ΚΑΘΕΣΤΗΚΥΙΑ ΤΑΞΗ ΔΙΧΩΣ ΙΕΡΟ ΚΑΙ ΟΣΙΟ
ΑΘΗΝΑ 26-11-2008.
Οι πνευματικές παρακαταθήκες και το πατριωτικό συναίσθημα των Ελλήνων ενοχλούν τις ντόπιες εφεδρείες της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Κάποιοι ενοχλούνται από την σταθερή προσήλωση του λαού μας στους στρατηγικούς πυλώνες της Ορθοδοξίας και της ανόθευτης Ελληνικότητας που υπαγορεύουν παράλληλα την αγάπη στο Θεό και την Πατρίδα.
Από την μια πλευρά η Θεία αναζήτηση και η Πατερική επίκληση και από την άλλη ο αγώνας για την επικράτηση της Ελλάδος και της Εθνικής Ιδέας στάθηκαν οι μόνοι ακλόνητοι παραστάτες στα δύσκολα και τα εύκολα, στους χρόνους της σκλαβιάς και της ελευθερίας. Για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Ελλάδος την Ελευθερία. Με τον Λόγο του Χριστού και το ξίφος του Ελληνισμού. Για να κυλήσουν τα χρόνια και να φτιαχτεί το σύγχρονο αν και κουτσουρεμένο Ελληνικό Κράτος.
Αλλά μέσα στην «καθωσπρέπει» πολιτική μας τάξη τα ζιζάνια του διχασμού ακολουθούν την Ελλάδα κατά πόδας. Ο νεότερος διχασμός που έχει πολυκαιρίσει και επιμένει μέχρι να γονατίσει το Έθνος μας είναι η καλλιέργεια του «ασυμβίβαστου» της συνύπαρξης μεταξύ Χριστιανισμού και Εθνικισμού. Δύο έννοιες που ο Διεθνιστικός Νεοταξισμός θέλει να τις εξορίσει από την πολιτική ζωή του Κράτους μας. Όταν αποφασίσει να στηρίξει μια από τις δύο, το πράττει μόνο και μόνο για να στρέψει την μια απέναντι στην άλλη, διχοτομώντας και αδυνατίζοντας έτσι τον γνήσιο και πηγαίο δυναμισμό του Ελληνισμού.
Χαρακτηριστική είναι η στάση που κρατούν οι πραίτορες της Καθεστηκυίας Τάξεως στο ζήτημα της σχέσεως Κράτους και Εκκλησίας. Όσες φορές η Εκκλησία ορθώνει εθνικό ανάστημα και καθοδηγεί τα βήματα το λαού με αγωνιστικό φρόνημα, ομολογιακό χαρακτήρα και παρεμβατικό λόγο λύσεων και προοπτικής στα ζητήματα της Πατρίδος και της καθημερινής επιβίωσης υπέρ των αδυνάτων, οι δυνάμεις της «Προόδου» και της αποσάθρωσης, που κάποιοι θρασείς αποκαλούν εκσυγχρονισμό, ζητούν την απομόνωση και τον περιλάλητο χωρισμό των δίδυμων κεφαλών του Ελληνικού Γένους. Το σκηνικό αυτό το ζήσαμε με τον αλησμόνητο Εθνάρχη Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο που μας έδειξε τον δρόμο της απελευθέρωσης του καταπιεσμένου Ελληνισμού μας.
Δυστυχώς η Εκκλησία μας σήμερα βρίσκεται στον καιρό της οδυνηρής απραξίας και της επικίνδυνης νηνεμίας υπό την καθοδήγηση του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου. Κάποιες φορές μάλιστα είναι προτιμότερο να παραμένει ο Μακαριότατος σε στάση περισυλλογής. Διότι είναι τουλάχιστον προκλητικό να προβαίνει σε διαχωρισμούς καλών και κακών χριστιανών αναλόγως των προσωπικών πολιτικών του βιωμάτων και πεποιθήσεων και μάλιστα χαρίζοντας το φωτοστέφανο της δικής του «αγιοκρισίας» στην πολιτική μερίδα τής πλέον εχθρικής προς τον Χριστιανισμό Αριστερής έκφρασης που λειτουργεί σαν το μακρύ χέρι του Νεοταξισμού και σήμερα αναζητά λαϊκούς συμμάχους στο ολέθριο έργο της.
Παράλληλα με τα ηθικά μας ερείσματα βάλλεται η εθνική μας κυριαρχία και προσβάλλεται η κοινωνική μας συνοχή από ανθρώπους που προστατεύει το Σύστημα Εξουσίας για να υφαρπάξουν Εθνική Γη για λογαριασμό τρίτων και να αρπάξουν κάποιοι άλλοι τα δικαιώματα των Ελλήνων καταλύοντας το ύψιστο δικαίωμα της ασφάλειας. Στην πρώτη κατηγορία των αρνητών της ελληνικότητας της Μακεδονίας Μας, και μάλιστα εντός ελληνικού εδάφους, ανήκουν οι γνωστοί εγκάθετοι της Σκοπιανής προπαγάνδας που απεργάζονται τους μειοδοτικούς σχεδιασμούς τους μέσα από τις γραμμές του «ελληνικού» κόμματος Ουράνιο Τόξο. Οι κύριοι αυτοί είχαν το θράσος να πραγματοποιήσουν συνέδριο με θέμα την δήθεν «μακεδονική μειονότητα» στην Ελλάδα κάτω από καθεστώς πλήρους μυστικότητας στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αμυνταίου με την σύμφωνη γνώμη του δημάρχου και προφανώς τις ευλογίες του υπουργείου των εξωτερικών «μας». Εκτός κι αν, πράγμα απίθανο, η υπουργός δεν ξέρει τι γίνεται γύρω της, οπότε και πάλι είναι επικίνδυνη και ακατάλληλη για την προστασία της Πατρίδος.
Στην δεύτερη κατηγορία εκείνων που λυμαίνονται τα δικαιώματα των Ελλήνων και στερούν τις ελευθερίες και την ασφάλεια του λαού μας περιλαμβάνονται οι ποικιλώνυμοι λαθρομετανάστες που έχουν επιπέσει στις γειτονιές μας δραστηριοποιούμενοι ομαδικά, δημιουργώντας γκέτο και πλειοδοτώντας στην αύξηση της εγκληματικότητας. Ληστείες, κλοπές, βιασμοί, δολοφονίες ανυποψίαστων πολιτών ή και ομοφύλων τους, ακόμα και με τσεκούρια, είναι υπαρκτά συμβάντα. Εναντίον αυτών των επικίνδυνων συνθηκών και υπέρ της απελευθέρωσης των γειτονιών τους πραγματοποίησαν πρόσφατα εκδήλωση διαμαρτυρίας οι κάτοικοι του Αγίου Παντελεήμονα και της Πλατείας Αττικής στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα κόντρα στην παράνομη αντισυγκέντρωση «εκσυγχρονιστών» και αναρχικών. Το πατριωτικό συναίσθημα και η μαζική συμμετοχή κατανίκησαν εκείνους που προσπάθησαν να αναβάλλουν την νόμιμη συγκέντρωση διαμαρτυρίας.
Η θωράκιση της κοινωνίας και του Έθνους αποτελούν πραγματικές προτεραιότητες πέρα από τα ναρκοπέδια της παραπληροφόρησης. Και αυτά τα καυτά ζητήματα οι καθεστωτικοί εκφραστές του ντόπιου Νεοταξισμού όχι απλά δεν τα επιλύουν, αλλά αντίθετα τα επιτείνουν ή στην καλύτερη εκδοχή τα ανέχονται να παίρνουν διαστάσεις. Τέρμα οι ανοχές, τέρμα στις πριμοδοτήσεις της Καθεστηκυίας Τάξεως. Η Ελλάς ανήκει μόνον στους Έλληνες και η ζωή των δικών μας ανθρώπων είναι ιερότερη κάθε πολιτικάντικης μικροψυχίας. Όσοι αμφισβητούν την εθνική μας κυριαρχία μπορούν να μας αδειάσουν την γωνιά, είτε μόνοι τους είτε με κρατική ευθύνη σε κάθε περίπτωση. Μακριά από λαθραίες επιλογές και με Εθνική και Κοινωνική πολιτική αντίληψη.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/
Από την μια πλευρά η Θεία αναζήτηση και η Πατερική επίκληση και από την άλλη ο αγώνας για την επικράτηση της Ελλάδος και της Εθνικής Ιδέας στάθηκαν οι μόνοι ακλόνητοι παραστάτες στα δύσκολα και τα εύκολα, στους χρόνους της σκλαβιάς και της ελευθερίας. Για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Ελλάδος την Ελευθερία. Με τον Λόγο του Χριστού και το ξίφος του Ελληνισμού. Για να κυλήσουν τα χρόνια και να φτιαχτεί το σύγχρονο αν και κουτσουρεμένο Ελληνικό Κράτος.
Αλλά μέσα στην «καθωσπρέπει» πολιτική μας τάξη τα ζιζάνια του διχασμού ακολουθούν την Ελλάδα κατά πόδας. Ο νεότερος διχασμός που έχει πολυκαιρίσει και επιμένει μέχρι να γονατίσει το Έθνος μας είναι η καλλιέργεια του «ασυμβίβαστου» της συνύπαρξης μεταξύ Χριστιανισμού και Εθνικισμού. Δύο έννοιες που ο Διεθνιστικός Νεοταξισμός θέλει να τις εξορίσει από την πολιτική ζωή του Κράτους μας. Όταν αποφασίσει να στηρίξει μια από τις δύο, το πράττει μόνο και μόνο για να στρέψει την μια απέναντι στην άλλη, διχοτομώντας και αδυνατίζοντας έτσι τον γνήσιο και πηγαίο δυναμισμό του Ελληνισμού.
Χαρακτηριστική είναι η στάση που κρατούν οι πραίτορες της Καθεστηκυίας Τάξεως στο ζήτημα της σχέσεως Κράτους και Εκκλησίας. Όσες φορές η Εκκλησία ορθώνει εθνικό ανάστημα και καθοδηγεί τα βήματα το λαού με αγωνιστικό φρόνημα, ομολογιακό χαρακτήρα και παρεμβατικό λόγο λύσεων και προοπτικής στα ζητήματα της Πατρίδος και της καθημερινής επιβίωσης υπέρ των αδυνάτων, οι δυνάμεις της «Προόδου» και της αποσάθρωσης, που κάποιοι θρασείς αποκαλούν εκσυγχρονισμό, ζητούν την απομόνωση και τον περιλάλητο χωρισμό των δίδυμων κεφαλών του Ελληνικού Γένους. Το σκηνικό αυτό το ζήσαμε με τον αλησμόνητο Εθνάρχη Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο που μας έδειξε τον δρόμο της απελευθέρωσης του καταπιεσμένου Ελληνισμού μας.
Δυστυχώς η Εκκλησία μας σήμερα βρίσκεται στον καιρό της οδυνηρής απραξίας και της επικίνδυνης νηνεμίας υπό την καθοδήγηση του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου. Κάποιες φορές μάλιστα είναι προτιμότερο να παραμένει ο Μακαριότατος σε στάση περισυλλογής. Διότι είναι τουλάχιστον προκλητικό να προβαίνει σε διαχωρισμούς καλών και κακών χριστιανών αναλόγως των προσωπικών πολιτικών του βιωμάτων και πεποιθήσεων και μάλιστα χαρίζοντας το φωτοστέφανο της δικής του «αγιοκρισίας» στην πολιτική μερίδα τής πλέον εχθρικής προς τον Χριστιανισμό Αριστερής έκφρασης που λειτουργεί σαν το μακρύ χέρι του Νεοταξισμού και σήμερα αναζητά λαϊκούς συμμάχους στο ολέθριο έργο της.
Παράλληλα με τα ηθικά μας ερείσματα βάλλεται η εθνική μας κυριαρχία και προσβάλλεται η κοινωνική μας συνοχή από ανθρώπους που προστατεύει το Σύστημα Εξουσίας για να υφαρπάξουν Εθνική Γη για λογαριασμό τρίτων και να αρπάξουν κάποιοι άλλοι τα δικαιώματα των Ελλήνων καταλύοντας το ύψιστο δικαίωμα της ασφάλειας. Στην πρώτη κατηγορία των αρνητών της ελληνικότητας της Μακεδονίας Μας, και μάλιστα εντός ελληνικού εδάφους, ανήκουν οι γνωστοί εγκάθετοι της Σκοπιανής προπαγάνδας που απεργάζονται τους μειοδοτικούς σχεδιασμούς τους μέσα από τις γραμμές του «ελληνικού» κόμματος Ουράνιο Τόξο. Οι κύριοι αυτοί είχαν το θράσος να πραγματοποιήσουν συνέδριο με θέμα την δήθεν «μακεδονική μειονότητα» στην Ελλάδα κάτω από καθεστώς πλήρους μυστικότητας στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αμυνταίου με την σύμφωνη γνώμη του δημάρχου και προφανώς τις ευλογίες του υπουργείου των εξωτερικών «μας». Εκτός κι αν, πράγμα απίθανο, η υπουργός δεν ξέρει τι γίνεται γύρω της, οπότε και πάλι είναι επικίνδυνη και ακατάλληλη για την προστασία της Πατρίδος.
Στην δεύτερη κατηγορία εκείνων που λυμαίνονται τα δικαιώματα των Ελλήνων και στερούν τις ελευθερίες και την ασφάλεια του λαού μας περιλαμβάνονται οι ποικιλώνυμοι λαθρομετανάστες που έχουν επιπέσει στις γειτονιές μας δραστηριοποιούμενοι ομαδικά, δημιουργώντας γκέτο και πλειοδοτώντας στην αύξηση της εγκληματικότητας. Ληστείες, κλοπές, βιασμοί, δολοφονίες ανυποψίαστων πολιτών ή και ομοφύλων τους, ακόμα και με τσεκούρια, είναι υπαρκτά συμβάντα. Εναντίον αυτών των επικίνδυνων συνθηκών και υπέρ της απελευθέρωσης των γειτονιών τους πραγματοποίησαν πρόσφατα εκδήλωση διαμαρτυρίας οι κάτοικοι του Αγίου Παντελεήμονα και της Πλατείας Αττικής στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα κόντρα στην παράνομη αντισυγκέντρωση «εκσυγχρονιστών» και αναρχικών. Το πατριωτικό συναίσθημα και η μαζική συμμετοχή κατανίκησαν εκείνους που προσπάθησαν να αναβάλλουν την νόμιμη συγκέντρωση διαμαρτυρίας.
Η θωράκιση της κοινωνίας και του Έθνους αποτελούν πραγματικές προτεραιότητες πέρα από τα ναρκοπέδια της παραπληροφόρησης. Και αυτά τα καυτά ζητήματα οι καθεστωτικοί εκφραστές του ντόπιου Νεοταξισμού όχι απλά δεν τα επιλύουν, αλλά αντίθετα τα επιτείνουν ή στην καλύτερη εκδοχή τα ανέχονται να παίρνουν διαστάσεις. Τέρμα οι ανοχές, τέρμα στις πριμοδοτήσεις της Καθεστηκυίας Τάξεως. Η Ελλάς ανήκει μόνον στους Έλληνες και η ζωή των δικών μας ανθρώπων είναι ιερότερη κάθε πολιτικάντικης μικροψυχίας. Όσοι αμφισβητούν την εθνική μας κυριαρχία μπορούν να μας αδειάσουν την γωνιά, είτε μόνοι τους είτε με κρατική ευθύνη σε κάθε περίπτωση. Μακριά από λαθραίες επιλογές και με Εθνική και Κοινωνική πολιτική αντίληψη.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου