ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΥΠΡΙΑΚΌ. ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ.

ΑΘΗΝΑ 1-12-2008.

Το Ελληνικό Κράτος πρέπει να αντιληφθεί ότι η κύρια αποστολή και ο λόγος που δικαιολογεί την ύπαρξή του είναι η εκπροσώπηση του Ελληνικού Έθνους και η διεκπεραίωση των σκοπών και συμφερόντων αυτού. Μακριά από το έργο αυτό ο λόγος της παρουσίας του εκλείπει και η αντικατάστασή του θεωρείται επιτακτική ανάγκη. Αυτή την γνήσια αντίληψη περί Εθνικού Κράτους είχε στο νου ο μεγάλος Πατριώτης και Διανοητής του Οικουμενικού Ελληνισμού Ίων Δραγούμης όταν διακήρυττε ότι το Κράτος έχει ένα χρέος, το να εξασφαλίζει όσο καλλίτερα μπορεί το άνθισμα του Έθνους, γι’ αυτό δεν έχει δικαίωμα να περιορίζεται στα στενά του σύνορα τα πολιτικά.

Αυτή την βασική συνθήκη οι εξουσιαστές την θεωρούν επικίνδυνη, ανέφικτη και μη πραγματιστική. Τον καιρό της διπλωματικής ευελιξίας, της διακρατικής λυκοφιλίας και της οικονομικής επεκτάσεως οι τύχες των λαών θυσιάζονται στον βωμό των μειοψηφικών συμφερόντων και των βολεμένων συνειδήσεων. Οι οικονομικοί μεγαλοπαράγοντες επηρεάζουν τα πράγματα με όρους εμπορικής συναλλαγής και κερδοφορίας και οι πολιτικοί «μας» υπακούουν στους υπερεθνικούς αφέντες που τους εξουσιάζουν και τους ντόπιους χορηγούς.

Κανείς δεν μπορεί να αναγκάσει ένα Έθνος να προσφέρει την ελευθερία των ανθρώπων του και την αυτόνομη πολιτική βούληση αντιπαροχή στον Διεθνιστικό Νεοταξισμό στα πλαίσια μιας εύθραυστης ψευδοειρήνης, αν προηγουμένως δεν έχουν βρεθεί πειθήνιοι τοπικοί συνεργάτες. Συνεργάτες που πιστεύουν ότι αρκούν η υποστήριξη της νεόκοπης Νεοταξικής πλουτοκρατίας, η στήριξη του μηχανισμού συσκότισης συνειδήσεων της καθεστωτικής ενημέρωσης και η διατύπωση ευχολογίων και διαπιστώσεων που δεν βρίσκουν ποτέ επαλήθευση μέσα από τις πράξεις των υποτιθέμενων πολιτικών εκφραστών τους.

Ειδικά στα εθνικά μας θέματα οι εξαγγελίες για την δικαίωση των πιεσμένων Ελλήνων των σκλαβωμένων πατρίδων μας στα πλαίσια ενός δήθεν πολιτισμένου διαλόγου δίνουν και παίρνουν χρόνους ατελείωτους. Με την διαφορά ότι η Ελλάδα δίνει τα πάντα και δεν παίρνει ποτέ τίποτα. Δίνει ονόματα, ιστορικές αναφορές, αδικαιολόγητες ανοχές στα πογκρόμ των γειτόνων της σε βάρος Ελλήνων, γκρίζες ζώνες, κυριαρχικά δικαιώματα, προωθήσεις σε διεθνείς οργανισμούς.

Στο θέμα της Β. Ηπείρου συναντάς την αποθέωση της κρατικής αναλγησίας. Καταλαβαίνεις με τρόπο καθαρό πως μπορεί να συμβεί το Κράτος να αντιμάχεται τα συμφέροντα του Έθνους και στην ουσία να το εχθρεύεται. Παράλληλα παίρνει σάρκα και οστά η έννοια του πολιτικού μαζοχισμού.

Στην ευρύτερη περιοχή της Χειμάρρας οι αλβανικές αρχές επιστρατεύουν σχέδια για την ανάπτυξη τουριστικών εγκαταστάσεων στις περιουσίες των Ελλήνων με σκοπό τον εκτοπισμό τους. Στο χωριό Νίβιτσα της Χειμάρρας οι κινήσεις των επεκτατικών απαλλοτριώσεων έδωσαν το έναυσμα για την παρανομία του αλβανικού κράτους με την επίφαση των παρανόμως εκδοθέντων κρατικών αδειών, αναγκάζοντας τους κατοίκους να προβούν στην υπεράσπιση της γης τους έχοντας μόνο συμπαραστάτη τον οργανωμένο Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό. Στην προσπάθεια να ανακοπεί η πορεία οχημάτων και μηχανημάτων για την διενέργεια της αρπαγής της ελληνικής γης σημειώθηκαν συγκρούσεις με όργανα του αλβανικού κράτους και συλλήψεις.

Η ανάγκη των βαθιών αλλαγών συμπεραίνεται αβίαστα από τα κυρίαρχα ζητούμενα του τελευταίου δελτίου τύπου της Ενώσεως Χειμαρριωτών που ξεδιπλώνει την γύμνια ενός Κράτους που ζητάει τα πάντα από τον ξένο παράγοντα στον οποίο έχει ψοφοδεώς παραδοθεί. Ζητούνται η συνδρομή της ελληνικής κυβέρνησης και του πολιτικού κόσμου για την διαφύλαξη των δικαιωμάτων των Ελλήνων της Β. Ηπείρου, η γνώση των συνθηκών διαβίωσής τους στα κριτήρια της στήριξης ή μη της Αλβανίας από την Ελλάδα στους διεθνείς οργανισμούς και η πίεση των διεθνών οργανισμών προς την Αλβανία προκειμένου να σεβαστεί τις υποχρεώσεις της.

Αλλά και στην Κύπρο Μας ο περιορισμός της ελληνικής κυριαρχίας και η αφαίρεση εθνικής γης είναι ο βασικός στόχος της Τουρκίας μέσω της ελεγχόμενης τουρκοκυπριακής διοίκησης προς δόξα του Νεοταξικού Παράγοντα. Τα ευχολόγια και τα αιτήματα που επαναλήφθηκαν και κατά την τελευταία επίσκεψη του Προέδρου Χριστόφια στην Αθήνα προτάθηκαν εκ του ασφαλούς, αφού όλα δυστυχώς παραμένουν στην θέση τους. Τουρκικός στρατός κατοχής, Τούρκοι έποικοι, βρετανικές βάσεις.

Στην επίσημη επίσκεψη Χριστόφια στην Αθήνα διαφάνηκε ακόμα και από τις αριστερές συνιστώσες του Συστήματος Εξουσίας η διάθεση αναβάθμισης του ΟΗΕ και της ΕΕ ως αποφασιστικών παραγόντων επίλυσης. Διάθεση που τροφοδοτήθηκε από την υποτιθέμενη μεγάλη επιθυμία της Τουρκίας να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή οικογένεια. Μια επιθυμία που δεν είναι πάνδημα τουρκική και πρώτη προτεραιότητα των Τούρκων Κεμαλιστών. Αλλά και η αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδος και Κύπρου που πραγματώνονται τελευταία μέσω τουρκικών πετρελαϊκών ερευνών για την αλλοίωση της κυριαρχίας που συνιστούν η υφαλοκρηπίδα και η εθνική ανεξάρτητη οικονομική ζώνη θέλουν διάθεση αποτροπής και στρατιωτική ετοιμότητα σε συνάρτηση με τις πολιτικές πιέσεις.

Επιβάλλεται να κλείσουμε τις ολισθηρές οδούς διέλευσης στους καταπατητές των ελληνικών πατρίδων και να ανακόψουμε τις διαθέσεις μονομερών προσεγγίσεων που φαλκιδεύουν την ελευθερία της Πατρίδος. Να υπερασπιστούμε ως Κράτος και να απαιτήσουμε την ελληνικότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων στην Β. Ήπειρο, στην Κύπρο και σε κάθε προσωρινά σκλάβα Ελληνική Πατρίδα. Η εθνική ολοκλήρωση της Ελλάδος και η κοινωνική συνοχή των Ελλήνων θέλουν αποφασιστικότητα και αποτελούν ύψιστη προτεραιότητα. Θέλουν Εθνική και Κοινωνική Διακυβέρνηση. Χρειάζονται τον Ελληνικό Εθνικοκοινωνισμό.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/

Αρπαγή περιουσιών Βορειοηπειρωτών στην Νίβιτσα

ΑΘΗΝΑ 28-11-2008.

Δελτίο Τύπου της Ένωσης Χειμαρριωτών.

Από το περασμένο Σάββατο, οι κάτοικοι του χωριού Νίβιτσα της ιστορικής επαρχίας Χειμάρρας, έχουν παρατήσει τα σπίτια τους και φυλάνε την γη τους στην περιοχή της Κακομαίας. Οι κινητοποιήσεις ξεκίνησαν όταν οχήματα και μηχανήματα της εταιρίας η οποία παρανόμως έχει λάβει άδεια ανέγερσης τουριστικού συγκροτήματος, προσπάθησαν να εισέλθουν στον χώρο και να ξεκινήσουν εργασίες. Οι κάτοικοι του χωριού συγκεντρώθηκαν και απέκλεισαν τον δρόμο με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν συμπλοκές αρχικά με τα όργανα της τάξης και έπειτα με τους άνδρες της ιδιωτικής ασφάλειας της εταιρίας.

Σύμφωνα με καταγγελίες των τοπικών αρχόντων της περιοχής, οι υποτιθέμενοι «σεκιουριτάδες» είναι στο σύνολό τους πρώην κατάδικοι και καταζητούμενοι για ποινικά εγκλήματα. Οι συμπλοκές είχαν σαν αποτέλεσμα μικροτραυματισμούς ακόμη και ηλικιωμένων ανδρών και γυναικών καθώς και συλλήψεις 9 ατόμων από τα οποία τα 4 παραμένουν στα κρατητήρια. Ανάμεσα στους συλληφθέντες βρίσκεται και ο δημογέροντας του χωριού, Κλεομένης Μπαντζάρης. Οι εξελίξεις αυτές βρίσκουν τον πληθυσμό της ευρύτερης περιοχής ενωμένο και έτοιμο να προσέλθει στον ιερό αγώνα ενάντια στις μεθοδεύσεις. Είναι άλλωστε δεδομένο πως το πρόβλημα της Νίβιτσας είναι μόνο η αρχή ενός παράνομου σχεδίου κατασκευής τουριστικών συγκροτημάτων σε ολόκληρη την παραθαλάσσια περιοχή από την Νίβιτσα μέχρι την Παλάσα με παράλληλο εκτοπισμό των νόμιμων ιδιοκτητών.

Η Ένωση Χειμαρριωτών καταδικάζει τις πρακτικές του αλβανικού κράτους και παρακράτους, και δηλώνει πως οι κινητοποιήσεις θα είναι συνεχείς και έντονες μέχρι να δικαιωθεί ο αγώνας, ενάντια στις μεθοδεύσεις που αποσκοπούν στην υφαρπαγή των περιουσιών της επαρχίας Χειμάρρας.

Για ακόμη μία φορά ζητάμε από το αλβανικό κράτος να σεβαστεί τα ανθρώπινα δικαιώμτα και τους νόμους του.

Ζητάμε από την ελληνική κυβέρνηση και σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για την διαφύλαξη των δικαιωμάτων των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου και να αντιμετωπίσει τις αλβανικές μεθοδεύσεις.

Ζητάμε από το ελληνικό κοινοβούλιο να αναλογιστεί τις συνθήκες τις οποίες υπομένουν οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου πριν να ψηφίσει την κύρωση του συμφώνου σύνδεσης της Αλβανίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ζητάμε από τους διεθνείς οργανισμούς να υποχρεώσουν την Αλβανία να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις συμβάσεις τις οποίες έχει υπογράψει.

Ο Ελληνισμός της περιοχής αντιστάθηκε επί αιώνες στους κατακτητές από όπου και αν αυτοί προήλθαν και θα συνεχίσει να μάχεται για την διαβίωσή του και διαφύλαξη της τιμής και αξιοπρέπειάς του.

ΚΑΘΕΣΤΗΚΥΙΑ ΤΑΞΗ ΔΙΧΩΣ ΙΕΡΟ ΚΑΙ ΟΣΙΟ

ΑΘΗΝΑ 26-11-2008.

Οι πνευματικές παρακαταθήκες και το πατριωτικό συναίσθημα των Ελλήνων ενοχλούν τις ντόπιες εφεδρείες της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Κάποιοι ενοχλούνται από την σταθερή προσήλωση του λαού μας στους στρατηγικούς πυλώνες της Ορθοδοξίας και της ανόθευτης Ελληνικότητας που υπαγορεύουν παράλληλα την αγάπη στο Θεό και την Πατρίδα.

Από την μια πλευρά η Θεία αναζήτηση και η Πατερική επίκληση και από την άλλη ο αγώνας για την επικράτηση της Ελλάδος και της Εθνικής Ιδέας στάθηκαν οι μόνοι ακλόνητοι παραστάτες στα δύσκολα και τα εύκολα, στους χρόνους της σκλαβιάς και της ελευθερίας. Για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Ελλάδος την Ελευθερία. Με τον Λόγο του Χριστού και το ξίφος του Ελληνισμού. Για να κυλήσουν τα χρόνια και να φτιαχτεί το σύγχρονο αν και κουτσουρεμένο Ελληνικό Κράτος.

Αλλά μέσα στην «καθωσπρέπει» πολιτική μας τάξη τα ζιζάνια του διχασμού ακολουθούν την Ελλάδα κατά πόδας. Ο νεότερος διχασμός που έχει πολυκαιρίσει και επιμένει μέχρι να γονατίσει το Έθνος μας είναι η καλλιέργεια του «ασυμβίβαστου» της συνύπαρξης μεταξύ Χριστιανισμού και Εθνικισμού. Δύο έννοιες που ο Διεθνιστικός Νεοταξισμός θέλει να τις εξορίσει από την πολιτική ζωή του Κράτους μας. Όταν αποφασίσει να στηρίξει μια από τις δύο, το πράττει μόνο και μόνο για να στρέψει την μια απέναντι στην άλλη, διχοτομώντας και αδυνατίζοντας έτσι τον γνήσιο και πηγαίο δυναμισμό του Ελληνισμού.

Χαρακτηριστική είναι η στάση που κρατούν οι πραίτορες της Καθεστηκυίας Τάξεως στο ζήτημα της σχέσεως Κράτους και Εκκλησίας. Όσες φορές η Εκκλησία ορθώνει εθνικό ανάστημα και καθοδηγεί τα βήματα το λαού με αγωνιστικό φρόνημα, ομολογιακό χαρακτήρα και παρεμβατικό λόγο λύσεων και προοπτικής στα ζητήματα της Πατρίδος και της καθημερινής επιβίωσης υπέρ των αδυνάτων, οι δυνάμεις της «Προόδου» και της αποσάθρωσης, που κάποιοι θρασείς αποκαλούν εκσυγχρονισμό, ζητούν την απομόνωση και τον περιλάλητο χωρισμό των δίδυμων κεφαλών του Ελληνικού Γένους. Το σκηνικό αυτό το ζήσαμε με τον αλησμόνητο Εθνάρχη Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο που μας έδειξε τον δρόμο της απελευθέρωσης του καταπιεσμένου Ελληνισμού μας.

Δυστυχώς η Εκκλησία μας σήμερα βρίσκεται στον καιρό της οδυνηρής απραξίας και της επικίνδυνης νηνεμίας υπό την καθοδήγηση του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου. Κάποιες φορές μάλιστα είναι προτιμότερο να παραμένει ο Μακαριότατος σε στάση περισυλλογής. Διότι είναι τουλάχιστον προκλητικό να προβαίνει σε διαχωρισμούς καλών και κακών χριστιανών αναλόγως των προσωπικών πολιτικών του βιωμάτων και πεποιθήσεων και μάλιστα χαρίζοντας το φωτοστέφανο της δικής του «αγιοκρισίας» στην πολιτική μερίδα τής πλέον εχθρικής προς τον Χριστιανισμό Αριστερής έκφρασης που λειτουργεί σαν το μακρύ χέρι του Νεοταξισμού και σήμερα αναζητά λαϊκούς συμμάχους στο ολέθριο έργο της.

Παράλληλα με τα ηθικά μας ερείσματα βάλλεται η εθνική μας κυριαρχία και προσβάλλεται η κοινωνική μας συνοχή από ανθρώπους που προστατεύει το Σύστημα Εξουσίας για να υφαρπάξουν Εθνική Γη για λογαριασμό τρίτων και να αρπάξουν κάποιοι άλλοι τα δικαιώματα των Ελλήνων καταλύοντας το ύψιστο δικαίωμα της ασφάλειας. Στην πρώτη κατηγορία των αρνητών της ελληνικότητας της Μακεδονίας Μας, και μάλιστα εντός ελληνικού εδάφους, ανήκουν οι γνωστοί εγκάθετοι της Σκοπιανής προπαγάνδας που απεργάζονται τους μειοδοτικούς σχεδιασμούς τους μέσα από τις γραμμές του «ελληνικού» κόμματος Ουράνιο Τόξο. Οι κύριοι αυτοί είχαν το θράσος να πραγματοποιήσουν συνέδριο με θέμα την δήθεν «μακεδονική μειονότητα» στην Ελλάδα κάτω από καθεστώς πλήρους μυστικότητας στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αμυνταίου με την σύμφωνη γνώμη του δημάρχου και προφανώς τις ευλογίες του υπουργείου των εξωτερικών «μας». Εκτός κι αν, πράγμα απίθανο, η υπουργός δεν ξέρει τι γίνεται γύρω της, οπότε και πάλι είναι επικίνδυνη και ακατάλληλη για την προστασία της Πατρίδος.

Στην δεύτερη κατηγορία εκείνων που λυμαίνονται τα δικαιώματα των Ελλήνων και στερούν τις ελευθερίες και την ασφάλεια του λαού μας περιλαμβάνονται οι ποικιλώνυμοι λαθρομετανάστες που έχουν επιπέσει στις γειτονιές μας δραστηριοποιούμενοι ομαδικά, δημιουργώντας γκέτο και πλειοδοτώντας στην αύξηση της εγκληματικότητας. Ληστείες, κλοπές, βιασμοί, δολοφονίες ανυποψίαστων πολιτών ή και ομοφύλων τους, ακόμα και με τσεκούρια, είναι υπαρκτά συμβάντα. Εναντίον αυτών των επικίνδυνων συνθηκών και υπέρ της απελευθέρωσης των γειτονιών τους πραγματοποίησαν πρόσφατα εκδήλωση διαμαρτυρίας οι κάτοικοι του Αγίου Παντελεήμονα και της Πλατείας Αττικής στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα κόντρα στην παράνομη αντισυγκέντρωση «εκσυγχρονιστών» και αναρχικών. Το πατριωτικό συναίσθημα και η μαζική συμμετοχή κατανίκησαν εκείνους που προσπάθησαν να αναβάλλουν την νόμιμη συγκέντρωση διαμαρτυρίας.

Η θωράκιση της κοινωνίας και του Έθνους αποτελούν πραγματικές προτεραιότητες πέρα από τα ναρκοπέδια της παραπληροφόρησης. Και αυτά τα καυτά ζητήματα οι καθεστωτικοί εκφραστές του ντόπιου Νεοταξισμού όχι απλά δεν τα επιλύουν, αλλά αντίθετα τα επιτείνουν ή στην καλύτερη εκδοχή τα ανέχονται να παίρνουν διαστάσεις. Τέρμα οι ανοχές, τέρμα στις πριμοδοτήσεις της Καθεστηκυίας Τάξεως. Η Ελλάς ανήκει μόνον στους Έλληνες και η ζωή των δικών μας ανθρώπων είναι ιερότερη κάθε πολιτικάντικης μικροψυχίας. Όσοι αμφισβητούν την εθνική μας κυριαρχία μπορούν να μας αδειάσουν την γωνιά, είτε μόνοι τους είτε με κρατική ευθύνη σε κάθε περίπτωση. Μακριά από λαθραίες επιλογές και με Εθνική και Κοινωνική πολιτική αντίληψη.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/

ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ.

ΑΘΗΝΑ 25-11-2008.

Σε μια χρονική περίοδο που αμφισβητείται η αυτόνομη διαχειριστική ικανότητα των εθνών, αφαιμάζονται οικονομίες και η εσωτερική πολιτική σκηνή ξεστρατίζει στα γλιστερά μονοπάτια της μίζας και της οικειοποίησης γης προς κερδοφορία, υπάρχουν Έλληνες νέοι που ζητούν την οικονομική και θεσμική ενίσχυση της Εθνικής μας Παιδείας.

Η μαθητιώσα νεολαία, την ώρα που οι πολιτικές δυνάμεις της «Προόδου» αναλίσκονται εντός του Κοινοβουλίου στην παράθεση της αγωνίας τους για το μέλλον των νέων ανθρώπων μέσα από πολιτικάντικους και ανούσιους διαξιφισμούς, δίνει ένα ξεχωριστό νόημα και ένα ουσιαστικό περιεχόμενο στην διαμαρτυρία και την κατάληψη.

Οι μαθητές της ελληνικής περιφέρειας δίνουν ουσιαστικό παράδειγμα ευθύνης μακριά από τις γνωστές διεθνιστικές παρεμβάσεις και ζητούν μια Εκπαίδευση που να ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες. Με ιδιαίτερο σεβασμό στην Πατρίδα, όπως καταδεικνύεται στα σχολεία του Ρέθυμνου όπου δίπλα στα πανώ με τα αιτήματα στέκει παραστάτης η ιερή ελληνική σημαία. Τα παιδιά εκεί ζητούν την πάταξη της παραπαιδείας, την παροχή ωφέλιμης γνώσης και μόρφωσης χωρίς ανταγωνιστικές διαθέσεις, την προάσπιση του δωρεάν χαρακτήρα της δημόσιας παιδείας, σύγχρονες και ασφαλείς σχολικές εγκαταστάσεις, σωστή αξιοποίηση πόρων.

Είναι υποχρέωση του Κράτους και των αρμοδίων αρχών να σταθούν στο πλευρό των παιδιών ώστε να αναπτύξουν την έμφυτη αγάπη που θρέφουν απέναντι στην Πατρίδα, τον Θεό και την οικογένειά τους τούτες τις δύσκολες στιγμές που δοκιμάζονται οι αντοχές μας. Η Ορθοδοξία βάλλεται όταν οι διαβόητες «ανεξάρτητες αρχές» ζητούν η επώδυνη και επιζήμια απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών να επεκταθεί, περιλαμβάνοντας και τα παιδιά των ορθόδοξων Ελλήνων, διαβάλλοντας το συγκεκριμένο μάθημα ως δήθεν κατηχητικό σε μια προσπάθεια γενικευμένου άλλοθι.

Βάλλεται όμως και η Πατρίδα, όταν μέσα στο έδαφος της Ελεύθερης Μακεδονίας Μας, συγκεκριμένα στην περιοχή του Αμυνταίου, το Ουράνιο Τόξο προβαίνει σε συνέδριο στο πνευματικό κέντρο του δήμου με θέμα την υποτιθέμενη «μακεδονική μειονότητα». Όταν οι πραίτορες του Νεοταξισμού προσβάλλουν τόσο βάναυσα την Ελλάδα και την εδαφική μας κυριαρχία, οι Έλληνες μαθητές ζητούν Εθνική Παιδεία και σηκώνουν τα ελληνικά λάβαρα. Και όταν θα κληθούν να υπερασπιστούν την Πατρίδα και τα δίκαιά της, τα παιδιά των Ελλήνων με σύσσωμο τον λαό θα το πράξουν άμεσα και νικηφόρα.

Είναι χρέος της Εθνικής και Κοινωνικής Παράταξης να στεγάσουμε και πάλι στα σχολεία μας την Ελλάδα και την φιλομάθεια και να κρατήσουμε μακριά από τα ιερά μας χώματα τον ανθελληνισμό. Ο ΛΑ. Ο . Σ και ο Αρχηγός μας Γ. Καρατζαφέρης το θεωρούμε ύψιστο χρέος απέναντι στα παιδιά μας.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ

ΑΘΗΝΑ 24-11-2008.

Κάποιοι έχουν βαλθεί να ολοκληρώσουν την πτώση των εθνικών κρατών στα πλαίσια του σχεδιασμού για την υπαγωγή της ελεύθερης ανθρωπότητας στα όρια της υπό δημιουργία ενιαίας παγκόσμιας ολοκληρωτικής κοινωνίας μέσα από μια διεργασία που περιλαμβάνει την μεταβολή στις παραδοσιακές κρατικές υποδομές και τις διεθνείς σχέσεις. Με την οικονομία και την γεωπολιτική να έχουν καταστεί το όχημα της ανομίας.

Ο Διεθνιστικός Νεοταξισμός στηρίζεται στην άνανδρη λογική ότι τα ισχυρά κάστρα πέφτουν από εσωτερικούς κλυδωνισμούς και αναταραχές. Αναταραχές που μπορούν εύκολα να προκληθούν αν έχουν προηγηθεί αφενός μεν η τροφοδότηση της ματαιοδοξίας ελαστικών εθνικών συνειδήσεων, αφετέρου δε η πυροδότηση της ανθρώπινης δυστυχίας επιτεινόμενη από την μετάγγιση της αλλοεθνούς ανέχειας. Το σημερινό ανακάτωμα των λαών έχει οδηγήσει τους διαμετακομιστικούς δρόμους των οικονομικών συναλλαγών να εμπορεύονται ανθρώπινες ψυχές.

Κάποτε υπήρχε η ρομαντική και προσοδοφόρος εκδοχή των εξερευνητικών ταξιδιών που πραγματοποιούσαν τα Έθνη με σκοπό την καταγραφή οικονομικών κερδών και πολιτισμικών διαδόσεων σε τόπους μακρινούς με την ευθύνη του Εθνικού Κράτους. Στην συνέχεια καθιερώθηκε η μεταναστευτική διαδικασία με την κάλυψη διακρατικών συμφωνιών με σκοπό την εξυπηρέτηση εργασιακών αναγκών, εργατικών ωφελημάτων και ομαλών κοινωνικών συνθηκών. Υπήρχε σαφώς η διάκριση του νόμιμου και του παράνομου στοιχείου με το τελευταίο να διώκεται. Σήμερα η κρατική ευθύνη έχει καταλυθεί και οι διακρατικές συμφωνίες καταστρατηγούνται μονομερώς. Η δε παράνομη μετανάστευση πολιτογραφείται κανονικά ως οικονομική μετανάστευση.

Στην Πατρίδα μας η λαθρομετανάστευση έχει γίνει τροφοδότης λογαριασμός νέων ψηφοφόρων σε αντικατάσταση των διαφυγόντων τοπικών ψηφοφόρων της εκλογικής πελατείας των καθεστωτικών κομμάτων, θέατρο εκδήλωσης σκόπιμου και επιλεκτικού ανθρωπισμού, αίτιο πολλαπλασιασμού της εγκληματικότητας και όργανο σχεδιασμού επίπλαστων μειονοτήτων. Έχει οδηγήσει την Ελληνική Κοινωνία σε μια καθημερινά επιτεινόμενη πληθυσμιακή μετάλλαξη που θεωρείται δικαιολογημένη μόνο στις δυτικές κοινωνίες που στηρίχθηκαν οικονομικά στην εκμετάλλευση των τριτοκοσμικών αποικιών τους και τώρα εισπράττουν τις ανταρσίες των πεινασμένων πολιτών τους.

Η επικινδυνότητα του φαινομένου αυξάνεται από την πλήρη ανυπαρξία μεταναστευτικής πολιτικής και συναφούς πολιτικού προγράμματος. Το χρόνιο οικονομικό πρόβλημα που ταλανίζει την χώρα αποκτά εκρηκτικές διαστάσεις. Οι εκπρόσωποι της καθεστηκυίας τάξεως ισχυρίζονται ότι οι μετανάστες συνδράμουν στην κίνηση της αγοράς και την παραγωγή έργου. Τα κλειστά εργοστάσια, η πτώση της παραγωγικής διαδικασίας, η δεινή οικονομική κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων και η ανεργία της Εθνικής Εργατικής Τάξης διαψεύδουν τους ραγιάδες του Νεοταξισμού.

Η αδήλωτη εργασία και τα φθηνά μεροκάματα εξυπηρετούν τους εκφραστές του καπιταλισμού στο χώρο της επιχειρηματικότητας που επιδιώκουν την μείωση του εργατικού κόστους σε βάρος του Έθνους κι όχι το Κράτος που αδυνατεί να καταγράψει έσοδα, αφού αυτά παίρνουν τον δρόμο εκτός των συνόρων σε χώρες που κατά κύριο λόγο εχθρεύονται την Πατρίδα μας. Ωστόσο η Σοσιαλδημοκρατία και η Αριστερά που στηρίζουν την ύπαρξή τους στις εξαγγελίες υπέρ των εργαζομένων «αδυνατούν» στο σημείο αυτό να υπερασπιστούν τον ντόπιο εργάτη, διότι ο αλλοδαπός είναι ψηφοφόρος που χαρίζει εύκολα την ψήφο, δεν κάνει απεργίες και δεν ζητά αυξήσεις.

Η άμεση συνέπεια αυτής της πολιτικής τόσο στην Πατρίδα μας όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη σε πολιτειακό επίπεδο είναι η χαλάρωση της εθνικής ομοιογένειας και η δόμηση των πολυπολιτισμικών κοινωνιών. Ατυχώς όμως για τους Νεοταξίτες εμπνευστές του πολυπολιτισμικού κράτους η παγκόσμια οικονομική κρίση οδηγεί τα πράγματα στην αποτυχία του νέου μοντέλου κρατικής συγκρότησης και στην εμφάνιση δυσάρεστων φαινόμενων για τους λαούς.

Χαρακτηριστικό δείγμα είναι ένα δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας «Sunday Herald» που παραδέχεται το πρόβλημα και χτυπάει προειδοποιητική καμπάνα. Η εν λόγω εφημερίδα κάνει λόγο για μεγάλη ιστορική στιγμή μεταξύ της βιομηχανικής επανάστασης και της πετρελαϊκής κρίσης, ενώ αναφέρει ότι το μόνο πράγμα που συγκρατεί τα Ευρωπαϊκά Κράτη από ένα ξέσπασμα φυλετικών ταραχών σε σημείο πολέμου είναι η προς το παρόν σταθερή οικονομική κατάσταση. Η εφημερίδα εκτιμά ότι αν υπάρξει σοβαρή οικονομική κρίση, θα εκραγεί φυλετικός πόλεμος. Και αυτό, όπως λέει, εδώ που βρισκόμαστε σήμερα, είναι πλέον ζήτημα χρόνου να συμβεί. Αν αναλογιστούμε τα γεγονότα με τις φυλετικές ταραχές που έζησε η Γαλλία πριν καν ξεσπάσει η κρίση προ ετών από τους μετανάστες των αποικιών της, τότε ο κίνδυνος έρχεται πιο κοντά.

Η κατάρρευση του πολυπολιτισμικού κράτους και της παγκοσμιοποίησης επίκειται. Επιβάλλεται να τους επιφέρουμε το τελικό κτύπημα. Να οδηγήσουμε τις οικονομικές διεργασίες στην υπηρεσία της ανάτασης του Εθνικού Κράτους με το πατριωτικό συναίσθημα και να θέσουμε ως κινητήριο μοχλό την Εθνική Εργατική Τάξη. Σε συνεργασία με μια Πατριωτική Επιχειρηματική Τάξη που θα ευνοήσει και θα ευνοηθεί από το Έθνος ή θα κατευθυνθεί στην πόρτα εξόδου. Και φυσικά με την μεταναστευτική διαδικασία να εξυπηρετεί συγκεκριμένες επαγγελματικές ανάγκες του Κράτους και μόνον, με κριτήριο επιλογής των μεταναστών την ασφάλεια της Πατρίδος και των πολιτών, με την προστασία της ελληνικότητας μακριά από επιβλαβείς ελληνοποιήσεις και την έξοδο από την χώρα μετά το πέρας του παρασχόμενου έργου. Σε ισχνότατο ποσοστό και προερχόμενοι από χώρες που θα παράσχουν αντισταθμιστικά οφέλη υπέρ του Ελληνικού Έθνους. Πολιτική που μπορεί να διεκπεραιώσει μόνον η Εθνική και Κοινωνική Παράταξη.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/

ΕΘΝΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΟΥΣΗ ΠΡΟΚΛΗΣΕΩΝ.

ΑΘΗΝΑ 19-11-2008.

Η ύπαρξη ενός σαφούς πλαισίου πολιτικής φιλοσοφίας και επιχειρηματολογίας στην διεκπαιρέωση των εθνικών και κοινωνικών ζητημάτων του Κράτους αναμφίβολα χαρακτηρίζει την ποιότητα του πολιτικού συστήματος εξουσίας που εφαρμόζεται και την ικανότητα και τον βαθμό αυτοτέλειας των πολιτικών προσώπων που ασκούν την εξουσία. Σίγουρα ο ωραιοποιημένος ορισμός του πολιτικού καθεστώτος δεν αρκεί από μόνος του για την επίτευξη ικανοποιητικού αποτελέσματος, ενώ η ύπαρξη και η δράση μιας κακής διακυβέρνησης μπορεί να καταστρέψει και το πιο ιδεατό πολιτικό περιβάλλον.

Κάθε πολίτευμα, συμπεριλαμβανομένης της Δημοκρατίας, οφείλει να αντλεί την νομιμότητά του από τον σεβασμό και την υλοποίηση της λαϊκής έκφρασης και επιθυμίας στην καθημερινότητα του Έθνους. Με ιδιαίτερη μάλιστα έμφαση στα ζητήματα ταυτότητας, επιβίωσης και υπεροχής της Εθνικής Κοινότητας και την παράλληλη επίλυσή τους ως προαπαιτούμενο για την δημιουργία ενεργών πολιτών.

Σε μια περίοδο που η Ελλάς αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις είναι τουλάχιστον ανόητη, αλλά πάντως επικίνδυνη, η στάθμιση και επιλογή της στρατηγικής τακτικής στο πεδίο των εξωτερικών σχέσεων με βάση κριτήρια οικονομικού περιεχομένου, παθητικότητας και νομιμοποίησης μιας έκνομης παγκόσμιας εξουσιαστικής ελίτ. Είναι σαφές ότι απαιτείται η ύπαρξη ενιαίου και υπερκομματικού εθνικού σχεδιασμού με μοναδικό σκοπό την εξυπηρέτηση των εθνικών μας δικαίων και την ουσιαστική καταγραφή εθνικών κερδών.

Κάποτε πρέπει να θυμηθούμε τις παρακαταθήκες των Αρχαίων Ελλήνων περί Πατρίδος και να τις σεβαστούμε. Μια απ’ αυτές τις παρακαταθήκες λέει ότι ο σύγχρονος Έλληνας πρέπει να παραδώσει στους απογόνους του μια Πατρίδα μεγαλύτερη απ’ αυτήν που παρέλαβε κι όχι μικρότερη. Αντί αυτού οι σημερινοί ταγοί θέτουν πάνω από την Εθνική Κοινότητα και την κυριαρχία της τις δομές μιας Ευρώπης προσκυνημένης στον Νεοταξισμό, αλλοιώνουν τις σελίδες της ένδοξης ιστορίας μας προκειμένου να χαμηλώσουν οι προσδοκίες μας στα κέφια των επίβουλων που μας περιτριγυρίζουν, συζητούν το μοίρασμα της Εθνικής μας Γης με τοπογραφικούς όρους και παραχωρούν πρωτοβουλίες στα προσωρινά κρατικά μορφώματα της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Αδυνατούν να προασπίσουν την Ελλάδα που παρέλαβαν χωρίς να τους ανήκει.

Αν λοιπόν οι εραστές της μικρής πλην εντίμου Ελλάδος και προωθητές μιας ανέντιμης «ειρήνης» έναντι μιας σθεναρούς και υγιούς αντιστάσεως τραβάνε προσοχές και δείχνουν το πρόσωπο του ιδανικού αυτόχειρα απέναντι στον τουρκικό λύκο που σεργιανίζει τις ελληνικές θάλασσες κατοχυρώνοντας μέσα από «έρευνες» εντός της υφαλοκρηπίδας μας διεκδικήσεις, τότε η παγίωση της αναίσχυντης «ψυχραιμίας» των εξουσιαστών «μας» απέναντι στο Σκοπιανό μικρόβιο καταδεικνύει την βαριά και ανίατη νόσο της πολιτικής μας ηγεσίας. Το θλιβερό και συνάμα εξοργιστικό γεγονός ήρθε να μας το επαληθεύσει για μια ακόμη φορά μια ενέργεια των Σκοπιανών, αφού έως σήμερα το Κράτος μας σέρνεται πίσω από τις πράξεις του κρατιδίου των απογόνων των Βουλγάρων Κομιτατζήδων δίχως να έχει λάβει ούτε μια πρωτοβουλία, δίχως την κατάθεση έστω και μιας ελληνικής προτάσεως υπέρ των Ελλήνων των Σκοπίων και κυρίως της Πελαγονίας, της Σκλάβας Β. Μακεδονίας Μας.

Τώρα λοιπόν ο Πρωθυπουργός των Σκοπίων Γκρούεφσκι και η αμερικανοκίνητη κυβέρνησή του αποφάσισε να καταφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης προκειμένου να καταγγείλει την Ενδιάμεση Συμφωνία που είχαν υπογράψει Ελλάδα και Σκόπια στις 13 Σεπτεμβρίου 1995. Συμφωνία που υπαγόρευε την αναγόρευση των Σκοπίων ως FYROM μέχρι την οριστική κατάληξη του ονόματος και την ελεύθερη ένταξη των Σκοπίων στους διεθνείς οργανισμούς παράλληλα. Μια συμφωνία που η καθεστηκυία τάξη της πατρίδος μας έχει διατηρήσει ανεχόμενη τις πολλαπλές παραβιάσεις από μέρους των Σκοπίων, παρά την ανεπίτρεπτη από μέρους μας παραδοχή της προσωρινής πλην ενδεικτικής απαράδεκτης ονομασίας Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της «Μακεδονίας», δηλαδή μέλλουσας «Μακεδονίας».

Η λεγόμενη Ενδιάμεση Συμφωνία, προϊόν του εμπάργκο σε διπλωματικό και εμπορικό επίπεδο που είχε επιβάλλει η κυβέρνηση Α. Παπανδρέου από τις 16 Φεβρουαρίου 1994 με την σύμφωνη γνώμη των κομμάτων της αντιπολίτευσης, είχε ως γνωστό επιφέρει κάποιες αλλαγές, όπως την απόσυρση της σκοπιανής σημαίας με την έκνομη χρήση του ήλιου της Βεργίνας. Τότε, με αφορμή το εμπάργκο, η βουλγαρική εφημερίδα 24 Ώρες είχε γράψει μεταξύ άλλων ότι «λίγο ακόμη πείνα στον Βαρδάρη και οι συμπατριώτες μας εκεί θα αναγνώριζαν ότι η υποτιθέμενη γλώσσα τους είναι βουλγαρική διάλεκτος». Αυτή η αναφορά αφιερώνεται σ’ όσους υποβαθμίζουν με περίσσευμα ανοησίας τις σκοπιμότητες του Πανσλαβισμού και του Νεοταξισμού.

Επιβάλλεται να παταχθούν οι προκλήσεις σε βάρος της Ελλάδος και να αντικατασταθεί η σημερινή άναρχη εξωτερική πολιτική από έναν εθνικό σχεδιασμό με σαφείς προτεραιότητες και στοχεύσεις. Ουδεμία διαπραγμάτευση δύναται να εκτελείται υπό το καθεστώς φαλκίδευσης των δικαιωμάτων μας, χάριν αδιέξοδων και ανθελληνικών «συμμαχιών» που εδράζονται στην αμφισβήτηση του κυρίαρχου Ελληνικού Έθνους. Η άρση των συζητήσεων με τα Σκόπια και η οριστική απαγόρευση της χρήσης εκ μέρους τους ονομάτων και συμβόλων που παραπέμπουν στην Μακεδονία Μας πρέπει να είναι το πρώτο βήμα. Η δε παρουσία και η ελληνικότητα των Ελλήνων της Β. Μακεδονίας Μας με την πλήρη εφαρμογή των ελευθεριών τους είναι ιερή υποχρέωση του Κράτους Μας. Σε μια Εθνική και Κοινωνική Ελλάδα η αυξητική επιρροή του Ελληνικού Έθνους καθοδηγεί πολιτικές εφαρμογές και συμμαχικές σχέσεις.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/

ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

ΑΘΗΝΑ 18-11-2008.

Οι δυσχέρειες στις οικονομικές συναλλαγές, την αγορά εργασίας και την διαφύλαξη της εθνικής ασφάλειας και κυριαρχίας βρίσκουν την απήχησή τους στην επιθυμία των πολιτών για την διενέργεια σαρωτικών αλλαγών στις πολιτικοκοινωνικές δομές του Κράτους. Αλλαγές που ουσιαστικά θέτουν ως ζητούμενο την ολική ανατροπή μιας καθεστωτικής τάξης και νοοτροπίας που έχει δηλώσει προ πολλού ακαταλληλότητα και πτώχευση. Ακαταλληλότητα απέναντι στις σύγχρονες ανάγκες του Έθνους και πτώχευση απέναντι στην αντιμετώπιση των αναγκών της κοινωνικής καθημερινότητας.

Οι δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας επαληθεύουν την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού και παράλληλα προλειαίνουν την άνοδο στην εξουσία των δυνάμεων του «προοδευτικού» λαϊκισμού που εκφράζει η Κεντροαριστερά, όπως αυτή εκπροσωπείται από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Δυνάμεις που ουσιαστικά καταφεύγουν στις επιλεκτικές αναφορές στον λαό και ευαγγελίζονται την απόδοση σ' αυτόν του δημόσιου πλούτου. Εξαγγελίες που εξαντλούνται ως κακόγουστη ελεημοσύνη.

Μέσα σ' αυτή την πολιτική συνάφεια ελάχιστη σημασία έχει η έναρξη των επικοινωνιακών περιοδειών που εγκαινίασε ο Πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής με πρώτο σταθμό την Κοζάνη. Μια περιοχή που στενάζει από την συρρίκνωση της αγοράς εργασίας. Η έξοδος του Κ. Καραμανλή έχει έντονα και οφθαλμοφανή τα χαρακτηριστικά της προσπάθειας της προσωπικής πολιτικής διάσωσης.

Απείρως μεγαλύτερη ζημιά προκαλεί η ουσιαστική εγκατάλειψη της εθνικής υπερασπιστικής γραμμής και η εκχώρηση των εθνικών δικαίων και διεκδικήσεων στην δικαιοδοσία επικίνδυνων μεσολαβητών. Η έξοδος της Τουρκίας εντός των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας με τη χρήση μισθωμένου νορβηγικού πλοίου ερευνών και μιας πολεμικής φρεγάτας συνιστά μια απτή απειλή για την αμφισβήτηση της εθνικής μας κυριαρχίας. Αμφισβήτηση που επιτείνεται από τον περιορισμό της παριστάμενης ελληνικής κανονιοφόρου σε εποπτικό ρόλο και την επίδειξη αναιτιολόγητης απάθειας από τις υπεύθυνες πολιτικές αρχές για την υποβάθμιση του γεγονότος. Η επιπλέον αποδοχή διεθνών διαμεσολαβητών που σχετίζονται με σχέσεις πολιτικής και επαγγελματικής στοργής έναντι του διεθνούς νεοταξικού παράγοντα και των κρατικών αθυρμάτων του στα ανοιχτά εθνικά μας θέματα πρέπει να λάβει τέλος.

Η πραγματική πολιτική αλλαγή που έχει ανάγκη ο τόπος σχετίζεται με την εμπέδωση μιας Εθνικής και Κοινωνικής Διακυβέρνησης που θα ενσωματώσει όλες τις εστίες του Ελληνισμού της ευρύτερης περιοχής, εντός και εκτός ελληνικών συνόρων, σε μια διαδικασία εθνικής γεωπολιτικής επιρροής μας και θα φροντίζει να αποδώσει τις κοινωνικές δομές και την διαχείριση του Κράτους στους Έλληνες και μόνον. Και αυτό το έργο αντιστοιχεί στην Εθνική Κοινωνική Παράταξη, τον Γ. Καρατζαφέρη και τον ΛΑ. Ο. Σ. σε μια διεργασία εθνικής θωράκισης.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/

ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΑΚΑΡΙΟΤΗΤΑ

ΑΘΗΝΑ 17-11-2008.

Στις μέρες μας κάποιοι πολιτικοί ταγοί, υπεύθυνοι κατά τ’ άλλα να λαμβάνουν σημαντικές για τους λαούς και τα έθνη αποφάσεις, διακρίνονται από μια τάση σύγχυσης των εννοιών. Έτσι λοιπόν μπερδεύουν τους όρους ευπιστία και καλή πίστη, συναίνεση και ενδοτισμός, σύνεση και μακαριότητα, πληροφορία και παραπληροφόρηση, κοινωνική προστασία και αντικρατική ελευθεριότητα. Προβαίνουν μάλιστα συχνά σε πράξεις που εκθέτουν τους θεσμικούς μηχανισμούς του Εθνικού Κράτους, όπως η Δικαιοσύνη και η Αστυνομία, προκειμένου να νομιμοποιήσουν πολιτικές αποφάσεις και συμπεριφορές που θέτουν σε κίνδυνο το μέλλον της Εθνικής Κοινότητας.

Ο Ελληνισμός έχει να αντιπαλέψει μια νέα σύγχρονη επιδρομή βαρβάρων ολόγυρα στα τείχη που ορθώνει η ακριτική Ελλάς που προσπαθεί να επιβιώσει μοναχή της και επιζητά βοήθεια από το Αστικό Καθεστώς που μοιάζει εγκλωβισμένο στον γυάλινο κόσμο του. Από την Β. Ήπειρο, την Μακεδονία και την Θράκη έως την Κύπρο οι ακρίτες μας βολοδέρνουν ανάμεσα στην οικονομική ανέχεια και τις αλλόφυλες επιβουλές που είναι απείρως πιο επικίνδυνες για την εθνική μας υπόσταση. Είναι ιδιαιτέρως θλιβερό και διαλυτικό φαινόμενο η εμπέδωση κλίματος αποξένωσης της λαϊκής κοινότητας από μια κρατική μηχανή που την λυμαίνονται κόμματα και πρόσωπα που χαρακτηρίζονται από εγωπάθεια, υλιστικές αναζητήσεις, επιλεκτικές ανησυχίες, κατευθυνόμενες δαιμονοποιήσεις και ελαστικές εθνικές συνειδήσεις.

Είναι αυτοί που δεν ανησυχούν από την εθνοφυλετική νόθευση και την επιδιώκουν με λαθρεποικήσεις, που αλλοιώνουν την ιστορία εξισώνοντας τους κατακτημένους με τους κατακτητές, που αποδέχονται «συμμαχικές» προτροπές και αναλώνονται σε διπλωματικές ενέργειες για την υποτιθέμενη προάσπιση των εθνικών δικαίων με πνεύμα δήθεν διασφάλισης της ειρήνης και αποτροπής του πολέμου. Είναι οι δειλοί και ριψάσπιδες θεσιθήρες του πολιτικαντισμού που αμείβουν τους ευατούς τους και εξαπατούν συνειδήσεις για να πληγώνουν Πατρίδα και λαό.

Στα πλαίσια αυτής της πνιγερής εσωτερικής μακαριότητας που βαπτίζεται συνετή πολιτική και με όρους μάλλον ευπιστίας για μια καλή γειτονία και μια παρδαλή ελληνοτουρκική λυκοφιλία που γίνεται βόλι στην καρδιά της Ελλάδος και γέφυρα για να περνούν στρατευμένοι λαθρομετανάστες, μας ήρθε η είδηση ότι οι Τούρκοι μίσθωσαν ένα ειδικό Νορβηγικό πλοίο ερευνών και με την προστατευτική συνοδεία μιας πολεμικής φρεγάτας πραγματοποιούν έρευνα για πετρέλαιο εντός των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Στην περιοχή έχει σπεύσει η ελληνική κανονιοφόρος «Πολεμιστής» για τον έλεγχο της κατάστασης, ενώ μεταξύ των πλοίων ανταλλάσσονται αναφορές για την κυριότητα της περιοχής. Οι «ψύχραιμοι» ταγοί μας ανέχονται την νέα πρόκληση, θέτοντας σε δοκιμασία τον έλεγχο του Αιγαίου και την αφαίρεση της εθνικής μας κυριαρχίας.

Παράλληλα η προσπάθεια στο πλαίσιο της υποτιθέμενης εξεύρεσης λύσης του Κυπριακού Ζητήματος να επιβληθεί το κρατικό μοντέλο της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και τελικά η πορεία σε μια συνομοσπονδία δύο «ισότιμων κρατών», η εξίσωση δηλαδή θύτη και θύματος, η παραγραφή των τουρκικών εγκλημάτων και η τουρκοποίηση της μεγαλονήσου Μας, έχει κινητοποιήσει τον κυπριακό λαό και την ελληνική νεολαία σε Κύπρο και Μητροπολιτική Ελλάδα για την ελληνικότητα και την ελευθερία της Κύπρου. Στην Λεμεσό σε μια εκπληκτική πορεία εκατοντάδες μαθητές υπό την σκέπη της Εθνικής Φωνής Ελληνοψύχων Νέων διαδήλωσαν με κεντρικά συνθήματα «Το ψευδοκράτος σας η μισή μας Πατρίδα» και «η Κύπρος είναι Ελληνική». Ενάντια στην πολιτική Χριστόφια που επαναφέρει ουσιαστικά το σχέδιο Ανάν, απομονώνει τις πατριωτικές φωνές και αγκαλιάζει τις βάσεις της βρετανικής αποικιοκρατίας.

Το ίδιο αποφασιστικός αντικατοχικός αγώνας δίνεται και στην Μητροπολιτική Ελλάδα, όπως κατέδειξε η σχετική πορεία Ελλαδιτών και Κυπρίων Νεολαίων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη το Σάββατο 15 Νοεμβρίου. Τα συνθήματα για το πραγματικό ποθούμενο της ενώσεως της Κύπρου με την Ελλάδα, την τιμωρία των Τούρκων εγκληματιών και ενάντια στον αφελληνισμό της Κύπρου, έδωσαν το γνήσιο εθνικό και λαϊκό στίγμα σε μια πορεία γεμάτη από παρουσίες και παλμό.

Τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά. Ο ειδικός αντιπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών για το Κυπριακό είναι ο πρώην υπουργός εξωτερικών της Αυστραλίας, χώρας υπό το βρετανικό στέμμα, Αλεξάντερ Ντόουνερ. Όπως αποκαλύπτεται από Αυστραλιανά ΜΜΕ και μαθεύτηκε από Κύπριους δημοσιογράφους, αλλά και γνωστοποιήθηκε από την έγκριτη εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα ο κύριος αυτός τον περασμένο Μάιο ανέλαβε θέση συμβούλου σε βρετανική εταιρία που ειδικεύεται στην συλλογή και πώληση πληροφοριών για μελλοντικές αποφάσεις κυβερνήσεων ανά τον πλανήτη σε μεγάλες επιχειρήσεις. Δεδομένων των βρετανικών επιχειρηματικών συμφερόντων στα κατεχόμενα, των καταγγελλομένων για καταπατήσεις ελληνοκυπριακών περιουσιών και της επιμονής της Μ. Βρετανίας για την παραμονή των βάσεών της στην Κύπρο, καθίσταται επιτακτική η αντικατάσταση του κ. Ντόουνερ.

Είναι σαφές λοιπόν ότι υφίσταται ηγετικό έλλειμμα σήμερα τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο. Η λύση στο Κυπριακό Ζήτημα, είναι η ενίσχυση της Ελληνικής Εθνικής Παρουσίας, η αποχώρηση των Τούρκων στρατιωτών και εποίκων, η πλήρης επίσης απόσυρση των βρετανικών και άλλων ξένων στρατών και η ενσωμάτωση της Κύπρου στην Μητέρα Ελλάδα. Η διεκδίκηση της Εθνικής Αποκατάστασης της Ελλάδος σε κάθε Σκλάβα Πατρίδα Μας απαιτεί την ύπαρξη υπεύθυνης Πατριωτικής Διακυβέρνησης που να συνέχει με πνεύμα κοινωνικής δικαιοσύνης τον Ελληνικό λαό, εξασφαλίζοντας κλίμα απόλυτης πίστης και υπακοής στην υλοποίηση του οράματος για την δημιουργία της Μεγάλης Ελλάδος. Απαιτείται μια Εθνική και Κοινωνική Διακυβέρνηση.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/

ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ.

ΑΘΗΝΑ 14-11-2008.

Κλίμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας καλλιεργείται με αυξανόμενη ένταση στην παγκόσμια κοινότητα, δίνοντας νέα παράταση στην αγωνία των λαών. Η συρρίκνωση των οικονομικών αποθεμάτων εξαντλεί τα περιθώρια ελιγμού της αγοράς και δημιουργεί ένα ψυχολογικό μειονέκτημα που μεταφέρεται στο χώρο της πραγματικής οικονομίας. Οι δε πολιτειακές δομές των Εθνών αλώνονται εκ των έσω από ταγούς με ελαστικές συνειδήσεις και από διχαστικές πρακτικές που καλλιεργούν κλίμα εσωτερικής ανασφάλειας.

Στο πεδίο των οικονομικών διεργασιών το πρόβλημα φάνηκε να ξεκινάει από τους οργανισμούς εμπορίας και διακίνησης του χρήματος. Από αυτούς που ονομάζουμε ευρέως χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Από τις τράπεζες που παραλαμβάνουν τις καταθέσεις μιας ζωής της Εργαζόμενης Τάξης προσφέροντας πενιχρές αποδόσεις κεφαλαίων και διαχειρίζονται την ρευστότητα χρήματος στις επιχειρηματικές δραστηριότητες και από τα διεθνή χρηματιστήρια που διαπραγματεύονται χαρτοφυλάκια και δίνουν ή αφαιρούν αξία στην εταιρική μετοχή και περιουσία. Και ξαφνικά διαπιστώθηκε οικονομική ανεπάρκεια και έμφραγμα. Και φράκαραν οι αρτηρίες στον τομέα της απασχόλησης.

Μετά από τις δυσχέρειες ηχηρών ονομάτων του τύπου Morgan Stanley τώρα η κρίση διαβαίνει τα εργασιακά χωράφια ισχυρών αυτοκινητοβιομηχανιών, όπως η General Motors και η Volvo. Επιχειρήσεις με μεγάλη προϊστορία στο χώρο του αυτοκινήτου και ευρύ κύκλο εργασιών, κατά συνέπεια με ικανή διάθεση κεφαλαίων. Τουλάχιστον θεωρητικά. Ήδη οι αναγγελίες για τον δραματικό περιορισμό του αριθμού των εργαζομένων έχουν γνωστοποιηθεί σε πλείστες όσες περιπτώσεις. Πρόκειται για μια λαίλαπα που οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στην ανάθεση ρόλου μεσάζοντα μεταξύ Κράτους και Αγοράς στους χρηματοπιστωτικούς κολοσσούς με δυσβάσταχτους όρους και χαμηλά ανταποδοτικά οφέλη.

Δύσκολα βέβαια μπορεί κάποιος νουνεχής πολίτης να πιστέψει ότι το χρήμα ξαφνικά στέρεψε. Ειδικά όταν οι συναλλακτικοί όροι διασφάλιζαν την συγκέντρωση μεγάλων ποσοτήτων υπερκερδών. Είναι σαφές ότι από την οικονομική «σύγκρουση» συμφερόντων του αιώνα κάποια πολύ σημαντικά ποσά θα αλλάξουν χέρια και κάποιες νέες οικονομικές αυτοκρατορίες θα αναδειχθούν αποκτώντας μεγάλα μερίδια αγοράς σε βάρος κάποιων παλιών επιχειρηματικών δυνάμεων. Όλα δείχνουν επιπλέον ότι η προκύπτουσα αναδιανομή εισοδημάτων που ουσιαστικά ευνοείται θα έχει παγκοσμίως συνεχώς λιγότερους παραλήπτες με αυξημένες παρεμβατικές δυνατότητες στον έλεγχο του κόσμου και ολοένα περισσότερα «θύματα» μεταξύ των εργαζομένων και των πολιτικά δεσμευμένων κρατών.

Και ενώ η οικονομία τίθεται στην υπηρεσία του διεθνούς πολιτικού παιχνιδιού, ο Διεθνιστικός Νεοταξισμός ενισχύει τις κατακτητικές του διαθέσεις με την ιδιοποίηση και την κακόβουλη χρήση του πολιτισμού, της εκπαιδευτικής διαδικασίας, της μειονοτικής προστασίας και των θρησκευτικών διαφορών. Πρόκειται για μια πολιτική επεξεργασία πραγμάτων που εξαπλώνεται σε πολλά και διαφορετικά σημεία γεωπολιτικής επιρροής και ενδιαφέροντος με σκοπό την ανατροπή των υφιστάμενων ισορροπιών, τον περιορισμό κυρίαρχων δομών και την ανάδειξη νέων πλειοψηφικών ρευμάτων, πολιτικών ή κρατικών, αλλά πάντως αρεστών στο Παγκόσμιο Σύστημα Εξουσίας.

Ο πολιτικάντικος ενδοτισμός παρεμβαίνει και στην Κύπρο δια της επιχειρούμενης αλλαγής των βιβλίων της ιστορίας για την καλλιέργεια ενός διαστροφικού κλίματος μιας δήθεν ελληνοτουρκικής φιλίας. Μόνο που η επιδιωκόμενη σύγχρονη κυπριακή «ιστορία» έχει σχεδιαστεί χωρίς την τουρκική εισβολή, την ώρα που οι υποτιθέμενες συνομιλίες επίλυσης του Κυπριακού Ζητήματος μεταξύ Χριστόφια και Ταλάτ διεξάγονται παρόντων των Τούρκων εποίκων, του τουρκικού κατοχικού στρατού και των βρετανικών στρατιωτικών βάσεων χωρίς προοπτική αποσύρσεως. Περιθωριοποιείται έτσι και λησμονιέται η παράνομη κατοχή της Β. Κύπρου Μας και μαζί οι αγνοούμενοι, οι νεκροί, οι πρόσφυγες, οι βιασθέντες και σφαγιασθέντες.

Παράλληλα μια νέα υπονόμευση σε βάρος της ελληνικότητας της Θράκης και των μουσουλμάνων συμπατριωτών μας μεθοδεύεται από κύκλους της Άγκυρας προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ελληνόψυχη στάση των υπερήφανων Ελλήνων Πομάκων. Έτσι λοιπόν στα πλαίσια του ΟΑΣΕ, του οργανισμού που είναι δηλαδή επιφορτισμένος με την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη, την στιγμή που την προεδρεία ασκεί η χώρα μας, ο Τούρκος αξιωματούχος Ομούρ Ορχούν, «προσωπικός εκπρόσωπος» της Προεδρίας του ΟΑΣΕ για την «αντιμετώπιση των διακρίσεων και της μισαλλοδοξίας εναντίον των μουσουλμάνων», ενημέρωσε ότι προτίθεται να μεταβεί σε αποστολή στην Θράκη. Ο σκοπός είναι η διαπίστωση των υποτιθέμενων δεινών των μουσουλμάνων που η Τουρκία θέλει οπωσδήποτε να αναγορεύσει σε «Τούρκους». Έτσι λοιπόν η Ελλάς ως προεδρεύουσα χώρα στον ΟΑΣΕ καλείται να αποφύγει την οποιαδήποτε αναγνώριση επίπλαστου τουρκισμού της Θράκης Μας, τηρώντας την θέση της αλώβητη.

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, στα Ιεροσόλυμα το Πατριαρχείο μας προκαλείται από εισβολή στον Ιερό Ναό του Πανάγιου Τάφου από ομάδες εξτρεμιστών. Με οδηγό τον θρησκευτικό φανατισμό κάποιοι κύκλοι επιθυμούν να δυναμιτίσουν τις σχέσεις των λαών της περιοχής και να εκδιώξουν τους Έλληνες μοναχούς, με την ουσιαστική απουσία του Ελληνικού Κράτους.

Είναι φανερό λοιπόν ότι επιχειρείται ο αποπροσανατολισμός των Ελλήνων και η αποδοχή υποτελών επιλογών ως περίπου φυσιολογικών με τον ευτελισμό και την πτώση θεσμικών αξιών, όταν όλοι ασχολούνται με την κυβερνητική πλειοψηφία και τις διαγραφές βουλευτών. Είναι καιρός να διαγράψουμε μια καθεστωτική αντίληψη που έχει οριστικά πτωχεύσει και να αναλάβουμε την διαχείριση της χώρας με εθνικό και κοινωνικό κριτήριο αξιολόγησης. Με την αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος στον ελληνικό λαό που το παράγει και με εξουσιαστικούς μετόχους την Εθνική Εργατική Τάξη και την Εκκλησία, σύμμαχους της Ελληνικής Εθνικής και Λαϊκής Πολιτείας.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/

ΕΘΝΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΩΝ

ΑΘΗΝΑ 11-11-2008.

Μια καινούρια και εξόχως επικίνδυνη τακτική που έχει επινοήσει η Νέα Τάξη Πραγμάτων τα τελευταία έτη σχετίζεται με την επινόηση τεχνητών μειονοτήτων ποικίλου χαρακτήρα. Μειονότητες που έχουν να κάνουν με τον προσδιορισμό ευφάνταστων εθνικών πληθυσμών, χωριστών τάχα γλωσσικών ιδιωμάτων και θρησκευτικών κοινοτήτων που δήθεν καταπιέζονται.

Συχνά ο Διεθνιστικός Νεοταξισμός μέσα στην πρεμούρα του να ναρκοθετήσει τα θεμέλια του Εθνικού Κράτους δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει ανθρώπους που δεν διακρίνουν την πραγματικότητα παρά μόνον τον δικό τους περιορισμένο μικρόκοσμο. Από την άλλη πάλι είναι γνωστό ότι κάποιες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, όντας παχυλά αμειβόμενες συμπληρώνουν την αναζήτηση μειονοτήτων με τις κοινότητες των λαθρομεταναστών που παρουσιάζονται ως τέτοιες.

Εσχάτως το ΠΑΣΟΚ αναλώνεται στον έλεγχο ή την αποπομπή στελεχών που θεωρούν ότι τα Σκόπια πρέπει να ονομάζονται με το συνταγματικό τους όνομα, δηλαδή «Μακεδονία» και ότι στην Ελλάδα υπάρχει «μακεδονική μειονότητα». Απόψεις που εκφέρονται από «προοδευτικά» κόμματα και πρόσωπα σε επίσημες εκδηλώσεις και ιστοσελίδες.

Όταν το σύνολο των κοινοβουλευτικών κομμάτων πλην ΛΑΟΣ συνομολογούν την συμφωνία για μια σύνθετη ονομασία των Σκοπίων με γεωγραφικό προσδιορισμό και σαφή αναφορά στον όρο Μακεδονία, δεν αναγνωρίζουν αυτόχρημα ιστορικά και εδαφικά δικαιώματα στη Γη του Μ. Αλεξάνδρου στους απογόνους των Βουλγάρων Κομιτατζήδων; Όταν αναγνωρίζεις την ύπαρξη Β. Μακεδονίας δεν αναγνωρίζεις παράλληλα ότι υπάρχει και μια άλλη Ν. Μακεδονία, προφανώς διεκδικήσιμη; Ασφαλώς, το δίχως άλλο.

Επιπλέον η ανοχή στην είσοδο μεταναστών, και μάλιστα σε συντριπτικό ποσοστό παρανόμων, από χώρες που διεκδικούν την απόσπαση εδαφών μας καθίσταται επικίνδυνη και απαγορευτική χάριν της εθνικής μας ασφάλειας.

Σε ότι αφορά τις δήθεν θρησκευτικές καταπιέσεις και τους συναφείς υποτιθέμενους διαχωρισμούς, είναι γνωστό ότι η ίδια η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία μας αγκαλιάζει προστατευτικά τους αλλοδόξους, το δε νομοθετικό μας πλαίσιο κινείται στην ίδια κατεύθυνση. Αντιθέτως έχουν παρατηρηθεί παρεμβάσεις με την μέθοδο δήθεν ανθρωπιστικών διεθνών εκθέσεων προκειμένου να ακυρώσουν τον Εθνικό ρόλο της Εκκλησίας.

Την ίδια στιγμή στην Ελεύθερη Κύπρο μας οι αρχές προβληματίζονται για τους λόγους της αίτησης δεκάδων μουσουλμάνων από την Ελεύθερη Θράκη μας να εγκατασταθούν μόνιμα στην μεγαλόνησο. Είναι υποχρέωση της Ελληνικής Πολιτείας να εξασφαλίσει την συνοχή της Ελληνικής Κοινωνίας, την προστασία του θρησκευτικού συναισθήματος από ανθελληνικές προβοκατόρικες ενέργειες και την αποβολή διχαστικών τάσεων μεταξύ των Ελλήνων με βάσει επίπλαστους διαχωρισμούς και εισαγόμενες πολιτικές επιλογές. Το Πατριωτικό συναίσθημα και η Κοινωνική Αλληλεγγύη των Ελλήνων είναι τα μόνα αποδεκτά εχέγγυα για την Εθνική Κοινωνική Παράταξη, τον Γ. Καρατζαφέρη και τον ΛΑ. Ο. Σ.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.

ΑΘΗΝΑ 10-11-2008.

Η ζωή του Έθνους στην διαρκώς εξελισσόμενη πορεία του ιστορικού χρόνου προσαρμόζεται σε διάφορες μεταβολές δράσεων και συμπεριφορών, μικρότερης ή μεγαλύτερης σημασίας, διατηρώντας όμως ακέραιες τις δομικές λειτουργίες και τους θεσμικούς εκφραστές που συνέχουν τους πολίτες του Εθνικού Κράτους. Με σεβασμό στη διατήρηση της φυσιογνωμίας της Εθνικής και Λαϊκής Κοινότητος και την φιλοσοφική της στάση σε πείσμα των εσωτερικών ολετήρων.

Αν παρατηρήσουμε τον σύγχρονο πολίτη και την σχέση του με το Κράτος, θα διαπιστώσουμε την ύπαρξη των νέων δεδομένων να σχετίζεται με τις σύγχρονες καταναλωτικές ανάγκες, τις διαπροσωπικές σχέσεις και τις μεσολαβητικές απαιτήσεις για την κοινωνική δικαιοσύνη και επιβίωση. Εκείνο το στοιχείο που βάλλεται σήμερα είναι η εθνοφυλετική σύνθεση του λαού και οι προστατευτικοί φορείς στους οποίους προστρέχει ο πολίτης.

Η σύνδεση του Πατριωτισμού με τον Χριστιανισμό και την Εκκλησία, ο σχηματισμός των Εθνών με τους ενιαίους κώδικες γλωσσικών και πολιτισμικών αναφορών, η εμφάνιση των Κρατών ως εκφραστές των Εθνών, ο κορυφαίος πυλώνας της οικογένειας για την διαιώνιση της ανθρώπινης παρουσίας αντιβαίνουν τις κραυγές από τα αριστερά,«δεξιά» και σοσιαλδημοκρατικά φερέφωνα του Νεοταξισμού για την συκοφάντηση του τριπτύχου Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια. Ο ενδοτικός σκοταδισμός για την πτώση του αξιακού μας συστήματος πρέπει να παταχθεί.

Σε μια εποχή που η αντεθνική και απάνθρωπη Νέα Τάξη Πραγμάτων και οι τοπικοί δορυφόροι της επιδιώκουν την εξαχρείωση των ηθών, την ομηρία σε οικονομικά δεσμωτήρια και τον καταναγκαστικό συνωστισμό της ανθρωπότητας κάτω από ένα παγκοσμιοποιημένο, αυταρχικό και υπερεθνικό σκήπτρο, το Ελληνικό Έθνος οφείλει να συνεχίσει να αντλεί πνευματικά εφόδια από τους φορείς του πηγαίου πατριωτικού και θρησκευτικού συναισθήματος. Πρωταγωνιστικό ρόλο μεταξύ αυτών των φορέων κατέχει η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία μας που διδάσκει την αφοσίωση στους κανόνες ήθους, χρέους και τιμής απέναντι στον Θεό και την Πατρίδα.

Στην Πατρίδα μας ο Θρησκευτικός Παράγοντας πάντοτε ασκούσε ύψιστη επιρροή στον λαό και έδινε λύσεις και διεξόδους στην πνευματική ερήμωση και τους εξωτερικούς κινδύνους. Υπέρ βωμών και εστιών στην Παλαιά Ελληνική Θρησκεία. Υπέρ πίστεως και πατρίδος στην Ελληνοορθοδοξία. Από την μια πλευρά με το Ευαγγέλιο και το Λόγο της Αγάπης υπέρ Θεού και από την άλλη με την αυτοθυσία και το όπλο καθαγιασμένο υπέρ Πατρίδος.

Αυτή η πραγματικότητα ισχύει διαχρονικά ανεξαρτήτως προσώπων ή ιδιοτελών καταστάσεων, υπαρκτών ή φυτευτών. Διότι η Εκκλησία αποτελείται ισομερώς από το τίμιο ράσο και τον λαϊκό ιδρώτα, από τον ιερό κλήρο και τον έντιμο λαό. Και η ανθρώπινη αδυναμία στο τέλος υποτάσσεται στην ένθεη συνείδηση του Ελληνικού Έθνους ή σε διαφορετική περίπτωση θέτει την ανήθικη και ενδοτική της φύση στο περιθώριο. Η Εκκλησία μας δεν χρησιμοποιεί την διαδικασία ενός δημοψηφίσματος στηριγμένη στην πλάνη των καιρών αλλά στην ύπαρξη ενημερωμένων πολιτών.

Σ’ αυτή την συνάφεια θέσεων και αντιλήψεων προξένησε ιδιαίτερο ενδιαφέρον η καταφατική απάντηση του Προέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Α. Αλαβάνου στην πρόταση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου να γίνει δημοψήφισμα αν προταθεί χωρισμός κράτους – Εκκλησίας. Η σχετική φιλολογία σίγουρα δεν προκαλεί εκπλήξεις και δημιουργεί πλήθος αρνητικών συνειρμών για το μέλλον της Πατρίδος. Είναι ιδιαιτέρως προκλητικό να επιζητείται η καταγραφή της λαϊκής γνώμης με αυξημένο υποκριτικό τόνο όταν στο πασίγνωστο ζήτημα των ταυτοτήτων σε ανάλογη κίνηση που είχε εγείρει ο μακαριστός Εθνάρχης Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος υπέρ της αναγραφής του θρησκεύματος με ευρεία λαϊκή αποδοχή οι δυνάμεις πάσης ψευτοπροόδου είχαν αρνηθεί πραξικοπηματικά την επιθυμία σύσσωμου του κλήρου και του λαού. Άρνηση που επέδειξαν και πάλι για την διενέργεια δημοψηφίσματος για τα ζητήματα του αντεθνικού ευρωσυντάγματος και της υπεράσπισης της Μακεδονίας Μας.

Επιπλέον είναι εξόφθαλμα επιλεκτικός ο χρόνος που κινούν τις συζητήσεις για τον χωρισμό Κράτους – Εκκλησίας, διαδικασία που έχουν ήδη συμφωνήσει οι νεοταξικές πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Σε μια συγκυρία που βάλλεται η Εκκλησία με την ανάδειξη του σκανδάλου της Μονής Βατοπεδίου και την επαπειλούμενη παρόμοια περιπέτεια της Μονής Τοπλού. Η απόπειρα σύνδεσης κοσμικών και υλικών αναζητήσεων μεμονωμένων προσώπων με την συντριπτική πλειοψηφία των ιερωμένων της θεοφόρου και Ελληνόψυχης Ορθοδοξίας μόνο τυχαία και άσχετη με τον εν λόγω χωρισμό δεν είναι.

Ιδιαίτερα μεγάλη είναι η ευθύνη που κουβαλά και στην οποία πρέπει να ανταποκριθεί ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος σχετικά με την παρουσία και τον ανασχετικό ρόλο της Εκκλησίας στις εσωτερικές προκλήσεις της νομιμοποίησης των ομοφυλοφιλικών συμβιώσεων και τις εξωτερικές προκλήσεις των επιβουλών σε βάρος της Μακεδονίας μας από τις σκοπιανές λόγχες του Νεοταξισμού. Προκλήσεις στις οποίες η Εκκλησία, απαλλαγμένη από ζιζάνια, πρέπει να ανταποκριθεί σε κεντρικό επίπεδο και όχι μεμονωμένα.

Ο Ελληνικός λαός επιθυμεί μια δυνατή Εκκλησία, θαρραλέα και παρεμβατική στα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα που απασχολούν την Πατρίδα μας. Μια Εκκλησία που στερεώνει την ένθεη τάξη της ηθικής, ενθαρρύνει τον έμφυτο εθνικισμό του Ελληνισμού και στηρίζει έμπρακτα τον καθημερινό αγώνα της Ελληνικής Οικογένειας. Μια Εκκλησία εθναρχεύουσα σαν αυτή που οραματίστηκε ο Εθνάρχης Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και επιθυμεί σύσσωμο το Ελληνικό Έθνος και η Εθνική και Κοινωνική Παράταξη είναι εκείνη που δεν φοβάται, αλλά επιζητά τα δημοψηφίσματα.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΜΙΑΣ ΕΚΛΟΓΗΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ.

ΑΘΗΝΑ 7-11-2008.

Το πολιτικό σύστημα εκάστου Πολιτείας οφείλει να δομείται στα πλαίσια των ιδιαιτεροτήτων αυτής και των πολιτών που την απαρτίζουν προκειμένου να εξασφαλιστεί η ορθή πολιτική διοίκηση και η κάλυψη των αναγκών, σε εθνικό και κοινωνικό επίπεδο. Η ανάδειξη αποτελεσματικής και ικανής ηγεσίας και η έκφραση της αληθινής βούλησης του λαού είναι μια σύνθετη στόχευση που πρέπει να διασφαλίζουν οι μηχανισμοί της λαϊκής ετυμηγορίας.

Καμία δημοκρατική επίκληση δεν μπορεί να τεκμηριωθεί και κανένα Σύστημα Πολιτικής Διοίκησης δεν δικαιούται να οικειοποιηθεί την έννοια της Δημοκρατίας αν δεν στηρίζεται επιπλέον στην ευρεία συμμετοχή στην ανάθεση ευθυνών και την λήψη σημαντικών πολιτικών αποφάσεων από βαθύτατα ενημερωμένους πολίτες. Πράγμα που σημαίνει ότι σε μια Εθνική και Λαϊκή Δημοκρατία οι πολίτες πρέπει να έχουν πρόσβαση στην ανεπηρέαστη και αντικειμενική κρίση, στην ειλικρινή και άμεση πληροφόρηση και στην δυναμική κι όχι στατική κατάθεση άποψης στα μείζονα ζητήματα του Έθνους καθ’ όλη τη διάρκεια της άσκησης εξουσίας μέσω δημοψηφισμάτων.

Πρέπει να γίνει πολιτική συνείδηση και λαϊκή απαίτηση σε κάθε Έθνος, μεγάλο ή μικρό, περισσότερο ή λιγότερο δυνατό, μα πάνω απ’ όλα ευνοούμενο, ευυπόληπτο, πολιτισμένο και κραταιό, ότι ο σεβασμός, η συμπεριφορά και η προσφορά έργου απέναντι σ’ όσους το έχουν ανάγκη τόσο στο επίπεδο της εθνικής κοινότητας όσο και το διεθνές περιβάλλον συνοδεύονται από κανόνες που έχουν συνέπειες. Διότι ένα Κράτος οφείλει να παρέχει στους πολίτες του στέγη, ασφάλεια, εργασία και αξιοπρέπεια χωρίς διακρίσεις και δίχως να αφαιρεί αυτά τα αγαθά από κάποιους άλλους πολίτες ή από κάποιο άλλο κράτος, σαν δεσμοφύλακας ανθρωπίνων ψυχών και λαών.

Ο σεβασμός ωστόσο της ιδιαιτερότητας και της εθνικής φυσιογνωμίας και ταυτότητας δεν μπορεί να κατανοηθεί και να μετουσιωθεί σε πολιτική πράξη στο επίπεδο της κρατικής πολιτικής αν δεν υφίσταται η ύπαρξη και η αναφορά σε μια Πολιτεία που στηρίζεται σε κοινές γλωσσικές, φυλετικές, θρησκευτικές, πολιτισμικές και εθνικές καταγραφές. Αν δεν υφίσταται δηλαδή η παρουσία ενός ολοκληρωμένου Έθνους με σεβασμό στις παραδόσεις των άλλων λαών και τα σύνορα ενός εκάστου, με προτεραιότητα στην επίλυση των ζητημάτων της τοπικής κοινωνίας και την ικανότητα να επιβάλλει τις εθνικές ευαισθησίες.

Στις μέρες μας καταγράφεται μια βάναυση κακοποίηση της έννοιας της Μεγάλης Δυνάμεως στο πρότυπο της μοναδικής προσωρινά υπερδυνάμεως των ΗΠΑ με σαφείς τάσεις οικειοποίησης αυτοκρατορικού μανδύα. Με καταχρηστικές όμως επιδρομές στο οικονομικό αλλά και στο γεωπολιτικό πεδίο και τον αμερικανικό λαό να οδηγείται στο χείλος της χρεοκοπίας.

Το κράτος των ΗΠΑ μεθυσμένο από την αλαζονεία του βιώνει τις τελευταίες μέρες της φκιασιδωμένης αυτοκρατορίας του. Μια αυτοκρατορία που βασίστηκε στο εμπόριο της ελπίδας, στην συγκέντρωση αντιπαραγωγικών υπερκερδών τύπου χρηματοπιστωτικών οργανισμών και την αμείλικτη επιρροή ενός διεθνιστικού κυβερνείου με μακρύ χέρι και αντιπροσώπους σε πολλά έθνη.

Η διεθνής αποστροφή και η κόπωση των Αμερικανών πολιτών από μια πολιτική που κατασπαταλάει τα ηθικά και υλικά αποθέματα και τις οικονομίες των νοικοκυριών έδωσαν την ώθηση για την πανηγυρική εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα και του Δημοκρατικού Κόμματος στην Προεδρεία των ΗΠΑ. Λέξεις και υποσχέσεις όπως αλλαγή και επιστροφή των αμερικανικών στρατευμάτων και η αφρικανική καταγωγή του νέου Προέδρου καλλιέργησαν θετικές προσδοκίες στις λαϊκές μάζες και τους μη προνομιούχους πληθυσμούς για την ισότιμη συμμετοχή τους στα δρώμενα του κράτους. Όμοια συναισθήματα διαμορφώθηκαν και από τους Έλληνες ομογενείς σε σχέση με την επιθυμία θετικής έκβασης στα εθνικά μας θέματα.

Παρόλα αυτά οφείλουμε να είμαστε ιδιαιτέρως προσεκτικοί και να φροντίσουμε ως Έλληνες την δική μας εθνική και κοινωνική αλλαγή. Η περίπτωση Ομπάμα έχει ενδιαφέροντα στοιχεία και συνειρμούς, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε τους τεράστιους πακτωλούς χρημάτων που εισέρρευσαν για την προεκλογική του εκστρατεία σε ποσοστό πολλαπλάσιο από αυτό του Μακ Κέιν, την χειμαρρώδη υποστήριξη των προπαγανδιστικών μηχανισμών του Συστήματος, την στήριξη των ισχυρότερων λόμπυ, την αμέριστη προώθηση του νέου Προέδρου από τις υπερεθνικές δυνάμεις του Νεοταξισμού που ασκούν την πραγματική ανώτατη διοίκηση των ΗΠΑ.

Είναι αλήθεια ότι ο κόσμος θα εξακολουθήσει να επηρεάζεται από την σκιά της παρουσίας ενός ισχυρού Έθνους που θα προσπαθεί να επιβάλλει την δική του Κοσμοθεωρία, το δικό του σύστημα αξιών και την ιδιαίτερη υπεροχή του σ’ ένα εξόχως ανταγωνιστικό περιβάλλον. Σ’ αυτόν τον κόσμο που χρειάζεται τις ποιοτικές καταγραφές του ανθρωποκεντρισμού, της συνεργασίας των λαών και της ηγεμονίας προσωπικοτήτων με άριστες επιδόσεις σε ήθος και αξία η έλευση της δυναμικής Ελληνικής Κοσμοθεωρίας από μια Νέα Εθνική και Κοινωνική Ελλάδα φαντάζει η ιδανική απαρχή για μια Πατρίδα χωρίς εξαρτήσεις και ομηρίες οποιουδήποτε φθοροποιού συστήματος. Για μια Ελλάδα που θα εξορίσει διά παντός ενδοτικές νοοτροπίες και θα πάψει να παραδίδει τους ένστολους φρουρούς του Έθνους βορά στα εξοπλιστικά αλισβερίσια και τις επιβουλές, όπως συνέβη για μια ακόμη φορά με τον χαμό των δύο αξιωματικών μας στην Κύμη Εύβοιας. Οι δε ΗΠΑ να καταλάβουν ότι τα όριά τους αρχίζουν και τελειώνουν εντός του κράτους τους, λαμβάνοντας το δικό τους μάθημα.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/

ΣΥΜΜΑΧΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΕΣ ΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ

ΑΘΗΝΑ 4-11-2008.

Τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στην περιοχή μας και την ευρύτερη ζώνη δράσης και πολιτικού ενδιαφέροντος μάς πείθουν για την διαμόρφωση μιας εξωτερικής πολιτικής που κατ' ουσία στρέφεται σε βάρος της Ελλάδος. Η ανοχή απέναντι σε πρακτικές που μπορούν να εγείρουν απαιτήσεις σε βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας και η εμμονή στην πρόσδεση του αμερικανικού άρματος εκτυλίσσονται με τραγικό τρόπο.

Πρόσφατα γνωστοποιήθηκε η ετήσια έκθεση της ευρωπαϊκής επιτροπής που αφορά το Κοσσυφοπέδιο και το επικρίνει για την απουσία στρατηγικής στην αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος. Η συγκεκριμένη έκθεση αναφέρει το Κοσσυφοπέδιο ως περιοχή προέλευσης, διέλευσης, αλλά και τελικού προορισμού για τα κυκλώματα του οργανωμένου εγκλήματος. Η ανωτέρω έκθεση, που δίνει περιθώρια βελτιώσεως και επιτεύξεως ενός ευρωπαϊκού μέλλοντος στην παρανόμως αποσχισθείσα σερβική επαρχία, μάς πείθει ότι η ανοχή εκ μέρους μας και η σιωπηλή αποδοχή στην απόδοση κρατικής μορφής σ' ένα Νεοταξικό προτεκτοράτο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε βάρος μας.

Σ' αυτό ακριβώς το μοντέλο κινείται ο Ταλάτ στην κατεχόμενη Κύπρο προκειμένου να επιβάλλει την συνομοσπονδία στην πολιτική διοίκηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την τουρκική εξουσία στα εδάφη που ελέγχει η Άγκυρα. Αυτό ακριβώς το παράδειγμα έχει στο μυαλό του ο τουρκικός παράγοντας που επιθυμεί την απόσχιση της Ελεύθερης Θράκης Μας με προσφυγές στα ευρωπαϊκά όργανα για την αναγνώριση «τουρκικού» χαρακτήρα των μουσουλμανικών ενώσεων που ελέγχει το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής.

Την ίδια στιγμή η Λιβύη παραδίδει μαθήματα εξωτερικής πολιτικής με την πρόταση Καντάφι στην Μόσχα για την εγκατάσταση ρωσικής ναυτικής βάσης στο λιβυκό έδαφος. Μ' αυτόν τον τρόπο και την παράλληλη αγορά ρωσικού οπλισμού η Λιβύη θωρακίζει την εδαφική της ακεραιότητα, ενώ η Ελλάς δέχεται «συμμαχικά» μαχαιρώματα.

Παράλληλα στην Γαλλία λαμβάνονται μέτρα υπέρ της επαγγελματικής μετανάστευσης και εναντίον της λαθρομετανάστευσης, ενώ στην Ελλάδα υποδεχόμαστε με ανοιχτές αγκάλες τους λαθρομετανάστες που κάποιες διεθνείς εκθέσεις αναγορεύουν σε τεχνητές μειονότητες.

Επιβάλλεται η χάραξη ενιαίας εξωτερικής πολιτικής διακομματικής συνάφειας που να διαμορφώσει έναν ενιαίο χάρτη εθνικών διεκδικήσεων και μια κοινή πολιτική συμπεριφορά για την αύξηση της εθνικής μας επιρροής και παρουσίας στα διεθνή πράγματα. Ο ομογενειακός μας παράγοντας πρέπει να στηριχθεί και να ενταχθεί στον μητροπολιτικό σχεδιασμό για τον έλεγχο των διεθνών κέντρων αποφάσεων και οι συμμαχίες να συνάπτονται αφενός με γνώμονα τον στρατηγικό γεωπολιτικό παράγοντα, αφετέρου στην κατεύθυνση συμπεφωνημένων και έμπρακτων στηρίξεων και αντιπαροχών. Η Εθνική μας πολιτική πρέπει να εκφράζει τον Οικουμενικό Ελληνισμό, όπως προνοεί ο Γ. Καρατζαφέρης και ο ΛΑ. Ο. Σ.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/

ΓΑΛΛΙΑ, ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΑΣ

ΑΘΗΝΑ 3-11-2008.

Αποτελεί μέρος της ανθρώπινης φύσης η περιήγηση σε διάφορους τόπους και η διάδοση νέων συνηθειών και πολιτιστικών συμπεριφορών. Δεν θα μπορούσε να διαπιστωθεί αλλιώς αυτή η πραγματικότητα, αφού πρώτοι επιδόθηκαν σ’ αυτές τις διεθνείς επισκέψεις οι προπάτορές μας από τα βάθη της αρχαιότητας, διαδίδοντας τον ελληνικό πολιτισμό και δημιουργώντας νέες εστίες ελληνικής παρουσίας που διατηρούν ακέραια και σήμερα την ελληνικότητά τους. Αυτή είναι η γόνιμη και θετική πλευρά της πληθυσμιακής μετακίνησης που βασίζεται στην αμοιβαιότητα προθέσεων συνεργασίας των λαών και την ύπαρξη ενός υγιούς πολιτισμικού υπόβαθρου.

Ωστόσο από την πρώιμη ακόμη εποχή των ελληνικών πόλεων κρατών τα μεταναστευτικά ρεύματα διέπονταν από κανονισμούς καλής λειτουργίας και σκοπούς εξυπηρετήσεως που τηρούνταν απαρέγκλιτα. Η δομική συγκρότηση του φαινομένου προκειμένου να εξασφαλιστεί η χρηστική λειτουργία του απέναντι στον πολιτειακό υποδοχέα ενισχύθηκε με σαφείς οριοθετήσεις και διαχωρισμούς που διασφαλίζουν τα συμφέροντα του σύγχρονου Εθνικού Κράτους. Διαχωρισμούς που έχουν να κάνουν με την νόμιμη και την παράνομη μετανάστευση, την ειλικρινή και την δόλια μεθόδευση, το προσφερόμενο έργο και την διασάλευση της κοινωνικής τάξης, την σύναψη συμμαχικών διακρατικών σχέσεων και την ασύμμετρη κατακτητική επιβουλή.

Στο ζωτικό ζήτημα του χαρακτήρα των μεταναστών είναι εξαιρετικά χρήσιμο το παράδειγμα της αντίστοιχης οργανωτικής δομής που ίσχυε στις ελληνικές πόλεις κράτη και πως αυτές αντιμετώπιζαν τα αντίστοιχα ζητήματα μετακίνησης πληθυσμών στις μεταξύ τους σχέσεις. Σε διαφορετικό φυσικά επίπεδο, διότι η μετοίκηση έχει κάποια χαρακτηριστικά που απέχουν πολύ από την σημερινή αποτρόπαια έκφανση της παγκοσμιοποιημένης μετανάστευσης του κέρδους, της απάτης και της σιωπηλής εισβολής. Παρόλα αυτά είναι ενδεικτικό ότι ο Κορίνθιος επισκέπτης της Πόλεως των Αθηνών δεν έπαιρνε την αθηναϊκή υπηκοότητα, παρείχε συγκεκριμένο έργο και δεν γινόντουσαν τα παιδιά του Αθηναίοι Πολίτες απλά και μόνο επειδή τύχαινε να γεννηθούν στην Αθήνα.

Τα μέτρα ελέγχου και σωστής διαχείρισης της μετανάστευσης εξακολούθησαν να συγκεντρώνουν την προσοχή των πολιτικών αρχών του Εθνικού Κράτους στην βάση διατήρησης της εθνικής ταυτότητας. Τα πράγματα αρχίζουν να αλλάζουν δραματικά με την επινόηση της πολιτικής μεταβολής της Νέας Τάξεως Πραγμάτων και της αποσυνθέσεως των παραδοσιακών κρατικών δομών. Η επώδυνη πρόσμειξη των λαών και η κεντρική εξουσιαστική ποδηγέτηση των εθνών υπηρετούν την ομογενοποίηση της ανθρωπότητας κάτω από το σκήπτρο μιας διεθνιστικής ηγετικής ελίτ. Και φυσικά ένα τέτοιο πολιτικό περιβάλλον δεν χρειάζεται πατριώτες ηγέτες, εθνικά σύνορα, εθνικές κυριαρχίες και οικονομίες.

Κατά συνέπεια έπρεπε σύμφωνα με τους νοσηρούς νεοταξικούς νόες να μεταστραφεί και να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και η μεταναστευτική διαδικασία. Η φτώχεια, οι αντιλαϊκές πολιτικές, οι κοινωνικές συγκρούσεις, οι παράλογες διεκδικήσεις εδαφικών και ιστορικών δικαιωμάτων, οι προσπάθειες αλλαγής του χάρτη αποτελούν το εξαγώγιμο προϊόν αυτής της νέας διαδικασίας.
Η μεγάλη πλειοψηφία των εισερχομένων πολιτών γίνεται με παραβίαση της σχετικής νομοθεσίας. Γιατί βέβαια νόμοι υπάρχουν που είτε δεν εφαρμόζονται είτε καπελώνονται από άλλους βολικότερους για τον Νεοταξισμό νόμους και παραθυράκια. Αν κάποιος απορεί πως γίνεται να υπερέχει η παράνομη της νόμιμης μετανάστευσης, αρκεί να σκεφθεί την έλλειψη χρημάτων στα χαμηλά λαϊκά στρώματα που τροφοδοτούν την λαθρομετανάστευση και τα υψηλά κόμιστρα που αποπληρώνονται για την μετάβαση στους «επίγειους παραδείσους». Το οικονομικό κενό συμπληρώνεται απ’ ευθείας από τα ταμεία του Διεθνιστικού Νεοταξισμού και τις σχετικές διακρατικές επιδοτήσεις.

Έτσι λοιπόν η σύγχρονη μετανάστευση, ουσιαστικά εκτοπισμένη από την λαθρομετανάστευση, κομίζει σήμερα στο Εθνικό Κράτος τα ολέθρια επίχειρα της διάρρηξης του εθνολογικού ιστού και της κοινωνικής συνοχής, ενώ διαμορφώνει επιπλέον και τεχνητές μειονοτικές πληθυσμιακές ομάδες που δύνανται να λειτουργήσουν σαν πέμπτη φάλαγγα σε βάρος της εδαφικής ακεραιότητας του Έθνους υποδοχέα. Αυτά τα φαινόμενα έχουν εντοπιστεί και ωθούν τα κράτη πλην της Ελλάδος στη λήψη άμεσων διορθωτικών μέτρων.

Στην Γαλλία ο αριθμός των απελαθέντων αλλοδαπών κατά τους πρώτους εννιά μήνες του 2008 είναι μεγαλύτερος από τον συνολικό αριθμό των απελαθέντων κατά το 2007. Η πολιτική που ακολουθεί ο Γάλλος υπουργός μετανάστευσης Ορτφέ αποσκοπεί στην ενθάρρυνση της επαγγελματικής μετανάστευσης και τον περιορισμό της μετανάστευσης για την επανένωση οικογενειών. Σημαντική πρωτοβουλία μάλιστα του Γάλλου υπουργού είναι η υποχρέωση όσων μεταναστών θέλουν να ενωθούν με τις οικογένειές τους να περνούν ένα πολιτιστικό τεστ στις χώρες προέλευσης και να έχουν τις απαραίτητες βάσεις στα γαλλικά. Η μετανάστευση οφείλει να διασταυρώνει πολιτισμούς ανώτερους που σέβονται την ηθική και κοινωνική τάξη των Εθνικών Κρατών.

Η μεταναστευτική πολιτική που πρεσβεύει ο Ελληνικός Εθνικός Κοινωνισμός επιτάσσει την ικανοποίηση των ουσιαστικών αναγκών του Κράτους και των πραγματικών συμφερόντων του Ελληνικού Έθνους. Επιτρέπεται η είσοδος όσων αλλοδαπών εργαζομένων χρειάζονται στις εργασίες που παρουσιάζουν ανάγκες και εφόσον ο ποινικός και υγειονομικός έλεγχος είναι ευνοϊκός, με τις προϋποθέσεις ότι αφενός δεν πλήττεται ούτε ένας Έλληνας εργαζόμενος και αφετέρου τα Κράτη προέλευσης των μεταναστών δεσμεύονται από σχέσεις συμμαχίας και φιλίας με το Κράτος υποδοχέα βάσει διακρατικών συμφωνιών. Οι μετανάστες παραμένουν όσο διαρκεί το έργο τους και μόνο και διέπονται από τους νόμους περί αλλοδαπών. Γιατί η Ελλάς ανήκει μόνον στους Έλληνες και την Εθνική Εργατική Τάξη.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/