνικό τρόπο την έλευση της αποδοχής μιας εν δυνάμει μειοδοτικής συμφωνίας. Ο Ελληνικός λαός, είναι αλήθεια, και ο απανταχού της γης Ελληνισμός αντιστέκονται, προτάσσουν υπερασπιστικές γραμμές και διακηρύσσουν σε κάθε κατεύθυνση την ιστορική αλήθεια. Ότι δηλαδή όπου υπάρχει Μακεδονία υπάρχει και Ελλάδα. Ωστόσο τα διεθνιστικά γεράκια από το έδαφος του πρώτου τη τάξει επιστάτη της Παγκόσμιας Ανομίας, των υπό χρεοκοπία ΗΠΑ που τελούν υπό πλήρη οικονομική ομηρία και εξαρτημένη πολιτική διαχείριση, επιχειρούν να χειραγωγήσουν την όποια ελεύθερη ελληνική φωνή έχει απομείνει.
Οι ντόπιοι διαχειριστές έχουν το θράσος να αναζητούν συνενόχους και μάρτυρες υπεράσπισης ανάμεσα στον ελληνικό λαό. Γι’ αυτό άλλωστε έχουν βαλθεί με τα έμμισθα παπαγαλάκια τους να προσδώσουν στο Σκοπιανό ζήτημα διαστάσεις αναγκαίας επίλυσης μέσα στα όρια του «εφικτού» για την διασφάλιση της «ειρήνης» και της «ασφάλειας» στην περιοχή μας. Παραβλέποντας βέβαια ότι με την αποδοχή της σύνθετης ονομασίας των Σκοπίων αφενός μεν αναγνωρίζουν μια άλλη Μακεδονία στα βόρεια σύνορά μας, αφετέρου δυναμιτίζουν αυτό που υποτίθεται ότι θέλουν να υπερασπίσουν, την ειρήνη αλλά και την εθνική μας κυριαρχία. Και τούτο γιατί οι σκλαβωτές της Βορείου Μακεδονίας Μας θα χρησιμοποιηθούν ανά πάσα στιγμή ο νεοταξικός οχετός θελήσει να εκβιάσει τους εξαρτώμενους ηγετίσκους μας μέσω μιας εθνικής ολοκλήρωσης.
Η δεινή θέση που οδηγείται η πατρίδα μας τείνει να της προσδώσει τον χαρακτήρα του ακούσιου εθνικού αυτόχειρα. Αυτό συμβαίνει από την στιγμή που αδυνατεί η Ελληνική Πολιτεία να αξιοποιήσει προς όφελός της τα ενισχυτικά τεκμήρια και τις διεθνείς ευκαιρίες. Και δεν γίνεται λόγος μόνο για την ούτως ή άλλως εγνωσμένη ιστορική αλήθεια. Αλλά και για την δεινή εσωτερική κατάσταση του Αμερικανού προστάτη των Σκοπίων και την εμφανή διάσταση απόψεων ανάμεσα σε κορυφαία στελέχη της Παγκόσμιας Εξουσίας και του Νεοταξικού Διευθυντηρίου. Η γνωστή γνωμοδότηση του Κίσσινγκερ σε διεθνή ημερίδα ενώπιον των Σκοπιανών ότι η Ελλάδα έχει ιστορικά δικαιώματα στο όνομα Μακεδονία θα έπρεπε να υιοθετηθεί άμεσα ως επίσημη ελληνική θέση. Και μάλιστα ως δείγμα δημόσιας παραδοχής από τον αναγνωρισμένο ως γκουρού της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής με πρότερο μη φιλικό τρόπο συμπεριφοράς έναντι της Ελλάδος.
Τουναντίον, η μικρή πλην έντιμος Ελλάς, ελέω ηγεσίας, οδηγείται στην προκρούστια πολιτική κλίνη ενός γυάλινου και ετοιμόρροπου «γίγαντα». Κι αν κάποιος δυσπιστεί, τότε ας λάβει υπόψη του τις σχεδόν ταυτόχρονες μεταβάσεις στις ΗΠΑ των Γ. Παπανδρέου και Ντόρας Μπακογιάννη. Με την Αμερικανίδα ΥΠΕΞ Κοντολίζα Ράις να δηλώνει ότι επιθυμεί μια άμεση λύση και τον Σκοπιανό Πρόεδρο Τσερβένκοφσκι να μιλάει για «λύση» που δεν θα θέτει σε αμφισβήτηση την εθνική και πολιτισμική «κληρονομιά» του αμερικανικού προτεκτοράτου, καταγγέλλοντας την χώρα μας ότι δήθεν παραβιάζει την ενδιάμεση συμφωνία. Κι όλα αυτά από το βήμα της 63ης Γενικής Συνελεύσεως των Ηνωμένων Εθνών στην Νέα Υόρκη. Ο δε υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Ντάνιελ Φριντ μιλώντας σε Σκοπιανό κανάλι μίλησε για την ανάγκη να κάνουν τα Σκόπια ένα βήμα εμπρός και να αποδεχθούν την σύνθετη «λύση». Είπε ότι η ένταξη στο ΝΑΤΟ σημαίνει ασφάλεια, ενώ η ένταξη στην ΕΕ ευημερία και μεταρρύθμιση. Παρότρυνε δε τους κατά δήλωσή του «Μακεδόνες» να προσχωρήσουν στην Ευρώπη, λέγοντας ότι αυτό επιζητούσαν ανέκαθεν οι «Μακεδόνες πατριώτες». Και μάλιστα τους πρότεινε να το κάνουν τώρα που υπάρχει ακόμη ο «πατερούλης» Μπους στο τιμόνι των ΗΠΑ.
Είναι φανερό λοιπόν ποιον βολεύει η πρεμούρα στο Σκοπιανό και το άδειασμα των διεθνών υποστηρικτικών φωνών. Η Ελλάς οφείλει να επικαλεστεί τις Διεθνείς Συνθήκες για την αναγνώριση και την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των Ελλήνων Βορειομακεδόνων των Σκοπίων και να αναδείξει τις ομογενειακές μας κοινότητες στο έδαφός τους. Και βέβαια να καταστήσει σαφές σε φίλους και εχθρούς ότι η Ελλάς εκτείνεται και φτάνει μέχρι το σημείο που βρίσκεται η Μακεδονία Μας, σήμερα ή αύριο.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com
http://polapopsis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου